Gun & Grand ♂♥♀เต้นไปตามจังหวะรัก *♫~* จังหวะหัวใจ ♥41
★☀☁☂ ★☀☁☂ ★☀☁☂ ★☀☁☂★☀☁☂★☀☁☂★☀☁☂★☀☁☂★☀☁☂★☀☁☂




“คัท!!!!” เสียงตะโกนบอก เป็นอันสิ้นสุดของการถ่ายทำฉากสุดท้ายในวันนี้ ที่มีเพียงแค่ตัวละคร “สมหวัง” และ “เฉิดฉาย” เท่านั้นที่เข้าฉากร่วมกัน



“เลิกกองได้...ทุกคนเคลียร์พี้นที่ ให้ไวด้วยครับ...อย่าอู้อี้ ไม่จ่ายค่าล่วงเวลาให้นะครับ” ผู้กำกับ มีฝีมืออีกคนหนึ่งของวงการละคร
ที่ใครๆ ต่างก็ยกนิ้วให้ในการกำกับละครที่ทั้งเนี๊ยบ และใส่ใจในรายละเอียด พิถีพิถันทุกขั้นตอนเลยทีเดียว



“ไม่จ่ายค่าล่วงเวลา แถมยังหักค่าจ้าง ที่ทำงานเกินเวลาอีกด้วยนะ...นาทีแรก 5 บาท นาทีต่อไป 2 บาท ห้าสิบสตางค์...ใช่ไหมคะ ท่านผู้กำกับขา...ฮ่ะๆๆ”
พี่ตังค์ แซวอย่างคนที่สนิทสนมกัน และร่วมงานกันมายาวนาน จนสามารถหยอกเล่นกันได้ เป็นปกติ....แต่ต้องนอกเวลาทำงานเท่านั้น



“ฮ่าๆๆ....ถูกต้ม เอ้ย! ถูกต้องนะครับ จะเหมาจ่ายชั่วโมงละร้อยก็ได้นะทุกคน...เพราะงั้นเร่งมือกันหน่อย ถ้าไม่อยากบริจาคเงินค่าจ้างกันน่ะ”
ผู้กำกับรับส่งมุข อย่างเฮฮา ก่อนจะหันมาคุยกับพระเอกของเรื่อง ที่เดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า

“วันนี้แสดงได้เหมือนตัวเองมากเลยนะกัน....ส่งสายตาหวานฉ่ำ หยาดเยิ้มให้สาวๆ อย่างนี้เป็นประจำรึเปล่าวะ”



“โห!!! พี่โจ๊ก อย่าเอาเรื่องจริงมาแซวกันเล่นซิครับ....ฮ่าๆๆ”
กันทั้งขำทั้งเขิน ที่ผู้กำกับ ที่เขานับถือและสนิทสนมด้วย อย่างคนกันเอง เอ่ยแซว ท่ามกลางทีมงานที่เดินไปมาทั่วบริเวณ



“เฮ้ย!! นี่พี่ชมเอ็งนะโว้ย!! ซีนสื่อสายตา ว่าหลงรักเฉิดฉายน่ะ...เอ็งจัดเต็มเลยอ่ะ....ยังกลัวว่ามดจะไต่ขึ้นตาเลยว่ะ” ผู้กำกับ ยังคงแซวด้วยหน้าขำๆ



“น้องกันคงนึกว่า....หน้าน้องนกยูง เป็นน้องแกรนด์รึเปล่าจ๊ะ....คงจัดเต็มเป็นประจำน่ะ คุณโจ๊ก” พี่ตังค์เสริมมุข แซวให้กันได้เขินขึ้นไปอีก



“แน่ะๆ...เล่นแซวเป็นคณะคาเฟ่เลยนะครับ ทั้งผู้กำกับและผู้จัดการกองถ่ายน่ะ....กันก็ต้องแสดงให้สมบทบาทของสมหวังซิ
ไม่งั้น จะเสียเครดิต ท่านผู้กำกับชื่อดังได้นะครับผม” กันแซวตอบกลับไปยังผู้อาวุโสบ้าง



“แต่เอ่? หรือว่าส่งสายตาหวานให้น้องนกยูงคือของจริงน่ะ...เพราะวันนี้น้องแกรนด์ไม่อยู่เข้าฉากด้วย
จะไปเม้าท์มอยให้พี่ปุ้ยฟัง...ว่าเสือแอบเจ้าชู้ ได้เนียนมากๆ เลย” พี่ตังค์แกล้งหยอกไป เพื่อเทสว่ากันจะร้อนตัวหรือไม่



“โอย!!! แซวกันเข้าไป แซวจนออกนอก ทะเลอ่าวไทยโน่นเลยแน่ะ...เฮ้อ!!! แสดงสมบทบาท ก็ว่าเป็นเรื่องจริง
กันไม่ใช่พี่อุ้มนะครับ ที่จ้าง 20 เล่นซะ 4,000 ได้น่ะ....ใช่ไหมครับพี่โจ๊ก” กันถามไปยังผู้กำกับ ที่ยังคงนั่งยิ้มขำอยู่



“ฮ่าๆๆ...อย่าไปเปรียบกับเจ๊เพลีย ขายล็อตเตอร์รี่เขาเลย....พี่ยังไม่อยากขากรรไกรค้างว่ะ”
ผู้กำกับหัวเราะขำออกมา เพราะนึกถึงพิธีกรหญิงสุดฮาทีไร เป็นต้องได้ท้องคัดท้องแข็งทุกทีเลย



“พี่ขอเสนอ...ให้คุณโจ๊ก ชวนคุณอุ้ม วะว้าว ดารา....มาแสดงด้วยซักเรื่องซิ....กองละครจะได้ไม่เครียด....แต่เปลี่ยนเป็นบ้าแทนน่ะ...ฮ่ะๆๆ
ไปตรวจความเรียบร้อยก่อนดีกว่า....เดี๋ยวจะดึกมากไปกว่านี้” พี่ตังค์เอ่ยขอตัว ไปเคลียร์พื้นที่ต่อ



“เหอๆ พี่ตังค์ครับ....แค่คุณอุ้ม มาถ่ายทำรายการ กองละครผมก็บ้าๆ บอๆ พอแล้ว” ผู้กำกับตอบขำๆ กับพี่ตังค์ไป
ก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้ แล้วบอกกับกันต่อ “พรุ่งนี้....เป็นฉากร้องเพลงบนเวที ขอจัดเต็มเหมือนวันนี้ด้วยนะกัน”



“เรื่องร้องเพลงบนเวทีน่ะ...กันจัดเต็มอยู่แล้วครับพี่โจ๊ก...ไม่ต้องห่วง เพราะกัน...เป๊ะ...ครับผม” พูดไป ทำหน้าเก๊กหล่อไป



“เออ! ร้องเพลงน่ะ พี่ไม่ห่วงหรอก....ฝีมือระดับกัน คงเทคเดียวผ่านน่ะแหละ....แต่ขอสายตาหวานๆ จัดเต็มๆ
เชิญชวนบรรดาแม่ยกทั้งหลาย ที่จะต้องดูสมหวังร้องเพลงอ้อน ในอนาคตอันใกล้นี้ ให้ละลายคาจอทีวีน่ะ”



“จัดให้ครับ....พี่โจ๊กจะเอาแบบให้มองตาหวานของกัน แล้วเลือดลมปราณพุ่งปรี๊ด ความดันทุรังขึ้นสูง หรือน้ำตาลในกระแสเลือดเกินขีดปกติดีครับ”
กันยิ้มกว้าง เมื่อนึกไปถึงบรรดาแฟนคลับ ที่จะต้องมาเป็นทั้งแม่ยกให้เขา และให้ทั้งสมหวัง นักร้องลูกทุ่งชื่อดังในบทบาทตัวละครไปด้วย



“เอาทุกอย่างน่ะแหละ...แค่ไม่ต้องหามส่งโรงพยาบาล ก็พอแล้วน่ะ...ฮ่าๆๆ” ผู้กำกับรับส่งมุขอย่างขำๆ ก่อนจะตบที่ไหล่เบาๆ
เป็นการให้กำลังใจพระเอกสุดฮอต....ที่ร่วมงานกันมานาน และสนิทสนมกันเหมือนเป็นพี่น้องกันไปแล้ว

“พี่เชื่อว่า ความตั้งใจเกินร้อยของกันในละครเรื่องนี้...จะส่งผลให้กันสมหวังนะครับ อย่างไม่มีที่สิ้นสุดนะ
กลับไปพักผ่อนได้แล้ว พรุ่งนี้นัดกองตอนเย็นที่งานวัด...ตามที่พี่ตังค์ได้แจกแจงไปแล้วนะ...พี่ไปล่ะ”



“ครับ...กันก็ลาพี่โจ๊กตรงนี้ล่ะกัน....แล้วเจอกันพรุ่งนี้ครับผม” กันยกมือไหว้ ลาผู้กำกับเรียบร้อยแล้ว ก็เดินตรงไปยังที่จอดรถทันที



“กัน....จะกลับแล้วเหรอ” เสียงหวานเอ่ยทักในระหว่างทาง



กันหยุดเดิน แล้วก้าวเท้าไปยังตรงที่หญิงสาวยืนอยู่ ก่อนจะเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงที่เป็นห่วง
“อืม....แล้วนกยูงล่ะ ทำไมยังไม่กลับไปพักผ่อนอีก....ดึกมากแล้วนะ”



“วันนี้นกยูงไม่ได้ขับรถมาเองน่ะ....เอารถไปซ่อมที่ศูนย์จ๊ะ”
นกยูงตอบด้วยสีหน้า ที่ดูอ่อนเพลียมาก เพราะวันนี้ถ่ายทำอยู่หลายฉาก บวกกับสภาพอากาศที่ค่อนข้างร้อน ของสถานที่ถ่ายทำด้วย



“แล้วใครมารับนกยูงล่ะ” กันรู้ในอาการของหญิงสาวเป็นอย่างดี
ว่าคงต้องง่วงนอนแล้วแน่ๆ...ขนาดเขาร่างกายแข็งแรงกว่า ยังรู้สึกอยากจะพักผ่อนแล้วเหมือนกัน



“ตอนแรกคุณพ่อบอกว่าจะมารับ....แต่เพิ่งโทรมาบอกนกยูงว่า ติดธุระสำคัญ มารับไม่ได้แล้ว...
นกยูงก็เลยต้องขอให้รถกองถ่ายไปส่งน่ะ แต่ก็ต้องรอก่อน เพราะไม่ได้บอกทางทีมงานไว้แต่แรกจ๊ะ”



“รอพี่ๆ ทีมงาน...กว่าจะเคลียร์พื้นที่เสร็จ...ไม่เป็นชั่วโมงเหรอเนี่ย” กันทำหน้าเป็นห่วงหญิงสาวขึ้นมา ก่อนจะเอ่ยชวนในทันที
“งั้น! กันไปส่งนกยูงนะ...จะได้กลับไปพักผ่อนเลยน่ะ....ไปกันเถอะ” กันกำลังจะก้าวเดินนำไป แต่ก็ต้องหยุดตามเสียงหวานที่เอ่ยถาม



“ลำบากกันหรือเปล่า เพราะบ้านกันอยู่ชานเมือง แต่คอนโดของนกยูงอยู่ในเมือง...ถ้ากันไปส่งนกยูง กว่ากันจะกลับถึงบ้าน เสียเวลาพักผ่อนของกันเปล่าๆ จ๊ะ
นกยูงรอพี่ๆ ทีมงานได้....กันกลับไปก่อนเถอะนะ” นกยูงเอ่ยด้วยความเกรงใจ ปนเป็นห่วงชายหนุ่ม ที่ไม่อยากให้เขาต้องมาลำบากกับเธอเลย



“ไม่ลำบากเลยนกยูง....เดี๋ยวเราขึ้นทางด่วน แล้วไปลงตรงใกล้ๆ กับคอนโดของนกยูง ไม่ถึงครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำไป....
ขากลับกันก็ขึ้นทางด่วน ขับยาวตลอดเส้นทางได้อยู่แล้ว...และดึกๆ อย่างนี้ รถไม่ค่อยมีด้วย ไปกันเถอะ....เร็ว!!!”
กันยื่นมือมาจับแขนหญิงสาวให้เดินตามไปยังที่จอดรถ แต่นกยูงยึดมือกันเอาไว้ ไม่ให้เดินไปในทันที



“เดี๋ยวก่อนกัน!...ถ้างั้น นกยูงไปบอกพี่ตังค์ก่อนนะ....ว่าจะติดรถกันไปน่ะ....กันไปรอที่รถก่อนล่ะกันนะ”
เมื่อกันพยักหน้าเป็นอันเข้าใจแล้ว นกยูงก็เดินกลับเข้าไปยังพื้นที่ ที่ทีมงานกำลังดำเนินงานกันอยู่



กันจึงล่วงหน้าไปนั่งรออยู่ในรถ...พร้อมกับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเช็คเบอร์ที่ไม่ได้รับสาย...ก่อนโทรกลับไปยังเบอร์ล่าสุดที่โทรเข้ามาไม่กี่นาทีก่อนหน้านี้
ซึ่งเบอร์อื่นๆ ที่โทรเข้ามาในระหว่างวัน เป็นของคนในครอบครัว และเพื่อนที่สนิทเท่านั้น....ซึ่งเขาจะโทรกลับ ณ ตอนนี้คงไม่ได้
เพราะคาดว่าทุกคนคงนอนหลับ พักผ่อนกันหมดแล้ว



“ที่รัก....อยู่บ้านแล้วใช่ไหม” น้ำเสียงที่ถามไปยังคนปลายสาย ทั้งอ่อนหวาน ทั้งเป็นห่วง



“อืม....อยู่บนเตียงแล้วล่ะ....ง่วงนอนมากๆ....ไม่ไหวแล้ว” เสียงตอบกลับมา ทั้งเบา ทั้งงัวเงีย อย่างคนง่วงจัด


“แกรนด์กลับถึงบ้านนานแล้วเหรอ”


“เพิ่งกลับมาถึง...เมื่อตะกี้นี้เอง”


“แล้วถ่ายโฆษณาเสร็จเรียบร้อยรึยัง....เป็นไงบ้างผ่านฉลุยเลยใช่เปล่า” กันถามอย่างเป็นห่วงในเรื่องการทำงานของแกรนด์
เพราะรู้ว่าหญิงสาวเป็นคนที่ตั้งใจเกินร้อย และมักจะทุ่มเทกับการทำงานสุดๆ....ผู้ใหญ่ในวงการจึงมอบหมายงานให้อยู่ตลอดเวลา
ซึ่งงานถ่ายโฆษณาครีมอาบน้ำ เป็นงานชิ้นต่อเนื่องที่เจ้าของสินค้า ระบุชี้ชัดมาว่า ต้องเป็นแกรนด์เท่านั้น ที่จะเป็นพรีเซ็นเตอร์ผูกขาดให้กับสินค้าของเขา



“อืม....เสร็จแล้ว....ห๊าวววววว” แกรนด์ง่วงนอนจัด จนห้ามอาการหาวไว้ไม่ได้ เพราะเธอทำงานตั้งแต่เช้า ยันดึกติดต่อกันมาหลายอาทิตย์แล้ว



“เหนื่อยมากเลยนะเนี่ย...งั้น! นอนเถอะนะ กันไม่กวนล่ะ” กันอมยิ้มอย่างเอ็นดู ที่นึกไปถึงสภาพของคนปลายสาย
ว่าแบตเตอร์รี่พลังงานในตัวต้องหมดแล้วเป็นแน่แท้ ไม่งั้นคงไม่ส่งเสียงหาวโชว์เขาได้หรอก



“อืม....กันถึงบ้านรึยังล่ะ” ถามกันกลับไป ทั้งที่ยังงัวเงียอยู่



“ยังเลย...กำลังจะออกจากกองถ่ายน่ะ”



“ขับรถดีๆ นะ.....พรุ่งนี้แกรนด์จะโทรหา....ห๊าววววว” แกรนด์อยากคุยด้วยกับกัน แต่ก็ฝืนร่างกายไม่ได้จริงๆ



“จ๊ะที่รัก....ท่าจะง่วงจัดนะเนี่ย และคาดว่า คงไม่ได้อาบน้ำแน่นอนเลย...ใช่ไหมล่ะเนี่ย....ฮ่าๆๆ” กันรู้ดีอยู่แล้ว แต่ทำเป็นแกล้งหยอกไป



“ทำเป็นหัวเราะใส่คนอื่น ตัวเองก็ใช่ว่าอาบ....แค่นี้นะ ไม่ไหวแล้ว...เจอกันในฝันจ๊ะที่รัก”
แกรนด์พยายามปรือตา เพื่อจะต่อกรกับอีกฝ่าย แต่ก็ฝืนความง่วงไม่ได้ จึงทำเป็นไม่ใส่ใจมากนัก



“ส่งจูจุ๊บ ให้ชื่นใจก่อนซิ....ที่รัก” กันอ้อนเสียงหวาน



“จุ๊บแก้มซ้าย จุ๊บแก้มขวา โอเคนะ....ไนท์ ไนท์” แกรนด์ทำตามอย่างว่าง่าย เพราะลืมตาไม่ขึ้นแล้ว



“เดี๋ยว!!! อย่าเพิ่งวาง” กันรีบพูดแทรกขึ้นมา ก่อนอีกฝ่ายจะวางสายลง



“อะไรอีกล่ะกัน!!??” ถามน้ำเสียงเข้ม แต่เบาหวิวด้วยความง่วงอยู่



“ลืมบอกอะไรไปรึเปล่าจ๊ะ....ที่รัก...หืม???” ยังคงถามเสียงออดอ้อน



“เหมือนเดิม” แกรนด์ตอบ อย่างอยากแกล้งคนปลายสาย



“อะไรล่ะ....เหมือนเดิมน่ะ” กันแกล้งไม่รับมุข



“ไม่เบื่อจะฟังบ้างเหรอ” แกรนด์ถามหยั่งใจอีกฝ่ายดู



“ไม่เบื่อ...ไม่คิดจะเบื่อด้วย....หรือแกรนด์เบื่อที่จะบอกล่ะ ฮึ!!!”
แกล้งทำเป็นเสียงนอยด์ขึ้นมา แต่หน้ากลับอมยิ้มอย่างขำๆ ที่ได้อำคนปากแข็ง



