| All Blog
|
กระดูกงดงาม ทุกชาติภพ ภาคอดีต One and Olny  กระดูกงดงามทุกชาติภพอดีต นักแสดง: เหริน เจียหลุน ไป๋ลู่ หวังซิงเยว่ หลี่อี๋หรู ซูเมิ่งอวิ๋น เหยาอี้เฉิน หยวนรั่วหัง โจวลู่ลา จำนวน 24 ตอน Wetv 2021 โจวเซิงเฉินเป็นอ๋องน้อย หรืออาจารย์ของลูกศิษย์ ท่านได้สาบานในท้องพระโรงว่าจะไม่แต่งงานจะไม่มีลูกและขอออกไปจากเมืองหลวงสู่ชายแดนเพื่อรักษาหัวเมืองอ๋องเฉินเป็นนักรบที่เก่งกล้า กองทัพขัตติยะ ในจวนจึงมีลูกศิษย์ที่เป็นเด็กกำพร้าที่อ๋องเฉินเป็นอาจารย์สั่งสอนอบรมจนกลายเป็นแม่ทัพนายกองที่เก่งกล้า ควบคุมกองทัพ  ราชครูและแม่จึงวางแผนปกป้องสกุลซุยไว้โดยการส่งสืออี๋และพี่ชายไปเป็นลูกศิษย์ท่านอ๋องน้อยที่เมืองซีโจว เมื่อท่านอ๋องน้อยเจอกับสืออี๋รู้สึกรักและเอ็นดูประกอบกับนางเป็นใบ้ จึงรับเป็นศิษย์ คนที่ 11 ตามชื่อของเธอ สืออี๋ ท่านจึงได้อนุญาตให้นางไปอ่านและหนังสือที่หอหนังสือได้ตลอดเวลา วันหนึ่งขณะที่เธอปรนิบัติอาจารย์ เธอฟุบหลับบนหน้าขาของอาจารย์ ทำให้อาจารย์ต้องใช้ผ้าขนจิ้งจอก ห่อตัวนาง เพื่อไม่ให้กายสัมผัสกัน และอุ้มจากหอหนังสือกลับไปส่งที่ห้องนอนเพื่อไม่ให้สัมผัสตัวลูกศิษย์ หล่อนประทับใจ ทุกครั้งเมื่อรบชนะ ท่านอ๋องจะมอบตราประทับยอมแพ้ให้สืออี๋เก็บรักษา ถือเป็นข่าวดี เมื่อเสร็จจากงานรบท่านอ๋องและลูกศิษย์จึงพากันไปวัดเพื่อบูรณะและสร้างวัดใหม่ โดยอนุญาตให้สืออี๋ตั้งชื่อวัด แต่พบกับกลุ่มโจรที่ต้องการมาทำร้ายหมู่รัชทายาท จากหนานเฉียน ที่สละทุกอย่างและบวช ทำให้เกิดการต่อสู้กัน สืออี๋มองเห็นอาจารย์กำลังจะเพี้ยงพร้ําด้วยความตกใจจึงหลุดปากพูดคำว่า "อาจารย์" และจากนั้นเธอก็สามารถที่พูดได้เลย อาจารย์และลูกศิษย์มีความเข้าอกเข้าใจกัน ที่หอหนังสือสืออี๋กำลังเขียนกลอนเกี่ยวกับความรัก อาจารย์มาเขียนต่อแต่หยุดเขียน….เพราะรู้ว่ามันเป็นกลอนของความรัก “นัยน์ตาสื่อรัก ใจประสานใจ” และมีเหตุการณ์ที่ท่าน ราชครูสิ้นชีวิตสืออี๋และพี่ชายต้องกลับมาทำบุญไว้ทุกข์ให้ลุงเป็นเวลา 3 ปีแต่ก่อนสิ้นใจ ท่านขอยกเลิกการแต่งงาน ของสืออี๋กับ อ๋องกว่างหลิงหลิน แต่เปลี่ยนเป็นให้หลายชายแต่งกับองค์หญิงแทน ทั้งสองอยู่เมืองหลวง