ดูชีวิตของคนอื่น...ที่เขมร ความที่ไม่ค่อยได้เดินทางไปไหน....เวลาได้ไปไกลๆทีก็แส๊นจะดีใจ.... มีรูปเก่าๆเอามานั่งดู.....เคยเอาบางรูปมาลงแล้วแต่ลบออกไปด้วยเหตุผลบางประการ...... อันนี้จากกัมพูชา....ที่เสียมเรียบและพระพม่ามาเที่ยวที่นครวัด ภาพชีวิตของเด็กชายชาวกัมพูชาที่ทำงานหาเลี้ยงชีพอยู่แถวหน้าศาลเจ้าเจ๊กเจ้าจอม............ในเมืองเสียมเรียบ เขาขายหลายอย่างเลยล่ะค่ะ ทั้งมะพร้าวที่ไว้บูชาที่ศาลและก็นกปล่อย สาวน้อยที่เจอหน้าบันทายสะเร.....เธอขายโปสกาสร์ดค่ะ....ก็ช่วยอุดหนุนด้วย...เราจะเจอเด็กๆประมาณนี้เยอะเลย ทั่วๆทุกที่ที่เราไป.. แต่คนนี้สวยลึกลับดี..ชอบ เด็กน้อย ขายของอยู่ที่ทะเลสาบที่เรียกว่าต็วนเลสาบ...กว้างใหญ่ไพศาล....จนงงว่าเราอยู่ในทะเลหรือทะเลสาบกันแน่......เด็กเกิดในเรือ อยู่ในน้ำ......มีชุมชนกลางน้ำขนาดใหญ่อยู่ที่นี่ด้วยเป็นเมืองย่อมๆเมืองหนึ่งเลย แผนที่ต็วนเลสาบมาเพิ่มเติม...ว่าได้ไปตรงนี้มา ที่มีปลากรอบเยอะ....แต่ถามไปถามมาบอกว่าที่ดีๆเกรด1 ส่งไปเมืองไทยหมดแล้ว......อืมม์...นี่ละน๊า....... เส้นทางไปเสียมเรียบโดยทางรถยนต์แสนสาหัสมากๆนะคะ จากปอยเปตนั่งกันไปโยกเยกโขลกเขลกไปตลอดทาง ผ่านศรีโสภณซึ่งบรรยากาศเป็นอย่างงี้ไปตลอด เป็นดินลูกรัง....5-6ชม.ด้วยกัน.....ห้องน้ำข้างทางพอมีให้แวะ....แต่วิ่งลงไปแล้วต้องวิ่งหน้าเริ่ดกลับมา........ไม่สามารถค่ะ....อั้นไปถึงเสียมเรียบเกือบตายยยย........ หน้าฝนขอแนะนำว่าอย่าเอารถไปเองนอกเสียจากอยากออกรถใหม่ .....โฟวิลยังต้องขายทิ้งกันมานักต่อนักแล้ว.....อิอิ....อันนี้เรื่องจริงนะ แต่คุ้มค่าตรงที่ได้เห็นชีวิตคนอื่นเยอะแยะ...สองข้างทาง....วิถีและชีวิตของคน.....นั่งเครื่องบินก็พรวดเดียวถึง.....แต่จะไปทำไม........ยังสงสัย ตอนไปถึงนครวัด...เห็นตัวปราสาทครั้งแรก......โอโห้......พูดไม่ออกบอกไม่ถูกค่ะ....ทั้งตื่นเต้นทั้งปลื้มใจ...ถึงตื้นตัน( จะตื้นตันทำไมไม่รู้? )คือเคยใฝ่ฝันตั้งแต่สมัยเรียนมหาลัยว่าอยากไปๆๆๆๆดูหนังสือในห้องสมุดเยอะมากเกี่ยวกับนครวัด.........แต่ถ่ายรูปได้ไม่กี่รูป แบตหมดค่ะ....ร้องไห้ได้เลยนะ เอารูปมาดูพลิกไปมา.......เหมือนว่าอยากไปอีกยังไงชอบกล หุหุ.....ครึ่งปีมานี่ชีพจรยังไม่ได้ลงเท้าเลยค่ะ วนเวียนอยู่กับงาน...งาน.....และงาน.......ชอบที่สุดตอนวางทริปไปเที่ยว สนุกดี........ มีต่ออีกนิดหน่อย จะนำมาฝากถ้ามีเวลาค่ะ   Create Date : 17 มิถุนายน 2552 8 comments Last Update : 11 ธันวาคม 2554 18:39:00 น. Counter : 6359 Pageviews. Share Tweet