“เฮ้อ.....” แกรนด์ยิ้มทั้งที่หลับตา แต่ก็เอ่ยคำที่เป็นส่วนหนึ่งของชีวิตเธอไปแล้ว ซึ่งกันเคยให้เหตุผลว่า ก่อนจะหลับตาลงขอให้ได้ยินคำบอกรัก
จากคนที่เขารักในทุกๆ วัน....เพราะถ้าไม่ได้ลืมตาตื่นขึ้นมาหายใจในตอนเช้าอีก....ก็จะได้รับรู้ว่า เธอนั้นรักเขาจนวินาทีสุดท้ายของลมหายใจ
ช่างเป็นผู้ชายที่โรแมนติกจริงๆ เลย,,พ่อเสือซ่อนลาย,,....แต่เธอ ก็ชอบให้กัน บอกรักให้ฟังก่อนนอนทุกคืนเหมือนกันนั่นแหละ

“แกรนด์รักกัน.....รักมากที่สุด และจะรักตลอดไป”
หญิงสาวอมยิ้มหวานอย่างมีความสุข ที่เธอรู้สึกอบอุ่นขึ้นมาหลายเท่า ที่ได้เอ่ยความรู้สึกที่มีอยู่ในหัวใจ ให้คนปลายสายได้รับรู้
เหมือนเช่นทุกๆ คืน...อย่างสม่ำเสมอ ตั้งแต่วันแรกที่เธอและกัน เปิดหัวใจบอกรักกัน...ก่อนจะเอ่ยถามต่อ ด้วยเสียงที่ยังงัวเงียอยู่ “แล้วกันล่ะ”



“กันน่ะเหรอ...กันก็รักแกรนด์มาก...มากๆๆๆๆๆๆๆๆ” กันพูดย้ำคำอย่างไม่ยอมหยุด เป็นเหตุให้คนที่ฟังด้วยหัวใจที่เป็นสุขอยู่นี้ ต้องรีบเบรกทันที



“พอๆๆ...พอแล้วกัน...รู้แล้วว่ามากแค่ไหน” ก่อนจะพยายามลืมตาขึ้นมา เพื่อรับรู้ถึงคำบอกรักของอีกฝ่าย ให้เข้าสู่ทั้งสมองและหัวใจไปพร้อมๆ กัน
พลางร้องเพลงออกมาเบาๆ เพื่ออยากจะนำสารจากหัวใจ ถ่ายทอดไปยังคนปลายสายให้ต้องหัวใจชื่นบานเพิ่มขึ้นไปอีก

“♫~*ไม่ต้องรักเท่าฟ้า แต่ขอให้รักเท่าเดิม ไม่ต้องมีเพิ่มเติม แต่รักไม่น้อยลงไป....ไม่ต้องรักจนชั่วนิรันดร์
ตราบที่ฉันนั้นยังหายใจ...ขอให้เหมือนเดิม...ขอให้เหมือนเดิม ♫~*...นะจ๊ะที่รัก” (เพลง: ขอให้เหมือนเดิม /ศิลปิน บูโดกัน)



พอแกรนด์ร้องเพลง ด้วยเสียงที่ยังงัวเงียอยู่ให้ฟังจนจบท่อน....กันก็ร้องขึ้นมาบ้าง และเป็นเพลงที่เขาชอบร้องให้หญิงสาวฟังอยู่บ่อยๆ
เมื่ออยู่กันตามลำพัง จนกลายเป็นเพลงบอกรักไปแล้ว...และแกรนด์ มักจะแซวเขาเสมอว่า เอาเพลงตัวเองมาหากินให้หัวใจได้ทุกเวลาเลยล่ะ

“♫~*จะรักให้มากกว่า มากกว่ารักที่ได้มา....และฉันขอสัญญา จะไม่ทำให้เสียใจ....เธอรู้ไหมทุกอย่าง
ที่ให้กันมันดีแค่ไหน...ตอบแทนเท่าไรก็ไม่พอ♫~*...อยากไปร้องให้ฟังใกล้ๆ จังเลย...ที่รัก” (เพลง: พยุง / ศิลปิน: กัน The Star 6)



“เอาไว้พรุ่งนี้เจอกันแล้ว ร้องให้ฟังจนจบเพลงเลยนะ แต่ตอนนี้....ห๊าวววววว.....”
เสียงของแกรนด์เริ่มเบามาก จนฟังอู้อี้...พร้อมกับเสียงหาวก็ดังยาวนานมากกว่าเดิม



“เสียงหาวของแกรนด์เพราะมากเลย...ฮ่าๆ ไม่กวนแล้วครับ...งั้น! หลับตาลงเลยที่รัก ฝันถึงกันด้วยล่ะ กู๊ดไนท์ คิส.........”
กันกำลังจะทำเสียงส่งจูจุ๊บไปให้ ก็ได้ยินเสียงเคาะกระจกรถอีกด้านหนึ่งเบาๆ....ก่อนจะหันไปดู จึงกดปลดล็อคประตูอัตโนมัติทันที
พร้อมบอกคนปลายสายไป และหันมายิ้มให้คนที่ขึ้นมานั่งในรถไป “กันกำลังจะขับรถกลับบ้านแล้วนะ...ไม่ต้องเป็นห่วง...บะบาย”



“ขอโทษนะกัน ที่ให้รอนาน...พอดีคุยกับพี่ตังค์เรื่องสถานที่ ของฉากต่อไปน่ะ...นกยูงไม่ค่อยรู้จักเส้นทางเท่าไหร่ จึงซักมากไปนิดหนึ่ง”
นกยูงบอกกันด้วยสีหน้าที่เกรงใจ....ที่ต้องให้เขารอ และยังต้องเสียเวลาไปส่งเธอถึงที่คอนโดอีก



“ไม่ได้นานอะไรเลย....นกยูงไม่ต้องเกรงใจกันหรอกนะ....เราเป็นเพื่อนกันมานาน...มีอะไรที่กันช่วยได้ กันยินดีอยู่แล้ว”
กันตอบให้อีกฝ่ายได้สบายใจ และเลิกเกรงใจเขาได้แล้ว...พร้อมคิดว่าผู้หญิงที่สวย หวาน ดูสง่างาม อีกทั้งกริยา มารยาทก็เป็นกุลสตรี

เป็นที่หมายปองของชายหนุ่มทั่วทุกวงการ แต่ก็ไม่มีข่าวว่านกยูงจะคบใคร เป็นคนรู้ใจเลยแม้แต่คนเดียว...เหมือนจะปิดกั้นตัวเองมากไปหรือเปล่านะ
เพราะถ้าเขาไม่รู้จักกับนกยูงมานาน เมื่อครั้งเข้าวงการมาในเวลาไล่เลี่ยกัน....เขาก็คงคิดว่านกยูงนั้น เป็นผู้หญิงที่หยิ่งมาก
และคงจะเลือกคบหา ที่ต้องเฉพาะเจาะจงแต่ผู้ชายในสังคมไฮโซเท่านั้น แต่ก็ไม่ได้เป็นอย่างที่คิดไว้เลย เพราะในวันนี้เธอก็ยังไม่มีใคร



“ขอบคุณกันมากๆ นะ.....ที่ยังเห็นนกยูงเป็นเพื่อนอยู่ตลอดเวลา” นกยูงเอื้อมมือไปวางทับบนหลังมือของกันที่วางอยู่ตรงเกียร์รถยนต์
ก่อนจะส่งยิ้มละมุน สื่อความรู้สึกว่าอบอุ่นยิ่งนักให้ไป....“นกยูงก็มีกันเป็นเพื่อนในวงการ ที่สนิทใจมากที่สุด เพียงแค่คนเดียวเท่านั้นจ๊ะ”



กันส่งยิ้มกว้างไปให้หญิงสาวแทนคำตอบ พร้อมพยักหน้าอย่างรับรู้ในไมตรีที่นกยูงมีให้กับเขา
“ไปกันเลยดีกว่านะ....ดูหน้านกยูงแล้ว ท่าจะง่วงนอนมากเลยล่ะ”



“อืม....” นกยูงพยักหน้าตอบรับ พร้อมกับยิ้มหวานส่งให้ ก่อนจะผละมือออกจากมือของกัน จากนั้นก็นั่งกลับบ้านไป ด้วยหัวใจที่รู้สึกชื่นบานยิ่งนัก
เมื่อได้อยู่ใกล้ๆ กับผู้ชายคนนี้...ผู้ชายที่เธอรู้สึกดีๆ ด้วยตั้งแต่แรกเจอ....แต่เธอก็ไม่สามารถที่จะรู้สึกได้มากเกิน กว่าคำว่าเพื่อนที่สนิทกันเท่านั้น
เพราะกันมีคนที่เขารักมากอยู่แล้ว ซึ่งเธอก็รู้ดีมาตลอดเวลา...อีกทั้งเธอก็ไม่สามารถที่จะเปิดหัวใจให้รู้สึกกับใครได้อีกต่อไปแล้วเช่นกัน


ด้วยความรู้สึกที่ทุกวันนี้ เธอก็ยังหาคำตอบให้หัวใจตัวเองไม่ได้...ว่านี่คือความทุกข์ หรือว่าสุขกันแน่....แต่เวลาเธอได้อยู่ใกล้ๆ กับกัน
ทำไมเธอถึงรู้สึกอบอุ่นใจเหลือเกิน...แม้ว่าเธอไม่สามารถที่จะรักกับกันได้เลยก็ตาม...ทำไมเธอถึงไม่เจอกับกันก่อน ที่จะมาเจอกับ.....
ไม่ๆๆ....หยุดคิดได้แล้ว เธอไม่อยากคิดถึงวันวาน เธอไม่อยากแม้แต่จะคิดถึงมัน...แต่ยิ่งพยายาม มันกลับยิ่งตรงกันข้าม อยู่ตลอดเวลาเลยล่ะ










“ฮัลโหล ลลลลล” เสียงหวานทักทายด้วยเสียงที่ลากยาว เป็นการหยอกล้อ กับคนที่กำลังกดรับสายจากปลายทางนี้อยู่ “ตื่นหรือยัง...คุณสมหวัง”



“ฮัลโหล ลลลลล” เสียงที่ตอบกลับมา ลากยาวเหมือนกัน แต่เป็นการลากเสียงที่ทำให้อีกฝ่ายรู้ได้ทันที ว่ายังคงซุกตัวอยู่บนที่นอน แน่ๆ เลย
“กำลังจะตื่น...ห๊าวววววว”



“หาวเข้าไป....เอ้า! ยังหาวได้อีกแน่ะ....เฮ้อ! พ่อคนขี้เซา” แกรนด์อมยิ้มขำไป ฟังเสียงหาวจากคนปลายสายไป ที่หาวให้ฟังติดต่อกันหลายครั้ง
“ตื่นได้แล้ว....จะเที่ยงแล้วนะ”



“จะเที่ยงแล้วเหรอเนี่ย...ที่รัก” กันถามเสียงงัวเงีย พลางปรือตาขึ้นมองไปยังนาฬิกาตั้งโต๊ะ ตรงหัวเตียง



“ก็ใช่น่ะซิ....กันยังนอนไม่เต็มอิ่มอีกเหรอ....เมื่อคืนกลับถึงบ้านกี่โมงล่ะ” แกรนด์ถามอย่างเป็นห่วง



“เกือบตีสามน่ะ” กันตอบไป พร้อมยันตัวลุกขึ้นนั่งอยู่บนเตียงต่อ



“เลิกกองกี่โมงเหรอกัน” แกรนด์ถามด้วยความสงสัยขึ้นมา เพราะตอนกันโทรหาเธอบอกว่ากำลังจะขับรถออกจากกองถ่ายละคร
เป็นเวลาเที่ยงคืนกว่า....แต่กันถึงบ้านเกือบตีสาม ใช้เวลาเดินทางกลับบ้านเกือบ 3 ชั่วโมงเลยเหรอเนี่ย



“เที่ยงคืน.....พอดีกันต้องแวะไปส่งนกยูงที่คอนโดของเขาก่อน และระหว่างทางกันก็หิวข้าว ก็เลยหาอะไรกินก่อนกลับบ้านน่ะ”
กันเล่าไปตามความจริง ที่เขาชวนนกยูงแวะกินข้าวกับเขาก่อน...ซึ่งทั้งเขาและนกยูงต่างก็หิวด้วยกันทั้งคู่ กว่าจะกินเสร็จก็เกือบจะตีสองอยู่แล้ว



“นกยูงกลับพร้อมกับกันเหรอ” ที่แกรนด์ถามแค่อยากรู้ว่า นกยูงไม่ได้ขับรถไปเองเหมือนทุกครั้งๆ หรอกหรือ



“อืม...นกยูงเขา เอารถเข้าศูนย์น่ะ....ห๊าววววว” กันตอบไป หาวไป



“นี่กัน...ยังไม่หายง่วงอีกเหรอเนี่ย...พี่ตังค์นัดให้ไปเจอที่ออฟฟิศ ตอนบ่าย 3 นะ....ลุกออกจากเตียงได้แล้ว เร็ว!!!”
แกรนด์เร่งให้กันกระตือรือร้นในทันที เพราะวันนี้ทางทีมงานกองถ่ายละคร จะยกกองไปถ่ายทำในอำเภอหนึ่ง ของจังหวัดนครปฐม
ที่มีการจัดงานวัด ตามบรรยากาศจริงของคนในท้องถิ่น....ซึ่งนักแสดงในเรื่องทุกคน จะต้องเดินทางไปพร้อมๆ กัน ด้วยรถตู้ของทางบริษัท
เพื่อเป็นการสะดวก และประหยัดเวลาในการเดินทางของนักแสดงที่ไม่รู้จักเส้นทาง จะขาดก็แค่ตัวละคร “เฉิดฉาย” เท่านั้น ที่ไม่มีซีนเข้าร่วมในวันนี้



“ไปเดี๋ยวนี้ล่ะครับ คุณหงส์ฟ้า...ภายใน 1 ชั่วโมง เจอกันครับผม”
กันกดวางสาย แล้วลุกขึ้นจากเตียง ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องน้ำ เพื่อทำธุระส่วนตัวให้เร็วที่สุด เพื่อจะได้มีเวลาอยู่ตามลำพังกับหวานใจ
ซักชั่วโมง...2 ชั่วโมงก็ยังดี ไม่ได้เจอหน้าตั้ง 3 วัน....คิดถึงแก้มหอมๆ กับปากจิ้มลิ้มนุ่มๆ นั้น...จะลงแดงอยู่แล้วนะเนี่ย



พอวางสายจากกัน...โทรศัพท์อีกเครื่องที่มีไว้สำหรับรับเรื่องงานเท่านั้น ก็ดังขึ้นต่อเนื่อง....แกรนด์เห็นชื่อที่โทรเข้ามา
ก็รู้สึกแปลกใจเป็นอย่างมาก ก่อนจะกดรับสาย ด้วยน้ำเสียงที่นอบน้อม “สวัสดีค่ะ”



“สวัสดีครับ....ยุ่งอยู่หรือเปล่า” น้ำเสียงที่ทุ้มนุ่ม ฟังดูทรงพลังยิ่งนัก ถามขึ้นทันที



“ไม่เลยค่ะ....คุณอัคนีมีธุระอะไรกับแกรนด์หรือเปล่าคะ ถึงโทรมาเองน่ะค่ะ” แกรนด์ถามด้วยความเกรงใจ
ที่ระดับผู้บริหาร ของสินค้าที่จ้างเธอให้เป็นพรีเซนเตอร์อย่างผูกขาด โทรมาหาโดยตรง แปลว่าต้องมีธุระอะไรด่วน หรือไม่ก็ต้องสำคัญแน่ๆ เลย



“ถ้าไม่มีธุระ....โทรมาหาไม่ได้หรือครับ” เสียงที่ถามกลับมา ฟังดูเหมือนจะเข้มแต่ก็ปนหยอกออกมานิดๆ



“เอ่อ…แกรนด์ไม่ได้หมายถึง อย่างที่คุณอัคนีเข้าใจค่ะ คือ....เอ่อ........” แกรนด์ไม่รู้จะอธิบายยังไงดี ให้อีกฝ่ายได้รับรู้ในเจตนาที่ถามไป



“เรียกผมว่า กาเบรียล ดีกว่านะ...รู้สึกไม่เป็นทางการดี และจะได้ไม่ต้องคิดว่า ผมโทรมาต้องมีธุระสำคัญทุกครั้งไปน่ะ”
อัคนี หรือ กาเบรียล โอเดอวองซ์ นักธุรกิจหนุ่มรูปหล่อ รวยล้นฟ้า เจ้าของสินค้า ที่แกรนด์เพิ่งถ่ายโฆษณาสินค้าตัวใหม่ให้ ที่เพิ่งเสร็จสิ้นไปเมื่อคืนวาน
เอ่ยบอกความต้องการ ที่อยากให้หญิงสาว ได้เริ่มทำความรู้จักกับเขาเป็นการส่วนตัวมากขึ้น...นอกเหนือจากเรื่องงานที่ต้องติดต่อกัน



“ค่ะ คุณกาเบรียล......แล้ว เอ่อ....คือ....เอ่อ........”
แกรนด์จะถามต่อว่า แล้วโทรมาหาเธอมีเรื่องอะไรที่จะคุยหรือเปล่า...แต่ก็ไม่กล้าถามออกมา เพราะอีกฝ่ายเบรกเธอไว้ก่อนแล้ว



“ถามมาซิ...ไม่ต้องกลัวว่าผม จะหายตัวไปโผล่ตรงหน้าแกรนด์ตอนนี้ได้หรอกนะ” กาเบรียลตอบไปอย่างขำๆ ที่รู้สึกว่า
น้ำเสียงของหญิงสาวดูจะเกรงใจเขาซะเหลือเกิน....ทำตัวน่ารักอย่างนี้น่ะซิ ถึงทำให้เขาอดใจไม่ไหว ที่อยากจะโทรมาคุยด้วย



“คือแกรนด์....เอ่อ.....เพียงแต่อยากรู้ว่า คุณกาเบรียลโทรมาหาโดยตรงมีอะไรให้แกรนด์รับใช้รึเปล่าคะ”
หญิงสาวถามในสิ่งที่อยากรู้จริงๆ ออกมาได้แล้ว ก็พ่นลมหายใจออกทางปากอย่างเบาๆ ด้วยความโล่งใจ



