ขอต้อนรับสู่โลกของนิยายยูริ เรื่องจากประสบการณ์ และทำนายดวงชะตา โดย นิ้วนาง-เดียนา-ลำดวนพยากรณ์
 
พฤศจิกายน 2560
 1234
567891011
12131415161718
19202122232425
2627282930 
 
30 พฤศจิกายน 2560
 
 

ดาวหลงจันทร์ Crush on You บทที่ ๕ (Yuri)



ทำไมถึงอยู่ที่นี่?

ดารินเผลอจ้องหน้าสวยของอดีตคนรักเนิ่นนานจนกระทั่งได้ยินเสียงทุ้มต่ำของทินกร จึงคืนสติ

“เต นี่คุณดารินลูกสาวคุณอาปรีชา อยู่ฝ่ายจัดซื้อ”ชายหนุ่มหันไปบอกน้องสาว ก่อนหันกลับมามองผู้หญิงอีกคน “คุณดาครับ นี่เตคนสำคัญของผมครับจะมาเป็นผู้ช่วยผู้จัดการ” ชายหนุ่มเอ่ยแนะนำออกไปแบบนั้น

คนสำคัญ! อย่าบอกนะว่าพี่เตกับคุณทินเป็น...

สาวร่างเล็กสะอึกกับการแนะนำตัว คิดไปไกลจนกู่ไม่กลับเตลิดเปิดเปิงออกทะเลไปเรียบร้อยแล้ว

“สวัสดีค่ะคุณดา ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ” ติชิลาชิงทักทายก่อนด้วยสีหน้ายิ้มแย้ม...เหมือนไม่รู้จักกันมาก่อน หากแต่แววตาเป็นประกายจ้องอีกฝ่ายอย่างมีความนัย

“เอ่อ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะคุณเต” กลั้นใจทักทายตอบตามมารยาทไม่อยากแสดงความอ่อนแอออกมาให้ใครเห็น เป็นอีกครั้งที่ดารินหายใจไม่ทั่วท้องหัวใจรวดร้าวทรมานแสนสาหัส ประหนึ่งมีอุ้งมือที่มองไม่เห็นทะลวงร่าง เข้าไปบีบเค้นเนื้อก้อนนั้นเจ็บปวดเจียนจะตายเลยทีเดียว

หากไม่นับคืนนั้น ...นี่ถือเป็นการเจอกันครั้งแรกในรอบหลายปีที่ห่างหายกันไป

คนใจร้าย!

สองสาวสบสายตากันเสี้ยววินาทีแววตาของทั้งคู่สื่อความหมายมากมาย โดยที่คนอื่นไม่อาจเข้าใจ

...คนหนึ่งเจ็บแค้น อีกคนออดอ้อนเว้าวอน

“ดามีอะไรหรือเปล่าลูก?”ผู้จัดการสูงวัยหันไปถามธุระของดารินที่แวะมาหาเขาถึงห้องทำงาน

“อ๋อ ดาเอาสรุปยอดของฝ่ายมาส่งค่ะ” สาวร่างเล็กส่งแฟ้มที่ถือติดมาส่งให้บิดา

“ขอบใจนะ”

“ถ้าไม่มีอะไร ดาขอตัวก่อนนะคะ”หญิงสาวฉวยโอกาสเผ่นทันทีที่สบโอกาส ไม่อยากเจอหน้าสวยหวานของติชิลานานนักเห็นแล้วเจ็บใจโดยเฉพาะเรื่องหลายวันก่อนที่อีกฝ่ายฉวยโอกาสลักหลับตอนที่เธอเมามาย แถมฝากรอยรักไว้อีกนับไม่ถ้วน

แก้แค้นสิบปีก็ไม่สาย

เธอย้ำกับตัวเอง

“ไปเถอะ” คนเป็นพ่ออนุญาต

“ขอตัวค่ะท่านรองฯ” ดารินหันไปกล่าวกับทินกร

“เชิญครับ” ชายหนุ่มตอบอย่างสุภาพ

สาวหน้าคมค้อมหัวให้รองประธานฯ หนุ่ม ปรายตาคมมองผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่แวบหนึ่งโดยไม่คิดจะพูดอะไรเกินจำเป็น ก่อนหมุนตัวแล้วก้าวยาวๆ ผ่านประตูออกไป

