Bloggang.com : ลูกคนเล็กของแม่ละเอียด : สี่แยกคอกวัวอีกครั้ง

สี่แยกคอกวัวอีกครั้ง

สี่แยกคอกวัวอีกครั้ง

วันนี้วันอาทิตย์ ที่11 เดือน 11 แหมเลขคู่ .... แต่อากาศมันไม่น่าให้พักผ่อนเอาซะเลย
ปอยเลยคิดว่า ไปนั่งดูนก ดูต้นไม้ ที่สวนสาธารณะดีกว่า ท่าจะดี...แต่ก่อนไป
....
ปอยมีเรื่องมาเล่าให้ฟังอีกแล้ว...เนื่องจากเมื่อคืน (เสาร์) เป็นวันที่ต้องนั่งเคลียงาน เฝ้าลูกน้อง เพราะลูกค้าโทรเร่ง โทรตาม ทุกๆ 10 นาที
3ทุ่มกว่าๆ ยังนั่งคุยกับพี่จุ๋ย งานใกล้เสร็จ ใกล้จะกลับไปนอน
ท่านลูกค้าเจ้ากรรม(อีกราย)...หอบไฟล์งานเข้ามาหาตอนเกือบๆ 4 ทุ่ม เวงแระกรู ต้องทำให้คืนนี้เลยเรอะ
....
มองตากันปริบๆ .... เอา เพื่ออนาคตที่เจริญรุ่งริ่ง เจ้านายก็อยู่ เราก็อยู่ ลูกน้องอีก 4 ชีวิตก็ต้องอยู่
ทำงานกันอย่างรื่นเริงบรรเทิงใจ ไม่เป็นไรพรุ่งนี้หยุด จะนอนกินบ้านกินเมืองซะให้เข็ด..แวะไปกัด คมช.โหน่งก่อนกลบบ้าน
เวลาตอนนั้นก็ประมาณเที่ยงคืนเห็นจะได้ เจ้านายที่รักมาถาม กินข้าวยังปอย
....
ในใจนึก เอาอีกแล้ว จะพากรูไปหลงทางที่ไหนอีก...ไปไป เดี๋ยวเฮียพาไปเลี้ยงโจ๊ก
เราตัดสินใจไปกินโจ๊กที่ ซอยหลังตรอกข้าวสาร ร้านโปรดเฮียแก
....
กินเสร็จปอยรีบลี้กลับบ้านทันที...มาอีกแล้ว ที่เดิม...สี่แยกคอกวัว
....
ม้านั่งตัวเดิม ไม่มีพี่สาวคนนั้นอยู่ แต่มีสองหนุ่มสาวมานั่งแทนที่ จริงๆแล้วดูจากร่องรอยประสปการณ์
เค้าคงจะอายะราวๆ 40 ขึ้นไป กำลังพรอดรัก กันอย่างน่าสะอิดสะเอียน
ในใจนึก รถอย่าเพิ่งมานะ เพราะความอยากรู้อยากเห็นของปอยมัน เกิดขึ้นเรื่อยๆๆๆ (มันจะทำไรกันฟร๊ะ)
....
พี่ไก่ เคเอฟซี กำลังเล่นบทแอ๊บแบ๊ว ทำหน้าตาน่ารัก เพื่อเรียกราคา (ซึ่งไม่รู้ว่าสูง หรือ ต่ำ)
แต่ที่แน่ๆ ในที่สุด เค้าตัดสินใจ เรียกแท๊กซี่ ไป (ไหน) กัน
....
ถัดจากม้านั่งตัวนั้น มีม้านั่งอีกตัว ที่กลุ่มวัยรุ่น หนุ่มสาว ซึ่งกำลังเมาได้ที่ กำลังตกลงกันว่า จะกลับบ้านกันยังไง
ในใจนึก เมาขนาดนี้ มันจะถึงบ้านโดยปลอดภัยกันมั๊ย
....
ลืมบอกไปว่า ขณะนั้นเป็นเวลา เกือบๆจะตี 2 ปอยยืนที่เดิมเหมือนเมื่อวัน 4 ทุ่ม และจะกลับรถเมลล์สายเดิม
