Group Blog
 
<<
เมษายน 2550
 
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
23 เมษายน 2550
 
All Blogs
 
กว่าจะเป็น...ครอบครัวอุ่นรัก (8)






.....
การตัดสินใจคบกับเขาในครั้งนี้แม้จะมีเสียงรอบข้างหลายๆเสียงไม่เห็นด้วย
หลายคนบอกกับฉันว่า ในเมื่อเขาติดยาก็น่าจะรีบเดินออกมาให้ห่าง
........

แต่ฉันก็ไม่ฟังใครทั้งนั้นนอกจากตัวเอง
อย่างน้อยก็มีแม่ของฉันคนหนึ่งล่ะ ที่ไม่ห้ามการตัดสินใจในครั้งนี้

น่าแปลกใจมาก ที่แม่ของฉันกลับให้กำลังใจเราสองคน
แม่บอกว่าให้ฉันคอยดูแลเขาอยู่ใกล้ๆ อย่าให้คลาดสายตา
แม่บอกว่าถ้าเขาไม่เสพเลยติดต่อกันสี่วัน...เขาก็จะเลิกมันได้

แต่การที่จะดึงเขาขึ้นมาเพื่อให้หลุดพ้นจากสารเสพติดนั้นไม่ง่ายอย่างที่คิด

อย่างที่บอกมาแต่ต้นว่าเขาเสพยามานานมาก...เสพมาหลายชนิด
กว่าจะมาเจอกับฉัน ในตอนที่เขาเสพยาบ้านี่ก็ปาเข้าไปนานโข
จนเรียกว่าติดเข้าไปถึงกระดูกดำเลยก็ว่าได้....

หลายครั้งที่เราเริ่มนับหนึ่งใหม่ แล้วก็คว้าน้ำเหลว พ่ายแพ้ต่อยาเม็ดเล็กๆ
หลายครั้งที่ฉันเริ่มท้อแท้ และหลั่งน้ำตา....
จุดอ่อนของเขาคือการใจอ่อน การตามใจตัวเอง...
ที่สำคัญเขาหลอกตัวเองอยู่เสมอว่าไม่ได้ติดมัน แต่แค่ติดใจ....

ในเมื่อเขาคิดว่ารักฉันกับลูก และคิดจะร่วมชีวิตด้วยกัน
ฉันคงทำใจไม่ได้ถ้าวันหนึ่งลูกโตมาแล้วเห็นพ่อเสพยา....
จะมีวิธีไหนกันที่สามารถฉุดเขาขึ้นมาได้โดยเฉียบพลัน!!!!
......
ครั้งแรกฉันให้เขาหยุดงานเพื่อที่จะหยุดเสพ....
เพราะเขาอ้างว่าเขาต้องใช้ยาเพื่อให้การทำงานมีประสิทธิภาพ
ซึ่งที่จริงไม่ได้เกี่ยวกันเลย เพราะเขาไม่ได้ใช้กำลังในการทำงาน
เหมือนพวกคนงานที่ใช้ยาตัวนี้กันอย่างเกลื่อนกลาดเพื่อเสริมกำลัง

การพยายามครั้งแรกล้มเหลวไม่เป็นท่าในสองวัน
วันแรกที่ไม่ได้เสพมีทั้งอาการปวดกระดูก...ไข้ขึ้นสูง หนาวสั่น น่ากลัวมาก
ทั้งนี้ก็อยู่ในความดูแลของฉัน...
แต่ในวันที่สองตอนที่ฉันเผลอเขาก็แอบแบ่งจากคนงานมาเสพอีก
........

ยอมรับว่าตัวเองเหนื่อย ท้อแท้...เพราะแวดล้อมเต็มไปด้วยยาเม็ดสีส้มๆ
คนรอบข้างบางคนก็คอยถากถางนินทา...สารพัด

พอฉันร้องไห้เขาก็เริ่มต้นใหม่ ....
แม่ฉันก็คอยถามข่าวคราวและให้กำลังใจตลอดเวลา
เอาน่า!!!ฉันยืดอกบอกตัวเองทั้งน้ำตา... ลองใหม่อีกครั้ง
ครั้งที่สอง....เริ่มใหม่ด้วยใจสู้ๆๆๆ

