Gun & Grand ♂♥♀ เต้นไปตามจังหวะรัก*♫~* จังหวะหัวใจ♥27


★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★★




“ที่อาจารย์เรียกแกรนด์ กับกันมาวันนี้.....ก็อยากจะคุยอะไรด้วยหน่อย เป็นการส่วนตัวค่ะ”
อาจารย์คิมฮา เอ่ยกับนักศึกษาคนโปรดของเธอทั้งสองคน ที่กำลังนั่งฟังอย่างตั้งใจ
ตรงข้ามอีกฝั่งของโต๊ะทำงานในห้องส่วนตัว พร้อมส่งสายตาแห่งความเป็นห่วงออกมาได้อย่างชัดเจน



“ค่ะ / ครับ” นักศึกษาดาวทั้งสอง เอ่ยตอบรับพร้อมกันออกมา



“คงได้อ่านข่าวกอสซิบ ของฝ่ายกิจกรรมนักศึกษาแล้วใช่ไหม??” อาจารย์คิมฮา เข้าคำถามทันที ถึงเรื่องที่ต้องการจะทราบจากปากของคนทั้งคู่



“..............ค่ะ” แกรนด์นิ่งก่อนจะตอบรับ แล้วจึงบอกต่อกับผู้อาวุโสตรงหน้า ด้วยสีหน้าเริ่มกังวล

“เอ่อ.....อาจารย์คิม คงหมายถึง ข่าวกอสซิบระหว่างแกรนด์กับกัน.....เอ่อ.......เอ่อ......”
หญิงสาวไม่รู้จะเรียบเรียงคำพูดยังไง เพราะตอนนี้มีหลายความรู้สึกเริ่มปะดังกันเข้ามา



เป็นเหตุให้กัน รีบหันไปมองหน้าแกรนด์ ที่กำลังพูดอย่างตะกุก ตะกัก.....ด้วยแววตาที่เป็นห่วงความรู้สึกของหญิงสาวในตอนนี้เป็นอย่างมาก
ก่อนจะเอ่ยต่อให้ ด้วยเสียงที่สุภาพ พร้อมสบตาอาจารย์คิมฮา ด้วยแววตาที่นอบน้อม แต่ทว่าจริงจังอยู่ในที

“ที่บอกว่า........เรากิ๊กกันเกินกว่าคำว่า ดาวพี่ และดาวน้อง....ใช่ไหมครับ” กันถอนใจยาวออกมาเบาๆ ด้วยความรู้สึกโล่ง ที่ได้ถามออกไป



“ใช่ค่ะ......แล้วเป็นอย่างในข่าวรึเปล่าล่ะ......หือ???” อาจารย์คิมถามต่อ มองหน้าทั้งคู่ สลับกันไปมา เชิงคำถาม



“คือ.....อาจารย์คิมคะ.....คือ เรา เอ่อ.....คือแกรนด์ กับกัน.....เราเป็นเพื่อนกันจริงๆ ค่ะ” แกรนด์หยุดพูด แล้วสูดลมหายใจเข้าไปเบาๆ
เพื่อรวมพลังในสิ่งที่จะบอกให้อาจารย์คิมฮา ทราบถึงความเป็นจริง ก่อนจะเอ่ยด้วยแววตาที่เปิดเผย

“เราเป็นเพื่อนที่สนิทกันค่ะ.....มากกว่าคำว่าเพื่อน แต่ยังไม่ใช่แฟ... เอ่อ.........คนรักค่ะ....อาจารย์คิมเชื่อในสิ่งที่แกรนด์บอกรึเปล่าคะ”



“ใช่ครับ.....เราเป็นเพื่อนสนิท ที่รู้สึกพิเศษต่อกันจริงๆ ครับ.....ผมและแกรนด์ คบกันด้วยความบริสุทธิ์ใจนะครับอาจารย์คิมฮา”
กันสบตากับผู้อาวุโสกว่า ด้วยความจริงใจกับคำพูดที่ได้เอ่ยบอกไป



“จริงๆ ก็ไม่ได้มีอะไรมากหรอกนะ.....แกรนด์กับกัน คงเข้าใจในสถานภาพของการเป็นนักศึกษาดาว เป็นอย่างดีกันนะ”
อาจารย์คิมฮามองหน้าทั้งคู่ ก่อนจะเอ่ยต่อ ด้วยสายตาที่หวังดี

“ในอนาคตของพวกเรา คือการไต่สะพานความฝัน เพื่อไปเป็นดาว....และการมีความรักอย่างเปิดเผยคงยังไม่เหมาะสมอย่างแน่นอน”
พลางถอนใจออกมาเบาๆ ถึงสิ่งที่จะพูดต่อ

“ที่ผ่านมา ยังไม่มีนักศึกษาดาวจับคู่เป็นแฟนกันในมหาวิทยาลัยนะ....นอกเสียจากว่า เรียนจบแล้วหรือมีแฟนเป็นคนนอกวงการอย่างไม่เปิดเผยกันน่ะ”



แกรนด์และกัน ยังคงมองสบตากับอาจารย์คิมฮา ด้วยความบริสุทธิ์ในหัวใจของเขาและเธอ ที่ไม่ได้ทำอะไรเกินขอบเขต
นอกจากคำว่าเพื่อนสนิท ที่พิเศษเท่านั้นจริงๆ....แต่ทั้งสองก็ยังรู้สึกอึดอัดกับสถานการณ์ในขณะนี้เป็นอย่างมาก
ซึ่งทั้งแกรนด์และกัน ก็ได้แต่นั่งเงียบให้อาจารย์คิมฮา ได้เอ่ยในมุมมองของผู้ใหญ่ที่ผ่านร้อน ผ่านหนาวมามากกว่า ให้จบเสียก่อน



“ข่าวกอสซิบของฝ่ายกิจกรรม เป็นการทำให้นักศึกษาได้ทำการเตรียมพร้อม ที่จะตั้งรับกับข่าวได้อย่างไร เมื่อต้องออกไปเป็นดาวจริงๆ ถ้าเจอคำถามขุดคุ้ย...
หรือเสียดแทง พร้อมจะตีข่าวให้เราเสียหายได้ทุกเมื่อ....เราจะรับมือกับข่าวนั้นได้หรือไม่....นี่คือโจทย์ที่ฝ่ายกิจกรรมสร้างขึ้นมาให้กับนักศึกษาค่ะ”

อาจารย์คิมฮา อธิบายอย่างยาว ถึงที่มาที่ไปให้ทั้งสองได้รับทราบ....“แกรนด์...กัน คงเข้าใจในจุดนี้กันนะคะ” เอ่ยถามก่อนมองหน้าทั้งสองสลับกันไปมา



“ค่ะ / ครับ” แกรนด์ และกัน ตอบสั้นๆ พร้อมพยักหน้าอย่างเข้าใจ



“เอาล่ะ มาเข้าเรื่องกันต่อนะ....ที่เราทั้งสองบอกอาจารย์ว่า เป็นแค่เพื่อนสนิท ที่พิเศษต่อกัน....อืม” อาจาย์คิมฮาพยักหน้าช้าๆ อย่างเข้าใจ ก่อนเอ่ยต่อ

“ก็ดีค่ะ....ให้ความสัมพันธ์นี้ เริ่มต้นจากความเป็นเพื่อนกัน และค่อยๆ พัฒนา....ไปสู่กระบวนการความรัก อย่างเป็นระบบ
เอ้ย! อย่างเป็นขั้นตอน...ให้เหมือนกับการเรียนเต้นนะ.....เป็นไปทีละสเต็ป อย่าก้าวข้ามนะคะ”



“ผมขอสัญญา ด้วยเกียรติของลูกผู้ชายใจเกินร้อย....ว่าจะไม่ทำให้แกรนด์เสียหายอย่างแน่นอนครับ”
กันพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น อย่างจริงจังทุกคำพูด ที่ได้เอ่ยออกไป ดวงตาคมมองสบไปยังอาจารย์คิมฮาอย่างแน่แน่ว



