ความเบาหวิวและเพ้อฝันอันรื่นรมย์ของชีวิต






ฝนที่ฉ่ำฟ้าทำให้วันเวลาในกระท่อมอ้อมย้อนวันวาน
ฤดูกาลสีฟ้าหอมหวาน ผ่านฤดูร้อนสีส้มแสดสดใส
นั่งจัดตู้เก็บของ รื้อพบฟิล์มเก่ารูปวันแรกที่รถขนดินมาหย่อนถมที่ปลูกกระท่อมทับรับรัก

เห็นชายผิวเกรียมใต้เต้นท์สีเขียวขี้ม้าบังแดดจ้ากำลังขุดบ่อน้ำ
( ก่อนทำที่อยู่อาศัย น้ำสำคัญเหนืออื่นใด)
และก็พบฟิลม์เก่าอีกม้วน เห็นภาพตัวเองยงโย่อยู่บนหลังคา
มุงใบหญ้าเหย็งๆอยู่..



โอชีวิตช่างเจิดจ้าไฟฝัน โชติโชนดั่งแสงตะวันฤดูร้อน
ฉันคิด
ความรักนี่เองที่สอนฉันสร้างบ้าน
และหัวใจที่รานสลายก็เป็นผู้ช่วยรื้อถอนเสาเข็มหัวใจ และปล่อยให้บ้านความรักเริดร้าง
ดีที่หัวใจยังไม่แข็งกระด้างเย็นชา แต่กลายค่าไปเป็นความแข็งแกร่ง
นั่นคือด้านที่จะเผชิญหน้ากับความจริงของชีวิตอย่างเด็ดเดี่ยว
หากลึกๆในความโดดเดี่ยวนั้น ก็ยังมีความเดียวดายอยู่ประสาปุถุชน
แต่ก็นั่นแหละ โตป่านนี้ ก็ต้องรู้จักมีวุฒิภาวะ หัวเราะให้กับการหกล้มของตัวเองบ้าง
และถือมันเป็นพรพิเศษของชีวิต
คนเราลงว่าไม่ฝึกตนเองให้พอใจในสิ่งที่ตนเองมี
ชาตินี้ก็คงจะหาความสุขไม่ได้

เพราะฉะนั้น จิบความเดียวดายแกล้มกาแฟไป
ขูดรสเอร็ดในความขมนั้น
กลั่นเป็นน้ำตาลชีวิต



มิผิด นี่ไง น้ำตาลทรายเหงาไม่ฟอกขาว มาซุกอยู่ในเก๊ะนี้แต่เมื่อไหร่
เรียกว่าบทกวีได้ไหมนี่ เขียนทิ้งเขียนขว้าง
กระทั่งชื่อก็ตั้งเย้ยหยันตัวเองและมิลาน กุนเดอรา

มันจะอะไรกันนักกันหนาหนอชีวิต
ทำนองนั้น...จะทยอยลงไปเรื่อย ๆโดยไม่อาย แม้บางชิ้นบางบทมันยังไม่ได้
ก็ถือว่าอย่างน้อยมันก็จริง ให้ชีวิตพัฒนาบทกวีต่อไป
เช่นกันกับให้หัวใจพัฒนาความรัก
ใครเลี่ยนก็ข้ามไปอ่านที่มันมีสาระแก่ชีวิตของคุณนะครับ

มาชา






ความเบาหวิวและเพ้อฝันอันรื่นรมย์ของชีวิต



ในห้วงแห่งฝันอันแสนหวาน
ฉันคร้านจะตื่นคืนหวน
ทุกข์โศกกำสรด ทั้งหมดทั้งมวล
ล้วนแล้วมลายหายไป

และในห้วงแห่งรัก
ชั่วนิรันดร์นั้นน้อยนักเพื่อหลับใหล
หลับตาพริ้มเพียงพอ ไม่ขอใด
เพียงมีไหล่และอ้อมตักเธอพักพิง


(ไม่รู้เวลานาที)






Create Date : 07 มิถุนายน 2552
Last Update : 7 มิถุนายน 2552 23:21:32 น. 30 comments
Counter : 1972 Pageviews.