ทั้งเกรงใจเจ้านายเป็นอย่างมากที่เขาต้องหยุดงานบ่อยๆ
แต่โชคดีที่เจ้านายค่อนข้างรักเราทั้งสองคน
เจ้านายให้โอกาสเขา เพื่อให้กลับตัวเป็นคนใหม่
คราวนี้ฉันเก็บกวาดห้องของเขาจนเรียบร้อยไม่ให้หลงเหลือร่องรอย
ไม่ให้มีแม้แต่กลิ่นเดิมๆ ที่เคยคุ้นเคย
ฉันขอแนะนำให้รู้จักกับไอ้ยาเม็ดเล็กๆหลากสีสันนิดนึงค่ะ
ตอนแรกฉันเองก็ไม่เคยรู้จักหน้าตา รสชาติ และกลิ่นของมันมาก่อน
ยาบ้าที่ใครๆ หลงใหลในรสชาติ และสรรพคุณของมันจะมีหลายสี
ทั้งส้ม เหลือง เขียว ช็อคโกแล็ต แต่ละ Lot. ที่ผลิตออกมาจะมีสีที่ต่างกันไป
กลิ่นของมันหอม หวาน ชวนให้นึกถึงขนมหวานรสช็อคโกแล็ต
บางครั้งก็รู้สึกเหมือนกลิ่นของไอศครีมวนิลา...
คงอย่างนี้ล่ะค่ะ ที่ทำให้เขาติดใจเป็นอย่างมาก
เวลาที่เขาเสพยาไปแล้ว เขาจะมีอารมณ์สุนทรีย์ ขยันและใจเย็นมาก
เขาจะนั่งทำงาน นั่งออกแบบโน่นนี่ ประดิษฐ์นั้นนี้สารพัด
เรียกว่าอารมณ์ศิลปะเข้าครอบงำเลยที่เดียว…
และนั่นก็เป็นเรื่องโชคดีอีกอย่างหนึ่ง ที่เขาไม่ก้าวร้าวกับฉันและลูก
อันนี้ต่างจากที่เคยเห็นข่าวทีวี ที่มีคนเมายาบ้าจับตัวประกันค่ะ

แต่สุนัขตำรวจอย่างฉันก็จะไม่ยอมให้เขาหลงใหลมันไปตลอดชีวิตแน่ๆ
แม้จะต้องเหนื่อยก็ยอม เพื่อชีวิตที่ดีขึ้นของเราทั้งสามคน
ฉันทั้งทำงาน ทั้งเลี้ยงลูก และต้องวิ่งขึ้นวิ่งลงเพื่อไปดูแลเขา
คราวนี้ฉันให้เขานอนอยู่แต่ในห้องทั้งวัน....
โดยมีฉันคอยส่งข้าวส่งน้ำ คอยเช็ดตัวให้ในตอนที่มีไข้สูง
ส่วนน้องปาในตอนนั้นก็ค่อยเบาใจไปเปราะหนึ่ง
เพราะฉันส่งน้องเข้าเรียนอนุบาล...ฉันก็เลยมีเวลาดูแลเขาได้มากขึ้น
โดยที่น้องปาไม่ได้สงสัย...และไม่ได้รับรู้ว่าพ่อเป็นยังไง
คราวนี้ฉันยอมถึงขนาดไปนอนเฝ้าเขาที่ห้อง
เพราะฉันอยากดูแลเขาไม่ให้คลาดสายตาเลยทีเดียว
ในครั้งนี้ฉันเริ่มมีกำลังใจขึ้นมา...
เพราะมันผ่านพ้นไปได้จนถึงวันที่สี่...ตามที่แม่เคยแนะนำ
เขาไม่ได้แตะต้องมันเลยตลอดสี่วัน....
จนกระทั่งตกตอนเย็นพอเลิกงาน ฉันต้องออกไปซื้อกับข้าว
คราวนี้ฉันคิดว่าเขาคงหลุดพ้นมันได้แล้วแน่นอน
แต่แล้วฉันก็ต้องพบกับความเสียใจอีกครั้ง
เมื่อตอนกลับจากซื้อกับข้าว ...ปรากฎว่าเขากำลังยืนเรียกรถอยู่ที่ปากซอย
เขาบอกฉันว่าจะออกไปทำธุระแป๊บนึง
ฉันรู้คำตอบอยู่แล้วว่าธุระของเขาคืออะไร
ฉันไม่ยอมปล่อยให้เขาไปเพียงลำพังคนเดียวโดยเด็ดขาด
แม้เขาจะไม่ยอมให้ไปด้วย แต่ฉันก็ดื้อรั้นไปจนได้

ตลอดทางที่นั่งรถไปด้วยกัน...
ไม่มีคำพูดใดใดระหว่างเราสองคน
จนกระทั่งไปถึงที่แห่งหนึ่ง เขาบอกให้ฉันนั่งรออยู่ข้างฟุตบาท
ฉันยอมตามเขา ยอมนั่งรอเขาอยู่คนเดียว
ทั้งที่รู้ว่าเขาไปทำอะไร เขาไปเอายามาอีก

ฉันโทรไปเล่าให้แม่ฟังระหว่างนั่งรอเขา
เผื่อมีอะไรเกิดขึ้นแม่จะได้รู้ว่าเป็นเพราะอะไร....