ติชิลาเผลอเม้มริมฝีปากได้รูปแทบเป็นเส้นตรง กับท่าทางเย็นชาปานน้ำแข็งของอีกฝ่ายชัดเจนว่าหญิงสาวคงเคืองโกรธไม่น้อย หนำซ้ำเรื่องที่หล่อนไปล่วงเกินหลายคืนก่อน คงทำให้ดารินเกลียดหน้าตนเข้าไส้

ซวยซ้ำซวยซ้อนจริงๆเลยนะติชิลา...เยี่ยมมาก

สาวสวยนึกประชดกับความอับโชคของตนเองที่ดันเลือกทำงานที่เดียวกับอดีตคนรักเก่า

แต่แล้วเสียงของทินกรก็ทำลายความเงียบงันนั้น

“ไม่ทราบว่าคุณอาจะให้เตเริ่มงานวันไหนครับ?”

“พรุ่งนี้ดีไหมครับ บ่ายผมมีประชุมพอดี”ปรีชาบอกหลังนึกขึ้นได้ “คุณทินก็ต้องเข้าด้วยนี่ครับ”

“ใช่ ผมเกือบลืมไปเลย” รองประธานฯ หนุ่มยิ้มเก้อๆก่อนหันไปชวนน้องสาว “เตก็เข้าไปฟังด้วยแล้วกันนะจะได้เรียนรู้ระบบของบริษัทไปในตัว”

“ค่ะ” สาวสวยได้แต่รับปาก

“ถ้างั้นผมขอตัวพาเตไปก่อน เดี๋ยวเจอกันที่ห้องประชุมนะครับ”ทินกรเอ่ยกับเจ้าของห้อง

“ครับ” ปรีชามองชายหนุ่มตรงหน้า เป็นคนเก่งไฟแรงที่มีความรู้ความสามารถไม่ธรรมดา“พรุ่งนี้ผมเตรียมข้อมูลให้คุณเต ค่อยๆ เรียนรู้งานของบริษัท”

“ดีครับ” รองประธานฯ หนุ่มผงกหัว เห็นด้วยกับความคิดของอีกฝ่าย“ขอตัวครับ”

“ขออนุญาตค่ะ” ติชิลากล่าวกับเขาอย่างสุภาพ ไม่อยากจะคิดเลยหากปรีชารู้ภายหลังว่าหล่อนมีอะไรกับลูกสาวของเขา...จะเกิดอะไรขึ้น?

หวังว่าฉันคงไม่โดนฆ่าหมกป่าหรอกนะ

“เชิญครับ”

ผู้จัดการบริษัทยืนมองตามแผ่นหลังของหนุ่มสาวด้วยความรู้สึกแปลกๆ ก่อนสะบัดหัวทิ้งความเคลือบแคลงสงสัยออกไปเขาไม่อยากยุ่งสอดเสือกกับเรื่องคนอื่นแค่รับผิดชอบงานของตัวเองก็แทบจะไม่มีเวลาพักผ่อนอยู่แล้ว

เขาเชื่อว่าสาวสวยที่ชื่อติชิลา ต้องมีความสามารถไม่ธรรมดาถึงได้ตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการของบริษัทแห่งนี้มาอย่างง่ายๆ โดยใช้เส้นสายของทินกร

คุณทรงพลคงไม่ยอมให้คนของเมียมากุมอำนาจแน่แค่นี้ก็ปวดหัวจะตายอยู่แล้ว

ปรีชารู้ตื้นลึกหนาบางของหลายเรื่องที่คนนอกไม่รู้แต่ไม่อยู่ในฐานะที่จะปริปากออกไป งานที่นี่เงินเดือนสูงมากแถมยังมีโบนัสหลายเดือนอีกต่างหาก ยังต้องการทำงานที่นี่ไปเรื่อยๆจนกว่าจะเกษียณอายุในอีกไม่กี่ปีข้างหน้า

