ไชโย
บล็อกหายไข้(บางส่วนยังดื้อยา)
แต่ก็ใช้งานได้ก็ดีใจเหลือ
รีบอัพบล็อกทันที

ขอบใจน้องฟิล์ม
และ"หญิงสาวแห่งสายธารสีน้ำเงิน"ของฉัน

เห็นแต่ภาพคนแก่กับเด็ก แล้วหมาเทา-เทาล่ะคะ?

ตามฝันไปด้วยค่ะ

ป้าแอ๊ดกลับจากไปทอดกฐินแล้ว ขอนำบุญที่ทำมาฝากทุกๆ ท่านค่ะ
ไปอนุโมทนาบุญกับป้าแอ๊ดกันนะคะ

ภาพสวยเหลือเกิน
นำมาลงบ่อยๆนะ

โอโดม
ดีมาก ชอบ-ชอบ
มุมมันมีชีวิตชีวาดีนะ
ขอบคุณ

โตมานาน
เทา-เทา มันอยู่ในสเก๊ตบุ้คอีกเล่ม
ลืมไว้กทม.ขอโทษที
เมื่อกี้บอกมันแล้วว่าขออนุญาตวาดใหม่ได้ไหม
เทา-เทาบอก ขอค่าตัวแน่ะ....

เดี๋ยวไปครับป้าแอ๊ด
ยินดีข่าวประเสริฐ

ขอบคุณ สีน้ำตาล

สวัสดีครับ

ทุกภาพแสดงความรู้สึกที่งดงาม
ทุกลายเส้น สง่า องอาจ เป็นอิสระ
อยากมีช่วงชีวิตแบบนี้สักครั้ง

ขอบคุณครับที่ทำให้ภาพในความฝันของผมบรรเจิดอีกครั้ง

พี่ปอน น้าปอน ลุงปอน

แวะมาตามคำบอกเล่า "อัพบลอกแล้วนะ"

เย้ๆ เห็นภาพวาดใครๆ หลายๆคน รวมทั้งเด็กๆ ด้วย
เลยนำภาพเจ้า เทาๆ มาให้ชมด้วย
คิดว่าใครๆ คงอยากชม
และ เป็นจริง มีคนเรียกร้องขอชมจริงด้วย
คุณโตมานาน คะ นี่ไงเจ้า เทาๆ หมาอารมณ์ดี บางทีก็ขี้เซา นอนหลับตลอดวันค่ะ



เทาๆ ในภาพวาด ของพี่ปอน ค่ะ






เจ้า เทาๆ ในวันที่ดูสะอาดที่สุด

เย่ บล็อกเปิดแล้ว
หวัดดีพี่ปอน ปอนจังเพคะ
รูปวาดสวย สวย
ชอบรูปpotrait
landscapeก็ชอบ
หลายใจจริง ๆ
อยากมีปีก จะบินไปตะกั่วป่า
(แม้นมีปีก ข้าพเจ้าก็คงบินไม่ขึ้นแน่นอน)
ฮ่ะฮ่ะ

เทา เทา น่ารักจังเลยยยย...

สบายดีน่ออ้าย...
ไว้ว่างขึ้นเหนือมาหลบเขียนสีน้ำแถวเจียงดาวพ่องเน้อครับ

กึ๊ดเติงหาเน้อ...

ดีใจคะที่พบเว็บไซค์นี้ ติดตามของคุณมากมายค่ะ ชอบเพลงของมาชารีมาก ยังหา MP 3 ไม่ได้เลย เป็นดีเจฝึกหัดอยู่ค่ะอยากได้ผลงานของคุณไปเปิดในคลื่น ทำอย่างไรดีค่ะ อยากให้ทุกคนได้ฟังกันจังเลยค่ะ

Insignia_Museum
แอบฝันอะไรในใจไว้เหรอครับ
ท่องเที่ยวตะลอนฝัน
หรือ.....
เรื่องเส้นสวยสง่านั้น
ไม่ขอรับครับ
ผมอ่อนดรออิ้งมาก
ว่ากันว่า เส้นดี สีก็เก่ง
เส้นคือไวยากรณ์ของสี
เหมือนตัวโน้ตคือไวยากรณ์ของดนตรี

เส้นดีอนาโตมี่แม่น
อะไรก๋หวานหมูครับ
ผมยังต้องฝึกเป็นหมื่นพันภาพโน่นแหละถึงเอาอยู่

