ภรรยาเจ้า by เฌอมา

ภรรยาเจ้า  by เฌอมา

สำนักพิมพ์พิมพ์คำ

พิมพ์ครั้งที่ 1-2 กุมภาพันธ์ 2559

จำนวนหน้า 580 หน้า

ราคา 400 บาท

คำโปรย...

ความรักที่ซ่อนไว้...ภายใต้แผนการที่ตั้งใจลวงหลอก

'หม่อมเจ้ากิตติกร' เริ่มแผนการเสกสมรสหลอกๆ

เพียงเพื่อต้องการผูกมัดเพื่อนสาวสามัญชนซึ่งเขาหลงรักมาตั้งแต่วัยเยาว์

ขณะที่ 'ลัลนา' หญิงสาวผู้โดนหมายปองไม่เคยเอะใจในแผนลวงนั้น จึงตกลงปลงใจร่วมมือด้วยเห็นแก่ความเป็นเพื่อนและทรัพย์สมบัติมหาศาล!

“เออๆ แต่งก็ได้ แต่แหวนแต่งงานฉันน่ะต้องเพชรเม็ดโตๆ เท่านั้น

ขอเม็ดใหญ่กว่าของ ชมพู่ อารยา นะ"

“แกไปเลือกเอาเองที่วังแล้วกัน ฉันให้สิบวงเลย ใส่มันทุกนิ้ว”

“แกพูดแล้วนะติ ได้! งั้นเราแต่งกันพรุ่งนี้เลย ฉันจะรีบกอบโกย”

จากนี้อีกเก้าสิบวัน เขาจะทำทุกอย่างเพื่อผูกมัดภรรยาตัวแสบให้เป็นหม่อมของเขาตลอดไป ซึ่งทางออกเดียวที่จะตัดปีกไม่ให้เธอโบยบินหนีไปได้ก็คือ...รวบหัวรวบหางหญิงสาวให้มีหน่อเนื้อเชื้อไขให้ราชสกุลนรังสรรค์!

“หึๆ ลูกไม้...แกต่างหากที่จะไม่ทันเล่ห์เหลี่ยมของฉัน”

อีกไม่นานเกินรอ!!!

--------- หลังอ่าน --------

โดยรวม เรื่องนี้เป็นแนว เพื่อนแอบรักเพื่อน แต่มีอุปสรรคคือความแตกต่างของฐานันดร ... พระเอกเป็นหม่อมเจ้า (ที่รวยมากด้วยไม่ได้กำลังตกอับอะไรแบบนั้นนะ) ส่วนนางเอกเป็นหญิงสามัญชนไม่มีเชื้อสาย (เป็นลูกสาวร้านทองในเยาวราช)

ซึ่งไม่ใช่พล็อตแปลกใหม่ไม่เคยเจอ แต่นักเขียนก็ทำให้เรื่องมีรายละเอียดฉีกจากแนวเจ้าเดิมๆ ที่เคยมีมา ซึ่งคิดว่าน่าจะเป็นจุดที่โดนใจคนสมัยใหม่ไม่น้อย

จุดเด่นของเรื่อง เริ่มแรกเลยคือ คาแรกเตอร์ของนางเอก ลัลนา หรือ ลูกไม้ เป็นสาวห้าว ตรงไปตรงมา พูดจาโผงผาง ออกแนวลุยๆ เซอร์ ๆ ดูเป็นผู้นำ ในขณะเดียวกันก็จิตใจดี ซึ่งแน่นอนว่าไม่ได้เรียบร้อยสนิมสร้อยแบบสาวชาววัง พอต้องมารับบทเป็น ‘หม่อม’ ความขัดกันตรงนี้เองที่สร้างจุดดึงดูดให้ตัวละครนี้

ส่วนตัวพระเอก หม่อมเจ้ากิตติกร หรือ ชายติ ก็เป็นพระเอกที่สาว ๆ หลายคนคงอยากเก็บไว้ในคอลเลคชั่น เพราะนอกจากชาติตระกูลและฐานะเลิศเลออลังการแล้ว ยังเป็นคนดีมาก รักนางเอกมาก ดูแลเอาใจใส่ ตามใจนางเอกทุกอย่าง แต่บทจะแมนจะแข็งขึ้นมาก็ทำได้แบบสุภาพๆ 5555