“ผมไม่เคยคิดว่า การได้ร่วมงานกับแกรนด์....จะเป็นสิ่งที่ทำให้แกรนด์คิดว่า เป็นการรับใช้นะ” กาเบรียลตอบกลับไปอย่างตรงจุด ไม่อ้อมค้อม
โดยเป็นนิสัยส่วนตัว ที่ชอบพูดปากตรงกับใจของเขาอยู่แล้ว และน้ำเสียงก็ฟังดูเป็นกันเองมาก แตกต่างกันอย่างสิ้นเชิง เมื่อตอนที่ต้องอยู่ต่อหน้าทีมงาน



“เป็นคำพูดที่ติดปาก เวลาที่แกรนด์มักจะพูดกับผู้ใหญ่ที่นับถือในวงการน่ะค่ะ....ก็เลยไม่รู้จะใช้คำว่าอะไรดี”
แกรนด์อธิบายให้อีกฝ่ายได้เข้าใจ ก่อนที่จะคิดไปคนละทางอย่างนี้



“โอเค....ผมเข้าใจแล้วล่ะ....เอาเป็นว่า ที่ผมโทรมาหาน่ะ....เพราะอยากโทรมาคุยด้วย ไม่ได้มีธุระสำคัญเรื่องงานแต่อย่างใด....ทีนี้หายสงสัยรึยัง”
กาเบรียลรู้ดีว่า หญิงสาวคงจะแปลกใจอยู่ไม่น้อย ที่จู่ๆ เขาก็โทรมาหาเธอโดยตรง



“เอ่อ.......ค่ะ.......” แกรนด์ตอบสั้นๆ ไป แต่ก็ยังรู้สึกงุนงงอยู่ ที่เขาอยากโทรมาคุยด้วยกับเธอ



“วันนี้ไปถ่ายละครต่อเหรอ” กาเบรียลถามไปอย่างนั้น เพราะรู้ตารางการทำงานของหญิงสาวเป็นอย่างดี และรู้ในทุกๆ เรื่องที่อยู่ในความสนใจของเขา
ข้อมูลทุกอย่างของหญิงสาวจึงไม่มีตกหล่น แม้แต่ตัวอักษรเดียว



“ค่ะ....มีถ่ายทำตั้งแต่ช่วงตอนเย็น จนถึงดึกเลยล่ะค่ะ ที่งานวัดในอำเภอรอบนอก ของจังหวัดนครปฐมน่ะค่ะ”
แกรนด์เริ่มจะสนิทใจ ที่จะพูดคุยนอกเหนือจากเรื่องงานกับเขาบ้างขึ้นมาแล้วล่ะ เพราะอีกฝ่ายพูดคุยด้วยความเป็นกันเองกับเธอก่อน นั่นเอง



“อืม....แล้วแกรนด์ขับรถไปเองรึเปล่า” กาเบรียลถาม อย่างต้องการให้อีกฝ่ายได้รับรู้ว่า เขารู้สึกเป็นห่วง เป็นใยในตัวเธอจริงๆ



“เปล่าค่ะ....ทางทีมงานให้ไปรถตู้ของบริษัทน่ะค่ะ....ไปพร้อมกันเป็นทีมค่ะ” แกรนด์ตอบเท่าที่ควรจะตอบไป แต่ไม่ได้บอกต่อว่า
มีคนที่คอยดูแลเธอเป็นอย่างดีทุกย่างก้าว...ทั้งมารับและมาส่งเธอถึงประตูหน้าบ้านอย่างปลอดภัยทุกครั้ง เมื่อมีการทำงานร่วมกันอยู่แล้ว



“ดีแล้วล่ะ...เป็นผู้หญิง ไม่เหมาะที่จะเดินทางไปไหน ในเวลาค่ำคืนคนเดียวนะ...มันอันตรายมากๆ รู้ไหม...ผมเป็นห่วง”
สิ่งที่บอกออกมาตรงๆ นั้น เป็นการเปิดเผยให้อีกฝ่ายได้รับรู้มากยิ่งขึ้น...เพราะความรู้สึกที่อยู่ข้างในของเขานั้น ไม่เคยที่จะถูกเก็บซ่อนเอาไว้ได้เลย
ถ้าเขาชอบ เขาก็จะแสดงออกมาในทันที และถ้าเขาต้องการอยากได้อะไร ก็จะต้องได้ทุกอย่าง...ซึ่งที่ผ่านมา ไม่มีคำว่าพลาดสำหรับคนอย่างเขา
และไม่ใช่ว่าเขาไม่รู้หรอกนะ...ว่าจริงๆ แล้ว หญิงสาวนั้นไม่ได้ไปไหนมาไหน เพียงลำพังคนเดียว....เขาก็แค่แสร้งทำเป็นไม่รู้ไม่ชี้ก็เท่านั้น



“เอ่อ” แกรนด์อึ้งกับคำว่าเป็นห่วง และตั้งรับไม่ทัน ที่เจอโหมดจู่โจมของชายหนุ่มผู้เพียบพร้อมคนนี้
ก่อนจะเอ่ยตอบกลับไปด้วยคำพูดสั้นๆ ที่ไม่รู้จะพูดอะไรออกไปดี “ขอบคุณค่ะ”



เฮ้อ!!! ทำไมถึงรู้สึกอึดอัดใจยังไงก็ไม่รู้....ไม่ใช่ว่ารู้สึกไม่ดี ที่ชายหนุ่มเอ่ยว่าเป็นห่วงเธอ....แต่สิ่งที่อีกฝ่ายกำลังจะสื่อออกมาให้เธอได้รับรู้อยู่นี้
นี่ต่างหากล่ะ ที่ทำให้เธอรู้สึกกระอักกระอ่อนใจขึ้นมาในทันที แทบจับต้นชนปลายไม่ถูก...ว่าทำไมคุณกาเบรียลถึงโทรมาพูดคุยกับเธอในลักษณะเช่นนี้

เพราะก่อนหน้านั้น จะเจอเขาได้ก็ต่อเมื่อ เธอรับงาน Event และงานถ่ายโฆษณาสินค้า ที่ได้รับมอบหมายจากบริษัทเอเจนซี่ เพียงเท่านั้น
ซึ่งเธอก็ได้แต่ทักทาย พูดคุย และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นในเรื่องของงาน ในระหว่างผู้ว่าจ้างกับผู้รับจ้าง เหมือนกับศิลปินคนอื่นๆ เป็นเรื่องธรรมดาอยู่แล้ว



แต่ก็มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่ได้พูดคุยกับเขาเป็นการส่วนตัวที่ไม่ได้มากนัก หลังจากแสดงโชว์ในมินิคอนเสิร์ต งาน Event เสร็จแล้ว ซึ่งเขาก็ได้เล่าถึงความชอบ
และประสบการณ์เกี่ยวกับการประกวดเต้นของเขา เมื่อครั้งยังเรียนอยู่ที่กรุงโซล ประเทศเกาหลีใต้....เพราะเขาชื่นชอบการเต้นเป็นอย่างมาก

จึงเป็นสาเหตุให้เขาอยากทำความรู้จัก และอยากพูดคุยกับเธอ ในสิ่งที่สนใจเหมือนกับเขาแน่ๆ เลย...แต่ทำไมต้องพูดว่าเป็นห่วงเธอในครั้งแรกที่คุยกัน
เป็นการส่วนตัวด้วยล่ะ...ซึ่งเธอก็รู้สึกงุนงง และไม่อยากจะคิดไปเองหรอกว่า เขาจะมาสนใจคนอย่างเธอได้น่ะ...เพราะว่าเขาเป็นดั่งชายในฝัน
ของสาวๆ ส่วนใหญ่...ที่มีข่าวควงคู่ เฉพาะแต่สาวสวย ที่มีชื่อเสียงอยู่ในทั่วทุกวงการเลยล่ะ และที่สำคัญเขาน่าจะรู้ดีว่า เธอมีแฟนอยู่แล้ว

เพราะการเปิดตัวคบหาเป็นคนรู้ใจของเธอกับกันนั้น ก็เป็นข่าวดังอีกข่าวหนึ่งของวงการบันเทิงในรอบปีเลยล่ะ แกรนด์สนทนาด้วยสักพัก จึงขอวางสาย
เพื่อจะไปเตรียมตัว และรอให้กันมารับไปถ่ายทำละครด้วยกัน ในเวลาไม่ถึงชั่วโมงนี้...เพราะถ้าพ่อคนขี้นอยด์มารับแล้ว เธอยังไม่พร้อมที่จะเดินทางในทันที

ก็คงจะต้องเรียกร้องให้เธอนั้น ชดใช้ค่าเสียหาย ที่ต้องให้เขาเป็นฝ่ายรอ...อย่างสมใจตัวเองแน่ๆ เลย....ไม่ใช่ว่าเธอไม่ชอบสัมผัสที่แสนหวาน
ของชายอันเป็นที่รักหรอกนะ แต่เขาน่ะซิ ไม่ค่อยจะกดปุ่มหยุด ความเอาแต่ใจ เอาไว้ได้เลย...จนบางครั้งเธอก็รู้สึกเหมือนราวกับว่า ตัวเองเป็นลูกกวางน้อย
ที่กำลังจะถูกเสือโคร่งกลืนกินไปทั้งตัวเลยล่ะ ทำเอาเธอหวั่นๆ ได้เหมือนกัน....ในสัมผัสที่รุกล้ำ แบบอัพ level ขึ้นไปในทุกๆ ครั้งน่ะ

.......สมกับฉายาที่ได้รับการกล่าวถึง ในหมู่เพื่อนสนิทจริงๆ เลย....... ,,พ่อเสือซ่อนลาย,,




٩(•̮̮̃•̃)۶٩(-̮̮̃-̃)۶٩(●̮̮̃•̃)۶





“พระเอกกับนางเอก....กลับมารึยัง”


“ยังครับพี่โจ๊ก” ผู้ช่วยผู้กำกับตอบไป ในขณะที่กำลังเตรียมมอบหมายงานให้ทีมงานในฉากต่อไป หลังจากที่ทำการถ่ายฉากใหญ่ในวันนี้จบลง
ได้อย่างดีเยี่ยม ด้วยความพร้อมของทีมงานทุกฝ่าย รวมไปถึงตัวนักแสดงนำ และผู้เข้าร่วมในฉาก จำนวนหลายร้อยคนเลยทีเดียว



“แล้วคนอื่นล่ะ” ผู้กำกับถาม พลางมองสำรวจไปรอบๆ พื้นที่ด้านหลังของเวทีคอนเสิร์ตขนาดใหญ่ ที่เพิ่งเสร็จจากการถ่ายทำไปเมื่อชั่วโมงที่แล้ว
หลังจากที่ต้องทำการเคลียร์พื้นที่ และปรับฉากเพื่อถ่ายทำต่อไป



“ก็กลับแล้วมาบางส่วน....คงเดินไปเที่ยวในงานกันบ้างน่ะครับ....พี่โจ๊กจะให้ตามหรือเปล่าครับ”



“ยังไม่ต้องหรอก ให้เวลาเขาพักให้เต็มเวลาก่อนล่ะกัน...ถ้างั้น! พวกเราก็วาง บล็อกกิ้งของฉากต่อไปไว้เลยนะ...อีกสิบห้านาที หมดเวลาพักกอง
เดี๋ยวก็คงทยอยกันมาเองน่ะแหละ” เมื่อสั่งงานเสร็จ ผู้กำกับโจ๊กก็เดินไปสำรวจตรวจตรา ในการเซ็ตฉากของทีมงาน



“คุณโจ๊กเนี่ย!! สมกับเป็นผู้กำกับมือทองอันดับต้นๆ ของเมืองไทยเลยจริงๆ” พี่ตังค์ส่งเสียงเข้ามาทักทายก่อนจะเดินเข้ามาหยุดอยู่ใกล้ๆ



“แหม...พี่ตังค์ ชมผมได้ทุกเรื่องเลยนะ ไม่เบื่อบ้างเหรอ” พูดไปก็ยิ้มเขินไป ถึงแม้จะได้รับคำชมบ่อย แต่ถ้าชมซึ่งๆ หน้า ก็ทำเอาตัวลอยได้เหมือนกัน



“พี่ไม่เบื่อที่จะพูดความจริงกันหรอก....ใช่ไหมป้าปุ้ย” พลางหันไปพยักเพยิดหน้า ให้กับคนที่เดินตามมา



“ใช่ที่สุดเลยจ๊ะ ป้าตังค์” พี่ปุ้ยพยักหน้าอย่างรับเสริมกันเป็นอย่างดี



“สองสาวใช้คำนำหน้า....เกินกว่าอายุหน้าตากันอีกหล่ะ” ผู้กำกับโจ๊ก ชมปนหยอกให้สองสาวรุ่นพี่



“คุณผู้กำกับเนี่ย...นอกจากเก่งแล้ว ยังพูดจาดี น่าเชื่อถือเป็นอย่างมาก เลยทีเดียว” พี่ปุ้ยยิ้มรับจนแก้มปริ



“เห็นด้วยจ๊ะป้าปุ้ย.....นี่ถ้าไม่ติดว่ามีลูกนกขาวโบ๊ะแล้วนะ.....จะขอสมัครเป็นผู้กำกับประจำบ้านคุณโจ๊กด้วยเลยเนี่ย”
พี่ตังค์เสริมมุข หยอดเพศตรงข้ามให้ได้เขิน แต่ผู้กำกับโจ๊กไม่เขิน เพราะโดนหยอดมุขนี้บ่อยแล้ว จึงเห็นเป็นเรื่องขำขัน



“ฮ่าๆๆ....ไม่เป็นไรครับพี่ตังค์ ผมเป็นถนัดแต่กำกับคนอื่นน่ะ....ถ้ามีคนมากำกับผมอีกที....ขอหนีเข้าไปอยู่ป่าดีกว่าครับ...รับไม่ได้จริงๆ”



“คุณโจ๊กพูดอย่างนี้....จะทำให้ผู้หญิงพาลเสียใจอย่างหนัก แล้วอยากคิดสั้น ผูกคอตายกันที่ใต้ต้นสตอร์เบอร์รี่ได้นะคะ” พี่ตังค์พูดจบก็หัวเราะขำ



“ว๊าย!!! ป้าตังค์....ไม่พูดเรื่องคอขาดบาดตายกันค่ะ....ผู้หญิงสมัยนี้ ไม่กลัวอยู่คนเดียวแล้วค่ะ....เพราะหมู่บ้านคานทองฝังเพชรเสริมใยเหล็กกล้า
ถูกจองเต็มทุกเฟสค่ะ” พี่ปุ้ย เล่นมุขแป้กขึ้นมา...ซึ่งก็ทำให้หัวเราะกันรอบวง



“ฮ่ะๆๆ...อย่าบอกนะว่าที่ป้าปุ้ยไม่แต่งงานจนถึงทุกวันนี้....ก็เพราะจองได้แล้วเฟสหนึ่งเหรอ” พี่ตังค์ถามไป หัวเราะไป



“ถูกต้องนะคร๊า....ฮ่ะๆๆ....ไม่ใช่อยากจองหรอกนะคะ ไฟท์บังคับน่ะ....ตอนสาวๆ ทำเป็นสวยเลือกได้ จนเพลินไปหน่อย....เฮ้อ!!!”
พลางแกล้งทำเป็นถอนใจยาว อย่างเสียดาย ก่อนจะร่วมหัวเราะขำไปกับพี่ตังค์ ที่หัวเราะรอก่อนอยู่แล้ว



“คุยกับแก๊งค์เลดี้ปาป้าแล้ว เพลียกระบังลมครับ....ไปตรวจเช็คฉากก่อนนะครับ...เดี๋ยวจะได้ถ่ายทำต่อเนื่องเลย”
ผู้กำกับโจ๊ก กำลังจะก้าวเท้าเดินไป พี่ปุ้ยก็เอ่ยขึ้นมาทันที



“พี่ว่าจะเม้าท์เรื่องถ่ายทำฉากคอนเสิรต์เมื่อตะกี้นี้ ให้คุณโจ๊กฟังน่ะ...เกือบลืมเลย”



“เม้าท์ว่า....อะไร? ทำไม? เหรอครับพี่ปุ้ย” ผู้กำกับทำหน้าเป็นคำถาม



“ก็คอนเสริต์ของสมหวังที่เซ็ตขึ้นมาในวันนี้น่ะซิคะ....แฟนเพลงของน้องกัน ที่ต่างก็ดั้งด้นมาจากหลายๆ อำเภอ รวมไปถึงจังหวัดใกล้เคียงด้วยนะ
เพื่อจะมาชมน้องกันขึ้นโชว์คอนเสิรต์ในการถ่ายทำละครกันน่ะ...พี่แอบไปสำรวจเรตติ้ง...พ่อพระเอกของพี่มาค่ะ” พี่ปุ้ยเล่าอย่างปลื้มใจ



“ของพี่!!!! น้องกันเป็นของป้าปุ้ยตั้งแต่เมื่อไหร่....เขาไม่เชื่อ!!!” พี่ตังค์แกล้งขัดไปอย่างขำๆ



“คุณป้าตังค์ไม่เชื่อไม่เป็นไร....ขอให้รู้แต่เพียงว่า ดิฉันแสดงความเป็นเจ้าของก็เพียงพอแล้วค่ะ....ฮ่ะๆๆ”



“อ่ะครับ....แล้วพี่ปุ้ยไปสำรวจเรตติ้งพระเอกของพี่ ว่าไงเอ่ย” ผู้กำกับต้องรีบดึงเข้ามาสู่ประเด็น เพราะสองสาวเริ่มจะเล่นมุข ออกนอกอ่าวกันแล้ว



“จริงๆ ก็ไม่เชิงสำรวจหรอกนะ....เพราะพี่เข้าไปอยู่รวมกลุ่มกับแฟนเพลงของน้องกันตรงด้านหน้าเวทีมาน่ะ”



