Bloggang.com : pichayaratana : ลมหวน : โสภาค สุวรรณ

ลมหวน : โสภาค สุวรรณ

ลมหวน

ผู้แต่ง โสภาค สุวรรณ
พิมพ์ครั้งแรก มิถุนายน 2540
สำนักพิมพ์ ใยแก้ว (เล่มเดียวจบ)

--เรื่องย่อ--

วกุล เซซิล เด็กกำพร้าที่ถูกเลี้ยงโดยมิสโรส เซซิล พยาบาลชาวอเมริกันทำงานในไทย วกุลเรียกว่าม็อม เธอตัดสินใจลาออกจากงาน
เมื่อม็อมจะกลับไปอยู่อเมริกา
มาร์ค เกลเดอร์ ทนายความหนุ่มได้มาทำความรู้จักกับเธอเพราะพี่ชายเขาซึ่งเธอเคยร่วมงานด้วยได้บอกไว้ บ้านเขาห่างจากบ้านม็อมไม่มากนัก
แต่แล้วม็อมได้เสียชีวิตอย่างกระทันหัน เธอตัดสินใจรับงานเป็นเลขาของทรอย เมอเรย์ ซึ่งมาร์คดูแลทางด้านกฎหมาย ธุรกิจให้อยู่ เธอต้องย้ายมาพัก
ที่คฤหาสน์ของนายจ้าง
แท้จริงแล้วทรัพย์สมบัติมากมายของตระกูลแบรดเล่ย์ เป็นของ แอนดรู มัดวายาเช แบรดเล่ย์ ทายาทกำพร้าลูกครึ่งอินเดียแดงอเมริกัน
แต่ด้วยเขาเป็นปัญญาอ่อน นายเมอเรย์ ผู้เป็นลุงเขยจึงเป็นผู้ดูแล และตั้งแบรดเล่ย์ฮอลล์ขึ้นมาสำหรับดูแลแอนดรูและคนปัญญาอ่อน
วกุลได้บังเอิญไปเห็นพิธีกรรมสาปแช่งโดยชายแก่อินเดียนแดง ซึ่งนางมอนโรคนรับใช้เก่าแก่ เป็น ใบ้ หูหนวก อยู่ด้วย เธอพยายามคุยโดยใช้ภาษามือ
และได้รู้จากนางมอนโร และ มาเรีย หญิงอินเดียแดงที่เคยเป็นพี่เลี้ยงแอนดรูว่า ตอนเล็กๆนั้น แอนดรูปกติดี
วกุล และ สตีฟ เบซิล นักจิตวิทยาประจำแบรดเล่ย์ฮอลล์ ต่างรู้สึกสงสัยตรงกันในเรื่องของแอนดรู และช่วยกันหาวิธีลอบทำการทดสอบทางจิตวิทยา
ผลที่ออกมา ทำให้ทุกคนสะท้อนใจ ด้วยคนปกติคนหนึ่งกลับถูกทำให้เหมือนเป็นคนปัญญาอ่อนจนอายุ 25 ปี เพียงเพราะความโลภ
แต่แล้ว สตีฟ กลับตายลงอย่างเป็นปริศนา มาเรียตัดสินใจพาแอนดรูหนี โดยทำไฟไหม้ตึก วกุลซึ่งแวะไปเล่นกีตาร์ให้แอนดรูฟัง จึงถูกพาไปด้วย
ทั้งหมดไปหลบพักที่กระท่อมแถวทะเลสาบปิลิแกน แต่ก็ถูกแกะรอยได้ มาเรียพาหนีต่อไปอยู่ที่หมู่บ้านอินเดียแดงโปเนมา ทะเลสาบแดง
มาร์คตามจนพบ และ บอกว่าคดีนี้อยู่ในมือเอฟบีไอแล้ว และเมื่อคดีเข้าสู่ชั้นศาล คนผิดจึงได้รับการลงโทษในที่สุด
มาร์คและวกุล ต่างก็ต้องร่วมมือกันช่วยประคับประคองแอนดรูให้เป็นดังที่เขาควรจะเป็น วกุลนั้นตั้งมั่นว่าวันหนึ่งเมื่อเขายืนได้ด้วยตัวเอง เธอก็จะไป..
แต่..แอนดรูยามนี้ไม่ใช่คนปัญญาอ่อนที่น่าสังเวชอีกแล้ว เขาแน่ใจในความรู้สึกของตัวเองต่อวกุล

แต่..เขาจะทำอย่างไรในเมื่อวกุลเองไม่ต้องการให้จบลงเช่นนั้น..

