เรามีเวลาเที่ยวทั้งวัน ก่อนกลับมานอนที่ปากเซ
ทริปนี้นอนที่เดียวไม่เปลี่ยนที่นอน



เช้านี้่ที่ อลิสาเกสต์เฮาส์ ... วิวเกือบดี

มื่้อเช้าจัดไปที่ร้านดาวลิน เช่นเคยค่ะ







ท้องอิ่มแล้ว ก็ไปได้
เปิด googlemaps ไปตลอดทางค่ะ ซิมเน็ตลาวที่ซื้อมาก็ OK ใช้งานได้ทั้งวัน

ขับรถในลาว ระวังยากค่ะ โดยเฉพาะในเมือง คนลาวขับรถแบบไม่มองหลัง
ใครอยู่ด้านหน้าได้เปรียบ ไม่ว่าจะเลี้ยว โผล่มาจากซอย ใด ๆ คือ ..
รถคันหลัง ต้องดูรถคันหน้า แล้วระวังเอา

เบรคตัวโก่งหลายครั้งค่ะ เพราะจู่ ๆ พี่คันหน้าก็โผล่พรวดมาจากไหนก็ไม่รู้
แล้วถนนในปากเซ ก็เป็น one way บางช่วง เหมือนจะเลี้ยวได้ แต่ไปไม่ได้ โดนตะโกนด่าหลายรอบ

ก็ว่า ทำไมพี่ google บอกอ้อมจัง

แต่พอขับออกนอกเมืองแล้วก็สบายค่ะ ถนนโล่ง ขับง่าย แต่ก็ต้องระวังรถคันหน้าเหมือนเ้ดิม

เส้นทางวันนี้มุ่งหน้าออกจากปากเซ ไปตามถนนหลวงหมายเลข 16E
ขับไปเรื่อย ๆ จะถึงน้ำตกแรกที่เราแวะ คือ น้ำตกตาดฟาน

พอถึงหลัก กม. 38 ต้องเลี้ยวขวา หาทางเข้าน้ำตก หลงทางนิดหน่อย แต่ลอกการบ้านชาวบ้าน มีรถตู้วิ่งนำ ตามเค้าไปเลยค่ะ ที่เดียวกันชัวร์







จ่ายค่าเข้าน้ำตกและค่าจอดรถ รวม 30,000 กีบ (ไป 2 คน)
ดูน้ำตกได้แป๊บ ๆ .. ทัวร์ผ้าป่ามาจากอุบล ก็ลง รถทัวร์หลายคันมาก



น้ำตกตาดฟาน เป็นน้ำตกที่สูงที่สุดในแขวงจำปาสัก เรียกอีกชื่อว่า น้ำตกดงหัวสาว (ฟาน แปลว่า เก้ง)
จุดเด่นอยู่ตรงสายน้ำ 2 สายที่ไหลลงจากหน้าผาสูงราว 120 เมตร
โดยสายน้ำทางซ้ายมือไหลมาจากห้วยผักกูด และทางขวามือเป็นสายน้ำที่ไหลมาจากอุทยานแห่งชาติดงหัวสาว
มีจุดชมวิวที่ตั้งอยู่คนละฟากเขากับตัวน้ำตก ในระดับความสูงเท่า ๆ กัน

มีเครื่องเล่นซิปไลน์ โหนสลิงข้ามน้ำตกไปฝั่งตรงข้าม หนุ่ม ๆ สาว ๆ ชอบเล่นกัน
แต่เราไปเช้ามาก และอายุอานามก็... ไม่เท่าไหร่ แต่ นน.ตัวข้าพเจ้านี่ อาจทำให้ไม่ปลอดภัยในชีวิต ..

