★ ดาวหางเหนือทางรถไฟ : ทรงกลด บางยี่ขัน ดาวหางเหนือทางรถไฟ ผู้เขียน : ทรงกลด บางยี่ขัน สำนักพิมพ์ : a book, สนพ. จำนวน : 448 หน้า พิมพ์ครั้งแรก : ตุลาคม 2552 “เมฆ” “หมอก” หนังสือพี่น้องสองเล่มนี้ยังยืนหันข้างให้อยู่บนชั้นเบียดกับแฝดไม่เหมือนอย่าง “ต้นไม้ใต้โลก” และ “ดอกไม้ใต้โลก” 2 คู่นี้มีความต่างตรงที่ผู้ซื้ออ่านคู่หลังจบแล้ว หากแต่คู่แรกเพียงแค่หยิบจับมาเปิดกดบัตรคิวแล้ว..รอ... หนังสือทั้ง 4 เล่มเป็นผลงานของ ทรงกลด บางยี่ขัน ตอนที่ซื้อหาก็ไม่ได้ติดที่ว่าเพราะเป็นคนนี้เล่าคนนี้เขียน เนื้อหาและเรื่องราวที่บรรจุอยู่ภายในต่างหากที่ทำหน้าที่เป็นนางกวัก(หรือนายกวัก) รวมทั้งปกที่ออกแบบแบบแต่น้อย ดูเรียบง่ายก็น่าสนใจ ในบ่ายวันหนึ่งสบโอกาสได้ไปกวาดสายตาหาหนังสือ~อะไรก็ได้ที่เห็นแล้วถูกใจถูกชะตา สักเล่มสองเล่มติดมือกลับบ้านไม่ให้เสียเที่ยวว่ามาร้านหนังสือแล้วเดินตัวปลิวออกจากร้าน พลันสายตาก็ประสานเข้ากับปกหนังสือเล่มหนึ่ง หน้าปกที่หันมาโชว์หรา (ขณะเล่มอื่นยังยืนหันข้าง) เป็นรูปหน้าตรงของหัวรถไฟที่เข้าขั้นโบราณ สีแดงตุ่นๆ แปะข้างกับสีดำมะเมื่อมช่างสวยจริงๆ วินาทีถัดมา “สถานีคิงส์ครอส! ฮอกวอตส์! ...แฮรี่ พอตเตอร์!” ไม่ใช่ทั้งแฟนพันธุ์แท้และพันธุ์ทางของพ่อมดน้อยแฮรี่ พอตเตอร์แต่อย่างใดค่ะ เพียงแต่นั่นคงเป็นการเรียกภาพจำโดยอัตโนมัติของสมองที่ทำงานช้ากว่าสายตากวาดเพียงเส้นยาแดงผ่าแปด (น่าจะผ่าหนึ่งนะจึงจะเร็ว) ดูจากภาพปกแล้วถ้าเป็นหนังสือแนวเกร็ดความรู้เกี่ยวกับรถไฟโบราณก็น่าสนใจ เกี่ยวกับรถไฟในแฮรี่ พอตเตอร์ก็น่าสนใจ เห็นมีดาวแดงอยู่หน้ารถด้วย นี่ถ้าเกี่ยวกับรถไฟในรัสเซียแล้วล่ะก็..เยี่ยมเลย แผนผังการเชื่อมโยง = ดาวแดง > คอมมิวนิสต์ > สตาลิน > รัสเซีย ว่าแล้วก็เอื้อมมือไปหยิบหนังสือหมายมาดูใกล้ๆ ให้ชัดให้รู้จักว่าจริงๆ แล้วเจ้าเป็นอะไรกันแน่ ความหนาของเล่มอยู่ราวๆ หนึ่งนิ้วฟุต (ยังขาดทักษะการกะด้วยสายตาออกมาให้เป็นจำนวนหน้า) น้ำหนักไม่หนักมือ กึ่งนั่งกึ่งนอนอ่านก็คงจะไม่ปวดกล้ามเนื้อต้นแขน..ก่อนที่จะคิดไปใดอื่น “ความทรงจำเหนือทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย (ฮ้าาาาา- จขบ.) จากปักกิ่งผ่านมองโกเลียสู่มอสโคว์ (ฮ้าาาาา x 2 ยกกำลังสอง- จขบ.) นี่มัน..นี่มันความฝันของฉันนี่!!!!!!!...” ข้อความแบบเต็ม สั้น ง่าย เร้าใจ ที่โปรยอยู่บนหัวปกคือ “ความทรงจำเหนือทางรถไฟสายทรานส์ไซบีเรีย จากปักกิ่งผ่านมองโกเลียสู่มอสโคว์ ส่วนหนึ่งของทางรถไฟที่ยาวที่สุด คลาสสิกที่สุด และโรแมนติกที่สุดในโลก” แค่รู้ตัวเองว่า..