กว่าจะเป็น...ครอบครัวอุ่นรัก (9) ใครบางคนบอกว่า...อยากอ่านเรื่องราวตอนจบ อยากรู้ว่าเมื่อไหร่ชีวิตจะดีขึ้นซักที.... ฉันคิดว่าชีวิตจริงจะหาตอนจบได้ ก็คงเป็นตอนที่หมดลมหายใจ ตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ก็ยังต้องเจอทั้งดีและร้ายปะปนกัน และตราบใดที่ยังมีลมหายใจ ก็ต้องยอมรับกับสิ่งที่เกิดขึ้น ในขณะที่บางคนบอกว่า...ชีวิตเป็นของฉันมิใช่หรือ? ทำไมฉันไม่กำหนด และเลือกทางเดินเอาเอง... ถูกต้องแล้วล่ะ.... ชีวิตเป็นของฉัน ...ฉันกำหนดทางเดินด้วยตัวเองเสมอ... และฉันเคารพการตัดสินใจของตัวเองทุกครั้ง . แต่บางอย่างที่เกิดขึ้นเราไม่อาจรับรู้ได้...ว่าเกิดขึ้นได้อย่างไร บางทีโชคชะตา...ก็มีส่วนสำคัญที่กำหนดความเป็นไปกับเรา ไม่ว่าโชคชะตาจะเป็นเช่นไร...ฉันก็ต้องยอมรับ ทั้งผิดและชอบเสมอ... และนั่นคือสิ่งที่ฉันกำลังเผชิญ... ในตอนที่ความรัก...กำลังต้องการการเยียวยา ในเวลาที่ฉันรักเขา...ฉันก็ต้องพร้อมที่จะเดินเคียงข้าง และต่อสู้...จนกว่าจะถึงวันแห่งชัยชนะ แม้ว่าหลังจากนั้นอีกหลายครั้งที่ฉันเจอว่าเขายังแอบเสพ หลายครั้งที่เขาโกหกฉันว่าไม่ได้ไปเอาของมาอีก และมีอยู่ครั้งหนึ่งที่เขาเผลอ ลืมล็อคประตูห้องในขณะนั่งเสพ จนฉันบังเอิญเปิดห้องเข้าไปเจอพอดี.... เขาก็ได้แต่กอดฉันไว้แล้วขอโทษ.... คำขอโทษมันไม่ได้ช่วยให้ฉันรู้สึกดีขึ้นฉันคิดในใจ ฉันจะปล่อยเรื่องแบบนั้นอยู่กับเราต่อไปไม่ได้อีกแล้ว ฉันต้องจัดการกับมัน...ให้มันพ่ายแพ้ให้จงได้ แต่ฉันไม่พูดถึงวิธีที่จะให้เขานอนทั้งวันเพื่อลดเลิกอีก... ..................................................................... 2 สิงหาคม 2545 เป็นวันครบรอบวันเกิดเขาอีกครั้ง แผนในใจเงียบๆที่ฉันคิดไว้...โดยนำคำบอกเล่าของพี่ชายมาเป็นแนวทาง วันเกิดเขาปีนั้นฉันจัดเก็บห้องของตัวเองอย่างดี ตกแต่งห้องด้วยฝีมือตัวเอง... กระดาษสีสวยเปลี่ยนเป็นอักษรอวยพรวันเกิด ด้วยการเขียน ตัดแปะ ตกแต่ง และทำด้วยใจของเราสองแม่ลูก สองแม่ลูกแอบเตรียมการเพื่อเลี้ยงวันเกิดให้กับเขา ฉันซื้อเบียร์เตรียมไว้ให้เขาด้วย ทั้งที่รู้ว่าเขาไม่ดื่ม ที่สุดงานฉลองวันเกิดเล็กๆ ที่ดูอบอุ่นก็เกิดขึ้นในวันนั้น ฉันขอให้เขาดื่ม เพราะเราสองคนแม่ลูกตั้งใจทำเพื่อเขา และฉันแอบหวังไว้ในใจว่าจะให้เขาดื่มเบียร์ซักพักหนึ่ง เพื่อทำให้เขาลืมไอ้ยาบ้าเม็ดเล็กๆ นั้นให้ได้.... ฉันคิดว่าจะใช้เบียร์...เป็นคู่ต่อสู้กับมัน.... คืนนั้นเขายอมดื่ม...ด้วยความจำใจ แต่ก็ปลื้มใจพอสมควรที่มีคนทำอะไรให้เขาแบบนั้น เขาบอกว่าตั้งแต่เกิดมา ยังไม่มีใครจัดงานวันเกิดให้เขาเลย แม้จะเป็นเพียงการจัดงานเลี้ยงเล็กๆ แต่ก็อบอุ่นใจสำหรับเขา คืนนั้นฉันแอบเข้าไปห้องเขาตอนที่เขาดื่มอยู่ที่ห้องของฉัน... ยาเม็ดเล็กๆ สีส้มกลิ่นวานิลา...ประมาณสี่เม็ดนอนสงบนิ่งอยู่ในกล่องสีดำ กล่องคู่ใจของเขาที่ไม่เคยอยู่กับที่...เพราะเขาพยายามแอบซ่อนไม่ให้ฉันเจอ... แต่ทุกครั้งก็ไม่เคยรอดพ้นจากการค้นหาของสุนัขตำรวจอย่างฉัน และทุกครั้งที่เจอก็สร้างความเจ็บปวดให้ฉันอยู่เสมอ.... ฉันบอกเขาว่า...ฉันไปเจอของที่ห้องเขา... เขาบอกว่าคนงานฝากให้เขาหามาให้.... ฉันไม่เชื่อเขาหรอก...เพราะฉันเจอมาโดยตลอด... ฉันเชื่อว่า...พรุ่งนี้เมื่อผ่านพ้นวันเกิดเขา ถ้าเขาไม่ได้ดื่ม...