แกรนด์หันมองกันทันทีที่พูดจบประโยคกับอาจารย์คิมฮา ด้วยความรู้สึกประทับใจในตัวตนที่แท้จริงของกัน ที่เป็นสุภาพบุรษได้ในทุกสถานการณ์จริงๆ
จึงเอ่ยสนับสนุนกันต่อ...“แกรนด์ก็สัญญา ด้วยเกียรติของหญิงไทยเช่นกันค่ะ ว่าจะไม่ทำให้มหาวิทยาลัยและครอบครัว ต้องผิดหวังในตัวแกรนด์ค่ะ”
หญิงสาวบอกไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จากข้างในออกมาเช่นกัน



“จริงๆ แล้วก็ไม่ได้เรียกมา...เพื่อจะห้ามหรือว่าอะไร ในเรื่องความรักของวัยหนุ่มสาวหรอกนะ อาจารย์เข้าใจดีค่ะ...แค่หวังดี และอยากให้แกรนด์กับกัน
ได้เดินไปตามเส้นทางที่ดีต่อไป อย่านอกลู่นอกทางก็เท่านั้น และอาจารย์เชื่อมั่นว่า....” จ้องลึกไปที่ตาของคนทั้งคู่ ก่อนเอ่ยต่อไป

“เธอทั้งสอง...มีหัวใจรักที่บริสุทธิ์ด้วยกันทั้งคู่...ขอให้เป็นรักที่ไม่ได้มุ่งหวังเพื่อครอบครอง หรือแค่ใคร่พิศวาสต่อกันแต่อย่างใด...และอาจารย์ขอแค่
ให้ความรักของเราทั้งคู่...อยู่ในสายตาจะได้ไหมคะ” พูดจบ ก็ส่งยิ้มอย่างอบอุ่น ปนด้วยความห่วงใยที่มากมีต่อศิษย์ดาวทั้งคู่



“ได้ค่ะ /ได้ครับ” แกรนด์และกัน ตอบรับอย่างเต็มใจ และเข้าใจในสิ่งที่อาจารย์คิมฮา ได้พูดออกมาจากความปรารถนาดี ที่มีให้อย่างจริงใจ



อาจารย์คิมฮายิ้มอย่างใจดีตอบไป พร้อมกับเลื่อนเอกสารปึกหนา จำนวน 2 ปึก.....ส่งไปยังตรงหน้าของแกรนด์และกัน แล้วจึงเอ่ยต่อว่า
“นี่เป็นบทละครเวทีโรงใหญ่...เรื่องใหม่ ที่มีแพลนไว้ปีหน้า.....เอาไปอ่านและทำความเข้าใจในบทบาทของตัวละครไว้แต่เนิ่นๆ นะ”
อาจารย์คิมฮาหยุดพูด เพราะเห็นอาการของลูกศิษย์ทั้งสอง หยิบเล่มเอกสารขึ้นไปถือไว้ด้วยความดีใจ จนล้นออกมาจากทั้งใบหน้าและแววตา


ก่อนจะบอกอย่างต่อเนื่อง....“หลังจากสอบไฟนอลเทอมนี้เสร็จแล้ว....เราจะมาเริ่มซ้อมละครเวทีเรื่องนี้กัน....เพราะท่านอาจารย์บอยต้องการให้ละครเวทีเรื่องนี้
ได้ออกสู่สายตาประชาชนทั่วไปด้วยค่ะ.....เพื่อให้มหาวิทยาลัยของเรา ได้มีชื่อเสียงที่เป็นหนึ่งในเรื่องละครเวที แบบเดอะมิวสิคคัล....
และครั้งนี้จะเป็นการประกาศให้ทุกคนได้รู้ถึงความสามารถของคู่แชมป์ Singing Duet ของประเทศกันเลยล่ะ....
ไปอ่านมาให้จบกันก่อน.....แล้วเราค่อยมาคุยกันอีกทีนะคะ” อาจารย์คิมฮาแสดงความภูมิใจ ในตัวนักศึกษาดาวทั้ง 2 คนตรงหน้าเป็นอย่างมาก



“เต้นไปตามจังหวะรัก...จังหวะหัวใจ” แกรนด์ก้มอ่านหน้าปก ก่อนเงยหน้าขึ้นมายิ้มกว้าง

“ชื่อเรื่องละครเวทีที่พวกเราจะได้แสดง เป็นชื่อเดียวกับ.......ชุดการแสดงของพวกเราในการประกวด Singing Duet เหรอคะนี่??”
น้ำเสียงแกรนด์บ่งบอกได้ว่า ทั้งดีใจและตื่นเต้นจนล้นออกมา แล้วหันไปยิ้มด้วยความดีใจกับกันที่ส่งยิ้มมาให้ก่อนอยู่แล้ว



“ใช่แล้วค่ะ เพราะอาจารย์แต่งบทละครเวทีเรื่องนี้.....สำหรับแกรนด์ และกันโดยเฉพาะ....ซึ่งได้แรงบันดาลใจมาจากที่เห็นเราทั้งสองคน
ใช้การร้องเพลงประกอบการเต้น เข้าประกวดตั้งแต่รอบคัดเลือกในมหาวิทยาลัยแล้วล่ะ...จึงแอบเขียนทุกวัน และลุ้นว่าจะได้แชมป์หรือเปล่า”
อาจารย์คิมฮารู้สึกดี ที่เห็นลูกศิษย์ทั้งสองมองเธออย่างปลาบปลื้ม ก่อนจะบอกสิ่งที่ทำให้ละครเวทีเรื่องนี้เกิดขึ้นได้



“เพราะแกรนด์ และกัน....ใช้ความสามารถที่มีอยู่ในตัวแบบเกินร้อย คว้าชัยชนะมาได้.....จึงทำให้ละครเวทีเรื่องนี้ ผ่านการอนุมัติ
จากท่านอธิการบดีค่ะ....และท่านจะมากำกับเองด้วย และที่สำคัญ จะมีแสดงหลายรอบด้วยนะ”

พอจบประโยคนี้ อาจารย์คิมฮา ต้องยิ้มกว้างทันที ที่เห็นพระเอก และนางเอก ละครเวทีเรื่องใหม่ของเธอ ทำหน้าดีใจกันสุดขีด
พร้อมหันมาจับมือกันและกันเขย่าไปมา ด้วยความปิติเป็นอย่างมาก ถึงกับเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่กันเลยทีเดียว



แล้วเอ่ยต่อ จนทำให้แกรนด์ถึงกับน้ำตาซึมออกมาเมื่อได้ฟัง...“ขอบใจแกรนด์ กับกันมากนะ...ที่เป็นแรงบันดาลใจให้อาจารย์เขียนบทละครเวทีเรื่องนี้ได้สำเร็จ
และทำให้ท่านอาจารย์บอย ได้กล่าวชมในการเขียนเรื่องนี้ของอาจารย์ เป็นอย่างมากเลยล่ะ” ยื่นมือไปจับมือแกรนด์ไว้ อย่างให้กำลังใจซึ่งกันและกัน
พร้อมหันไปยิ้มเป็นกำลังใจให้กับกันด้วยเช่นกัน ก่อนจะเอ่ยอีกประโยคที่ฟังแล้ว ทำเอาคนฟังทั้งสองคน ตื้นตันไปพร้อมๆ กันเลยทีเดียว


“ถ้าไม่มีเธอทั้งสอง......ละครเวทีเรื่อง,,เต้นไปตามจังหวะรัก จังหวะหัวใจ,, คงไม่มีทางเกิดขึ้นได้อย่างแน่นอน.....
แสดงให้ใครต่อใคร ได้เห็นความเป็นดาวที่มีอยู่ในตัวเอง.....ฉายแสงออกมาให้งามวับ จับสายตาทุกคู่ที่จ้องมองเราแสดงบนเวทีนะ....
อาจารย์จะเอาใจช่วย และจะอยู่เคียงข้างให้ดาวน้อยทั้งสองนี้ กลายเป็นดาวดวงใหญ่ ที่เปล่งประกายงดงามบนฟากฟ้าบันเทิงต่อไปในอนาคตนะคะ”


