Bloggang.com : weblog for you and your gang
sansook
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 40 คน [
?
]
โค้ดนี้เป็นภาพพื้นหลังนำไปวางที่ช่อง Script Area ค่ะ https://youtu.be/K2vg5yDgVX4
Group Blog
สรุป พ.ร.บ.
ความรู้ทั่วไป
ทักทาย
นานาสาระ
วิเคราะห์นะจ๊ะ
ดูดวงกันเถอะ
เก็บมาฝาก
สรุปภาษาไทย
ความรักแม่เอ๊ย
แนวข้อสอบ
แบบทดสอบจิตวิทยา
แนวคิด และมุมมอง
เรื่องเล่า
เคล็ดลับความสวย
เรียงร้อยเรื่องราว
กฎหมายน่ารู้
งาน งาน งาน
รักษาสุขภาพกันเถอะ
เคล็ดลับดีๆ
สรุปแนวข้อสอบหลักสูตรประถมศึกษา
เชิญชวนสู่ธรรมมะ
ฮวงจุ้ยน่ารู้
เมื่อจิตนาการบังเกิด
อสูรพ่ายรัก
แนะนำผลงาน
เรือนรัก - นางรอ
เงาแปร
บรรยากาศสละคาน
คลังข้อสอบ
ดวงไฟในมือมาร
เหลี่ยมรักทรชน
ยั่วรักพยัคฆ์ร้าย
สามนารี
นิยายชุด ภารกิจรัก เรื่องเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
เกี่ยวกับบริหารงานบุคคลท้องถิ่น
เล่ห์วิวาห์มาเฟีย
ละครเหนี่ยวหัวใจสุดไกปืน
ทวงใจสุดปลายฟ้า
อีบุคสุดแซ่บ
<<
กันยายน 2553
>>
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
27
28
29
30
14 กันยายน 2553
ตอนที่ ๑๘ สมาชิกใหม่
All Blogs
ตอนพิเศษ 2 หลอมรักสู่จิตวิญญาณ
ตอนพิเศษ 1 เหลี่ยมรักหลักสูตรร้อน
ตอนที่ ๓๔ อวสาน
ตอนที่ ๓๓ รักสุดท้ายบนปลายปืน
ตอนที่ ๓๒ เหลี่ยมรัก
ตอนที่ ๓๑ ความรักอันทรงค่า
ตอนที่ ๓๐ โชคชะตาในกำมือ
ตอนที่ ๒๙ คนละขั้วแต่หัวใจเดียว
ตอนที่ ๒๘ ปริศนาที่ฟ้าลิขิต
ตอนที่ ๒๗ ความทรงจำที่กลับมา
ตอนที่ ๒๖ ผู้ติดตาม
ตอนที่ ๒๕ กำแพง
ตอนที่ ๒๔ ความบังเอิญที่ฟ้าลิขิต
ตอนที่ ๒๓ เผชิญหน้ากับรักเก่า
ตอนที่ ๒๒ รักเก่า
ตอนที่ ๒๑ ลมหึงระลอกใหม่
ตอนที่ ๒๐ สูตรรักกามเทพ
ตอนที่ ๑๙ ข้อตกลงหรือกับดัก
ตอนที่ ๑๘ สมาชิกใหม่
ตอนที่ ๑๗ ลมรักแรงหึง
ตอนที่ ๑๖ สูตรร้อนสูตรรัก
ตอนที่ ๑๕ ฟากฟ้าฝั่งฝัน
ตอนที่ ๑๔ บทเรียนบทรัก
ตอนที่ ๑๓ ที่มาของแผนการ
ตอนที่ ๑๒ เปลี่ยนแผน
ตอนที่ ๑๑ สิ่งที่หายไป
ตอนที่ ๑๐ หลอมรวมจิตวิญญาณ
ตอนที่ ๙ ไอรักบนความว่างเปล่า
ตอนที่ ๘ ปริศนา?