--จากในเรื่องค่ะ--

ความรู้สึกของวกุลอ่อนโยนนัก บอกไม่ถูกว่าอีกนานไหมกว่าหล่อนจะเปลี่ยนความรู้สึกได้ว่า คนตัวโย่งๆ นั้นไม่ใช่คนที่โตแต่ตัวแล้วสมองนิดเดียว ก็คงอีกนาน...

“มาร์ค” คนฟังหัวเราะออกมาได้ “ผมตัวคนเดียวไม่มีพี่ ไม่มีน้อง แต่คุณน่ะเป้นพี่ชายคนโตของผมได้เลย”
“แล้ววกุล” มาร์คชำเลืองมองคนที่ยืนห่างออกไป “คุณมีนินเจแล้วนี่นะ”
“วกุล” ใบหน้าที่ปรากฏรอยแผลเป็นบางๆเบือนมาหา “ดุจัง..เหมือนนินเจ..แต่ก็อายุน้อยกว่าผมตั้งสองปี แล้วผมคงคิดได้ว่าจะให้วกุลเป็นอะไรดี”

“...อยู่กับผมตลอดไปนะวกุล เป็นของผม...ผมรักคุณ...คงจะรักคุณตั้งแต่วันแรกที่คุณส่งยิ้มให้พร้อมกีตาร์ในมือ...แต่ผมเพิ่งจะรู้ใจตัวเองวันนี้แหละ
อย่าปฏิเสธเลยนะ วกุล...แต่งงาน มีครอบครัว ผมแข็งแรงพอแล้ว คุณเชื่อไหม..”

เรื่องนี้เราอ่านแล้วชอบนะคะ ลมหวน-พระเอกจะน่าสงสารเชียวค่ะ นึกถึงว่าคนปกติคนหนึ่ง กลับถูกคนใจร้ายทำให้กลายเป็นคนปัญญาอ่อน เติบโตมา
แบบนั้นจนถึงวัย 25 ปี วกุล-นางเอกคนสวยของเราด้วยความช่างสงสัย อยากรู้ และ ความเป็นคนมีเมตตาจิตในใจ ทำให้ไม่มองข้ามคำพูดของนางมอนโร
เมื่อได้พบแอนดรู จากการที่เคยเป็นอาสาสมัครเล่นดนตรีให้คนปัญญอ่อน รวมทั้งความรู้ที่ได้รับจากม็อมมาบ้าง เธอก็รู้สึกแปลกๆขึ้นมาได้ จนนำไปสู่การ
ค้นพบความจริง
และ เมื่อเป็นไพรัชนิยาย เรื่องนี้เราได้ความรู้เกี่ยวกับอินเดียแดงพอควรเลยค่ะทั้ง ประวัติ วัฒนธรรม เรื่องราวปลีกย่อยต่างๆ และ ก็ยังมีข้อคิดดีๆผ่านทาง
ตัวละคร เช่น มาร์ค และ สตีฟ ในแง่ความมีน้ำใจ ไม่เพิกเฉยต่อความไม่ถูกต้อง ตั้งใจจะช่วยเหลือเพื่อนมุนษย์ด้วยกัน และทัศนคติในการมองคนอื่น
ที่แตกต่างทางเชื้อชาติเผ่าพันธุ์ อย่างปราศจากอคติใดๆค่ะ

_{** ชื่อ มัดวายาเช ของพระเอก เป็นภาษาอินเดียแดง หมายถึง ลมหวน ค่ะ **}

Create Date : 06 ตุลาคม 2552

Last Update : 1 กรกฎาคม 2563 13:20:05 น.

19 comments

Counter : 6045 Pageviews.

สวัสดีค่ะ

เข้ามาเยี่ยมค่ะ
ชอบเรื่องนี้เหมือนกัน สนุกดีนะคะ

ยังมีอีกหลายเรื่อง ค่อยๆ อ่านนะคะ สนุกทุกเรื่องค่ะ
จาก All blogs เหมือนคุณยังไม่ได้อ่าน
ฟ้าจรดทราย จินตปาตี เงาราหู

และนึกไม่ออกอีกหลายเรื่อง
ด้วยอ่านมานานแล้วค่ะ

ขอให้มีความสุขในการอ่านนะคะ

ภุมวารสิริสวัสดิ์ - มานมนัสรมณีย์ค่ะ

โดย: sirivinit

วันที่: 6 ตุลาคม 2552 เวลา:22:45:22 น.

มาอ่านทวนผลงานของคุณโสภาคค่ะ...
เรื่องนี้เหมือนจะอ่านแบบ scan ..ไม่ได้เก็บรายละเอียดเลยล่ะ

โดย: นัทธ์

วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:0:36:12 น.