พอพูดจบ ก็ยกมือรับไหว้ ลูกศิษย์ทั้งสอง ที่ไหว้อย่างนอบน้อม เป็นการขอบคุณที่เธอได้สร้างสรรค์แต่สิ่งที่ดีๆ
ให้กับนักศึกษาดาวทั้งสอง ได้มีโอกาสพุ่งขึ้นสู่บนฟากฟ้า....ได้เร็วกว่าใครในบรรดาเพื่อนร่วมชั้นทั้งหลาย



แกรนด์และกัน.....กล่าวคำขอบคุณออกมาจากหัวใจ มอบให้แก่อาจารย์คิมฮา ผู้ที่เป็นทั้งแม่พิมพ์ และเหมือนเป็นคนในครอบครัวเดียวกัน....
ที่คอยมอบความรัก และปรารถนาดี ให้แก่พวกเขามาโดยตลอด.....และทั้งคู่สัญญาว่าจะตั้งใจถ่ายทอดเรื่องราวของละครเวทีเรื่องนี้ให้ดีที่สุด
ให้สมกับที่อาจารย์คิมฮาได้ทุ่มเทให้กับพวกเขาด้วยความรัก และหวังดี....ทั้งสองจะขอตอบแทนให้อาจารย์คิมฮาได้ภูมิใจอย่างแน่นอน











บนทางเดิน.....อาจไม่มีทางไหน มุ่งไปดวงดาว

ที่ส่องสกาว บนนภา....และคนที่เดินดิน ทุกทุกคน ก็รู้ว่า

มันไกลเกิน..........ที่คนจะก้าวไป

ในความ เป็นจริง.....เส้นทางบนดินนั้น ก็มีดวงดาว

ที่ส่องสกาว..........อยู่ไม่ไกล

และตัวฉันคนนึง ที่ต้องการ จะก้าวไป

ฉันมั่นใจ........ว่าคงไม่ยากเกิน

เพราะฉันนั้น ต้องการมี เสี้ยวนาที ที่ยิ่งใหญ่

ให้ใจจดไว้........นานเท่านาน

อยากจะได้ภูมิใจ....ที่มือฉันเคยได้เอื้อมผ่าน

ได้เก็บดาว ที่แสนไกล......ด้วยตัวฉันเอง






(เพลงนาทีที่ยิ่งใหญ่ / ศิลปิน: คริสติน่า อากีล่าร์)




*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*






ณ ใต้ต้นทองกวาว ข้างริมบึง ที่ประชุมลับ.....


“แกรนด์...อ่านถึงตรงไหนแล้ว” กันวางปึกเอกสารเล่มหนาของบทละครเวที ที่ได้จากอาจารย์คิมฮาเมื่อช่วงเช้า...
พักไว้บนขาที่เหยียดยาวไปตามพื้นหญ้านุ่ม รอบๆ บริเวณใต้ต้นทองกวาว ที่นั่งพิงชิดกับร่างบางของคนที่กำลังเอ่ยถามอยู่นี้



“หืม.....” แกรนด์ละสายตาจาก เอกสารเล่มหนาในมือ หันหน้ามาทางกัน ก่อนตอบไป “ถึงตรงที่ทั้งสองคนเดินชนกัน แล้วก็.....เอ่อ.....”
หยุดพูดต่อกะทันหัน แล้วก้มหน้ามองไปดังเดิม พลางแสร้งทำเป็นอ่านต่อในหน้าที่เปิดอ่านอยู่ต่อไป



“แล้วก็ อะไรครับ....หือ?” กันมองอาการของคนนั่งข้างๆ แล้วจึงอมยิ้มจนแก้มบุ๋ม สายตาที่มองไปยังแกรนด์นั้น เป็นคำถามปนความหวาน



“แล้วกันอ่านถึงไหนแล้วล่ะ” แกรนด์ไม่ตอบ แต่ถามเพื่ออยากรู้ว่าคนข้างๆ เธอนี้ อ่านถึงตอนที่เธอกำลังอ่านอยู่นี้หรือไม่



กันนิ่ง แอบขำในใจ ที่แกรนด์แสร้งโยนคำถามมา โดยไม่ยอมตอบของตัวเองก่อน
“อ่านถึงตอนที่พระเอก ขึ้นไปออดิชั่นโชว์เต้นบนเวที.....และทำให้ผ่านการคัดเลือกรอบแรก ได้เข้าไปในรอบต่อไปได้เลยน่ะ”



“โห! อ่านเร็วจังเลย แกรนด์ถึงตอนที่เจอกันครั้งแรก ก่อนจะเข้าไปออดิชั่น และทั้งคู่ก็เดินชนกัน แล้วก็ตกหลุม.......เอ่อ........รักกันเลยน่ะ”
แกรนด์เผลอเล่า ในซีนที่ตัวเองไม่อยากบอกไปเมื่อตะกี้นี้ และทำเขินเล็กน้อย กับประโยคสุดท้ายที่บอกกันไป



“อาจารย์คิมฮา ท่านเขียนได้โรแมนติคดีเนอะ....บทบรรยายในความรู้สึกของทั้งสองตัวละคร...อ่านแล้วเข้าใจในอารมณ์ที่จะต้องถ่ายทอดออกมา
ได้ดีจริงๆ.....แกรนด์รู้สึกแบบเดียวกับกันไหม” น้ำเสียงที่ถามในท้ายประโยค ช่างหวานละมุนหู คนที่ฟังอยู่เหลือเกิน



“....อืม” ตอบรับอยู่ในลำคอ แต่เริ่มจินตนาการตามซีนที่กันบอก เพราะตัวเองกำลังอ่านอยู่พอดี และรู้ในความหมายที่กันถาม จึงทำให้หน้าเริ่มระเรื่อขึ้นมา



“กันชอบในบรรทัดที่อาจารย์คิมฮา ได้บรรยายเอาไว้ว่า...คล้ายโลกหยุดหมุน เพื่อให้คนสองคนได้ประสานสายตา หล่อหลอมหัวใจ...
ให้เป็นก้อนเนื้อเดียวกัน...ทั้งคู่ตะลึงงัน ดั่งต้องมนต์สะกดไปชั่วขณะ หลังจากที่ผิวเนื้อได้สัมผัสซึ่งกันและกัน แม้เพียงชั่ววินาที...

ก็ทำให้ความปรารถนาแห่งรัก ได้โผล่พ้นออกมาจากก้นบึ้งของหัวใจ...ที่ไม่เคยได้สัมผัสจากผู้ใดมาก่อน...ความรู้สึกของคนทั้งสอง
ราวกับว่าถูกดึงลงสู่กระแสธารา แล้วจมดิ่งลงไปในวังวนแห่งรัก ทันทีที่ได้พบกัน....เป็นการเชื่อมต่อระหว่างจิตวิญญาณทั้ง 2 ดวง

ประหนึ่งว่าเคยผูกพันต่อกันมาแต่ชาติปางก่อน.....จึงก่อเกิดให้เป็น ,,รักแรกพบ,, ที่ไม่สามารถหักห้ามหัวใจให้ตกหลุมรัก ซึ่งกันและกันได้เลย”



“โอ้!!! มายก๊อด.....กันยอดมาก.กกกกก” แกรนด์ลากเสียงยาว พร้อมทำหน้าตะลึง ปนแอบทึ่งในบทบรรยายที่กันเอ่ยออกมาได้อย่างยาวต่อเนื่อง
และไม่มีสะดุดแต่อย่างใด แถมยังไม่ผิดเลยซักตัว....หญิงสาวแอบถามตัวเองอยู่ในใจ ,,จะทำให้เราประทับใจไปถึงไหนอีกล่ะเนี่ย...พ่อคนเก่ง,,



“ก็เวลาอ่านหนังสือ....กันมักจะทำสมาธิก่อนทุกครั้งน่ะ....ก็เลยจำได้ เพราะอะไรรู้ไหม ที่ทำให้กันมีสมาธิได้ดีขนาดนี้”
กันหันมาถามคนที่ยังทำหน้าประทับใจไม่เลิก แต่ไม่รอคำตอบ จึงเล่าถึงวันวานของเขาให้ฟังต่อ

