...ปัญหา..ปัญหา...
ปัญหา..ปัญหา..ปัญหา
จะวนเวียนเข้ามาให้ใครพร่ำบ่น
ชีวิตที่ดำรงบนโลกทุกคน
หนีไม่พ้นคนเราล้วนต้องมี
ปัญหาคือเชื้อโรคของมนุษย์
แทรกทุกจุดขุดเจอะเยอะเต็มที่
ต้องกล้าหาญรับมือดูท่าที
หาวิธีคิดเปลี่ยนมุมเป็นสำคัญ
ควรเปิดมุมมองปัญหาทางสร้างสรรค์
คนอ่อนแอเท่านั้นมักเสียขวัญ
ใช้สติตามปัญญามารวมกัน
ความหวาดหวั้นนั้นถอยหนีออกไป
อย่าวิ่งหนีปัญหาในวันนี้
ปัญหามีไว้แก้นั่นจริงไหม
ปัญหาแค่สัญญาณมาเตือนภัย
ดีกว่าเป็นเปลวไฟแผดเผาตัวได้ยินได้ฟัง..ใครๆก้อบ่น...."ชีวิตกำลังมีปัญหา."
แล้วคนเรามักไม่ทนกับปัญหาหรืออุปสรรค..กันจริงๆ
พอเกิดปัยหา..เจออุปสรรค..ลุกมาบ่นๆๆ
ซึ่งชีวิตของคนเราทุกคนไม่ได้โรยด้วยกลีบกุหลาบเสมอไป
การกินอยู่..มาได้มีชีวิตอยู่..การทำงานหรืออะไรก้อแล้ว
ก้อมักเจอกับปัญหาทั้งสิ้น..ถ้าเราไม่ทำอะไรเลย..ไม่กิน..ไม่อยู่
ไม่มีชีวิตสิ..ปัญหา..คงไม่เกิด..หรืออาจไปเป็นปัญหาให้คนข้างหลังอีกเหมือนกัน
ถ้าจะคิดอีกมุมหนึ่ง..ปัญหาคล้ายจุลินทรีย์..พวกเชื้อไวรัส..แบคทีเรีย
ตัวอะไรร้ายๆสักอย่างที่เข้ามาอยู่ในร่างกายคน..ซึ่งพวกนี้มี 2 มุม
คือเป็นตัวการดี..หรือ..ตัวการร้ายก้อได้
ดังนั้นเราน่าลองพลิกมุมปัญหา..เหมือนที่เขาว่าแก้วิกฤตให้เป็นโอกาส
เป็นมุมมองที่ดี..เป็นสิ่งสร้างสรรค์...ใช้สติตามปัญญา...คิดทบทวน
ยอมรับ..แก้ไข.หรือผ่อนนหักให้เป้นเบา..ผ่อนนร้อนให้เป็นเย็น
ตามสภาพการณ์....
จำประโยคหนึ่ง..ที่เขียนว่า
.."ปัญหามีไว้แก้ ไม่ใช่มีไว้ถอย"
วันที่: 20 มกราคม 2551 เวลา:14:21:49 น.
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
