BlogGang.com : : ลูกหมู**หาดใหญ่ : เก็บไว้ก่อนกันลืม

หัดทำขนมอีก ชาตินี้คงได้ผอมหรอก

<<

กันยายน 2551

>>

	1	2	3	4	5	6
7	8	9	10	11	12	13
14	15	16	17	18	19	20
21	22	23	24	25	26	27
28	29	30

6 กันยายน 2551

เก็บไว้ก่อนกันลืม

เก็บไว้ก่อนกันลืม

จากแม่ถึงน้องกานต์

ต้องเก็บรายละเอียดซะหน่อย เดี๋ยวจะลืม ตอนเล็กหนูๆไม่ค่อยได้มีเวลาจดบันทึกอะไรมากมาย เพราะวันๆไม่มีเวลาว่างเลย ต้องอาศัยเขียนบล็อกนี้เอาจากความจำของแม่นะเนี่ย( ช่วงนี้ชักขี้ลืมบ่อยๆด้วย )

ตอนเล็กๆหนูเลี้ยงง่ายมาก จับวางตรงไหนก็อยู่ตรงนั้น กลับมาจากรพ.หนูกินแล้วก็นอน จนแม่คิดว่าเลี้ยงลูกมันง่ายจังเนอะ กินแล้วก็นอน นอนซะส่วนมาก แต่มีคนบอกไว้แล้วว่าเดี๋ยวเถอะ อีกสักหน่อย ก็จะรู้เอง (ตอนนี้แม่รู้แล้วจ้า) คืนแรกที่กลับจากรพ.แม่ไม่ได้ใช้ผ้าอ้อมสำเร็จรูป แม่เตรียมผ้าอ้อมผ้าไว้ประมาณ 2 โหล (ตอนนั้นคิดว่ามากแล้ว) ทั้งคืนหนูกิน แล้วก็อึ เปลี่ยนผ้าอ้อมเสร็จหนูก็ฉี่ หมดเลยผ้าอ้อม 2 โหลแถมแม่ก็ไม่ได้นอนอีก วันแรกผ่านไปเกือบแย่เลย (แม่เลยต้องซื้อผ้าอ้อมเพิ่ม เป็น 4 โหล )

ย่าเลยบอกว่างั้นใส่แพมเพิสละกัน จริงๆแม่ซื้อเตรียมไว้ตั้งแต่ก่อนคลอดแล้ว แต่กลับมาบ้านมันลืม เพราะอยู่รพ.มีป้าคอยช่วย แล้วผ้าอ้ออมเราก็ไม่ต้องซักเอง เลยไม่รู้สึก โดนเข้ากับตัวสำนึกเลย คืนที่สองใส่แพมเพิสเลยสบายขึ้นเยอะเลย ตอนกลางวันช่วงแรกๆ ป้ามดอยู่ด้วย แม่ก็ไม่ต้องทำไรเอง ป้ามดทำให้หมดเลย แม่ก็เพียงแต่ให้นมหนูแล้วก็ดูแลหนู พอหนูนอน แม่ก็นอนบ้างเอาแรงไว้ก่อน

แต่ป้ามดอยู่กับเราอีกไม่กี่วันก็กลับบ้านที่ชุมพร เราอยู่กันเอง 3 คน แต่แม่คิดว่าเราอยู่ได้ สบายมาก แล้วก็อยู่ได้จริงๆ ตอนเช้าพ่อหนูน่ารักมาก จะทำกับข้าวไว้ให้แม่ทุกวัน แล้วก็ไปทำงาน ช่วงแรกๆกลับมาตั้งแต่ยังไม่เที่ยง มาช่วยกันเลี้ยงหนู ผ่านไปช่วงแรกไม่มีอะไร