ชอบนั่งรถในฐานะผู้โดยสาร ไปไหนก็ได้ นั่งไปเรื่อยๆ ดูวิวสองข้างทาง แล้วคิดไปต่างๆ นาๆ ถึงจุดหมายก็ยังไม่อยากลง... การได้นั่งรถไฟที่ยาวพาดผ่าน 3 ประเทศ ยาวข้ามทวีป นั่งกันสิบวันยี่สิบวัน ทริปรถไฟสายทรานส์ไซบีเรียจึงเป็นการเดินทางที่ถูกท้าทายและช่างท้าทาย ความฝันของใครก็ของใคร แต่วันนี้วันที่เจอหนังสือเล่มนี้ ฉันขอวิ่งตามความฝันชนิดแปะข้างตัวหนังสือจากงานเขียนในเล่มนี้ไปก่อนพลางๆ สิริรวม ๑๙ วันบางๆ (คือการอ่านเป็นบางวัน) นับจากวันที่ซื้อหนังสือแล้วอ่านในวันนั้นจนถึงวันที่ปิดท้ายเล่ม ภาพประกอบเรื่องอยู่ในสัดส่วน ๑ ต่อ ๔ ทำให้อ่านได้แบบเพลินสุดๆ รวมทั้งการเล่าเรื่องที่แทรกความคิดแบบต่อยอดของผู้เขียน ก็ทำให้คนอ่านได้..เอ้อออ..จริง....เอ้อออ..เหรอ ไปด้วย ไม่ใช่นักเสพข้อมูลระดับนักวิชาการแต่การได้รับรู้เรื่องที่ไม่เคยรู้ก็ทำให้สายตาถ่างออก รอยหยักในสมองถี่ขึ้นแถมส่วนใหญ่ได้เพิ่มการออกกำลังกายกล้ามเนื้อมุมปากอีกเสียด้วย ยิ้มแบบไม่มีเพลามือเพลาปากเลยทีเดียว เขาว่ากันว่า You are What You Read แล้วหากเป็น You are What You Write นี้พอจะนำมาใช้ด้วยได้ไหม น่าจะพอไหวนะเพราะดู(อ่าน) จากบันทึกการเดินทางด้วยรถไฟสายยาวเกือบค่อนโลกของทรงกลดนี้แล้ว ไม่เพียงแต่ราวกับเห็นตึกรามร้านรวง ผู้คนยวดยาน ในระยะประชิด รู้จักรู้เห็นหน้าค่าตาของพี่ๆ คนจีนในปักกิ่ง พี่ๆ ที่มองโกเลียรวมทั้งพี่ๆ ที่รัสเซีย ผ่านมุมมองของผู้มีประสบการณ์การเดินทางมากไมล์ หากยังทำให้คนอ่าน(บางคน อยาก)รู้จักคนเขียนจากการถ่ายทอดผ่านตัวอักษรนาๆ เหล่านั้นเพิ่มขึ้นด้วย กำลังสงสัยว่าเขาเป็นแฟนฟุตบอลทีมลิเวอร์พูลหรือเปล่า จากตอน หนึ่งปีนานแค่ไหนเราก็อยู่ไกลกันแค่นั้น - - - สมาชิกที่อาศัยอยู่ในห้องนี้เป็นชาวรัสเซีย 3 คน พ่อ แม่ ลูก ครอบครัวสุขสันต์มาก พ่อเป็นคนหนุ่มที่หน้าตาและศีรษะละม้ายคล้าย โฆเซ่ เรน่า ผู้รักษาประตูของทีมฟุตบอลระดับสุดยอดของโลก... - - - การเอ่ยชื่อถึง โฆเซ่ เรน่า อาจเป็นเพียงการยกมาเปรียบเทียบ ใช่จะมั่นใจได้ว่าเป็นพลพรรครักหงส์แดง แต่กับประโยคต่อมา เชื่อว่าไม่มีแฟนบอลทีมไหนจะใช้คำยกย่องผู้รักษาประตูทีมอื่นๆ ว่าอยู่ในระดับสุดยอดของโลกถ้าไม่ใช่ทีมที่ตัวเองรัก (หากเดาผิดก็ขออภัย) และมีตัวอย่างซึ่งเป็นเรื่องราวที่อ่านแล้วก็ได้แต่ยิ้มในความรู้รอบตัวและช่างเปรียบเทียบ..