อ้อ...วันนั้นเป็นวันประจวบเหมาะ ที่น้องปาไม่อยู่บ้าน
น้องไปเยี่ยมพี่ที่ออฟฟิศที่เขาเพิ่งคลอดลูก โดยไปกับพี่ๆที่ทำงาน

ฉันนั่งร้องไห้อยู่หน้าธนาคาร เหมือนคนบ้าคนหนึ่ง
ผู้คนเดินกันไปมาหลายหน้าหลายตาแต่ฉันก็ไม่ได้สนใจ

จนกระทั่งระหว่างทางที่กลับบ้านพัก...
ฉันก็ยังร้องไห้มาตลอดทางโดยไม่พูดอะไรเลยแม้แต่คำเดียว
เขานอนหนุนตักฉันในแท็กซี่ แล้วบอกกับฉันว่า เขารักฉัน
รักมากที่สุดในโลกเลย ครั้งนี้เขาขออีกครั้งเดียวแล้วจะไม่ทำอีก
ฉันก็ไม่พูดอะไร จนกระทั่งถึงที่พัก....ฉันก็ให้เขาขึ้นไปก่อน
ฉันบอกว่าขอเข้าห้องน้ำข้างล่างก่อน...
พอเขาขึ้นไป ฉันก็โทรหาพี่ที่พาน้องปาไป บอกขอฝากน้องคืนนึง

ฉันคิดว่าต้องไปที่ไหนซักที่ เพื่อที่จะทำใจเรื่องนี้
ฉันเริ่มหมดหวังอีกครั้ง....

เขาพยายามโทรหาฉัน แต่ฉันก็ไม่รับสาย
แต่ดูเขาค่อนข้างห่วงฉันพอสมควร
เขาถามว่าจะไปไหน...ฉันบอกว่าฉันจะไปตาย!!!!
เพราะฉันไม่อยากอยู่ต่อไปแล้ว ในเมื่อคุณไม่ยอมต่อสู้
ฉันไม่อยากต่อสู้คนเดียวอีกต่อไป.....และฉันเหนื่อยกับคำโกหก
ที่คุณบอกว่ารักฉันที่สุดในโลก ที่คุณบอกว่าฉันคือส่วนเติมเต็มชีวิต
ฉันไม่เชื่อคุณอีกต่อไป...ฉันเหนื่อย ที่จะฉุดรั้งคุณต่อไป
ลืมฉันซะ!!!!!!!!!
ฉันบอกเขาไม่ต้องโทรมาอีก....พูดจบฉันก็ปิดเครื่องมือสื่อสาร

ในตอนนั้นฉันแกล้งขู่เขาไปอย่างนั้นเอง
ฉันคงไม่คิดสั้น ไปตายโดยทิ้งลูกไว้ลำพังหรอกนะ...
ฉันไปหาพี่ชายคนหนึ่ง ที่เข้าใจฉันมาโดยตลอด
เป็นพี่ที่ออฟฟิศที่รักเราทั้งสองคน....
และเป็นพี่ที่ฉันนึกถึงคนแรกเวลามีปัญหา....
ฉันอยากรู้ว่าเขารักฉันจริงแค่ไหน....เขาจะยอมสู้ต่อไปหรือเปล่า?

ในที่สุด คืนนั้นเขาพยายามตามหาฉันจนเจอ….

