ดาวหลงจันทร์ Crush on You บทที่ ๔ (Yuri)
๔ เช้าวันจันทร์ ประมาณแปดโมงเช้า ติชิลาที่แต่งหน้าเรียบเนียนแต่งแต้มด้วยลิปสติกสีหวานทำให้ใบหน้ารูปไข่สวยหวานมากเพิ่มขึ้นไปอีก ผมยาวสีเข้มปล่อยสยายมีกระบังด้านหน้าสวมชุดสูทดำทับเสื้อเชิ้ตสีอ่อน กระโปรงเสมอเข่าสีเข้ม รองเท้าส้นสูงดูดีตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า ห้อยกระเป๋าสะพาย ในมือมีซองเอกสารสีน้ำตาลซึ่งจำเป็นต้องใช้ในวันนี้ หญิงสาวก้าวลงจากรถที่จอดอย่างมั่นใจ ก่อนเข้าไปในตัวอาคารของบริษัทแวะไปสอบถามประชาสัมพันธ์สาว ที่นั่งประจำอยู่ชั้นล่างใกล้กับประตูทางเข้า ตะ ติดต่ออะไรคะ? ประชาสัมพันธ์สาวถามตะกุกตะกัก ตะลึงหลังเห็นหล่อนปรากฏตัวตรงหน้าไปหลายวินาที ดิฉันมีนัดกับท่านรองฯ ทินกรค่ะ ติชิลาแจ้งความจำนงออกไปอย่างสุภาพ ไม่ทราบว่าคุณอะไรคะ? เธอถามต่อตามที่ถูกฝึกมาด้วยบริษัทมีระเบียบให้เข้มงวดกับคนแปลกหน้า ติชิลาค่ะ สักครู่ค่ะ ขอบคุณค่ะ พนักงานสาวคนนั้นรีบต่อโทรศัพท์ไปยังเลขาฯของรองประธานบริษัททันที ด้วยไม่แน่ใจว่า หล่อนเป็นใคร และมีความสำคัญขนาดไหนกับเขาด้วยปกติไม่ค่อยมีผู้หญิงสวยมาหาเจ้านายของตน นอกจากเรื่องงาน จนมีข่าวซุบซิบหนาหูเสียๆหายๆ ว่า ทินกรไม่ชอบผู้หญิง หากแต่ชอบเพศชายต่างหาก ...แต่ยังไม่มีใครพิสูจน์ได้ว่าเรื่องจริงเป็นเช่นไร ผู้หญิงคนนี้สวยชะมัด...คงไม่ใช่แฟนคุณทินหรอกนะ ประชาสัมพันธ์สาวนึกชมในใจ ปรายตามองใบหน้าด้านข้างของสาวสวยแปลกหน้าที่กำลังมองไปด้านอื่นเอ่ยถามเลขาฯ ของทินกรสองสามประโยคแล้ววางสาย ท่าทางจะสำคัญนะคนนี้ เชิญทางนี้ค่ะ เดี๋ยวดิฉันจะพาคุณไปเองพนักงานคนนั้นบอกกับติชิลาอย่างอ่อนหวาน ขอบคุณค่ะ หล่อนเดินตามประชาสัมพันธ์สาวที่พาไปยังลิฟต์โดยไม่สนใจกับสายตาของพนักงานหลายคนที่ลอบมองมาอย่างสนใจใคร่รู้ แล้วกด ชั้น ๑๕ พอประตูเปิดก็เดินนำไปส่งที่หน้าห้องของรองประธานบริษัท เชิญค่ะ ประชาสัมพันธ์สาวผายมือเชื้อเชิญ พนักงานคนนั้นยิ้มกว้าง ค้อมหัวแล้วพาไปจนเจอกับเลขาฯของรองประธานฯ คุณติชิลามาแล้วค่ะ ผู้หญิงวัยสามสิบต้นที่อยู่หน้าห้องทำงาน ละสายตาจากเอกสารในมือ ขอบใจนะ ขอบคุณนะคะ ติชิลาหันไปกล่าวกับพนักงานสาวคนนั้น พร้อมยกยิ้มออกมา เธอคนนั้นค้อมหัวยิ้มกว้าง หมุนตัวเดินกลับไปแบบตัวลอยๆ ยิ่งดูใกล้ๆ ยิ่งสวย...