ช่างคิด จากตอน SU 40 องศา - - - อุณหภูมิในสกุลเซลเซียสและฟาเรนไฮต์บอกความหนาวในระดับเดียวกันด้วยตัวเลขที่ไม่เท่ากัน เช่น 0 องศาเซลเซียสมีค่าเท่ากับ 32 องศาฟาเรนไฮต์ ดังนั้นทุกครั้งที่บอกเกล่าถึงตัวเลขอุณหภูมิเราจำเป็นต้องเติมนามสกุลต่อท้ายว่าตัวเลขนั้นมันมีความหมายในดีกรี C หรือ F แต่ที่อุณหภูมิ -40 องศา เป็นความเย็นเพียงจุดเดียวที่ตัวเลขในฟากเซลเซียสมีค่าเท่ากับฝั่งฟาเรนไฮต์พอดีเป๊ะ นั่นหมายความว่า -40 องศาเซลเซียส มีค่าเท่ากับ -40 องศาฟาเรนไฮต์ เขียนแค่ -40 องศาก็เป็นที่เข้าใจได้ เป็นความมหัศจรรย์ในแง่วิทยาศาสตร์และคณิตศาสตร์ ในแง่สังคมก็น่าสนใจ ถ้าเซลเซียสคือตัวแทนวัฒนธรรมจากซีกโลกตะวันออก และฟาเรนไฮต์คือตัวแทนวัฒนธรรมจากซีกโลกตะวันตก อุณหภูมิ -40 องศา คงหมายถึงจุดที่ไม่มีความแตกต่างทางวัฒนธรรมของทั้งสองขั้ว อุณหภูมิ -40 องศา อยู่ที่ประเทศมองโกเลีย ประเทศที่อยู่กึ่งกลางระหว่างวัฒนธรรมตะวันออกของจีนกับวัฒนธรรมตะวันตกของรัศเซีย ก็คือมองโกเลีย อะไรมันจะพอเหมาะพอเจาะขนาดนั้น - - - ส่วนเรื่องราวที่เรียกรอยยิ้มนั้นมีหลายตอน แต่นี่คือตอนที่ชอบที่สุด จากตอน บรรพบุรุษบนรถไฟ - - - “คุณรู้จัก แมมมอธ ไหม” ผมไม่แน่ใจว่าเขาจะรู้จักศัพท์คำว่าแมมมอธหรือเปล่า เพราะเขารู้คำศัพท์ภาษาอังกฤษไม่มากนัก เขาส่ายหน้า “มันเป็นช้างที่อยู่ในยุคเดียวกับไดโนเสาร์ ขนยาวๆ” ศีรษะเขาเปลี่ยนมาผงกแทน “คุณรู้ไหมว่าไซท์ที่มีแมมมอธมันอยู่ที่ไหนบ้าง ผมอยากไปดูมาก” ศีรษะของเขายังผงก หน้าตาผมน่าจะดีใจจนเก็บอาการไม่อยู่ สีหน้าของคุณหมอศัลยกรรมดูแปลกๆ จะตอบก็ไม่ตอบ ท่าทางอึกอักกระอักกระอ่วน “ผมพยายามหาข้อมูลมาตลอดเลยนะว่าไซท์ที่มีแมมมอธมันอยู่ที่ไหน แต่ก็ไม่มีใครรู้สักที จนได้มาเจอคุณนี่แหละ ว่าไงมันอยู่ที่ไหนเหรอ” พูดเสร็จผมก็ส่งแผนที่รัสเซียให้เขา เขาเงยหน้ามองผมแล้วตอบช้าๆ แบบเดียวกับที่คุณหมอพูดกับญาติคนไข้ที่รออยู่หน้าห้องผ่าตัด สีหน้าของเขาจริงจังมาก เหมือนมีข่าวร้ายจะแจ้ง “พวกมันตายหมดแล้ว” - - - . . การออกเดินทาง การได้เดินทาง ไม่ว่าไกลใกล้ล้วนประกอบไปด้วยองค์ประกอบหลายอย่าง ทั้งรูปธรรมเช่นกระดาษที่ชำระหนี้ได้ตามกฎหมาย หรือนามธรรมอย่างเช่น เวลา จังหวะ โอกาส ขณะที่ยังไม่รู้ว่าองค์ประกอบรูปธรรมและนามธรรมจะมารวมตัวกันได้เมื่อไหร่ อย่างน้อยหลายวันที่ผ่านมาการอ่านหนังสือเล่มนี้ก็เสมือนดั่งได้ก้าวขาออกเดินทางไกลนับพันไมล์ไปแล้ว   Create Date : 12 ธันวาคม 2552 22 comments Last Update : 12 ธันวาคม 2552 21:16:18 น. Counter : 3356 Pageviews. Share Tweet

