Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
3 เมษายน 2550
 
All Blogs
 

กว่าจะเป็น...ครอบครัวอุ่นรัก (4)






สวัสดีค่ะ....

คงไม่ว่ากันนะคะ ที่ไม่ได้อัพเดททุกวันตามสัญญา
เมื่อวานงานค่อนข้างเยอะ...และไม่ได้พิมพ์เก็บไว้ค่ะ
ทุกครั้งฉันนั่งนั่งทบทวนเหตุการณ์แล้วพิมพ์ไปด้วย...
ก็เลยอาจทำให้บางตอนมาล่าช้าไปบ้างนะคะ
ไม่พูดพล่ามทำเพลงกันนะคะ...ต่อเลยดีกว่า....


ว่ากันว่าคนเราสามารถลิขิตชีวิตตัวเองได้....
แต่บางครั้งก็มีโชคชะตาเข้ามาเป็นตัวช่วย...
และนั่นคงเป็นฟ้าเบื้องบนที่ขีดโชคชะตาให้ฉันกับเขาได้พบกัน....

เมื่อย้อนมองไปถึงเรื่องราวระหว่างฉันกับเขา
ทำให้นึกถึงประโยคที่ว่า น้ำหยดลงหินทุกวันหินมันยังกร่อน...
แล้วหัวใจอ่อนๆ ที่มีเลือดเนื้อนั่นล่ะ...มันจะไม่ไหวโอนอ่อนไปได้หรือ?


ถึงแม้ว่าฉันจะเฝ้าบอกตัวเองอยู่ตลอดเวลาว่า
...แม่นางเอ๋ย นางเคยเจ็บมาแล้วอย่างแสนสาหัส...
การที่นางจะรักใครอีกครั้งนางต้องคิดทบทวนให้ดีดี

...ฉันต้องมองไปไกลๆ และรอบคอบ...
แม้ว่าความรักจะไม่มีเหตุผลมากไปกว่าหัวใจ
แต่ฉันต้องตรึกตรองให้ถ้วนถี่ก่อนที่จะรักอีกครั้ง
จนบางทีเขาเองยังบอกกับฉันว่า ฉันปิดกั้นตัวเองจนเกินไป

วันเวลาผ่านไปเป็นสองปี ที่เราได้รู้จักกัน
ในวันเกิดของเขา เมื่อต้นเดือนสิงหาคม 2544
เป็นวันเริ่มต้นความเปลี่ยนแปลง.....
เขาบอกรักฉัน ในวันเกิดของเขา
และฉันไม่รู้ว่าใครไปสอนให้น้องปาเรียกเค้าว่าพ่อ...
แต่ในวันเกิดเขาปีนั้น...น้องปาเรียกเค้าว่า "พ่อ"
ในขณะที่น้องปาเริ่มเรียนรู้ที่จะพูดได้แค่ปีเดียว
เมื่อลูกเรียกเขาว่าพ่อ ทำให้ฉันอึ้ง และสับสนอย่างที่สุด
ฉันบอกน้องว่าให้เรียก"น้า"อย่างเดิม....
แต่เขาบอกว่าจะไปห้ามลูกทำไม...ก็ให้เขาเรียกอย่างนั้นแหละ
เขาไม่เคยคิดรังเกียจเลยว่าฉันจะมีอดีตมาอย่างไร
เขารับได้ทุกอย่างในความเป็นตัวฉัน.....
เขาขอให้น้องปาเรียกเขาว่าพ่อและนั่นคือของขวัญวันเกิดที่น้องปาให้เขา....
เอาเข้าสิ...ฉันจะทำอย่างไร....
ฉันไม่อยากให้ลูกที่มีปมด้อยในเรื่องนี้อยู่แล้ว
ไม่อยากให้น้องเกิดความสับสนและเสียใจอีก
ในตอนนั้นน้องปาอายุสองขวบกว่าแล้ว
น้องปาเริ่มโตพอที่จะเรียกหาพ่อ....
ซึ่งฉันก็เคยมั่นใจอยู่เสมอว่าฉันเป็นได้ทั้งพ่อและแม่....
แต่ตอนนั้นฉันยอมรับว่าตัวเองเริ่มสับสนมากๆ ที่มันกลับกลายเป็นเช่นนั้น...
เขาบอกกับฉันว่า ให้ฉันเปิดใจและให้โอกาสเขา
ฉันบอกกับเขาอย่างจริงจังว่า ฉันไม่อยากรักใครแล้ว
หัวใจฉันน่ะมันขึ้นสนิม จนตายไปนานแล้ว
...แต่เขาบอกว่า เขาจะเป็นคนที่มาเคาะสนิมในใจให้กับฉัน...
...ฉันเหมือนกำลังหนีตัวเองอีกครั้ง...