โอ๊ย! หัวใจฉันจะละลาย สวัสดีค่ะคุณอนงค์ สาวผมยาวยกมือขึ้นไหว้อีกฝ่ายก่อน ด้วยรู้ชื่อเลขาฯจากพี่ชาย หล่อนถือตามอาวุโสตามที่ถูกแม่สอนสั่งมาอย่างเข้มงวด ไม่มีใครชอบคนหยิ่งยโสโอหัง ...จงเป็นคนตัวเล็กเสมอในทุกที่ทุกเวลา สวัสดีค่ะ เธอรีบรับไหว้แทบไม่ทันไม่คิดว่าหล่อนจะเป็นคนมีสัมมาคารวะขนาดนี้ ตกใจหมดเลย! เชิญค่ะคุณติชิลา คุณทินกรรออยู่แล้วค่ะ ขอบคุณค่ะ อนงค์เคาะประตูไม้บานใหญ่ที่มีป้ายติด ห้องรองประธานบริษัท สองครั้งก่อนเปิดประตูให้หญิงสาวก้าวเข้าไป โดยตนตามเข้าไปทีหลัง แล้วอดที่จะสังเกตสังกาอีกฝ่ายจากด้านหลังไม่ได้ หุ่นดี สูงชะมัด! เต มาแล้วเหรอ ทินกรทักทายน้องสาวทันทีที่เห็นใบหน้าสวยๆแล้วลุกเดินมาหาทันที สวัสดีค่ะคุณทินกร หล่อนยกมือทำความเคารพ เรื่องมากจริงๆ เรียกพี่ทินเหมือนปกติเถอะ ชายหนุ่มส่ายหน้ากับพิธีรีตองที่อีกคนเรียกขานดูเหินห่างเหมือนไม่ใช่พี่น้องกัน รับกาแฟไหม? ไม่ค่ะ ขอบคุณค่ะ ติชิลาปฏิเสธ ก่อนหยิบถุงของฝากออกมา นี่คุกกี้ค่ะร้านโปรดของพี่ทิน ว้าว! เขาทำหน้าดีใจก่อนหันไปบอกกับอนงค์ งั้นผมขอกาแฟแก้วหนึ่ง แล้วก็จานสำหรับใส่ขนมด้วย ค่ะคุณทิน เลขาฯ สาวรับคำ ลอบมองหนุ่มสาวด้วยความรู้สึกแปลกๆเธอไม่เคยเห็นเจ้านายตัวเองทำท่าดีอกดีใจเวลาเจอใครขนาดนี้แสดงว่าติชิลาต้องเป็นคนพิเศษสำหรับทินกรมาก ก่อนก้าวออกจากห้องนั้นไป อกอีแป้นจะแตก! อย่าบอกนะว่าคนนี้ตัวจริง หลังอยู่กันตามลำพัง เจ้าของห้องชวนแขกไปนั่งที่โซฟา ก่อนถามอย่างเป็นงานเป็นการ เอาเอกสารสมัครงานมาหรือเปล่า? หล่อนโชว์ซองที่ถือมาให้เขาดู นี่ค่ะ ทินกรรับซองสีน้ำตาลมาเปิด เป็นกระดาษสำแดงวุฒิการศึกษาปริญญาตรีและโททางบัญชีของติชิลาก่อนพยักหน้า ใส่ซองแล้วส่งคืนให้อีกฝ่าย โอเค เดี๋ยวพี่จะให้คุณอนงค์พาไปที่ฝ่ายบุคคลนะพี่แจ้งทางนั้นไว้แล้วว่า เป็นเด็กฝากของพี่ ตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ ข้ามขั้นมากเลยนะคะนั่น หล่อนเอ่ยขึ้นอย่างแปลกใจ ที่จู่ๆก็ได้ตำแหน่งฝ่ายบริหารของบริษัทใหญ่แบบง่ายๆ เด็กฝากเขาเป็นกันแบบนี้เหรอ...ง่ายเหลือเกิน เอาน่า ไม่มีอะไรหรอก พ่อเป็นคนสั่งน่ะ เขาโบกมือห้ามเป็นเชิงไม่ให้ค้านไว้เขียนใบสมัครเสร็จ พี่จะพาไปพบคุณอาปรีชาผู้จัดการที่เป็นหัวหน้าของเตนะ ค่ะ ติชิลารับคำ อย่าลืมที่เราตกลงกันนะคะเราไม่ใช่พี่น้องกัน เป็นแค่คนรู้จัก หญิงสาวไม่อยากให้ใครรู้ว่า ตนเป็นลูกอีกคนของท่านประธานไม่อยากเสียความรู้สึกกับคำว่า ลูกเมียน้อย นึกลังเลอยากจะเปลี่ยนใจไม่ช่วยแต่ตอนนี้ก็คงสายเกินไปเสียแล้ว ...The Show must go on. รับทราบครับคุณเต ทินกรทำหน้าระรื่นดีใจมากที่ชวนน้องสาวมาทำงานด้วยกันได้ ถามจริงๆ นะ เตเสียใจหรือเปล่าที่จะช่วยพ่อช่วยพี่? ไม่ค่ะ สาวสวยตอบจากความรู้สึกช่วยเสร็จเตค่อยไปทำงานที่อื่นก็ไม่สาย แล้วเตตั้งใจจะไปทำงานที่ไหน? ว่าจะไปสมัครเป็นผู้ช่วยสอบบัญชีค่ะ หืม! ทินกรนิ่งคิดในใจ ก่อนถามต่อ เอาจริง? ก็อยากลองทำดูค่ะ หญิงสาวอยากหาประสบการณ์ที่เรียนมาสักระยะแต่สุดท้ายคงต้องกลับไปช่วยดูแลร้านขายผ้าต่อ ด้วยนั่นเป็นธุรกิจของครอบครัวเป็นน้ำพักน้ำแรงของแม่ ที่หล่อนคงทอดทิ้งไม่ได้ พี่เชื่อว่าเตทำได้นะ ทำได้ทุกอย่างที่ต้องการแน่พี่ชายเอ่ยปากให้กำลังใจ หลังเห็นผลการเรียนที่มีคะแนนสูงมากระดับเกียรตินิยมบ่งบอกถึงความตั้งใจที่ไม่ธรรมดา อดที่จะภูมิใจในตัวอีกคนไม่ได้ อีกใจนึกเสียดายที่หล่อนไม่อยากทำงานบริษัทใหญ่อย่างPremium Group ไปนานๆ ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น ก่อนบานประตูจะถูกเปิดเข้ามา กาแฟค่ะคุณทิน อนงค์วางแก้วเซรามิคที่มีกลิ่นหอมฉุยเตะจมูกก่อนหยิบจานเปล่าวางคู่กันบนโต๊ะกระจก ติชิลาเทคุกกี้ใส่จานนั้น ก่อนวางข้างๆ แก้วกาแฟของทินกร งั้นไม่เกรงใจล่ะนะ ชายหนุ่มหยิบขนมเข้าปาก แล้วเคี้ยวตุ้ยๆอย่างอร่อย ก่อนกลืนลงลำคอ อร่อยมาก ไว้คราวหน้าถ้าแวะไปแถวนั้น เตจะซื้อมาให้อีกนะคะ หล่อนยกยิ้มพี่ชายชื่นชอบคุกกี้กาแฟเอามากๆตั้งแต่ไหนแต่ไร ขนาดบอกว่า โหลหนึ่งทานคนเดียวไม่ถึงอาทิตย์ก็หมดช่างเป็นคนที่รักมั่นคงจริงจังเสียเหลือเกิน น่ารักจริงๆ ขอบคุณล่วงหน้านะ ทินกรมีรอยยิ้มเกลื่อนหน้าอย่างมีความสุขที่อีกคนเอาใจยกกาแฟร้อนขึ้นเป่าไล่ความร้อนก่อนจิบเล็กน้อย โห! มีชมกันด้วย อะไรกันจะขนาดนั้น อนงค์ตาโตหลังได้ยินคำสนทนาของหนุ่มสาว รู้ใจว่าชอบอะไร?จากร้านไหน? ดูจะมีความสัมพันธ์ที่ไม่ธรรมดาเอามากๆ พาลทำให้เธอคิดไปไกลว่า...สองคนนี้น่าจะเป็นคู่รักกัน เดี๋ยวผมวานคุณอนงค์พาเตไปเขียนใบสมัครที่ฝ่ายบุคคลด้วยนะครับ รองประธานฯ หันไปพูดกับผู้ช่วย โดยระบุตำแหน่งออกมาอย่างชัดเจนตำแหน่งผู้ช่วยผู้จัดการ แม่เจ้า!...