★หนังสือที่ได้อ่าน พรมแดนทดลอง ผู้เขียน : มุกหอม วงษ์เทศ สำนักพิมพ์ : openbook, สนพ. พิมพ์ครั้งแรก : พฤษภาคม 2548 เป็นหนังสือรวมความเรียงจากนิตยสาร open และ มติชนสุดสัปดาห์ ที่วิพากษ์วิจารณ์สังคมแบบบัวช้ำน้ำขุ่น เสียดสีกระทบกระเทียบทั้งพฤติกรรมคนไทยและวัฒนธรรมของไทย หยิกข่วนเลือดซิบแล้วประคบด้วยความรู้และมุมมองที่ต่างออกไป เป็นงานเขียนที่มีส่วนผสมหลากหลาย อารมณ์ประมาณอ่านเพลินแต่สะอึกอยู่เรื่อยไป ดวงตาที่สาม ผู้เขียน : แดนอรัญ แสงทอง สำนักพิมพ์ : แมวคราว, สนพ. พิมพ์ครั้งแรก : กรกฎาคม 2549 หะแรกยังรู้สึกขัดใจกับภาษาที่รุ่มรวยขยายคำต่อสร้อยให้มากความ แม้ว่าจะเพื่อสะท้อนยุคสมัย(ตามในเรื่อง)ก็เถอะ แต่ที่สุดแล้วเมื่ออ่าน คำตาม ในท้ายเล่ม ผู้เขียนได้อธิบายถึงการเลือกใช้ชื่อตัวละครที่วิจิตรเหล่านั้นแล้ว ก็ให้นึกย้อนถึงตัวเอง ว่าเป็นเราเองที่ไม่คุ้นและลืมไปแล้วในการเรียกใช้คำและภาษาที่มีมาแต่บุราณกาล รวมแล้วสิ่งที่ได้จากการอ่านจึงเป็นความรู้ในการใช้ภาษา ยกตัวอย่าง "แต่ไหนแต่ไรมาอติวาสน์เฝ้าแต่ทะนุถนอมเขาเอาไว้ในฝันของตนว่าคุณตีรทัสสีคนนี้นอกจากจะเป็นชายหนุ่มร่างสูงโปร่ง หน้าตาสลักเสลาดูดีกว่าชายอื่นหมื่นแสนทั่วๆ ไปแล้ว กิริยาอาการของเขานั้นเล่าก็ถนัดถนี่แก่ใจตนในทุกสถานที่และทุกวาระโอกาส เขาทำอะไรต่อมิอะไรของเขาอยู่ในโลกนี้ด้วยความสบายอกสบายใจไปเสียทุกสิ่งทุกอย่าง เนื้อตัวสะอาดสะอ้านอยู่เป็นนิจ แต่งกายสะอาดสะอ้านอยู่เป็นนิจแต่ไม่สู้เรียบร้อยเท่าไหร่ รายรอบตัวเขามีน้ำหอมกลิ่นป่าในฤดูร้อนระเหยเจือจางบางเบาอยู่ตาปีตาชาติ (น้ำหอมยี่ห้ออะไรก็ไม่รู้ของเขา แต่เขาสมัครใจเรียกของเขาอย่างนั้น)" เขาเรียกผมว่าบร๊ะเจ้า ผู้เขียน : โจ๊ก โซคูล สำนักพิมพ์ : เนชั่นบุ๊คส์, สนพ. ยืนอ่านในร้าน : ยังไม่ได้ซื้อ ยืนอ่านในร้าน : ขำก๊ากจนต้องเหลียวซ้ายแลขวา อ่านหน้าที่บอกถึงความแตกต่างระหว่าง บร๊ะเจ้า โจ๊กกับคนทั่วไป และเนื่องด้วยเป็นการยืนอ่านแต่ไม่ได้หยิบซื้อจึงจำได้อยู่ 2 ข้อถ้วนคือ + ขณะที่คนอื่นเวลาวิดพื้นคือการยันตัวเองให้สูงจากพื้น แต่ถ้าบร๊ะเจ้าโจ๊กทำมันคือการกดพื้นดินให้ต่ำลง + แถลงการณ์ของ คณะปฏิรูปการปกครองในระบอบประชาธิปไตย อันมีพระมหากษัตริย์ทรงเป็นประมุข บร๊ะเจ้าโจ๊กฟังแค่ครั้งเดียว   โดย: renton_renton 12 ธันวาคม 2552 19:09:23 น.

