popangผู้มีความสนใจทุกอย่างภายใต้ดวงอาทิตย์
Group Blog
 
<<
มกราคม 2554
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
3031 
 
11 มกราคม 2554
 
All Blogs
 
การเดินทางที่สังขละบุรี ( ตอนที่2 )การให้คือการรับ



มีเด็กหญิงคนหนึ่ง ที่รร.บ้านหาดงิ้ว สังขละบุรี ชื่อดญ.น้ำฟ้า เป็นชื่อที่เพราะมาก และแอบคิดว่าถ้ามีลูก อยากจะเอาชื่อนี้ไปตั้ง แต่คิดอีกที ที่ที่เราอยู่ ไม่มีน้ำฟ้าอย่างชัดเจนมากนัก น้ำกับฟ้าคงเป็นองค์ประกอบของเด็กที่นี่ตั้งแต่ลืมตา มีบ้านที่อยู่ริมธารและเห็นฟ้าได้กระจ่างทุกๆวัน

นานเท่าไหร่แล้วหล่ะที่เราไม่ได้เห็นต้นไมยราบ ที่เอาเท้าแตะ มันก็หุบลู่ลง วัวนั้นไม่ค่อยได้เห็นตัวเป็นๆ มักเห็นตอนแปรรูปแล้ว เรียกว่า" ลูกชิ้น " วัวที่นี่ผอมดี ดูเหมือนกับว่ากินหญ้าเปล่าๆ คงไม่เหมาะรีดนมหรือเอาไปทำลูกชิ้น....ไม่ใช่โคขุนแน่ๆ เด็กที่นี่รักสัตว์มาก เอาผ้าห่มที่แจกให้ไปห่มไก่ กลัวไก่จะหนาว........555555555



หน้าแล้งนี้ดีคือไม่ค่อยชื้น ชอบนะอากาศเย็นแบบแห้งๆ ที่จริงถ้ามาหน้าฝนหรือหน้าร้อนก็อาจจะได้บรรยากาศไปอีกแบบ แต่ตอนนี้กำลังหลงไหลกลิ่นแห้งๆของอากาศ




ทางไปรร.บ้านหาดงิ้ว ไม่ไกลมากนัก ใช้เส้นทางทองผาภูมิ สังขละบุรีปกติไม่ได้เป็นคนชอบเด็กมาแต่ไหนแต่ไร แต่พอลองมาคุยๆกับเด็กๆที่นี่ดู พบว่าเด็กก็คือเด็ก น่ารัก ซื่อๆ....อ่านเรียงความของเด็กๆไป36เรื่อง พบว่า เราได้รู้จักตัวตนของแต่ละคนเป็นอย่างดี ทุกคนเล่าถึงครอบครัวได้อย่างน่ารัก สะท้อนวิถีความเป็นอยู่ที่เรียบง่าย

บางคนแฝงความเศร้า บางคนแฝงความสุข บางคนมีวิธีดำเนินเรื่องไม่เหมือนใคร อาจเป็นนักเขียนบทมือฉมังต่อไปในอนาคตก็เป็นได้ ........

การที่ออกมาดูชีวิตของคนอื่นก็ดีตรงนี้ ตรงที่ทำให้เรื่องของเราที่ว่าใหญ่โตหนักหนา ก็ดูจะเบาบางลง เรื่องของเรายังเล็ก.....ถ้าเทียบกับการที่อองซานซูจีได้รับการปลดปล่อย หรือเทียบกับสงครามในบอสเนีย..............











เส้นทางมาโรงเรียนของเด็กๆส่วนใหญ่มากันไกลๆนับ10กิโล แต่ก็ไม่ยั่นเพราะทางดูสดชื่นดี อาจจะเดินหรือขี่จักรยานผ่านจนจำต้นไม้ได้ทุกต้น สังเกตุว่าเด็กๆรู้จักต้นไม้ดีมาก มักรู้ว่าต้นอะไรเป็นอะไร มีคุณสมบัติอย่างไร ถ้าไม่เถลไถลแวะจับจิ้งหรีดข้างทาง คงมาทันเรียน........






ชั้นเด็กเล็ก เรียกกันว่า ชั้นลูกเจี๊ยบคือพวกเด็กอนุบาลขี้มูกราขี้ตากรังพอประมาณ...เล่นเกมส์เหยียบลูกโป่งมันที่สุด เพราะเอาเป็นเอาตายมาก เกมส์นี้สอนให้รู้ว่า โลกมันโหดร้ายและเราต้องพุ่งทำลายล้างลูกโป่งของคนอื่นให้เร็วที่สุด555555..........เป็นบางสิ่งที่หนูอาจจำเป็นต้องเรียนรู้ไว้ มันได้อารมณ์ทั้งคนเล่นคนดู

นอกจากนั้นเราได้ค้นพบ อาร์ทติสใหญ่คนหนึ่ง เรียนชั้นประถม4 ชื่อดญ.อมรรัตน์ เขียนรูปสวยและยังเขียนเรียงความได้จับใจ เราค้นพบเพชรเม็ดงามที่รอเพียงการขัดเกลาเท่านั้น





อมรรัตน์....คนที่บอกว่าบ้านอยู่ริมลำธาร เย็นสดชื่น เสียงนกกาเหว่าที่บ้านหนูร้องเพราะมาก ...บ้านหนูต้องจุดตะเกียงเพราะยังไม่มีไฟฟ้าใช้ หนูเดินไม่สะดวกเหมือนคนอื่นเค๊าแต่ใช้จักรยานที่พระบริจาคให้มา เป็นสิ่งที่ดีที่หนูได้ทดแทนบางสิ่งและขอบคุณที่พระท่านกรุณาให้รถมาใช้ เรียงความของเธอทำให้ผู้ใหญ่หลายคนต้องเสียน้ำตา




ฝีมือของบางคน



วันนี้กลับบ้านด้วยความรู้สึกหลายอย่าง เรามาเพื่อให้ แต่เรากลับไปอย่างคนที่ได้รับ รับเอาความรู้สึกดีๆ รับเอามุมมองชีวิตอีกแบบหนึ่งกลับไป เป็นวันที่ดีมากๆและน่าจดจำอีกวันหนึ่ง





ลืมบอกไปตอนที่1อยู่นี่ค่ะฟ้าสางที่เมืองกาญจน์ โปแป้งสัญจร



Create Date : 11 มกราคม 2554
Last Update : 11 ธันวาคม 2554 18:31:53 น. 13 comments
Counter : 1045 Pageviews.