 
บ้านน่าอยู่จังครับ เห๊นแล้วคิดถึงบ้านเก่า
มองเห็นทุ่งหญ้าทุ่งนาสุดหูสุดตา
แต่เดัี้ยวนี้ไม่มีแล้วมีแตบ้านคน
กับคนแปลกหน้ามากมาย
แล้วเราก็ต้องกลายเป็นคนแปลกหน้าเหมือนกัน
ใครจะรู้เนอะว่าถนนที่เขาขับรถผ่าน
เมื่อก่อนมันเป็นแค่ทางทุ่งเล็กๆ
ที่เรานอนตีแปลงเล่นน้ำฝนมาแล้ว


โดย: ธาธันยา. IP: 203.156.27.20, 203.130.159.2 วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:0:55:09 น.  

 
บ้านดูอบอุ่นดีค่ะพี่ชาย ดูโรแมนติกเหมือนคนปลูก
ตอนกำลังปลูกบ้าน..พี่คงกำลังรู้สึกถึงความรัก....

ปลูกฉันแล้ว อย่าทิ้งร้าง
แม้รักจะจาง ฉันก็ไม่ห่างหาย
แม้วันนี้ เธอต้องอยู่เพียงเดียวดาย
ฉันก็ยังเป็นสิ่งที่มีความหมายสำหรับเธอ

เค้าบอกว่า บ้านมีชีวิต... ถ้ามีคนอยู่
ฉะนั้น พี่ชายอยู่ติดบ้าน นาน ๆ ....หน่อยนะจ๊ะ
หุหุ


โดย: กองฟอน วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:12:07:01 น.  

 

ภาพชุดแรก ทุ่งนากว้างๆ โล่งตัดกับท้องฟ้า
นี่ทำให้นึกถึงภาพทุ่งนาหลังบ้านเมื่อก่อนเลยค่ะ
ไม่กว้างใหญ่ขนาดนี้
แต่ก็เห็นแล้วสบายตา เมื่อก่อนจะได้ยินเสียงกระดิ่ง
หรือว่ากระดึง เรียกไม่ถูก ของวัวลอยมาด้วย ... รู้สึกดี ...

แต่เดี๋ยวนี้เค้าไม่ทำนาแล้วค่ะ เปลี่ยนไปเป็นสนามกอลฟ์
(ก็ยังดีกว่าสร้างตึก อย่างน้อยมันก็ยังเขียวๆ ...
ตอนเค้าเปิดใหม่ๆ นานๆ ทีก็จะมีเสียงลูกกอลฟ์ลอยมาโดนหลังคา
ตามด้วยเสียงตะโกน ขอโทษนะคร้าบบบ ...
เดี๋ยวนี้ไม่ค่อยได้ยินเค้าคงตีเก่งขึ้น ...
หรือไม่ก็เลิกเห่อสนามใหม่กันไปแล้ว ...)

บรรยากาศบ้านน่าสบายจังเลยค่ะ ...

เห็นเปลแว๊บๆ อยู่ตรงนั้น ... แล้วก็แอบนึกภาพ ...
วงส้มตำปลาร้า ไก่ย่างหวานนรก ... บนโต๊ะข้างๆ นั่น ...

หิ ว เ ล ย

ปล. รูปเซ็ทสุดท้ายน่ารักมากมายค่ะ ...



โดย: yourstarlight วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:12:23:42 น.  

 
บ้านหลังคาสีฟ้า...
ข้างในคงเย็นสบาย
น่าอยู่จัง


โดย: นิยายสับปะรด IP: 202.28.78.81 วันที่: 8 มิถุนายน 2552 เวลา:15:44:42 น.  