แหงแซะ เขียนซะขนาดนั้น ทรงกลดเป็นแฟนลิเวอร์พูลแหงๆ 555 ว่าแต่ จขบ.ได้ดู Transiberian รึยังครับ หนังสนุกมาก แต่ภาพของทางรถไฟสายนี้นี่มันคนละเรื่องกับในหนังสือเล่มนี้เลยนะครับ คุณทรงกลดแกมีพรสวรรค์นะ ออกเดินทางทีไร ได้หนังสือเล่มโตที่อ่านสนุกออกมาเสียทุกครั้งไป โดย: เอกเช้า IP: 124.120.193.21 12 ธันวาคม 2552 18:10:56 น เอกเช้า Transiberian ได้ดูแล้วค่ะ สนุกและตื่นเต้นดี ก็ได้ภาพจากหนังเรื่องนี้แหละค่ะ เวลาอ่านก็นึกภาพในส่วนห้องพัก ทางเดิน การแวะแต่ละสถานีตามไปด้วย แต่ สองเงาในเกาหลี ยังไม่ได้อ่านเลย   โดย: renton_renton 12 ธันวาคม 2552 19:16:36 น.

ป้าาาา ไม่ได้เข้ามาอ่านซะนาน เขียนสนุกขึ้นนะ อิอิ   โดย: ไก่กุ๊ก IP: 124.157.129.103 12 ธันวาคม 2552 19:19:49 น.