เขาก็ต้องเสพมันอีกแน่นอน ฉันขอให้เขาย้ายห้องมาอยู่กับฉัน.... เขาบอกว่าถ้าทำอย่างนั้น ฉันต้องเป็นที่ติฉินนินทา จะทำตัวให้คนอื่นดูถูกฉันอย่างนั้นหรือ? ฉันบอกว่า..ฉันไม่แคร์ใครอีกแล้ว...น้องปายังเรียกคุณว่าพ่อได้เลย สรรพนามที่เขาใช้เรียกฉัน คือ “แม่” ทุกคำ และฉันก็เรียกเขาว่า “พ่อ” เพื่อให้น้องปาคุ้นเคย แค่นี้ชาวบ้านเขาก็คิดกันไปถึงไหนต่อไหนแล้ว ฉันตัดสินใจแล้ว ว่าเราควรจะย้ายมานอนห้องเดียวกัน ฉันไม่อยากให้ลูกมีความข้องใจ...ว่าทำไมพ่อกับแม่ถึงแยกห้องนอน ในเมื่อเราเดินทางมาไกลขนาดนี้แล้ว.... ควรจะถึงเวลา...ที่ต้องอยู่ด้วยกัน...เป็นครอบครัว เพราะน้องปาเรียนรู้มาตลอดว่า เขาคือพ่อของน้อง.... เขาไม่ได้รับปากฉันอย่างเป็นเรื่องเป็นราว... ฉันคิดว่าเขาคงไม่อยากมาอยู่ห้องเดียวกับฉันเป็นแน่ ไม่ใช่เพราะไม่รักฉัน...แต่เพราะเขาหนีความต้องการด้านมืดไม่ได้ เอาเถอะ!!!!การพิสูจน์ของฉันจะทำให้คุณรู้ซะทีว่าฉันรักคุณแค่ไหน ฉันยอมเสี่ยงเอาตัวเองเข้าแลกกับมัน.... เพื่อจะรู้ว่าเขาจะเลือกครอบครัว หรือเลือกมัน ไอ้ยาบ้า!!!! คืนนั้นฉันแอบเข้าไปห้องเขาอีกครั้ง.... ฉันตัดสินใจหยิบยาขึ้นมากินหนึ่งเม็ด ฉันอยากจะรู้ว่าถ้าฉันเอายามาใช้บ้างเขาจะรู้สึกอย่างไร อีกสามเม็ดฉันกดทิ้งชักโครกไปจนหมด.... โห!!!เชื่อไหมคะว่าไอ้ยาเม็ดเล็กๆเนี่ยทำให้ฉันนอนไม่หลับ ตาค้างและตื่นตัวอยู่ 1 คืน กับ 1 วันเลยทีเดียว โดยปกติแล้ว เวลาที่เขาเสพยาประเภทนี้เขาจะแบ่งเป็นสี่ส่วน ในวงการยาบ้าเขาเรียกกันเป็นขา...1 ส่วนคือ 1 ขา และในการเสพแต่ละครั้ง แค่ 1 ขาก็มากเกินพอแล้ว แต่ฉันเล่นกินเข้าไปเลยทีเดียว 1 เม็ด..... พอเขารู้ตัวว่ายาหายไป...ฉันก็บอกว่าฉันกินไปหมดแล้ว เขาก็โวยวายใหญ่เลย เขาว่าฉันบ้าไปแล้วหรือ? กินเข้าไปได้ไงตั้งสี่เม็ด...ไม่คิดถึงอันตรายบ้างหรือ? ฉันเลยบอกว่า ที่คุณรู้สึกอย่างไรในตอนนี้... นั่นคือความรู้สึกที่ฉันเจอมาตลอดเวลาที่เราคบกันและรู้ว่าคุณเสพมัน ฉันเจ็บมาก ที่เวลารับรู้ว่าคุณยังคงเสพมันไม่ลดละ คุณจะให้ฉันเสียใจไปจนวันตายเลยหรือไง? ถ้าคุณรักฉันจริง คุณต้องย้ายห้องมาอยู่กับฉัน หลังจากเกิดเรื่องวันนั้น เขาร้องไห้อีกครั้ง.... และที่สุดเขาก็ย้ายมาอยู่ห้องเดียวกับฉัน... ตอนแรกฉันให้เขาดื่มเบียร์ทุกๆเย็น...เพื่อความแน่ใจว่าเขาไม่แอบเสพอีก ห้องเดิมถูกปิดไป โดยที่ฉันเก็บกุญแจห้องไว้คนเดียว ในเวลานั้นสิ่งแวดล้อมรอบข้างและข้างนอก... ก็มีการกวาดล้างยาบ้า...อย่างเข้มงวด เพื่อนหลายคนในวงการของเขาโดนจับ หลายคนติดคุก...หลายคนหนี ไม่มีที่จะอยู่ และหนึ่งในนั้นมีคนหนึ่งเสียชีวิต.... โชคดีเหลือเกินที่ฉันไหวตัวทัน... ไม่เสียแรงที่ฉันยอมกินยาเม็ดนั้นไป ชีวิตของเราได้รอดพ้นมาจากด้านมืดเสียที . เขาสามารถบอกลามันได้อย่างเด็ดขาด.... แม้ว่าจะต้องดื่มเบียร์วันละนิดละหน่อยทุกวัน ก็ยังดีกว่า.... สิ้นสุดกันซะที กับยาเม็ดเล็กๆ ที่นอกจากจะเป็นสิ่งไม่ดี แล้วยังเป็นสิ่งที่ผิดกฎหมายอีกด้วย.... ฉันดีใจที่เราผ่านพ้นวันเวลาเหล่านั้นมาได้ นั่นคงเป็นผลตอบแทน ความรัก ที่เรามีต่อกัน ฉันเชื่อเช่นนั้น!!!!!   Create Date : 25 เมษายน 2550 24 comments Last Update : 30 เมษายน 2550 9:08:52 น. Counter : 384 Pageviews. Share Tweet

