เมื่อวานตอนเช้า เมื่อวานตอนเช้า เวลา 8.00น. ปอยยังนั่งรอรถเมลล์อยู่ที่ อนุสาวรีย์ฯ..สวัสดีน๊านนาน ..... เรามาสายนี่นะ...รถมันเลยน้อยใจ ปล่อยให้เรารอนานๆซะให้เข็ด รอไปรอมา...มีสิ่งน่าสนใจเกิดขึ้น ..... เมื่อหูที่ชอบไปได้ยินเรื่องของคนไม่รู้จัก ไปได้ยินเสียงตา-ยายคุยกัน คุยไม่คุยเปล่า คุณตา เดินมานั่งที่ม้านั่งข้างๆปอย ...... ท่าทางแกดูเหนื่อยอ่อน..ขาไม่ยอมเดินตามสมองสั่ง....คล้ายๆกะคนเป็นโรค พากิลสัน (ไม่รู้เขียนถูกรึเปล่านะ) ..... คุณยายเดินตามมาในตอนหลัง ..... "ป๊าๆ สาย12 มันไม่เลี้ยวไปทางพญาไทยแล้วนะ เดี๋ยวเราไปเราต้องเดินข้ามมานิดนึง ป๊าจะเดินไหวรึเปล่า" ..... ป๊าไม่ตอนครับ แกยังงงอยู่... "ห๊าอะไรนะ แม่ว่าไงนะ" "ชั้นบอกว่า รถเมลล์สาย 12 น่ะ มันไม่เลี้ยวอย่างที่เคยเลี้ยวแล้วนะ เดี๋ยวเราต้องเดินกัน ป๊าจะเดินไม่ไหวล่ะสิ" "อ้อ...." "เราไปแท๊กซี่กันมั๊ยป๊า...ชั้นน่ะสบาย แต่ป๊าน่ะจะเดินไหวเหรอ" "เออๆๆ...ไม่ไหว...แล้วทำไมมันไม่เลี้ยวล่ะ ต้องเลี้ยวสิ" "มันไม่ไปมันเปลี่ยนแล้ว เมื่อกี้ชั้นไปถามรถเมลล์มาแล้ว" "ไม่เชื่อหรอก มันเคยเลี้ยวมันต้องเลี้ยวสิ มันเลิกเลี้ยวได้ไง" ...... คุณยายชักจะมีอารมณ์ขึ้นเรื่อยๆค่ะ ทีนี้ "อ๊าวววว...ทีป๊าล่ะ เมื่อก่อนหนุ่ม เดี๋ยวนี้ทำไมป๊าแก่" "55555...เออจริงเนอะ แม่ก็แก่เหมือนชั้นเลย"...... ....... ....... ปอยนั่งขำอยู่ในใจ...เออแฮะน่ารักดีวุ๊ย ตากะยาย เถียงกัน ปอยอลินเจือกทันทีครับ "คุณยายจะไปไหนเหรอคะ" ถามคุณยายแต่คุณตา หันมาตอบปอยด้วยอาการดีใจ "จะไปโรงพยาบาลประสาท ที่อยู่ตรงข้ามโรงบาลเด็ก" "เฮ้ยยยย....คุณยายแย้งเสียงหลง...ใช่ที่ไหนเล่า มันอยู่ตรงข้ามบ้านเด็กอ่อนพญาไทยจ๊ะหนู" เฮ้ออออ...อย่าบอกผิดจิคุณตา หนูยิ่งก๊งๆอยู่นะ(วันปีใหม่ซิโด้ไปกะพี่ตุ๋ยมีคนมาถามทาง ปอยบอกไม่ทราบค่ะ พี่ตุ๋ยบอกทำไมมึงไม่ถามกู) "นั่งสาย 108 เลยค่ะ มันผ่านหนูเคยเห็น...นั่นค่ะนั่นๆ รถมาพอดี" "เอ้อ...ขอบใจ ขอบใจ" สองตา-ยาย เดินจูงมือกัน หายลับเข้าไปใน 108 เมื่อก่อนสมัยหนุ่มๆสาวๆ คุณตาอาจเคยจูงมือคุณยายข้ามถนน เดี่๋ยวนี้ เวลาเปลี่ยน อะไรๆก็เปลี่ยน ภาพที่เห็น เป็นภาพคุณยาย จูงมือคุณตา อย่างทะนุถนอม รักใคร ความรัก ห่วงใยซึ่งกันและกัน ...... ที่มีอายุ เป็นเพียงแค่ตัวเลข และกาลเวลา เป็นเพียง มาตรวัดความชรา เท่านั้น มีภาพสองภาพ ที่เมื่อไหร่ที่ปอยเห็น มักจะอดยิ้ม และรู้สึก ชื่นหัวใจไม่ได้ คือ..... พ่ออุ้มลูก...ปอยชอบเห็นการแสดงออกทางความรัก ที่พ่อมีต่อลูก มันชื่นใจและชื่นชม แบบบอกไม่ถูก คนแก่จูงมือกัน...มันน่ารัก มันน่ายิ้ม มั่นชื่นเข้าไปในหัวใจอีกนั่นแหละ --   Create Date : 08 มกราคม 2551 6 comments Last Update : 8 มกราคม 2551 13:48:13 น. Counter : 463 Pageviews. Share Tweet

ชอบเหมือนกันคะ น่ารักดี และก็ชอบมอง บางครั้งคนถูกมองเขาก็จะงง ว่ามองไรหว่า ชอบเวลาพ่อ ดูแลลูกเล็ก เล่นกับลูก น่ารักดี แล้วก็ชอบคนเก่ เดินจูงมือกัน น่ารักเนอะ   โดย: taley sea far 8 มกราคม 2551 14:08:55 น.

มุกคุณยาย เก๋เจงๆ   โดย: ayopolie 8 มกราคม 2551 15:15:23 น.

สวัสดีหลังเทศกาลปีใหม่คะ...แวะมาทักทายหลังจากห่างหายไปเที่ยวมาหลายวัน อิอิ รูป ท่องเที่ยววัดท่าซุง...คลิกที่นี่คะ   โดย: a_mulika 10 มกราคม 2551 23:20:14 น.

ความน่ารักของชีวิตคู่นี่เอง ++++++++++ คุณปอยรู้แล้วหรือนี่ ว่าผมเป็นใครในเมลกรุ๊ป ยังไม่ทันได้บอกเลย สงสัยจะมีองค์ คิคิ ป.ล. ผมทำงานออกแบบก่อสร้างครับ   โดย: ทุเรียนกวน ป่วนรัก 10 มกราคม 2551 23:22:31 น.

มาทักทายยามบ่าย   โดย: ถ่านหินจำศีล 17 มกราคม 2551 15:11:02 น.

แวะมาทักทายบ่ายๆวันเสาร์ ร้อนๆๆคะ เรื่องเล่าน่ารักดีนะคะ ตากะยาย กับป้ายรถเมล์   โดย: a_mulika 19 มกราคม 2551 14:44:34 น.