หัดทำขนมอีก ชาตินี้คงได้ผอมหรอก

<<
กันยายน 2551
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
19 กันยายน 2551
 

อัพบล็อคด้วยความเศร้า ลูกไม่รัก!!!!!!!!!!!!!!!

19 กันยายน 2551
เมื่อวันที่ 17 ได้หยุดงาน 1 วัน กะว่าคงได้อยู่กับลูกให้สมใจอยาก ลูกคงดีใจที่แม่หยุดงาน คงจะเป็นวันที่มีความสุขมากๆแน่ๆ

ปรากฏว่า ยิ่งอยู่กับลูกมากยิ่งเห็นมาก ว่ารักพ่อมากกว่าแม่ ฮือ ฮือ เศร้าใจจริงๆ เลย วันที่ 18 กลับมาทำงานนั่งคิดทั้งวันว่าทำไมลูกรักพ่อมากกว่าแม่
วิเคราะห์เหตุการณ์ต่างๆได้ดังนี้

เอาอาการที่แสดงออกก่อนละกัน

- พอได้ยินเสียงรถพ่อเข้าบ้านปุ๊บ รถยังไม่ทันจอดเลยหันมามองหน้าแม่แล้วยิ้มมมมมมมมมมมม แบบดีใจแล้ว ก็รีบคลานไปที่ประตูไปคอย ไปเรียก อยู่ตรงนั้น ถ้าพ่อยังไม่เข้าบ้านเป็นอันว่าน้ำตาไหล แม่ต้องช่วยเรียกพ่อให้มาเร็วๆ

- นอนเล่นกันอยู่หน้าทีวี พ่อนอนอยู่ด้วย น้องทั้งซบ ทั้งหอม ขี่พ่ออยู่อย่างนั้น ปล่อยให้แม่มานนอนว่างอยู่ไม่สนใจเลย พอแม่ไปดึงมาเล่นกับแม่มั่ง ก็คลานกลับไปหาพ่อเสียอีก ขนาดพ่อนอนหลับยังยิ้มให้ หัวเราะ ไปแอบหอมอีก อันนี้ต่อมอิจฉาแทบระเบิด กับแม่ไม่เคยเลย ฮือ ฮือ

- ปกติถ้าแม่แกล้งนอนหลับแล้วน้องไม่หลับ น้องต้องดึงจมูก ฉีกปาก ควักลูกตา ไม่ให้นอนว่างั้นเถอะ เมื่อวานพ่อตื่นสายแม่ไปปลุก แต่น้องตื่นแล้ว กลับนั่งปลุกพ่อเฉยเลย เรียก เฮอะ เฮอะ ไม่ควัก ไม่ฉีก ไม่ดึงเลย พ่อเลยคว้าน้องไปกอดแล้วนอนด้วยกันห่มผ้า แม่ไปอาบน้ำกลับมาดูอีกยังนอนให้พ่อกอดเฉยเลย แม่แทบร้องไห้เลยด้วยความอิจฉา นอนนิ่งสงบ อย่างที่น่าหมั่นไส้มากกกกกกกกกกก

- อยู่บ้านเล่นกันอยู่ดีๆ พอพ่อลุกไปไหน คลานตามทันที ตามไม่ทันมีร้องอีก นิดเดียวน้ำตาไหลพรากๆๆ ทำท่าให้น่าสงสารมากๆ พ่อต้องเดินกลับมาเอา โดยที่แม่มานนั่งหัวโด่อยู่นี่

- เขียนไม่ค่อยถูก แรงอิจฉาพ่อมานอัดแน่น อีกหลายเรื่องคือ คลานไปนั่งในตักพ่อเฉยเลย ถ้าพ่อนอนปุ๊บต้องคลานไปเล่นบนตัวพ่อทันที ให้หอมก็หอม ให้กอดก็กอด กับแม่ต้องใช้อยู่นานกว่าจะทำ (แต่ก็ยังดีที่ทำนะ) เวลานอนกันสามคน ต้องกลิ้งไปอยู่บนหมอนพ่อ ไปนอนให้พ่อกอดตั้งแต่เล็กๆแล้ว แล้วก็หลับกันไปสองคน แม่ต้องคอยขอส่วนบุญจากพ่อแย่งมากอดเองมั่ง โน่น เวลาไม่สบายโน่นแหล่ะ ถึงจะแม่ แม่ เมื่อสองเดือนก่อนไม่สบายตื่นมาร้องไห้ พ่อก็เอาไม่อยู่ พอแม่มาเงียบเลย นี่ก็ไม่สบายอีก ก็นอนกับแม่



แม่นั่งคิดว่าทำไม ได้สาเหตุดังนี้

- พ่อกลับบ้านเร็วกว่าแม่ มีโอกาสเล่นกับลูกมากว่า เพราะตอนเย็นแม่กลับไปถึงต้องทำกับข้าวให้ทุกคนกิน ไม่มีโอกาสได้เล่นกับลูกเลย ไปถึงกอด หอมกันพอชื่นใจ แล้วต้องรีบไปทำกับข้าว หนูก็อยู่กับพ่อ กับย่า