ด้วยความที่ถนนโล่ง มันน่านั่งรถเมลล์ดูอะไร ต่อมิอะไรยิ่งนัก ในความคิดปอย
อยากเห็นว่า ชีวิตมนุษย์ ตอนตี 2 มันมีอะไรมากไปกว่า เด็กวัยรุ่นนั่งเมาริมถนน รึเปล่า
....
ยืนรอไป ก็สังเกตุไปว่า ร้านรวงที่อยู่ใกล้กัน มันมีความแตกต่างอยู่เคียงข้าง
ร้านด้านขวา ถัดจาก 7-11 เป็น ห้องแต่งผมพงศ์เทพ..ร้านข้างๆเป็น ฟ๊อกซ์โฟโต้ เหมือนอากับหลาน มายืนคอยรถเมลล์คู่กัน
....
เหมือนๆกับคนที่ป้ายรถเมลล์ที่ปอยเห็น
ตี 2 แล้ว ยังมีคนรอกลับบ้านกันอยู่ อย่างใจจดจ่อ
ตี 2 แล้ว ยังมีคนขายเนื้อย่าง ที่แขวนไม้หนีบแบบแผงปลาหมึก มายืนขายโดยไม่มีคนซื้อ สักคน อยู่
ตี 2 แล้ว ยังมีขอทาน เนื้อตัวมอมแมม นั่งสัปหงก ทำมือปลกๆ อยู่หน้าบริษัท วิทยาศรม
ตี 2 แล้ว ยังมีเด็กวันรุ่น แต่งตัวเร็กเก้ นั่งล้อมวงกินเบียร์ อยู่ที่หน้า 7-11
.....
ตี 2 แล้ว ยังมีพี่สาว แต่งตัวชุดทหาร เกงเกงขาสั้น สวมรองเท้า คอนเวิร์ด คอยเดินเข้าไปในตู้โทรศัพท์
เอานิ้วแหย่เข้าไปในช่องคืนเหรียญ ทุก 10 นาที เพื่อหวังว่ามันจะมีเหรียญออกมา
....
พี่สาวคนนี้มานั่งตรงม้านั่งตัวนั้น แกนั่งเอามือสางผม สางๆๆๆ รวบๆๆๆ มัดๆๆๆ
หยิบแก้วน้ำกระดาษกินน้ำ ส่องกระจก ที่คิดว่า มันติดอยู่ที่แก้วน้ำ ผัดแป้ง
สูบบุหรี่ นอนที่ม้านั่ง และลุกขึ้น ไปที่ตู้โทรศัพท์ หาเหรียญ...ทำแบบนี้ วนไป วนมา และลุกขึ้นเต้น
....
ปอยมองแล้วคิดว่า เมื่อไหร่ แกจะนอนจริงๆ สักที และอะไร ทำให้แกกลายเป็นแบบนี้
....
ถ้าชีวิตคนเรา พบเจอเรื่องร้ายๆ ร้ายจนจิตใจข้างในมันรับไม่ไหว ร้ายจนไมสามารถ พยุงตัวอยู่ได้ คนแบบนี้มันจะมีอีกสักกี่คน
....
ใจกำลังนึกสงสารแกอย่างจับจิต...แต่แล้ว ความบรรเทิง เน่าๆ ก็มาทำให้ ความสงสารขาดสะบั้น
แกลุกขึ้นเต้น เหมือนางแมวยั่วสวาท สายตามองไปที่ผู้ชายที่เดินผ่าน แล้วบอกว่า สวีทเกสเฮาส์มั๊ยพี่....
....
สี่แยกคอกวัว เวลา 4 ทุ่ม กับเวลา ตี 2 มันช่างแตกต่างกันจริงๆ
--

Create Date : 16 พฤศจิกายน 2550

Last Update : 16 พฤศจิกายน 2550 15:08:57 น.

0 comments

Counter : 10458 Pageviews.