Gun & Grand ♂♥♀เต้นไปตามจังหวะรัก *♫~* จังหวะหัวใจ♥ภาค(หวาน)พิเศษ@จิ้นบริบรูณ์

เหวี่ยงก็รัก - กัน The Star 6

คำร้อง KITTY
ทำนอง พิเนตร ดุลยนัย,กสิ นิพัฒน์ศิริผล
เรียบเรียง พิเนตร ดุลยนัย


*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*♫~*


เธอดูดีเวลามองค้อน
ยิ่งเธองอน...ยิ่งชอบแบบนี้
หน้าวีนวีนแต่เสียงอ่อนหวาน
ช่าง match กัน...ช่างน่ารักดี


อยากบอกเลยฉันโชคดีแค่ไหน
ที่มีเธอมาคอยเซ้าซี้
อาจชอบทำอะไรขัดใจ
ขออภัย...มันแก้ไม่หายสักที


เพียงแค่ความรัก...เรานั้นไม่ชืดไม่จาง
โลกไม่ อ้างว้าง...เพียงแค่มีเธออยู่
ฉันก็ไม่เหงาตาย


จะเหวี่ยงก็รัก...รักเธอมากเกินใคร
ไม่ทำให้เหงา...เหงาใจเลยสักหน
ฉันไม่เคยจะเบื่อ...แม้ว่าเธอจะบ่น
ฉันมันก็แค่คนที่ไม่เอาไหน


ถึงเหวี่ยงก็รัก...แค่เธอยังเอ็นดู
ก็อยากให้รู้...รักเธอมากแค่ไหน
ก็เธอน่ารัก...เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป


ไม่ต้องมาทะนุถนอม...ฉันก็ยอม เธอหมดทั้งใจ
คนที่ทำเธอเซ็งได้เสมอ
ขอแค่เธอ...อย่าเปลี่ยนใจไปรักใคร


เพียงแค่ความรัก...เรานั้นไม่ชืดไม่จาง
โลกไม่ อ้างว้าง...เพียงแค่มีเธออยู่
ฉันก็ไม่เหงาตาย


จะเหวี่ยงก็รัก...รักเธอมากเกินใคร
ไม่ทำให้เหงา...เหงาใจเลยสักหน
ฉันไม่เคยจะเบื่อ...แม้ว่าเธอจะบ่น
ฉันมันก็แค่คนที่ไม่เอาไหน


ถึงเหวี่ยงก็รัก...แค่เธอยังเอ็นดู
ก็อยากให้รู้...รักเธอมากแค่ไหน
ก็เธอน่ารัก...เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป
(ซ้ำ)

ก็เธอน่ารัก เวลาที่เธอเหวี่ยง
เลยไม่อยากเถียงอะไรไป


เครดิต: Gmember


♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥



กันร้องเพลงเสียงดังไปทั่วบริเวณ....ในขณะที่พาเรือคายัคมาจนถึงใกล้ๆ กับโขดหินก้อนมหึมา ราวกับเป็นเกาะเล็กๆ เกาะหนึ่ง....ที่ถูกวางให้อยู่บนผืนน้ำทะเลสีครามแห่งนี้ได้อย่างน่าอัศจรรย์....ซึ่งอยู่ไม่ไกลจากแนวชายหาดส่วนตัวทางด้านหลังของรีสอร์ท อีกฟากหนึ่งของเกาะจันทร์เสี้ยว....และเมื่อมองไปยังฝั่งตรงข้ามก็จะเห็นเกาะดาวน้อย ที่มีรูปร่างลักษณะคล้ายๆ กับรูปดาว อยู่ไม่ห่างไกลกันมากนัก....โดยสามารถพายเรือคายัคไปอีกประมาณ 10 นาทีก็ถึง


เขาร้องเพลงที่อยู่ในอัลบั้มพิเศษ ที่ได้สร้างสรรค์ขึ้นมา....เพื่อมอบเป็นของขวัญสำหรับกลุ่มแฟนคลับและแฟนเพลง ในการแสดงคอนเสิร์ตเดี่ยวครั้งแรกในชีวิต ของการเป็นศิลปินน้องใหม่มาแรงในขณะนั้นของเขา....เพลงนี้ไม่เพียงแต่จะมีจังหวะที่สนุกสนาน เนื้อหาโดนใจแฟนๆ แล้ว....ท่าเต้นสุดเหวี่ยงตามชื่อเพลง ก็ทำเอาแฟนๆ ของเขาพร่ำเพ้อ อยากดูเขาเต้นท่าเหวี่ยงอยู่บ่อยๆ (>x<)


และ ณ เวลานี้...เขาจึงเอามาร้องให้คนที่นั่งทำหน้าเหวี่ยงอยู่ตรงหน้าเขา ได้ฟังอย่างชัดๆ อีกครั้ง...เพื่อเป็นตัวช่วยหวังจะง้องอน ให้คนที่ได้ฟังอยู่นี้ เลิกเหวี่ยงเขาซะที....ซึ่งก็ไม่รู้ว่าเธอจะชอบหรือจะอยากเหวี่ยงตามเนื้อเพลงต่อไปดี.....กันไม่ละความพยายามที่จะร้องเพลงง้อต่อไป แต่อีกฝ่ายก็ทำเป็นแสร้งสนใจกับบรรยากาศรอบด้านมากกว่า ที่จะฟังเขาร้องเพลง.....เขารู้ดีว่า คนเหวี่ยงไม่เลิกอยู่นี้ ฟังเพลงที่เขาร้องให้ฟังอย่างออดอ้อนจนจบเลยล่ะ แต่ก็จะทำเป็นงอนตุ๊บป่่องยืดเยื้อเวลาไปอีก......ผู้หญิงนะผู้หญิง พอไม่ได้ดั่งใจ ก็เหวี่ยงก็งอนได้ไม่มีเบื่อกันบ้างเลยรึไง?...นี่ถ้าไม่รักมากๆ เขาไม่ง้อให้เสียฟอร์มหนุ่มฮอตฮิตติดชาร์ทอันดับ 1 ใน Facebook หรอกนะ จะบอกให้