“เป็นเพราะคุณพ่อ คุณแม่ ส่งกันมาอยู่ที่วัด ตอนเข้ามาเรียนชั้นมัธยมน่ะครับ.....ซึ่งที่วัดได้สั่งสอน และปลูกฝังให้กันฝึกทำสมาธิ
และมีสติกับสิ่งที่ทำอยู่ทุกครั้ง......ไม่ว่าจะเจอสถานการณ์อะไร จิตเราจะต้องนิ่ง ให้รู้เท่าทันตัวเองเสมอครับ”

กันบอกด้วยความภูมิใจ ที่เขาได้รับการฝึกฝน ให้ทำแต่สิ่งที่ดีๆ ในระหว่างที่ต้องมาเรียนในเมืองหลวงเพียงลำพัง



“ตอนกันมาเรียนชั้นมัธยม.....อยู่วัดเหรอเนี่ย!!!” แกรนด์ทำหน้าทึ่งในคนข้างๆ เข้าไปใหญ่....ที่เขาเป็นวัยรุ่นยุคใหม่ แต่กลับอยู่ที่วัดได้
จนเรียนจบชั้นมัธยมตอนปลาย.....และมีสิ่งดีๆ อยู่ในตัวเองอีกเยอะเลย พลางมองกันด้วยสายตาที่ประทับใจมากขึ้นอีก แล้วจึงถามต่อ

“สนุกไหมกัน.....คงมีเพื่อนเยอะเลยซิ” แกรนด์ถามอย่างนี้ออกมา เพราะคิดว่าคงสนุก เหมือนอยู่หอพักยังไงยังงั้น....
แต่ก็ต้องหุบลง เพราะคนโดนถาม กำลังทำหน้าคล้ายจะเศร้า แต่ก็ไม่ใช่ จึงเอ่ยเบาๆ ต่อ “แกรนด์ถามอะไรที่ทำให้กัน....รู้สึกแย่ขึ้นมา ก็ขอโทษนะ”



“ไม่ใช่ๆ....ไม่เกี่ยวกับที่แกรนด์ถามมาหรอกนะ” กันรีบดึงตัวเองให้เป็นปกติทันที เพราะน้ำเสียงที่บ่งบอกได้ว่า คนข้างๆ เขาเริ่มจะคิดมากแล้ว



“ไม่คิดมากนะครับ.....กันแค่นึกถึงวันแรกที่ต้องมาอยู่ที่วัดเลียบน่ะครับ....หลังจากคุณพ่อ คุณแม่กลับไปแล้ว....และกันก็......”
กันกลืนก้อนที่จุกอยู่ตรงคอ กลับลงไปอย่างเร็ว พร้อมเล่าต่อด้วยรอยยิ้มบางๆ ขึ้นมา

“กันร้องไห้เลยครับ....คิดถึงท่านทั้งสองมาก คิดถึงบ้าน คิดถึงคุณยาย คิดถึงพี่สาวกับน้องชายด้วย....และวันนั้นฝนก็ตก กันเลยรู้สึกเหงามากๆ ครับ”



“กันเก่งมากเลย.....ที่ผ่านพ้นช่วงเวลานั้นมาได้....จะมีเด็กซักกี่คนที่ทำได้แบบกัน....แม้แต่แกรนด์เอง ก็คงไม่มีทางทำได้เช่นกัน”
แกรนด์วางมือเล็กไปบนหลังมือของกัน เป็นการให้กำลังใจได้เป็นอย่างดี เพราะกันส่งยิ้มกว้าง โชว์แก้มบุ๋มขึ้นทันที



“แต่ก็ทำให้กันได้ฝึกความอดทน และความมีระเบียบวินัย ทั้งในตัวเอง และการเรียนได้เป็นอย่างดีเลยล่ะ...นึกถึงตอนนี้ก็ต้องกราบขอบคุณ
คุณพ่อ คุณแม่ท่าน ที่ได้วางรากฐานให้กันได้เป็นคนที่แข็งแกร่ง พร้อมที่จะต่อสู้กับปัญหาได้ทุกเมื่อ..........และขอบคุณแกรนด์ด้วยนะ”
กันพลางพลิกมือให้หงายขึ้น เพื่อกุมกระชับมือน้อยไว้ในมือ อย่างอ่อนโยน



“มาขอบคุณแกรนด์เรื่องอะไรล่ะกัน” หญิงสาวทำหน้างง เอียงคอถามได้อย่างน่ารักต่อสายตา คนกำลังเข้าสู่โหมดหวานขึ้นมา



“แกรนด์อย่าทำหน้าอย่างนี้ได้มั๊ยเนี่ย!!!” กันเก็บสายตาหวานเยิ้ม เอาไว้ไม่อยู่ จึงแกล้งหลับตาปี๋ เป็นเหตุให้คนตรงหน้าได้งงเข้าไปใหญ่



“ทำหน้ายังไงอ่ะ แกรนด์ก็ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อย...อยู่เฉยๆ แล้วนะ”
พลางเอียงคอ ทำท่านึกไปด้วย ว่าได้ทำอะไรให้กันเกิดอาการแปลกๆ อย่างนี้ขึ้นมา



“ก็ทำหน้า ทำตาแบบนี้ไง!!!” กันลืมตาขึ้นมาสบกับตาคู่แป๋วนั้น ที่จ้องมองด้วยความสงสัย พร้อมเอียงคอไปซ้ายที ขวาที อย่างไม่รู้ตัว



“แบบไหนล่ะ....แกรนด์ชักจะงงกับกันแล้วนะเนี่ย!!!” พูดจบก็ดึงมือออกจากมือกัน เพื่อจะแกล้งทำเป็นเลิกสนใจ ที่อยากจะฟังกันบอกออกมา
แล้วจึงหยิบบทละครขึ้นมา ทำเป็นจะอ่านต่อ และก็ต้องนิ่งค้างไป ในสิ่งที่กันกำลังก้มลงมากระซิบเบาๆ ที่ข้างหูนั้น



“ก็ทำหน้าตา....น่ารักเหมือน,,ตุ๊กตาบลายธ์,, ยังไงล่ะ” กันกระซิบต่อไปอีก อย่างหวานหูยิ่งนัก

“แต่แกรนด์น่ารักกว่าเยอะเลย.....แถมยังน่ากอดกว่าอีกด้วย.....จริงๆ นะ”
พูดจบก็รีบกลับไปนั่งพิงต้นทองกวาวดังเดิม แต่ยังแอบชำเลืองมองอาการของคนข้างๆ ไม่วางตา ด้วยสายตาเริ่มกรุ่มกริ่มขึ้นมาอีกเท่าตัว



“.....................บ้า!!!” แกรนด์หน้าแดงปลั่ง ราวลูกเชอรี่ และลามมายังใบหูเล็กทั้งสองข้างอย่างรวดเร็ว
ในขณะที่หน้ายังก้มมองตรงบทละครไม่วางตา แต่โฟกัสสายตา ไม่รู้อยู่ตรงบรรทัดไหน เพราะไม่มีสมาธิในทันที ที่กันพูดจบ



“มีลูกเชอรี่อยู่บนแก้มแกรนด์ด้วยอ่ะ.....ขอกินได้เปล่าเอ่ย?” กันพูดเย้าคนข้างๆ ต่อเนื่อง ด้วยความหมั่นเขี้ยวขึ้นมา อย่างเก็บเอาไว้ไม่ได้จริงๆ



“กัน!!!.....ทะลึ่งใหญ่แล้วนะ” แกรนด์ทำหน้าเง้า ไม่จริงจังมากนักให้กัน ก่อนจะทำเป็นงอนในคำพูดของกันต่อทันที

“ไหนบอกจะให้เกียรติแกรนด์ยังไงล่ะ....นี่อะไร มาพูดงี้ได้ไง...ฮึ!!!” พลางสะบัดหน้าไปอีกด้าน แสดงออกให้กันรู้ว่า เธอเริ่มไม่พอใจแล้วนะ
แต่จริงๆ แล้วจะซ่อนสายตาที่กำลังเขินเป็นอย่างมาก ต่างหากล่ะ...คนบ้า!!! ชอบทำให้เขินอยู่ได้...แอบต่อว่าให้กันในใจต่อทันที



