Group Blog All Blog
|
โกรธคือ โง่ โมโหคือ บ้า ตรูทั้งโกรธและโมโห แต่ไม่โง่และไม่บ้า เมื่อ 2 วันก่อน คุณนายแม่โทรมาหาแต่เช้าตรู่ ถามว่าสามารถลางานมาทำธุระเรื่องบ้านให้แม่หน่อยได้มั้ย ไอ่เราก็....ถามเรื่องราวแล้วก็ได้ความว่า แม่ทำการประกาศขายบ้านได้แล้ว แต่่ว่าเราต้องเป็นคนมารับเงิน เพราะธนาคารจะตีเชคให้เฉพาะชื่อของเจ้าของบ้านที่แท้จริงเท่านั้น ก็เลยขอทำเรื่องลาพักร้อน แล้วก็บอกสามีว่าฉันมีธุระต้องบินไปเมืองไทยด่วน...ภายใน2-3วันข้างหน้านี่แหละนะ เธอช่วยเชคราคาตั่๋ว .... สุดท้ายมาได้ตั๋วราคาพอรับได้ ..เมื่อวานตอนเย็น วันนี้มาทำงานก็กะจะะให้สามีจัดการเรื่องการโอนเงินจ่ายค่าตั๋วเครื่องบิน...ผ่านทางธนาคารให้ เพราะคิดว่ามัน(คง)ง่ายเหมือนกับตอนที่เราซื้อตั๋วเครือ่งบินผ่านทางอินเตอร์เนต ก็เลยใจเย็น...ไม่เอาเอกสารอะไรติดมือมาที่ทำงานด้วย กะแบบว่่ามั่นใจว่าบอกให้สามีจัดการให้ได้ไม่มีปัญหา ที่ไหนได้ละ พอโทรมาวานให้สามีจัดการโอนเงิน ....โห ....เหมือนฟ้าผ่าเปรี้ยงเลยก็ว่าได้ คุณสามี...โมโห...เรา บอกว่าไม่อยากทำกลัวจะทำการโอนเงินผิด เราก็บอกว่า ลองทำดู สามีก็ไม่อย่างเดียว ๆ บอกแต่ว่าจะรอเธอกลับบ้านมาทำด้วยกัน เราก็ อ้าวจะบ้าหรอไง???? วันนี้วันสุดท้ายแล้วเพราะเป็นวันศุกร์ ถ้าไม่โอนให้ทันบ่าย 3 ฉันก็ไม่ได้บินในวันอาทิตย์สิ ? สามีก็ยังคงยืนยันว่าไม่ทำอะ เหมือนหมาบ้าเลย หงุดหงิดใส่เรา เราก็ไรฟระ? เรื่องแค่นี่ทำให้กันไม่ได้ กะอีแค่เงิน 5000 กว่าโครนนี่นะ กลัวสูญ....เรางี้ฟังแทบอยากร้องไห้...กะอีตาสามีเหลือเกิน วางสายต้้งสติอีกสักครู่ โทรกัลบไปใหม่บอกว่า เธอ ต้องทำนะเพราะร้านเค้าจะปิดตอนบ่าย3 ปิดตามเวลาธนาคารอะ เค้าก็ยังคงยืนยันว่าไม่ทำ เราชักโมโห....เพื่อนสงสารก็เลยมาช่วยคุยให้ เค้าถึงยอมทำ เออให้มันได้งี้สิฟระ แง่ง...ตรูเป็นเมีย ...แต่สั่งอะไรไม่ได้ น่าโมโหยิ่งนัก พอสามีตกลงทำให้ มีปัญหาต้องติดต่อกันและกันตลอด ...ทุกครั้งที่มีปัญหาหลังจากโทรคุยกับเอเย่นในโคเปนเฮ้าแล้ว สามีก็จะโทรมาบอกว่า ฉันมีปัญหาเกี่ยวกับการโอนเงิน เพราะว่าเค้าให้ส่งสำเนา การโอนไปให้ทางอีเมล์ สามีทำไม่ได้ โกรธเรา โมโหเรา...บ่นแล้วบ่นอีกว่า ฉันเกลียดการทำงานแบบนี้ ๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ โห่ย เราคิดไว้ในใจว่า กลับบ้านไป"บ้านแตก"แน่ เพราะเค้าโมโห เราก็โมโห ที่เค้าทำไม่ได้ดั่งใจเรา เราบอกว่าให้ไปติดต่อธนาคารเธอโดยตรงเลย ไม่ต้องโอนผ่านทางอินเตอร์เนทแล้ว มันบ่าย 2 แล้ว อีกแค่ขั่วโมงเดียวเอง เค้าก็บอกว่าไม่ไปฉันจะลองโทรคุยกับธนาคารแล้วลองทำใหม่ เราก็บอกว่าเธอต้องไป เค้าก็บอกว่าไม่ไป ยืนยันแต่ว่าจะทำทางอินเตอร์เนต สองสามีภรรยา เถียงกันทางโทรสับ .... สามีพูดแต่ว่า.... ฉ้ันจะพยายามทำให้ได้...