 

สีฟ้าโดดเด่นที่ตรงนั้นที่ตรงนี้
สร้างความสดใสให้กับบ้านทุ่งดาวหนาวฝน
บรรยากาศถูกจัดสรรด้วยสันสีที่หลากหลาย ฉะนี้เอง..
ไม่ต้องถามหาเหตุผลแล้ว
ว่าทำไมเจ้าชายจึงโรแมนติกนัก

จ๊ะเอ๋วันฟ้าฉ่ำค่ะ พี่ปอนปอน


โดย: silly วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:18:52:58 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะพี่ปอน ปอน
+---------------------------+

อะว้าว!
งามแต๊ ๆ ก๊า ทั้งภาพบ้าน ภาพทุ่งนาข้าว ภาพดอกไม้แย้มบาน
ชอบจัง ชอบใจ ชอบมุมบ้านมุมหนึ่งเป็นพิเศษค่ะ
มุมที่มีเปลญวน (ชวนดูดาวของยิปซีฯ) กับโต๊ะไม้ยาว ๆ
และเก้าอี้ไม้สีไม้ไม้ ใกล้กับประตูสีส้มสมปรารถนาดีจัง

ปล. อยากไปนอนหาว เอ้ย! นอนชมดาวเดือนในกระท่อมดินสักวันจังเยย
ขอตัวไปนอนฝันหวานหลับฝันดีก่อนนะค๊า

ราตรีสวัสดีค๊า


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:22:09:02 น.  

 
สวัสดีครับพี่ปอน


ผมชอบท่อนนี้....

หัวเราะให้กับการหกล้มของตัวเองบ้าง
และถือมันเป็นพรพิเศษของชีวิต
คนเราลงว่าไม่ฝึกตนเองให้พอใจในสิ่งที่ตนเองมี
ชาตินี้ก็คงจะหาความสุขไม่ได้



ไม่ต้องอธิบายอะไรอีก

เห็นจักรยานคันที่อยู่ข้างกระท่อมดินนั่น
ผมว่าผมเคยได้อาศัยมันไปไหนต่อไหนตอนที่อยู่ที่นั่น

คิดถึงทุ่งดาวครับ !


โดย: พ่อพเยีย วันที่: 9 มิถุนายน 2552 เวลา:22:20:09 น.  

 
ทุ่งดาว...

แต่ในฮูป
ฟ้าพราว
เหมือนแดดจะใสขนาด

ทุ่งนา
เหมือนทุ่งรวงทองเลยครับอ้าย


สวัสดียามเจ้าครับอ้าย





โดย: กะว่าก๋า วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:7:31:54 น.  

 
บ้านน่ารักจังค่ะ



โดย: ปณาลี วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:9:48:54 น.  

 
คุณ..
บ้านน่าอยู่ออกเพียงนี้จะไร้รักได้อย่างไร
มองภาพก็สุขใจ
ถ้าได้ไปดูด้วยสองตา จะสุขหนักหนาขนาดไหน

ชอบว่านสี่ทิศ
ด้วยความรู้สึกส่วนตัว..ว่าเป็นดอกไม้ไม่ลำเอียงรัก
เพราะส่งแผ่ความรักไปทั้ง 4 ทิศ
ว่านสี่ทิศที่บ้านคุณเป็นหอกระจายความละมุนละไมนี้รึเปล่าคะ..

ขอบคุณค่ะ..สำหรับภาพกระท่อมดิน-ทุ่งดาว


โดย: บรรณารักษ์789 วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:18:15:15 น.  

 
เป็นคนชอบบ้านหน้าต่างสีฟ้าแบบนี้มาแต่ไหนแต่ไรแล้วค่ะ
ก็เลยมองบ้านหน้าปากซอยที่ต้องเดินผ่านทุกวัน
เพราะติดใจหน้าต่างบ้านเขา
ถึงจะไม่ชอบสีรั้วเขาก็เถอะ
นึกแล้วก็ ...ไปยุ่งกับบ้านเขาจริงๆเลยเรา

บ้านคุณปอนสีสวยน่าอยู่มากค่ะ
มีดอกไม้ยอดนิยมของฤดูร้อนครบ
บางรูปเห็นแล้ว แดดจัดมากเลย
แต่รูปเซ็ตสุดท้าย ท้องฟ้าหลากหลายและสายไหมก้อนเมฆ ดูแล้วชวนอารมณ์ดีจัง


โดย: HoneyLemonSoda วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:19:20:42 น.  