“เออ...ถึงว่าช่วงถ่ายทำฉากขึ้นโชว์คอนเสริต์ของน้องกัน....มองหาป้าปุ้ยไม่เห็น ก็ยังคิดว่าแอบไปงีบหรือเปล่า...ที่แท้ก็ไปร่วมแสดงกับเขานี่เอง”
พี่ตังค์ส่งสายตาล้อเลียน นักแสดงกิตติมศักดิ์



“เพื่อพระเอกของพี่....จัดไปเต็มๆ ค่ะ....นี่ยังเจ็บคอไม่หายเลยอ่ะ....อึ่มๆๆๆ” ว่าแล้ว ก็ทำเป็นกระแอมเสียงเบาๆ
และเริ่มระคายคอขึ้นมาบ้างแล้ว เพราะตอนอยู่หน้าเวที เธอถึงกับหลุดกรี๊ดไปกับแฟนเพลงอย่างสุดเสียงเลยล่ะ



“เฮ้อ!!! ความดันทุรังสูงจริงๆ เลยป้าปุ้ย...งานแข่งกีฬาสี Star Club ครั้งล่าสุด ก็จัดเต็มหนิ! แล้วเป็นไงล่ะ...ลมจับจนน็อคไปหลายวันเลยไม่ใช่เหรอ”
พี่ตังค์ถามอย่างหยอกๆ



“คุณป้าตังค์....ไม่เม้าท์เรื่องสุขภาพค่ะ....เดี๋ยวคนแถวนี้จะรู้ว่า พี่ใช้ร่างกายมานานพอสมควร....ฮ่ะๆๆ....เอ้า! นอกเรื่องอยู่ได้เราสองคนเนี่ย
ปล่อยคุณผู้กำกับรอฟังอยู่ได้เนอะ” หันไปส่งยิ้มให้ผู้กำกับ ที่ได้แต่ยืนฟังบทสนทนาที่ขำขันของสองเพื่อนซี้อยู่นี้



“ครับ....กะว่าอีก 3 วินาที...ไม่เล่า ก็ไม่ฟังแล้วครับ”



“ค่ะๆๆ....เม้าท์เดี๋ยวนี้ล่ะค่ะ....คือแฟนเพลงของน้องกัน เขาต่างนิยมชมชอบที่น้องกันร้องเพลงลูกทุ่ง ลูกกรุงได้เพราะพริ้งจับใจ....เขาประทับใจ
ในลูกเอื้อนคอนโดหรูของน้อง จากตอนประกวด..The Star Popular Vate..แล้วล่ะค่ะ” พี่ปุ้ยเริ่มเล่าทันที เกรงจะเสียเวลาการทำงานของผู้กำกับได้



“แปลว่า...เจ้ากัน ดังตั้งแต่ตอนที่เป็นนักศึกษาดาว ปี 1 อยู่เลยใช่ไหมครับ” ผู้กำกับถามให้แน่ชัด เพราะว่าในช่วงเวลานั้น เขาต้องไปถ่ายทำละครที่ต่างประเทศ



“ถูกค่ะ คุณโจ๊ก.....ขวัญใจแม่ยกทุกวงการตั้งแต่ตอนนั้นเลยก็ว่าได้ค่ะ” พี่ตังค์ตอบ อย่างพลอยภูมิใจไปด้วย



“ต่อค่ะ....แฟนเพลงเขาก็ชมน้องกันไม่ขาดปาก ตั้งแต่ยังไม่เริ่มถ่ายค่ะ...บางหมู่บ้านถึงกับเหมารถเมล์หวานเย็น เพื่อมาดูน้องในวันนี้กันค่ะ
บางคนเข้าใจว่าเป็นคอนเสริต์ของน้องกันจริงๆ กันเลยล่ะ...พี่เนี่ย!! ฟังไปปลื้มไปเลยทีเดียว” พี่ปุ้ยเล่าด้วยสีหน้าเปื้อนยิ้มตลอด



“ถึงว่า ไปคุยกับผู้จัดงานประจำปีนี้...เขาบอกว่า วันนี้เป็นวันที่คนซื้อบัตรเข้ามาชมงานมากที่สุด ตั้งแต่งานเริ่มมาได้หลายวันเลยล่ะ” พี่ตังค์บอกให้รู้



“อืม....นี่ขนาด ยังไม่ได้ออนแอร์นะเนี่ย...ผมคงต้องพิถีพิถันในการถ่ายทำให้มากขึ้นแล้วล่ะ...เพราะมีแฟนเพลงเจ้ากัน รอชมกันอยู่เยอะเลย”



“ก็เนี่ยแหละที่พี่ถึงอยากมาเม้าท์ให้คุณโจ๊กฟังน่ะ....เพราะในฉากที่คุณโจ๊กได้เซ็ตขึ้นมาในวันนี้ทั้งหมด....เป็นการการันตีแล้วว่า
คุณโจ๊กจัดเต็มที่มากๆ...จนสามารถทำให้คนดูเชื่อว่า นี่คือคอนเสิรต์ของน้องกันได้น่ะค่ะ....พี่เอาคำชมจากทุกคนที่อยู่ด้านหน้าเวที มาฝากคุณโจ๊กค่ะ
คุณควบคุมทุกองค์ประกอบในการถ่ายทำได้ แบบเทคเดียวผ่าน...ไม่เรียกว่าผู้กำกับที่เยี่ยมยอด ก็ไม่รู้จะเรียกว่าอะไรแล้วค่ะ”
พี่ปุ้ยแสดงสีหน้าชื่นชมคนตรงหน้า อย่างเปิดเผยออกมาจากใจจริง



“พี่ปุ้ย....ชมซะผม จะกลายเป็นสายลม ลอยไปในอากาศได้เลยนะเนี่ย....เอาเป็นว่ายกผลงานการจัดเวทีให้กับเจ้าของงานไปนะครับ
เพราะถ้าไม่มีพวกเขา เราก็คงไม่ได้ฉากที่สมจริง และทำให้พวกเราสมหวัง ได้ดั่งใจกันน่ะครับ...ใช่ไหมพี่ตังค์”



“ใช่ๆ....ทีมงานที่จัดงานนี้ น่ารักสุดๆ....แถมยังเป็นพ่อยก กับแม่ยกของน้องกันด้วยนะ....แค่คุยไม่กี่คำ บอกว่าเป็นน้องกันแสดง แค่นั้นแหละ
ทุกอย่างถูกเนรมิตออกมาได้เยี่ยงนี้ไงคะ....และที่สำคัญ คนเยอะได้ขนาดนี้ เป็นเพราะทีมงานเขาช่วยประชาสัมพันธ์ไปตามสื่อต่างๆ ไปทั่วจังหวัด
ให้คนเข้ามาร่วมในฉากนี้กันเยอะๆ ไงล่ะ” พี่ตังค์เล่าไป ก็ยิ้มอย่างประทับใจ ในการร่วมมือกันทำงาน ถ่ายทำฉากวันนี้เป็นอย่างมาก



“ฟังแล้วน้ำตาพาลจะไหลเป็นทางยาว...โถๆๆ พ่อขนุนหนังของป้า...มีแต่คนรักเยี่ยงนี้ มิน่าล่ะจะไปทางไหน ก็มีแต่คนคอยต้อนรับ...มิเสียแรง
ที่รักเด็กตัวดำ แก้มบุ๋ม หน้าบ้านๆ แต่มีความเป็นไทยสูง จนชนะใจคนไปทั่วประเทศเลยล่ะ....ปลื้มใจแทนลูกสาว น้องแกรนด์ซะเหลือเกิน”
พี่ปุ้ยพูดไป พลางเกลี่ยน้ำตาที่ซึมออกมาไปด้วย



“อ้าว! เมื่อตะกี้ ยังอยากให้เป็นพระเอกของตัวเอง...ณ ตอนนี้เปลี่ยนโหมด อยากให้น้องกันเป็นลูกเขยซะงั้น!!!” พี่ตังค์แซวเพื่อนรักต่อ



“ก็เป็นพระเอกของเราในละครยังไงล่ะ ใช้วิธีการอวตารร่างนางเอกเอาซิ...แต่ถ้าในโลกความจริง ก็ต้องเป็นพระเอกตัวจริงของลูกสาวดิฉันซิคะ คุณป้าตังค์”



“ฟังพี่ปุ้ย พี่ตังค์เม้าท์เรื่องพ่อพระเอกทีไร อิจฉาทุกทีเลย....ขนาดเปิดตัวนางเอกตัวจริงไปแล้วนะเนี่ย....สาวน้อย สาวใหญ่ ยังหลงมนต์ดำกันซะ
เพ้อไปทั้งเมืองเลยล่ะ” ผู้กำกับโจ๊ก แกล้งทำหน้าตามที่พูดไป ก่อนจะยิ้มขำ เพราะเขาก็รับรู้ถึงความฮอตของพ่อพระเอกเนื้อหอมคนนี้เป็นอย่างดี



“ก็มนต์ดำมหาเสน่ห์....ใครโดนเข้าไป ก็รักษาไม่หายกันน่ะ” พี่ตังค์อวยเพิ่ม



“แถมจะยังไม่อยากรักษากันอีกด้วยนะ....ว่าแต่ว่า ฉันก็เป็นอาการนี้หนิ!!!....ฮ่ะๆๆ” พี่ปุ้ยหัวเราะอย่างยอมรับควาจริง



“ไม่ต้องรักษาหรอกครับพี่ปุ้ย....ไหนๆ เจ้ากันก็จะเป็นลูกเขยพี่แล้ว....จะได้ดูแลทีเดียวพร้อมๆ กันเลยไงล่ะ” ผู้กำกับหนุ่มยิ้มขำ
ก่อนจะเอ่ยขอตัวไปตรวจเช็คเรียบร้อย ในฉากที่จะถ่ายทำต่อไป แต่ก่อนจะเดินไป ก็หยอดมุขให้สองสาวได้อมยิ้มกัน

“ถ้าพี่ปุ้ยไม่หวงลูกสาว....จะให้คนเขียนบท เพิ่มฉากเลิฟซีนให้ทั้ง 12 level เลยดีไหมครับ....รีบพยักหน้าอย่างพร้อมเพรียงกันเลยนะครับ จัดให้!!!”
ว่าแล้วก็เดินจากไปพร้อมเสียงหัวเราะชอบใจเบาๆ....และเสียงหัวเราะคิกคักของสองสาวที่ถูกใจเป็นยิ่งนัก ก็ดังขึ้นตามหลัง




✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚・✿✿*゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚・✿.。.:* *.:。✿゚’゚





“พี่เขาหยุดให้เราด้วยเหรอเนี่ย” แกรนด์ถามขึ้นด้วยความถูกใจเป็นอย่างมาก ที่กระเช้าเครื่องเล่นชิงช้าสวรรค์ หยุดนิ่งอยู่บนสุด
คล้ายดั่งกับว่าลอยอยู่ในอากาศเลยล่ะ...เป็นเครื่องเล่นรายการสุดท้ายของการพักกองถ่าย ที่เธอกับกันนั้น แอบมาตะลอนเที่ยวในงานด้วยกันสองคน

หลังจากถ่ายทำฉากแรกเสร็จไปแล้ว และหลังจากที่ถูกแฟนๆ รุมขอถ่ายรูปคู่ด้วยซักพัก...ก็หาวิธีเลี่ยงอย่างแนบเนียนออกมาจนได้
และอีกอย่างก็เป็นเวลาค่อนข้างดึก ซึ่งงานใกล้จะปิดตามเวลาที่กำหนดไว้แล้ว....ผู้คนจึงเริ่มทยอยเดินทางกลับบ้านกันเป็นจำนวนมาก



“อืม...พี่เขาใจดีน่ะ...เขาอยากให้เราบอกรักกัน โดยไม่ต้องมีใครมาแอบดู” กันตอบไป ยิ้มอย่างแช่มชื่นไป



“คงมีคนแอบดูได้หรอกนะ สูงซะขนาดนี้น่ะ....เวอร์!!!” ส่งค้อนให้กัน ก่อนจะหันไปมองวิวรอบข้าง ด้วยความตื่นตาเป็นอย่างมาก



“ก็เนี่ยแหละ....คือสิ่งที่กันต้องการน่ะ...แต่ไม่แน่นะ อาจมีคนปีนโครงเหล็กขึ้นมาแอบถ่ายรูปเราอยู่ก็ได้” กันทำเป็นตอบอย่างหน้าตาย



“ตลกล่ะกัน” แกรนด์หันมาย่นจมูกให้ ก่อนจะหันกลับไปมองวิวในมุมที่สูงมากๆ ทำให้เห็นไปทั่วทั้งงานได้อย่างชัดเจนทุกส่วน ทุกมุมเลยทีเดียว



“ชอบใช่ไหมล่ะ....โน้น! เวทีคอนเสิรต์ฉากใหญ่ของเรา...ดูเล็กไปเลยเนอะ” พร้อมกับชี้ไปยังจุดที่ตั้งของเวทีให้แกรนด์ดู
หลังจากหญิงสาวแสดงความเห็นด้วยการพยักหน้าให้ จึงเอ่ยต่อด้วยเสียงอ่อน “กันไปนั่งด้วยนะ”



“จะมานั่งเบียดแกรนด์ทำไมล่ะ...นั่งคนเดียวก็จะเต็มแล้วเนี่ย” แกรนด์หันมาบอกด้วยสีหน้าไม่เข้าใจ ในสิ่งที่กันกำลังขอ



“เต็มที่ไหนล่ะ...ตัวแกรนด์เล็กจี๊ดเดียว...กันไปนั่งด้วยได้สบายเลยล่ะ” พยายามเกลี้ยกล่อมอีกฝ่ายให้เห็นด้วย



“ชิงช้ามันจะเอียงข้างได้น่ะซิ...ไม่เอาหรอก แกรนด์กลัวมันจะหล่นลงไปน่ะ....น่ากลัวจะตาย”
แกรนด์ค้านด้วยเหตุผล พร้อมส่ายหน้าไปมาอย่างไม่ยอมเห็นด้วยเลย



“หล่นได้ที่ไหนล่ะ....เหล็กหนาจะตาย...กันจะไปนั่งล่ะ...เขยิบไปหน่อยซิ....นะนะ” ส่งสายตาวิงวอน อย่างออดอ้อนให้อีกฝ่ายยินยอม



“ไม่!!! กันก็นั่งฝั่งนั้นแหละ” แล้วก็หันกลับไปมองวิวเหมือนเดิม โดยแสร้งไม่สนใจในอาการของชายหนุ่ม



“ไม่!!! จะนั่งด้วย” กันทำดื้อดึง พูดจบก็ย้ายฝั่งไปนั่งเบียดกับแกรนด์ทันที....ด้วยความที่เคลื่อนไหวตัวอย่างเร็ว บวกกับการตกใจกะทันหันของแกรนด์
เป็นเหตุให้ชิงช้าเอียงขึ้นทำมุม 45 องศา



“ว๊าย!!!!” แกรนด์ร้องเสียงหลง กับสิ่งที่นึกกลัวอยู่แล้ว พร้อมกับผวากอดคอคนที่นั่งเบียดอยู่นี้อย่างแน่น



“กลัวเหรอ” กันถามชิดหูเล็กที่ซบอยู่ตรงซอกคอเขา พลางโอบกระชับร่างบางให้แนบชิดขึ้นอีก



“แกรนด์กลัว” บอกด้วยเสียงสั่นเบา เพราะรู้สึกกลัวจริงๆ ในเวลานี้ เธอนั่งอยู่บนกระเช้าที่มีความเอียงมาก และอยู่บนที่สูงสุดๆ อีกด้วย



“กันอยู่ด้วย....ไม่ต้องกลัวนะ” พร้อมแนบทั้งปากและจมูก กดไปที่แก้มหอมนวลนิ่งนาน ราวปลอบขวัญคนในอ้อมกอดให้คลายความกลัวลง



“มันเอียงอยู่....แกรนด์กลัวมันหล่นน่ะ....กันกลับไปนั่งที่กันได้แล้ว...นะนะ...แกรนด์ขอร้องล่ะ” อ้อนวอนเสียงหวาน
ในขณะที่หน้ายังซบอยู่ตรงซอกคอของอีกฝ่ายอยู่ ด้วยความกลัว กับสภาพของกระเช้าชิงช้าสวรรค์ที่เอียงทำมุมกับพื้นโลกอยู่นี้



“เชื่อกันซิ...ว่ามันไม่หล่นหรอก มันก็แค่เอียง...ตามแรงโน้มถ่วงของโลกก็แค่นั้น ก็อยากนั่งกอดแกรนด์ให้ชื่นใจอย่างนี้นี่นา” กอดรัดร่างนุ่มนิ่มแน่นขึ้นอีก



“โธ่!! กัน....กอดแกรนด์ที่อื่นก็ได้....แต่กอดกันบนนี้ มันอันตรายนะ....ทำตามที่แกรนด์ขอไม่ได้เหรอ” หญิงสาวยังอ้อนต่อ



กันทำเสียงจิ๊จ๊ะอย่างถูกขัดใจ ก็เขาคิดแผนที่จะพาแกรนด์มาโรแมนติกข้างบนนี้อย่างดิบดีแล้วนี่นา....กว่าจะหลบผู้คนมาหวานแหววกันได้
ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะวันนี้น่ะ....แล้วแกรนด์ก็จะให้เขานั่งห่างกันคนละฝั่งของชิงช้าสวรรค์อีก ไม่เอาล่ะ....ยังไงก็จะนั่งกอดอยู่อย่างนี้
จนกว่าจะหมดเวลาพักให้ได้แหละ....พลางคิดหาวิธี แล้วก็ปิ๊งในไอเดียขึ้นมา

“แกรนด์กลัวที่ชิงช้ามันเอียงใช่ไหม” กันถามเพื่อให้แน่ชัด แล้วจะได้ดำเนินตามแผนที่เพิ่งคิดได้



“ใช่....แกรนด์กลัวจริงๆ นะ” เสียงที่ตอบออกมายังคงสั่นเล็กน้อย



“แล้วถ้านั่งด้วยกัน แต่ชิงช้าไม่เอียงอย่างนี้ล่ะ....จะหายกลัวใช่ไหม” กันถามไป พลางยกมือขึ้นไล้แก้มนวลไป อย่างอ่อนโยน