ปี กว่า สืออี๋เดินทางกลับซีโจว แต่ระหว่างทางมีทหารส่งข่าวว่าชายแดนถูกโจมตีจากกองทัพกองทัพเรือนางจึงยกทหารที่ติดตามนางไปช่วยเหลือ แต่แล้วนางถูกจับเป็นตัวประกัน อาจารย์มาช่วยเหลือไม่ได้ทำสืออี๋ร้องไห้ด้วยความกลัวเป็นอย่างมากและเป็นโอกาสที่ทั้งสองได้อยู่ด้วยกันโดยไม่ได้เปิดเผยฐานะห้ามเรียกว่าอาจารย์ มาเดินไปตามท้องตลาดทุกคนเข้าใจว่าทั้งสองคนก็เป็นสามีภรรยากันอาจารย์จึงพาไปคารวะสหายเก่า สหายก็ทักทายว่าเป็นชายาหรือคู่หมั้น เพราะทั้งสองดูสนิทสนมกันมากทานข้าวด้วยกันยังมีความสุข สหายจึงบอกว่าคำว่า ข้ามอบเรือนไม้ไผ่อย่างดีให้ท่าน (ชงทั้งคู่มาก) ถ้าความสัมพันธ์นี้ทำไม่สำเร็จ ท่านจะทำผิดต่อข้ามาก ทั้งสองสานความสัมพันธ์กันอย่างแนบแน่นมากขึ้นเมื่ออาจารย์ได้สอนสืออี๋ยิงธนูจนรู้สึกปวดไหล่จำเป็นต้องทายาและนวด สหายแอบเชียร์ อาจารย์จึงให้นางทายาเองที่ไหล่ขาวๆ และใช้ผ้ารองไหล่ไว้ อาจารย์จึงค่อยๆบีบนวดให้นางโดยที่ไม่ได้สัมผัสผิวเนื้อของนางแต่ทั้งคู่รู้สึกดีต่อกัน ในขณะที่นวดยาให้ลูกศิษย์อาจารย์ไม่ยอมปิดประตูห้องเพื่อแสดงถึงความบริสุทธิ์ใจไม่อยากให้นางเกิดความเสียหายถึงแม้จะต้องนอนห้องเดียวกันก็ต้องแยกกันนอน เจ้าเมืองทราบทางอ๋องน้อยเข้ามาเที่ยวในเมืองของเขาจึงขึ้นดอยหลงค่าง เพื่อทำการจับตัว แต่บุตรชายของท่านคือหลวงจีนได้มาช่วยทั้งสองไว้ได้ และสืออี๋ก็ยินดีที่จะมอบหนังสือของสกุลซุยครึ่งนึงไว้ที่ห้องสมุดหลงค่าง เจ้าเมืองดีใจมากที่เห็นลูกชายถึงแม้จะเป็นเรื่องจริงก็ตามกลับมา "ไม่ใช่แค่แค้นฆ่าพ่อ สังหารภรรยา ยังมีแค้นทำลายแคว้น ชีวิตนี้ ชาตินี้ มีเพียงแค้นลึกดังทะเลโลหิต ไม่มีความรักระหว่างพ่อกับลูก -หลวงจีน- เทศกาลในวันที่ 9 เดือน 9 ขึ้นสู่ที่สูง อาจารย์และสหายพร้อมกับสืออี๋ได้ออกท่องเที่ยวในเมืองแต่ขากลับสหายเลือกที่จะแยกทาง อาจารย์และสืออี๋จำเป็นต้องนั่งเรือไปด้วยกันทั้งสองเหมือนดั่งคู่รักกัน เมื่อเรือโครงเครง สืออี๋เสียกสรทรงตัว ทำให้ใบหน้าของ สืออี๋แนบ อกของอาจารย์ ทำให้อาจารย์เขินเไปยืนเล่นที่หัวเรือกลับโดน สาวสวยจากตระกลูชั้นสูงเกี้ยวพาราสีกัน แซว และชักชวนขึ้นไปร่ำสุรา สืออี๋หึงขึ้นไปยืนเกาะแขน อาจารย์ไว้ ทั้งสองได้ดื่มสุราดอกเบญจมาศ นำโชค และสืออี๋ได้ถุงปัดเป่าความชั่วร้ายกลับมาด้วย เมื่อกลับมาถึงที่พัก สืออี๋บอกสหายของอาจารย์ว่า ข้าไม่มีคู่หมั้นหมาย แต่ใจของข้าเป็นของคน -สืออี๋นางบอกรักอาจารย์-คนหนึ่งแล้วกับเขา ข้าตกลงปลงใจแล้ว . อาจารย์รู้สึกดีกับสืออี๋มากๆ แต่จำเป็นต้องหักห้ามใจ เมื่อคิดถึงคำสาบานที่มีให้ไว้ที่ท้องพระโรง "ณ.ท้องพระโรงต่อหน้าข้าราชบริพาร ข้าขอสาบานนะที่ตรงนี้ จะอยู่ที่ชายแดนตลอดทั้งชีวิต ไม่แต่งงานมีภรรยา ไม่มีทายาทหลงเหลือ" -อ๋องโจวเซิงเฉิน- เพื่อให้แผ่นดินจงโจวสงบสุข ไม่คิดแย่งชิงบัลลังก์กับหลานชาย อาจารย์และสืออี๋ได้มีโอกาสขี่ม้าเที่ยวเทศกาลโคมไฟด้วยกัน เมื่อกลับมาถึงสืออี๋อาจารย์เล่นหมากเก็บด้วยกันโดยอาจารย์เปิดประตูไว้เพื่อให้ทหารได้เห็นว่าทั้งสองอยู่ข้างในไม่มีอะไรเกินเลย แต่ทุกคนมองเห็นสายตาที่ทั้งสองแสดงความรักต่อกัน เสมือนสามี ภรรยา อ๋องกว่างหลิงหลิน ขอพระราชทานทรัพย์ ที่ดิน และทหารจำนวนหนึ่งและขอพระราชทานแต่งงานกับ สืออี๋อีกครั้ง ไทเฮาจัดการให้ เรียบร้อย แม่ได้ตามมารับสืออี๋ขึ้นเกี้ยวเพื่อกลับไปสมรสพระราชทาน เมืองหลวงส่งข่าวให้อาจารย์ทราบว่ากุนซือของอาจารย์อสัญกรรมแล้ว อาจารย์เมื่อทราบข่าวเสียใจมากหมดเรี่ยวแรง ท้ังผู้ใหญ่ที่อยู่ข้างกาย นับถือมากตลอดได้สิ้นชีพ อีกอย่างลูกศิษย์ที่รักกำลังจะกลับไปเข้าพิธีสมรสพระราชทาน อีกทั้ง ไทเฮาได้มีพระเสาวนีย์ ให้อ๋องเฉิน รับสืออี๋เป็นบุตรบุญธรรม ท่านทำใจไม่ได้ และสืออี๋ร้องไห้เสียใจไม่ยอมให้รับ อาจารย์ยอมตามใจสืออี๋ ขัดพระเสาวณีย์ของไทเฮา ในค่ำคืนสุดท้ายอาจารย์เสียใจมากถึงขั้นปิดประตูร้องไห้อยู่คนเดียวเสียใจทั้ง คนที่เคารพต้องเสียชีวิต และนางอันเป็นที่รักต้องจากไปแต่งงาน สืออี๋ยกอาหารมื้อสุดท้ายมาทานร่วมกับอาจารย์ก่อนจากลาสืออี๋เมา ได้ใช้นิ้วมือไล้หน้าผาก สันจมูกของอาจารย์ “กระดูกนี้มีความพิเศษอะไร ถึงสามารถทำให้เชื้อพระวงศ์เกิดความหวาดกลัว และยังมีชื่อเสียงจนคนใต้หล้าพากันเล่าลือ” -สืออี๋- นางร่ำลากับอาจารย์ และอาจารย์ได้พาเธอเที่ยวให้ทั่วเมือง และพากันไปยังที่พักแห่งหนึ่ง