 
สายัณห์สวัสดีค่ะพี่ปอน ปอน
+------------------------------------------+

...เพราะฉะนั้น จิบความเดียวดายแกล้มกาแฟไป
ขูดรสเอร็ดในความขมนั้น
กลั่นเป็นน้ำตาลชีวิต...


อ่านบทนี้แล้วรู้สึก... ขม ขม จริง ๆ ด้วยแหล่ะ
แต่พออ่านถึงบทกวีถัดมา แหมะ! พอดีกันเป๊ะเลยค่ะ
หวานกลมกล่อมในสุนทรีย์เชียวค่ะ

...และในห้วงแห่งรัก
ชั่วนิรันดร์นั้นน้อยนักเพื่อหลับใหล
หลับตาพริ้มเพียงพอ ไม่ขอใด
เพียงมีไหล่และอ้อมตักเธอพักพิง...



ขอตัวไปหลับฝันหวานอีกคืนนะค๊า

ปล. เมื่อคืนวานแวะมาดูภาพเฉย ๆ ค่ะ
ง่วงจัด เลยยังไม่ได้อ่านบทกวีอันละมุนละไมจับใจยิ่งนัก

ราตรีสวัสดีค่ะ


โดย: สาวบ้านนอก ณ ขอนแก่น วันที่: 10 มิถุนายน 2552 เวลา:21:49:40 น.  

 
ยังจำตาเหมาหนุ่มพเนจรพ่อค้าเปิดท้ายฯจากเมืองช้างได้ไหมเอ่ย..นีกว่าตาปอนจะสูญหายกลายเป็นพันธุ์หายากแบบกูปรีซะแล้วคิดถึงมากอยากกินก๋วยเตี๋ยวสุโขทัยแถวๆหลัง มช.ตอนนี้ลืมแล้วหล่ะ ว่ารสชาติเป็นไง ส่วนลูกชายผมที่น้าปอนตั้งชื่อให้ว่า จูเนียร์นั้น ตอนนี้โตขึ้นแล้ว อนาคตอยากเป็นนักเดินทางแบบตาปอนแหละ เห็นบ้านหลังนี้แล้วนึกถึงบ้านริมคลองชลหลังเก่านั้นจัง(เหมือนกันมาก)ผมยังจำสโลแกนของน้าปอนได้ที่ว่า"เหมานะเซียนเหล้า เรานะเซียนหญิง" โทรหากันบ้างเน้ออยู่แถวๆเทือกเขาพนมดงรักนี่แหละ084-9623556


โดย: สนธยา เจริญศิริ (เหมา) IP: 125.26.118.140 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:11:24:51 น.  

 
มาดูภาพสวย แต่ได้อารมณ์เหงา เหงา


โดย: ชจ IP: 202.29.77.2 วันที่: 11 มิถุนายน 2552 เวลา:16:05:04 น.  

 

มาชวนมิตรสหายไปเดินป่าที่เขาค้อกันครับ

แต่เป็นเขาค้อเมื่อปี 2520 คือเมื่อ 30กว่าปีก่อน

ตั้งแต่สมัยที่ยังไม่มีรีสอร์ท ไม่มีถนน ไม่มีไฟฟ้า....

มีแต่เสียงปืน และเสียงระเบิด ป่าดิบ และความตาย

แต่ก็มีความงดงามเกินบรรยายของธรรมชาติซ่อนตัวอยู่...

แน่ว่าจะต้องมีอย่างอื่นที่ใครก็คาดไม่ถึงซ่อนอยู่ด้วย

ถ้าอยากรู้ว่าอะไร... คงต้องตามไปอ่านเสียแล้วครับ...





โดย: ลุงแว่น วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:5:52:03 น.  

 
อบอุ่น นุ่มนวล ชวนฝัน
กระท่อมทุ่งดาว
อยากไปค้างซักคืนสองคืน
หรือแลกเปลี่ยนกันอยู่
ระหว่างกระท่อมทุ่งดาว
กับบ้านปีกไม้ในหุบผาแดง

ปล่อยให้ชีวิตล่องไปกับความฝันและเดียวดาย
ของใคร ลำพัง...