ประสบการณ์สอนให้เขารู้ว่า บางครั้งต้องแกล้งโง่บ้างไม่ใช่อวดรู้ไปซะทุกเรื่อง เพื่อความอยู่รอด

หากคุณเตคนนี้เป็นแฟนคุณทินจริงๆ...คงสนุกแน่หึหึ

ผู้จัดการสูงวัยส่ายหน้ากับเรื่องวุ่นๆ ที่จะก่อตัวอีกรอบในบริษัทก่อนหยิบแฟ้มที่ดารินเอามาให้เปิดอ่าน ซึ่งเป็นเรื่องที่จะเข้าที่ประชุมในตอนบ่ายวันนี้

“เป็นอะไรหรือเปล่าเต? สีหน้าไม่ดีเลย” ทินกรถามอย่างเป็นห่วงขณะเดินกลับไปยังชั้นบน เพื่อไปยังห้องทำงานของเขา

“ไม่นี่คะ” หล่อนปากแข็ง

แท้จริงแล้วติชิลารู้สึกปวดหัวตุ๊บๆ หลังเห็นหน้าเย้ายวนใจของดารินหล่อนเอาแต่คิดถึงเรื่องของอีกคนตั้งแต่ก้าวพ้นห้องของปรีชา เค้นสมองอย่างหนัก เพื่อหาวิธีปรับความเข้าใจกับอดีตคนรัก

น้องดาคงไม่อยากคืนดีกับฉันแน่...เฮ้อ!

หญิงสาวถอนหายใจยาวเหยียดสิ้นหวังอย่างที่สุดที่จะคืนดีกับเธอคนนั้น…เข็นครกขึ้นภูเขายังง่ายเสียกว่า

กริ๊ง! กริ๊ง!

เสียงริงโทนมือถือของทินกรดังขึ้น เขาหยิบออกมาดูแล้วกดรับแทบจะทันที

“ครับพ่อ”

“เตมาหรือยัง?” เสียงทรงพลถามถึงลูกสาว

“มาแล้วครับ เขียนใบสมัครเรียบร้อยแล้วก็พาไปหาคุณอาปรีชาแล้วด้วย”

“ดีมาก” คนเป็นพ่อพูดชมออกมาอย่างพอใจ“ถ้าไงชวนเตทานข้าวกลางวันด้วยกันนะ วันนี้พ่อเลี้ยงเอง ฉลองที่มาทำงานวันแรก”

“ได้ครับ เดี๋ยวผมชวนให้”

“เดี๋ยวเจอกัน”

“ครับ สวัสดีครับ” ชายหนุ่มกดวางสายเหลียวมองน้องสาวที่จ้องมองเขาเหมือนมีอะไรจะถาม “พ่อชวนทานข้าว คงไม่มีปัญหานะ”

ให้ตายเถอะ! กลัวฉันไม่เป็นเป้าสนใจหรือไง

ติชิลาทำหน้าเซ็งสุดขีดหลังได้ยินคำชวนของทรงพล ที่หล่อนมีโอกาสทานข้าวกับเขาแทบจะนับครั้งได้แม้เขาจะมาหาเดือนละครั้งหรือสองเดือนครั้ง แต่พ่อแทบไม่เคยมีเวลาให้นานๆซึ่งหญิงสาวก็เข้าใจเรื่องนี้ดี

...เป็นแค่ลูกเมียน้อยจะไปมีสิทธิ์เรียกร้องอะไรแค่สิ่งที่เขาให้ก็ถือว่ามากกว่าพ่อส่วนใหญ่จะมีให้แล้ว

การมาทำงานวันแรก ช่างประทับใจเหลือเกินนอกจากหล่อนจะได้ตำแหน่งสูงเกินคาดยังได้ทานอาหารมื้อพิเศษกับประธานบริษัทและรองประธานฯ อีกต่างหาก พนักงานคนอื่นต้องเพ่งเล็งแกมอิจฉาหล่อนอย่างช่วยไม่ได้ที่ได้รับสิทธิพิเศษมากเกิน ดีไม่ดีจะกลายเป็นขี้ปากอีกสารพัด ทำนองว่า เป็นคนรักของทินกรหรือมาเพื่อเกาะเจ้าของบริษัท หรืออื่นๆ ซึ่งล้วนแต่เป็นเรื่องไม่งามทั้งสิ้น