 
ตามพี่นกไปเที่ยวด้วยคนจ้า อิ อิ


โดย: อ้อมกอดของความเหงา วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:1:50:11 น.  

 
เด็กๆที่นี่น่ารักมาก พวกเราชาว Jeep สัญจร เพื่อน้องที่อยู่ห่างไกล ได้อะไรหลายๆอย่างกลับมากรุงเทพด้วย แต่ที่น่าภูมิใจมากที่สุดคือความสุขทางใจที่พวกเรานำไปมอบให้กับน้องๆโรงเรียนบ้านหาดงิ้วครับ ขอบคุณ แม่โปแป้งมากๆครับ


โดย: สน Jeep สัญจร / อุ่นละไม IP: 192.168.1.101, 115.87.85.195 วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:3:42:23 น.  

 
แวะมาชม สังขละบุรี ครับ


โดย: Kavanich96 วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:9:26:02 น.  

 
การเป็นผู้ให้นี่สุขใจเนอะ ถึงแม้ไม่ใช่ข้าวของเลอเลิศ แต่ก็อิ่มใจดี


โดย: settembre ไม่ได้ล็อกอินค่ะ IP: 80.182.2.25 วันที่: 12 มกราคม 2554 เวลา:23:18:36 น.  

 
ปญฺญา โลกสฺมิ ปชฺโชโต
ปัญญาเป็นแสงสว่างในโลก

ขอบคุณในทุกคะแนนที่โหวตให้ปอป้า..นะคะ




โดย: พรหมญาณี วันที่: 13 มกราคม 2554 เวลา:20:51:35 น.  

 
บ้านอีกหลายหลัง หมู่บ้านอีกหลายหมู่บ้าน ยังไม่มีไฟฟ้าใช้
ไม่รู้ว่านักการเมืองไทยคิดพัฒนาเมืองไทยอย่างไร


โดย: นางฟ้าของชาลี วันที่: 14 มกราคม 2554 เวลา:10:33:16 น.  

 
กิจกรรมดีๆในสังคมที่ควรช่วยกันส่งเสริม เราต่างพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันในโลกใบนี้ ขอให้คุณนกมีความสุขค่ะ


โดย: cakecode วันที่: 14 มกราคม 2554 เวลา:13:08:09 น.  

 
น่าทึ่งครับคุณนก
ความซื่อๆที่ถ่ายทอดออกมาทั้งเรียงความและภาพวาด
ช่างสะอาดบริสุทธิ์ ความเรียบง่ายของเขาเปี่ยมไปด้วยความสุข
ทำให้เชื่อได้ว่าช้างเผือกมีอยู่แต่ในป่าครับ


โดย: Insignia_Museum วันที่: 14 มกราคม 2554 เวลา:22:01:00 น.  

 
อ่านเรื่องราวเรียงความแล้วน่ารักดีเนาะนก .... พี่ชอบเรื่องราวของเด็กหญิงอมรรัตน์ ที่พระให้จักรยานมาใช้ เห็นความผูกพันของสังคมบ้านกับสังคมวัดเรายังมี ... กับเรื่องราวในเรียงความที่มีการส่งข้าว อาหารแลกเปลี่ยนกันระหว่างเพื่อนบ้าน สมัยพี่เป็นเด็ก นู้นนน มีนะ :)) แต่เดียวนี้ไม่ยักเห็นล่ะ เป็นสังคม แบบว่าไม่ค่อยสุงสิงกัน เด็กมีโทรศัพท์มือถือใช้แทบทุกตัวคน


โดย: Tristy วันที่: 15 มกราคม 2554 เวลา:13:24:05 น.  

 
แวะผ่านมาเยี่ยมชมครับขอฝากเว็บแนะนำ สถานที่ท่องเที่ยวขอบคุณครับ


โดย: travelplace1 (loveyoupantip ) วันที่: 16 มิถุนายน 2554 เวลา:1:00:22 น.  

 
น่าไปเที่ยวจังค่ะฝากเว็บท่องเที่ยวหน่อยนะค่ะสถานที่ท่องเที่ยว


โดย: Attractions (loveyoupantip ) วันที่: 23 กรกฎาคม 2554 เวลา:2:02:42 น.  

 
แนะนำเว็บท่องเที่ยวสถานที่ท่องเที่ยวอันสวยงาม


โดย: attractions (loveyoupantip ) วันที่: 6 สิงหาคม 2554 เวลา:23:06:06 น.  

 


โดย: register (nrokas_1 ) วันที่: 26 กันยายน 2554 เวลา:11:23:45 น.  

popang
Location :
กรุงเทพฯ Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 25 คน [?]




แม่โป-แป้ง confession of a happy housewife who working on her own way.....ถ้าเลือกได้ ขอเลือกเอาความสุขใจมาก่อนนะ

















Friends' blogs
[Add popang's blog to your web]
Links
 

MY VIP Friend

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.