“โอ๋ๆๆ อย่างอนกันเลยนะ....นะครับ” กันเข้าไปใกล้อีกนิดหนึ่ง พร้อมส่งนิ้วก้อยยื่นไปให้คนนั่งหน้าเง้าไม่เลิก ก่อนจะอ้อนเสียงหวานมากขึ้น
“กันไม่ได้ทำให้แกรนด์เสียหายซักหน่อย......กันก็พูดไปตามประสาคนรักกันนี่นา”



“คนรักกันที่ไหน......อุ๊บ!!!!!” เป็นจังหวะที่แกรนด์จะสะบัดหน้าไปต่อกรกับกัน พอดีกับที่กันโน้มหน้าลงมาใกล้ เพื่อจะง้อคนขี้งอน
แก้มขาวใสจึงประทะกับริมฝีปากสีเข้มนั้นทันที อย่างจัง....เป็นเหตุให้จมูกโด่งนั้นได้สูดความหอม ของพวงแก้มเข้าไปอย่างเต็มปอด โดยอัตโนมัติ

“กัน!!!.....บ้าไปแล้ว!!!” แกรนด์เมื่อรู้สึกว่าแก้มใสของตัวเอง ถูกคนข้างๆ ขโมยหอมไปเรียบร้อยแล้วนั้น....ก็เกิดอาการวีนใส่กันทันที
พร้อมกับระดมกำปั้นลงบนไหล่กว้างทั้งสองข้างอย่างไม่ยั้งมือ

“นี่แน่ะๆๆ ไหนว่าจะให้เกียรติ....ไหนว่าจะไม่ทำให้แกรนด์เสียหาย....ไหนว่ะจะ......” คำพูดที่พรั่งพรูออกมา ใส่เป็นชุดอย่างไม่ยั้งเช่นกัน



กันรีบหยุดอาการวีนแตกของแกรนด์ทันที ด้วยการรวบมือน้อยทั้งสองข้างมากุมไว้ตรงกลางอกกว้าง แล้วรีบอธิบายก่อนที่หญิงสาวจะโกรธเขามากขึ้น

“โธ่! แกรนด์ครับ....กันไม่ได้ตั้งใจซักหน่อย....ก็แกรนด์หันหน้ามาพอดีอ่ะ....กันก็หลบไม่ทันน่ะซิครับ”
กันยื้อมือน้อยให้หยุดนิ่ง แนบไว้ตรงกลางอกได้แล้ว จึงบอกต่อด้วยเสียงที่ออดอ้อน ให้คนตรงหน้าได้ละลายความโกรธลง

“กันขอโทษ...กันไม่อยากให้แกรนด์โกรธกันเลย....ไม่งั้นคืนนี้กันคงนอนไม่หลับแน่ๆ...ไม่งั้น” กันหยุดสบตาคู่สวยที่จ้องมา เพื่อรอฟังในสิ่งที่จะพูดต่อ

“กันต้องรู้สึกแย่ และโกรธตัวเองมากๆ ที่ทำให้แกรนด์โกรธน่ะ.....บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าทำไมต้องแคร์แกรนด์ได้มากมายขนาดนี้.....
ทั้งๆ ที่กัน ไม่เคยเป็น หรือรู้สึกกับใครอย่างนี้มาก่อนเลยในชีวิต” กันจ้องลึกเข้าไปในตาของแกรนด์ อย่างเปิดเผยถึงจิตวิญญาณที่ฝังอยู่ข้างใน
ให้หญิงสาวได้รับรู้ถึงความรู้สึกที่แท้จริง ณ ตอนนี้....แล้วจึงบอกต่อด้วยเสียงที่จริงจังและหนักแน่นอยู่ในที

“รักแรกพบ......ของกันที่ได้เจอแกรนด์ในครั้งแรก เป็นแบบที่อาจารย์คิมฮาได้บรรยายไปทั้งหมดแล้วจริงๆ.........เชื่อกันไหมครับ“
กันทอดสายตาหวาน อย่างเว้าวอนให้คนตรงหน้า ด้วยความรู้สึกที่ไม่อาจเก็บไว้ อย่างอัดแน่นอยู่ในอกได้อีกต่อไป



“ไม่เชื่อ!!!” แกรนด์ทำเสียงเข้มตอบไป แล้วจ้องตาไม่กระพริบ



“ไม่เชื่อ.......ก็ไม่เป็นไรครับ” กันทำหน้าซึม แววตาเศร้าขึ้นมาทันที แต่ก็ยังยิ้มบางๆ ส่งให้ ก่อนจะเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่จริงจังมากกว่าเดิม

“แล้วกันจะพิสูจน์...,,รักแรกพบ,,...ที่จะเป็นรักสุดท้ายของกันด้วย.....ให้แกรนด์ได้รู้ว่า....ผู้ชายคนนี้จะมีรักแท้ ให้กับผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าคนนี้
เพียงคนเดียว....ตลอดไปครับ” ประกายตาจริงจัง ที่ส่งออกมาอย่างจริงใจ เปิดเผยออกมาให้แกรนด์ได้เห็น



พร้อมกับร้องเพลงที่ทำให้แกรนด์ต้องใจอ่อนลงในทันที และส่งยิ้มตอบให้อย่างเขินอาย....เมื่อได้ฟังคนตรงหน้าร้องเพลงนี้ให้ฟัง อย่างมีอินเนอร์จัด
ในอารมณ์ของเพลงที่บอกรักเธอ....ดั่งที่ได้เคยฟังมาหลายต่อ หลายเพลงแล้ว....จากผู้ชายโรแมนติกคนนี้ โดยไม่มีวันหน่ายได้เลยจริงๆ





สิ่งที่ฉันไม่เคยรู้สึก สิ่งที่ฉันไม่เคยจะนึกว่ามี

แต่แล้วฉันก็พบจาก ได้พบจากเธอ เธอคนนี้

แค่เธอก็พอ ฉันไม่ขอมากกว่านี้

แค่เธอก็พอ ฉันจะไม่ขออะไรอีก

แค่เธอก็พอ ชีวิตฉันเพียงพอแล้วแค่คนนี้

จะไม่มีวันรักใคร และจะไม่มีวันไปไหน

ฉันสัญญาว่าฉันจะ จะรักกับเธอเป็นคนสุดท้าย






(เพลง: แค่เธอก็พอ / ศิลปิน: กรู๊ฟไรเดอร์ส /อัลบั้ม: DiscoVery)


https://www.youtube.com/watch?v=SgB9HyPfKYs&feature=related

(เอาเวอร์ชั่น ของน้องส้มฉุน หรือน้องทอม อิสรา มาฝากนะคะ...ชอบคนนี้ด้วย เพราะนกยูงตามหาส้มฉุนจนเจอแล้วเจ้าค่ะ)




*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*





“ขอบคุณแกรนด์....ที่ทำให้ ,,รักแรกพบ,, ของกัน...ได้เป็นสิ่งที่ล้ำค่ามากมายในความรู้สึก.....และทำให้ในทุกๆ วันของกันได้มีความหมาย”
กันเอ่ยในสิ่งที่ตั้งใจจะบอกหญิงสาว ตั้งแต่แรกแล้วนั้น ก่อนจะบอกประโยคที่เป็นจริงออกมาจากหัวใจ


และเป็นประโยคในหน้าสุดท้ายของบทละครเวทีตามจินตนาการของอาจารย์คิมฮา ที่บอกกับนางเอกในเรื่องไปว่า....
“ผมนาย ,เสือ,...จะขอรัก...,คุณตุ๊กตา, เพียงคนเดียว และจะรักตลอดไป จนกว่าความตายจะมาพรากเราทั้งสองให้จากกันครับ”



“แอบอ่านตอนจบแล้วใช่ไหมเนี่ย!! ข้ามขั้นตอนนะกัน....คงต้องเปลี่ยนเป็น...,,เต้นไปตามจังหวะรัก จังหวะ B-Boy,,...แล้วอ่ะ ฮ่ะๆๆ”
แกรนด์หลุดขำออกมา จนลืมไปว่ากำลังอยู่ในช่วงเวลาแห่งความโรแมนติก ที่กันพยายามได้สร้างขึ้นมาอยู่ในขณะนี้



แต่ก็ทำให้กันหลุดขำออกมาเช่นกัน....แล้วทั้งสองก็กลับเข้าสู่ภาวะปกติเหมือนเดิม....โดยลองซ้อมบทละคร
ในซีนที่พบกันครั้งแรกของนายเสือ และคุณตุ๊กตา....พระเอกและนางเอก ตามที่อาจารย์คิมฮาได้สรรค์สร้างแต่งแต้มขึ้นมา
คล้ายดั่งว่าเป็น.... ,,Love Story Gun & Grand In Wonderland,, ....ฉันใด ก็ฉันนั้น









♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥











Create Date : 02 ตุลาคม 2553
Last Update : 11 พฤศจิกายน 2553 16:37:58 น.
Counter : 1160 Pageviews.