สวัสดีค่ะ คุณsirivinit

เรื่องอ่านได้สนุกนะคะ..
สำหรับเรื่องที่คุณเอ่ยถึง ...ได้อ่านหมดแล้วเหมือนกันค่ะ คงจะค่อยๆเขียนถึงเรื่องที่ชอบลงบล็อกน่ะค่ะ
ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาเยี่ยมกันค่ะ

คุณนัทธ์
ยังมีให้ทวนอีกหลายเรื่องค่า..

โดย: pichayaratana

วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:12:16:58 น.

เรื่องนี้ยังไม่เคยอ่านเลยค่ะ
ว่างๆจะไปเช่ามาอ่านบ้างดีกว่า

โดย: กล้ายางสีขาว

วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:12:44:01 น.

เรื่องนี้อ่านแล้วเฉย ๆ ค่ะ

แต่พอเห็นเรื่องนี้ทีไรก็ทำให้คิดถึงเพื่อนคนนึงที่ไม่ได้เจอกันมานานมากกก...แล้ว.

เพราะชีชอบเรื่องนี้มาก ๆ ซะขนาดจะพูดว่าถึง ลมหวน ของชีไม่ได้เลยเชียวว... อิอิ..

โดย: โอ-พิน (o_pinP

) วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:15:28:13 น.

คิดถึงบล็อกพี่พิชช์มากมายค่ะ
เรื่องนี้แพรวยังไม่เคยอ่านเลย
เข้าใจว่าเคยเป็นละครช่อง 3 ใช่ไหมคะ
แต่ทำไมในนี้เป็นอเมริกันล่ะ แอบงง แหะๆ

โดย: thezircon IP: 125.24.231.92 วันที่: 7 ตุลาคม 2552 เวลา:16:03:49 น.

ว่าจะหยิบมาอ่านอยู่เหมือนกันค่ะเรื่องนี้

โดย: หวานเย็นผสมโซดา

วันที่: 9 ตุลาคม 2552 เวลา:17:06:14 น.

สวัสดีค่ะคุณพิชช์ ...ลมหวน...อ่านแล้วค่ะ ชอบมากเหมือนกันค่ะ ตอนที่อ่านบ่อย ๆ ก็ตอนที่พระเอกหายเป็นปกติแล้ว แบบว่ามาอ่านเก็บความหวานค่ะ

โดย: ทะเลสวย IP: 119.42.68.13 วันที่: 12 ตุลาคม 2552 เวลา:11:33:46 น.

เรื่องนี้เขียนขึ้นมานานหรือยังครับ คล้ายๆกับว่าเคยอ่านเมื่อตอนเด็กๆ ใครทราบกรุณาด้วยนะครับ

โดย: แวะมาครับ แล้วจะมาอีก IP: 10.0.1.237, 118.173.239.93 วันที่: 13 ตุลาคม 2552 เวลา:16:36:39 น.

คุณกล้ายางสีขาว
ถ้าได้อ่านแล้วอย่าลืมแวะมาคุยให้ฟังกันบ้างนะคะ

คุณโอ-พิน (o_pinP)
อ่านเรื่องเพื่อนของคุณโอ-พิน แล้วยิ้มเลยค่ะ

คุณthezircon
เรื่องเดียวกันเลยค่ะน้องแพรว แต่ถูกดัดแปลงให้เนื้อเรื่องเกิดในทางเหนือ ตัวละครเปลี่ยนชื่อหมดเลยยกเว้น พระเอก-นางเอก ค่า ...
พี่พิชช์ไม่ได้ดูหรอกค่ะ เพื่อนเล่าให้ฟังยังงงไปเลยค่ะ

คุณทะเลสวย
พิชช์ก็เป็นเหมือนกันเลยค่ะ ชอบอ่านทวนความหวานตอนท้ายๆซะมากกว่าค่ะ

คุณ แวะมาครับ แล้วจะมาอีก
เรื่องนี้นานพอควรค่ะ เคยจดไว้ว่า พิมพ์ครั้งแรกปี 2521 ค่ะ (ถ้าข้อมูลไม่ผิดพลาดนะคะ)

โดย: pichayaratana

วันที่: 14 ตุลาคม 2552 เวลา:14:02:20 น.