ฝนตก มด ไส้เดือนมาแอ่วหานักก่ออ้าย
สบายดีนะครับ...


โดย: pu_chiangdao IP: 118.175.184.138 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:12:39:28 น.  

 
ชอบในวงเล็บค่า


โดย: ม่วน IP: 210.1.12.3 วันที่: 12 มิถุนายน 2552 เวลา:18:08:32 น.  

 


เอาเจ้าตัวเล็กนี่แถมไปอีกคนไหมลุ้งงงงง
อ้อ....อ้ายปอนน๊อ บ่อช่ายลุง
ได้ตัวเล็กๆแบบนี้อีกสักตัวจะหายเหงานา...แต่อย่าเลย
เดี๋ยวเสียบรรยากาศโรแมนติก ไม่อยากบอกเจ้ามาเฟียนี่ฟังคาถาชินบัญชรอยู่นะเนี่ยที่เคลิ้มอยู่น่ะ

อันนี้....บ่แม่นเมี้ยงน๊อลุง
เป็นหมากฝาหรั้งแล้ว...เคี้ยวแล้วคายไม่ต้องกลัวเลอะ
55555


โดย: ปลายแปรง วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:8:43:14 น.  

 
วิถีชีวิตยังคงงดงามเสมอ แม้กาลเวลาเปลี่ยนไป เฉกเช่นศิลปินผู้มีชีวิต ความฝัน การงาน ยังคงเป็นชีวิตที่เป็นชีวิตจริงๆโดยมิได้เสเสร้ง เป็นชีวิตแบบของคุณที่ไม่มีใครเลียนแบบได้เหมือน...ชีวิตสวยงามมากค่ะ.


โดย: phiyaluck_pink@live.com IP: 112.142.126.31 วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:14:57:14 น.  

 

สวัสดียามเย็นตะวันรอนนะคะ น้าปอน

วันนี้บล็อกดูแปลกตาดีค่ะ จากภาพสีน้ำ
ได้เห็นภาพสีจริง ท้องฟ้าสีใส รวงข้าวสีเหลืองทอง
ได้เห็นกระท่อมดิน ทุ่งดาว แบบภาพจริง บรรยากาศจริง
เห็นแล้ว คิดตามว่าความสุขของชีวิตน้าปอนนั้นน่ารื่นรมย์แท้ๆ

"...เพราะฉะนั้น จิบความเดียวดายแกล้มกาแฟไป
ขูดรสเอร็ดในความขมนั้น
กลั่นเป็นน้ำตาลชีวิต...."

เขียนคำได้เห็นภาพเลยค่ะ และไม่อยากเชื่อเลยว่า
น้าจะยังคงจิบความเดียวดาย ใส่น้ำตาลรสขมปร่า
ภายในกระท่อมสีอิฐ หน้าต่างสีฟ้า มาจนปานนี้เลยค่ะ

รออ่านบทกวี ที่เขียนทิ้งเขียนขว้าง
โดย มิลาน กุนเดอรา ณ. บล็อกแก็งส์ต่อไป



โดย: A'Jim วันที่: 13 มิถุนายน 2552 เวลา:19:21:37 น.  

 
ฟ้าใส
ทุ่งข้าวสีทอง
บ้านหลังเล็กๆ
ดูเหมือนว่าเต็มไปด้วยรักและความสุข

แอบอิจฉาเล็กน้อยค่ะ


โดย: ท้องฟ้าเสียงเพลงทะเล วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:0:57:46 น.  

 
สวัสดียามค่ำคืนนะคะ
ไม่ค่อยได้เข้ามาเลย
แต่พอเข้ามาทีไรก็อบอุ่นหัวใจทุกที
เหมือนได้กลับบ้าน
ได้กลับมาหาสิ่งที่เราเป็น
หลังจากที่ละทิ้งมันไปอย่างยาวนาน

.....