หาลู่ทางจะัอ่านเล่มนี้อยู่เหมือนกันครับ แต่ตอนนี้ดูเหมือนจะต้องออมเงินไว้แล้ว เพราะแม่เริ่มเตือนแล้วว่าให้เก็บๆไว้บ้าง ^^   โดย: McMurphy IP: 118.173.69.156 13 ธันวาคม 2552 19:18:50 น.

เล่มนี้สอยอ่านได้ครึ่งเล่มอยู่เลยค่ะ กะว่าภายในอาทิตย์หน้านี้น่าจะจบอยู่ แต่ว่าถ้าไม่จบก็ต้องรออ่านไปเรื่อยๆ ค่ะ แบบว่าอย่างหนาเลย แต่ว่าอ่านช้าๆ ค่ะ เพราะว่าไม่อยากให้จบเร็ว เพราะว่า อ่านงานของทรงกลดเค้าทีไร เป็นได้อินตลอด ไม่อยากให้จบเร็วๆ เลยต้องระวังการจัดการ เวลาการอ่านหน่อยค่ะ ... ................   โดย: JewNid 13 ธันวาคม 2552 21:44:59 น.

นึกถึงเรื่อง Transiberian เลยครับ แต่ Trip นี้คงไม่โหดร้ายแบบเดียวกับหนัง ส่วน "บร๊ะเจ้าโจ๊ก" นี่ก็น่าสนใจแฮะ   โดย: navagan 14 ธันวาคม 2552 0:42:12 น.

อ่านที่เอ็กเซิร์ฟมาแล้วต้องคิดตามตลอดเลย (และก็ยังไม่แน่ใจตัวเองด้วยว่าเข้าใจ 55) เราก็มีหนังสือของคุณ ทรงกลด นะ (หัวไฟกับถั่วงอกนี้ก็ใช่ ใช่ม่ะ) แต่หนักกว่าเรนตั้นก็ตรงที่ยังไม่ได้เข้าไปกดบัตรคิวรออ่านด้วยซ้ำ แฮ่ะๆๆ ยังไงๆก็ยังอยากนั่งรถไฟสายปักกิ่ง-ธิเบตอยู่ เมื่อตอนอยู่เมืองจีน (เวลาเริ่มห่างออกมาทีละนิดๆ จนความจำเริ่มเลือนลาง) เพื่อนชวนไปเที่ยวธิเบตโดยนั่งรถไฟจากปักกิ่งเหมือนกัน แต่เนื่องจากต้องนั่งเครื่องบินไปลงปักกิ่งก่อน แถมค่าตั๋วรถไฟก็แพงกว่าค่าครองชีพทั้งปีของชาวจีน สุดท้ายก็เลยไม่ได้ติดตามไปด้วย (แล้วต้องมานั่งดูรูปทัศนียภาพอันงดงามของเพื่อนแทน T-T) ไม่รู้เลยว่ามีหนังสือที่ชื่อ เขาเรียกผมว่าบร๊ะเจ้า ด้วย เอาไว้จะไปลองยืนสแกนบ้าง (ว่าแต่ทำไมไม่ซื้อมาล่ะ 55)   โดย: BloodyMonday 14 ธันวาคม 2552 23:27:44 น.

บร๊ะเจ้านั้นสุดยอดจริง ๆ นะครับคุณพี่ เด็กคนนี้เป็นคนมีความคิดมาก ๆ   โดย: พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง 15 ธันวาคม 2552 6:22:29 น.

เกลียดคำว่า บร๊ะเจ้า มากๆ มักจะได้เห็นผิดกาลเทศะ   โดย: แค่เพียงรู้สึกสุขใจ 15 ธันวาคม 2552 18:16:19 น.

หนึ่งในลิสต์รอซื้อแหละค่ะ กำลังพยายามเก็บงานของคุณทรงกลดเธออยู่   โดย: สาวไกด์ใจซื่อ 16 ธันวาคม 2552 14:21:05 น.