รู้ทั้งรู้ว่าบางเรื่องไม่ใช่เรื่องจริง แต่ปากคนเป็นหนึ่งในสิ่งที่ห้ามไม่ได้สามารถพลิกลิ้นพ่นวาจาให้สิ่งผิดกลายเป็นถูก สิ่งถูกกลายเป็นผิดได้แบบง่ายๆ

...ลิ้นนับเป็นอวัยวะที่อันตรายไม่น้อย ใช้ทำร้ายผู้คนได้ง่ายที่สุดและออกแรงน้อยที่สุด

ทำงานที่นี่ ฉันคงต้องหนักแน่นมากๆสินะ

ติชิลานึกอ่อนใจกับความช่างเอาใจของสองหนุ่มสองวัยที่บางทีก็ผิดกาลเทศะ และไม่ค่อยจะแคร์สายตาใครนักตามประสาคนที่เชื่อมั่นในตัวเองสูง ซึ่งเป็นสิ่งที่หล่อนมีน้อยกว่าพ่อและพี่ชายมาก

“เอาเถอะ ไหนๆ ก็ไหนๆ แล้ว”

“เยี่ยมมาก ทานอาหารญี่ปุ่นดีไหม? แถวนี้มีหลายร้านเลยวันนี้พ่อเป็นเจ้ามือ ฉลองที่เตมาทำงานวันแรก” ทินกรบอก ยิ้มกว้างแก้มแทบฉีกที่อีกคนรับปากอยากมีความทรงจำดีๆ กับน้องสาวเก็บไว้เยอะๆ

การเป็นลูกคนเดียวทำให้วัยเยาว์ของทินกรว้าเหว่ไม่น้อยด้วยพ่อเอาแต่ทำงานเช้ายันค่ำ ขณะที่แม่ชอบออกงานสังคมเกือบทุกวี่ทุกวัน สงเคราะห์คนอื่นยิ่งกว่าลูกชายในไส้เสียอีกกว่าจะเจอกับติชิลาก็สิบกว่าขวบ นึกเสียดายเวลาที่เจอกันช้าไปสักหน่อยไม่งั้นคงได้ทำเรื่องสนุกๆ ร่วมกันมากกว่านี้

“อะไรก็ได้ค่ะ” หญิงสาวทานได้เกือบทุกอย่างเน้นอยู่ง่ายกินง่าย ไม่เน้นร้านแพงภัตตาคารหรู

...แต่ที่อร่อยถูกปากสุดก็ฝีมือแม่นั่นแหละ

“งั้นพี่เลือกร้านนะ โอเคไหม?”

“ค่ะ” เออออไม่คิดขัดใจอีกฝ่าย

ทั้งสองเดินมาถึงห้องรองประธานฯ ผ่านโต๊ะทำงานของอนงค์ที่ส่งยิ้มให้เจ้านายทินกรพยักหน้าให้เลขาฯ ก่อนเปิดประตูห้องตัวเองค้างไว้ แล้วผายมือเชื้อเชิญน้องสาวต่างแม่

“เชิญครับคุณเต”

ขี้เล่นจริงๆ วันนี้

“ขอบคุณค่ะ” หล่อนอมยิ้มในหน้า ก่อนเดินเข้าไปในห้องโดยมีชายหนุ่มเดินตามเข้าไปทีหลัง

แม่เจ้า! แสดงว่าคุณเตนี่ ต้องเป็นตัวจริงของคุณทินสินะในที่สุดเจ้านายฉันก็มีแฟนกับเขาเสียที

อนงค์นึกประหลาดใจเหลือจะกล่าว ตั้งแต่ทำงานให้เขา เธอไม่เคยเห็นเจ้านายแสดงออกกับใครอย่างสนิทสนมแบบนี้เลย

“ทำไมพี่ทินถึงให้เตทำงานตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการคะ?” สาวสวยถามขึ้นถึงสิ่งที่ค้างคาใจขณะอยู่ที่โซฟาในห้องทำงานของรองประธานฯบริษัทแค่สองคน

จะตอบยังไงดี?