โดยจะโทรถามขั้นตอนแก้ไขทำใหม่หมดทางโทรสับ รวมถึงปัญหาเรื่องการส่งก๊อปปี้ใบโอนเงินทางเนต กับเจ้าหน้าที่ธนาคาร เราก็โมโห...โกรธ เลือดขึ้นเลยอะ บอกให้ทำอะไรก็ไม่ทำตาม เอาแต่ใจตัวเอง...แต่สุดท้ายสามีก็ทำได้ เพราะทางธนาคารช่วยจัดการ ไอ่ความหงุดหงิดเค้าก็มลายหายไป น้ำเสียงแสดงออกมาเลยว่าไม่โกรธอะไรแล้ว โอนเงินเสร็จประมาณบ่าย2.45 ธนาคารปิด บ่าย 3 เวลาจวนเจียนมาก นั่งมาในรถ เราก็บ่นเรื่องสามี เรื่องคอมสามีก็พอรู้ ถึงไม่เก่ง แต่ก็ไม่ถึงกับไม่รู้อะไรสักอย่าง แต่ทำไมแค่เรื่องก๊อปปี้ เอกสารธนาคารแล้วส่งให้ทางเม์ล กลับทำไม่ได้ แถมยังมาหงุดหงิดใส่เราอีก เพื่อนก็บอกว่า นี่ละฝรั่ง"ขี้หงุดหงิด"เป็นที่ 1 เราก็เลยบอกว่ากลับบ้านไปนะ แม่จะว่าให้หนักเลย เรื่องแค่นี้ทำให้กันไม่ได้ แต่พอมาถึงบ้าน สามีอารมณ์ดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขี้น ไฟในใจเราที่ร้อนรุ่ม อยากจะเฉ่งสามีให้อิ่ม มีอันต้องมอดไปเพราะสามีไม่โกรธ ไม่โมโหอะไร ใส่เรา แง่ง...เหมือนสุภาษิตไทยเราเลยนะ ถ้าเรายังคง โกรธ มันก็คือสุภาษิตนี้ดิ....โกรธคือโง่ โมโหคือบ้า เราไม่โกรธ ไม่โง่ เลยไม่โมโห...ไม่บ้า 5555  5555
|
ยืนงงในดงครัว
 ฝากข้อความหลังไมค์ Rss Feed  Smember ผู้ติดตามบล็อก : 7 คน [?] ชื่อ (ป้า)พรรณ หรือ เหน่ง นะค่ะ เริ่มต้นชีวิตคู่ใหม่ในครั้งนี้ ด้วยวัย 40 กะรัต กามเทพตั้งใจทำงานมากเลยอะ ป้าพรรณ แค่มาเที่ยวเดนมาร์กครั้งแรก โดยมาในฐานะแขกเชิญของน้า ให้มาเที่ยว เดนมาร์ก แต่....เอาเข้าจริงต้องกลาย เป็นเด็กเสริฟอาหารในร้านของน้าเราเอง มากว่าเที่ยว ฮ่าๆ นั่นแหละกามเทพทำงาน ตอนได้เป็นเด็กเสริฟ(จำเป็น)ที่โต๊ะสามี ปิ๊งๆๆ กัน สุดท้าย 2 ปีผ่านไป ได้แต่งงานกัน มาอยู่เดนมาร์ก ก็เลยอยากจะบันทึกเรื่องราวชีวิตในต่างแดน เพื่อเก็บเอาไว้อ่านย้อนหลัง เมื่อเราแก่ตัวไป จะได้รู้ว่า ช่วงชีวิตหนึ่งที่ห่างหายจากครอบครัวอันเป็นที่รัก มีเรื่องราวอะไรน่าจดจำบ้าง แม่เป็นยังไง ลูกๆเป็นยังไง ใครเศร้า สุข ทุกข์ใจ เรื่องราวที่เข้ามาดี ร้าย อย่างไร? บันทึกไว้เพื่อจดจำกับเรื่องราว พื้นที่ห้องน้อยๆแห่งนี้... เป็นเสมือนสมุดบันทึก เรื่องราว เหตุการณ์ต่างๆที่พบเจอ หรือแม้กระทั่งเพื่อเก็บบันทึก ถึงอาหารของแม่ที่พร่ำ(บ่น)สอนให้เราทำ ซึ่งก็พอจะทำเป็นอยู่บ้าง อาหารไทยได้จากแม่ อาหารจีนได้มาจากแม่สามีเก่า แต่ด้วยความที่เราไม่ค่อยเอาใจใส่ หรือในรักการทำอาหารเหมือนแม่ ทำให้ต้องมาหัดเรียนรู้ อาหารบางอย่างจากเพื่อนบ้านชาวบล๊อคแก๊งค์ด้วยกัน ก็หลายท่าน ขอบคุณทุกท่านที่พากันทำฮาวทู ทีละขั้นตอน สอนอย่างจริงใจ และให้อย่างจริงใจ ขอบคุณชาวบล๊อคแก๊งค์ ที่แบ่งปันสูตรอาหารต่างๆ ไว้ ณ ที่นี้ด้วยค่ะ และสุดท้ายขอบคุณสำหรับทุกๆท่านที่คอมเม้นท์ไว้ให้ค่ะ และขออภัยด้วยหากไม่ได้ไปเม้นกลับ เนื่องด้วยไม่ค่อยได้เข้ามาบ่อยๆเหมือนเก่า 
Friends Blog
Link |
||||||||||||