ในเวลาเดียวกัน ความสุขไม่เคยมาเพียงลำพัง
...ในความสุขก็มักจะแฝงมาพร้อมกับความทุกข์...
หลายคนบอกว่าอยากอ่านเรื่องราวของฉันแบบแฮ๊ปปี้
แต่ฉันบอกแล้วว่า หนทางไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบ
...ชีวิตมันก็ต้องมีทั้งน้ำตา และรอยยิ้มปนกัน...


ฉันควรจะดีใจที่มีเขา...เพราะเท่าที่คบกันเขาก็มีความจริงใจ
ไม่เสแสร้งแกล้งทำ...เหมือนคนอื่นๆ...
และฉันค่อนข้างมั่นใจว่าผู้ชายคนนี้ไม่ได้หลอกว่ารักฉัน
แต่มันก็ไม่เป็นอย่างนั้น...ไม่มีอะไรที่สมบูรณ์แบบไปทั้งหมด...

แรกรักทุกอย่างมักจะสวยงามและดูดี...
ซึ่งฉันก็เคยมีประสบการณ์มาแล้ว....
ฉันเพียรพยายามที่จะไม่เดินไปเหยียบรอยช้ำรอยเดิม
แต่ไม่มีอะไรที่เราจะได้มาโดยง่ายดาย และไม่มีอุปสรรค
อุปสรรคในความรักครั้งนี้จะยิ่งใหญ่แค่ไหน...?
แล้วฉันจะผ่านพ้นมันไปได้หรือไม่นั้น?
มารอติดตามกันต่อไปนะคะ...

ปล....ละครชีวิต บางทีก็ดูซับซ้อน...
เหมือนที่ฉันเคยพูดไว้ว่าชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายนั่นแหละค่ะ







 

Create Date : 03 เมษายน 2550
25 comments
Last Update : 30 เมษายน 2550 9:48:40 น.
Counter : 450 Pageviews.

 

ตามมาอ่านอย่างใจจดจ่อ

อ่านแล้วรู้สึกดีจริงๆ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

แล้วจะมาอ่านตอนต่อไปค่ะ

 

โดย: เพียงแค่เหงา 3 เมษายน 2550 11:58:05 น.  

 

ดีใจค่ะ ที่คุณคนเลวที่แสนดี
ไม่ปิดกั้นตัวเอง และผู้ชายคนที่ครองหัวใจคนนี้ ขอปรบมือให้เลยค่ะ ที่ไม่มาคิดมาก
และเปิดโอกาสให้กับหัวใจทั้งสองดวงมาเริ่มต้นกันใหม่
รออ่านตอนต่อไปค่ะ สู้ๆๆค่ะมิซูโก๊ะ

 

โดย: โอน่าจอมซ่าส์ 3 เมษายน 2550 12:04:48 น.  

 


สวัสดีครับ...
แวะมาทักทายครับ.........
ชีวิต ก็เหมือนนิยาย แต่ยังไง ก็ไม่ใช่นิยาย นะครับ

 

โดย: เซียน_กีตาร์ 3 เมษายน 2550 12:20:32 น.  

 

ชีวิตคนเราบางครั้ง คิดมากก็ท้อแท้นะค่ะ

เราเลยไม่อยากคิดมากค่ะ
ยอมรับเหนื่อยยยยย

ทานข้าวเที่ยงให้มีสุขนะค่ะ..
ขอให้มีความสุขค่ะ


 

โดย: catt.&.cattleya (catt.&.cattleya.. ) 3 เมษายน 2550 12:38:55 น.  

 

สวัสดีค่ะ ตามมาอานเช่นเคยค่ะ

กำลังเข้มข้นเลยนะคะ

ชีวิตจริงยิ่งกว่านิยายจริง ๆ ค่ะ

เป็นกำลังใจให้นะคะ

 

โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ 3 เมษายน 2550 12:57:50 น.  

 

ชอบรูปที่อยู่ในคอมเ้ม้นท์บล็อกจังเลย

 

โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) 3 เมษายน 2550 13:21:46 น.  

 

ขอเม้นท์ก่อนอ่านนะค่ะ
เปิดมาเจอ "ครอบครัวอุ่นรัก (4) ต๊กกะใจ

เป็นนักเขียนที่ส่งต้นฉบับเร็วจริงๆ ค่ะ ชอบ^^
ขอตัวไปอ่านก่อนนะค่ะ

 

โดย: lovekun 3 เมษายน 2550 13:28:50 น.  

 

"ถ้าความทรงจำที่เจ็บปวดในอดีต ยากที่จะรักษาให้หายด้วยระยะเวลาอันสั้นฉันใด ความทรงจำที่ประทับใจ ก็จะสามารถอยู่คาใจคุณได้ตลอดกาลฉันนั้น"

แวะไปทานลูกชิ้นที่บล็อคผมมา อร่อยไหมครับ?

อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) 3 เมษายน 2550 13:34:14 น.  

 

ขอบคุณที่เข้าไปอ่าน...เรื่องครูทำอะไรให้คุณ...หรือป่าวค่ะ
ขอให้เข้าไปอ่านตอนอื่นๆที่จะตามมาด้วยนะค่ะ.......
อ่านเรื่อง...ครอบครัวอุ่นรักแล้วก็รู้สึกอิจฉานิดๆ

 

โดย: nong_taky 3 เมษายน 2550 13:39:19 น.  