ตอนที่ ๗ ศึกพี่น้อง
ตอนที่ ๖ ความทรงจำอันเลือนราง
ตอนที่ ๕ เดินหน้าสู่ฉิมพลี
ตอนที่ ๔ สัญชาติญาณ
ตอนที่ ๓ ไอรัก
ตอนที่ ๒ นางฟ้าหลงทาง
ตอนที่ ๑ ทางผ่านกามเทพ
Friends' blogs
sansook
Chulapinan
baby_15
ไร่ปลายตะวัน
lovers
ge-or-ge
โมกสีเงิน
tingnoy
พลังชีวิต
Mr.Terran
hangclub
nirin_18
คนผ่านทางมาเจอ
patra_vet
ซ่อนรอยยิ้ม
นิยายฝันหวาน
ป้ามด
รำเพย
นิชนันท์
วัตตรา
Insignia_Museum
Baan_Bualoy
ooseabubbleoo
literature
bigger
ใยไหมเจ้าค่ะ
super novel
นัทธ์
Webmaster - BlogGang
[Add sansook's blog to your web]
Links
BlogGang.com
ตอนที่ ๑๘ สมาชิกใหม่
รถเก๋งคันกะทัดรัดสีดำทะมึนขับตามรถของราชไปห่างๆ เพื่อไม่ให้คนที่พวกเขากำลังเฝ้าติดตามจับสังเกตได้ เมื่อตามมาได้สักพักชายฉกรรจ์หนึ่งในสามจึงหยิบโทรศัพท์ขึ้นกด
นายครับ...สารวัตรราชพาคุณอลิสเดินทางไปไหนไม่ทราบครับ
ชายคนนั้นรีบรายงานทันทีเมื่อปลายสายตอบรับ
มันไปทางไหน...และไปกี่คน
ไปกันแค่สองคนเท่าที่สังเกตเหมือนพวกเขากำลังขับรถมุ่งหน้าไปทางทิศเหนือไม่แน่ใจว่าจะไปที่แม่สอดหรือเปล่า
ไปแม่สอดงั้นเหรอ?...มันจะไปทำอะไรที่นั่นในเวลานี้...ตามไปให้รู้
ครับนาย
พี่ธงทางเริ่มเปลี่ยวแล้วถามนายดูหน่อยสิว่าจะให้พวกเราชิงตัวคุณอลิสกลับไปเลยไหม
เสียงของใครคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่ามีป่าละเมาะขึ้นขนาบตลอดสองข้างทาง
เอ่อ...นายครับตอนนี้เส้นทางค่อนข้างเปลี่ยวจะให้พวกผมชิงตัวคุณอลิสกลับไปเลยไหม
ธงไชยถามขึ้นเมื่อเห็นด้วยกับความคิดของลูกทีม
ไม่ต้อง!...พวกแกรับมือเธอไม่ได้หรอก...ฉันแค่ให้ติดตามดูว่ามันพาเธอไปไหน...ทำเท่าที่สั่ง
อลันกรอกเสียงไปตามสาย
ครับนาย...
อลิสเป็นอย่างไรบ้าง...เธอสบายดีใช่ไหม
คำถามของผู้เป็นนายทำเอาคนถูกถามเหลือบตามองหน้าเพื่อนร่วมทางที่กำลังตั้งหน้าตั้งตาขับรถ แล้วอมยิ้มบางๆ เมื่อนึกถึงฉากแสดงความรักของคนทั้งสองที่พวกเขามักเห็นอยู่บ่อยครั้ง
สบายดีครับ...สารวัตรราชดูแลเธอราวกับไข่ในหิน...เวลานี้เธอมีความสำคัญกับเขามากเลยทีเดียว
หึ...ดีให้สำคัญมากๆ นั่นแหละดีเวลาที่อลิสส่งมันลงนรกฉันจะได้เห็นความทุรนทุรายของมันเยอะๆ
อลันแค่นเสียงพูดอย่างสะอกสะใจ
แล้วนายจะให้คุณอลิสอยู่กับสารวัตรราชอีกนานแค่ไหนเหรอครับ...