- ตอนเช้าๆ แม่ต้องทำโน่นทำนี่ให้ หนูก็อยู่กับพ่ออีก พ่อชวนดูโน่น ดูนี่ สอนอะไรเยอะแยะ (แม่ไม่ค่อยได้สอน) พอไปส่งหนูที่บ้านย่า แม่ก็ต้องไปเตรียมของให้หนู หนูก็มีโอกาสนั่งเล่นกับพ่ออีกนิดนึง


- โอกาสที่หนูอยู่กับแม่คือ ตอนเช้าตื่นแล้วต้องรีบอาบน้ำ แต่งตัวตอนเช้า นั่งรถไปบ้านย่า นั่งรถกลับบ้านตอนค่ำ แล้วก็กินนมนอน แล้วก็หลับ นอกนั้นก็วันเสาร์ตอนบ่าย แล้วก็วันอาทิตย์ทั้งวัน แต่แม่ก็ชอบทิ้งหนูให้อยู่คนเดียวบ่อยๆ เพราะแม่ชอบหนีไปตากผ้า เก็บผ้า กินข้าว เข้าห้องน้ำ


หนูก็เลยติดพ่อมาก ถ้าเห็นพ่อเดินมาแล้วไม่มาอุ้ม เป็นอันน้ำตาแตก แต่กับแม่ พอเห็นก็ยิ้มมมมม ดีใจ กวักมือเรียก แค่นี้แม่ก็รีบไปหาแล้ว คงเหมือนกันที่หนูติดย่ามากกกกกกกกกกกกกกก เพราะอยู่กับย่าทั้งวัน






รูปนี้เพิ่งถ่าย ยังไม่หายเป็นหวัดเลย ยิ่งโตยิ่งผอม ไม่รู้จะทำยังไงดี เป็นหวัดบ่อยมาก พอน้ำหนักขึ้นนิด ย่าบอกย่าจะอุ้มไม่ไหวแล้วเนี่ย เป็นไข้เสียเลย น้ำหนักลงไปอีกแล้ว ไม่รู้เมื่อไหร่จะครบ 10 กิโล นี่จะขวบแล้วเพิ่งได้ 9 กิโลเอง (หรือเป็นเหมือนคำโบราณว่า ห้ามทัก แต่ย่าชอบบ่นไปเรื่อยๆๆ)





Create Date : 19 กันยายน 2551
Last Update : 19 กันยายน 2551 16:04:45 น. 6 comments
Counter : 515 Pageviews.  
 
 
 
 
ดีแล้วค่ะ ที่ติดพ่อมากกว่าติดแม่ค่ะ เล่นแปรงสีฟันสนุกใหญ่เลยนะครับ
 
 

โดย: kateking(แม่คิงคอง) IP: 124.121.132.206 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:16:36:22 น.  

 
 
 
เห็นด้วยค่ะที่ว่าติดพ่อดีกว่าติดแม่ เพราะว่าคุณพ่อจะได้ไม่เถลไถลไปไหน เลิกงานต้องรีบกลับบ้านมาหาลูก อิอิ
 
 

โดย: แม่แมวลูกสาม วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:17:21:51 น.  

 
 
 
ไม่อยากจะบอกเลยว่าเป็นเหมือนกันค่ะ
พ่อเขาเป็นคนร่าเริงสนุกสนานไม่เคยว่า
ไม่เคยดุลูกเลย มีแต่โอ้ กับโอ้ สุดท้าย
ลูกมันก็เลือกพ่อ เวลาดีก็อยู่กับพ่อ พอไม่สบาย
ถึงร้องมาหาเราให้เราเหนื่อย
เฮ้ฮ เข้าใจค่ะว่าความอิจฉาเป็นไง
 
 

โดย: ปริม IP: 222.123.116.200 วันที่: 19 กันยายน 2551 เวลา:18:59:46 น.  

 
 
 
จริง ๆ แล้วดีนะเนี่ย




ของเราเอง ตอนลูกคนโตกะคนที่สอง ก็ติดป๊า ติดญาติ

มาคนที่สาม..ถึงได้ติดเรา..

ติดกันเป็นปลาท่องโก๋ ไปไหนต้องขอไปกัน..

อยากจะเล่นคอมพ์..ก็ไม่ให้เล่น..
 
 

โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic วันที่: 20 กันยายน 2551 เวลา:5:14:09 น.  

 
 
 
ตอนนี้ลูกเราก็เป็นหวัดน้ำหนักก็ลด
 
 

โดย: tookjah วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:22:10:14 น.  

 
 
 
กำลังคิดเหมือน พี่นีด คห.1 เลยค่ะ

อิอิอิ

พี่เอื้องก็เป็นคนนครเหมือนกันนะคะ อ. นาบอน แต่ไปเรียนหาดใหญ่เกือบสิบปี

ตอนนี้อยู่มาเลเซียค่ะ
 
 

โดย: rainfull วันที่: 21 กันยายน 2551 เวลา:23:40:27 น.  

Name
Opinion
*ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก

ลูกหมู**หาดใหญ่
 
Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]




ครอบครัวพื้นฐานเป็นคนนครศรีธรรมราช แต่พ่อกับแม่ย้ายมาตั้งรกรากที่ชุมพร เลยกลายเป็นคนชุมพร แต่ในที่สุดก็แต่งงานกับคนสงขลา เลยมาอยู่ที่นี่จ้า
[Add ลูกหมู**หาดใหญ่'s blog to your web]

 
pantip.com pantipmarket.com pantown.com