จุดเปลี่ยน # บทที่ 8 ซ้ายบังคับ บทที่ 8 ซ้ายบังคับ แขนขวาของผมยังคงไม่สามารถออกแรงและทำอะไรได้ถนัดนักดังนั้นกิจกรรมส่วนใหญ่ยังคงต้องอาศัยมือซ้ายเป็นหลัก ปัญหาก็คือผมเป็นคนถนัดขวาการที่ต้องทำอะไรต่อมิอะไรด้วยมือข้างที่ไม่ถนัดนั้นก็จะต้องมีความพยายามในการปรับตัวและการฝึกฝนสักหน่อย หนึ่งความพยายามนั้นก็คือการหัดเขียนหนังสือด้วยมือซ้าย ทีแรกก็เขียนไม่ค่อยเป็นตัวสักเท่าไร โย้ไปเย้มา ตัวโตเท่าหม้อแกง มีอยู่วันหนึ่งไปทำธุระที่ธนาคารเพื่อถอนเงิน ก่อนไปผมก็ทำใจไว้แล้วต้องมีคำถามจากธนาคารแน่ว่าทำไมลายเซ็นไม่เหมือนกับเจ้าของบัญชี ผมจึงพกบัตรประชาชนไปด้วยเพื่อเตรียมไปยืนยันว่าผมนั้นเป็นตัวจริง เสียงจริง มาเอง เมื่อเจ้าหน้าที่ธนาคารได้เปรียบเทียบลายเซ็นก็ถามคำถามดังที่ผมคิดไว้ ผมจึงอธิบายถึงสาเหตุและโชว์แขนขวาที่ขณะนี้คล้องด้วยสายสะพายแขน พร้อมยื่นบัตรประชาชนเพื่อแสดงตัว แต่ก็ต้องเจอคำถามอีกคำถามหนึ่งที่ทำให้ผมงงไปเหมือนกันคือ เจ้าหน้าที่ท่านนั้นถามผมว่าทำไมลายมือข้างซ้ายไม่เหมือนกับลายมือข้างขวา ทำให้ผมเริ่มไม่แน่ใจแล้วว่า คนธรรมดาทั่วไปนั้นเขาสามารถเขียนหนังสือได้ทั้ง 2 มือ โดยที่มีลายมือเหมือนกัน และคิดต่อไปว่าน่าจะให้เขาช่วยลองเขียนให้ดูหน่อยว่าเขาสามารถเขียนหนังสือด้วยมือข้างซ้ายและข้างขวาได้ด้วยลายมือเดียวกัน แต่ก็ไม่ได้ว่าอะไรเพียงแต่บอกเขาไปว่าผมเป็นตัวจริงก็แล้วกันแต่ผมเขียนหรือเซ็นชื่อไม่เหมือนเดิมหรอกเจ้าหน้าที่ท่านนั้นก็ขอลายนิ้วมือของผมเพื่อเป็นหลักฐานเพิ่มเติม ผมยังคงฝึกหัดเขียนหนังสือด้วยมือซ้ายไปเรื่อย ๆ เพราะไม่แน่ใจว่าเมื่อมือข้างขวาจะกลับมาใช้งานเหมือนดังเดิมได้ นิ้วโป้งและนิ้วชี้ยังคงไม่สามารถงอได้ ไม่สามารถบังคับออกแรงหยิบจับได้ จึงมีความรู้สึกว่าถ้าไม่สามารถเขียนหนังสือได้ชีวิตคงลำบากขึ้นอีกเยอะดังนั้นจึงต้องพยายามหัดเขียนด้วยมือซ้ายไว้โดยไม่ได้คาดหวังว่าจะใช้งานดีเท่ามือขวา เพียงแค่สามารถใช้งานได้เป็นประโยชน์ก็พอ อาจารย์ยังคงติดตามและสอบถามอาการอย่างใกล้ชิดและแนะนำให้ผมพักฟื้นให้แข็งแรงดีก่อนกลับไปทำงาน แต่ในขณะนี้ผมรู้สึกว่าถึงแม้ว่าแขนขวาของผมยังเดี้ยงอยู่แต่ผมเองสามารถช่วยเหลือตัวเองได้มากมีความพร้อมที่จะกลับไปทำงานเหมือนเดิมได้ มีอุปสรรคเดียวที่ทำให้ผมอาจจะยังไม่สามารถกลับไปทำงานได้ก็คือ แม่ แม่ยังคงเป็นห่วงเป็นใยผมอย่างมากและยังคงมองว่าผมยังไม่ควรจะทำอะไรทั้งสิ้นแม้แต่จะเป็นกิจกรรมเล็ก ๆ น้อย ๆ อาทิ การเดินไปเดินมา การหยิบยกของชิ้นเล็ก ๆ ก็ตาม แต่ผมก็ค่อย ๆ ชี้แจงและอธิบายถึงสถานภาพของร่างกายของผมว่าตอนนี้สามารถช่วยเหลือตนเองได้ในระดับไหนแล้ว และการเดินทางไปทำงานในช่วงต้นนี้ผมก็จะใช้รถแท็กซี่ในการเดินทางเป็นหลัก ขอให้แม่ไว้วางใจและอย่าได้เป็นกังวลเลยนะ   Create Date : 21 มีนาคม 2550 2 comments Last Update : 14 พฤษภาคม 2551 17:43:20 น. Counter : 390 Pageviews. Share Tweet

ขอบคุณที่ไปเยี่ยมที่ blog น่ะค่ะ แล้วจะเข้ามาเยียมเยียนใหม่ค่ะ   โดย: bluecomet 22 มีนาคม 2550 2:29:01 น.

หายเร็วๆนะคะ   โดย: ladystrawberry 22 มีนาคม 2550 11:47:07 น.