คุณน่ารักมากๆ เลยคะ ในที่สุดเขาก็เอาชนะเจ้ายาเม็ดเล็กๆ ได้เพราะคุณ เยี่ยมคะ   โดย: todayd 25 เมษายน 2550 13:24:39 น.

ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านพ้นมาได้แล้ว ขอเพียงแต่อย่ากลับไปอีกแค่นั้นเอง ละครชีวิตไม่มีตอนจบจริง ๆ ค่ะ ขอเอาใจช่วยให้ผ่านเรื่องราวต่าง ๆ ไปได้ด้วยดีนะคะ มีความสุขมาก ๆ ค่ะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 25 เมษายน 2550 14:18:37 น.

คุณเก่งมาก ๆ เลยค่ะ นับถือ หัวใจคุณจริง ๆ ค่ะ สู้ต่อไปนะคะ ชีวิตเราไม่หยุดอยู่แค่นี้แน่ จะเป็นกำลังใจให้คนสู้ชีวิต อย่างคุณค่ะ   โดย: นางฟ้าแก่แก่ 25 เมษายน 2550 15:01:02 น.

นี่ละเขาถึงว่า กำลังใจคนใกล้ตัว สำคัญที่สุด รักคนที่อยู่ข้างๆ เยอะน้า.......ทุกๆคน อุ้ย ไอคอนผิด   โดย: น้าวัชร-จัดให้ 25 เมษายน 2550 15:05:47 น.

ยินดีด้วยนะคะที่ผ่านเหตุการณ์นั้นมาด้วยดี   โดย: เพียงแค่เหงา 25 เมษายน 2550 15:25:19 น.

สวัสดียามบ่าย แวะมาทักทายยามอากาศร้อนๆครับ มีความสุขนะครับ   โดย: เซียน_กีตาร์ 25 เมษายน 2550 15:47:05 น.