น่าอ่านจังคะ
ใช่เรื่องที่ทำเป็นละครโดยพระเอกเป็นอั้ม ที่ทำให้เขาโด่ดเด่นมากเรื่องการแสดง คู่กับเบนซ์พรชิตารึเปล่าคะ

ถ้าใช่นึกไม่ออกเลยคะ ว่าในนิยายจะออกเป้นแนวไพรัช แต่ว่าน่าสนใจมากนะคะ

โดย: litter

วันที่: 9 พฤศจิกายน 2552 เวลา:13:06:30 น.

สวัสดีค่ะคุณlitter

ใช่เรื่องเดียวกันเลยค่ะ แต่ทางผู้จัดละครดัดแปลงเรื่องให้เกิดขึ้นในทางเหนือของประเทศไทยแทนน่ะค่ะ

ถ้าในนิยายนี่ เราจะได้อ่านฉากหมู่บ้านอินเดียแดงแถบทะเลสาบแดง และเรื่อราวในอดีต เกร็ดความรู้ ความเชื่อ ของชาวอินเดียแดงน่ะค่ะ

โดย: pichayaratana

วันที่: 23 พฤศจิกายน 2552 เวลา:11:46:15 น.

จำได้ว่าอ่านครั้งแรกเมื่อปี 2524 สนุกมาก

โดย: cheewa IP: 222.123.131.159 วันที่: 18 สิงหาคม 2553 เวลา:17:45:30 น.

คุณ cheewa
อ่านนานมากเลยนะคะ
เราก็อ่านแล้วรุ้สึกสนุก--ชอบค่ะ

โดย: pichayaratana

วันที่: 19 สิงหาคม 2553 เวลา:17:16:44 น.

เป็นแฟนคุณโสภาคค่ะ อ่านเกือบทุกเรื่อง ชอบและได้แนวคิดมากมาย

โดย: cheewa IP: 222.123.23.126 วันที่: 22 สิงหาคม 2553 เวลา:7:13:06 น.

ดีจังเลยค่ะ ได้เจอแฟนหนังสือคุณโสภาค เหมือนกับเรา
ถ้าผ่านมา แวะมาคุยกันเรื่องหนังสือเรื่องอื่นๆของท่านอีกบ้างนะคะ

โดย: pichayaratana

วันที่: 26 สิงหาคม 2553 เวลา:23:00:48 น.

น่าสนใจเชียวค่ะ
อยากรู้ว่าคนโลภใช้วิธีการอย่างไรให้พระเอกกลายเป็นคนปัญญาอ่อน

โดย: เหมือนพระจันทร์

วันที่: 8 ตุลาคม 2553 เวลา:14:27:12 น.

คุณเหมือนพระจันทร์
แหม อยากบอกจังเลยค่ะ แต่ก็จะสปอยล์เข้าไปอีก (จริงๆบล็อกนี้ก็สปอยล์ซะครึ่งซะค่อนเป็นประจำค่ะ)

อยากให้ลองหามาอ่านดูนะคะ (แต่ถ้าอยู่ในช่วงขาดน้ำตาล ไม่แนะนำนะคะ แหะๆ)

โดย: pichayaratana

วันที่: 26 ตุลาคม 2553 เวลา:12:38:59 น.

อ่านช้าสุด เลยเรา เพิ่งไปสอย ในงานหนังสือ ล่าสุด มา อ่าน จบ งง ๆ หน่อยตกลง นางเอก แกไปรักพระเอก เมื่อไหร่ค่ะ ทั้ง ๆ ที่ตลอดเรื่อง ไม่มีวี่แว่ว เลยตลอดเรื่อง เหมือนจะบอกว่า เป็นความรักฉันท์ พี่น้องมากกว่า ฉันท์ชู้สาว แต่ตอนจบ เหมือนจะ ตอบตกลงรับรักกันเป็นแฟนกัน ซะอย่างงั้น555 เล่นเอาคนอ่าน งงงวย ไปเหมือนกัน เพราะ

ดู ๆ แล้ว ความ รักฉันท์ชู้สาวน่าจะเกิดขึ้นกับ นายมาร์ค เกลเด้อร์ น่าจะเมคเซ้นส์ มากกว่า พระเอก ซะอีก

ไปว่าไป ต่อให้ นางเอก เปลี่ยน ความรู้สึก ช่วงท้าย ๆ ที่พระเอก เริ่ม จะเป็นคนปกติ ขึ้น มันก็ยังเร็วไป ที่จะเกิดความรัก ฉันท์ชู้่สาว ในใจ ของ นางเอก เพราะ เห็นเป็น น้อง มาตลอด หรือ คุณพิชช์ ว่าไงค่ะ

โดย: Qunityyou IP: 58.8.157.147 วันที่: 27 เมษายน 2554 เวลา:17:37:07 น.