ทินกรนึกลังเลใจ

“เหตุผลแรกคือ เอกสารทุกอย่างที่จะส่งมาถึงคุณอาปรีชาเตจะได้อ่านก่อน ถ้าเจออะไรผิดปกติเตก็จะได้รีบมาบอกพี่ ส่วนอีกเหตุผลคือตำแหน่งนี้เพิ่งแต่งตั้งขึ้นสองอาทิตย์ที่แล้วก่อนหน้านี้ไม่เคยมี”

“สองอาทิตย์ที่แล้ว!” หล่อนพูดทวนคำเสียงสูง

“ใช่” เขาผงกหัว

ตั้งมาเพื่ออะไร?

ติชิลาขมวดคิ้วครุ่นคิดปะติดปะต่อเดาใจของสองพ่อลูก

“แปลว่าพ่อกับพี่ทินวางแผน จะให้เตรับงานนี้ตั้งแต่แรกใช่ไหมคะ?”

ฉลาดไม่เลวเลย

พี่ชายนึกชมไหวพริบของหล่อนในใจ ที่ไม่ได้มีแค่หน้าตาสะสวย

“อืม จะพูดแบบนั้นก็ได้”

“แล้วพี่ทินสงสัยคุณอาปรีชาด้วยหรือเปล่าคะ?”คนเป็นน้องถามออกมาตรงๆ ด้วยตำแหน่งผู้จัดการของเขาถือว่าใหญ่เป็นอันดับสามของบริษัทเป็นรองแค่ประธานบริษัท และรองประธานฯ เท่านั้น ซึ่งจัดว่ามีอำนาจไม่น้อย

ทินกรทำหน้าเครียดๆ ก่อนฝืนยิ้มออกมา

“ไม่รู้สิ พี่บอกไม่ถูก แต่หลักฐานหลายอย่างชี้ไปที่คุณอาน่ะ”เขาพูดโทนเสียงแข็งกว่าปกติ “แต่พี่กับพ่อไม่อยากจะเชื่อว่าคุณอาปรีชาจะทำแบบนั้น พี่ก็เลยเสนอให้หาหลักฐานเอาตัวคนผิดตัวจริงมาลงโทษให้ได้”

“ก็เลยให้เตมาทำงานนี้?” หล่อนพูดเสริมขึ้น

“ใช่ บอกตรงๆ คือพี่ไม่ไว้ใจคนอื่น”

แม้ภายนอกเหมือนเขาจะไม่รู้อะไรมากนั่งบริหารสั่งการอยู่บนหอคอยงาช้างแต่แท้จริงชายหนุ่มไม่ได้หลับหูหลับตาสั่งส่งเดช หากแต่มีการตรวจสอบผลการดำเนินงานของบริษัทอย่างละเอียดเสมอมาจนมาพบร่องรอยการทุจริตไตรมาสก่อน

ทินกรเอาเรื่องนี้ไปปรึกษากับทรงพล ซึ่งบิดาก็ขอให้เขาเช็คใหม่อีกครั้งแต่ผลลัพธ์ก็ยังไม่ต่างจากเดิม ยิ่งขุดคุ้ยยิ่งเจอการทุจริตย้อนหลังลึกไปอีก ซึ่งรวมแล้วมีความเสียหายไม่น้อย

สุดท้ายพ่อลูกจึงคิดเอาคนมาหาหลักฐานเพื่อเล่นงานคนโกงแต่ติดว่าผู้ตรวจสอบนั้นต้องมีความสามารถ และไว้ใจได้