วืดวาด
แอบถ่ายเทา-เทาเราไว้แต่เมื่อไหร่
ได้เลยนะ เป็นหน้าเป็นตานะเจ้าเทา-เทา
ขอบใจนะที่เอาเห็บมาฝาก
เห็นแล้ว ได้คิดว่า จะวาดเทาเทาจริงๆจังๆสักที

เย้ๆซิลลี่มาแล้ว
เข้าบ้านไม่ได้ นึกว่าตุ๊บป่องๆ
ยังไม่รับคำชมหรอกจ้า
เหตุผลข้างบนแหละ
มันครึ่งๆกลางๆ
รูปพรอทเตรท เพิ่งมาจับได้บ้างไม่ได้บ้างที่ตะกั่วป่านี่แหละ
มีหุ่นให้ฝึกเขียนเยอะ ก็ลองไปๆ
ยังไม่เป็นเด็กหนะ เป็นสาวเป็นหนุ่มไปหมด
นะ เส้นน้อยๆ พริ้วสวย แม่นยำเมื่อไหร่
ขอสาเกจากโตเกียวมาฉลองหน่อย
อาจจะปีสองปีนี้แหละ

พรุ่งนี้
จะนำคำชมไปบอกเทาเทานะคร้าบ
เขาอาจจะยิ้มน้อยๆหรือหัวเราะหุหุในลำคอ
พูดว่า..
หุ หุ สาวงามเพราะมือหมอ หมาหล่อเพราะเห็บครับ

ภูเหย
แป๋งสลีไว้ถ้าเต๊อะ
อ้ายใคร่ไปขนาด
หนาวนี้หละก้าหา

สวัสดีครับDJ. Print Zone

ส่งที่อยู่มาหลังไมค์นะครับ
มีน้องคนหนึ่งเขาทำไว้
ผมจะติดต่อหาให้ครับ

สวัสดีอุ้มสี
ฝนแบบนี้ออกวาดรูปนอกสถานที่ไม่ได้เลย
งานก็จวนแจ
แฮๆๆ ขอบคุณสำหรับช่อดอกไม้

เทา ๆ น่ารักจัง

หมาท่าทางช่างฝันตัวหนึ่งชื่อเทา-เทา
หมาไม่มีเจ้าของหากมีคนให้ปลอกคอ
และไปขอข้าวกินได้ทุกบ้านในย่านนี้
มันมีเห็บเต็มหู เนื้อตัวสกปรกมอมแมม
หากขนสีเทาและอาการพินอบพิเทาของมัน
ก็ทำให้หมาช่างฝันไม่ร้างไร้คนรัก


พี่ปอนคะ
แถวบ้านม่วนมีหมาอยู่ตัวนึง
เห็นหน้ากันทุกวันทำให้อารมณ์ดี
เพราะหมาตัวนี้มีคิ้ว!!!
ไม่ทราบใครอุตริไปเขียนคิ้วให้มัน
บรรจงเขียนซะโก่งงอน
แล้วดูเหมือนว่าจะเขียนให้ใหม่ทุกวันเสียด้วยสิ
ช่างขยันเสียจริงหนอ ^O^

นอกจากภาพในสูจิบัตรแล้ว
ชอบภาพเด็กผู้ชายที่ใส่เสื้อสีส้ม
แก้มแดงกลมน่ารักทางขวามือค่ะ

สวยงาม..ชุ่มฉ่ำครับชื่นชมๆ...แวะมาทักทายครับ

ฟ้าตะกั่วป่าใสแจ๋วยังคะ
เทา-เทาหล่อเร้าใจเพราะเห็บนี่เอง
พี่ปอน ปอนจังจะได้เจอเทา-เทาอีกไหมเพคะ
ฝากบอกเทา-เทาด้วยว่า
โฮ่ง โฮ่ง แฮ่ แฮ่ งื้ด งื้ด

ป.ล.๑ สะกดคำว่า portrait ผิด ขอโทษค่ะm(_ _)m
ป.ล.๒ ขอบคุณคุณวีดวาดที่นำภาพเทา-เทาทั้ง ๒ ภาพมาให้ชมนะคะ^_^
กลายเป็นเทา-เทาแฟนคลับไปแหล่ว...