ฉันคิดว่า คงมีแต่ความรักเท่านั้นที่จะช่วยประคับประคองเราสามคน

ฉันเริ่มคิดแผนใหม่ในใจเงียบๆคนเดียว....
เพราะพี่ชายบอกกับฉันว่า...ให้ฉันสังเกตุดูคนที่เสพยาบ้าดีดี
คนเหล่ามักจะไม่ดื่มเบียร์หรือเหล้า...ซึ่งก็เป็นอย่างนั้นจริงๆ
เขาไม่เคยดื่มเลย...สิ่งที่เขาโปรดปรานมากที่สุดคือขนมหวาน

ฉันคิดออกแล้วว่าจะทำอย่างไร....
คราวนี้ฉันจะเอาชนะมันให้ได้ ไม่ว่าจะต้องแลกกับน้ำตาอีกกี่หยดก็ตาม

รอพบกับปฏิบัติการที่จะทำให้ท่านต้องทึ่ง และอึ้งอีกครั้ง
วิธีหนามยอกเอาหนามบ่งของฉัน...
และความรักของฉันที่ช่วยฉุดเขาขึ้นมา...จากมุมมืด!!!!!!!!!

........









Create Date : 23 เมษายน 2550
Last Update : 30 เมษายน 2550 9:07:54 น. 37 comments
Counter : 335 Pageviews.

 
ใจสู้จังค่ะ


มีความสุขกับวันทำงานวันแรกนะค่ะ


โดย: ฟ้าสีหม่น คืนไร้ดาว วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:12:27:53 น.  

 
แผนใหม่ในใจเงียบๆ

อื่ม น่าคิด

ลูกน่ารักอีกแว้วววว



โดย: น้าวัชร-จัดให้ วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:13:01:36 น.  

 
เหนื่อยใจแทนเลยค่ะ
กว่าจะผ่านวิกิตนั้นมาได้
โอเล่ไม่ชอบเลย คนที่ผลิต
ยาบ้าออกมาทำร้ายและทำลายคน
เป็นกำลังให้คุณคนเลวแสนดีเสมอค่ะ
โอเล่ไปนอนนะค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆกับครอบครัวค่ะ


โดย: โอน่าจอมซ่าส์ วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:13:13:21 น.  

 


สู้ๆๆต่อไปนะคะ..อินจะเป็นกำลังใจให้


โดย: จ้าววว... (น้ำอิน ) วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:13:17:30 น.  

 
มาเป็นกำลังใจและอ่านต่อ

โห กว่าคุณจะผ่านมาได้ต้องใช้กำลังใจมากมายจริงๆ

คุณเก่งมากค่ะ


โดย: เพียงแค่เหงา วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:15:30:03 น.  

 
ระทึกแทบรอตอนต่อไปไม่ไหว

รีบ ๆ อัพล่ะ


โดย: ทาสบอย วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:15:32:41 น.  

 
นั่งรอตอนต่อไปค่ะ


โดย: blue_raindrop วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:17:02:03 น.  

 
อ่านแล้วหายใจไม่ออกครับ
มันอึดอัดๆ อึ้ง.....
แต่อยากให้ผู้ที่กำลังมีปัญหาเกี่ยวกับยาเสพติดได้อ่านจังเลย
สำหรับวิธี "เอาชนะ" มัน

.............


ดีใจที่พี่ชอบสาว สาว สาว ครับ


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:17:40:55 น.  

 
เป็นกำลังใจกับการต่อสู้ในทุกอุปสรรคนะคะ...
พบเจอแต่สิ่งดีงามด้วยค่ะ

น้องน่ารักจังเลยจ๊ะ


โดย: Kontonnum วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:19:39:10 น.  

 
ดูรูปแล้วอุ่นรักจัง


โดย: ต่อตระกูล วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:19:54:03 น.  

 
เก่งจัง ผู้หญิงคนนี้

ถ้าอยู่ใกล้ๆนะ อยากจะโดดกอดคุณสักครั้ง



โดย: หยุ่ยยุ้ย วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:20:06:55 น.  

 
คุณเกิดมาเพื่อเขา

และเขาก็เกิดมาเพื่อคุณคะ


โดย: todayd วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:20:43:18 น.  

 
เข้ามาเยี่ยมครับ


โดย: doyngam วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:20:45:47 น.  

 
ติดตามเรื่องราวอย่างใจจดจ่อ วันนี้เอาดอกไม้มาฝากนะคะ พรุ่งนี้จะเดินทางท่องเที่ยวทั่วไทยอีกแล้วค่ะ



โดย: วันวานที่ผ่านมา วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:21:45:35 น.  