ดูภาพแล้วรู้สึกดีจังเลยค่ะ จะมีจะจน ต่างก็มีชีวิตตามทางเดินของตัวเอง รอดูรูปนครวัดอยู่นะคะ   โดย: น้ำค้างเดือนหก 17 มิถุนายน 2552 21:51:16 น.

ขอบคุณคุณน้ำค้างเดือนหกนะคะ..... ปล.ชอบชื่อล็อกอินมากเลย.......   โดย: popang (popang ) 17 มิถุนายน 2552 22:02:40 น.

เจ้าป้ามาแว้ววว ชอบรูปแนวนี้อ่ะ ดูแล้วมันได้อารมณ์เหมือนไปเที่ยวด้วยเลย ถ่ายรูปสวยแบบนี้ อยากอัญเชิญมาถ่ายรูปเจ้าป้าบ้างจริง ๆ เลยนะก๊ะ แต่ขอแบบ รูปสวยนะ ไม่เอารูปเหมือน เพราะถ้าเหมือนก็จะไม่สวย กิกิ คิดถึงนะหญิงนก   โดย: ถั่วงอกน้อยค่ะ 17 มิถุนายน 2552 22:44:55 น.

ไปเที่ยวด้วยคนค่ะ พี่วิสกี้ชอบดูรูปบรรยากาศธรรมชาติของบ้านเมืองแบบนี้อ่ะค่ะ โอ้ เห็นถนนลูกรังแล้วนึกภาพตอนหน้าฝนออกเลยนะคะ   โดย: วิสกี้โซดา 18 มิถุนายน 2552 0:05:29 น.

หวัดดี้พี่ออกะพี่วิสกี้นะคะ นกชอบเที่ยวแบบนี้มากๆนะที่จริงแต่ปัญหามันอยู่ตรงเรื่องห้องน้ำเรื่องเดียวเลย...ไม่ได้ติดหรูติดสบายแต่อย่างใดนะคะ แต่ไม่สามารถ...จริงๆ...ปีนี้วางทริปแล้ว....ได้ไปอีกแหงมๆ...   โดย: popang (popang ) 18 มิถุนายน 2552 10:40:19 น.