ไปต่อดีกว่าค่ะ หนีคณะทัวร์

กลับมาเส้นทางถนนหลักเส้นเดิม มุ่งหน้าไปปากซอง ..
แวะน้ำตกต่อไป คือ น้ำตกตาดเยื้อง

มาถึงหลักกิโลเมตรที่ 40 มีทางแยกเข้าขวามือเข้าไปประมาณ 1 กิโลเมตร

ทางเข้าน้ำตกจะขรุขระหน่อย .. ใครมารถเก๋งก็ต้องยอมแลก
ไม่เป็นไร motto ของ จขบ.คือ รถมีไว้รับใช้เรา อย่าให้รถเป็นนายเรา ใช้ไป เสียก็ซ่อม



ที่นี่เสียค่าเข้าและค่าจอดเท่ากับน้ำตกตาดฟานค่ะ

แต่ชอบบรรยากาศที่นี่
ที่ตาดฟาน เราจะเดินผ่านป่า มีกลุ่มบ้านพักคั่น ก่อนถึงน้ำตก
แต่ตาดเยื้อง เค้ามีกลุ่มร้านค้า ประดับประดา น่ารัก ตรงทางเข้า







เดินผ่านกลุ่มร้านค้าไป .. ก็จะเจอลานน้ำตกด้านบน เป็นลานกว้างมีธารน้ำไหลผ่าน
ใครจะเล่นน้ำตรงข้างบนนี้ก็ได้ น้ำจากธารด้านบน จะไหลตกลงไปทางหน้าผา เป็นน้ำตกตาดเยื้อง ด้านล่าง









ด้านบนมีศาลาน้อย มีคนพื้นเมืองนั่งสานภาชนะไม้ไผ่ เล็ก ๆ ขายเป็นของที่ระลึก อุดหนุนกันได้ค่ะ ไม่แพง



เกิอบจะเป็นเผ่าเดียวกันแล้ว




น้ำจะไหลตกหน้าผาลงไป





น้ำตกตาดเยือง เป็นน้ำตกสวยงามอีกแห่งหนึ่งของเมืองปากซอง คำว่า เยืองแปลว่า เลียงผา

จุดเด่นที่น่าชมอยู่ที่สายน้ำสีขาวที่ไหลออกมาตามหน้าผากระทบโขดหินแตกเป็นละอองสีขาวตัดกับสีดำเข้มของโขดหิน



ถ้าไปเดินลงไปข้างล่างก็ยังสามารถชมน้ำตกได้
แต่มีจุดชมน้ำตกด้านล่าง ที่ต้องไต่หน้าผาลงไป ทางเดินก็ชันมากค่ะ

ทำเอาเข่าที่ไปเดินป่าปีนเขาทริปญี่ปุ่นก่อนหน้านี้ ทำอาการเข่าทรุดกำเริบเลยทีเดียว





จะเดินลงไปให้ใกล้กว่านี้ก็มีทางลงนะคะ ไปให้น้ำตกกระเซ็นโดนตัว
แต่แหม .. จินตนาการว่า คนเดินเที่ยวที่ธารน้ำข้างบน เอาเท้าจุ่มน้ำ .. แล้วมันตกลงมาเป็นน้ำตก .. ฮี่ๆ คิดมากไป





กลับขึ้นมาทางเดิมค่ะ ..

ป้ายต่อไปคือ ไร่กาแฟค่ะ ..



เมืองปากซอง ( Pakxong หรือ Paksong ) แขวงจำปาสัก ประเทศลาวอยู่ในบริเวณที่ราบสูงโบลาเวน ( Bolaven Plateau ) มีอุณภูมิประมาณ 20 องศาเซลเซียสโดยเฉลี่ยตลอดปี ทำให้เป็นพื้นที่นี้เหมาะสำหรับปลูกกาแฟ เมืองปากซอง แขวงจำปาสัก เป็นแหล่งปลูกกาแฟที่ใหญ่ที่สุดในทวีปเอเชีย และผลิตกาแฟที่มีคุณภาพดีที่เป็นรองแค่กาแฟบราซิลเท่านั้น เมืองปากซองจึงได้รับสมยานามว่าเมืองกาแฟ "Coffee Town" ของประเทศลาวเลยทีเดียว




น่าเสียดายที่เค้าไม่ให้เราลงไปเดินเล่นในไร่กาแฟ ได้แต่นั่่งดื่มกาแฟเย็น กินสตรอเบอร์รี่ของชาวไร่แถวนี้เอามาฝากขาย ..