อ่านในเอ็นทรี่นี้แล้วน้ำลายสอ อดอยากหนังสือมากนานมากๆแล้วครับ   โดย: Seam - C IP: 58.9.194.166 16 ธันวาคม 2552 18:42:22 น.

เจ๊ไก่ ใจจ่ะ ^_^ McMurphy ^_^ JewNid ^_^ navagan ในหนังเล่นเอาอกสั่นขวัญหาย แต่ในหนังสือมีแต่รอยยิ้มค่ะ BdMd ธิเบตก็น่าสนใจ อยากมีโอกาสได้ไปยลเหมือนกัน ที่ไม่ได้ซื้อ เขาเรียกผมฯ เพราะเพิ่งสแกนไปได้แค่ช่วงแรกๆ เลยไม่รู้ว่าที่เหลือในเล่มเขาพูดถึงอะไร หนังสือที่คนดังเขียนส่วนใหญ่คิดหลายรอบว่าจะสอยดีหรือเปล่า (จริงๆ กำลังสืบอยู่ว่าเพื่อนคนไหนซื้อ จะได้ยืมอ่าน อิอิ) พยัคฆ์ร้ายแห่งคลองบางหลวง ถ้าพ่อพยัคฆ์เห็นว่าเล่มนั้นสุดยอด ไว้เดี๋ยวไปสแกนแล้วตัดสินใจอีกทีค่ะ น้าเอ้ รับแซ่บบ ค่ะ ^_^ สาวไกด์ใจซื่อ ^_^ Seam - C ^_^   โดย: renton_renton 16 ธันวาคม 2552 19:31:13 น.

สวัสดีครับ ไม่ได้แวะมานานเลย   โดย: Ghoeby 16 ธันวาคม 2552 21:12:31 น.

น่าสนใจครับ   โดย: คนขับช้า 21 ธันวาคม 2552 23:47:22 น.

ขอให้มีความสุขวันคริสต์มาสมากๆ นะครับซาหริ่ม ไปเที่ยวที่ไหนบ้าง   โดย: Johann sebastian Bach 25 ธันวาคม 2552 7:41:18 น.

Ghoeby หวัดดีค่ะ ^_^ คนขับช้า ^_^ พี่อั๋น เช่นกันนะคะ หลายเพลามาแล้ว ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเรยยยย ^_^"   โดย: renton_renton 27 ธันวาคม 2552 0:37:06 น.

เหอๆ ผมไม่รูจักซักเรื่องเลย ปีใหม่นี้ขอให้พี่หริ่มีความสุขกับชีวิตนะครับ   โดย: Ghoeby 29 ธันวาคม 2552 8:42:06 น.

สวัสดีปีใหม่ล่วงหน้าครับคุณ renton_renton มีความสุขมากๆ สุขภาพแข็งแรงทั้งกายใจ เงินทองไหลมาเทมาทั้งในปีที่จะถึงนี้และปีต่อๆไปนะครับ   โดย: jonykeano 30 ธันวาคม 2552 22:46:39 น.

เนื่องในวันปีใหม่นี้ขอให้น้องซาหริ่มมีความสุขความเจริญ นึกหวังสิ่งใดขอให้ได้สมปรารถนา นะครับ   โดย: Johann sebastian Bach 31 ธันวาคม 2552 15:16:18 น.

สวัสดีปีใหม่ครับ ปีนี้ขอให้เป็นปีที่ดีนะครับ   โดย: navagan 1 มกราคม 2553 1:16:59 น.

เข้ามาหาข้อมูลหนังดี ๆ ดูค่ะ ขออนุญาติแอดนะคะ ขอบคุณค่ะ   โดย: ผีเสื้อยิปซี 9 มกราคม 2553 19:08:02 น.

หวาดดี หายตัวอีกแล้วว ;-)   โดย: BdMd IP: 203.144.144.165 23 มกราคม 2553 13:27:46 น.