มุกเปื้อนทราย by ช่อมณี
สำนักพิมพ์อรุณ
พิมพ์ครั้งแรก มกราคม 2559
จำนวนหน้า 461 หน้า ราคา 365 บาท
คำโปรย...
"ความรักและความยุติธรรม เธอเท่านั้นที่เป็นผู้เลือก"
ฉันอยากให้กองทรายที่อบอุ่นนี้
กลบฝังมุกเม็ดนี้ไว้ตลอดการไม่ได้หรือคะ
ปารัช อนันต์ยศ เธอคือทนายสาวสวยไฟแรง
ผู้เป็นแสงสว่างแห่งความหวัง
ส่วนเขา สุริยา นิมิตนาม มาเฟียหนุ่มผู้ทรงอิทธิพล
เขากุมความลับอันมืดมนของโลกมืดและธุรกิจใต้ดิน
ชะตาพาให้เธอและเขามาเจอกันในคดีสำคัญสุดอันตราย
ท่ามกลางภัยร้ายที่แฝงเร้นตลอดเส้นทางการสืบคดี
ทว่าดอกไม้ในหัวใจของหญิงสาวกลับเริ่มผลิบานและยากจะคาดเดา
เมื่อความเป็นธรรมนั้นเรียกหา
แต่ความปรารถนาในหัวใจกลับร่ำร้อง
เธอจะทำอย่างไรเพื่อไขคำตอบ
-------- หลังอ่าน --------
ก่อนอื่นต้องบอกว่าชอบชื่อเรื่อง มุกเปื้อนทราย มาก รู้สึกว่าเป็นชื่อเรื่องที่เก๋ดี ทำให้อยากรู้ความนัยของชื่อนี้ที่ซ่อนอยู่ในเนื้อเรื่อง แล้วเมื่อได้อ่านจนจบ ก็ยิ่งรู้สึกว่าเป็นชื่อที่เหมาะกับเรื่องนี้มากค่ะ
มุกเปื้อนทรายเป็นนิยายสะท้อนสังคม ที่มีเรื่องราวเกี่ยวกับวงการค้ายาเสพติด ค้ามนุษย์ การทารุณกรรมเด็กและสตรี วงการมาเฟียที่มีการแก่งแย่งชิงอำนาจและการทรยศหักหลังกัน
โดยมีตัวเอกคือ ปารัช ทนายความสาวที่ยึดมั่นในความยุติธรรม ไม่เกรงกลัวอิทธิพลมืด
สุริยา คือเจ้าของชาร์ลีผับ ซึ่งมีอดีตเกี่ยวข้องกับวงการธุรกิจมืด
ชวิศ หนุ่มนักธุรกิจ ที่อดีตเป็นลูกชายที่พ่อไม่รัก เขาต้องต่อสู้กับความเจ็บปวดจากครอบครัว ที่เหมือนย้ำรอยแผลให้เขาครั้งแล้วครั้งเล่า
นอกจากนี้ยังมีตัวประกอบที่มีความสำคัญในเรื่องอีกคับคั่ง
การดำเนินเรื่องรวดเร็วฉับไว เน้นที่ความเก่ง ความฉลาด ความกล้าหาญ เสียสละและรักความยุติธรรมของนางเอก ทุกครั้งที่นางเอกออกมาเราจะรู้สึกได้ว่า นี่คือผู้หญิงเก่งและมีมาดดี ฝีปากเยี่ยม ไหวพริบยอด ซึ่งเรื่องก็ส่งให้เธอแสดงความสามารถเต็มที่ ส่งปัญหามาให้ได้ออกโรงตลอด แล้วยิ่งต้องไปเกี่ยวข้องกับการกวาดล้างมาเฟียค้ายาค้ามนุษย์ด้วยแล้ว ยิ่งทำให้เธอต้องเสี่ยงมาก
เรื่องราวของคดีต่างๆ ก็เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ช่วงหลังอ่านวางไม่ลงเลยค่ะ มันลุ้นว่าเรื่องคดีนี่จะจบแบบไหน
และสิ่งที่ทำให้รู้สึกสะท้อนใจมากๆ คือความน่ารังเกียจของตัวร้าย เลวสุดๆ ร้ายกันสุดขั้ว ชั่วกันสุดขีด ยิ่งเจ้าตัวโกงที่เป็นศัตรูกับสุริยานี่นะ มันช่างเลวมาก แต่นั่นก็ยังทำใจว่ามันเลวเพราะเป็นพวกคนเลวมีอิทธิพล เรียกว่าไม่เซอร์ไพรส์อะไรที่จะเลว แต่ที่เกลียดมากคือพี่ชายของชวิศ พี่ที่พ่อรักมากกว่านั่นแหละ เป็นคนที่แย่มากๆ ทั้งความโลภ ไม่รับผิดชอบและยังอิจฉาริษยา อีกคนคือนพิน แฟนเก่าของชวิศ ยัยคนนี้ก็ยิ่งกว่าแย่ ทำร้ายได้กระทั่งแม่ของตัวเอง แต่เชื่อเถอะ ว่ามีคนแบบนี้จริงๆ ในโลก คนที่ไม่รู้จะใช้อะไรมาเปรียบกับความเลวให้สาสมดี
แต่เรื่องที่ลุ้นสุดๆ คือเรื่องของหัวใจ ... เป็นความรักที่มีอุปสรรคจากฐานะมากางกั้น
ระหว่างปารัช ผู้ที่มีความใฝ่ฝันจะเป็นผู้พิพากษา กับ สุริยา หนุ่มที่มีอดีตเกี่ยวข้องใกล้ชิดกับมาเฟีย เส้นทางระหว่างทั้งคู่เหมือนเป็นเส้นขนานที่ไม่มีวันมาบรรจบกันได้
บอกตรงๆ ว่าลุ้นมาก
ระว่างทางในเรื่อง คนเขียนได้ค่อย ๆ ปูทางความสัมพันธ์ของทั้งคู่มาแบบให้เห็นถึงความเป็นเพื่อนที่จริงใจต่อกัน ไม่มีความรักหวือหวา ไม่มีคำหวาน มีแต่ความซาบซึ้งในมิตรจิตมิตรใจ และความปรารถนาดีต่อกัน เป็นความรักที่งดงามมากในความรู้สึกของเราค่ะ
อ่านจบด้วยความประทับใจค่ะ