ขอเป็นกำลังใจให้ต่อไปค่ะ ไม่น่าเชื่อว่า ยาเม็ดเล็กๆ จะฤทธิ์มากขนาดนี้   โดย: blue_raindrop 25 เมษายน 2550 16:00:26 น.

ชีวิตคือการเดิมพัน ความรักคือกำลังใจ ขอให้คุณโชคดีกับทุกๆ การก้าวเดิน   โดย: นู๋กิ๊ฟกะนู๋เกมส์ (giftgame ) 25 เมษายน 2550 16:42:25 น.

เฮ้อ...ถอนหายใจอย่างโล่งอก   โดย: ทาสบอย 25 เมษายน 2550 17:43:55 น.

ทำอะไรเสี่ยง ๆ อีกแล้วนะคุ อยากเห็นตอนเจ็บที่แฮปปี้ ตอบจบที่บอกว่า "นี่ไงครอบครัวอันอุ่นรัก"   โดย: mooemp 25 เมษายน 2550 17:44:14 น.

ยินดีด้วยนะคับที่ผ่านมันมาได้ ยังไงชีวิตเรามันก็ต้องสู้อยู่แล้วอ่ะเนอะ   โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก 25 เมษายน 2550 17:46:32 น.

ออกจะทุลักทุเลและบ้าบิ่นไปนิดนะคะ แต่ก็ดีแล้วค่ะที่ผ่านมาได้ ที่ผ่านมาขอให้มันเป็นแค่ฝันร้ายนะคะ เดินหน้าต่อไปด้วยสติ เหตุผลและใจที่เข้มแข็ง หวังว่าต่อไปคุณและครอบครัวคงพบเจอแต่เรื่องดีๆค่ะ   โดย: ฝากเธอ 25 เมษายน 2550 18:37:06 น.

ดีใจด้วยจ้า วันนี้เพลงเพราะจริงๆ   โดย: หยุ่ยยุ้ย 25 เมษายน 2550 19:37:28 น.

ดีนะคะที่ผ่านช่วงนั้นมาแล้ว จึงกลายเป็นครอบครัวอุ่นรัก ยินดีด้วยค่ะ ช่วงนี้ฝยตกรักษาสุขภาพนะคะ ฝันดีค่ะ   โดย: ดวงตะวัน (Doungtawan ) 25 เมษายน 2550 22:02:45 น.

ถูกต้องเลยค่ะ เราต้องเคารพการและเชื่อมั่นในการตัดสินใจของเราเองทุกครั้งๆ ป.ล.ฝันดีนะค่ะ   โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 26 เมษายน 2550 2:49:42 น.

เริ่มโตแล้ว จะหายเหนื่อยแล้ว   โดย: ต่อตระกูล 26 เมษายน 2550 11:10:26 น.

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ   โดย: จ้าววว.. (น้ำอิน ) 26 เมษายน 2550 11:16:44 น.

คุณเป็นคนที่เข้มแข็งมาก ผมเชื่อว่า ไม่ว่าจะมีสิ่งใดๆเข้ามาในชีวิต คุณก็สามารถลุกขึ้นสู้ และผ่านมันไปได้ครับ   โดย: สายลมลำเอียง 26 เมษายน 2550 11:48:06 น.

หลังจากนี้จะมีอะไรเกิดขึ้นอีกมั๋ยนะ ผมจะคอยติดตามมันต่อไป   โดย: หนุ่มปักษ์ใต้ 26 เมษายน 2550 12:27:01 น.

ขอให้มีกำลังใจ ก้าวไปข้างหน้านะคะ กลับมาแล้วค่ะ เอารูปไปเที่ยวมาฝาก   โดย: วันวานที่ผ่านมา 26 เมษายน 2550 12:36:57 น.

สวัสดีค่ะ เป็นยังไงบ้างคะ สบายดีมั๊ยคะ มีความสุขมาก ๆ นะคะ   โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 26 เมษายน 2550 12:46:56 น.

ถ้าเลิกเบียร์ได้อีกอย่าง ก็สุดยอดเลยครับ หวังว่านะครับ...เป็นกำลังใจให้   โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 26 เมษายน 2550 12:49:02 น.

วันนี้ มาขโมย ความรัก คนแถวๆ นี้ สักหน่อย   โดย: น้าวัชร-จัดให้ 26 เมษายน 2550 12:50:24 น.

ดีใจด้วยค่ะ ที่ทำสำเร็จ   โดย: อิจิโงะจัง 26 เมษายน 2550 19:25:13 น.