...หวยจึงมาตกที่ติชิลา ซึ่งเรียนจบโทกลับมาพอดี

เฮ้อ! งานยักษ์เลยนะเนี่ย

บ่นในใจกับภารกิจที่ได้รับมอบหมาย

“เตไม่ต้องเครียดไปหรอก ค่อยเป็นค่อยไป เดี๋ยวก็หาหลักฐานเจอ”พี่ชายพูดปลอบออกมา

พี่ทินพูดง่ายจังนะคะ ฉันคงไม่เครียดหรอก...ถ้าหากว่าเขาไม่ใช่พ่อของน้องดา

ได้แต่คิด ไม่กล้าปริปากพูดออกไป คิดไม่ถึงเลยว่า งานนี้ตนต้องมาจับผิด‘ว่าที่พ่อตา’ ตัวเอง ซึ่งต้องกระทบกับความสัมพันธ์ของหล่อนกับดารินไม่มากก็น้อย

...แค่นี้ก็มองหน้ากันไม่ติดอยู่แล้ว

ถ้าน้องดารู้ ต้องโกรธควันออกหูแน่ที่สงสัยคุณอา...เฮ้อ!

“แล้วพี่ทินคิดว่า เตควรจะเริ่มจากตรงไหนก่อน?” ถามความเห็นของเขายังไม่รู้จะทำอย่างไรดี จะมาเดาสุ่มก็เสียเวลาเกินไปและไม่คิดว่าผู้บริหารสองท่านนี้จะทนรอไหว

“เช็คข้อมูลของฝ่ายผลิตก่อนเลย” พี่ชายเอ่ยแบบไม่ต้องเสียเวลาขบคิด

ฝ่ายผลิตเป็นส่วนที่เขายังไม่ได้เช็คข้อมูลละเอียดนัก การทำงานบริหารทำให้ไม่มีเวลาว่างมากพอประกอบกับเรื่องนี้เป็นเรื่องสำคัญคนเป็นพ่อไม่ไว้ใจมอบหมายให้ลูกน้องคนไหนมาช่วยด้วยเกรงข่าวจะรั่วไปถึงหูพวกคนโกงที่สันนิษฐานว่า เป็นไปไม่ได้ที่จะลงมือคนเดียวแต่น่าจะเป็นขบวนการใหญ่จากหลายฝ่าย

บริษัท PremiumGroup มีโรงงานผลิตเม็ดพลาสติกสองแห่ง มีกำลังการผลิตระดับหมื่นห้าพันตันต่อปี๗๐% ของสินค้า ส่งออกไปขายต่างประเทศ จึงมีเรื่องอัตราแลกเปลี่ยนเงินมาเกี่ยวข้องการเคลื่อนไหวของค่าเงินที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา ทำให้การตรวจสอบเป็นไปไม่ง่ายเลย

“ค่ะ” สาวผมยาวรับคำ

“ว่าแต่ตอนนี้เตพักที่ไหน? บ้านแม่จัน?”ทินกรเปลี่ยนไปคุยเรื่องอื่นบ้าง ไม่อยากให้อีกฝ่ายเครียดเกินไป

“เปล่าค่ะเตพักที่คอนโด วันหยุดถึงค่อยกลับบ้าน” หญิงสาวตอบตามความเป็นจริงส่วนหนึ่งเพื่อความสะดวก จะได้ไม่ต้องติดอยู่บนท้องถนนนานนัก

“คอนโดอะไร อยู่ตรงไหน?” พี่ชายถามต่อด้วยความสนใจใคร่รู้ เขาอยากรู้ทุกเรื่องเกี่ยวกับน้องสาวเผื่อต้องตามตัวอีกฝ่ายจะได้หาเจอง่ายๆ หน่อย ส่วนหนึ่งก็เพราะความเป็นห่วงแต่อีกใจก็หวงกลัวหนุ่มๆ จะมาจีบหล่อนหน้าตาติชิลางามผุดผาดขึ้นกว่าก่อนไปเรียนต่อตั้งเยอะ สะสวยกว่าแม่จันทราตอนสาวๆเสียอีก

ทินกรพร้อมจะเล่นบททศกัณฐ์และเชื่อว่าบิดาก็คงคิดไม่ต่างกันเท่าไหร่เขาไม่ยอมยกน้องสาวต่างแม่ให้คนไม่คู่ควรเด็ดขาด

หล่อนบอกชื่อของคอนโดออกมา พร้อมชั้นและเบอร์ห้อง

พี่ชายจดทุกรายละเอียดเอาไว้ในสมาร์ทโฟน เพื่อป้องกันไม่ให้หลงลืม

“อืม เรียบร้อย”

ก๊อก! ก๊อก!

