เหม่อมองบนฟากฟ้าไกลแสนไกล
มองด้วยความสงสัยนัยที่เห็น
โลกกว้างใหญ่กว่าใหญ่เกินจำเป็น
ผู้คนมากล้นเป็นล้านใยต้องเจอ
เพราะเหตุผลใดใยต้องพานพบ
ต้องประสบพบกันดั่งเสนอ
หรือพรหมลิขิตขีดเส้นให้พบเธอ
ต้องยืนเซ่อเบลอใบ้ไม่เข้าใจ
ถามตัวเองซ้ำซ้ำกับดวงจิต
ครวญขบคิดคำนึ่งเหตุไฉน
พบเพื่อจากรักแล้วลาหรืออย่างไร
คุณหรือใครได้ช่วยตอบเพื่อรู้ความ
หากพรหมลิขิตขีดเขียนเป้นเช่นนั้น
สรรค์สร้างความผูกพันอันวาบหวาม
โปรดช่วยให้ความรักนั้นงอกงาม
และขอห้ามความพลัดพรากเกิดกับเรา
ขอความรักยั่งยืนอย่างมั่นหมาย
อย่ากลับกลายเลื่อนลับเป็นอับเฉา
ให้ดวงจิตคิดรักอย่าบางเบา
ให้รักเท่าชิวิตกันและกัน
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [
แต่การจากครั้งนี้จะต้องพบกับ
คนที่ดีในวันข้างหน้าค่ะ
ขอให้โชคดีตลอดปีค่ะ