รออีกสักพักก็แล้วกัน...อีกสามวันฉันกับนายต้องพบท่านนายพลอูซอว์ไปที่รัฐกระเหรี่ยงเพื่อส่งของ...ระยะนี้ปล่อยอลิสอยู่กับมันไปก่อน...ส่งอาวุธให้ลูกค้าเสร็จเมื่อไรค่อยจัดการเรื่องนี้
ครับนาย
เกือบห้าสิบนาทีรถคันใหญ่ตีวงเลี้ยวเข้าเขตตึกหลังโอ่อ่า แล้วหยุดสนิทอยู่หน้าตึกในอีกไม่กี่นาที ราชเปิดประตูและก้าวออกจากรถก่อนจะอ้อมไปอีกด้านเพื่อรับไอรดา
หญิงสาวนิ่วหน้าขึ้นเมื่อเห็นหญิงกลางและเด็กสาวคนหนึ่งเดินออกมาหน้าตึกด้วยท่าทางเร่งรีบ ดวงตาคู่สวยเหลือบไปมองหน้าราชที่ยิ้มน้อยๆ แล้ววกกลับไปจ้องคนที่ตรงดิ่งเข้ามาอย่างหวาดระแวง
ไม่ต้องกลัวจ๊ะ...คนนั้นชื่อป้าลัดดาเป็นแม่บ้านเก่าแก่ของบ้านเราส่วนเด็กผู้หญิงนั่นก็เป็นคนของเรา
ที่บ้านคุณมีคนอยู่เยอะเลยเหรอคะ
ไอรดาเงยหน้าขึ้นถามเมื่อเห็นว่าบ้านหลังใหญ่น่าจะมีคนอาศัยอยู่จำนวนไม่น้อย
มีไม่เยอะหรอกจ๊ะนอกจากคุณพ่อกับคุณแม่ก็มีน้องสาวผมอีกคนหนึ่ง...ถ้ารวมแม่บ้านกับคนงานอื่นๆ แล้วมีอยู่ไม่ถึงสิบคน
เหรอคะ...ไอรู้สึกกังวลจังเลยค่ะ
ราชมองหน้าคนรักแล้วยิ้มน้อยๆ ก่อนจะโอบเอวคอดบางไว้หลวมๆ คล้ายปลอบโยนให้เธอคลายจากความกังวล
อย่ากังวลไปเลยคุณพ่อกับคุณแม่ท่านใจดี...และท่านทั้งสองก็ดีใจมากด้วยที่วันนี้เรามาเยี่ยมท่าน...เข้าบ้านเถอะจ๊ะ
ไอรดาพยักหน้าน้อยๆ พลางสูดลมหายใจเข้าปอดคล้ายเรียกขวัญให้กับตัวเอง แม้จะรู้สึกอึดอัดที่ต้องเผชิญหน้ากับคนแปลกหน้าแต่เมื่อมีราชอยู่ข้างกายเธอกลับรู้สึกผ่อนคลาย
กลับมาเสียดึกเลยนะคะสารวัตร...แต้ยกกระเป๋าสารวัตรไปเก็บที่ห้องไป
หญิงกลางเอ่ยทักทายแล้วจึงหันไปสั่งเด็กรับใช้
คุณพ่อกับคุณแม่ขึ้นนอนหรือยังป้า
ราชเลี่ยงที่จะตอบคำถามจึงเสถามถึงบุพการี
ยังหรอกค่ะพ่อเลี้ยงกับแม่เลี้ยงรอสารวัตรกับคุณนายอยู่...ท่านทั้งสองบ่นถึงคุณๆ มาตั้งแต่เช้าจนหูป้าชาหมดแล้วเนี่ย...เชิญสารวัตรขึ้นบ้านเถอะค่ะพอได้ยินเสียงรถเลี้ยวเข้ามาจอดแต่ละคนก็แทบนั่งไม่ติดที่ท่าทางจะตื่นเต้นกันน่าดู
ปากเล่าตาก็จับจ้องไปที่ดวงหน้างดงามอย่างชื่นชม...สวยอย่างนี้เล่าสารวัตรหน้าเข้มของเราถึงไม่ยอมกลับบ้านกลับช่อง...