ชมจันทร์
แฮ่ แฮ่ แฮ๋ ขอบคุณครับ(ตอบแทนเทาๆ)


สาวบ้านนอกครับ
อีหลีครับ
กาลาโต้สักกาหนึ่งสิครับ เอาแบบคำ-ร้อง(โอ+ยั๊วะ)
เฮ็ดเป็นบ่เจ้า

ม่วน(แต้ๆ)
แปลว่าสนุกมากๆ(ภาษาเหนือวันละคำ)
ขอบคุณครับ ที่หาจุดชมจนได้
กำลังฝึกครับผม

ค่ำคืนหน้าหนาว
ขอบคุณเช่นกันครับ
ที่ตอบคำถามเรื่องดินสอร่าง
ไว้ว่างจะฝึกหัดเขียนแบบนั้นบ้าง
สวยครับ เขียนทีละอย่างๆ

เฝาเฝา
เพิ่งเห็นแดดนิดๆเช้าก็ตก เย็นก็คงตกอีก
ที่นี่เขาชิน เด็กๆนายแบบนางแบบผมเดินตากฝนเฉย
บอกทำไมไม่ใส่หมวก เขาบอกหัวแข็งแล้ว

เทาเทามันไม่ยอมนิ่ง
เมื่อกี้เชิญมาเป็นนายแบบ
หลังจากคุณจิ้มลิ้มปล้ำอาบน้ำโปรยยาเห็บ
มันก็หล่อเนี้ยบได้พักหนึ่ง
นอนฝันหวาน
ครั้นเราขึ้นไปเอาสมุดวาด
กะจะเอามันมาทำมาหากินหน่อย
หนอย บิดขี้เกียจ หาวหวอดๆ
เดินตากฝนไปด้วยท่าโรแมนติคซะไม่มี
คงเพราะคุณเธอได้ใส่เสื้อซูปเปอร์แมน
ชริ ชริ ฝากไว้ก่อนเทา เทา
อย่ามาง้อให้วาดนะ...

ถึงพี่ปอน ภาพสวยงามมาก
แต่คราวนี้จัดไกลจัง ถึงพังงา
ไม่รู้จะไปยังไงดีน้อ...ขึ้นเขาพอไหว ลงใต้นี่เอาการ เพราะไม่เคยไปไกลจากชุมพรเลยล่ะค่ะพี่

คราวหน้าขอใกล้กรุงเทพฯหน่อยได้มั้ยหนออ้าย หุหุ
ปลายปีนี้ ตึกแท่งคอนกรีตหรือคอนโดของน้องสาวคงเสร็จ หวังใจว่าคงได้รูปจากพี่ชายมาประดับผนังกับเขาซักรูปนะคะ สาธุ :) โอมเพี้ยง
นึกถึงค่ะพี่

เฝา-เฝา
ครึ้ม-ครึ้ม
คิดวาด
เทา-เทา
ไป-ไป
มา-มา
เทา-เทา
กลายเป็น
ทึม-ทึม
แง-แง
ฮา-ฮา

ดีใจจัง
บล็อกเปิดแล้ว
ภาพสวย ๆ ทั้งนั้นเลยค่ะ

ภาพสวยงามน่าดู เห็นแล้วอยากไปเที่ยวตะกั่วป่า

ชอบภาพของเจ้าเทา ๆ เหมือนกันค่ะ

เทา เทา น่ารักมากค่ะ
ป้าแอ๊ดไม่มีเทา เทา ค่ะ มีแต่นายหมึกดำ ลาบราดอร์ตัวใหญ่
ชอบเบื้องหลังการเขียนภาพของพี่ปอนมากค่ะ

ขอบคุณพี่ปอน ที่เข้าไปเยี่ยมเยียนบล็อกป้าแอ๊ดบ่อยๆ

วันนี้มาชวนไปเที่ยวมาเลเซียกันต่อค่ะ

พี่ปอน ปอนจัง
ขอบคุณมั่กมากก่ะ
สำหรับรูปที่ย้ำความหล่อเหลาของเทา-เทา
ฮือ ฮือ น่ารักจัง
น่าร่วมสนทนาด้วย
เป็นเพราะหล่ออย่างงี้ถึงอยู่นิ่งไม่ได้แหงเลย
ซมตพ. ซึ่งไม่ต้องพิสูจน์
ฮ่ะ ฮ่ะ ฮ่ะ