 
อดีตคือสิ่งที่เราเดินผ่านมาแล้ว
อนาคต เราก็ยังไปไม่ถึง

คนเราต้องอยู่กับปัจจุบันนะ

เป็นกำลังใจให้ สู้ต่อไปนะ
กว่าจะเจอใครสักคนที่เป็นMr right จริงๆ ในชีวิตเราสักคน ถือว่ามีค่ามหาศาล เลยนะ ดีใจด้วยที่คุณก็มีโอกาสได้เจอเค้านะคะ

Tikky!


โดย: Stricky-rice วันที่: 23 เมษายน 2550 เวลา:23:11:56 น.  

 
ขอบคุณนะค่ะที่เข้าไปอวยพรวันเกิด

ความรักนี่ดีจังเลยนะค่ะ


โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:2:40:06 น.  

 
แวะมาตอนเช้าจ้า กาแฟสักแก้วม่ะ

เอ หรือว่ายังไม่ตื่นอะเนี่ย


โดย: หนุ่มปักษ์ใต้ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:8:08:48 น.  

 
สวัสดีค่ะ ตามไปอ่านตอนที่ 7 มาค่ะ

คุณคนเลวที่แสนดีเข้มแข็งมากเลยค่ะ

ยังไงก็เป็นกำลังใจให้เสมอนะคะ

ขอให้มีความสุขมาก ๆ ค่ะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:10:05:43 น.  

 
วันนี้ไม่มีไรเปลี่ยนแปลง





โดย: น้าวัชร-จัดให้ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:13:21:12 น.  

 
มาเชิญชวนไปโหวตให้ในหลวงของเราเป็นพระมหากษัตริย์อันดับหนึ่งของโลก

คลิ๊กตรงนี้เลยครับ

สังเกตุง่ายๆที่ด้านซ้ายของรูป จะมีแป้นลูกศรสีขาวชี้อยู่ที่เส้นสีแดง ให้เราเลื่อนมาด้านขวาสุดให้ติด SUBMIT คะแนนก็จะขึ้นไปที่ 100 คราวนี้ก็คลิ๊ก SUBMIT เท่านี้เอง

ขอพระองค์ทรงพระเจริญ


โดย: เราสองคน (ฝากเธอ ) วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:13:31:19 น.  

 
ก็คิดว่าไม่ง่ายที่จะทำอย่างที่ใจคิดเหมือนกัน
วันนี้เป็น "ลูก"
อนาคตเป็น "พ่อ"
ถ้าถึงวันนั้นจะคิดอย่างไรค่อยว่ากันอีกที
เพียงแต่ "เชื่อ" ในสิ่งที่เราเคยผ่าน
เราเชื่อว่า คนดี..มีความสุขแน่ๆ
แต่คนเก่งแล้วมีความสุขก็ไม่ง่ายที่จะเป็น

ถึงตอนนั้นค่อยว่ากันอีกทีเนาะ


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:13:45:58 น.  

 
แวบมาทักทายเจ้าคะ


โดย: จ้าววว..... (น้ำอิน ) วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:13:51:30 น.  

 
ว้าววว
บล็อกแต่งใหม่
เรียบแต่เก๋ ซะไม่มีเลยน้อง


โดย: ทาสบอย วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:14:24:45 น.  

 
เราสองคนต้องขออภัยเพื่อนๆทุกคนจริงๆนะคะ สำหรับเรื่องที่ชวนไปโหวตให้พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัว เราได้รับการบอกต่อมาจากเพื่อนๆจากเว็บไซต์หนึ่ง ไม่ได้เข้าไปอ่านเช็คให้แน่ใจ คิดว่าเป็นการโหวตให้พระมหากษัตริย์ที่ดีทีสุดในโลก ตามที่เพื่อนๆบอกเรามา แต่จริงๆแล้วเป็นการโหวตเพื่อจัดอันดับผู้มีอิทธิพลที่สุดในโลก เราเห็นมีเพื่อนบางคน มาเขียนแย้ง เราถึงได้เข้าไปอ่านรายละเอียด ก็เห็นด้วยกับเพื่อนคนนั้นนะคะ เราสองคนต้องขออภัยเพิ่อนๆเป็นอย่างสูงไว้ณ.ที่นี้ด้วยค่ะ


โดย: ฝากเธอ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:15:40:34 น.  