“หืม??? มันจะไม่เอียงอีกได้ไงล่ะกัน....ย้ายไปนั่งอีกฝั่ง มันก็ต้องเอียงไปอีกฝั่งหนึ่งซิ”
แกรนด์คลายแขนที่รัดรอบคอของกันออก พร้อมกับมองอีกฝ่ายด้วยสายตาที่เป็นคำถาม



“ก็........นั่งอย่างนี้ไงล่ะ” กันพูดจบก็ขยับตัวลงไปนั่งยังบนพื้น ตรงกลางระหว่างม้านั่งทั้งสองฝั่ง จากนั้นก็คว้าเอวบางให้ลงมานั่งบนตักต่อทันที



“อุ๊ย!!!” แกรนด์อุทานอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวอีกครั้ง มองอีกฝ่ายตาโต อย่างคิดไม่ถึงในไอเดียของคนที่กำลังยิ้มหน้าระรื่นอยู่นี้



“ไม่เอียงแล้ว....บาลานซ์ทั้งชิงช้า บาลานซ์ทั้งรักแล้วนะ...ที่รัก” นัยน์ตาที่จ้องมองมายังหญิงสาว เริ่มแพรวพราวเป็นประกาย



“เจ้าวางแผนการจริงๆ เลยนะ....คนเจ้าเล่ห์!!!” ปากก็ทำเป็นประชดคนที่กอดอยู่นี้ แต่ก็แอบนึกชอบใจในไอเดียความหวานแบบโรแมนติกนี้ยิ่งนัก



“แล้วชอบไหมล่ะ...หืม???” กระซิบถามที่ข้างหู ก่อนจะแกล้งเม้มที่ใบหูลงมาเรื่อยๆ อย่างหยอกล้อ เป็นเหตุให้อีกฝ่ายต้องเอียงหน้าหนี



“อึ๋ย!!! จั๊กกะจี๋นะกัน....ไม่เล่นนะ” แกรด์หนีปากอุ่นที่จงใจแกล้งเธอได้แล้ว ก็หันหน้ามา หมายจะทำเป็นชักสีหน้าเข้ม เตือนให้คนที่มือไม้เริ่มไต่ไปมา
บนตัวเธออยู่นี้ ให้หยุดนิ่ง...แต่ก็เหมือนเป็นการเปิดโอกาส ให้คนที่รอทำตามหัวใจบงการ ได้จัดการกับเรียวปากนุ่ม หอมหวานนี้ทันที


สัมผัสที่อ่อนหวานเริ่มตอบสนองซึ่งกันและกัน....ต่างแลกเปลี่ยนดูดซับความหวานละมุน ทั้งอ่อนโยนและวาบหวามไปในทุกการเคลื่อนไหว
ของริมฝีปากที่แนบชิดติดกัน ไปพร้อมๆ กับลมหายใจที่เป่ารดออกมา จนผสานเป็นลมหายใจเดียวกัน...อีกทั้งหัวใจทั้งสองดวงก็แนบอยู่ตรงกันอีกด้วย

ในค่ำคืนอันแสนหวาน ที่พระจันทร์ได้กลายเป็นสีน้ำผึ้ง...ตามคู่รักที่กำลังบอกรักกัน ได้อย่างหวานหยด สะท้านไปทุกอณูของหัวใจเลยทีเดียว
ทั้งสองต่างส่งมอบความสุขให้กันและกันอย่างล้นเอ่อ และร่วมกันเติมเต็มพลังรักให้มากขึ้นกว่าเดิม....ราวกับได้รดน้ำให้หัวใจได้ชุ่มฉ่ำ
และเบ่งบาน สดชื่นไปตลอดทั้งวันทั้งคืนเลย


เมื่อมีการเคลื่อนไหวของชิงช้าสวรรค์ ที่กำลังเลื่อนลงสู่เบื้องล่างอย่างช้าๆ....ทั้งสองก็ค่อยๆ คลายริมฝีปากออกจากกันอย่างอ้อยอิ่ง
สายตาหวานฉ่ำของทั้งคู่ ต่างจ้องมองกันด้วยความรักใคร่ยิ่งนัก....ก่อนจะส่งยิ้มหวานให้แก่กันและกัน



“ว๊า!! ยังจูจุ๊บไม่เต็มอิ่มเลยอ่ะ....ขอต่ออีกนิดนะ” ทำท่าจะก้มลงไปจูบอีกครั้ง แต่แกรนด์ยกมือขึ้นมาปิดปากของกันไว้ได้ก่อน



“พอแล้ว!! ชิงช้ากำลังจะลงถึงข้างล่างแล้วนะ...ปล่อยได้แล้วกัน”
มือบางดันไหล่ของกันให้ห่างออกไป แล้วพยายามจะยันตัวเองออกจากอ้อมกอดที่ยังรัดแน่นอยู่นี้



“อีกตั้งหลายนาที กว่าจะถึงข้างล่าง...กันนัดเวลาให้พี่เขา หมุนชิงช้าลงอย่างช้าๆ น่ะ...ไม่ต้องห่วง ว่าจะมีใครมาเห็นเรากำลัง featuring กันอยู่หรอกนะ
เพราะกันเหมารอบให้มีเฉพาะ แต่เราสองคนเท่านั้น” ยิ้มกว้างด้วยความภูมิใจในแผนการ



“เตรียมพร้อมทุกอย่างเลยนะ...เจ้าแผนการจริงๆ เชียว!” แกรนด์ผลักไหล่ของกันเบาๆ อย่างหมั่นไส้ ในเจ้าความคิดของเขาซะเหลือเกิน
ก่อนจะถามอย่างเป็นกังวลขึ้นมา “ป่านนี้คนในกองไม่รอเราแย่แล้วเหรอ...ชิงช้าหมุนช้ามากๆ เลย...เดี๋ยวเราจะไปไม่ทันตามเวลานะ”



“ไม่รอแย่หรอก....ยังไม่หมดเวลาพักด้วยซ้ำ” กันตอบสีหน้ายิ้มแย้ม อย่างไม่กังวลแต่อย่างใด



“ไม่หมดได้ไง...พี่โจ๊กให้เราพักแค่ชั่วโมงเดียวเองนะ....ก่อนที่จะมานั่งชิงช้าสวรรค์ เราก็ไป........”
แกรนด์กำลังย้ำในรายการก่อนหน้า แต่กันก็รีบชิงบอกต่อ ด้วยมุขแป้กในสไตล์ของเขา



“ไปยิงปืนล่าสัตว์ เอ้ย! เพื่อล่ารางวัลเป็นบรรดาตุ๊กตาสวนสัตว์ของแกรนด์...แถมไปปาลูกโป่ง ไปโยนห่วง ก็พิชิตตุ๊กตามาได้ตั้งหลายตัว
ให้ที่รักเอาไปเลี้ยงเป็นฟาร์มตุ๊กตาได้เลย....ใช่ไหมล่ะ” กันหัวเราะขำ เมื่อเห็นสีหน้าของหญิงสาวเมื่อพูดถึงตุ๊กตาอันเป็นที่รักเช่นนี้



“มาเรียกน้องตุ๊กตาของแกรนด์ซะหมดความน่ารักเลยอ่ะ” พลางค้อนวงเล็กไปให้ คนช่างเปรียบเทียบได้น่าหยิกเป็นที่สุด



“ก็ขี้เกียจเรียกชื่อครบทุกตัวนี่นา...กี่ตัวล่ะ ที่ให้กันล่าให้น่ะ จะขนกลับบ้านไหวรึป่าวล่ะเนี่ย...หือ?เจ้าแม่ตุ๊กตา” กันถามอย่างหยอกเย้า



“ไหวซิ!! กันก็ช่วยแบกให้ไงล่ะ....ไม่เห็นจะยากลำบากตรงไหนเลย...เนอะ” ส่งยิ้มหวานให้ทันที



“ครับผม...ถ้าไม่รัก ไม่ยอมลำบากด้วยหรอกนะ รู้ไหม....แต่มันก็ต้องมีค่าจ้างขนส่งบ้างไรบ้างอ่ะน่ะ” ส่งยิ้มกรุ่มกริ่มตอบกลับไป



“อ้าว! ยอมลำบากด้วย....แต่ไหง ต้องให้จ่ายค่าจ้างด้วยล่ะ....ฮึ!!!” แกรนด์มองค้อนส่งคืนไป



“แหม! ที่รัก...ค่าจ้างกันน่ะ ไม่ได้เป็นสินทรัพย์ซะหน่อย” พูดจบก็ทำเป็นแก้มป่อง เอียงหน้าข้างซ้ายไปให้



“ให้หยิกแก้มใช่ไหม....ได้เลย!!!” แกรนด์ยกมือขึ้นบีบแก้มป่องนี้ทันที อย่างหมั่นไส้ พร้อมกับหัวเราะที่ได้แกล้งอีกฝ่ายบ้าง



“โอ๊ย!! ทำร้ายกันอีกแล้วนะ...อย่างนี้ต้องโทษสถานหนักอย่างเดียว...ห้ามอุทธรณ์ หรือร้องขออย่างเด็ดขาด...ฮึ่ม!!!!”
กันแกล้งร้องออกมา ก่อนจะทำเป็นแยกเขี้ยวเข้าใส่ แล้วจับแก้มนวลทั้งสองข้าง บีบเบาๆ อย่างหมั่นเขี้ยว



"เจ็บนะคนบ้า!!!!” แกรนด์สะบัดหน้าให้หลุดจากมือที่แกล้งบีบแก้มของเธอทั้งสองข้าง ก่อนจะต่อว่าอย่างเง้างอน
“แกรนด์บีบแก้มกันแค่ข้างเดียว แต่กันมาบีบแก้มแกรนด์ทั้งสองข้างเลยอ่ะ...มาให้บีบคืนเลยนะ” ยกมือขึ้นหมายจะบีบจับแก้มอีกข้างของอีกฝ่ายทันที



“ถ้าแกรนด์บีบแก้มกันอีก...กันจะหอมแก้มแกรนด์ ไปจนกว่าชิงช้าสวรรค์ จะลงไปถึงข้างล่างเลยล่ะ” กันแสร้งขู่แกรนด์ ด้วยสายตากรุ่มกริ่ม
ที่สื่อออกไปว่าพูดจริงทำจริง และได้ผล...ทำให้มือที่ยกขึ้นมาของแกรนด์ ชะงักค้างไว้ในอากาศทันที พร้อมสะบัดหน้ากลับไป ด้วยอาการงอน



“ปล่อยได้แล้ว!!! จะถึงข้างล่างแล้ว....ไม่อยากเห็นรูปตัวเองขึ้นปกหนังสือกอสซิบน่ะ”
แกรนด์บอกด้วยน้ำเสียงเง้างอนอยู่ พลางดิ้นออกจากตักกว้าง เพื่อจะยันตัวนั่งยังตรงม้านั่งดังเดิม



"ถ้าไม่หายงอน...ก็จะกลับถึงพื้นด้วยสภาพนี้แหละ” ไม่พูดเปล่า กันโอบรัดอ้อมแขนให้แน่นขึ้น เป็นการเตือนว่า จะทำจริงๆ
ก่อนจะกระซิบเสียงหวานออดอ้อนข้างหูเล็กอย่างเอาใจ “ไม่งอนนะที่รัก....หันมายิ้มให้กันชื่นใจหน่อยซิ...นะครับ”



แกรนด์เอียงหน้าขึ้นมองคนอารมณ์เปลี่ยนไปมา....เดี๋ยวก็ขู่ เดี๋ยวก็หวาน จนชักจะงงกับพ่อคุณแล้วล่ะว่า จะมาโหมดไหนกันเนี่ย
แต่แล้วก็ต้องทำเป็นอมยิ้มน้อยๆ ให้ด้วยความใจอ่อน กับสายตาที่มองมาอย่างเว้าวอนยิ่งนัก...ก่อนที่จะถูกจมูกโด่ง ขโมยความหอมบนแก้มใสอย่างเร็ว


จากนั้นจึงยกร่างบางให้ขึ้นไปนั่งยังบนม้านั่งเป็นที่เรียบร้อยแล้ว จึงยันตัวลุกจากพื้น แล้วขึ้นไปนั่งบนม้านั่งดังเดิม...ชั่วอึดใจกระเช้าชิงช้าสวรรค์
ที่ได้พาคู่รักแสนหวานท่องขึ้นไปในวิมานแห่งรัก ท่ามกลางแสงจันทร์ แสงดาว ที่อยู่ใกล้แค่เอื้อมมือ...ก็กลับลงสู่ข้างล่างดังเดิม อย่างปลอดภัย


และทั้งคู่ก็พากันไปเตรียมตัวเข้าฉากตามเดิม....ในบรรยากาศที่มีทั้งสายตาจ้องมองอย่างล้อเลียน และเสียงแซวหยอกล้อของพี่ๆ ทีมงาน
ทำให้พระเอกกับนางเอก ได้เขินกันพอหอมปากหอมคอ และทำให้การถ่ายทำฉากสุดท้ายในวันนี้...ของหงส์ฟ้ากับสมหวังเป็นไปอย่างรื่นไหล
และใช้เวลาไม่มาก....เพราะทั้งคู่ได้ทำการเติมพลัง และอัพฟีลหวานกันอย่างเต็มอารมณ์รัก มาก่อนหน้านั้นแล้วนั่นเอง























Create Date : 27 พฤศจิกายน 2553
Last Update : 5 ธันวาคม 2553 12:44:33 น.
Counter : 1601 Pageviews.

107 comments
  
เฮ้ออออออออออออออออออออออออออออออ


กว่าจะทั้งงัด ทั้งแงะ...เอาฟีลออกมาฟิค เล่นเอาหอบแฮ่กๆ เหมือนกัน
แต่เพื่อพิชิตฝัน และเพื่อฝาชีคนโต...เปรมมี่สู้ตายคร๊า แม้จะตายก่อนสู้เปรมมี่ก็ยอม แต่ก่อนตายขอหอมแก้มบุ๋มก่อนได้ป่าว...เอิ๊กๆๆๆ


ซีนตอนที่แล้ว...ชาวเผ่าจิ้น จะงัด แงะ แกะมือน้องแกรนด์ออกจากขาน้องกันเยี่ยงไร
โปรดใช้วิจารญาณในการจิ้นเอาเองเจ้าค่ะ เพราะเป็นการฝึกใช้จิ้นกัน ตามใจอยากอ่ะคร๊า....ฮิ้วววว


part 2...ต้องรอฟีลมาอีกรอบน๊า...ตอนนี้คิดไม่ออกแล้วค่ะ...ขอไปส่องเสือ กะหมีน้อยก่อน ให้หนำใจก่อน
อาจจะจิ้นได้แล่นฉิวก็ได้...ช่วงนี้อาจมีหวานสลับขม ปนเปกันไปเจ้าค่ะ...จะได้เสพกันหลายๆ รสชาติอะเนอะ


ปล. ผู้กำกับชื่อดัง ถ้าเจ้าตัวมาเห็นบทบาทที่ได้รับ คงจะกรี๊ด เอ้ย! ฮาลั่นบล็อกแน่ๆ เลยอ่ะ
เค้าจัดให้คุณเพื่อนใกล้ชิดกับน้องกัน ตามใจอยากแล้วน๊า กิ๊วๆๆๆ





เพลงนี้น้องกันบอกมอบให้ ปร้าๆ ทั้งหลาย..เพราะจะพยุงปร้าๆ เดินไปด้วยกัน...กร๊ากกกก (ลามปามญาติผู้ใหญ่ของฝาชีอีกแระนังเปรมมี่!!!)


.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004467501&autostart=0" />.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004467501&autostart=0" type="application/x-shockwave-flash" width="340" height="90" wmode="transparent">



แต่เปรมมี่รู้ว่า...น้องกันมอบให้น้องแกรนด์ด้วยแหละ...แอบร้องให้ฟังทุกคืน เหมือนในฟิคแน่เลยอ่ะ กิ๊วๆๆๆ


มะไหร่จะได้ส่องเสือใน MV กันเองเนี่ย...อัลบั้มก็คลอด ตัดสายสะดือออกมาอย่างสวยงามแล้วน่ะ

คุณบอย อย่าให้รอนานนะ...ยิ่งปันใจบ่อยๆ อยู่ด้วยอ่ะ ชิส์ๆๆ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:58:34 น.
  
ทำไม ลิงค์เพลงไม่ขึ้นหว่า หรือต้องใส่ในหน้าบล็อกเท่านั้น ลงใหม่ล่ะกันน๊า


.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004467501&autostart=0" />.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004467501&autostart=0" type="application/x-shockwave-flash" width="340" height="90" wmode="transparent">>



สวัสดีค่ะ คุณMaFiaVza ขอบคุณที่แวะมาทักทายค่ะ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:08:07 น.
  
ชแว๊บเข้ามาเจอพอดี จีบกันทางโทรศัพท์ซะหวานจ๋อย

แม่นกยูงนี่ชักจะยังไงๆ อิอิ จะต่ำให้รั่วซะละมั้ง

ดูเวย์แล้วเรื่องนี้คงสานต่อได้อีกไกล ฟิคพี่หญิงตอนนี้
หมดมุข ต้องงัดดาวร้ายขึ้นมาเป็นพระเอกแล้ว 55555

ตามตอนต่อไปและเป็นกำลังใจให้นะจ๊ะ
โดย: Kim-Ha วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:37:15 น.
  
ตอน 41 อุแว้แล้ว หลังจากท้องโย้มานาน 555

"แว๊ แว๊ แว๊......"
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:47:38 น.
  
แม่นกยูงนี่ น่าจับเข้วเวป ฐานจับมือเสือ ให้กรอบทั้งมือซ้ายมือขาว 55

รอตอนต่อไปนะคะน้องเปรมมี่ สู้สู้จ้า



ปล.ปร้าแอบหอบ เพราะการเครียพื้นที่อะนะ
โดย: Pa_Stang วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:13:52 น.
  
กร๊๊ดดดดดดดดดดดดดดด

วี๊ดดดดดดดดดดดดดดดด บึ้ม!!!

เปรมมีหาทางกลับบ้านได้แล้ว

พอขึ้นตอน 41 ก็จะเริ่มต้มน้ำ ต้มมาม่าซะแระ

จะมือที่สามเป็นนกยูงจริงเหรอจ๊ะ

วันนี้ จียอน มาช่วยร้องเพลง กันเอง น้องเสือเราดี๊ด๊าน่าดู
โดย: นกหค วันที่: 27 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:26:20 น.
  