ประตูถูกผลักเข้ามาโดยอนงค์

“ท่านประธานฯ ลงมารอคุณทินแล้วค่ะ”

“ขอบคุณครับ” ชายหนุ่มกล่าวอย่างสุภาพ ก่อนหันมาชวนติชิลา“ไปกันเถอะเต เดี๋ยวต้องกลับมาประชุมอีก”

“ค่ะ” หล่อนสะพายกระเป๋าถือ แล้วลุกขึ้นยืน

สองพี่น้องออกไปหาทรงพล ที่ยืนรออยู่ใกล้โต๊ะทำงานของอนงค์

“สวัสดีค่ะท่าน” หญิงสาวทำความเคารพบิดาอย่างเป็นทางการตามข้อตกลงว่าจะไม่แสดงตัวว่าเป็นใคร

“สวัสดีเต” คนเป็นพ่อยิ้มกว้างมีความสุขที่ได้เห็นหน้าลูกสาวคนสวยแม้ว่าจะไม่อาจยอมรับต่อหน้าคนอื่นได้ก็ตาม “ไปทานข้าวกัน เลือกร้านไหนล่ะ?”

“ร้านXXXดีไหมครับ นานๆจะได้ทานอาหารญี่ปุ่นด้วยกัน” ลูกชายเสนอ

“ทานได้ใช่ไหมเต?” ชายสูงวัยหันมาถามลูกสาว

“ค่ะ” ติชิลารับคำเบาๆ

“งั้นไปกันเถอะ”

โหย! แบบนี้ชัวร์แน่ๆ

อนงค์คิดอย่างมั่นอกมั่นใจ ขณะมองตามแผ่นหลังของคนทั้งสามในสมองจินตนาการไปไกลว่า ผู้หญิงคนนี้คือคนที่ได้รับการยอมรับจากทรงพลแล้ว...เป็นว่าที่ภรรยาของทินกร

สามพ่อลูกเดินออกไปพร้อมกันด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสโดยไม่สนใจกับสายตาหลายสิบคู่ของพนักงาน ที่มองตามอย่างฉงนฉงายว่าสาวสวยคนนี้เป็นใคร? ทำไมท่านประธานฯ กับรองประธานฯ ถึงได้ให้ความสำคัญนักหนา?แถมพาขึ้นรถเบนซ์คันงามออกไปข้างนอกด้วยอีกต่างหาก

ทันทีที่รถยนต์ของผู้บริหารแล่นออกไปเจ้ากรมข่าวก็พากันสุมหัวแลกเปลี่ยนข้อมูลเพียงไม่นานข่าวลือก็โบกสะพัดไปทั่วทั้งบริษัทว่า

...ติชิลาผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่ คือคู่รักของท่านรองฯ

OoXoO

ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ ฝากกดถูกใจเพจ 'นิ้วนาง' ด้วยนะคะ

หนังสือจองได้ถึง 21 ธ.ค.60 รายละเอียดอยู่ที่ลิงค์ 'สินค้า' ซ้ายมือด้านบนค่ะ

Ebook น่าจะคลอดไม่เกินกลางเดือนหน้าค่ะ

นาง

OoXoO




 

Create Date : 30 พฤศจิกายน 2560
0 comments
Last Update : 30 พฤศจิกายน 2560 12:59:32 น.
Counter : 869 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

 

นิ้วนาง-เดียนา
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?]




งานเขียนทั้งหมดใน blog นี้ สงวนลิขสิทธิ์ตามกฎหมาย พระราชบัญญัติ พ.ศ.2537 ห้ามนำไปพิมพ์ เผยแพร่ หรือลอกไปกระทำการใดๆ ก็ตาม หากผู้ใดกระทำการผิด เจ้าของ blog จะเอาผิดท่านตามกฏหมาย ได้ทุกกรณี


[Add นิ้วนาง-เดียนา's blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com
pantip.com pantipmarket.com pantown.com