 


เขียนเนื้อหาเก่งจังค่ะ
แต่มีความสุขนะค่ะได้ขีดได้เขียนนะค่ะ
เราก็ชอบค่ะ..ทำให้มีความสุขดีค่ะ
ขอให้มีความสุขมากๆนะค่ะ
ยศและลาภ หาบไป ไม่ได้แน่
เว้นเสียแต่ ต้นทุน บุญกุศุล
ทั้งสมบัติ ทั้งหลาย ให้ปวงชน
ร่างของคน เขายังเอา ไปเผาไฟ

ชีวิตเกิดแก่เจ็บตาย เป็นสิ่งแน่นอน
ละการกลั่นแกล้ง เกลียดชัง อิจฉาริษยา
เพื่อให้จิตสุข และใจสงบ หมั่นทำความดี

วันนี้วันพระ.ขึ้น 8ค่ำเดือน 6 ค่ะ
เราชอบคิดถึงในวันนี้..เมื่อไหร่นะหรือ
คนเรามักคิดว่าเมื่อใจเป็นทุกข์เราย่อมยึดติดในธรรม
แต่เราว่ามิใช่..ใจคิดดีก็คือธรรมในใจเรา
ที่เกิดขึ้นได้ตลอดเวลา

อนุโมทนาค่ะ





โดย: catt.&.cattleya.. วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:16:01:34 น.  

 
สู้นะคะ กำลังใจจากเพื่อนๆ ในนี้ยังมีอยู่มากมาย


โดย: กระจิบหญ้าสีเรียบ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:17:29:19 น.  

 
แวะมาเยี่ยมนะครับ

อิอิ


โดย: อาคุงกล่อง (อาคุงกล่อง ) วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:17:33:01 น.  

 
ใส่ภาพหลังชื่อล็อกอินได้แล้วนี่นา น่ารักด้วยค่ะ

ขอโทษนะคะ มาตอบไม่ทันเรย


โดย: blue_raindrop วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:18:48:59 น.  

 
สู้ๆนะคับ เป็นกำลังใจให้คับ

ไม่ได้แวะมาซักพักแล้ว ไว้จะแวะมาบ่อยๆนะคับ

บ๊าย บาย


โดย: เพลงนี้เกี่ยวกับความรัก วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:18:50:13 น.  

 




ขอตอนจบเลยได้มะ รุ้สึกแต่ว่าเมื่อไหร่นะเรื่องราวมันจะดีขึ้น



โดย: mooemp วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:19:44:41 น.  

 
แวะมาราตรีสวัสดิ์

น้าวัชร ขายคอมพิวเตอร์จ้า



โดย: น้าวัชร-จัดให้ วันที่: 24 เมษายน 2550 เวลา:21:23:40 น.  

 
เข้ามาอ่านทีไรก็รู้สึกกินใจ

อ่านวกไปวนมาไม่รู้จักเบื่อ

มีความสุขมาก ๆนะค่ะ

ยินดีอย่างยิ่งที่จะเป็นเพื่อน และยินดีที่ได้รู้จักค่ะคนแปลกหน้า



โดย: ความเจ็บปวด วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:0:49:24 น.  

 
เสร็จเมื่อไหร่ ส่งเมื่อนั้น สัญญาครับ


โดย: กะว่าก๋า (กะว่าก๋า ) วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:10:06:23 น.  

 
แวะมาเยี่ยมจ้า...

และชวนให้พาน้อง ๆ ตัวเล็กๆ ไปดูหนังมะ..หมาในโรงน่ะ...หนุกมาก ๆจ้า...


โดย: จิชฎา วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:10:08:40 น.  

 
ลูกใครหว่า เที่ยวมาเล่นอยู่ชายหาดคนเดียว เก่งจริง ๆ


โดย: เบิร์ดเบิร์ด วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:11:41:31 น.  

 

สวัสดีตอนเที่ยงเจ้าคะ


โดย: จ้าววว..... (น้ำอิน ) วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:11:53:20 น.  

 
แวะมาทักทายค่ะ

มีความสุขมาก ๆ นะคะ


โดย: ใบไม้ร่วงในป่าใหญ่ วันที่: 25 เมษายน 2550 เวลา:13:05:30 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

คนเลวที่แสนดี
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




หลายครั้งที่นั่งดูละคร...แล้วกลับย้อนมองดูตัวเอง
...ชีวิตฉันก็ไม่ต่างจากละครซักเท่าไร.....
...ดูดูไป อาจจะหนักหนากว่าละครน้ำเน่าซะอีก...
นี่แหละน๊าชีวิต!!!!!

ปั่นบล๊อคคุณให้ Hot สุดๆ ที่ BlogYellow.com คลิ๊กโลด
Friends' blogs
[Add คนเลวที่แสนดี's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.