ในส่วนของการดำเนินเรื่อง การพัฒนาความสัมพันธ์ของตัวละคร อย่างตัวพระเอกกับนางเอกที่ต้องการจะเปลี่ยนสถานะจากเพื่อนเป็นคนรัก มีฉากต่าง ๆ ที่ทำให้คนอ่านรู้สึกลุ้น ฟินได้เป็นระยะๆ ปนหมั่นไส้นางเอกไปด้วย เพราะนางไม่รู้ตัวซักทีว่ารักเขา จุดนี้ก็อ่านได้เรื่อยๆ ค่ะ

แต่จุดที่เราประทับใจที่สุด คือความสัมพันธ์ของนางเอกกับบรรดาคนในวังและหม่อมป้าของพระเอก ที่เดิมเริ่มจากติดลบ จนค่อยๆ ดีขึ้นๆ จนมาถึงจุดที่เป็นclimax ให้ความสัมพันธ์นั้นต้องพังทลายลง เฮ้ย! มันเจ็บอะ

อ่านช่วงแรกๆ ที่นางเอกบ่นว่า ตัวเองต่ำต้อย เป็นแค่ลูกสาวร้านทอง ไม่อาจไปเทียบความสูงส่งของพระเอกกับบรรดาเพื่อนๆ ที่ล้วนมีเชื้อสายเจ้าหรอก ... เราก็ยัง ยี้ๆ อะไรยะหล่อน เป็นตั้งลูกร้านทอง มาต่ำต้อยติดดินอะไรเนี่ย ... แต่ตอนที่นางโดนคนดูถูกเข้าจริงๆ เจ้นี่น้ำตาไหลเลยฮ่ะ เจ็บแทนนาง... กร๊ากกกกก

.

.

.

อาาาาา... ดูเหมือนจะบอกส่วนที่ชอบไปเยอะแล้ว ทีนี้มาดูส่วนที่ทำให้ต้องคิดก่อนซื้อกันบ้างนะคะ ว่านี่จะใช่แนวเราไหม

...

-นิยายเรื่องนี้เป็นนิยายเจ้าที่แหวกขนบไปเยอะอยู่ค่ะ ... เพราะว่า ... นางเอกสามัญชน พูดกับพระเอกหม่อมเจ้า แบบไม่ใช้คำราชาศัพท์ และออกแนวมีคำไม่สุภาพ เสมือนเพื่อนผู้ชายคุยกัน

ลัลนาเรียก หม่อมเจ้ากิตติกรว่า ...​‘ไอ้ติ’ ในเวลาที่อยู่ด้วยกันสองคนและอยู่กับกลุ่มเพื่อน // ส่วนเวลาอยู่ต่อหน้าญาติผู้ใหญ่ที่ล้วนเป็นเจ้า ระดับหม่อมเจ้าและสูงกว่าด้วยก็มี เธอก็เรียกเขาว่า ... ‘ติ’ เฉยๆ ส่วนการสนทนาอื่นๆ นี่ลืมราชาศัพท์ไปได้เลยค่ะ

แม้กระทั่งกับป้าของพระเอก มีพระยศ -- เสด็จพระองค์หญิง... ลัลนาก็ขอเรียกว่า ‘คุณป้า’ หน้าตาเฉย และทุกคนอนุญาต

ซึ่งเป็นแบบนี้ทั้งเล่มจนจบนะคะ ใครที่หวังว่าเดี๋ยวพอนางแต่งเข้าวังไปเป็นหม่อมแล้วจะปรับตัว ขอบอกเลยว่าไม่ค่ะ นางยังเหมือนเดิม แต่นางร้อยมาลัยเก่งขึ้น 55555