ป้าลัดดาเอากระเป๋าขึ้นไปเก็บที่ห้องผมเลยนะ... ราชสั่งแล้วพาไอรดาเดินตรงเข้าบ้านแต่พอเดินยังไม่พ้นร่างท้วมของแม่บ้านชายหนุ่มก็หมุนตัวกลับไปบอก อ้อป้าไม่ต้องจัดกระเป๋านะ...เพราะเดี๋ยวผมกับไอจะขึ้นไปจัดเอง
ไอรดาถึงกับหน้าแดงก่ำเมื่อได้ยินชายหนุ่มเน้นย้ำคำสั่งสุดท้ายแล้วเหลือบมองเธอด้วยประกายตาที่ทำเอาคนถูกมองแข้งขาสั่น
มันไม่มากไปกว่าตอนจัดหรอกจ๊ะไอ...
สารวัตรหน้าเข้มยังมีแก่ใจกระเซ้าคนข้างๆ ให้หวั่นไหว จนไอรดาได้แต่ถอนหายใจแล้วภาวนาขอให้เขาพูดเล่น
พอทั้งสองเดินพ้นธรณีประตูคนที่นั่งรออย่างกระสับกระส่ายมาทั้งวันก็ลุกพรวดขึ้น ไอรดารู้สึกประหม่าไม่น้อยเมื่อต้องเผชิญหน้ากับญาติผู้ใหญ่ของชายหนุ่มอย่างกะทันหัน พอเห็นสตรีกลางคนรูปร่างสูงสง่าดูมีอำนาจเดินเข้ามา ใบหน้างดงามเจื่อนลงชั่วแวบแล้วปรับเป็นปกติเมื่อเห็นรอยยิ้มระบายอยู่ทั่วใบหน้าของนางจนทำให้เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้น
ทำไมพาน้องเดินทางค่ำมืดนักล่ะตาราช...น้องกำลังไม่สบายไม่ใช่เหรอ
นางเอ่ยถามบุตรชายด้วยน้ำเสียงตำหนิอยู่ในที ก่อนจะหันไปจ้องหน้าหญิงสาวด้วยประกายตายินดีอย่างเห็นได้ชัด
มาถึงก็ถล่มกันเลยนะฮะ...ไอไหว้คุณแม่ท่านสิจ๊ะ
คุณไพลินถึงกับเลิกคิ้วแล้วแล้วเบ้หน้าเมื่อได้ยินคำพูดของสารวัตรหน้าเข้มที่ร้อยวันพันปีไม่ค่อยมีคำหวานๆ นุ่มๆ ออกมาให้ได้ยิน
ไอรดายืนเก้ๆ กังๆ เมื่อไม่รู้จะเริ่มทักทายผู้สูงวัยอย่างไรดีเพราะผู้ใหญ่ไม่ได้ยื่นมือออกมาให้เธอสัมผัสตามธรรมเนียมที่ฝังลึกอยู่ในความเคยชิน หญิงสาวมองมือเรียวที่ตกอยู่ข้างลำตัวเจ้าของบ้านกลางคนแล้วเฝ้ารออยู่ชั่วครู่เมื่อไม่เห็นอีกฝ่ายยื่นมือออกมาเธอจึงพยักหน้าแล้วเอ่ยทักทายเพียงคำว่าสวัสดี
ราชยืนมองใบหน้าสับสนของภรรยาแล้วเอียงหน้าเล็กน้อย...เมื่อเห็นว่ามารดากำลังนิ่วหน้าเพราะงุนงงกับบททักทายของสะใภ้ใหญ่ชายหนุ่มจึงเลิกคิ้วขึ้น...จนอดฟันธงไม่ได้ว่าเธอคงไม่ได้อาศัยอยู่ในประเทศไทยจริงๆ ถึงไม่รู้จักการไหว้ซึ่งเป็นเอกลักษณ์ของคนไทย
