โอ้ว บ๊ะจ่าง หน้าตาดี น่ากินอย่างแรง
มิน่า หน้าเจ๊จะล้นกรอบอยู่แล้น
แก๊งค์สองอ้วน น่าร๊าก เสมอค่า

ก็นะ คุณน้องจ๋า ถ่ายรูปตัวเอง จะไม่ให้มันล้นยังไงไหวล่ะ แล้วแขนอิชั้นน่ะ ก็สั๊น น น สั้น มันก็ได้องศาเท่านี้แหละ โฮ๊ะ โฮ๊ะ บ๊ะจ่างยักษ์ กินแล้วอิ่มมาก มากล่ะค่า

เอารูปซาเต๊ก กะมันบดมาอวดหนูด้วยนะเจ๊
วันนี้หนูจะทำเนื้อตุ๋นให้ดาร์ลิ้งหนูกินแหละ
ตื่นเต้นนนนน >.<~

ไหนว่าเฮียตี๊ไม่โรแม้นซ์ไงอ่าคะ เห็นพานู๋ไปเที่ยวโน่นเที่ยวนี่ตลอดเลย เจ๊อิจฉาแย้ววววว

อยากกินบะจ่าง วันหน้าไม่ต้องเล่านะ ซื้อมาฝากด้วย

อยากกินมั่งจังเลย ทั้งที่เป็นคนไม่ชอบกินนะ แต่ว่าเห็นรูปแล้วน้ำลายไหลง่ะ

โห ไปไกลขนาดนั้นเชียวเหรอกว่าจะได้กินบ๊ะจ่างพี่ตี๋อ่ะ อารมณืเหงาๆ คิดถึงบ้านของเธอเหมือนกะตอนที่ชั้นเคยอยู่ในเมืองเลย มันคิดถึงบรรยากาศ เพื่อนๆ ผู้คน ที่หาในกรุงเทพหาให้ตายไงก็ไม่มี
แต่ตอนนี้นังเจียวก็เป็นโรคคิดถึงกุงเทพอีกแล้วล่ะสิเนี่ย
อ่อ ชั้นเดาว่าถ้านังเจียวยังไม่ย้ายไปเชียงราย ฉันอาจจะเป็นแขกในทริปนี้ก็ได้

ทำไมเป็นคนขี้เบื่อแบบนี้นะชั้นน่ะ

ทำไมมันไม่เห็นเหมือนบ๊ะจ่างคอนหวันเรยอ่ะ ที่เป็นอันสามเหลี่ยมใหญ่ๆ ข้างในเป็นข้าวเหนียว พุทราจีน เม็ดบัว สารพัด จำไม่ไดแล้น อันนี้บ้านชั้นเรีบกข้าวหลามต่างหากล่ะ