Bloggang.com : weblog for you and your gang
Journey without destination is a successful journey.
Group Blog
ผืนผ้าสีดำ
วรรณกรรมสีขาว
นิยายสาวสีชมพู
เพื่อนคู่หูสีเหลือง
เมืองต้นไม้สีเขียว
ท่องเที่ยวบนโลกสีฟ้า
บ้าดารา(หลังคา)สีแดง
....Letter...
<<
ตุลาคม 2550
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
31
26 ตุลาคม 2550
อะไรกันนักกันหนาวะ!!!
All Blogs
ก้าวต่อไป...ทางไหนดี?
Happy New Year 2009
ความรู้สึก...บังคับกันไม่ได้
คน ป. ปลาตากลม
sense
เกรดตัวแรกของชีวิตนักศึกษา
บ้านของเรา
ชีวิตเด็กดอย...สามเดือนที่ผ่านมา
สองสัปดาห์ในเชียงราย
ก้าวใหม่ของชีวิตในรั้วมหาวิทยาลัย
จบม.ปลายได้สักที
อีกแค่วันเดียวเท่านั้น!!!
...นึกขึ้นได้...
รู้ไหม "ฉัน"...
...เด็ก...
...เหน็ดเหนื่อย...
อะไรกันนักกันหนาวะ!!!
...เศษเสี้ยวหนึ่งของชีวิต...(เกรดออกแล้วด้วย)
ทำบุญวันสารทเดือนสิบ
ความสุขจากการอ่าน
รอยเท้าแห่งความทรงจำ
เราคืออภิมหาโคตรควายกระบือจวยมูลโซ
บริจาคเลือดครั้งแรกในชีวิต
ตกลงไปในสนามสอบมหา'ลัยครั้งแรกในชีวิต
วันนี้อารมณ์ดี๊..ดี จังเลย
หินน้ำมันในโคลน...มีพี่สาวเพิ่มขึ้นอีกคนแล้วเรา
เพื่อน...สิ่งที่ฉุดรั้งเราขึ้นมาจากหลุมดำ
ก้อนหินก้อนนั้นกับศิลาน้ำแข็ง
ชีวิต...ไม่ง่ายเลย
สัปดาห์หฤโหด+รักนะคาเมะ
เมื่อเม็ดเลือดขาวทำสงครามกับเชื้อไวรัส
แปรภาพเป็นผีมีศาลได้เสียที
อะไรกันนักกันหนาวะ!!!
บ้าชิบ!
อะไรกันนักกันหนาเนี่ย โทรมาแต่ละที ทำเอาเราจะบ้าตาย เดี๋ยวก็ไอ้นั่น เดี๋ยวก็ไอ้นี่ บ่นๆๆๆๆๆ อ๊ากกกกกกก ทำเอาเราเครียดไปด้วยเลยอ่ะ
โทรมานินทาคนโน้นคนนี้ วันก่อนพอรู้ว่าเพื่อนคนนึงติดวิศวะ SIIT ก็โทรมาพูดว่ามันจะเรียนได้หรอวะ อ้าว มันติดแล้วนี่หว่า ก็ต้องน่าจะเรียนได้ดิ ไอ้เพื่อนคนนั้นมันสบายแล้ว มีที่เรียนแล้ว ก็ต้องยินดีกับมันดิ
จากนั้นยังไม่พอ พูดๆๆ แบบว่ารับไม่ได้อย่างแรง ถ้าเพื่อนคนนั้นมาได้ยินเข้านี่คงตายไปข้างนึงแน่ๆ ว่ะ
พูดไปเรื่อยๆ บ่นคนโน้น วิจารณ์คนนี้ ส่วนเราเงียบ ไม่รู้สึกตัวเลยเร้อ พอเราแย้งไป ตอบกลับมาซะเราอึ้ง ทึ่ง ฉุนเลยว่ะ
บ่นว่าเกรดน้อย อ่านหนังสือไม่ทัน ไม่มีเวลานอน บลาๆๆๆๆๆ เต็มไปหมด โอเค เราเข้าใจ รับได้ว่ะ แต่ไอ้เรื่องนินทาแบบหักหลังเพื่อน ดูถูกคนอื่นนี่ขอบาย รับไม่ได้อย่างแรง!!!