คนไทยทักทายผู้ใหญ่โดยการไหว้จ๊ะไอ...แบบนี้
ชายหนุ่มยกมือขึ้นพนมตรงหน้าอกแล้วก้มหัวลงเล็กน้อยก่อนจะจรดหน้าผากกับปลายนิ้ว ไอรดามองการกระทำของราชแล้วนิ่วหน้าแต่ก็ทำตามอย่างว่าง่าย ราชยิ้มน้อยๆ อย่างเอ็นดูเมื่อเห็นวิธีไหว้ของคนรักถึงมันจะดูเก้ๆ กังๆ จนเหมือนคนเพิ่งหัดไหว้แต่กิริยานั้นก็ดูน่ารักเกินกว่าจะทำให้ขัดเคือง
แม้จะรู้สึกงุนงงกับท่าทางของหญิงสาวแต่คุณไพลินก็ไม่ได้นึกใส่ใจมากนัก...เพราะคิดว่าเธอกำลังป่วย
สวัสดีจ๊ะหนูไอ...เข้าไปกราบคุณพ่อสิลูก
ราชประคองภรรยาเดินไปยังห้องรับแขกที่มีประมุขของบ้านนั่งรออยู่เงียบๆ รุจญ์มองร่างระหงของหญิงสาวด้วยประกายตายินดีไม่ต่างจากภรรยา...ใบหน้าอิ่มค่อนท้วมพยักหน้ารับไหว้บุตรชายแล้วหันไปยิ้มและรับไหว้คนที่ยืนพนมมืออยู่ข้างๆ
ทำไมเดินทางดึกนักล่ะตาราช...ช่วงนี้แกลายาวไม่ใช่เรอะทำไมไม่พาน้องมาแต่วันล่ะ
พอสิ้นคำถามราชก็ถึงกับผุดรอยยิ้มออกมา...คำถามเดียวสามคนรวด...เฮ้อ!...ใครจะกล้าตอบล่ะนั่นว่าทำไม...ชายหนุ่มเหลือบไปมองคนข้างๆ ที่ยืนขาดความมั่นใจแล้วกระชับมือปลอบเธอกรายๆ
จากพบพระมาแม่สอดระยะห่างแค่สามสิบเก้ากิโลผมคิดว่าใกล้ๆ เลยชะล่าใจไปนิดก็เท่านั้นแหละฮะ
แล้วทานข้าวทานปลากันมาหรือยังล่ะลูก
คนเป็นมารดาถามขึ้นเมื่อเดินไปทรุดนั่งลงข้างๆ สามี
เรียบร้อยแล้วครับ
ถ้าทานอะไรเรียบร้อยมาแล้วก็พาน้องไปพักเถอะไป...หน้าซีดหน้าเซียวใหญ่แล้วนั่น...
คุณไพลินยิ้มแพรวพราวเมื่อเห็นใบหน้าซีดสลับแดงของลูกสะใภ้ แม้จะนึกขัดใจที่บุตรชายเดินทางกลับบ้านล่าช้ากว่ากำหนดไปหลายชั่วโมงแต่พอเห็นหน้าลูกและลูกสะใภ้คนที่ทำท่าขัดใจมาทั้งวันก็ถึงกับหายเคือง
ไอรดารู้สึกอบอุ่นใจขึ้นเมื่อเห็นรอยยิ้มจริงใจของผู้ใหญ่ทั้งสอง แม้คราแรกเธอจะกังวลกับการเผชิญหน้าแต่พอเห็นประกายเจิดจ้ายินดีฉายออกมาอย่างชัดเจนเธอก็รู้สึกสบายใจขึ้น
ถ้าอย่างนั้นผมขอตัวพาไอไปพักก่อนนะฮะ...