ครบ 2 อาทิตย์ หนูเริ่มร้องไห้ตอนเย็นๆ ไปจน 3 ทุ่ม คืนแรก แล้วก็ร้องตอนกลางวันด้วย เริ่มประมาณ เที่ยง ไปจนบ่าย จนกว่าหนูจะหมดแรงแล้วก็หลับไป คืนที่สอง 4ทุ่ม จน 5 ทุ่ม เป็นอยู่ 2-3วัน ใครๆก็บอกว่าเด็กเล็กๆมักจะร้องอย่างนี้แหล่ะ แล้วก็ ช่วงนั้นบางวันที่พ่อยังไม่กลับ แล้วหนูร้องไห้มากจนแม่ร้องไห้ตามเลย เพราะไม่รู้จะทำยังไงให้หนูหยุดร้อง สงสารมากๆเลย พอกินนมเสร็จหนูมักจะร้อง ทามหาหิงส์ก็แล้ว กินไกด์วอเตอร์ก็แล้ว

แม่ก็เลยคิดว่าน่าจะพาหนูไปหาหมอ เพราะขนาดเด็กที่ร้องโคลิคหมอเขายังมียาให้กินเลย ตอนนั้นย่าบอกว่าพ่อหนูตอนเล็กๆก็ร้องอย่างนี้แหล่ะ เด็กเล็กๆมักจะร้องกันทุกคน แต่แม่คิดว่าถ้าไม่เจ็บจะร้องทำไม แล้วย่าก็เลี้ยงพ่อหนูผ่านมาตั้ง 30 ปีแล้ว หมอเขาคงพัฒนาไปเยอะแล้ว เลยตกลงไปหาหมอกัน ไปหาหมอประกิต เพราะหมออดิสรที่เป็นหมอเด็กปิด

หมอบอกว่าหนูปวดท้อง กินยาวันแรกหนูดีขึ้นนอนหลับนิ่ง จนแม่ดีใจคิดว่าหายแน่แล้ว แต่พออีกวันหนูก็ร้องขึ้นมาอีก จนค่ำก็ยังร้องอยู่ แม่กับพ่อผลัดกับอุ้มจนแทบหมดแรง กินข้าวก็ไม่ได้กิน อาบน้ำก็ต้องรีบอาบเพราะบางทีแม่อาบน้ำพ่ออุ้มหนู หนูก็ร้องมากขึ้นมากขึ้น พอแม่มาอุ้มก็ดีขึ้นแป็บนึง แต่เดี๋ยวก็ร้องอีก จนหมดแรงหลับไปโน่นแหล่ะ กินยามา 2 วันไม่ดีขึ้นเลยเปลี่ยนหมอไปหาหมออดิสร ซึ่งเป็นหมอเด็กจริงๆ หมอบอกว่าหนูเป็นลำไส้อักเสบ ให้ยามากิน วันแรกก็ดีขึ้น พอวันที่สองก็ไม่ร้องแล้ว

ปรากฏว่าหายคับ หายเลย นี่ถ้าแม่เชื่อคำคนพูดไม่พาหนูไปหาหมอไม่รู้ลูกแม่จะเป็นยังไงมั่งนะเนี่ย หลังจากนั้นก็สบายๆ ตั้งแต่หนูหายป่วยครั้งนั้นก็ไม่เป็นอะไรอีกเลย

แล้วแม่ก็พยายามทำตามที่แม่ๆชานเรือนแนะนำคือ ประมาณ 1 เดือน เริ่มฝึกนิสัยการนอนให้เป็นเวลา(เฉพาะกลางคืน) พอค่ำเกือบๆ 2 ทุ่มแม่ก็พาหนูเข้าห้อง ปิดไฟ แล้วก็ปล่อยให้หนูนอนเงียบๆ สักพักหนูก็หลับได้เอง ทำอย่างนี้เรื่อยๆ จนเป็นนิสัย แม่ก็เลยสบายเพราะไม่เกิน 2 ทุ่มหนูจะหลับเรียบร้อย แม่ก็มีเวลาอบสมุนไพร ทำโน่นทำนี่ เพระหนูนอนอย่างนี้เกือบทุกวัน หนูยังเป็นเด็กเลี้ยงง่ายสำหรับพ่อกับแม่เสมอ

เวลากินนมก็เหมือนกันหนูกินอิ่มแล้วก็ถอนปากออกจากนมก่อนถึงค่อยหลับ หนูไม่เคยหลับทั้งๆที่นมคาปากเลย แล้วก็ไม่ค่อยกัดนมแม่ด้วย แม่ชอบมากเวลาที่หนูกินนมแม่ ปากเล็กๆของหนูมันน่ารักที่สุดเลย รู้สึกอบอุ่นบอกไม่ถูกเลย แม่ก็พยายามให้หนูได้กินนมแม่ให้นานที่สุด ถึงแม่จะกลับไปทำงานแม่ก็ปั๊มนมใส่ช่องแข็งไว้ให้หนู ทำให้หนูได้กินนมแม่อย่างเดียวจนเกือบ 6 เดือนเต็ม แม่ภูมิใจมากกกกกกกกที่ทำได้ แถวบ้านยังไม่ค่อยมีใครทำกัน นี่ถ้าแม่ไม่ได้ข้อมูลทางเน็ต แม่ก็คงไม่ทำแบบนี้แน่ๆ หนูก็คงต้องกินนมกระป๋องตั้งแต่ 2 เดือนแล้ว

ย่าก็ชอบใจด้วยที่แม่ทำแบบนี้ ใครมาที่บ้านแล้วชมว่าหนูแข็งแรง สมบูรณ์ดี แล้วถามว่ากินนมอะไร ย่าก็จะตอบด้วยท่าทีภูมิใจว่า กินนมแม่อยู่เลย แม่เขาปั้มนมกลับจากที่ทำงานมาเก็บไว้ให้ ที่บ้านใครเปิดตู้เย็นก็ต้องตกใจกับสต็อคนมที่มาแทนที่กับข้าว (ทั้งที่บ้านแล้วก็บ้านย่าช่องแข็งไม่ต้องทำอะไรเลย กับข้าวซื้อน้อยๆ ซื้อบ่อยๆ เพราะต้องเก็บที่ไว้ให้นมหนู ทั้งสองบ้านเลย) แล้วตอนเล็กๆหนูก็ดูสมบูรณ์ดี น้ำหนักขึ้นดี เลี้ยงง่าย ไม่งอแง เลย ขนาดอากุ๊กไม่เคยเลี้ยงใครเลย ยังเลี้ยงหนูได้สบาย ๆ

หนูกินนมแม่อย่างเดียวจน 5 เดือนครึ่ง น้ำนมแม่เริ่มน้อยลง แม่กลัวว่านมจะไม่พอ แล้วหนูจะไม่อิ่ม ก็เลยให้หนูเริ่มกินอาหารเสริมบ้าง คือข้าวบดใส่ผัก ใส่น้ำซุปกระดูกหมูใส่ผักในซุปด้วย (สมใจปู่กับย่า ปู่จะให้หนูกินข้าวตั้งนานแล้ว แต่แม่ไม่ยอม ย่าก็เห็นด้วยกับแม่ แต่คล้อยตามปู่บ้างเป็นบางที
เพราะอาดิว ซึ่งคลอดหลังหนูเดือนนึง เขาเริ่มกินข้าวตั้งแต่ 3 เดือน แต่แม่ว่าเขาดูตัวเล็กๆ บอกไม่ถูก แต่เขาแข็งแรงดีนะ เพียงแต่เขาดูไม่มีน้ำมีนวลเท่าไหร่)

ก็หัดให้กินวันละมื้อก่อน แม่ก็ตามสูตรชานเรือนอีกเหมือนกัน แล้วก็บล็อกของน้าจีบันซึ่งแม่ติดตามมาตลอด ช่วยแม่ได้มากเรื่องอาหารเสริมของหนู แม่ทำตามเขาเป๊ะเลย อันนี้ย่าก็ท่าทางพอใจกับอาหารของหนูซึ่งเปลี่ยนไปทุกวัน เป็นข้าวบดละเอียด ใส่ฟักทองบ้าง แครอทบ้าง ตำลึงบ้าง ต้มกับน้ำซุปกระดูกหมูที่แม่ทำแล้วก็แช่เข็งไว้ ตอนเช้าก็เอามาอุ่นกลายเป็นข้าวที่น่ากินสำหรับหนู

ช่วงแรกๆ อาหารก็มีแต่ข้าวใส่น้ำซุป ใส่ผัก พอหนูกินไปได้สักเดือนก็เริ่มใส่ไข่แดงบด น้ำต้มตับบ้าง นิดหน่อย พอหนูเริ่มกินได้มากขึ้นก็เพิ่มหมูต้มบดลงไปนิดหน่อย เต้าหู้ไข่บ้าง หรืออะไรที่แม่ๆเขาแนะนำกันมาแม่ก็มาทำให้หนูกิน ควบคู่ไปกับการกินนมแม่

หนูกินนมแม่จน 7 เดือน แม่ปั้มนมที่ทำงานทุกวันจนเกรงใจเจ้านาย เพราะบ่อยครั้งที่โทรมาแล้วแม่ปั้มนมอยู่ ทำให้ปั้มได้ไม่สม่ำเสมอ นมเริ่มน้อยลง แม่ก็เลยคิดว่ากินนมผสมบ้างดีกว่า ย่าก็โอเคด้วย พอเริ่มนมผสมได้ไม่นานหนูก็ไม่ค่อยอยากกินนมแม่สักเท่าไหร่ แม่กลับไปตอนเย็นเอานมให้หนูกิน หนูมองหน้าแล้วก็ร้องไห้ แต่พอเอานมกระป๋องให้กิน หนูก็กินดี เลยกลายเป็นได้เลิกนมแม่ไป

ตอนแรกแม่ก็เสียใจเหมือนกัน เพราะตั้งใจจะให้หนูกินนมแม่จนครบขวบ แต่ก็แอบโล่งใจที่ไม่ต้องปั้มนมที่ทำงานแล้ว แล้วก็แอบดีใจที่จะได้ลดความอ้วนด้วย เพราะตอนที่ให้นมหนูแม่กินเยอะมาก กินกับข้าวเยอะ กินข้าวไม่เยอะ น้ำหนักก็ลดนะ แต่เหลือค้างอยู่อีก 3.5 กก.หลังจากที่หนูเลิกกินนม มีคนหลายคนว่าแม่ไว้ ว่าคลอดแล้วน้ำหนักไม่ลงหรอก ขึ้นเยอะขนาดนี้ แล้วดูท่าเป็นคนลดยากด้วย

(ตอนนั้นแอบคิดชั้นจะลดให้ดู แต่ก็กลัวเหมือนกันว่าจะไม่ลง เพราะดูจากยาย ป้าๆที่มีลูกแล้วส่วนมากลดไม่ลงกันทั้งนั้น) แต่ในที่สุดแม่ก็ทำได้ น้ำหนักลดลงมาเท่าเดิมตอนก่อนท้อง คือ 50 กก. ตอนหนูเกือบ 10 เดือนพอดี เย้ๆ ตอนไปเจอญาติๆที่งานแต่งน้าเอกมีแต่คนบอกว่าผอมดีใจมากกกกกกกกก ในที่สุดช้านก็ทำได้

คิดไปคิดมา ถ้าป้าสาวไม่ซื้อเครื่องอบสมุนไพรให้แม่ แม่จะน้ำหนักลงขนาดนี้มั้ยเนี่ย ป้าสาวเนี่ยน่ารักที่สุดเลย ช่วงแรกแม่ได้อบทุกอาทิตย์เลย แต่ตอนหลังหม้อต้มมันรั่วคงเป็นเพราะพิมเสนที่ใส่ไว้ในหม้อแล้วก็ทิ้งไว้หลายวัน กัดซะหม้อทะลุเลย ไม่ได้ซื้อใหม่เพราะเห็นว่าน้ำหนักมันก็ลงไปเยอะแล้วเหมือนกัน

แต่ลูกเอ๋ย อานิสงค์จากการปั้มนมอย่างทุกวันๆละหลายๆรอบ พอหนูเลิกกินนมแม่ สภาพมันไม่น่าดูเลย เหมือนถุงกาแฟเลย มันเหี่ยวๆ ฟีบๆ บอกไม่ถูกเลย นี่แหล่ะสภาพคนผ่านการเป็นแม่มา ถึงน้ำหนักจะลดมาเท่าเดิม แต่หุ่นไมเหมือนเดิมเลย มันเหี่ยวๆ หย่อนๆ บอกไม่ถูกเลย จะออกกำลังกายกระชับหุ่นก็ไม่มีเวลา ไม่มีแรงด้วย ทำงานเลี้ยงลูก ทำงานบ้านก็หมดแรงแล้วค้าบบบบบบ แม่เป็นอย่างนี้แล้ว ทำไมหนูไม่รักแม่ให้มากๆละลูก ทำไมหนูรักพ่อมากกว่าแม่ รักย่ามากกว่าแม่(อันนี้ยอมได้ ย่าเลี้ยงหนูทุกวัน) เศร้าใจนะเนี่ย

แม่ถ่ายรูปหนูไว้เยอะมาก ไม่ได้อัดเก็บไว้เลย ไม่มีตังค์ ใส่ไว้ในนี้แหล่ะ

Create Date : 06 กันยายน 2551

Last Update : 6 กันยายน 2551 11:59:48 น.

4 comments

Counter : 361 Pageviews.

โดย: ริวคิ-mawin-maji-minic

วันที่: 6 กันยายน 2551 เวลา:12:42:48 น.


พี่เค้าน่ารักจังครับ สงสัยน่าจะซนนะครับ

โดย: น้องเหนือเมฆ

วันที่: 7 กันยายน 2551 เวลา:16:57:16 น.


เห่อลูกจัง อาเรา รูปที่อุ๊อุ้มน้องกานต์มีคนถามว่าลูกเหรอ

โดย: น้องอุ๊ IP: 125.26.232.63 วันที่: 21 ตุลาคม 2551 เวลา:15:22:55 น.

สวัสดีค่ะคุณแม่ พอดีทางเราสังเกตุเห็นว่าคุณแม่ใช้งานอินเตอร์เน็ตเป็นประจำ จึงอยากบอกถึงโครงการดีๆ ของนมผงตราหมีค่ะ

ปีนี้เป็นปีที่ 2 แล้วที่เราได้จัดกิจกรรม MommyBear Blogger ขึ้น เพื่อให้คุณแม่ได้แบ่งปันเขียนเรื่องราวและประสบการณ์ดีๆ ผ่านทาง Mommybear Blog พร้อมทั้งให้คุณแม่และครอบครัวร่วมกิจกรรมสนุกๆมากมาย เช่น การถ่ายแบบลงนิตยสาร class เรียนทำอาหาร หรือ ทริปไปต่างจังหวัดค่ะ

เข้าไปดูลายละเอียดและสมัครได้ในลิงค์นี้ หมดเขตรับสมัคร 21 ก.พ. 2553 //www.mommybear.net/mommybearblogger/year2/

อย่าพลาดโอกาสดีๆ สมัครวันนี้ รอรับ Welcome Pack จากพี่หมีได้เลยค่ะ

ทีมงาน MommyBear Network

โดย: apple IP: 203.146.242.40 วันที่: 28 มกราคม 2553 เวลา:20:57:28 น.

ลูกหมู**หาดใหญ่

Location :
สงขลา Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์

Smember

ผู้ติดตามบล็อก : 2 คน [?]

ครอบครัวพื้นฐานเป็นคนนครศรีธรรมราช แต่พ่อกับแม่ย้ายมาตั้งรกรากที่ชุมพร เลยกลายเป็นคนชุมพร แต่ในที่สุดก็แต่งงานกับคนสงขลา เลยมาอยู่ที่นี่จ้า

[Add ลูกหมู**หาดใหญ่'s blog to your web]

Bloggang.com