27 comments
  
จิ้น part 1 เพิ่งเสร็จค่ะ....งานเข้าแล้วเจ้าค่ะ เวลาก็คงเหลือน้อยลงไปอีก....แง๊ๆๆ ไม่มีเวลาให้น้องกันอย่างเหลือเฟือแล้วอ่ะ


วันนี้....อาจารย์คิมฮา เล่นเต็ม แต่ไม่ได้ค่าตัวเหมือนเคยเจ้าค่ะ
ถือว่าช่วยเหลือกันไปนะคะ...ไหนๆ เปรมมี่ก็เปลืองตัวที่ฟิคพี่หญิงไป จนน้องเอมี่จะจุติแล้วอ่ะ



ถ้ามีเวลา...พรุ่งนี้อาจจะได้ลง part 2 ต่อเนื่องค่ะ....จะพยายามอู้งานต่อไปคร๊า...กร๊ากกกก (โดนไล่ออกก็งานเนี๊ยะแระ)
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 2 ตุลาคม 2553 เวลา:23:33:34 น.
  
แกรนด์ครับ....I L O V E Y O U
แต่แค่ในฟิคเรื่องนี้เท่านั้นนะครับ....เพราะเปรมมี่จะหึงโหดกันได้อ่ะคร้าบบบ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:0:08:37 น.
  
รับทราบค่ะกัน....เราจะเป็นแค่เพื่อนสนิท คิดไม่ซื่อต่อเปรมมี่กันนะคะ
ถ้าเปรมมี่มาวีน หึงโหด....แกรนด์จะแกล้งนิ่งเป็น "ตุ๊กตาบลายธ์" ล่ะกันน๊า



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:0:12:13 น.
  

ธุค่ะ 'จารย์คิม วันนี้มาเต็มนะคะ..อู้ย..ปลาบปลื้มค่ะ..

ตอนนี้จับมือกันเดินไปอีกก้าวแล้ว

จะมีอุปสรรคอะไรรึเปล่านะ...

ชอบภาพประกอบค่ะ..เต้นรำ มีดวงจันทร์เป็นแบ็คกราวด์

เพลงประกอบทำให้นึกถึงราการเดอะสตาร์ ^^

เป็นกำลังใจให้นะคะ

โดย: นกหค IP: 125.25.185.74 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:1:45:17 น.
  
อาจารย์คิมหมดคิวจากทางโน่น ก็มาลงคิวเต็มthe musicalเรื่องนี้เลยน้า อิอิ สองเรื่องนี้เข้าใจสลับคิวนะเนี่ย

เอาอีกแล้วเปรมมี่!! อาจารย์คิมในฟิคเปรมมี่กะตัวจริงต่างกันคนละขั้วอีกละ 55555 ที่พูดมาทั้งหมดในฟิคนี้ ฟิคโน่นทำตรงข้ามหมดเลย คริคริ

โห ลุ้นเกือบตายนึกว่าจะให้เข้าพระเข้านางกะเอกกี้ น้องหญิงคงมิใจร้ายกะพี่หญิงขนาดนั้นชิมิ?? ถ้าอาจารย์คิมพูดขนาดนี้ พี่ว่าให้sheเป็นชีไปเถอะนะ อย่าไปยุ่งกะsheเลย เอกกี้ให้ไปกี้กกะแฟรงกี้แทนละกัน 55555

ไม่งั้นพี่ขอกิ๊กอาจารย์บอยแทนได้ป่ะ พี่ชอบผู้ชายแบบนี้อะ แบบว่าตัวสูงๆ ผิวขาวๆ คอยาวๆ เท่สุดๆ
โดย: Kim-Ha วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:6:31:15 น.
  
ปล. ที่เต้นอยู่บนเมฆหน้าดวงจันทร์น่ะ อ๋อมกะเปรมมี่ ป่ะ?

อย่าหักโหมเน้อ ดื่มนมวันละ 2 แก้ว อย่าลืม โฟเรท และยาบำรุงเลือด ช่วงนี้ ชา กาแฟ ส้มตำ งดนะจ๊ะ

แล้วก็นี่ วันละขวดก่อนนอน คริคริ

โดย: Kim-Ha วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:6:37:19 น.
  
แวะมาทักทายครับ

เขียนไวจริงอะไรจริง

เพื่อนยังตามอ่านอยู่ไกลนะครับ

โดย: เกาเหลาใส่เส้น วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:7:46:31 น.
  
พี่ปุ้ยขา....พี่คิม แกตีบทอาจารย์ที่แสนดี๊ ดีๆๆๆ ได้แตกกระจุยเลยเนอะ
จบฟิคเรื่องนี้ ชีจะไปบวชแล้วคร๊า ไว้ยินมาแว่วๆ อย่างนั้นน๊า....กร๊ากกกก




โธ่!!! พี่คิม....ก็นี่มันเป็นการแสดงนี่นา อะไรที่ตรงกันข้ามน่ะ....เรามักจะแสดงได้ดีมิใช่รึ
ทีบทของเปรมมี่ในฟิคของพี่....ยังจัดให้เต็มๆ แบบตรงกันข้ามกับตัวจริงเปรมมี่เลยล่ะ
(เอ่???? รึว่าเอาเรื่องจริงมาเป็นฟิคหว่า...กร๊ากกกก สับสนอย่างแรงส์)

สำหรับอาจารย์เอกกี้ คงปล่อยเธอไปตามที่ใจเธออยากก็ล่ะกันเนอะ
ให้น้องเขียนคู่รักหวานแหวว คู่กัน feat แกรนด์ ให้ลงตัวก่อนเหอะค่ะ...เขียนหลายคู่จะสับสนเกิ๊นนน
เอาไว้ให้จิ้นกระจาย เก่งๆ ได้อย่างพี่หญิงล่ะกันน๊า...อาจจะบรรเลงเพลงรักเป็นศิลปินกลุ่มอ่ะ

ช่วงนี้ต้องบำรุง อย่างหนักชิมิๆ แต่น้องเตรียมหมอนไว้ยัดแล้ว ไม่ต้องห่วง รับรองแสดงสมจริงไปเล้ยยย กร๊ากกก




หวัดดีคุณเพื่อนโจ๊กเจ้าค่ะ....งานเข้ามากมายเหรอ ถึงไม่มีเวลาเขียนซีรีย์คิดถึงกันอ่ะ
รออยู่น๊า....ค่อยๆ ต้วมเตี้ยมอ่านก็ได้จร้า...วิ่งไว เด๋วจาเปนลมไป แต่เอ่??? ลมจะพัดขึ้นป่าวเนี่ย
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:10:17:49 น.
  
แอบมาให้กำลังใจเหมือนกันจ้ะ
แอบดีใจกับคู่พระนางของเรื่องที่ได้เล่นละครเวทีเรื่องใหญ่
จริงๆก็นึกไว้อยู่เหมือนกันที่ชวดละครเรื่องแรก
เพราะคิดว่าต้องมีฟอร์มยักษ์ให้ทั้งคู่ลงแน่ๆ
(ดูละครบ่อยเลยเดาทางได้บ้าง....อิอิอิ)

ดีใจนะที่เปรมไม่หายไปซะเลย
สานฝันตัวเองให้เสร็จสมบูรณ์นะ
รอเป็นกำลังใจตลอดไปเหมือนเดิมจ้ะ
โดย: น้ำขุ่นอยู่ใน น้ำใสอยู่นอก IP: 125.27.95.209 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:11:19:02 น.
  