ป.ล.๑ เฟ๋าว่า วาดจากหุ่นจริงๆจะได้อรรถรสกว่าวาดจากรูปถ่ายง่ะค่ะ
อรรถรสนี้รวมไปถึงความมีชีวาของภาพเขียนด้วย
แต่ความเป็นจริงคือ วาดจากรูปจะสังเกตรายละเอียดได้มากกว่า
ย้อนไปสมัยอดีตกาลเมื่อนานมาแล้ว
ปี ๑ วิชา drawing ต้องแบกกระดานไปวาดรูปที่เขาดิน
เป็นครั้งแรกในชีวิตที่วาดสิ่งมีชีวิตที่ไม่อยู่นิ่ง
หนุกดี เส้นดินสอEEที่เขียนบนกระดาษปรู๊ฟมันเคลื่อนไหวมากเลย
วาดทันมั่งไม่ทันมั่ง แรก ๆ ก็เกร็งซะ
หลัง ๆ ก็มั่วมั่งอะไรมั่ง แต่หนุกดี
เพื่อน ๒ - ๓ คน เขาไม่ชอบความไม่แน่นอนแบบนี้
เขาเลยเลิกวาด
ใช้วิธีไปเปิดหนังสือห้องสมุดวาดภาพสัตว์ส่งงานแทน
งานออกมาเนี้ยบมากเลย
เหมือนเดี๊ยะ แต่ว่ามันนิ่งมากง่ะค่ะ
นก กลายเป็นนกสต๊าฟง่ะ..
คะแนนเขาเลยโดนสต๊าฟเช่นกัน
เพราะอาจารย์รู้ไต๋ :D

ซตพ. ซึ่งต้องพิฉูด

ป.ล.๒ ชอบรูปสีน้ำเทา เทา ทั้ง ๒ รูปค่ะ

สวัสดีค่ะลุงปอน
คราวที่แล้วเข้าบล็อกลุงปอนไม่ได้
รูปสวยมากมาก
ขออนุญาตเซฟไปอัดเก็บเข้าอัลบั้ม
สะสม เหมือนที่ลุงปอนเคยเห็น
ขอบคุณค่ะ

ลุงปอนสบายดีและมีความสุขนะคะ

แวะมาฟังคำชม จะเอาไปบอก เทา เทา ค่ะ

ขอแก้ข่าวนิดนึง เทา เทา เป็นสาวสวยค่ะ ไม่ใช่หนุ่มหล่อ อย่างที่ใครๆคิด เพราะเป็นสาวสวยมั้ง เลยมีเห็บตามจีบ
ซะตรึม

หากเป็นภาษาใต้

ก็จะบอกว่า เทา เทา

"สวย อ้อล้อ อย่างแรง "

นั่งนอนเดินอยู่หน้าร้าน
เลยต้องใช้งาน
ให้เป็นนางแบบโปสการ์ด
ร้านกาแฟตะกั่วป่าโปสการ์ด ซะเลย หุหุ

โอสวัสดีนกฟ้า
กำลังนึกถึงพอดี
จะถามว่าเก็บผ่านตาฯไว้ทุกฉบับเลยใช่ไหม
จนปัจจุบัน
กำลังจะบรรณาะการ รวมเล่ม
ต้นฉบับอยู่นั่นนี่ ไม่เป็นที่ทางเลย
ถ้าเก็บไว้ทุกฉบับ จะขอยืมมาอ่านได้ไหม

คงสะดวก เพราะมันเรียงลำดับ

สบายดีนะ
ขอบคุณที่ไม่หายหน้าเงียบ
งานสัปดาห์หนังสือไปเที่ยวรึเปล่า

สวัสดีคนตะกั่วป่า
เข้าใจว่าจะโดนเก็บค่าโฆษณานะ เทา -เทา
โชคดีที่ไม่เป็นเกย์นะแกนะ
คนบ้าหน้าบ้านเยอะ
ระวังติดเชื้อ

รีบแจ้นตามลายแทงคุณวีดวาดมาดูรูปเทา-เทาสุดสวยทันที
น่ารักที่สุดเลย...
นางแบบดูหนวดเคราเรียบร้อยกว่าเดิมหรือเปล่านี่
โปสต์การ์ดชุดนี้ขายดีเป็นเทน้ำเทท่าแน่ ๆ
แม่หมอขอทำนาย :D
ขอบคุณคุณวีดวาดมากนะคะ
ได้สดชื่นแต่เช้าเล้ย...
วันนี้ท่าจะทำงานได้ดี

พี่ปอน ปอน
ลบให้ตามความประสงค์แล้วนะคะ
แต่เฟร๋าชอบรูปนั้นนี่..แงแง
ฟ้าใส ใส ไปดีกว่า แว้บ..