ใช้ภาษาพ่อขุนกับเรา โอเค เราไม่ได้ดัดจริต รับได้ แต่ไม่ไหลตามน้ำตาม แต่ที่มาใส่อารมณ์กับเราด้วยเนี่ย โอ้โห! ต้องนับหนึ่งถึงล้านเลยล่ะ
บ่นไปชั่วโมงนึง เพิ่งนึกได้ เราพูดไม่ถึงสิบคำ เลยถามว่า เราจะเอนท์คณะไหน? เราตอบว่า อยากเรียนสัตวะ เออๆ เราก็อยากเรียนเหมือนกัน ไปเรียนที่เกษตรฯ แบบไม่ต้องเอนท์ไหม จะบ้าเรอะ! เรียนทุกเสาร์-อาทิตย์ เป็นเดิอน แค่ค่าเครื่องบินไปกลับก็ขนหน้าแข้งร่วงไปหลายเส้นแล้วว่ะ ช้านไม่ได้รวยเว้ย จะกินข้าวกับน้ำปลาอยู่เนี่ย
เราตอบกลับไป(แบบนิ่มนวล) มันก็เออๆ ก็เห็นกรูขอแม่กรู แม่กรูก็เออๆ ให้ไปนี่ แป่ว!
พอเราบอกว่าอยากเรียนที่มหาลัยแห่งนึงที่อยู่ภาคเหนือมากๆ สถานที่ดี ไอ้นี่ใส่มาเลย เค้าว่ามาว่าไม่ดีอย่างนั้นอย่างนี้ ล่อซะเละเลย สรุปแล้วทั้งเมืองไทย หามหาลัยดีๆ ไม่ได้เลยใช่ปะ
แล้วที่นั่นเค้าเรียนแบบอินเตอร์ ตอกกลับมา มรึงจะเรียนได้หรอวะ ไหนว่าโง่อังกฤษไง ไม่กลัวโดนไทร์เร้อ กรอดดดด! ช้านก็พยายามเข้าสิวะ
พอเราบอกว่าอีกวันสองวันจะขึ้นไปสอบที่นึง ไม่รู้ว่าจะเป็นไงบ้าง มันพูดซะสะอึกเลย นั่นสิ เปลืองตังค์เปล่าๆ อ๊ากกกกกกก
บ่นไปอีกสักพัก ก็เออๆ จะบอกเท่านี้ล่ะ แล้วก็ตัดสายทิ้งไปเลย
อ๊ากกกกกกกกก มาตัดสายทิ้ง วางหูใส่ช้านนนนนนนน
Create Date : 26 ตุลาคม 2550
Last Update : 26 ตุลาคม 2550 10:21:56 น.
7 comments
Counter : 707 Pageviews.
Share
Tweet
ท่าทางเก็บเอาเรื่องคนอื่นมาคิด จน...เครียดไปกับเขาแล้วนะ
รึป่าว..
จะสอบก็ขอให้ได้นะจ๊ะ
โดย:
ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ
วันที่: 26 ตุลาคม 2550 เวลา:11:47:22 น.