มาตอกบัตรเข้า...อ่านด้วยคน !!

ว้าว..!! คุณเปรมมี่โยงเรื่องจากคอนเสิร์ตเข้าไปเป็นละครเวที
ต่ออีกสเต็ปได้เนียนๆ เลยค่ะ (ไอเดียกู้ดเก๋) จะรออ่านภาค
ละครเวทีด้วยนะค่ะ สู้ ๆ ^^

นั่นแน่ะ..ตอนนี้คนเขียนมีวิธีแตะเบรกความสันพันธ์ไว้แค่...
แค่เพื่อนสนิทซะด้วย ...แผนลึกๆ (กันท่า)ของเปรมมี่ป่าวเนี๊ยะ ?
บอกว่าซะดี ดี 555+

เป็นกำลังใจ & รอติดตามอยู่ค่ะ
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.19.65 วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:11:38:22 น.
  
คุณเพื่อน ซีรีย์ญี่ปุ่นบ่ายๆช่อง 3 นี่ บ่งบอกวัยมากๆเลยนะ ถ้าได้ดูทัน55+

ความจริงคิดถึง'กัน'ทุกวันแหล่ะ แต่ไม่รู้จะเขียนอะไร ฟิคที่เขียนค้างไว้ก็ขี้เกียจเขียนต่อแล้ว ตั้งแต่เอาโน๊ตบุ๊คไปซ่อม เหมือนทุกอย่างมันขาดตอน จนต่อไม่ติดไปหมด ขออ่านที่เพื่อนๆเขียนไปพลางๆก่อนละกันนะ
โดย: เกาเหลาใส่เส้น วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:14:58:06 น.
  
โด๊ปทั้งโฟเรท (เรท X) มั้ง และ ยาบำรุงเลือด (บำรุงหัวใจให้ชุ่มชวยด้วยมั้ง) เอามันหมดหลายยาเลยนะน้องเรา แต่ถ้าได้อกขาวๆของกัน อกหนั่นๆของอ๋อม ยาอะไรก็ไม่สน หลีกไปไกลๆเลย แค่นี้น้องก็หายเป็นปลิดทิ้ง ลุกขึ้นมาบี้ฉะ (กัน) ชวนกันปั่นต้นฉบับตอนที่ 28-29-30 จนสว่างคาตาเลยก็ได้ ชิมิ ชิมิ

ปั่นอะไรกันหว่า ถึงได้สว่างคาตาแบบนี้ 555

โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:17:44:45 น.
  
คุณน้ำใส มาเดาทางได้เป็นจริงอีกแระ...ไม่รู้จะหลอกอะไรคนอ่านแล้วอ่ะ...แบร่ๆๆ หลอกงี้ง่ายกว่าเนอะ
ขอบคุณสำหรับกำลังใจจร้า....จะสู้อย่างเต็มที่ เพื่อคว้าน้องกันมาครองต่อไป...ฮิ้ววว



คุณนกซ่าส์ก็....มาทีไร ก็ดักทางเขาได้ตลอดเลยอ่ะ...ก็ต้องเนียนๆ ไปก่อนไง
แต่ตกลงกับน้องแกรนด์ไว้แล้วว่า....ให้หวานได้เฉพาะในฟิคเท่านั้น...ซึ่งน้องแกรนด์ ก็ว่าง่ายเหมือน ตุ๊กตาบลายธ์ เลยล่ะคร๊า



คุณโจ๊ก....ก็เราแอบเกิดในช่วงเวลาใกล้เคียงกันแน่ๆ เลยอ่ะ...กร๊ากกกก ไม่ยอมรับว่าแต่ละท่าน เกิดมานานแระ


พี่ตฤณเจ้าขา....ต้นฉบับคงปั่นจนสว่างคาตามิได้หรอกค่ะ....แต่ถ้าปั่นอย่างอื่น น้องคงสู้ตายคร๊า...เอิ๊กกกก
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:19:17:05 น.
  
เข้ามาแก้คำผิด...จนจะสำลักความหวาน ที่ได้อ่านซ้ำ วนไปมา หลายรอบแล้วล่ะค่ะ

แต่ตอนแต่ง...อินเกิ๊นนนน กว่านี้อีกอ่ะ...แบบว่าพอพิมพ์จบประโยคหวานๆ ไป...ก็อึ๊ยยยย อยู่คนเดียวหน้าจอคอมอ่ะ

คล้ายคนเป็นบ้าไปแระ...เง้อออ หรือว่าเราจะคิดว่า...นี่เป็นฉากรักของเรากะน้องกัน มิใช่กับน้องแกรนด์...กร๊ากกก

บ้ากันๆๆ ไม่มีลิมิตอีกแล้วเจ้าค่าเอ๊ยยยยย


ณ จุดนี้อยากซุกหน้าไว้ในแก้มบุ๋ม จริงจริ๊งงงงง...ฮิ้วววว
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 3 ตุลาคม 2553 เวลา:23:56:57 น.
  
อาไรจะหวานกันปานนั้น อิอิ ถ้ามาเร็วกว่านี้ฉากเครียดพี่หญิงต้องเพี้ยนแน่นอน

วันนี้จีบกันซะยาวเลยนะจ๊ะ ฟิคเปรมมี่ยิ่งเขียนยิ่งหวาน ของพี่หญิงยิ่งเขียนยิ่งจะเศร้าขึ้นเรื่อยๆ แบบว่าเริ่มจาดราม่า

จีบกันอย่าให้อาจารย์คิมเห็นนะจ๊ะ เดี๋ยวsheจะพาน้องๆ ไปฝึกปฏิบัติธรรม 5555 อาจารย์คิมเรื่องนี้ยิ่งเคร่งพระธรรมอยู่ด้วย คริคริ

ปั่นต่อจ่ะน้องหญิงเส้นชัยใกล้เข้ามาแล้วเน้อ เป็นกำลังใจกันต่อไป
โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:0:18:35 น.
  
โห!!! พี่หญิงเจ้าขา...นี่ยังหวานไม่ได้ครึ่งของฉากบรรเลงเพลงรัก ของพี่เลยน๊า

ก็ของน้องยังขั้นอนุบาลอยู่เลย....กะว่าอีกซัก 2-3 ตอน ค่อยให้ขึ้นชั้นไปประถมบ้างไรบ้างอ่ะ

แต่ต้องแอบๆ อาจารย์คิมฮาก่อนน๊า...ไม่งั้นชีจะเคือง เพราะหวงน้องกันอ่ะคร๊า...กร๊ากกกก

สู้ๆๆ ต่อไปค่ะ พี่คิม....น้องก็เอาใจช่วยให้พี่ถึงฝั่งฝันได้อย่างสวยงามเช่นกัน
ส่วนน้องจะพยายาม...คว้าน้องกัน เอ้ย! คว้าฝันนี้ให้สำเร็จจงได้ แม้ตอนนี้ไฟใกล้จะหมดแล้วอ่ะค่ะ
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:9:24:05 น.
  
ไม่เป็นไรนะจ๊ะเปรมมี่ เดี๋ยวพี่หญิงจัดให้พี่อ๋อมโหมไฟให้ เอาแบบลุกพรึบพรับไม่ต้องเกรงใจเอมี่กันเลยทีเดียว 55555

แบบว่าเจอพ่อแม่ไฟแรงก็งี้แหละ
โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:13:25 น.
  
พ่อพระเอก นายเสือ ของเจ๊....จะมี MV ตัวใหม่อีกแล้นนน...."เฮ้อ" ได้เพ้อหาอีกล่ะ...กรีสสสสส


มีอะไรมาอัพเดท ให้เจ๊ต้องแทรกเข้าไปในฟิคได้อีก....น้องเสือ กะน้องตุ๊กตา....
จะเซอร์ไพรส์อะไรได้พร้อมเพรียงกันได้เช่นนี้หนอ....เพราะใจแกรนด์ ตรงกันไง๊ล๊า...คริ คริ จิ้นเอง เออเองค่ะ


//www.youtube.com/watch?v=U28iNFDFB6s&feature=player_embedded

เบื้องหลัง MV เพลง เฮ้อ...กัน เดอะ สตาร์ 6 อีกใจรอ...เพ้ออออ แบบ เฮ้ออออ กันเร็วนี้คร๊า



พี่กัน & น้องริซซี่ นางเอก MV???....555 มิใช่ เป็นคิวปิดน้อย มาหลงรักพี่กันต่างหากละก๊ะ...น่าร้ากกกอ่ะ

โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:37:18 น.
  