 


เห็นด้วยคะ..บางทีชีวิตจริงยิ่งกว่าในนิยายอีกคะ..

 

โดย: น้ำอิน (น้ำอิน ) 3 เมษายน 2550 13:47:57 น.  

 

หวาดดี ตอนบ่ายๆค่า

แวะมานั่งอ่านตามเคย

ติดงอมแงมเรยค่ะ

ชิวิตจริง นั้นยิ่งกว่าละครจริงๆค่ะ

ขอให้มีความสุขมากๆนะคะ

 

โดย: blue_raindrop 3 เมษายน 2550 14:22:52 น.  

 

มารอตอนต่อไปนะคะ

 

โดย: off_elmas 3 เมษายน 2550 15:13:41 น.  

 

ขอบคุณมากๆค่ะ สำหรับคำอวยพรวันเกิด
ของให้สิ่งดีๆ สะท้อนกลับไปหาคุณมากเท่าที่คุณต้องการนะคะ

 

โดย: เช้านี้ยังมีเธอ 3 เมษายน 2550 16:24:37 น.  

 

...แต่เขาบอกว่า เขาจะเป็นคนที่มาเคาะสนิมในใจให้กับฉัน...


เจอประโยคนี้เข้าไป แทบละลายเลย

 

โดย: หัวใจสีชมพู 3 เมษายน 2550 17:16:45 น.  

 


รักแรก..อาจทำให้เราฝังใจ
แต่รักแท้ต่างหาก......
คือสิ่งที่เราแสวงหา..และรอคอย

....รักแรก กับ รักแท้
ส่วนใหญ่ มักจะไม่ใช่รักเดียวกัน

คิดถึงค่ะ

 

โดย: มั บ เ มี ย ง (todayd ) 3 เมษายน 2550 19:24:27 น.  

 

ตามมาอ่านค่ะ

 

โดย: หยุ่ยยุ้ย 3 เมษายน 2550 20:08:22 น.  

 

หากโลกนี้คือโรงละครโรงใหญ่ดังว่า...

คุณเป็นผู้เล่นที่สวยงามมากค่ะ..

เป็นแรงใจให้เสมอจ่ะ...


............
คุณแสนดี....มีเรื่องมาให้ร้อนใจ...
ช่วยรับไว้หน่อยนะคะ...
รับ BAG TAG น้อยๆ ไว้ในอ้อมใจด้วยนะคะ..

ขอบคุณค่า....อิอิ

 

โดย: WhileLife 3 เมษายน 2550 20:23:51 น.  

 

ทุกอย่างเก็บไว้ในความทรงจำค่ะ

มีความสุขกับปัจจุบันดีกว่า

 

โดย: ความเจ็บปวด (ความเจ็บปวด ) 4 เมษายน 2550 2:29:49 น.  

 


 

โดย: เซียน_กีตาร์ 4 เมษายน 2550 9:34:40 น.  

 

เมื่อวานอ่านไม่ทัน

 

โดย: ต่อตระกูล 4 เมษายน 2550 9:53:49 น.  

 

พี่รู้หรือเปล่าคะ..ว่าอินไปย้อนอ่านเรื่องของพี่มาทั้งหมดเลยคะ...ขอบอกว่าพี่ยอดเยี่ยมที่สุดสู้ๆนะคะ...อินเอากำลังใจมาเพิ่มให้อีกหนึ่งกระสอบ..รับไปนะพี่

 

โดย: ohevbo (น้ำอิน ) 4 เมษายน 2550 11:42:31 น.  

 

บางช่วงเวลาของชีวิตคุณ
เหมือนเหลือเกินกับ
บางช่วงเวลาของชีวิตผม
(ผมเองก็กว่าจะอัพได้)

 

โดย: สายลมลำเอียง 4 เมษายน 2550 12:13:33 น.  

 

มาอ่านต่อแล้วล่ะ

 

โดย: ทาสบอย 4 เมษายน 2550 12:34:53 น.  

 

วันหยุดที่จะถึงนี้...จะพาครอบครัวอุ่นรักไปเที่ยวใหนกันค่ะ...

 

โดย: nong_taky 4 เมษายน 2550 13:36:56 น.  

 

แวะมาเยี่ยมนะครับ วันนี้ผมจะชวนไป "คลายเครียดด้วยน้ำตา" ที่บล็อคของผมนะครับ อย่าลืมแวะไปให้ได้นะครับ ... อิอิ

 

โดย: อาคุงกล่อง 4 เมษายน 2550 15:19:41 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 


คนเลวที่แสนดี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง
...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร.....
...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก...
นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!

ปั่นบล๊อคคุณให้ Hot สุดๆ ที่ BlogYellow.com คลิ๊กโลด
Friends' blogs
[Add คนเลวที่แสนดี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.