นางอยากให้อาจารย์เขียนอักษรไว้เป็นที่ระลึก อาจารย์เลือกเขียนคำว่า สืออี๋ นางเสียใจมาก ไม่ยอมแต่ง แต่แม่ให้เหตุผลว่า แม่รู้ว่าลูกรักอาจารย์แต่มันเป็นไปไม่ได้ แม่เครียดกล่อมนางว่ามีข่าวลือศิษย์รักกับอาจารย์ไม่สนใจคุณธรรมอ๋องเฉินคิดก่อกบฏ สกุลซุย มีเอี่ยวเรื่องนี้จึงเอาลูกสาวมาให้ ถ้าไม่ทำตามจวนอ๋อง และสกุลซุยจะถูกทำร้าย อาจารย์ไม่ยอมออกไปส่งนางในขณะที่ศิษย์พี่ทุกคนไปส่งนาง อาจารย์ยืนอยู่หน้าระเบียงชั้นบนส่งนาง สืออี๋มองเห็น ก็เศร้าใจตลอดการเดินทางอาจารย์ได้เฝ้าติดตามไปส่งนางโดยจะพักอยู่ห้องข้างนางตลอดเวลาเพื่อรักษาความปลอดภัยให้อีกทั้งต้องไปรับศพราชครูกลับ ซีโจว อาจารย์ปรากฏตัวขึ้นสืออี๋กอดอาจารย์ไว้ด้วยความรัก แต่อาจารย์ยังหักห้ามใจไม่กอดตอบโต้ยืนเฉยๆ สืออี๋ขอร้องไม่ให้อาจารย์ไปร่วมงานแต่งงานของเธอ อาจารย์รับปาก  ด้านเมืองหลวง ฝ่าบาทได้กักบริเวณไทเฮาเพื่อไม่ให้ยุ่งเกี่ยวกับพระราชกิจ แต่ไทเฮาก็วางแผนที่จะยึดอำนาจคืน กักตัวฝ่าบาท แสร้งว่าพระองค์ทรงประชวรออกว่าราชการแทนโดยเร่งให้ฮองเฮารีบคลอดลูก ฝ่าบาทรู้แผนการของไทเฮาว่าเมื่อฮองเฮาคลอดลูกเขาจะต้องถูกปลงพระชนม์เพื่อที่จะให้บุตรชายขึ้นครองราชย์แทนและนางจะชักใย ฝ่าบาทคิดว่างแผนฆ่าแม่ตนเองโดยใส่ยาพิษลงไปในเหล้า แต่ ไทเฮารู้ทันจึงขอให้ฝ่าบาทแสดงความบริสุทธิ์ใจ จึงจำเป็นต้องดื่มเหล้าพิษเองฝ่าบาทสวรรคต มเหสีถูกเร่งให้คลอด แต่คลอดลูกออกมาตาย ไทเฮาวางแผนเอาลูกคนอื่นมาแทน และสังหารทุกคนที่มีส่วนเกี่ยวข้องในคืนนั้น ไทเฮาได้บังคับให้สืออี๋เขียนจดหมายถึงอาจารย์ว่าฝ่าบาทสวรรคตแต่นางไม่ยอมเขียนจึงถูกคุมขังไว้ในวังได้มีโอกาสอยู่กับกุ้ยฉินของฝ่าบาทที่มีมีความอยากเป็นฮองเฮามาก เพราะพ่อมีอำนาจ ทางทหารจินจรงที่อยากโค่นบัลลังก์ด้วย เมื่องานแต่งมาถึง กำลังจะเข้าพิธี ธิดาของเมืองจินเจียน อดีตกุ้ยผินฮ่องเต้ที่ได้วางแผนกับอ๋องกว๋างหลิง ที่จะโค่นลมบัลลังค์ และขอให้นางได้ขึ้นเป็นฮองเฮาวางแผนให้งานล่ม แต่กว่างหลินอ๋องที่รักสืออี๋มาตั้งแต่วัยเยาว์ได้กักตัวนางไว้ในวัง เพราะกำลังทำการโค่นล้มบัลลังก์ เมื่อต้องต่อสู้กัน กว่างหลินเห็นแม่ทัพจินเข่นฆ่าคนทุกคนที่ขัดแย้ง