พี่คิม....ถึงขั้นให้ผู้ร้ายมาเป็นพระเอก ต้องจัดเต็ม แบบเรท 25++ เลยน๊า...ไม่ต้องยั้งมือ น้องช๊อบ ชอบ


พี่ติณเจ้าขราๆๆ มาประชดน้องเหรอเนี่ย...จริงๆ ไม่มีแรงเบ่งเลยคร๊า...ต้องผ่าตัดออกนะเนี่ย!!! เหอๆๆ


พี่ตังค์...คงต้องเคลียร์อีกหลายงานเลยแระ...เพราะหงส์ฟ้ากะสมหวัง ยังไม่จบเจ้าค่ะ...สู้ๆ นะคร๊า


ชิส์ ปร้าปุ้ยเนี่ย นอกจากไปสัมผัสเสือตัวเป็นๆ มาหลายงานแล้ว
ยังจะนำสารผู้ใหญ่ริกรี้กะสาวอื่นมาให้เปรมมี่เจ็บช้ำใจเล่นอีกแระ
เด๋ว เค้าจะงอนวิ่งไปซบอกซิกแพ็กของหมีน้อย ต่อซะหรอก...ยิ่งหวั่นไหวง่ายอยู่ด้วยอ่ะ



พูดไปไม่เห็นภาพ...แหมๆ อยู่ใกล้สาวๆ ขาวๆ หมวยๆ แล้ว หน้าลั้ลล้าเหลือเกินนะเสือ หมั่นไส้ เชอะ

งานนี้ไม่ได้อยู่ใกล้กะตุ๊กตาแกรนด์เลยเหรอเนี่ย...ใครมีภาพ 2 คนนี้บ้างเอ่ย เอามาแปะหน่อยจิ
ทำไมไม่อยู่สีเดียวกันล่ะเนี่ย ฮึ!!! เจ้นอยด์แระ!!!






โดย: Wonderfulmoon วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:40:28 น.
  
ตามลายแทงแผนที่ที่ให้ไว้

ขอไม่เล่นตามบทได้มั้ยครับ

เพราะรู้สึกว่าน้องกันจะยังเล่นไม่ได้อย่างใจผู้กำกับ

สงสัยต้องเลิกเรียนกับหม่อมน้อย

แล้วให้ ผกก.โจ๊กติวให้ตัว:ตัวซะแล้ว ฮ่าๆ


ปล. ดูคลิปงานข้างบนแล้วขำตอนนภัทรบอกให้แฟนคลับเลิกกรี๊ด พอแล๊ววววววว ฮามาก
โดย: เกาเหลาใส่เส้น วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:34:26 น.
  
ตามมาสายหน่อย...แต่ไม่พลาดเช่นเคย ^ ^
แม่นกยูงน่าจะเป็นมือที่ 4 เน่อะ...(มือที่ 3 คือเจ้าของกุหลาบขาวช่อโต)
กันแอนด์แกรนด์เอ๋ย ..!! งานนี้ไม่ใช่แค่รัก 3 เส้าซะแว้ว
มันเป็นรัก 4 เส้า ซะหล่ะซิ 555+

มาคอยลุ้นฟิค & ลุ้นฟิลคร๊าาาา ^^
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 180.180.144.46 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:18:42 น.
  
แหมๆๆ คุณผู้กำกับเจ้าขรา...เสือกันออกจะเล่นดี ยังต้องติวเข้มข้น อีกเหรอ...มีสิ่งใดแอบแฝงในใจหรือเปล่า กิ๊วๆๆ

เด๋วจะจัดให้ติวข้ามคืนเลยดีป่าว...แต่น้องกันเค้าต้องอยู่ในสภาพเดิมนะ ห้ามแตะแม้แต่ปลายขนแขน ไม่งั้น!!! กร๊ากกกก ก็หวงอ่ะ



คุณนกตามมาแล้ว...ได้กลิ่นมาม่ารสต้มแซบเหรอคร๊า...ถึงได้เดาว่าเป็น 4 เสาเทเวศน์น่ะ
ต้องครบองค์ซิ ถึงจะซดทั้งเส้น ทั้งน้ำได้อร่อย กลมกล่อมอ่ะ...แต่ว่า ณ ตอนนี้ ยังไม่ได้จิ้นเพิ่มเลย
มัวแต่ไปแอบส่องเสือตามเสาบ้านแต่ละหลังอ่ะ...ยิ่งส่อง ยิ่งเพลินเลย
เฮ้อ!!! น้องกันอ่ะ ทำให้เจ้หลงทางอยู่ในหัวใจอยู่เรื่อยเลยอ่ะ....ฮิ้ววววว
(ใครใช้ให้ไปหลงเด็กมานล่ะนังเปรมมี่!! )


อัพฟีลก่อนน๊า...อีกสักครู่จะเลิกงานแล้ว จะได้นิมิต และจิ้นต่ออีกนิดหนึ่ง
ไม่ต้องรอก็ได้เจ้าค่ะ เพราะอาจจะดึกมาก เจอกันๆๆ


ไปฉกดุ๊กดิ๊กจากบ้าน ครก. มา ชอบฉากหลัง
ดูซะก่อนว่าเหมือนอะไร The Angel ภาคไทยคร๊า กิกิ
v
v
v
v




โดย: Wonderfulmoon วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:34:45 น.
  
สู้ๆนัะคะ แม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 27.130.186.170 วันที่: 28 พฤศจิกายน 2553 เวลา:23:27:09 น.
  
เรียนเชิญ ไฟขรา เอ้ย! คุณอัคนี หรือกาเบรียล หนุ่มหล่อเพอร์เฟค
ที่ไม่มีตัวตนอยู่ในโลกของความจริง มาร่วมชงมาม่ารสต้มแซบให้นะคร๊า...คนนี้เปรมมี่แคสมาอย่างดีค่ะ เอิ๊กๆๆ



ติดตามกันต่อน๊า...ว่าจะปรุงรสให้เข้มข้นออกมาเยี่ยงไร...หวังว่าคงพร้อมท้องอืดกันแล้ว ชิมิๆ


ขอบใจน้องกุลนะ....ที่ให้กำลังใจตลอดเลยจ๊ะ....แม่เปรมมี่สู้อยู่แล้ว แต่อยู่ที่ว่าจะมีฟีลรึเปล่าก็แค่นั้นจร้า ฮี่ๆๆๆ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:13:52:51 น.
  
ทิ้งทวนแบบให้อยากเห็นลายเสือซะงั้น อิอิ

ต้มน้ำร้อนรอแล้วนะจ๊ะ ได้กลิ่นมาม่าหมูสับมาแต่ไกล

แต่ยังไง ขอของหวานเสริฟก่อนมาม่าได้ป่ะ พี่หญิง

ไม่ชอบกินของคาวก่อน
โดย: Kim-Ha วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:32:12 น.
  
เสือซ่อนลายเป็นไงหรอ
เคยไม้ยินแต่เสือซ่อนเล็บคร้า

น้องคิมรับทานของหวานก่อนของคาวระวังเป็นลมนะคะ



สู้ต่อปรายนะคะน้องเปรมมี่ มีกำลังใจมาฝากคะ
โดย: Pa_Stang วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:15:36:57 น.
  
^
^
^
ยอมค่ะพี่ตังค์ พอของคาวมาเราก็วิ่งหนีเลย 5555

แบบว่าอิ่มของหวานแล้วอ่ะ ขอกลับไปนอนยิ้มที่เรือน
โดย: Kim-Ha วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:16:28:10 น.
  
ระวังมาม่าอืดนะหนูเปรม




โดย: นกหค วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:20:53:55 น.
  
ของกัน.. ถ้าได้คลำดู ตอนอยู่ในอารมณ์โศก มันก็อุ่นๆ เหมือนหนูเหมือนกันนะเนี่ย 555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 29 พฤศจิกายน 2553 เวลา:21:30:06 น.
  
มัวแต่ไปเที่ยวเวิ่น นอกบ้านซะเพลิน...เกือบลืมทางเข้าบ้านตัวเองแน่ะ


พี่หญิงขอหวานก่อนคาว ชิมิๆ ได้เลย...วันนี้จัดให้ แต่ห้ามขอหวานแบบ เบิ้ล ละเบิ้ลๆๆๆๆๆ น๊า ขี้เกียจฉีดยาฆ่ามดอ่ะ (ทำเสียงเหมือนไฟขราด้วยนะ)


พี่ตังค์จ๋า....เสือซ่อนเล็บ...ดูจะคมไปป่าว??? น้องก็เลยให้มันซอฟท์เฟล ลงนิดนุงอ่ะคร๊า
เสือซ่อนลาย...ก็คือ ซ่อนความแสบสันต์เอาไว้ไงล่ะ ไม่ใช่ร้ายกาจเหมือนเขี้ยวเล็บอ่ะค่ะ
คำนี้เหมาะกับน้องกันมากที่ซู๊ดดดดด ทำเป็นนิ่งๆ แต่กวนไม่เบาเลยล่ะ
ถึงจะผิดคำพังเพยไปหน่อย แต่อยากสื่อออกมาอย่างนี้เจงๆ เจ้าค่ะ ตอนนี้ยังเป็นแมวอยู่ ออกลายแล้วจะเป็นเสือเต็มตัว

รับรองว่าน้องกันภาคเสือออกลาย จะมันส์หยดติ๋งๆ เลยล่ะคร๊า...กรีสสสสส เห็นนิมิตแล้วอ่ะ เลือดไหลเลยอ่ะ

น้องเข้าไปเวิ่นในบ้านพี่ตังค์มาอ่ะค่ะ...ในหน้าบันทึกรัก"ลูก"นกขาวโบ๊ะของพี่อ่ะ...ไปดูคนเวิ่นยาวนะคร๊า อิอิ



พี่ปุ้ยก็ระวังท้องอืดด้วยน๊า...ยิ่งเซ้นซิทีฟสูงอยู่ด้วย....กลัวจะกัดหมอน แล้วนอนน้ำตาไหล ให้กับผู้ชายอกหักน่ะซิ...กิกิ




พี่ติณเจ้าขรา....เปรียบเทียบซะน้องอยากจะหายทั้งเกลียด และกลัวหนูเลยอ่ะ
แต่ก็ทำไม่ได้ มันฝังเข้าไปลึกในจิตวิญญาณแล้วค่ะ...ขอไม่อยู่ใกล้กับสัตว์ชนิดนี้จริงๆ ค่ะ
แต่ถ้าเป็นหนูของน้องกัน...เอิ๊กๆๆ ไม่กล้าคิดเจ้าค่ะ เพราะถ้าคิดแล้ว จะไม่เป็นอันทำอะไรทั้งวัน...ฮิ้วววว


เฮ้อ!!!! มัวแต่ไปเที่ยวสูบความบันเทิง ในทุกสาขา ตามนอกบ้าน นอกรั้วมาเจ้าค่ะ....การถอย แต่ไม่ห่าง
จาก"กัน" ไปบ้างไรบ้าง...ก็ทำให้เรากลับมาสู่ในโลกกว้างได้อีกครั้งค่ะ...แต่ก่อนมัวแต่ทำตัวติด"กัน" จึงกลายเป็นคนที่ล้าหลัง ในสังคมหมู่เพื่อนพ้องไปเลยค่ะ

รัก"กัน" เบาๆ แล้วค่ะ....แต่รักเหมือนเดิม อาจเปลี่ยนแปลงบ้างตามสภาพอากาศ และสถานการณ์ปัจจุบันบ้างไรบ้างน๊า เอิ๊กๆๆ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:14:02:29 น.
  
อย่าเวิ่นมาน้องหญิง เดี๋ยวหมดเวลาจิ้น อิอิ รอของหวานจน
เมื่อยแล้วเนี่ย (ความจริงยังอยู่ที่ทำงาน ยังไม่ได้กลับบ้านเลย ..เฮ้อ..)

ขอน้ำหวานเย็นๆ ซักแก้วก่อนนะจ๊ะ มาม่าเก็บไว้กินวันอื่น
โดย: Kim-Ha วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:55:15 น.
  
สู้คะ แม่เปรมมี่
กุลใส่ชุดรีดเดอร์มาเชียร์คร้าาา
โดย: kunlove IP: 183.89.189.207 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:18:57:20 น.
  
ขอบคุณค่ะ..
เข้ามาอ่านแบบยาวววววววววววว...(หายไป 2 วันจร้า)

พระเอกนางเอกหวานกันจนน้ำตาลขึ้นลูกตาแว้ว 555+
เอ๊ะ!! แต่มีกาเบียล & แม่นกยูง เพิ่มเข้ามาช่วยเติมความหวาน
หรือเพิ่มความขมให้พระเอกนางเอกดีน๊าาาาาาาา
...คนเราจะรู้คุณค่าความสำคัญของบางอย่างขึ้นมา...
ก็ต่อเมื่อเรา(เกือบ)จะเสียของสิ่งนั้นไป ^ ^

ปล.คุณเปรมมี่ ขอชุดใหญ่ (ซุปเปอร์คอมโบ) มาทดสอบภูมิต้านทานความเข้าใจของคู่พระนาง...ด่วน !! 555

เป็กำลังใจและลุ้นบททดสอบอยู่คร๊าาาาา
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.14.12 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:19:27:09 น.
  
ฉากต่อไปเสือกันจะอัพขึ้นอีกไหมนะเนี่ย
กวางน้อยหวั่นๆแล้วนะนั่น55
โดย: kunlove IP: 27.130.190.45 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:00:36 น.
  
ฉากต่อไปเสือกันจะอัพขึ้นอีกไหมนะเนี่ย
กวางน้อยหวั่นๆแล้วนะนั่น55
โดย: kunlove IP: 27.130.190.45 วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:00:36 น.
  

เง้อ....อกหักอะไร ไม่เอ๊า ไม่ยอมๆๆๆ

พอเห่อน้องหมี ก็เตรียมให้น้องเสือเจ็บช้ำน้ำใจ

งอน
โดย: นกหค วันที่: 30 พฤศจิกายน 2553 เวลา:22:17:33 น.
  
เมื่อไหร่คุณบอยจะมาซื้อซีรี่ส์ดังเรื่องนี้ไปทำหนังซักทีนะ จะขอส่วนแบ่งซัก 1 เปอร์เซ็นต์ 55555
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:8:33:56 น.
  
จะบอกทุกคนว่า...ยังไม่ได้จิ้นต่อเลยอ่ะ ขอโตดดดด ที่ขี้โม้นำหน้า แล้วไม่ทำตาม เหอๆๆ


บางวันงานเข้าก็เหนื่อยจนไม่มีแรงจิ้มดีดค่ะ...แต่อยากจิ้นมากๆ อยากจิ้นทุกวันเลย แต่จะสู้ๆ อัพฟีล & อัพ level ตามที่รีเควสกันมาให้ได้เจ้าคร๊า...กิ๊วๆๆ


รับแซ่บในสิ่งที่ทุกท่านต้องการเจ้าค่ะ...จะจัดสรรปันส่วนทั้งหวาน ทั้งขม ระคนกันไป อย่างกลมกล่อมเลยทีเดียว (โม้อีกแระ!!! )


เป็นกำลังใจให้ด้วยนะคร๊า ชาวจิ้นทุกคน....ยืนยันตามคอนเซ็ปเดิม Slow but Sweet เจ้าค่ะ...โอป่าวววว


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:14:27:48 น.
  
ติดตามและให้กำลังใจเสมอคะ
สู้นะคะแม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 183.89.26.143 วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:17:58:21 น.
  
slow ไม่เป็นไร แต่ขอ sweeeeet เยอะๆ นะ อิอิ

ไม่ต้องเร่งเน้อ รอได้เสมอ วนๆ เวียนๆ อยู่แถวๆ นี้แหละ

ไม่ไปไหนหรอก แวะมาเยี่ยมกันทุกวันอยู่นะจ๊ะ

โดย: Kim-Ha วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:18:24:56 น.
  
หนูก็รู้ว่าพี่อยู่ที่นี่เป็นกำลังใจให้หนูเสมอนะจ๊ะเปรมมี่

โดย: นกหค วันที่: 1 ธันวาคม 2553 เวลา:23:01:19 น.
  
^_____________________^
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.15.85 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:9:14:30 น.
  
โพล่มาหลอกมาหลอน ม่ายช่ายละรับไปเลยคะกำลังใจ มีให้ทู๊กวันนะคะน้องเปรมมี่


สู้ๆ นะคะ แต่ถ้า Slow มากปร้าจาจิ้นให้หมีน้อยพาหนูตุ๊กตากลับเกาหลี อี๋ อี๋ อี๋
โดย: Pa_Stang วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:11:57:04 น.
  
สวัสดีค่ะ พี่หญิง พี่ปุ้ย พี่ตังค์ คุณนก และน้องกุลเลิฟๆๆ รวมถึงคนอ่าน ชาวจิ้นทุกคนคร๊า


แวบมาแจ้งว่า...กำลังนั่งจิ้มดีดอยู่ อู้งานเป็นพักๆ ค่ะ...เมื่อคืนจิ้มไปไม่กี่บรรทัด ตาจะปิดค่ะ
ไม่รู้ว่าจะ Sweet ได้ใจปร้าๆ ราซซี่รึป่าวน๊า....แต่จะพยายามละกันค่ะ....ถ้ามดขึ้นหน้าจอใคร เปรมมี่ไม่แถมยาฉีดมดให้น๊า ดูแลตัวเองคร๊า


อ้อ!!! นอกจากโรคเบาหวานจะกำเริบเสิบสาน แถมพ่วงโรคความดันเลือดลมปราณพุ่งปรี๊ด ยังจะต้องเป็นโรคเหน็บชา ตะคริวกินอีก
เพราะรอฟิคเปรมมี่กัน แบบมิธิมาธาธอนกันเลยทีเดียวเชียว...รู้ว่าคนอ่านรออยู่ค่ะ ตัวเองก็รอเหมือนกัน รอฟีลหวานๆ มาคร๊า ไม่รู้จะอัพ level ได้มากแค่ไหนน๊า


เพราะหลงทั้งเสือ ทั้งหมี เลยเลือกไม่ถูกว่า พอสิงร่างนุ้งแกรนด์แล้ว ตัวเองจะอยากจิ้นกะใครอ่ะ เอิ๊กๆๆ

แวบไปจิ้มดีดต่อก่อนคร๊า....เย็นๆ คงได้อ่านยาวแบบ non-stop เจ้าค่ะ...ถ้าไม่มีอะไรมาขวางทางฟีลนะคร๊า

โดย: Wonderfulmoon วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:12:33:06 น.
  
