เรื่องนี้ของคุณโสภาค เหมือนจะัยังไม่ได้อ่านนะคะ (เดี๋ยวต้องเช็คกับแม่อีกที แหะๆ)

ไม่คุ้นเท่าไหร่อ้ะ

นิยายเรื่องนี้ทำให้เราอยากเป็น "ล่าม"
ดูเหมือนว่าจะได้อ่านตอนเรียนชั้นมัธยมปลาย ซึ่งเราเรียนศิลป์-เยอรมันพอดีเลย
ก็เลยอยากไปเรียนต่อที่เดียวกับนางเอก ...เผื่อจะเจอเลขาฯท่านฑูตบ้าง

อ่านแล้วหมั่นไส้พระเอก สงสารนิโคไล ...และเห็นใจนางเอก
และจากเรื่องนี้แหละ ทำให้เราได้อ่านงานไพรัชนิยายเรื่องอื่นๆ อีกด้วย

เห็นแล้วง่วงอ่ะครับ 555

^
^
งอนป้า มาแป๊บเีดียวคะแนนแซงกันละ
จะอยู่เป็นเพื่อนกันหน่อยก็ไม่ด้ายยย อิอิ

แอบทักทาย คุณ "แวะมาทักทาย" ด้วยค่ะ

แล้วเค้าอัพบล็อกยาวไปยาวไปแล้วน้า

อ่านนิยายรัก ไม่ได้เลยมินอ่ะ
เพราะมันจะติด จนวางไม่ลงค่ะ ฮ่า ๆ ๆ
สบายดีนะ รักษาสุขภาพมั่งนะคะ

สวัสดีเพื่อนๆบล็อกแกนตอนนี้ปฐพีหอมอยูในชว่งของการฝึกงานเลยไม่คอยมีเวลาอับบล็อก...ก็พยายามหาเวลาเช่าอินเตอเนตในตลาดแถวอำเภอแจ้ห่ม จ.ลำปาง...นำรูปมาฝากครับ...ลำปางหนาวมากครับ...หนาวแล้วขอให้เพื่อนๆบล็อกแกนทุกท่านรักษาสูขภาพดว้ยนะครับ........

อ่านนิยาย สนุก ๆ แล้ววางไม่ลง
บ้าพลังไม่หลับไม่นอน
ตอนนี้เลยอ่านเรื่องสั้น แทน

เป็นงัยบ้าง สบายดีหรือปล่าวจ๊ะ
แล้วจะมาอีกนะ

เป็นเรื่องที่ชอบ อีกเรื่อง ของคุณโสภาค สุวรรณ จบแบบ แฮปปี้ เพื่อนชายนางเอก ที่ เป็น รัสเซีย ดี เวอร์ ๆ อ่ะ

ขนาด พระเอก ยังดีไม่เท่าเลย อ่านตอน ที่ นางเอก เข้าไปบอก พระเอก ว่า ท้อง และ พระเอก บอกว่า " ผมกำลังคุยกับ ผู้หญิงชาวบ้านป่า อยู่ หรือเปล่า " เราเนี่ย แทบ อยากจะเอาเท้าไปเตะปากพระเอก เลยอ่ะ "

แต่ นางเอก ก็เลือก เพื่อนชาย ของเค้า (เลือกคนดี มากกว่าคนที่รัก) น่ะ ถ้าไม่เพราะ เพื่อนชาย รัสเซีย ของเค้า เกิดมีคุณธรรประจำใจ สูงส่ง ประเภท ที่ ต้องได้ ทั้งตัว และ หัวใจ

พระเอก เรื่องนี้ อกหัก แน่ แต่ในแง่ มุมหนึ่ง ป้านางเอก มอง พระเอก ได้ลึกซึ้ง มากกว่า ที่นางเอกมอง แต่ก็ นั้นแหล่ะ ถ้าเราเป็น วายูน ในเรื่องนี้ ก็คงคล้าย ๆ กัน ในกรณี ที่ว่า รักมาก แค้นมาก และ คงเข็ดขยาด ที่จะกลับไป รักกันใหม่ มันทำใจ ลำบาก

และที่นางเอก ให้อภัย และกลับมารักกันใหม่ เพียงแต่ขอเวลา ลืมรอยเจ็บช้ำ ในอดีต เราว่า มันก็แฟร์ กับพระเอก มาก ๆ แล้วถึง พระเอก จะไม่ได้บอกให้ นางเอก ทำแท้ง แต่ก็เหมือนสนับสนุน น้า ตัวเอง กลาย ๆ เหมือนกันค่ะ

ใครอยากอ่าน แนะนำ สนุกมาก ดีเหมือนกัน นางเอกเข้มแข็งมาก ความน่ารักของลูก พระ นางก็ ทำให้เรื่องนี้ น่าอ่านขึ้นมาอีก