ราชเอ่ยขอตัวเมื่อเห็นบุพการีพยักหน้าอนุญาตเขาจึงจูงมือหญิงสาวพาเดินตรงไปที่บันไดเพื่อพักผ่อน
คุณเห็นแม่หนูนั่นไหม...อูย...ถูกใจไพเชียวล่ะ...ตั้งแต่ไหนแต่ไรตาราชมันทำอะไรไม่เคยได้ดังใจสักอย่าง...เพิ่งมีครั้งนี้กระมังที่พ่อลูกชายตัวดีทำเรื่องถูกใจไพ
คุณไพลินเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าบุตรชายเดินหายขึ้นไปบนบ้านได้ครู่ใหญ่
ดีใจก็อย่าให้มันออกนอกหน้านักสิคุณเดี๋ยวเขาจะหาว่าลูกเราเป็นของตาย
พ่อเลี้ยงรุจญ์เจ้าของร้านอัญมณีคนดังและคลังสินค้ารายใหญ่ของแม่สอดเหลือบตามองภรรยาที่หน้ากำลังบานแล้วบานอีกด้วยประกายตาล้อเลียน
ไม่ให้ไพดีใจได้ยังไงคะลูกเราจะเป็นฝั่งเป็นฝาทั้งคน...ความสุขของพ่อแม่ไหนเลยจะนิ่งเฉยกับการออกเย้าออกเรือนของลูกๆ แล้วดูหนูไอสิสวยได้ใจขนาดนั้นมันก็ต้องปลื้มเป็นธรรมดาล่ะ...สวยๆ แบบนี้เวลาพาออกการออกงานไพจะได้ไม่อายใคร...ตาราชตาแหลมใช้ได้เลยนะเนี่ย
ของแบบนี้ลูกไม้มันย่อมหล่นไม่ไกลต้น...ไม่อยากนั้นผมจะเลือกจีบคุณเหรอ
พ่อเลี้ยงรุจญ์รีบยิงเข้าประตูตัวเองทันทีที่มีโอกาส
ไพไม่แปลกใจเลยว่าตาราชมันได้นิสัยนักฟุตบอลที่ชอบยิงประตูตัวเองมาจากใคร...
คนเป็นภรรยาอดค้อนขวับไม่ได้
ก็ผมพูดจริงนี่...ดูคุณสิไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีๆ ก็ยังสวยไม่สร่างพาไปไหนสาวๆ ยังแอบเคืองถ้าเจ้าราชมันไม่ได้ความฉลาดในการเลือกจากผมมันจะได้จากใครกันล่ะคุณ
คุณก็พูดเกินไป...ไพขึ้นนอนก่อนดีกว่า...ถูกชมมากๆ เดี๋ยวจะพาลไม่นอนหลับเอาเปล่าๆ คุณจะขึ้นเลยไหมหรือจะทำงานต่อ
พอถูกชมซึ่งๆ หน้าแม่เลี้ยงไพลินก็ได้แต่ยิ้มจนหน้าบาน เมื่อสามียืนยันจะขอทำงานอีกสักครู่นางจึงเดินขึ้นไปพักผ่อนเพื่อเตรียมตัวต้อนรับสมาชิกใหม่ของครอบครัว ด้วยท่าทางชื่นมื่นจนคนเป็นสามีอดยิ้มกับความขี้เห่อของภรรยา
Create Date : 14 กันยายน 2553
Last Update : 14 กันยายน 2553 16:00:00 น.
1 comments
Counter : 483 Pageviews.
Share
Tweet
สวัสดีค่ะคุณแสนสุข
แล้วตอนต่อไปคุณราชจะสอนน้องไอรื้อกระเป๋ามั๊ยหล่ะค่ะเนี่ย...
รักษาสุขภาพนะค่ะ
โดย: เอิงเอย IP: 68.224.193.220 วันที่: 14 กันยายน 2553 เวลา:20:44:24 น.
ชื่อ :
Comment :
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
Pantip.com
|
PantipMarket.com
|
Pantown.com
| © 2004
BlogGang.com
allrights reserved.
แล้วตอนต่อไปคุณราชจะสอนน้องไอรื้อกระเป๋ามั๊ยหล่ะค่ะเนี่ย...
รักษาสุขภาพนะค่ะ