ปาฏิหาริย์รักงานมหกรรมหนังสือแห่งชาติครั้งที่ 10
ตั้งแต่ที่ร่วมโดดลงมาร่วมวงไพบูลย์ของงานขายหนังสือเราก็มิอาจถอนตัวขึ้นอีกเลย งานหนังสือที่เมื่อก่อนมีแค่ครั้งเดียวต่อปี จนเพิ่มมาเป็นสอง และสามงาน ไม่นับงานของสำนักพิมพ์ที่มาจัดเองเดี่ยวๆ นี่คือเฉพาะในเขตกรุงเทพฯ จำได้ว่าครั้งแรกที่แม่พาไปงานสัปดาห์หนังสือนั่นมันยังตั้งอยู่ข้างกระทรวงศึกษาธิการอยู่เลย และเป็นแค่เต็นท์เรียงแถวกันมีคนเดินกันประปราย เป็นที่สบายเหลือเกินกับการเลือกหนังสือ ต่อมาโลกร้อนขึ้นจึงได้จัดกั้นบูธแบบมีแอร์ขึ้น และงานก็ค่อยๆ ยาวขึ้นๆ จนเข้าไปถึงในกระทรวงพร้อมกับคนเริ่มมากขึ้นเรื่อยๆ จากนั้นก็ย้ายมาที่ศูนย์สิริกิติ์ซึ่งทำให้ไปมาสะดวกยิ่งขึ้นสำหรับเราน่ะนะ และทุกทีกว่าจะได้ซื้อหนังสือก็ปีละครั้ง พอมีงานมหกรรมหนังสือก็ได้เพิ่มเป็นปีละสองครั้ง เราก็ไปมันทุกทีไม่เคยขาด แค่อาจจะไปแค่ครั้ง สองครั้งหรือมากกว่านั้น แล้วแต่ความว่าง
ปีนี้เราก็ได้ไปผจญฝูงคนมาแล้ว 3 ครั้ง แต่เป็นครั้งแรกที่ได้ใช้บริการไปรษณีย์ส่งหนังสือถึงบ้าน นับตั้งแต่มีบริการนี้มาตอนแรกที่เห็นดีจังเลยนะ แต่น่าจะส่งไปต่างประเทศได้ด้วยต่อให้เหมากล่องละเกือบพันก็เอาคุ้ม จะได้แพ็คส่งไปให้เจ๊ที่เคารพถึงอเมริกาได้ ไม่ต้องขนกลับไปแพ็คที่บ้านแล้วขนไปไปรษณีย์ต่อ ก็เคยได้กิตติศัพท์มาว่าการขนส่งนั้นบางครั้งก็ล่าช้าจนเกินไป เช่นว่าแทนที่จะมาถึงคืนนี้อาจเป็นพรุ่งนี้หรือมะรืนไปเลย เราก็เข้าใจนะว่าคนส่งเยอะจริงๆ ตอนไปแพ็คของลงประทับใจเจ้าหน้าที่มากคุยกันดี๊ดี น่ารัก แต่ไหงตอนส่งหนังสือมาถึงบ้านเนี่ยเจ้าหน้าที่ถึงเปลี่ยนนิสัยก็ไม่รู้ เพราะโทรมาถามหาที่อยู่ มาหาว่าเราเขียนไม่ชัดซะนี่ คิดว่า ฬ กับ ฑ เนี่ยมันคล้ายกันนักรึ ไอ้เรื่องเขียนถนนที่ทำให้คุณพี่แกเคืองจนเกือบตะคอกทางโทรศัพท์ก็เหมือนกัน ก็เขียนตามที่อยู่ทะเบียนบ้านนี่หว่า ครือ พระราม 1 กับพระราม 6 เนี่ยมันเกือบจะแยกกันไม่ออกนะ จะได้ทำความเข้าใจว่าถ้าใช้บริการคนที่ไม่ใช่ไปรษณีย์ขาประจำจะได้เขียนให้เข้าใจง่ายขึ้น
เรื่องปาฏิหาริย์ในงานหนังสือเนี่ยมีใครเคยเจอบ้างไหมอารมณ์ประมาณว่า หนังสือที่ตามหามาแรมปี หาในงานวนอยู่หลายรอบพร้อมกับถุงหนังสือหนักๆ เนี่ย พอเจอแล้วให้ความรู้สึกเหมือนเรื่อง ตามหาแม่ 3,000 ลี้เลย แบบว่าดีใจมาก แต่เพราะสมัยนี้ถ้าจำสำนักพิมพ์ได้ก็เปิดหาเอาจากแผนผังในงาน แต่ที่เราตามหาคราวนี้เป็นร้านขายปกทุกทีร้านนี้ต้องมาเปิด และมักจะอยู่ที่ตำแหน่งเดิมๆ เสมอ คราวนี้ร้านหาย หาไม่เจอเดินรอบก็แล้วเพราะไม่เคยจะชื่อร้านน่ะสิอาศัยว่าเดินๆ ไปเดี๋ยวก็เจอเอง พอตอนตัดใจว่าสงสัยคราวนี้คงไม่มาและเดินกลับมาที่สนพ.ที่จะซื้อเป็นที่สุดท้าย ปรากฏว่าอ้าวมันอยู่ตรงข้ามกับร้านขายปกพอดี ทำไมเราเพิ่งเจอเนี่ย ...สรุปแล้วงานนี้เป็นงานที่เราเสียตังค์มากที่สุดตั้งแต่มีมาเลย ทั้งๆ ที่หนังสือไม่ได้ออกหลายปกนัก ทำไมหนอเงินถึงได้กระเด็นออกไปเยอะขนาดนั้น
Create Date : 15 ตุลาคม 2548 |
|
9 comments |
Last Update : 15 ตุลาคม 2548 18:11:56 น. |
Counter : 892 Pageviews. |
|
|
|
ไม่ได้อ่านหนังสือมานานมากแล้วนะนี่
จริง ๆ ค่ะ
เล่มสุดท้าย ก็ มังกรคู่สู้สิบทิศโน้น