พักเหนื่อยกันไปค่ะ







หายเหนื่อยแล้วก็หาที่เที่ยวกันต่อ เค้าว่ามีสวนดอกไม้ที่คนไทยมาลงทุน ชื่อ สวนมนตรา เปิดเข้าไปดูใน facebook ก็มี แต่รูปที่ลงล่าสุด มันเก่านานหลายปีแล้ว ..

อยู่เลยจากสวนกาแฟไปไม่เท่าไหร่ .. ไปดูด้วยตาเลยดีกว่า



ยังเสียค่าเข้าได้อีก 20,000 กีบ ..

เพื่อจะไปพบว่า สวนร้าง................มากกกกกกก

ทุ่งเดียวที่สวยคือ ทุ่งคอสมอส.. นอกนั้น ต้นไม้โทรม คนดูแลไม่ทั่วถึง ...









ทุ่งเดียวถ่ายมาซะเทพ .. 555 ใกล้ ๆ ทุ่งคอสมอสเป็นกลุ่มกระโจมที่พักค้างคืน
ถ้าเป็นเมื่อก่อน ที่นี่คงคึกคัก เป็นจุดพักผ่อนของครอบครัว ทำกิจกรรมกันได้สนุกสนาน

พท.ในไร่ กว้างมาก ขับรถเที่ยวสวน .. นี่สวนกุหลาบ
เสียดายมาก กุหลาบพันธุ์ดี ๆ แต่โทรมซะส่วนใหญ่









อื่น ๆ ก็มี อาทิ กล้วยไม้ ฟาแลน ที่แสนสวยและแสนแพง แต่ฟาร์มนี้เน่าสนิท ดอกช้ำ ราขึ้น ..

ที่พอจะดูได้ ก็ หน้าวัว





เราไม่ไปต่อแล้ว หลังจากผิดหวังกับสวนดอกไม้
ย้อนกลับไปทางเดิม มุ่งหน้าเข้าสู่ปากเซ

ระหว่างทางแวะกินข้าวที่ สะบายดีวัลเลย์











หิวมากไปมั้ยคะ กินกันแค่ 2 คน... ไม่คิดว่าจะจานใหญ่ขนาดนี้
อร่อยมาก
ใช้เวลาค่อย ๆ กิน นานมาก 

เห็นเด็กผู้หญิง 3 คน ปั่นจักรยานวนไปวนมา ตั้งแต่ก่อนเราเข้ามา จนกินข้าวเสร็จ
พอไปเดินเล่นในส่วนโรงแรม (เดิมเราจะพักที่นี่ แต่กลัวมาลำบาก ตอนจองโรงแรมยังไม่คิดว่าจะขับรถมาเอง)




เด็ก ๆ มาเป็นไกด์พาเที่ยวชมสวน ทีแรกนึกว่าลูกหลานพนักงาน
แต่ปรากฎว่าเป็น นักเรียนหนีมาเที่ยวเล่น .. อ้าว...

ยังใส่ชุดยูนิฟอร์มของโรงเรียนอยู่เลย ...

เจ้าของเค้าก็ไม่ว่า ปล่อยให้ปั่นจักรยานไปมา ...



มีสระว่ายน้ำให้ด้วย สำหรับแขกของโรงแรม แต่เค้าให้เราเยี่ยมชมได้



วิวเขาสลับซับซ้อน วิวดีค่ะ เหมาะกับการมาพักผ่อน อากาศดี ๆ บรรยากาศสวย ๆ

 

ในพื้นที่โรงแรม เค้ามีสวนกาแฟด้วยค่ะ คนงานกำลังเก็บกาแฟ



แต่ไม่ยักกะเหมือนที่พี่เบิร์ดเล่านะคะ ว่าต้องเก็บทีละเม็ด เอาที่แดง ๆ ..
เห็นเค้ารูดลงทั้งพวง เขียวเหลืองแสดแดง มีครบ




แอบชิมผลกาแฟสุก .. หวานปะแล่ม ๆ ... เฉพาะเมล็ดที่เอาไปคั่่วบดเป็นกาแฟให้เราได้ดื่ม



เค้าจัดสรรพื้นที่ทำเป็นร้านค้า ร้านกาแฟ ไม่พัก แต่มาแวะได้ .. น่ารักเชียวค่ะ







ผลิตผล ผลิตภัณฑ์ที่แวะซื้อระหว่างทาง
Avocado ...