มีเรื่องสอบถามหน่อยค่ะ
เพลงที่ร้องว่า
อย่าเอ่ยคำว่ารักเลย เมื่อเธอไม่เคยเชื่อมั่น
เธอแค่คนช่างฝัน ที่รักความรักเท่านั้น
ชื่อเพลงอะไรคะ
พยายามหาแล้วแต่ก้ไม่เจอค่ะ
.....

ฤดูฝนแล้ว
ขอให้อาจารย์มีสุขภาพแข็งแรงนะคะ


โดย: NAKDERNTANG_cpe วันที่: 14 มิถุนายน 2552 เวลา:2:00:50 น.  

 
สวัสดียามเช้าครับอ้าย














โดย: กะว่าก๋า วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:7:22:24 น.  

 
อยากไปแอ่ว ผูกเปลนอนกระท่อมอ้ายปอนจังเลย
ทุ่งดาว...ดาวคงสวยขนาดนักใช่ก๋อ้ายปอน


โดย: ก้อนหินริมทาง วันที่: 15 มิถุนายน 2552 เวลา:12:01:30 น.  

 
ได้เวลาตอบถ้อยมิตร
แม้น้อยนิดช่วงชิงมา
แต่ก็คงจะดีกว่า
ก้มหน้างุดอุดอู้อยู่กับงาน

ธาธัญญา
ขอบคุณที่มาส่งสาร
ทุกอย่างย่อมเปลี่ยนไปตามกาล
ถนนผ่านทะเลทรายกลายเป็นทอง

บ้านมีชีวิตถ้ามีคนอยู่
กองฟอนหนูพูดถูกต้อง
แต่ตกไปหนึ่งคำสำคัญตรอง
ไร้คน(รัก)อยู่ร่วมห้อง บ้านหมองมัว

yourstarlight
กังสดาลเยาว์วัยยังไหวทั่ว
เย็นย่ำ ย่ำสนธยามาเร็วรัว
ย่อมยิ้วยั่วดาริกา ก่อนราตรี

นิยายสัปะรด
สีฟ้าสด ข้างในห่อน รุ่มร้อนจี๋
หน้าทู่-ทู่ ดูบ้อท่า แต่ว่าดี
หน้าตี๋ ๆ หล่อลาก หากเป็นเกย์

ซิลลี่ รู้แล้ว ว่าทำไม
ฟ้าสวย ทะเลใส ไม่หันเห
แสงแดด สายลม ไม่รวนเร
สายฝนด้วย ช่วยกันเห่ ทะเลใจ

สวัสดีสาวขอนแก่น แขวนเปลก่อน
เชิญมานอนได้ทุกเมื่อ มาจริงไหม
ข้อยมีข้อแลกเปลี่ยนไม่เหมือนใคร
เอาปลาแดกมาสักไห ชอบใจเด....

แม่นอีหลี พ่อเพยีย ไม่ต้องอธิบายอะไร
เพียงมองใจ ก็รู้ว่า เอ็งตาเข
ถึงเมาเหล้าเช้าสายก็หายเซ
แต่เมาเปล นอนประจำ ไม่หนำใจ



โดย: ปอน ปอน IP: 115.67.58.237 วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:16:01:15 น.  

 
พี่ชายตอบมา น้องก็ขอตอบบ้างซี
พี่ปอนสบายดีนะ....
แวะมาเยี่ยมเยียน น้องก็สบายดีจ๊ะ...อยู่ติดบ้านนานขึ้น เพราะ "ฝน" เลยขอจำศีลอยู่บ้านดีกว่าค่ะ
พี่ปอนจะไปสัญจรที่ไหนอีกหรือป่าวล่ะคะ

ว่าง ๆ มาเยี่ยมใหม่นะคะพี่
นรี ร.


โดย: กองฟอน วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:16:42:47 น.  

 
สวัสดีค่ะ พี่ปอน

บ้านน่ารักจัง คงมีหลายๆมุม
ให้รู้สึกรื่นรมย์ ยามเขียนงานนะคะ

จิบความเดียวดายแกล้มกาแฟ
รสชาติเป็นยังไงหรือคะ ขมพิลึกนะ



โดย: วีดวาด วันที่: 16 มิถุนายน 2552 เวลา:19:10:13 น.  

