ช่วงเวลาที่หายไป
ตั้งแต่ตอนวันหยุดก็หายไปที่จริงไม่ได้หายไปไหนนั่งหน้าคอมนี่แหละนั่งดู Full House 16 แผ่น จนจบไปเมื่อวานนี้ เรามันพวกเลือดบ้าขึ้นเป็นพักๆ มัวแต่หลงความขาวกับความน่ารักของ Song Hye Kyo มากไปหน่อย ดูไปคุย MSN กะเจ๊ที่เคารพไป ว่าพระเอกนิสัยอย่างนี้มันไม่แค่น่าตบ มันน่าจะกระทืบให้ตายเลยด้วยซ้ำ และยิ่งสะใจอย่างยิ่งยวดในช่วงนางเอกเอาคืน...สะใจ ดูไปเมาท์กันไปอย่างเมามันให้มันได้อย่างนี้สิ
มาพูดถึงเรื่องที่เขียนอยู่ตอนนี้ดีกว่า ข้อดีของการค่อยๆ เขียนคือการได้อ่านทวนแล้วทวนอีกหาจุดบกพร่องของมัน แล้วเร็วๆ นี้ก็เพิ่งเจอจุดที่ว่านี่เอง เออ...ลืมใส่ลงไปจริงๆ ด้วย สำหรับภาค 2 ของ Wolf Howl OPERA ที่เขียนอยู่ตอนนี้ถึงจะกะไว้แต่แรกแล้วว่ามันคงไม่ปกติเท่าไร แต่รู้สึกว่ามันจะเริ่มแหกศีลธรรมออกไปอย่างรวดเร็วตั้งแต่ตอนแรกผิดไปจากที่ตั้งใจว่าจะให้ค่อยเป็นค่อยไปอันนี้คงต้องของคุณที่รักที่ช่วยสนับสนุนหนทางนี้ให้เราด้วย รวมถึงข้อคิดเห็นบางประการที่ช่วยกันคิดวิเคราะห์ให้
วันก่อนนั้นได้คุยกับที่รัก กับเจ๊ที่เคารพถึงเรื่องของความกลัว เราคิดว่าทุกคนต่อให้ยิ่งใหญ่แค่ไหนสุดท้ายก็คงต้องกลัวอะไรสักอย่างถึงบางทีมันจะเป็นเรื่องเล็กน้อยก็ตามไม่งั้นคงไม่มีกลุ่มอาการของโรค Phobia เกิดขึ้นหรอก บางคนกลัวคนแปลกหน้า บางคนกลัวชาวต่างชาติ บางคนกลัวที่แคบ บางคนกลัวที่กว้าง กลัวแมงมุมหรือหวาดกลัวสิ่งของ เราก็ไม่รู้ว่าอาการเหล่านี้ต้องบำบัดยังไง แต่ความกลัวของคนบางครั้งมันน่ากลัวและหลอนกว่าที่คิดเหมือนที่เขาพูดกันแหละว่า ความกลัวนั่นแหละที่ฆ่าเรา อันนี้คงเป็นความจริงตลอดกาล พอบอกไปว่าตัวละครนิยายเราเกิดกลัวบางอย่างขึ้นมา ที่รักเราก็หัวเราะตอบมาว่าไม่น่าเชื่อเลยที่ตัวละครที่ไม่กลัวฟ้าไม่กลัวดินอย่างนั้นจะกลัวเป็นกะเค้าด้วย น่ารักจริงๆ เลย ...เป็นงั้นไป ก็เพราะว่าเป็นคนก็เลยต้องกลัว ขนาดเทพเจ้าก็ยังมีความกลัว นับประสาอะไรกับมนุษย์ล่ะนะ
Create Date : 20 เมษายน 2549 |
Last Update : 20 เมษายน 2549 20:28:56 น. |
|
0 comments
|
Counter : 539 Pageviews. |
 |
|
|
|
|