พรหมรัก Destiny in KOTOHIRA (คางาวะ รักพาไป #3) by ริญจน์ธร

สำนักพิมพ์ที่รัก

พิมพ์ครั้งที่ 1 มีนาคม 2559

จำนวนหน้า 408 หน้า ราคา 330 บาท

คำโปรย..

ต้นฤดูร้อนสามปีก่อน จันทร์เจ้าขา เดินทางไปท่องเที่ยวจังหวัดคางาวะของญี่ปุ่น น่าเสียดาย หลังกลับมาเธอประสบอุบัติเหตุจนสูญเสียความทรงจำในทริปนั้น หญิงสาวไม่เคยรู้เลยว่าตนเองหลงลืม ‘อะไร’ หรือ ‘ใคร’ ไปบ้าง

วันเวลาผ่านผัน เธอมีชีวิตอยู่กับปัจจุบัน เป็นบิ้วตี้บล็อกเกอร์ชื่อดังบนโลกออนไลน์ แต่โลกกลับเลวร้าย เมื่อใครบางคนก่อดราม่า หาว่าเธอจงใจแย่งแฟนคนอื่น

ในวันโลกาวินาศ มีพัสดุจากญี่ปุ่นส่งมาหาเธอพร้อมกับภาพถ่ายเจ็ดใบ ด้านหลังภาพทุกใบคือลายมือคนคนหนึ่ง เขียนเป็นภาษาญี่ปุ่น อ่านว่า ‘วะซุเระนาอิเดะ’...อย่าลืมกัน...

ท่ามกลางสงครามคีย์บอร์ด หญิงสาวตัดสินใจเก็บกระเป๋าออกเดินทาง หวังหาที่พักพิงใจ

โคโตฮิระ...เมืองชนบทเล็กๆที่เคยลืมเลือนสิ้น คือหนึ่งจุดหมายของการทางเดินครั้งนี้ บางทีเธออาจค้นพบความทรงจำที่ทำหล่นหาย

------- หลังอ่าน ------

เรื่องนี้มีสองอารมณ์ คือร้อนกับเย็น ซึ่งเป็นสองอารมณ์ที่แตกต่าง

ประเด็นร้อนคือเรื่องดราม่าของนางเอกกับเพื่อนร่วมอาชีพและอดีตแฟนที่ทำท่าจะมาเป็นเรื่องราวรักสามเส้า

ตัวนางเอกเหมือนกับมีชีวิตอยู่สองโลก คือโลกที่เห็นเป็นตัวตนพบเจอกันตามปกติ กับอีกโลกคือโลกโซเชียล เป็นประเด็นที่ทันยุคทันสมัยมากค่ะ ความขัดแย้งและดราม่าในโลกออนไลน์ทำให้จันทร์เจ้าขาเจ็บปวดร้อนรน เราชอบที่พ่อของเธอสอนว่า ปัญหาจะจบเมื่อปิดหน้าจอ ... กับบางเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องเก็บเอามากังวลหรือไปต่อความให้ลุกลามไปไม่สิ้นสุด

ส่วนความเย็นนั้น เป็นความเย็นชื่นใจที่ได้พบกับพระเอกน่ารักๆ อย่าง มิราอิ หนุ่มทายาทร้านอุด้งในเมืองโคโตฮิระ เมืองเล็ก ๆ ที่จันทร์เจ้าขาไปตามหาปริศนาของรูปในซองจดหมายที่มีคนส่งมาให้เธอ

มิราอิ เป็นหนุ่มญี่ปุ่นที่บุคลิกใช่เลยค่ะ มีความสุภาพ เกรงอกเกรงใจ มีความอบอุ่นคอยห่วงใยอยู่เสมอ สาวๆ ที่ไหนจะไม่หลงรักคะเนี่ย ให้เราเป็นยัยจันทร์นะ ต่อให้ลืมไปกี่ครั้ง มาเจอกันใหม่ก็จะยังหลงรักเขาอยู่ค่ะ บอกเลย

เรื่องราวความรักของหนุ่มญี่ปุ่นกับสาวไทยในเรื่องนี้ก็มาแบบค่อยเป็นค่อยไป อบอุ่นอ่อนหวานค่ะ

ในส่วนของความเป็นนิยายพาเที่ยว เรื่องนี้ใช้ตัวนำเที่ยวคือภาพถ่ายแห่งความทรงจำ ซึ่งมันคือสถานที่ท่องเที่ยวในเมืองโตโตฮิระนั่นเอง นางเอกไปตามหาความทรงจำ ก็เลยมีการพากันไปตามที่ต่างๆ ในภาพ เผื่อจะจดจำเรื่องราวที่ลืมไปได้บ้าง จริงๆ มันก็ดูไม่ค่อยเนียนเท่าไหร่นะ เพราะเราก็จับไต๋ได้แต่แรก แต่ด้วยความที่รู้อยู่แล้วว่าต้องมีพาไปเที่ยว จะใช้วิธีนี้โยงเข้าสู่ที่ท่องเที่ยวก็เข้าท่าดีเหมือนกันค่ะ

แต่ละที่ที่พาไปนั้น น่าสนใจมากค่ะ แต่ที่อยากไปที่สุด คือประติมากรรมทรายรูปเหรียญ แล้วก็อยากไปลองทำเส้นอุด้งด้วยค่ะ

อ่านแล้วชอบมากค่ะ

ป.ล. หยิบมาอ่านเล่มแรก แต่เป็นเล่มที่สามในชุดนี้นะคะ