 
แวะมาพักพิงที่บ้านหลังอบอุ่น
สบายดีก่อเจ้าอ้ายเฮา


โดย: malarn cha วันที่: 17 มิถุนายน 2552 เวลา:14:27:46 น.  

 
อิจฉาจังบ้านน้อย
หลังใหญ่
ใจกว้าง
ท่ามกลางทุ่งรวงทอง
คงมีคนดูแลหลายน้อ
เรียบร้อยสะอาดสะอ้านเป็นระเบียบดูดีมั่กมาก
เมื่อไหร่จามีวาสนาเข้าไปเยี่ยมชมได้มั่งน้า


โดย: ฟ้าหม่น IP: 124.157.238.120 วันที่: 18 มิถุนายน 2552 เวลา:10:53:32 น.  

 
สวัสดีวันสุขค่ะพี่ปอน ปอน
วันนี้ฟ้าของทางนี้สีเทาๆ
บรรยากาศฝ้าฟางเหมือนมีใครเอากระดาษไขแผ่นใหญ่มาแปะทับไว้
กะว่าจะหากรรไกรยักษ์ไปตัดกระดาษไขนั่นทิ้งสักหน่อย
มิฉะนั้นอารมณ์จะคลุมเครือเช่นนี้ทั้งวัน

ฮี่ฮี่


โดย: silly วันที่: 19 มิถุนายน 2552 เวลา:9:11:52 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

สัญจร ดาวส่องทาง
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed

ผู้ติดตามบล็อก : 8 คน [?]




บ้านความรัก พิบูลศักดิ์ ละครพล w e l c o m e t o P i b u l s a k L a k o n p o l' B l o g s
"พิ บู ล ศั ก ดิ์ ล ะ ค ร พ ล" มีคนถามพิบูลศักดิ์ ละครพล ว่า คุณเป็นอะไรแน่ ? นักเขียน กวี นักดนตรี คนเขียนรูป คนขายฝัน เขาตอบยิ้มๆว่า "ผมเป็นอย่างที่ผมเป็น"....
.............................
"วัยฝัน วันเยาว์"....... เด็ก ๆ จะสร้างบ้านขึ้นด้วยปุยเมฆ เล่นกับก้อนหินที่เก็บมาจากชายหาด เก็บเอาวิชาเลขคณิตไว้ในกระเป๋ากางเกง และฉีกกระดาษสมุดจดงาน มาพับเป็นเรือกระดาษล่องแม่น้ำ....
..........................
"บ้านดวงใจ" นวนิยายที่ทำให้ทุกหัวใจอิ่มเอม และเต็มไปด้วยความสุข เรื่องราวของความรัก ความผูกพันระหว่างพ่อกับลูกสาว ที่ไม่ต้องบอกว่า "รัก" ด้วยคำพูด ....
............................
"ชูมาน" กาลเวลานั้น ไม่สามารถลดทอน ความสวยงาม น่ารัก เหงา เศร้า และสะทกสะเทือนใจ ของนวนิยายเรื่องนี้ได้เลย....
..............................
"ขอความรักบ้างได้ไหม"..... ระหว่างหญิงหนึ่งชายสองที่มาพบกัน มีชีวิตร่วมทุกข์ร่วมสุขกันในช่วงสั้นๆ จากฤดูร้อนที่ทองกวาว ฉายฉานเต็มท้องฟ้า ถึงฤดูฝนที่เต็มไปด้วยเมฆสีเทาทึบ ล้วนเป็นคนที่มีหัวใจแตกร้าวมากับครอบครัว..
.....................................
"คือวารวันอันแสนอุ่น" ห้วงความรู้สึกอันงดงามในวันวาน ระหว่างฉันกับผู้ที่ฉันศรัทธา มิตรสหายอันเป็นที่รัก น้องๆในวงการนักเขียน และเพื่อนร่วมร้องรำทำเพลง ....
.......................................
Group Blog
 
<<
มิถุนายน 2552
 123456
78910111213
14151617181920
21222324252627
282930 
 
7 มิถุนายน 2552
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add สัญจร ดาวส่องทาง's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.