รวมถึงแผนการจับอ๋องเฉิน โดยจะสังหารทุกคนที่เกี่ยวข้องรู้สึกผิดมาก กว่างหลินอ๋อง ขอให้อ๋องน้อย ยินดีมอบตัวจะยุติ การฆ่าฟัน เหล่าเสนาอำมาตร ทั้งหลาย  ในที่สุดอ๋องน้อยยอมถอยัพเพื่อให้ทุกคนหลุดพ้นจากการเข่นฆ่า เขาถูกตรึงไม้ ลงโทษที่คิดก่อกบฏ โดยการ แล่เนื้อ เถือหนัง เป็นเวลา 3 ชั่วยาม อ๋องน้อยถูกทรมานโดยการแล่เนื้อทุกส่วนของร่างกายไม่มีคำโอดครวญใดออกจากปากท่าน ในขณะที่อ๋องน้อยถูกแล่ สืออี๋รู้สึกเจ็บปวด ทรามานไปทุกส่วนของร่่างกาย ทหาร หม่างซ่าที่ทำหน้าที่ควบคุมท่านอ๋อง ครั้งหนึ่งท่านอ๋องเคยไว้ชีวิตรู้สึกเศร้าใจมากจึงทำตามอ๋องน้อย โดยหาผ้าขาวมาให้ อ๋องน้อยใช้เลือดที่ไหลออกจากปลายมือ พยายามเขียนจนเสร็จสิ้นและเสียชีวิตในที่สุด ชาตินี้ข้าไม่ผิดต่อใต้หล้า ผิดต่อ สื่ออี้เพียงผู้เดียว -อ๋องน้อยโจวเซิงเฉิน- หม่างซ่า ได้นำผ้าผืนนี้ไปมอบให้แม่สืออี๋ นางนำไปให้บุตรสาว นางช็อคอีกครั้งไม่พูดเอาแต่ร้องไห้ กว่างหลินอ๋องรู้สึกผิดต่อทุกคน รู้สึกผิดต่อสืออี๋ ในขณะเดียวกันพวกพี่น้องศิษย์สำนักอาจารย์อ๋องเฉิน และหมางซ่าวางแผนช่วยนางให้หนีออกจากวัง กลับซีโจวพร้อมศพอาจารย์ ในวันพิธีสถาปนาแต่งตั้งฮองเฮา จึงทำพิธีแต่งตั้งสืออี๋เป็นกุ้ยผิน สืออี๋เดินมาถึงประตูวังเพื่อให้ประชาชนได้เห็น หมางซ่า พี่น้องทุกคนอยู่ข้างนอก พร้อมที่จะต่อสู้กับทหารวัง แม้ทุกคนจะส่งสัญญาณให้นางออกมา แต่นางเลือกหันหลังกลับเขาวังไป และ เลือกเดินขึ้นไปบนกำแพงสูง ตัดพ้อชีวิต ขอโทษพ่อแม่ที่ลูกอกตัญญู นางค่อยๆปีนขึ้น ในขณะเดียวกันฝ่าบาทรู้ว่านางจะทำอะไร รีบวิ่งออกจากท้องพระโรงมาถึงกำแพง นางปล่อยตัวเองให้ตกลงมา ฝ่าบาทพยายามขว้ามือนางไว้แต่ไม่ทัน ทำให้ฝ่าบาทเสียพระทัยจนล้มป่วย ขณะเดียวกัน จินจรงหลงในอำนาจมาก หมางซ่าทนไม่ไหว ลงมือสังหารเองเลย องค์หญิงซิงหัว ยอมแต่งงานกับบุตรชายผู้นำทางใต้เพื่อตอบแทนบุญคุณฝ่าบาท ส่วนฝ่าบาทโศกเศร้าเสียใจกับการจากไปของสืออี๋ และอ๋องน้อย และเสนาอำมาตย์ที่เคารพนับถือ ฝ่าบาทสิ้นพระชนม ไม่มีทายาทสืบต่อบัลลังก์…..
|
Link |
||||||||||
krurung141....แบ่งปันความสุข
ผู้ติดตามบล็อก : 3 คน [
ifeellikehillz.com