สวัสดีค่ะพี่ปอน
ชอบภาพเทา เทา ณ จังด้วยคน
น่ารัก จริง นะ

ใกล้วันงานแล้วเป็นยังไงบ้างคะพี่
ฝนตกเยอะหรือเปล่า
แต่ก็ไม่น่าจะเป็นอุปสรรคหลัก ๆ นะคะ
มาชมภาพวันละหลาย ๆ รอบ คงไม่ว่าอะไรเนาะ

อยากมาบอกพี่นิดนึงว่า
ภูเพยียชอบ--ตะวันตกที่ตะวันออก--
ในคอลัมน์กระท่อมดินฯมากเลย ทั้งภาพและเรื่องเล่า
เป็นตัวตนพี่ปอนดีค่ะ คือว่าตัวตนอื่นไม่ทราบไง
ชอบประมาณนี้ เขียนแนวนี้เอาอยู่ ชอบ ๆๆๆ
แม่บ้า(น)อย่างภูเพยียชอบงานเขียนสไตล์นี้น่ะค่ะ
ความจริง เรื่องและภาพที่พี่ลงที่กรุงเทพธุรอิดเอ๊ย ธุรกิจน่ะ
น่าจะรวมเล่มได้แล้วเนาะ
ภาพ คำ ความ สวยมากน่ะค่ะ
อาจจะเพราะมันหายาก หากเป็นรูปเล่มเราก็ได้หอบหิ้วไปมา
ได้จับได้ดูมันเรื่อย ๆ ได้
หวังไว้ ๆๆ ว่าจะจริงสักวัน

รักษาสุขภาพด้วยค่ะพี่

...

ส ว ย ม า ก ๆ

ดีใจจังที่ลุงปอนนึกถึง
เก็บผ่านตามาตรึงใจ น่าจะเกือบทุกฉบับ
เพราะถ้าไม่ลืมวันอาทิตย์จริง ๆ
หรือถ้าไม่ได้เดินทางไปไหน( ต่างจังหวัด )
ก็จะออกไปซื้อหนังสือพิมพ์ ตัดเก็บเข้าแฟ้มเรียบร้อย
แต่จะต้องกลับไปดูที่บ้าน(ตึก) ก่อน ว่ามีจำนวนเท่าไร
เท่าที่จำได้น่าจะสัก 3 - 4 แฟ้ม

ยินดีให้ยืมนะคะ

ที่อยู่เดิม เบอร์เดิม แต่ถ้าลุงปอนจำไม่ได้เดี๋ยวจะโทรหา
สวัสดีค่ะ

ได้รับข่าวคราวพี่แล้วจ้ะ ที่กรุงเทพฯ ฝนก็ตกเหมือนกัน แต่คงน้อยกว่าที่ตะกั่วป่า....ความเหงาก็คงน้อยกว่า (เพราะงานเร่งมาก จนลืมหาเวลาเหลาเลยล่ะค่ะพี่)

ฝน และเหงา เขาคงเป็นมิตรกัน
เขามาด้วยกันเกือบตลอด
ถ้ามีฝนวันไหน เหงาใจจะกรุ่น ๆ ขึ้นมาทันที
.... พี่ก็ระวังโรคความเหงางอมแงมนะ เดี๋ยวจะรักษาไม่หาย
ราตรีสวัสดิ์ค่ะพี่ชาย
นู๋นรี

มาชวนให้ไปนั่งรถไฟฟ้าสายสุวรรณภูมิค่ะ

อรุณสวัสดิ์ค่ะพี่ปอน ปอนจัง
จวนถึงวันงานแล้วเตรียมงานเสร็จยังน้อ
โอมมะลุกกุ๊กกุ๋ย
ขอให้ทุกอย่างราบรื่นเป็นไปตามที่ต้องการ
ไม่มีไรขลุกขลัก พ่วง ๆ ๆ

สวัสดียามเช้าครับพี่ปอน

กะปงเป็นอีกที่หนึ่งที่ผมชอบ
ผมยังไม่เคยไปพักเป็นเวลานาๆสักที
นอกจากผ่าน
ผมชอบตรงที่เล็กๆดีอย่างที่พี่ปอนชอบนี่แหละ

ผมยังเคยคิดว่าวันหนึ่งต้องหาเวลาไปอยุ่ตามประสาผม
แต่ก็ไม่ได้ทำสักที
ดีใจที่พี่ปอนชอบแถวนั้น

วันนี้ตั้งใจว่าจะไปงานหนังสือ
และจะหา "เนื่องในความงาม" ของท่านเขมานันทะไปฝากนะครับ ไม่รู้ว่าพี่ปอนอ่านแล้วหรือยัง ?

ว้าว สวยจังค่ะ ดึงปรืดมาดูแต่รูปนะคะ