วิถีชีวิตแบบชาวยุโรป...ก็เป็นแบบนี้...เราอยู่ท่ามกลางสิ่งก่อสร้างใหญ่โต...ตัวเราเล็ก..เรื่องอะไรที่เราคิดว่าใหญ่และหนักหนาก็ดูจะเล็กและเบาบางลง
เราเป็นเพียงส่วนเล็กๆ...ในโลกใบใหญ่......
เราเดินต่อไป ผ่านถนน ผ่านผู้คน...ผ่านลมบางๆปะทะผิวของเรา สัมผัสกลิ่นของอากาศสดชื่น ของฤดูกาลที่กำลังเปลี่ยน ได้กลิ่นกาแฟและบุหรี่...กลิ่นขนมปังสดใหม่...
กลิ่นที่ปะปนกันและเสียงของโลกใบนี้ หยุดครุ่นคิดถึงเรื่องของตัวเองได้ชั่วขณะหนึ่ง



เราได้เดินอย่างงี้ เมื่อนานมาแล้วนะ วันนั้นยังเด็กและไม่เหงาเลย เพราะว่าเราตื่นเต้น สนุกไปกับโลกใบใหม่ ไม่มีใครให้คิดถึงเพราะเดินอยู่กับคนที่รู้ใจ
เดินไปข้างหน้าอย่างเดียว ทุกก้าวย่างเต็มไปด้วยความสดใส มั่นใจ มั่นคงเพราะเรารู้ว่าเราปลอดภัย มีคนนำทางที่เราจะไม่มีวันหลง
แต่สุดท้ายก็พาหลงจนได้......
คิดว่าเราจะไม่มีวันเดียวดาย แต่สุดท้ายก็ยืนคว้างท่ามกลางผู้คน
เป็นช่วงวัยเยาว์ที่มีสีสันจริงๆ.....

วันนี้เป็นอีกอย่างนึง เป็นผู้ใหญ่ เติบโต มีเรื่องต้องรับผิดชอบ มีเรื่องต้องคิด
มองย้อนกลับไป อืมม์ อยากกลับไปเป็นเด็กอีก สงสัยจะเริ่มได้อายุ...เริ่มคร่ำครวญหาอดีต ไม่หรอก ยังไม่แก่ขนาดนั้น

Create Date : 17 กันยายน 2552
Last Update : 11 ธันวาคม 2554 18:42:54 น.		20 comments
Counter : 1108 Pageviews.
Share Tweet