พิษทิวา ทัณฑ์ราตรี (สืบเสน่หา #6) by tiara

สำนักพิมพ์แจ่มใส LOVE

พิมพ์ครั้งที่ 1 ตุลาคม 2558

จำนวนหน้า 314 หน้า ราคา 219 บาท

คำโปรย...

บางครั้งคนเราก็ตกลงสู่หลุมพรางแห่งรักและภยันตรายไปพร้อมๆ กันอย่างไม่ทันตั้งตัว!

คุณเคยมีประสบการณ์เช่นนี้ไหม? เหมือนถูกลอตเตอรี่รางวัลที่หนึ่งโดยไม่ทันตั้งตัว จากนั้นก็พบว่าทำมันหายไป!

นั่นแหละ ยิหวากำลังรู้สึกเช่นนั้น... ความปีติยินดีที่ชนะเลิศการประกวดรางวัลนักเขียนหน้าใหม่พลันหม่นหมองเมื่อได้รับเงื่อนไขว่าถ้าไม่ยอมแก้ไขงานให้ดีขึ้น งานของเธอก็จะไม่ได้รับการตีพิมพ์ออกไป เธอจึงต้องวางแผนชีวิต (ที่โดนทำร้าย) อย่างรอบคอบด้วยการเปิดร้าน ‘หวันยิหวา’ เพื่อหมุนเงินไปพร้อมๆ กับการแก้ไขงาน โดยที่เธอไม่รู้เลยว่าร้านเล็กๆ ที่แสนจะอบอุ่นของเธอนั้นมีใครบางคนร่วมชายคาอยู่...

ชายหนุ่มที่ลึกลับเต็มไปด้วยปริศนาประหนึ่งราตรีอันมืดมน ผู้ใช้ชีวิตอยู่กับอันตรายจนชาชิน กับหญิงสาวผู้อ่อนเดียงสาต่อโลกและการใช้ชีวิต ทว่าสว่างไสวดุจทิวากระจ่างแจ้ง ธรรมชาติที่ต่างกันสุดขั้วของเขาและเธอนั้นจะเป็นดังพิษร้ายที่ประหัตประหารกัน หรือจะเติมเต็มซึ่งกันและกันผสานทิวาและราตรีจนสมบูรณ์

--------- หลังอ่าน --------

วาโย - หนุ่มนักสืบลับฝ่ายตำรวจดี

ยิหวา - สาวนักเขียนทุนน้อยที่กำลังต้องแก้งานครั้งใหญ่เพื่อให้ได้ตีพิมพ์แบบดังเปรี้ยงปร้าง

หยิบเล่มนี้มาอ่านเป็นเล่มที่ 3 ของชุดสืบเสน่หาค่ะ ... มันอ่านแยกกันได้และไม่จำเป็นต้องเรียงลำดับ มันไม่ได้เกี่ยงข้องอะไรกันนัก มีแค่สาวๆ ในแต่ละเรื่องเขาได้ติดต่อกับสำนักพิมพ์ซีทรูเท่านั้นค่ะ

เล่มม่วงนี้ (คือชื่อเรื่องยาว ขอเรียกย่อๆ ว่าม่วงตามสีปก 555) มีนางเอกเป็นนักเขียนที่เริ่มเขียนนิยายสืบสวน มีพระเอกเป็นนักสืบ นิยายของเธอพล็อตเข้าท่า แต่เนื้อในถูกวิจารณ์ว่ายังไม่ดึงดูด พระเอกไม่มีเสน่ห์ บทรักจืดชืด และความคมคาย ความคิดต่างๆ ของตัวละครมันยังไม่น่าสนใจ ยังไม่มีชีวิต ... โอ้โห นี่เลยเป็นงานหนักให้เธอมาแก้งานให้ได้ในเวลา 1 ปี

ระหว่างนี้ก็อาจจะไม่มีอะไรกิน

เธอเลยไปเปิดร้านกาแฟ ขายงานแฮนด์เมด

แล้วจับพลัดจับผลู ไอ้ห้องเช่าที่ไปทำร้านกาแฟนั่น ชั้นล่างเธอเช่า แต่ชั้นบนน่ะ ปิดตายห้ามเธอยุ่ง

นั่นแหละ คนเรายิ่งห้ามเหมือนยิ่งยุ คุณนางเอกเลยหาเรื่องขึ้นไปจนได้ จนเจอดี??

ฝ่ายพระเอก ชีวิตวัยเด็กช่างรันทดมีปมใหญ่ฝังใจจนเป็นคนกลัวการสัมผัสคนอื่น เก็บตัว ไม่ชอบยุ่งกับใคร นิสัยนี่เหมาะเลย เขาเลยได้เป็นสายสืบมือดีของตำรวจ มีผลงานมากมายแต่ก็ต้องหลบซ่อนตัว

แต่ความลับใดๆ ในโลกล้วนไม่มี ... เมื่อวันหนึ่งตัวตนของเขาเปิดเผย อันตรายก็เริ่มคืบคลานเข้ามา

...... พออ่านจบ อยากบอกว่า พระเอกนางเอกเจอกันช้าไปหน่อยไหม เสียดายช่วงที่ได้อยู่ด้วยกันมันดูน้อย ... จริงๆ เวลาในเรื่องน่าจะไม่น้อย แต่เขียนออกมาน้อย เลยไม่ค่อยมีฉากหวาน ๆ

ส่วนเลิฟซีนก็ฮ็อตพอสมควร

เรื่องปมอดีตพระเอก ปมคดี คนร้ายต่างๆ นี่ถือว่าทำได้ดีตามมาตรฐานของนักเขียนนะคะ เราชอบเรื่องราวในส่วนนี้มากค่ะ

... ตอนนี้นึกขึ้นได้ว่า มันมีคดีที่พระเอกไปช่วยสืบแล้วค้างสรุปผลอยู่นะ ที่โรงพยาบาลน่ะ คิดว่าน่าจะมีเฉลยในเล่มอื่นๆ ของชุดนี้นะคะ