ผู้ช่วยผู้จัดการ คนฟังอึ้งไปหลายวินาทีไม่คิดว่าผู้หญิงสวยคนนี้จะมาสมัครในตำแหน่งฝ่ายบริหาร เข้าใจผิดคิดว่าเป็นคนพิเศษเท่านั้นเสียอีก เอ่อ ค่ะ เสร็จแล้วพาเตมาหาผม ผมจะพาไปพบคุณอาปรีชาเอง ชายหนุ่มบอกขั้นตอนให้อีกคนรับรู้ เข้าใจแล้วค่ะ อนงค์ผงกหัว เฉมองไปยัง ว่าที่ผู้บริหารคนใหม่ ของบริษัทไปกันเลยดีไหมคะคุณเต? ค่ะ หล่อนสะพายกระเป๋า คว้าซองน้ำตาล ลุกขึ้นยืนเต็มความสูงที่เกินเฉลี่ยของสาวไทยแล้วยกยิ้มสวยให้เจ้าของห้อง ขออนุญาตนะคะท่านรองฯ เชิญครับ ทินกรกล่าวยิ้มๆกับคำพูดเป็นทางการของน้องสาวต่างแม่ มองหล่อนที่เดินออกไปกับเลขาฯก่อนยกกาแฟขึ้นจิบอีกครั้ง พี่อยากให้เราทำงานด้วยกันแบบนี้ตลอดไปนะเต หลังเสร็จจากการเขียนใบสมัครที่ฝ่ายบุคคลซึ่งถูกดำเนินการอย่างรวดเร็วด้วยฝีมือของอนงค์ ทั้งสองก็กลับมายังห้องรองประธานฯอีกครั้ง เรียบร้อยแล้ว? เจ้าของห้องเงยหน้าถาม เมื่อเห็นน้องสาวเดินกลับเข้ามา ค่ะ เร็วใช้ได้ ทินกรพูดขำๆ หลังมองเวลาที่ข้อมือ...ไม่ถึงยี่สิบนาที ฝีมือคุณอนงค์ค่ะ ไม่รู้ไปกระซิบกระซาบอะไรกับหัวหน้าฝ่ายบุคคล ก็เลยเร็วมาก ติชิลาเล่าด้วยรอยยิ้มมั่นใจว่าหากเป็นคนทั่วไปมาสมัครงาน คงไม่ได้รับการต้อนรับดีแบบนี้แน่ ชายหนุ่มหัวเราะเสียงต่ำๆ ในลำคออย่างพอใจ งั้นเราไปหาหัวหน้าคนใหม่ของเตกันจะได้หาห้องทำงานให้เตด้วย ค่ะท่านรองฯ ทินกรส่ายหัวกับคำเรียกขานที่ไม่ชอบใจนักเขาอยากให้เรียกพี่แบบเดิมมากกว่า ทำไมต้องเรียกแบบนี้? เรียกบ่อยๆ จะได้ชินค่ะ มาพี่ทินคะพี่ทินขา เดี๋ยวคนก็เข้าใจผิดกันพอดีติชิลาแกล้งจีบปากจีบคอตอนพูดคะขา เชื่อเถอะพี่ว่า ตอนนี้ก็เข้าใจผิดกันเยอะแล้วล่ะ เรื่องอะไรคะ? หญิงสาวทำหน้าไม่เข้าใจ ตอนนี้เหล่าเจ้ากรมข่าวลือหลายสำนักในบริษัท คงปล่อยข่าวไปว่าคุณติชิลาสาวสวยเป็นคู่ควงคนใหม่ของนายทินกรไปแล้วล่ะ แค่ไม่กี่ชั่วโมงเนี่ยนะ! ใช่แล้ว หล่อนยกมือขึ้นตบหน้าผากตัวเองแรงๆ หนึ่งที เวรกรรม! เอาน่า แบบนี้ก็ดีเหมือนกัน ชายหนุ่มไม่เครียดกับเรื่องพวกนี้เท่าไหร่ด้วยทำอะไรก็ไม่พ้นคำวิพากษ์วิจารณ์ ดีตรงไหนคะ? พี่จะได้ไม่ปวดหัวเรื่องผู้หญิงอีกพักหนึ่งไง หาเรื่องยุ่งให้เตสิไม่ว่า ติชิลาบ่นกระปอดกระแปด พี่ก็เป็นไม้กันหมาให้เตด้วยไง ชายหนุ่มเสนอข้อแลกเปลี่ยนที่ดูจะยุติธรรมทั้งสองฝ่าย อย่างเตไม่มีคนจีบหรอกค่ะ พี่ไม่เชื่อหรอก เราไม่รู้ตัวเองมากกว่า เขาหัวเราะออกมาเสียงดังเดินนำมายังประตูห้อง แล้วเดินเคียงคู่คุยไปเรื่อยๆ แหม พี่ทินก็พูดไปเรื่อย สาวสวยส่ายหน้าเหมือนค้อน อนงค์ลอบมองตามแผ่นหลังผู้บริหารสองคนที่เดินคู่ไปยังลิฟต์เพื่อลงไปชั้น ๑๔ สนิทกันขนาดนี้สงสัยจะมีข่าวดีแน่แล้ว คุณอาปรีชาครับ นี่ติชิลาหรือเตผู้ช่วยผู้จัดการคนใหม่ครับเขาแนะนำให้ชายรุ่นพ่อ ที่ทำงานที่นี่มานานได้รู้จักกับหล่อนโดยเก็บเรื่องน้องสาวเอาไว้เป็นความลับตามสัญญา สวัสดีค่ะคุณปรีชา หญิงสาวรีบทำความเคารพก่อน สวัสดีครับคุณเต ยินดีที่ได้ร่วมงานกันนะครับผู้จัดการบริษัทเอ่ยอย่างสุภาพหลังรับไหว้ ปรีชาวัยห้าสิบเศษดูแข็งแรงหน้าตาดูอ่อนกว่าวัย กระฉับกระเฉง อารมณ์ดีและมองโลกในแง่บวกเสมอ ถ้าไงก็ฝากคุณอาสอนงานเตด้วยนะครับ ทินกรเอ่ยฝากฝัง ไม่มีปัญหาครับ ผมอยากได้ผู้ช่วยอยู่พอดี ชายสูงวัยพูดยิ้มๆให้คุณเตใช้ห้องตรงข้ามดีไหมครับ? เป็นห้องหัวหน้าฝ่ายการเงินเก่า ก็แล้วแต่คุณอาครับ งั้นตอนบ่ายผมจะให้เด็กมาทำความสะอาดพรุ่งนี้น่าจะใช้ห้องนั้นได้ ขอบคุณค่ะ ติชิลาพูดอย่างอ่อนน้อม ถ้าเตอยากได้อะไรเพิ่มก็บอกพี่นะ พี่ชายดักคอด้วยเกรงว่าอีกคนจะจัดการเอง ท่าทางจะสนิทกันจัง ปรีชาอดจะคิดแบบนั้นไม่ได้ ด้วยไม่ค่อยเห็นรองประธานฯหนุ่มแสดงความสนิทสนมกับสาวคนไหนมาก่อน ทั้งหมดไม่ทันจะคุยอะไรกันต่อ ก็ถูกบางอย่างขัดจังหวะ ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก! เสียงเคาะประตูดังขึ้น ขออนุญาตนะครับ ปรีชาพูดกับรองประธานฯ อย่างเกรงใจ ตามสบายครับ ทินกรไม่ถือสากับเรื่องเล็กน้อยแบบนี้ เชิญครับ ปรีชาเอ่ยอนุญาตคนข้างนอก ด้วยเข้าใจว่าคนมาพบคงมีธุระด่วน ประตูถูกผลักเปิดเข้ามา พ่อคะ ดา- ดารินหยุดกึก เมื่อเห็นว่าบิดามีแขกสำคัญอยู่ด้วยจึงรีบก้มศีรษะต่ำ ขอโทษค่ะ พลันเงยหน้าขึ้นเธอตาโตกว้าง ที่เห็นคนที่ไม่ควรเจออยู่ในห้องนี้พริบตาที่ประสานสายตากัน มือเท้าอ่อนแรงแทบยืนไม่อยู่ หัวใจเต้นแรงตึกตักผิดจังหวะ น้องดา... ติชิลาชะงักไม่แพ้กัน ไม่คิดว่าจะเจอกับอดีตคนรักที่นี่แล้วยิ่งไปกว่านั้นก็คือ หล่อนเพิ่งรู้ว่าตนต้องทำงานกับพ่อของดารินซึ่งมีศักดิ์เป็น...ว่าที่พ่อตาของตน ทำไมโลกถึงได้คับแคบนักนะ! แทบขาดใจ หยุดหมองหมางหน่ายหนีหลังพบน้อง ใจจับจ้องจวนเจียนจะเพ้อคลั่ง ร้อนแรงรุ่มร่อแร่รักจริงจัง ดวงแดดั่งด่าวดิ้นแทบขาดใจ. OoXoO ขอบคุณที่กรุณาติดตามค่ะ หนังสือเปิดจองถึง 21 ธันวาคมนะคะ
สนใจสั่งซื้อดูรายละเอียดได้ที่ลิงค์ 'สินค้า' ซ้ายมือบนค่ะ นาง OoXoO
| Create Date : 27 พฤศจิกายน 2560 |
| Last Update : 27 พฤศจิกายน 2560 15:38:13 น. |
|
0 comments
|
| Counter : 668 Pageviews. |
 |
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [
