|
กว่าจะเป็น...ครอบครัวอุ่นรัก (บทส่งท้าย)
ฟ้าคงลิขิต...ให้เราสามคนเกิดมาเพื่อกันและกัน เพื่อได้มาพบ เป็น พ่อ แม่ และลูก กันอย่างแท้จริง.... ต่างคนต่างมาเจอกันในวันที่มีบาดแผล
เขาบอกกับฉันว่า ฉันคือคนที่ฉุดเขาขึ้นมาจากหุบเหว ฉันคือคนที่ทำให้เขาได้พบกับโลกใหม่....
ในขณะที่ฉันก็ยอมรับเสมอว่า...การที่มีเขาเข้ามาในชีวิตคือสิ่งที่ดี เขาทำให้ลูกสาวของฉัน ได้มีพ่อ...ได้รับอ้อมแขนอันอบอุ่นจากเขา ทำให้ฉันไม่ต้องตอบคำถาม...ในเวลาที่ยังไม่พร้อมเกี่ยวกับพ่อของลูก เพราะถ้าน้องปาไม่มีเขาซักคน น้องปาจะต้องเกิดคำถามแน่นอน ว่าทำไมถึงไม่มีพ่อเหมือนคนอื่น ในเวลานั้นฉันยังคิดไม่ออกว่าจะตอบลูกอย่างไร
ฉัน...คนที่เคยได้ชื่อว่าคนเลว คนที่ท้องไม่มีพ่อ และต้องก้มหน้าก้มตายอมรับผิดเพียงคนเดียว เขา...เดินมาจากที่ไหนซักแห่ง... ... เพื่อฉุดฉันให้ก้าวเดินในเส้นทางใหม่... ...บนเส้นทางที่ทำให้ฉันมีค่าขึ้น กว่าวันวันวาน...
ปี พ.ศ. 2546 ชีวิตของฉันค่อยๆดีขึ้นเรื่อยๆ ครอบครัวเริ่มเป็นรูปเป็นร่างขึ้นมา.... หลังจากที่เขาย้ายมาอยู่ด้วยกันเป็นครอบครัวเล็กๆ
...จนวันหนึ่งก็ได้ฤกษ์แต่งงานของเราสองคน... ...ตลกดีไหม๊คะ...?แต่งงานตอนลูกสาวโตจะสี่ขวบเข้าไปแล้ว ...ก็ดีกว่าไม่ได้แต่งสินะ...
...อันที่จริงสำหรับฉันแล้วการแต่งงานไม่ได้สำคัญนัก การอยู่ด้วยกันด้วยความรักความเข้าใจก็เพียงพอแล้ว แต่มันเป็นสิ่งเดียวที่ฉันจะทำ...เพื่อให้แม่ได้ภูมิใจบ้าง ครั้งหนึ่งในชีวิต...ที่คนเลวอย่างฉัน จะได้เป็นคนเลวที่แสนดี...
25 ธันวาคม พ.ศ. 2546 วันที่ลูกผู้หญิงหลายๆคนต่างรอคอย ซึ่งฉันเองก็ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะมีวันนั้น .........................................................
เพลงที่ดังขึ้นในวินาทีนั้น...ยังดังอยู่ในใจเราทุกวันนี้ ตอนที่พระเอกกำลังสวมแหวนให้นางเอก ท่ามกลางญาติๆ และแขกที่มาร่วมยินดีในงานแต่งงานเล็กๆ ในชนบท...ที่แม่ฉันรอคอยมานาน... ...ฉันทำให้แม่ยิ้มได้อีกครั้ง...
มอบชีวิตไว้ให้กัน ให้เธอนั้นช่วยดูแล จงรักษาไว้ให้มันดีดี ต่อไปนี้ขอมีเพียงแค่ ฉันและเธอตลอดไป ทางอีกไกลที่ต้องผ่าน เดินคู่กันไว้อย่างนี้ เธอรู้ใช่ไหมหัวใจบางๆ มีบางครั้งอ่อนแอสิ้นดี ของให้มี คนปลอบใจ ไม่ห่างกัน
รักที่มีให้กันในวันก่อน ไม่เคยเลือนลาง จางไปกว่านั้น รักกลับดูเหมือนเพิ่มขึ้นทุกวัน ยิ่งนานก็ยิ่งผูกพัน มีฉันต้องมีเธอ
คู่ชีวิตที่มอบใจ คนสุดท้ายที่มีอยู่ ถ้าถึงวันนั้นถึงวันชราอยู่กันมาร่วงโรยทั้งคู่ ฉันรู้ดีต้องมีกัน ... วันสิ้นลม
เรื่องราวเลวร้ายได้ผ่านพ้นไป ...แปรเปลี่ยนชีวิตใหม่เราสามคน... ...พ่อ แม่ ลูก ให้เป็นครอบครัวอุ่นรัก... ตลอดเวลาหลังชีวิตการแต่งงาน เราไม่เคยลืมความรักที่ทำให้มีวันนี้ ไม่เคยลืมความเหนื่อยหนักกับอุปสรรคต่างๆ ที่ผ่านมา
สิ่งที่เขามอบให้กับฉันตลอดมาคือความรักความเข้าใจ และเขามอบความรักความอบอุ่นให้น้องปา อย่างดีที่สุด... เท่าที่คนเป็นพ่อจะสามารถทำได้
นั่นคือสิ่งที่เขาตอบแทนให้กับฉันและการต่อสู้เพื่อวันนี้
25 ธันวาคม วันสำคัญสำหรับเราสองคน... เราสองคนจะไม่หลงลืมและทิ้งร้างความรักให้จืดชืด ถ้าวันไหนความเย็นชาเข้ามาเยือน ต้องมีคนใดคนหนึ่ง ลุกขึ้นมาเริ่มต้น อุ่นความรักให้คงความอบอุ่นดังเดิมอยู่เสมอ
29 กันยายน 2548 มีพยานรักเพิ่มขึ้นในครอบครัวอุ่นรักของเรา กลายเป็นครอบครัวอุ่นรักที่มีสี่คน พ่อ แม่ และลูก ลูกสาวคือของขวัญของชีวิต ลูกชายคือรางวัลตอบแทนจากความรัก
ทั้งฉันและเขาจะร่วมกันเลี้ยงดูลูกทั้งสองคน ...ด้วยความอบอุ่นที่เท่าเทียมกัน...
มีความสุขที่พอเพียงและเพียงพอ
.
เพราะเราคู่กัน
Create Date : 26 เมษายน 2550 |
|
55 comments |
Last Update : 28 เมษายน 2550 11:46:11 น. |
Counter : 1215 Pageviews. |
|
|
|
|
| |
โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd ) 26 เมษายน 2550 17:42:52 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 26 เมษายน 2550 17:53:35 น. |
|
|
|
| |
โดย: doyngam 26 เมษายน 2550 22:43:00 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า 27 เมษายน 2550 13:47:37 น. |
|
|
|
| |
โดย: mooemp 27 เมษายน 2550 17:41:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 27 เมษายน 2550 22:02:03 น. |
|
|
|
| |
โดย: จ้าววว... (น้ำอิน ) 28 เมษายน 2550 11:14:32 น. |
|
|
|
| |
โดย: wa (yoja ) 28 เมษายน 2550 11:44:14 น. |
|
|
|
| |
โดย: จิชฎา 28 เมษายน 2550 12:14:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 28 เมษายน 2550 15:34:11 น. |
|
|
|
| |
โดย: mooemp 28 เมษายน 2550 19:45:18 น. |
|
|
|
| |
โดย: ฝากเธอ 29 เมษายน 2550 13:10:46 น. |
|
|
|
| |
โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 30 เมษายน 2550 12:00:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 30 เมษายน 2550 13:55:38 น. |
|
|
|
| |
โดย: ทาสบอย 30 เมษายน 2550 17:21:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: โสมรัศมี 30 เมษายน 2550 20:54:54 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 30 เมษายน 2550 20:55:07 น. |
|
|
|
| |
โดย: mooemp 1 พฤษภาคม 2550 18:41:20 น. |
|
|
|
| |
โดย: vintage 2 พฤษภาคม 2550 10:15:56 น. |
|
|
|
| |
โดย: พ่อพเยีย 2 พฤษภาคม 2550 10:56:39 น. |
|
|
|
| |
โดย: jamsaija 26 กรกฎาคม 2550 10:06:49 น. |
|
|
|
| |
โดย: ขอให้มีความสุขมาก ๆนะคร้าบ (กระเบื้องแตก ) 20 สิงหาคม 2552 20:39:38 น. |
|
|
|
|
|
|
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]
|
หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง ...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร..... ...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก... นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!
|
|
|
|
|
|
|
ยินดีกับครอบครัวอุ่นรักที่แสนจะอบอุ่นนี้นะคะ
ขอให้มีความสุขมาก ๆ นะคะ