เปรมมี่จ๊ะ น้องกันฝากมาบอกว่า....

.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004470401&autostart=0" />.gmember.com/flash/jedakrAkraM.swf?songid=1004470401&autostart=0" type="application/x-shockwave-flash" width="340" height="90" wmode="transparent">


โดย: Kim-Ha วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:14:22:21 น.
  
^
^

แต่ววววววว..... 5555 ทำไมไม่ขึ้น!!!
โดย: Kim-Ha วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:14:23:14 น.
  
พี่เอาหนูออกไปแล้วน้องเปรม ตอนนี้นอนระทวยผึ่งพุงอยู่แถวภูเขาหญ้า ถ้าบางเรื่องที่อ่านมารู้สึกต้องชะตา ระทวย มากกว่าระทม ก็ช่วยไประดมโหวตให้เยอะๆเลยนะ แล้วเรื่องต่อๆไป จะพยายามเฟ้นหาเรื่องระทดระทวย ตัวอ่อนเป็นขี้ผึ้งถูกไฟลนมาฝากอีก 555

จุ๊บๆ (นึกว่าจุ๊บนี้กันฝากมาก็แล้วกัน อ้อ..แข่งขันกีฬาเดอะสตาร์พี่เห็นน้องเปรมมี่เป็นแม่ยกด้วย ใส่เสื้อสีแดงๆใช่ปะ 555)

อ้าว...เจ๊คิ้มข้างบน ไม่รู้จักศิลปะการใช้มือปลุกซะแล้ว ลองดูนะ แล้วมันจะขึ้นแน่นอน ขอการันตี
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:16:01:11 น.
  
^
^
^
มะแห เข้าเรื่องได้ทุกเม็ดเลยนะคะ
โดย: Kim-Ha วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:18:14:50 น.
  
เปรมมี่น้องกันฝากมาบอกว่า....

โดย: Kim-Ha วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:18:17:22 น.
  
พี่หญิง...น้องก็ทำตามที่น้องกันบอกทุกอย่างแล้วนะ...รักควรมีแค่สอง ก็ถูกแล้วนิ!!!

น้องก็มีแค่น้องกัน กะน้องแบร์รี่...ก็สองคนพอดี...ไม่ได้คบสามคนน๊า...เอิ๊กๆๆ ชิมิๆ


พี่ชายเจ้าขรา...ไม่มีหนูแล้วจริงๆ น๊า...เด๋วน้องขอจิ้นซีนหวานแบบอัพ ก่อนน๊า...แล้วจะตามเข้าไปโหวต
แต่ตัวอ่อนระทดระทวยที่บ้านพี่...คงไม่ได้ค่ะ...เพราะแค่ที่บ้านน้อง ก็ระทวยกับผู้ชายสองคนแล้วอ่ะคร๊า ฮิ้วววว
น้องไม่ใช่แม่ยกน้องกันค่ะ...แต่น้องเป็นเมียแต่ง ซึ่งไม่สามารถออกโชว์ตามงานวัด เอ้ย! สังคมได้
เพราะงานจะเข้าน้องกัน แล้วนักข่าวก็จะไปเขียนข่าว ว่าน้องกันแอบแต่งงานแล้ว...กิ๊วๆๆๆๆ


เชิญพักดื่มน้ำปัสสะวะกันก่อนได้ค่ะ...เด๋วจะจิ้นเสิรฟ์น้ำหวานเฮลบลูบอยให้คนละแก้วนะคร๊า...รอหน่อยนะ น่านะ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:19:08:51 น.
  
สู้นะคะ
เดี๋ยวตามมาอ่านพรุ่งนี้คะ
โดย: kunlove IP: 183.89.233.5 วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:20:20:13 น.
  
อวยกันเข้าปาย ฮิ้ววววว
ถ้าน้องกันได้เล่นสมหวังจริงๆ คงดีเนอะ คนดูกำไรได้ฟังเพลงเพราะๆ เพียบ

รอ Sweet แบบไม่กลัวน้ำตาลพรุ่งปรี๊ดอยู่นะจะ น้องเปรมมี่

รับกำลังใจจากแฟนฟิคด้วยนะคะ
โดย: Pa_Stang วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:21:04:55 น.
  
คริ คริ คริ.... ยังหัวเราะค้างอยู่

เลิฟซีน 12 level อร๊ายยยยยยยย จัดมาอย่าให้เสีย

ละครซ้อนฟิคไปเลยหนู
โดย: นกหค วันที่: 2 ธันวาคม 2553 เวลา:23:32:42 น.
  
5555 นี่พี่หญิงรีเควสบทหวานพระนางนะ ทำไมเอา
ชีวิตจริงพี่ปุ้ย พี่ตังค์ มาเล่นแบบนี้ล่ะ

โดย: Kim-Ha วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:12:02:07 น.
  
หวัดดีค่ะ
...มาซุ่มอ่านเงียบๆ
ถ้าคุณเปรมมี่ อัพ level 12 เมื่อไรจะกรี๊ดให้ลั่นบล็อกเลย 555+

โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.1.179 วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:18:47:00 น.
  
มาให้กำลังใจเหมือนเดิมคะ
โดย: kunlove IP: 183.89.23.23 วันที่: 3 ธันวาคม 2553 เวลา:20:49:35 น.
  

พี่ก็รู้ตัวนะคะว่าเล่นสมบทบาท มันอินเนอร์มาก
ตอนนี้นึกว่าตัวเองเป็นนางเองแล้วค่ะ น้องคิม
ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ

อยากคู่กับน้องกันบ้าง อะไรบ้าง เอิ๊กกกก
โดย: นกหค วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:11:12:58 น.
  
สู้ๆๆ เฮ้ย!!นักสู้พันธุ์ข้าวเหนียววววว
อิอิ แม่เปรมมี่สู้ๆนะคะ กุลร้องเพลงเชียร์แล้วคะ
555
โดย: kunlove IP: 183.89.11.181 วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:13:31:47 น.
  
หยุดยาว สงสัยเจ้าของเรือนงานตอด ว่างแล้วอย่าลืมมา
ต่อนะจ๊ะ เดี๋ยวแฟนฟิคอารมณ์ค้าง

5555 ดูจากเม้นท์พี่ปุ้ย ถ้าไม่มาต่อมีค้างแน่นอน
โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:19:32:55 น.
  
ขอบคุณพี่หญิง พี่ปุ้ย พี่ตังค์ คุณนก และน้องกุลมากถึงมากที่สุดเลยนะ....ที่เข้ามาปัดฝุ่นในบ้านให้น่ะคร๊า

ทิ้งบ้านไป เพราะงานเข้าจริงๆ ค่ะ...พยายามจิ้นทุกวันเลย แต่บางวันจิ้มดีดไป ได้ไม่กี่บรรทัด ก็หลับคาคอมเลยอ่ะ


วันนี้ซดน้ำหวานเฮลบลูบอย...บนชิงช้าสวรรค์กันไปก่อนนะคะ....ถึงไม่ใช่ level 12 แต่ก็อัพหวานบนที่สูงเลยน๊า

ไปก่อนล่ะ...เม้นท์มอยได้ไม่เยอะแล้ว...เพราะเริ่มล้าแล้วค่ะ...ขอไปนอนนิมิตตอนต่อไปก่อนน๊า
แล้วเจอกันใน level ไหน....โปรดคอยติดตาม และให้กำลังใจกันด้วยนะเจ้าค่ะ จุฟๆๆ

โดย: Wonderfulmoon วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:21:25:40 น.
  
เพิ่งจารู้ ชิงช้าสรรค์คนก็สวีทกันได้วุ้ย อิอิ


รอติดตามตอนต่อไปนะคะน้องเปรมมี่
โดย: Pa_Stang วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:21:53:15 น.
  
อิอิ up level จริงๆ ไปจีบกันบนชิงช้าสวรรค์ สูงจริงอะไร
จริง ทีแรกพี่ไปจิ้นชิงช้างานวัดที่มันลำเล็กๆ หมุนเร็วๆ อ่ะ อ่านไปอ่านมา ลงมานั่งพื้นได้หมุนช้าอีกต่างหาก สงสัยจิ้นผิดลำ รีบเปลี่ยนมาเป็นแบบไฮโซลำใหญ่ๆ หมุนช้าๆ ที่เคยเห็นตอนผ่านไปอยุธยา

ซีนหน้ามี feat ที่ม้าโยกป่ะเนี่ย มีชิงช้า ไม่มีม้าโยกไม่ได้น้า

โดย: Kim-Ha วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:22:09:40 น.
  
เข้ามาส่อง level ที่อัพใหม่ของคุณเปรมมี่ จร้าาาาา

1. วันนี้ไอเดีย level หวานๆ บนชิงช้าสวรรค์น่าสนใจมั่กมากกกกก
2. อัพ level คือการเพิ่มความหวานเติมความเรทให้สูงขึ้น..หรือ
อัพ level คือการเปลี่ยนทำเลสวีทเป็นที่สูงๆ
หมายเหตุ: มุขอัพ level ทั้ง 2 แบบ ได้ใจจริงๆ ค่ะ

ขอบคุณค่ะ & เป็นกำลังใจด้วย ^^
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 182.53.67.172 วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:22:21:23 น.
  
สวีทซะสูงเลย กุลตามขึ้นไปแอบดูมะได้เลย(กลัวความสูง!!)5555
โดย: kunlove IP: 27.130.208.145 วันที่: 4 ธันวาคม 2553 เวลา:22:23:53 น.
  
กร๊ากกกกกกกกกกก

ไปแอบหวานกันซะสูง ตามไปแอบส่องไม่ได้ด้วย

เจ้าเสื่อซุ่มทำไมมันจูบเก่งจังฟร่ะ
โดย: นกหค วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:0:08:29 น.
  
^
^
^

เปรมมี่เล่นบรรยายซะเห็น fluid exchange ระหว่างพระนางเลยอ่ะ
โดย: Kim-Ha วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:7:52:22 น.
  
^
^
^

fluid exchange กร๊ากกกกกกกกกกกกกก

พยายามอย่างหนักที่จะไม่จิ้นขยายคำนี้..มันแตกยอดไปไกลลิบ

โดย: นกหค วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:9:29:00 น.
  
^
^
^

อย่าจิ้นไปไกลมากค่ะพี่ปุ้ย เอาแค่ที่เปรมมี่บรรยายก็พอ
โดย: Kim-Ha วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:9:46:45 น.
  
ฮ่าๆๆๆ เล่นมุข level ขั้นสูงเยี่ยงนี้....ทำให้ปร้าๆ ราซซี่& หลานกุล ไปแอบส่องเสือกะตุ๊กตามะได้อ่ะ...เอิ๊กๆๆ


พี่ตังค์จ๋า...น้องก็เพิ่งรู้พร้อมๆ กับคนอ่านนะแระ...เพราะน้องสิงร่างน้องแกรนด์อยู่ ฮิ้วววว


พี่หญิงตอนน้องนิมิต ฉากนี้ น้องเห็นเป็นชิงช้าสวรรค์ลำใหญ่ และสูงมากด้วยค่ะ
ที่นั่งได้ประมาณ 4 คนน่ะจะกว้างนิดนุง....เปรมมี่ลงทุนจ้างแบบพิเศษมาเข้าฉากเลยนะคะเนี่ย

บอกแล้วว่าจัดเต็ม เพื่อชาวจิ้นเกินลิมิตทุกคนคร๊า...ว่าแต่ว่าซีน fluid exchange น่ะ
พอหอมปากหอมคอกันนะค่ะ...กลัวคิดไกลไปทะเลอ่าวไทยโน้นกันน่ะ
แล้วทั้งน้ำหมาก น้ำลาย ปร้าปุ้ย ปร้าตังค์ จะหมดก่อนเวลากันน่ะคร๊า...กิกิ เอิ๊กๆๆ



คุณนกขรา...อยากได้อัพ level ที่สูงกว่านี้ก็ได้นะ....จัดให้ แต่ถ้าเป็น level 12 คงต้องรอ ตอนแฮปปี้เอ็นดิ้งแล้วล่ะคร๊า
เพราะว่าอัพตอนนี้ กลัวคนอ่านจะเห็นภาพจนไม่เป็นอันทำอะไรกันน่ะ...ฮิ้ววววว



โดย: Wonderfulmoon วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:11:25:43 น.
  
มาแล้วคร้า
แม่เปรมมี่อย่าไปสวีทสูงบ่อยๆนะคะ
หลานกุลกลัวความสูงงงงงงง 5555
สู้ๆคร้า แม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 183.89.241.197 วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:19:07:19 น.
  
สวัสดีวันพ่อนะจ้าน้องเปรมมี่

วันนี้แอบไปเที่ยวมา เพิ่งกลับถึงบ้าน มีความสุขมากๆเลย

ตอนนี้ง่วงแล้ว พรุ่งนี้พบกับงานเขียนตะพาบนะจร้า
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 5 ธันวาคม 2553 เวลา:22:35:07 น.
  
วันนี้ up level อีกป่ะเปรมมี่ พี่หญิงเซ็งอ่ะ นั่งอยู่ที่ทำงานคนเดียว

รออ่านอยู่น้า ช้าได้แต่ห้ามนาน อิอิ
โดย: Kim-Ha วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:14:05:51 น.
  
พี่อยู่บ้านแต่ขนงานกลับมาทำท่วมหัว เซ็งกว่าอีกค่ะ

โดย: นกหค วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:18:53:39 น.
  
พี่หญิง พี่ปุ้ย...เปรมมี่ไม่เซ็งกว่าหรอคะเนี่ย...กว่าจะได้กลับมาพัก ก็ 4 ทุ่มแล้วอ่ะ

ทำตัวหอมกรุ่นไอรัก กว่าจะเรียบร้อย ก็ 5 ทุ่มครึ่ง รีบเปิดพันทิป เข้ามาทักทายทุกคนก่อนค่ะ
จิ้นคงไม่ไหวแล้ว...ง่วงสุดๆ แต่พรุ่งนี้หยุด อาจจะจิ้นต่อได้นิดนึงค่ะ...จะให้อัพ level อีกหรอพี่หญิง
น้องเบื่อซดน้ำหวานแล้ว่อะ...ใจเย็นๆ ค่ะ แล้วทำงานกันอย่างมีความสุขนะคะ พี่หญิง พีปุ้ย...สู้ๆๆ



น้องกุลจ๋า...เดี๋ยวแม่เปรมมี่จะพาไปอัพ level ที่ปีกเครื่องบินดีมั๊ยอ่ะ...น้องกุลจะได้ตามไปแอบดูไม่ได้ไงล่ะ เอิ๊กๆๆ


อิจฉาพี่ชายคนเท่ห์จริงเล้ยยยย...เที่ยวได้ทั้งปีเลยอ่ะ...ต้องให้ ททท. จ้างเป็นโลโก้ เอ้ย! พรีเซนเตอร์ซะแล้วล่ะเนอะ


พรุ่งนี้เย็นๆ อาจจะได้อัพค่ะ...จะนอนตื่นสายๆ ชาร์จแบตฯให้เต็มก่อนคร๊า
ถึงจะจิ้นแบบอัพสูงขึ้นไปอีก เพราะจะได้ไม่เหนื่อยหอบง่ายไงล่ะคร๊า...กิกิ




โดย: Wonderfulmoon วันที่: 6 ธันวาคม 2553 เวลา:23:52:12 น.
  
มารอ up level นะจ๊ะ

ฟิคพี่หญิง up hight สุดๆ แล้วอ่ะ เลยต้องเปลี่ยนมา
down บ้าง กลัวคน พี่ปุ้ย พี่ตังค์ หน้ามืด เพราะอยู่ในที่สูงนานๆ

แม้น้องกันจะบอกว่า ยิ่งสูงยิ่งเห็นยิ่งจิ้นได้ไกลก็ตาม
โดย: Kim-Ha วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:8:22:42 น.
  
โหวตให้น้องปรมมี่แล้วนะคะ คนละสาขากับน้องคิม น้องตังค์
โดย: นกหค วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:11:09:50 น.
  
น้องเปรมมี่รั้งตำแหน่งนางงามรักเด็กไปนะ


แบบภาคพื้นก็หว้าน หวานได้จ้า คนตามขึ้นไปจิ้นขาสั่น


ปร้าเพิ่งลงจากดอย หูยังอื้ออยู่เลยคะ


มาส่งกำลังใจเหมือนเดิมนะจ๊ะ


ปล.โหวดแล้วเหมือนกันคะ
โดย: Pa_Stang วันที่: 7 ธันวาคม 2553 เวลา:11:42:07 น.
  
เข้ามาทักทาย & ส่องว่าเสือกะลูกกวางมาหรือยัง

ค่อยๆ อัพไปนะจ๊ะ ยังติดตามเป็นกำลังใจเสมอ

เปรมมี่สู้!
โดย: Kim-Ha วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:7:17:34 น.
  
น้องเปรมมี่คงงานเข้านะ เห็นตอน 41 ดองนาน สู้ๆ เหมือนเจ๊คิ้มข้างบนว่านะ เป็นกำลังใจให้ซำเหมอสำหรับคนสวยๆ 555

อ้อ..พี่โหวตสาขาบทประพันธ์ที่ฉันชื่นชอบให้ด้วยนะ ขอบอก
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:10:48:17 น.
  
น้องเปรมมี่เป็นไงบ้างจ๊ะ

อยู่ในช่วงติสต์ หรือว่าช่วงโหมงานจ๊ะ

เลดี้ปร้าๆคิดถึงนะจ๊ะหนู
โดย: นกหค วันที่: 8 ธันวาคม 2553 เวลา:22:26:03 น.
  