ผมชอบภาพวิถีชีวิตแบบนี้จัง... ชอบภาพเรือขายของชำอะครับ แต่ถ้ามีส่วนของท้องฟ้ามีมากกว่านี้คงสวยกว่านี้อะครับ และก็ชอบภาพเด็กน้อยผมแดงๆ ที่ท่าทางเกร็งๆ อายๆ อะครับ แต่เดิมเวลาถ่ายภาพตอนไปเที่ยวชอบให้คนน้อยๆ อยากถ่ายให้มันเป็นสถานที่ที่บริสุทธิ์ปราศจากผู้คน หลังๆนี่พี่เปลี่ยนความคิด ไปเจอช่วงสถานที่ปลอดคนก็โชคดี แต่มีคนเดินอยู่ด้วยก็ถ่ายคนไปด้วยสนุกดีไปอีกแบบ ได้บรรยากาศอีกแบบ ถึงมีสายไฟพาดไขว้ไปมาสมัยก่อนจะพยายามหลบ เดี๋ยวนี้ไม่จริงจังซีเรียสเหมือนแต่ก่อน ช่างมันติดๆ สายไฟไปด้วยก็สวยดี แต่เวลาเน้นถ่ายภาพคนนี่บางครั้งก็แอบรู้สึกเกรงใจ๊ เกรงใจอะครับ มันรู้สึกผิดนิดๆ ว่าไปละเมิดความเป็นส่วนตัวเขาหรือป่าว ผมจึงรุ้สึกว่ายากในหัวใจตัวเองส่วนหนึ่ง อีกส่วนหนึ่งก็คืออาการเกร็งฝืนธรรมชาติของแบบที่รู้ตัวว่าเราจะถ่ายภาพ หรือการแสดงออกถึงความไม่ไว้ใจเราตรงๆ ส่วนเวลาถ่ายภาพคนแบบแอบถ่ายซึ่งดูธรรมชาติดีแต่ก็ต้องซูมภาพมา บางครั้งเวลาซูมไกลและแสงน้อยหน่อยภาพจะไหวง่ายถ่ายแล้วก็เกร็งอีกถ่ายยาก ดังนั้นภาพผู้คนและวิถีชีวิตผมว่าเป็นหนึ่งในภาพที่ถ่ายได้ยากพอควร... ความเห็นของนกที่เวลา 10.40.19 น.เวลาเที่ยวแบบนี้ปัญหาติดอยู่ที่ห้องน้ำ... ผู้หญิงนี่ลำบากนะครับ จำได้ว่าตอนนั่งรถเที่ยวหลวงพระบาง สาวๆ ชาวไทยบนรถบัสคันเดียวกันต้องทนอั้น เพราะไม่กล้าลงไปปลดปล่อยตัวเองข้างทาง... ที่โหดที่สุดคืออินเดียครับ ไม่ว่าเป็นใครก็ไม่มีทางเลือกข้างทางเท่านั้นไม่เช่นนั้นทรมานน่าดู เขมรยังไม่เคยไปเลยอยากไปจัง เอ่อ ส่วนอันนี้ "ตอนไปถึงนครวัด...เห็นตัวปราสาทครั้งแรก......โอโห้...... พูดไม่ออกบอกไม่ถูกค่ะ....ทั้งตื่นเต้นทั้งปลื้มใจ...ถึงตื้นตัน( จะตื้นตันทำไมไม่รู้? )" ... ผมก็เป็นนะอารมณ์คล้ายๆ แบบนี้ จำได้ว่าตอนเห็นยอดเขาคันเชนจุงก้าครั้งแรก เกิดความตื้นตันใจอย่างบอกไม่ถูก... บางคนว่าไปว่ามันเกี่ยวกับภพภูมิชาติปางก่อนเคยมาอยู่มาเกี่ยวไปโน่น... แต่ผมว่าไม่น่าจะใช่ แต่คิดว่า...อะไรก็ตามที่มันประจักษ์ได้ถึงความยิ่งใหญ่ที่เกิดขึ้นครั้งแรกในใจจะให้ภาพความรู้สึกแบบตื้นตัน ซาบซึ้ง   โดย: bite25 18 มิถุนายน 2552 13:09:32 น.

รึหว่า...นกเคยเกิดเป็นคนเขมรเมื่อชาติที่แล้ว......คงไม่ใช่นะคะ เพราะที่ไหนๆนกไปก็รู้สึกอย่างงี้ทุกทีแหล่ะ...ถ้ามันสวยจับใจ   โดย: popang (popang ) 19 มิถุนายน 2552 14:18:10 น.

ดีใจครับที่ชอบเรียนรู้ผู้คน น้องเสื้อเขียวมีใบหน้าคล้ายคลึงกับภาพสลักนางอัปสรานะ ผมว่า ชอบภาพสุดท้าย เพราะผมเคยสงสัยว่าทุ่งระหว่างทางนี้ ต้นไม้มันหายไปไหนหมด ไม่มีสักต้น   โดย: c (chaiwatmsu ) 6 กรกฎาคม 2552 14:43:25 น.