555 อ่านแล้วฮาอ่ะเมย์ แต่พี่ก็ไม่ชอบเหมือนกันค่ะ พี่ว่านะ เจออย่างนี้สุขภาพจิตเสีย เอาเวลาไปอ่านหนังสือเรียนที่เราว่าน่าเบื่อยังจะดีกว่าอ่ะ ปล่อยๆมันไปเหอะ เขายังเอนท์ไม่ติดอ่ะ เลยอิจฉาคนอื่นที่เอนท์ติด จริงๆการอิจฉาก็ไม่ผิดนะ เพราะพี่คิดว่าความอิจฉาทำให้เราอยากทะเยอทะยานไปในจุดที่ดีๆที่เราอยากเป็นแบบเค้า แต่ไม่ควรทำให้มันกลายเป็นโมหะ หน้ามืด จนกระทั่งทำให้เกิดเป็นปมด้อยในใจ อันนี้ต้องแก้ด้วยความเมตตา กรุณา ค่ะ เพราะจะช่วยให้อยากเห็นคนอื่นมีความสุข โดยที่เราก็มีความสุขอ่ะ
และคนที่เขาจะเกิดความอิจฉาแบบสุดๆได้นี่ คนที่เขาไปอิจฉาอาจจะเป็นคนที่ด้อยกว่าเขา หรือเป็นคนที่รุ่นราวคราวเดียวกันที่ไม่ได้เก่งกาจอะไรมาก เวลาที่ฝ่ายหลังไปได้ดี ฝ่ายแรกเลยมักจะมาเปรียบเทียบกับตัวเองว่า เฮ้ย ฉันดี ฉันเก่งกว่าตั้งเยอะ ทำไมฉันไม่ได้อย่างนี้มั่งวะ คิดอย่างนี้มากๆเข้า พี่ว่าบ้าอ่ะ ให้มันมีความอิจฉาแค่ระดับที่เราต้องพยายามทำให้เป็นแบบนั้นบ้าง อันนี้พี่คิดว่าดีนะ แต่ให้ถึงขนาดอิจฉาจนทนไม่ไหวต้องโทรมาหาคนอื่น นี่ก็น่าเศร้าใจแทนเพื่อนเมย์คนนี้จัง
แต่สุดท้ายนะ คนเรามันไม่เหมือนกัน จะไปหวังอะไรกับเค้าล่ะ ในเมื่อตัวเราเองยังหวังกับตัวเองไม่ค่อยจะได้เล้ย ดังนั้น ปล่อยวางคือคำตอบสุดท้ายจ้าเมย์ ^^
วันนี้เหมือนพี่มาเทศน์เลยอ่ะ คิดออกมาได้ยังไงฟร่ะเนี่ย อิอิ
โดย:
ไกลนั้น
วันที่: 27 ตุลาคม 2550 เวลา:0:19:45 น.
แวะมาเยี่ยมทักทายวันหยุดที่แสนสบายจ้า
โดย:
maxpal
วันที่: 28 ตุลาคม 2550 เวลา:19:41:31 น.
อ่อถึงว่าช่วงนี้เมรัยถึงอารมณ์ไม่ค่อยดี อย่าไปถือสาเค้าเลยนะ เราไม่สามารถกำหนดกฏเกณฑ์อะไรให้กับคนอื่นได้ แต่ว่าเรา สามารถกำหนดชีวิตเราเองได้นี่นา จริงมั๊ย
พี่ก็เคยเป็นนะ ไม่รู้ว่าเห็นเราเป็นไงถึงมานินทาคนนั้นคนนี้ให้ฟังอ่า เฮ้อ!!ไอ้เราก็ได้แต่เงียบ คนนี้ก็เพื่อนคนนั้นก็เพื่อน ดังนั้นก็เงียบๆซะ แล้วก็ไปหาไรอย่างอื่นทำให้มันลืมๆไปซะ ไม่ต้องใส่ใจมันดีกว่า เรื่องแบบนี้รกสมองเปล่าๆอ่า
อยากได้ที่ไหน อยากเรียนที่ไหนก็ขอให้ติดนะจ๊ะ ภาษาที่ใช้เรียนไม่ใช่ปัญหาซักนิดเลยนะ มันอยู่ที่ความตั้งใจต่างหาก เอ่อจะพูดให้ถูกก็คือเจอมันไปทุกวันๆเข้ามันเป็นความเคยชินอ่า ไอ้ที่คิดว่ามันยาก กลับกลายเป็นความเฉยๆซะและ 555++
สู้ๆเข้านะน้องสาว
โดย:
PaYoonNoy
วันที่: 30 ตุลาคม 2550 เวลา:21:57:57 น.
มันส์ดีนะวุ๊ย ชีวิตเด็กเอ็นท์
อยากย้อนกลับไปอีกจังเลย แต่สมัยรุ่นผมมันไม่ค่อยมีไรให้จัดการยาก
มีแต่ทำคะแนนให้สูงๆ อย่างเดียว ไม่มีแพคเกจเข้า ม. เยอะแยะ
หลายแบบเหมือนสมัยนี้
โดย: พีพี IP: 202.44.7.46 วันที่: 31 ตุลาคม 2550 เวลา:11:39:03 น.