กราบขอโทษคนอ่านทุกคนจริงๆ ค่ะ....ช่วงนี้งานเข้า ติสท์เลยแตกกระเจิง จิ้นไม่ออก ภาษาไม่ค่อยลื่น
พอแต่งไป แล้วเครียดค่ะ...ขอไปอ่านงานเขียนเทพๆ ก่อนนะคะ...จะวางพล็อตใหม่ค่ะ

เพราะคิดไป แต่งไป...ไม่โอเคสำหรับตัวเอง...ทำแบบนี้แล้วเครียด พอคิดไม่ออก ก็เลยติสท์แตกค่ะ


ขอบคุณพี่หญิง พี่ตังค์ พี่ปุ้ย...และพี่ติณสุดเท่ห์นะคะ ที่คอยเข้ามาให้กำลังใจ ไม่เคยขาด
ตัวเองไม่แม้แต่จะเปิดบล็อกตัวเองด้วยซ้ำ...เพราะไม่ได้อัพเพิ่ม รู้สึกแย่ ที่ไม่แอ๊คทีฟตัวเองได้น่ะค่ะ (เบื่อตัวเองจริงๆ ค่ะ...เฮ้อๆๆ)


และขอบคุณสำหรับโหวตบล็อกค่ะ...มาได้ไงคะเนี่ย แล้วทำไมถึงมีชื่อเราด้วยอ่ะ
พี่น้องชาวจิ้น ทำให้บล็อกเปรมมี่ได้รับโหวตเหรอคะ...หรือว่าเป็นทางพี่พัน ที่จัดให้ชาวบล็อกแก๊งค์คะเนี่ย...เข้ามางงๆ ค่ะ


ถ้าไม่ว่าอะไร...ขอหายไปซักพักนะคะ...สร้างพล็อตเรียบร้อยแล้ว...จะกลับมาทำให้คนอ่านไม่ผิดหวังแน่นอนค่ะ (โม้อีกแระ นังเปรมมี่!!!!)


ขอโทษ และขอบคุณที่ติดตามค่ะ....รอคนติสท์แตก ให้หายเป็นปกติด้วยนะคร๊า...จุฟๆๆ


โดย: Wonderfulmoon วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:13:59:27 น.
  
พี่เข้าใจ...เพราะเคยเขียนเรื่องสั้นมาก่อน ยามติสต์แตก นั่งหน้าคอม จิ้มนิ้วไปเถอะ ความคิดไม่หลั่งไหล นั่งให้ตาย จะเค้นให้ได้สักบรรทัด ยังไม่ได้เลย แต่ยามที่มันจะเขียนได้ มันพรั่งพรูออกมาราวทำนบแตก แบบว่าพิมพ์กันไม่ทัน เพลินมาก 2 หน้าครึ่งแล้วลืมเซฟ ไฟเจ้ากรรมร้อยวันพันปีไม่เคยดับ เกิดดับวูบลง

คราวนี้ ยิ่งกว่าติสต์แตกอีก มันยังกะขี้แตกเลยนะ 555

รักนะ จุ๊บ จุ๊บ (เมียไม่ว่า เพราะแค่จุ๊บ อิ อิ)

ทำงานก่อน อย่างอื่นค่อยว่ากัน
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:15:03:25 น.
  

สู้ๆนะจ๊ะ หนูเปรม เอากำลังใจมาฝาก




ปัจฉิมลิขิต..คุณพี่ตฤณเจ้าขาเข้ามาแอบส่ง จุ๊บๆ แม่เปรมมณีกลางวี่กลางวัน ช่างประเจิดประเจ้อเสียนี่กระไร
โดย: นกหค วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:15:14:14 น.
  
เป็นกำลังใจให้เช่นกันค่ะ..^^
ไม่ต้องรีบค่ะ..ช้าๆ ได้พร้าเล่มงาม

โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.16.226 วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:15:56:47 น.
  
เข้าใจและยังเป็นกำลังใจให้เสมอนะจ๊ะเปรมมี่ พักได้แต่อย่าเพิ่งท้อนะ ทุกคนก็มีโมเม้นท์นี้ทั้งนั้น คิดบวกแล้วผ่านมันไปให้ได้


เปรมมี่สู้!!!
โดย: Kim-Ha วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:18:23:05 น.
  
เป็นกำลังใจให้เสมอคร้า
สู้ๆนะคะ แม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 183.89.32.234 วันที่: 9 ธันวาคม 2553 เวลา:20:19:04 น.
  
ณ ตรงนี้มีกำลังใจส่งให้สาวช่างฝันนะคะ


พักให้สบายใจนะคะ น้องเปรมมี่
สู้ๆ เรี่ยวแรงฟื้นคืน กลับมาสานฝันต่อนะคะ
โดย: Pa_Stang วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:0:20:27 น.
  
คุณเปรมที่รัก ฟิลมากมายจริง ๆ คิดอะไรต่อมิอะไรได้เยอะแยะ สร้างสรรค์บรรเจิดมาก ๆ ค่ะ

อยากจะปลุกคุณเปรมให้ตื่นจากฝัน รู้ความจริงแล้วใช่ไหมคะว่าน้องแกรนด์เขาจับคู่กับโตโน่แล้ว เมื่อไหร่จะให้นางเอกตัวจริงมาปรากฏตัวสักที รู้จักไหมคะ เธอชื่อเปรมมี่ค่ะ ได้ข่าวว่าจดทะเบียนกันตั้งแต่ต้นพฤษภาที่ผ่านมา เธอใจดี เป็นแม่พระเกินไปแล้วมังคะ 555

คิดแล้วไม่ปลุกดีกว่า...ให้เธอฝันต่อไป...ตามจินตนาการอันเลิศเลอ...ขอส่งกำลังใจต่อไปค่ะ
โดย: Ably วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:8:55:05 น.
  
แวะมาเป็นกำลังใจทักทายเหมือนเดิมนะจ๊ะ

จนกว่าเปรมมี่จะตื่นขึ้นมารับรู้ความจริงว่า ยังมีคน

เป็นกำลังใจให้ผลงานที่กำลังปั้นอยู่ตอนนี้ และอยาก

จะเห็นความสำเร็จออกมาเป็นเล่มสวยงาม
โดย: Kim-Ha วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:9:05:17 น.
  
เหนื่อยบ้าง เบื่อบ้าง บางวันไม่อยากทำอะไร เห็นอะไรก็เซ็ง อารมณ์นี้มีกันทุกคน แต่อย่าให้มันอยู่กับเรานานนะคะ มันจะบั่นทอนเรา

พักกาย พักใจ แล้วกลับมาสดใสร่าเริง มีชีวิตชีวา แล้วมาจิ้นฟิคหวานๆใหม่นะ หนูเปรมมี่นะ

เป็นกำลังใจให้เสมอค่ะ
โดย: นกหค วันที่: 10 ธันวาคม 2553 เวลา:23:53:41 น.
  
เซ็งๆ ก็ลุกมาแต่งเรือนเล่นก่อนก็ได้นะเปรมมี่ พอฟีลฟิค
มา เรือนก็งามไปด้วย ตอนนี้เรือนพี่หญิง พี่ปุ้ย พี่ตังค์ แข่ง
กันแต่งใหญ่เลย ไม่มีใครยอมใครเลยนะเนี่ย

โดย: Kim-Ha วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:13:30:16 น.
  
สวัสดีคร้า
กุลเอากำลังใจมาฝากคะ
สู้ๆนะคะ แม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 183.89.54.42 วันที่: 11 ธันวาคม 2553 เวลา:22:58:53 น.
  
เปรมมี่สู้!!!
โดย: Kim-Ha วันที่: 12 ธันวาคม 2553 เวลา:17:19:42 น.
  
มาสวัสดีทักทายเจ้าของเรือน...แม่นกยูง
และเหล่าสมาชิกเพื่อนพ้องเรือนมยุรา ด้วยค่ะ
^______________________________^
โดย: Blue wide or narrow Way IP: 125.26.0.208 วันที่: 13 ธันวาคม 2553 เวลา:20:26:57 น.
  
แวะมาทักทายเหมือนกันจ่ะ หายเหนื่อยแล้วกลับมาเร็วๆ น้า
โดย: Kim-Ha วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:9:54:14 น.
  
ฟิลยังไม่มาอีกเหรอจ๊ะ

นี่ดีน่ะที่ซีนที่ค้างไว้ไม่ใช่ตอนจูจุ๊บกัน ..ไม่งั้นน้ำลายบูดแน่ๆ
โดย: นกหค วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:9:59:54 น.
  
สาวช่างฝัน OK ยังคะ

รออยู่นะจ๊ะ น้องเปรมมี่
สู้ว้อย
โดย: Pa_Stang วันที่: 15 ธันวาคม 2553 เวลา:18:10:07 น.
  
เปรมมี่ คืนไหนว่างๆ ก็ลองนั่งแต่งสดดูบ้างก็ดีน้า เปลี่ยนบรรยากาศ จะได้ไม่ต้องเครียด เขียนไปแก้ไปเม้าท์ไป ค่อยๆ เพิ่ม สนุกดีเหมือนกันนะจ๊ะ

คนอ่านก็อ่านไปลุ้นไป พวกพี่ๆ จะได้วิ่งไปวิ่งมา เพิ่มกิจกรรมยามดึก
โดย: Kim-Ha วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:14:32:10 น.
  
^
^
^
ช่ายค่ะ ให้วิ่งบ้าง ม่ายงั้นพี่หญิงของน้องเปรมแอบงีบตลอด
โดย: นกหค วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:15:19:56 น.
  
^
^
^

มีแซว เมื่อคืนยังไม่เข็ดอีกหรือยังค่ะพี่ปุ้ย
โดย: Kim-Ha วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:17:20:38 น.
  
//www.youtube.com/watch?v=WL2zCIpzTDo
โดย: wujingxin IP: 112.142.109.177 วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:19:09:36 น.
  
^
^
^

เปิดไม่ออกอ่ะน้องซิน เลยไม่รู้เลยว่าเป็นคลิปปลุกพี่เปรม
มี่อ่ะป่ะ
โดย: Kim-Ha วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:19:34:48 น.
  
ใช่ค่ะ ให้ปลุกพี่เปรมมี่
โดย: wujingxin IP: 112.142.109.177 วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:21:57:01 น.
  
น้องกัน น่ารัก กวน กาก
โดย: นกหค วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:22:32:15 น.
  
เข้าไปดูมาแล้ว น้องกันดูเป็นธรรมชาติขึ้นเยอะเลยเน๊อะ

เวลาออกรายการ ขอบคุณค่ะ น้องซิน

เปรมมี่ตื่นเร้ว เค้าตีมือกันแล้ว
โดย: Kim-Ha วันที่: 16 ธันวาคม 2553 เวลา:23:03:24 น.
  
น้องเปรมมี่ ของจริงตีมือแว๊ววววว

OK ยังคะ
ลองแต่งไป คุยไปมั่งไม๊คะ คนลุ้นมันส์มาก
แต่คนแต่งฟิต.... มีงีบอะ

กร๊าก คนอ่านก็งีบ
โดย: Pa_Stang วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:14:52:39 น.
  
^
^
^

ตื่นเต้นได้อีกค่ะพี่ตังค์ มีลุ้นว่าใครจะแอบงีบก่อน
โดย: Kim-Ha วันที่: 17 ธันวาคม 2553 เวลา:17:44:21 น.
  
แหะ แหะ
โดย: นกหค วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:10:33:09 น.
  
^
^
^

พี่ปุ้ยหัวเราะแบบว่าเป็นเหยื่อตลอดเวย์

เดี๋ยวหาเพลงมาฝากนะจ๊ะ จะได้ครึกครื้นกันหน่อย

เพลงนี้เลยความหมายดีสุดๆ



>
โดย: Kim-Ha วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:17:32:05 น.
  
สู้ๆนะคะแม่เปรมมี่
โดย: kunlove IP: 183.89.79.18 วันที่: 18 ธันวาคม 2553 เวลา:23:35:29 น.
  
ช่วงนี้คงงานยุ่ง น้องหญิงสู้ๆ!!
โดย: Kim-Ha วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:10:07:52 น.
  
วี้ดดดดด บึ้ม ! ฮูเล่ ฮูเล่ ฮูเล่ฮ่าฮ่า....ฮูล่า ฮูล่า ฮูล่าเฮ่เฮ่.....

เปรมมี่สู้ๆปาทังกี้ปาทังก้า เปรมมี่ซู่ซ่าปาทังกี้ปาทังก้า

วี้ดดดดด บึ้ม ! อ๊อด อ๊อด...สู้โว้ย!
โดย: นกหค วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:10:43:19 น.
  
^
^
^
กองเชียร์ตัวแม่มาเอง
โดย: Kim-Ha วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:11:59:12 น.
  
เก็บมาฝากจ้าาาา

โดย: นกหค วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:21:24:23 น.
  
ช่วงบล็อกหาย เรื่องหนึ่งสุดแสนเลิฟได้หายไป เพราะเซฟดราฟวันที่เขามีปัญหาพอดี แถมหลังบล็อกแก็งค์ใช้ได้ ไวรัสวายร้ายก็มากระหน่ำซ้ำเติม แบบว่าจะเข้าบล็อกใครแต่ละที โน่น 15-20 นาที ติดแหง็กอยู่นั่นแหละ ตอนนี้เข้าสู่ภาวะปกติ ก็คิดถึงน้องสาว เลยมาเยี่ยม

งานคงอีนุงตังนังนะ ไงละก็สต๊อบก่อนได้ รักษาสุขภาพและความสวยไว้ด้วยนะจ้ะ เปรมมณีของ... น้องกัน 555

แต่พี่ปุ้ยพี่คิมนี่ รักน้องจริงๆนะ เฝ้ามาวนเวียนทุกวันเลย
โดย: ปลายแป้นพิมพ์ วันที่: 19 ธันวาคม 2553 เวลา:21:54:50 น.
  
ชาร์ทแบทเต็มรึยังจ๊ะ สาวช่างฝัน
กลับมาต่อเร็วๆ นะคะ หวานค้างมาหลายเพลา
โดย: Pa_Stang วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:14:02:25 น.
  
เข้ามาเก็บตก...สารความคิดถึงจากทุกคนค่ะ...จะแวบเข้าไปทักทายทุกคนใหทั่วถึงทุกบ้านนะเจ้าคะ

ขอบคุณสำหรับทุกกำลังใจ ที่มีกันและเปรมมี่ (อิอิ เนียนๆ จับคู่ซะเลย) ได้ทุกวัน ไม่มีขาดกันเลย...ฮือๆๆ ซึ้งใจจริงๆค่ะ
คอยเฝ้าห่วงใยคนติสท์แตกคนนี้ให้ฟื้นกลับคืนสู่สภาพปกติเหมือนเช่นเคย...ขอบคุณทุกๆ กำลังใจจริงๆ ค่ะ

ขอบคุณชาวเผ่าจิ้น พี่หญิง พี่ปุ้ย พี่ตังค์ คุณนก น้องกุล น้องซิน และคุณลรุง เอ้ย! คุณพี่ติณคนเท่ห์
ที่ไม่เคยห่างหายจากบล็อกหลังนี้ไปเลย...น่ารักกันจริงๆ จุฟๆๆ

และขอบคุณสำหรับข่าวสารของคนในฟิคด้วยนะคะ ที่นำมาฝากให้ได้ทราบความเคลื่อนไหวของคนทั้งสอง
ช่วงนี้ไม่ได้ตามน้องๆ เลยค่ะ...แต่ก็ยังจิ้นให้ได้รักกันทั้งในฟิคและนอกฟิค ต่อไปอย่างแน่นอนเจ้าคร๊า
(รู้ข่าวมาว่าหลังๆ น้องทั้งสองเริ่มคลิ๊กตรงกัน ก็สมใจจิ้นเจ๊แล้วล่ะ...เหอๆๆ)
โดย: Wonderfulmoon วันที่: 20 ธันวาคม 2553 เวลา:14:30:38 น.
  
คลิกๆๆ รูปสวยๆน่ารักๆไว้ส่งต่อเพียบ...
โดย: ลงสะพาน...เลี้ยวขวา วันที่: 31 ธันวาคม 2553 เวลา:1:25:11 น.
ชื่อ :
Comment :
 *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Wonderfulmoon
Location :
ตราด  Thailand

[ดู Profile ทั้งหมด]
 ฝากข้อความหลังไมค์
 Rss Feed
 Smember
 ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]



เรื่องราวที่ได้ถ่ายทอดออกมาจากจินตนาการของข้าพเจ้า
และจากเรื่องราวที่อาจจะเกิดขึ้นจริงๆ ของผู้ที่ได้ถูกกล่าวถึง ในจินตนิยายของข้าพเจ้านี้

หากได้ไปกระทบกับชื่อเสียงของผู้ใด ที่อยู่ในเรื่องราวที่ได้แต่งเติมขึ้นมานี้
ข้าพเจ้ากราบขออภัยมา ณ โอกาสนี้ด้วย...ซึ่งไม่มีเจตนาใดๆ ที่จะคิดร้าย หรือต้องการทำลายชื่อเสียงผู้ใดเลยแม้แต่น้อย

ทุกๆ กำลังใจที่มีให้กับข้าพเจ้า....เป็นพลังงานเชื้อเพลิงอย่างดี ที่ผลักดันให้ความฝันนี้ ได้กลายเป็นจริงขึ้นมาได้



*ปล. งานเขียนทุกอย่างในบล็อกแก็งค์นี้...เป็นสิ่งที่ได้สร้างสรรค์ขึ้นมา ด้วยสมองของข้าพเจ้าเองทั้งหมด...หากผู้ใดจะกระทำการคัดลอก หรือนำไปดัดแปลง...เพื่อนำไปเป็นผลงานของตัวเอง

ได้โปรดใช้วิจารณญาณ ก่อนที่จะลงมือทำ...เพราะมันคงไม่น่าภูมิใจได้หรอก ถ้านำเสนอผลงานที่ตัวเองไปขโมยของเขามา...เชื่อว่าทุกคนต่างมีสมองอันชาญฉลาดเหมือนกันค่ะ*



กำลังใจดีๆ ที่แวะมาเยี่ยมถึงบ้าน

พฤศจิกายน 2553

 
1
3
4
5
7
8
9
11
12
13
15
16
17
18
19
20
21
22
23
24
25
26
28
29
30
 
 
All Blog