-เรื่องของตัวประกอบ - บรรดาเพื่อนฝูงมากมายของพระเอกนางเอก แต่ละคนดูจะมีเรื่องราวของตัวเอง ซึ่งพอใส่เข้ามาในเรื่องนี้แล้วมันไม่เนียน (อาจจะใส่มาในบางฉากเพื่อจะวางตัวไว้ในเล่มต่อๆไปหรือไม่อันนี้ไม่รู้) เช่น เรื่องของติณกับตาณ -- ที่เป็นพี่น้องกันแล้วแต่งงานกัน เป็นพี่น้องบุญธรรม, เหตุการณ์ของคู่นี้มันดูน่าสนใจ ไม่ธรรมดา แต่นักเขียนก็หยอดไว้ให้อยากแล้วจากไป) หรือ เรื่องเจ้าของรีสอร์ตที่เขาใหญ่ กับเพื่อนคนหนึ่งของนางเอก อีกหลายๆ คนหลายๆ คู่ ที่หยอดไว้ จนเราจำไม่หวาดไม่ไหว

อันนี้เราคิดว่าเป็นปัญหาพอสมควรค่ะ เพราะอ่านแล้วสะดุดหลายครั้งเลยค่ะ

-เรื่องของสำนวนและคำผิด (อันนี้นอกเหนือจากที่นางเอกพูดกับพระเอกแบบลดยศนะคะ) มีให้เห็นประปราย

เช่นใช้คำว่า ตาลีตาเหลือก - ในความหมายว่าแปลกใจตกใจ ทั้งๆ ที่มันน่าจะแปลว่ารีบร้อน

ใช้คำว่า ปลิ -- ใบตองแตกปลิ -- เราก็ไม่ได้เก่งภาษาไทยนักนะ แต่คิดว่ามันควรเป็น ปริ มากกว่า

ในส่วนของคำราชาศัพท์ที่ใช้ในเรื่อง บางทีก็รู้สึกแปลกๆ แต่อันนี้เราบอกไม่ได้ว่ามันผิดถูก เหมาะหรือไม่เหมาะตรงไหน เพราะไม่ชำนาญจริงๆ

-เรื่องการทำร้านกาแฟของนางเอก ... อันนี้รู้สึกว่าไม่ค่อยสมจริง นางเอกเปิดร้านทำตามความฝัน แต่ให้น้องชายดูแลเป็นส่วนใหญ่ เปิดได้เดือนเดียว ตัวเองก็ต้องไปยุ่งฝึกเป็นหม่อม จนแต่งงานก็แทบไม่ได้พูดถึงร้านเลย รู้สึกเสียดายร้านอะ

-มีมุกที่เราไม่เข้าใจ และอ่านเจอแล้วรู้สึกไม่ดีเลยคือ ... มุกนางเอกต่อราคาแท็กซี่ ทั้งๆที่มิเตอร์มันก็ขึ้นเท่่านั้น แต่เธอก็ยังต่อราคา ทั้งๆ ที่ตัวเองก็มีเงิน ไม่รู้ว่าแท็กซี่โกงหรือเปล่า ทำไมนางเอกต้องอยากจ่ายน้อยกว่าที่มิเตอร์ขึ้นด้วย ...

.

.

ทำไมดูเหมือนส่วนหลังจะยาวกว่าส่วนแรก แหะ ๆ

สรุปแล้ว สำหรับเรา หลังจากทำใจกับการที่นางเอกเรียกพระเอกแบบคนปกติได้ ก็อ่านได้เรื่อยๆ มีฮา มีน่ารัก มีดราม่าบ้าง มีทั้งจุดที่ชอบ และจุดที่ขัดใจ ปนๆกันไป

ส่วนใครที่สงสัยว่าจะใช่แนวหรือไม่ แนะนำลองอ่านตัวอย่างดูในเวปสำนักพิมพ์ก่อนนะคะ

//www.satapornbooks.co.th/…/product_det…/3613/ภรรยาเจ้า

Create Date : 06 มีนาคม 2559 Last Update : 7 มีนาคม 2559 0:02:22 น. Counter : 11372 Pageviews.		11 comments
Share Tweet