*** สวัสดีจ้า วันนี้แวะมาเยี่ยม อากาศเปลี่ยนแปลง รักษาสุขภาพด้วยนะคะ ***
โดย:
หน่อยอิง
วันที่: 2 พฤศจิกายน 2550 เวลา:9:05:41 น.
ขอชื่อธุลีสามสี่ชาติ : แหะๆ ก็นิดหน่อยค่ะ ขอบคุณสำหรับคำอวยพรนะคะ สมพรปากเถอะค่ะ สาธุ
พี่โณ : เง้อ พี่โณต้องน่าเศร้ากับหนูสิ หนูรับกรรมมาเต็มๆ เลยนะนั่น เครียดเลยง่ะ แต่พอสักวันสองวันก็ไม่แล้วล่ะค่ะ เปลืองสมองเปล่าๆ อ่ะ จริงไหม?
อิอิ
maxpal : ขอให้สนุกในวันหยุดนะคะ
พี่ปุ๊ก PaYoonNoy : เห็นด้วยอย่างแรงค่ะพี่ปุ๊ก เรากำหนดชีวิตเราเองดีกว่าเนอะ ส่วนเรื่องเรียน เหอๆ เพื่อนหนูไปฝากตัวที่ม.แม่ฟ้าหลวงของพี่ปุ๊กคนนึงแล้วนะ อยู่วิศวะซอฟต์แวร์ค่ะ ฝากด้วยนะคะ แล้วก็ขอบคุณสำหรับกำลังใจมากๆ ค่ะ
พีพี : ฮา มันส์เป็นบางครั้งบางคราวค่ะ พอยิ่งเจอเพื่อนสนิทนะ หลุดโลกเลยล่ะค่ะ แต่บางทีก็โคตรเครียดเลย แล้วไอ้ระบบแอดมิชชั่นนี่ยุ่งยากน่ารำคาญมากๆ เลยล่ะค่ะ ไม่รู้อะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด ทางที่ดีคือต้องเอนท์ตรงให้ติดไว้ก่อนเลยดีกว่าค่ะ จากนั้นก็คิดว่าจะไปหายใจทิ้งที่โรงเรียนไปวันๆ นึง ฮา
หน่อยอิง : ขอบคุณที่แวะมานะคะ ดอกไม้สวยมากเลย แต่สงสัยอยู่อย่างนึง ว่าเจ้าดอกนี้น่ะคือดอกซากุระหรือว่าดอกนางพญาเสือโคร่ง(ซากุระเมืองไทย)กันแน่คะ? คือเคยเห็นภาพนี้น่ะค่ะ แหะๆ
โดย: may (
ศศิกัณห์
) วันที่: 3 พฤศจิกายน 2550 เวลา:19:18:24 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
ศศิกัณห์
Location :
เชียงราย Thailand
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
?
]
may ค่ะ
===HOME SWEET HOME===
I don't have a wall but I've just be a wall.
Artemis หรือ Diana...เทพีแห่งจันทรา
Emo น้องลิง
Emo หัวหอม
Emo เหลืองดุ๊กดิ๊ก
X
X
X
Friends' blogs
คีตภา
พิมลพัทธ์
มดx-v3
อุรัสยา
สายลมโชยเอื่อย
ลิปิการ์
Clear Ice
ninaM
bookmark
หน่อยอิง
superverynice
goodpeople
ไกลนั้น
nyx
nainoi_tplusone
สันดานเสีย
poivang
thangthai_ladypink
กายแก้ว
rossoneri_panny
เมเปิ้ลสีขาว
...ศุวิลา...
ทะเลกับความมืด
PaYoonNoy
Ninniko
aumpfullmoon
dogamania
Lekchinsod
เด็กน้อย ณ ดอยแง่ม
Webmaster - BlogGang
[Add ศศิกัณห์'s blog to your web]
Links
iyayoi.net
แจ่มใส
ปิยะพร ศักดิ์เกษม
3+1CAFE
CLUB V3
Hi 5
Dom's Diary
นานมีบุคส์
สนพ.ผีเสื้อ
ดอกหญ้า
สถาพรบุ๊คส์
Sai's Diary
Keetapa's Garden
BlogGang.com
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
รึป่าว..
จะสอบก็ขอให้ได้นะจ๊ะ