จดหมายจากยมฑูต
ชายผู้หนึ่งซึ่งเป็นใครยังไม่รู้
นอนหลับอยู่ในบ้านอย่างสุขี
สะดุ้งตื่นตกใจเพราะว่ามี
ชายแก่ที่ไม่รู้จักมาเรียกตน
มาเถอะมาถึงเวลาเจ้าอาสัญ
วายชีวันจากโลกนี้หนีไม่พ้น
ท่านคือใครไม่เหมือนดั่งเป็นคน
อย่ากังวลเราคือยมบาล
ท่านมาเอาชีวิตข้าไม่ได้
ข้าไม่ไปเพราะท่านลืมแจ้งข่าวสาร
ท่านต้องส่งจดหมายเตือนเหตุการณ์
ว่าไม่นานจะมารับดับชีพไป
ข้ายอมรับกับการเตือนให้รู้
ให้เจ้ามีชีพอยู่ตามที่ใฝ่
ข้าจะส่งจดหมายเตือนเป็นนัย
เจ้าจะได้ใจพร้อมยอมความตาย
ครั้นเวลาผ่านไปใจไม่หวั่น
ลืมความฝันวันวานลบเลือนหาย
หลงสนุกคลุกเคล้าชั่วมากมาย
ชีพจะวายไม่คิดจิตไม่กลัว
ถึงเวลายมบาลท่านมาเคาะ
คนกลับชวนทะเลาะน่าปวดหัว
โต้เถียงเหตุไม่เตือนให้รู้ตัว
ท่านอย่ามั่วไม่เห็นแจ้งข่าวเลย
ยมทูตกล่าวว่าแจ้งทุกวัน
ท่านลองหันส่องกระจกผลเฉลย
ฟันร่วงหล่นผมกลับขาวไม่เหมือนเคย
ข้าเตือนอย่างเปิดเผยไม่รั้งรอ
ขอเจ้าจงสังเกตถึงความต่าง
สิ่งใดบ้างที่เห็นจีรังหนอ
การเกิดแก่เจ็บตายมีเคลียคลอ
สิ่งเจ้าขอต่อข้านั้นเห็นจริง
เมือวานเป็นวันสำคัญทางพุทธศาสนา
เป็น "วันมาฆบูชา"
เพื่อนคงได้ไปทำบุญกันถ้วนหน้าเนาะ
สำหรับตัวเองก้ได้ใส่บาตรที่หน้าบ้านแล้วไปวัดข้างบ้าน
ขณะที่เตรียมอาหารใส่บาตรก็เปิดทีวีเพื่อดูข่าวไปด้วย
ข่าวช่วงเช้าได้นำของคิดเห็นเกี่ยวกับการทำบุญ
โดยนำข้อคิดว่าพระพยอมที่ท่านได้กรุณาให้ข้อคิดการทำบุญไว้ว่า
ก่อนการทำบุญนั้นเราควรชำระล้างจิตใจของเราให้สะอาดก่อนที่จะไปทำบุญ
เหมือนกับการที่เราอาบน้ำให้ร่างกายสะอาดก่อนที่จะแต่งตัวให้สวยงาม
เพราะถ้าอาบน้ำไม่แต่งตัว..ร่างกายสะอาดแต่ไม่แต่งตัวก้อไม่สวยงามสง่า
แต่ถ้าไม่อาบน้ำแต่กลับไปแต่งตัว ถึงสวยงามแต่ไม่สะอาดมีกลิ่นเหม็น
ได้ฟังแล้วก้อมีความคิดเห็นคล้อยตามทันนะ
ช่วงสายๆหลังจากกลับจากวัดมาเปิดดูรายการผู้หญิงถึงผู้หญิง
ได้นำเสนอเกี่ยวเรื่องการทำบุญอีกเช่นกัน
มีอยู่ช่วงหนึ่งพิธีกรได้เสนอเกี่ยวหนังสือน่าอ่าน
ชื่อว่าจดหมายจากยมฑูต
ได้ฟังเรื่องราวจากปากพิธีกรเล่าจับใจความได้และเห็นคล้อยตาม
ที่ท่านผู้แต่งเรื่องนี้ได้กล่าวไว้
จึงนำมาแบ่งปันเพื่อนที่อาจพลาดการอ่านหนังสือเล่มนี้ลองมาอ่านตาม
บทกลอนนะคะ
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
อย่าปล่อยเวลาผ่านไปจนไร้ค่า ลืมว่าควรสร้าง
ความดีไว้เป็นทุนให้ตัวเองนะ
มีความสุขมาก ๆ นะคะ