โหย..เพ-ลานี้ ท่าเดียวก็ไม่ค่อยจะหวายแล้ว ยังมาทำเป็นชู 2 นิ้วอีก เดี๋ยวเหอะตากัน!

แอบอิจฉาเด็กโดยลืมไปว่า น้องกันนะ รุ่นลูก!! 555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:45:43 น.
  
มีเบื้องหลัง MV พ่อพระเอกสุดที่รักไปล่ะ....ก็ต้องมีของ น้องนางเอกของเราบ้างจิ
ตั้งใจออกมาชนกันเลยน๊า....ดีๆ จะได้ไปร่วมงานด้วยกัน ทีนี้จะได้สมใจเจ๊ซักกะที
ที่หารูปคู่รักกาแฟลาเต้ ฟองนม...ไม่ค่อยจะมีกะเค้าเลยอ่ะ...แม่ตุ๊กตาแกรนด์ น่ารัก กว่า ยัยตุ๊กตาบลายธ์ตั้งเยอะแน่ะ...เนอะ


//www.youtube.com/watch?v=t0OEIvej5uo&feature=player_embedded
(เบื้องหลัง MV ตุ๊กตาบลายธ์ - แกรนด์ เดอะ สตาร์ 5 ดาวพี่ของดาวน้อง...คริ คริ จิ้นเองอีกแระ)


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:45:57 น.
  
ขำคุณพี่ตฤณอ่ะ....เข้ามาอิจฉา เด็กใหม่ไฟแรงได้อีกแน่ะ

ดูดีๆ ค่ะคุณพี่...น้องกันชู 2 นิ้ว แต่ 2 ข้าง...รวมแล้วก็ 4 อ่ะคร๊า...ยังไหว สู้ตาย คาอก เอ้ย! คาคอมเลยอ่ะคร๊า...กิ๊วๆๆ
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:10:50:53 น.
  
ดูแล้วเกลียดนางเอก mv เฮ้อ.. กะเค้ามั่งป่ะ เห็นเม้นท์ด่ากันซะ 55555 นี่แหละน่าบอกให้เอาน้องเต้ยมาก็ไม่เชื่อ คริคริ กลับไปจิ้นต่อดีกว่า ^^
โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:11:39:12 น.
  
ปล. เห็นสมัภาษณ์ทีไร ก็ถามถึงน้องเต้ยทุกที คู่นี่มีลุ้นจริงๆ นะ ขอลุ้นด้วยคะ อิอิ

ฟิ้วววว..... (รองเท้าเปรมมี่ลอยมา) หลบก่อนเน้อ 555555
โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:11:40:59 น.
  
กร๊ากกกก...เอารองเท้าของน้องคืนม๊า
น้องไม่ใช่คนมะมีเหตุผลซะหน่อย....แค่ไม่อยากจิ้นยัยเต้ยกะน้องกันก็แค่นั้นเอ๊ง
(ไม่มีอะไรจริงๆ น๊า...กร๊อดดดด!!!! )


ปล.เรื่องนางเอก MV no commented เจ้าคะ...เพราะเปรมมี่ไม่โฟกัสไปที่ดราม่า...สนใจแต่น้องกันร้องเพลงให้ออกมาเพราะ มีคุณภาพก็พอค่ะ
เบื่อสังคมภายนอก รับมะค่อยได้อยู่ด้วย...เรามันพวกแปลกแยกเจ้าค่ะพี่หญิงขรา ^,^


+++++++++++++++++++++++++++++++++++

"เฮ้อ"....จะให้เจ๊ เพ้อหาไปถึงไหนเนี่ย...เจ้าเสือกัน
คิดซีนเชื่อมเพลงนี้ได้ล่ะ...แต่อุบไว้ก่อน เพราะยังไม่ถึงซีน ต้องให้ "เฮ้อ"....เพ้อหาใครบางคน กิกิ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:11:54:42 น.
  
น้องตุ๊กตา...แกรนด์ เจ้าขรา....ถ้าคนข้างบน จะ"เฮ้อ" บ้างไรบ้าง...คุณน้องจะทำเยี่ยงไรคร๊า


แกรนด์ก็จะแกล้งนิ่งทำเป็นตุ๊กตาบลายธ์.....ให้"เฮ้อ" แบบเพ้อ...แล้วก็ไปเต้นรำทำครัว จัดเมนูเสือร้องไห้ให้คนอ่านอะจิคร๊า
แบบว่า....เล่นตัวแต่พองามอะค่ะ...ไม่งั้น ไม่รู้จักคุณค่าของของ "รักแรกพบ" นะเจ้าคะ...กิกิ






"เฮ้อ"...."ตุ๊กตาบลายธ์"....จะทำให้เสือร้องไห้ จริงๆ รึ... งั้นเราไปจัดเมนูนี้บ้างดีกว่า
ไปกันเถอะ...น้องแกรนด์ จัดให้เต็มๆเลยน๊า...ทำให้ผู้ชายเสียใจน่ะ งานถนัดของเรานักแล...วะฮ่าๆๆ
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:03:08 น.
  
ผ้าเช็ดหน้า หมอน พร้อม!
โดย: นกหค IP: 58.10.149.31 วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:12:50:47 น.
  
จัดมาเลยคร๊า..รับได้ทุกเมนู จะเสือดีใจ เสือร้องไห้ เสือเศร้า
เสือทะเล้น เสือเป็นกระต่าย 555+ ได้โหม๊ดดดดด
..ขอแค่เป็นเมนูเสือๆๆๆๆ เท่านั้นพอ อิ อิ ...
โดย: Blue wide IP: 125.26.13.36 วันที่: 4 ตุลาคม 2553 เวลา:18:43:30 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Wonderfulmoon
Location :
ตราด  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เรื่องราวที่ได้ถ่ายทอดออกมาจากจินตนาการของข้าพเจ้า
และจากเรื่องราวที่อาจจะเกิดขึ้นจริงๆ ของผู้ที่ได้ถูกกล่าวถึง ในจินตนิยายของข้าพเจ้านี้

หากได้ไปกระทบกับชื่อเสียงของผู้ใด ที่อยู่ในเรื่องราวที่ได้แต่งเติมขึ้นมานี้
ข้าพเจ้ากราบขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วย...ซึ่งไม่มีเจตนาใดๆ ที่จะคิดร้าย หรือต้องการทำลายชื่อเสียงผู้ใดเลยแม้แต่น้อย

ทุกๆ กำลังใจที่มีให้กับข้าพเจ้า....เป็นพลังงานเชื้อเพลิงอย่างดี ที่ผลักดันให้ความฝันนี้ ได้กลายเป็นจริงขึ้นมาได้



*ปล. งานเขียนทุกอย่างในบล็อกแก็งค์นี้...เป็นสิ่งที่ได้สร้างสรรค์ขึ้นมา ด้วยสมองของข้าพเจ้าเองทั้งหมด...หากผู้ใดจะกระทำการคัดลอก หรือนำไปดัดแปลง...เพื่อนำไปเป็นผลงานของตัวเอง

ได้โปรดใช้วิจารณญาณ ก่อนที่จะลงมือทำ...เพราะมันคงไม่น่าภูมิใจได้หรอก ถ้านำเสนอผลงานที่ตัวเองไปขโมยของเขามา...เชื่อว่าทุกคนต่างมีสมองอันชาญฉลาดเหมือนกันค่ะ*



กำลังใจดีๆ ที่แวะมาเยี่ยมถึงบ้าน

ตุลาคม 2553

 
 
 
 
 
1
3
5
6
7
9
11
12
13
15
16
18
19
21
22
23
24
25
27
28
30
 
 
All Blog