อย่าไว้ใจคนขาย จงลงไปเลือกเอง .. เพราะนางจะเลือกลูกเหี่ยวให้เรา สด ๆ ใหม่ ๆ เอาไว้ขายทีหลัง



ตะกร้าหวาย .. แท้ ๆ แข็งแรง ทนทาน น้องเหมียวที่บ้านลงไปนอน ตะกุย ๆ ก็ยังไม่ขาด

ขับรถกลับเข้าเมือง ได้เวลาเลิกงานพอดี .. นรกมากค่ะ รถเยอะ ซอยเลี้ยวเยอะแยะไปหมด ต้องระวังรถคันข้างหน้าจนตัวเกร็ง ถึงจะมีประกันรถยนต์แต่เราก็ไม่อยากขับชนให้เป็นเรื่องเป็นราว โชคร้ายอาจไม่จบลงง่าย ๆ ...

ถึงโรงแรมนี่เกือบสลบค่ะ แต่ยังมีแรงต่อหลังกินข้าวร้านเดิมเสร็จ

ไปเดินสำรวจเมือง (ขอไม่ขับรถแล้วนะคะ ... เลยไปได้ไม่ไกล)



วัดริมแม่น้ำเซโดน .. วัดหลวง
เป็นวัดเก่าแก่ของลาวใต้ ตั้งอยู่ใจกลางเมืองปากเซ ริมแม่น้ำ เซโดน สร้างขึ้นในช่วง ค.ศ. 1935 โดยมีศิลปะแบบลาวดั้งเดิมผสมผสานกับศิลปะสมัยใหม่ เป็นโรงเรียนสงฆ์แห่งแรกของเมืองจำปาสัก สิ่งที่น่าสนใจคือพระอุโบสถ ที่มีการแกะสลักไม้บนบานประตูและหน้าต่างอย่างงดงาม มีอาคารเก่าแก่ใช้เป็นหอสมุด ส่วนอาคารที่ติดกับแม่น้ำใช้เป็นสถานที่สำหรับการเรียนพระพุทธศาสนาของพระสงฆ์



เข้าชมวัดกลางคืนมั้ยคะ .. ม่ายค่ะ .. กลัวทั้งคน กลัวทั้งผี ไม่เอา ดูข้างนอก



เดินข้ามแม่น้ำเซโดนเล่น แต่อีกฝั่งของเมืองไม่มีอะไร เลยเดินกลับ

มาจัดการกับอะโวคาโด้ของเรา .. เหี่ยวไปหน่อยค่ะ แต่ก็อร่อยอยู่นะ





จำไม่ได้ว่า ได้ซีซ่าร์สลัดมาจากไหน น่าจะร้านดาวลินนั่นแหละ ..
ท้ายรถมีตะกร้าถ้วยช้อนจานชาม มีดซ้อม .. พร้อมค่ะ บอกอะโวคาโด้แค่นี้ไม่เป็นปัญหา

เดี๋ยวพรุ่งนี้เราเช็คเอ้าท์ แล้วออกเที่ยวก่อนกลับเข้าไทยทางช่องเม็ก จ.อุบลค่ะ
 

ตอนที่ 1 : ลุยลาวใต้ด้วยการขับรถเที่ยวเอง - ปราสาทวัดพู

 

Create Date : 28 กรกฎาคม 2563
Last Update : 6 ธันวาคม 2563 12:10:15 น.		6 comments
Counter : 2421 Pageviews.
Share Tweet