ในขณะคนถูกง้องอนในแบบที่คุ้นเคย ก็ยังคงใจแข็งพอ ไม่ยอมหายงอนง่ายๆ ให้อีกฝ่ายได้ดั่งใจขึ้นมาหรอก.....ชิส์!!! ทีอย่างนี้แล้วทำเป็นเสือขี้อ้อนเชียวนะ พ่อมหาจำเริญมหากาก ต้องทำเป็นงอนนานๆ ซะให้เข็ด.....เพื่อเป็นการทำโทษให้รู้สำนึกซะบ้าง ที่ชอบหึงโหดเธอพร่ำเพรื่อ โดยไม่ไถ่ถามตัวเธอให้เข้าใจก่อนจะหึงน่ะ!


“เฮ้อ...คนอะไรทำหน้าเหวี่ยงให้ทะเลก็ได้วุ้ย!” คนตามง้อยังคงหาวิธีให้อีกฝ่ายคุยด้วย แบบเหวี่ยงเล็กๆ กลับไปบ้าง


“.....”


“เฮ้อ! ทำหน้างอให้กุ้ง หอย ปู ปลาก็ได้แฮะ ใจร้ายจัง!” กันยังคงแกล้งว่าให้คนหน้างอนั้น ได้งอง้ำมากขึ้นอีก


“......”


เมื่อแกล้งยั่วอีกฝ่ายให้ญาติดีด้วยยังไม่ได้ จึงใช้วิธีสุดท้ายที่คิดออก ณ ตอนนี้.....“โอ้!!! แกรนด์ดูนี่ซิ! เจ้าปลาโลมาว่ายน้ำมาทักทายเราด้วย”

คนจอมวางแผนทำเป็นแสดงทั้งน้ำเสียงและสีหน้าให้ดูน่าตื่นเต้นมากที่สุด....ตามที่ได้เรียนการแสดงมาอย่างมืออาชีพ
“เฮ้ย! ว่าไงเจ้าเพื่อนรัก...วันนี้รีบออกมาทักทายกันเชียวน๊า...คิดถึงเรามากน่ะซิ...ใช่ไหมเจ้าเพื่อนยาก”


“ไหนๆ...ปลาโลมาอยู่ไหน!!?”
คนนั่งหน้าเหวี่ยง รีบหันหน้ามาถามด้วยอาการตื่นเต้นในทันที ที่ได้ยินเสียงของอีกฝ่ายพูดขึ้นมาอีก....พลางก้มมองลงไปยังผิวน้ำทะเลที่กระเพื่อมขึ้นลงเล็กน้อย จึงเข้าใจว่า เจ้าปลาโลมาที่ตนอยากเห็นตัวเป็นๆ แบบใกล้ชิดในท้องทะเลอันกว้างใหญ่นี้ ได้ว่ายน้ำเข้ามาทักทายแล้วจริงๆ...ตามที่คนกำลังแกล้งยิ้มแฉ่งลงไปในทะเลนั้นบอกมา


“ตรงนี้ไง...แกรนด์เข้ามาใกล้ๆ ซิ นั่งตรงนั้นจะเห็นชัดเหรอ”
กันชี้นิ้วลงด้านข้างขวามือของตัวเองในทันที...เพื่อให้อีกฝ่ายเชื่อว่าปลาโลมานั้น ว่ายมาอยู่ตรงข้างๆ เรือ ด้านที่เขานั่งจริงๆ


“มันอยู่ตรงนั้นจริงๆ เหรอ”
คนถูกอำ กำลังทำหน้าตื่นเต้นเพิ่มมากขึ้น แต่ยังไม่กล้าขยับเข้าไปหาคนชักชวน เพราะกลัวจะโดนอำเข้าให้ จึงเปลี่ยนเป็นทำสีหน้าไม่ค่อยจะเชื่อ


“ไม่มาก็ตามใจ ถ้าเจ้าโลมามันไปแล้ว....จะมาเหวี่ยงใส่กันอีกไม่ได้แล้วนะ”
กันยังคงทำหน้าตายได้อย่างน่าเชื่อขึ้นมาจริงๆ ก่อนจะยักไหล่เล็กน้อย เหมือนจะบอกเป็นนัยๆ ว่า...ก็แล้วแต่หญิงสาวจะคิดล่ะกัน แถมยังพูดข้อมูลให้น่าเชื่อเพิ่มขึ้นไปอีก

“แกรนด์ไม่รู้เหรอว่า เจ้าปลาโลมาน่ะมันฉลาดจะตาย...มันจะคุ้นเคยกับคนที่มาที่นี่เป็นประจำอย่างเช่น กันและนักดำน้ำนักอนุรักษ์ทุกคน...พอมันเห็นแค่เรือของคนที่รักมัน...มันก็จำได้เลยแหละ ฉลาดจะตายเจ้าโลมาเนี่ย”


“ตอนนี้มันยังอยู่ข้างๆ กันหรือเปล่า”


“อยู่ซิ...แต่ถ้าแกรนด์ยังมัวแต่ช้า ร่ำไรอยู่นั่น...คงจะได้เจอมันหรอกนะ”


แกรนด์ไม่ถามอะไรต่อให้เสียเวลา รีบกระเถิบเข้าไปใกล้ๆ กับคนวางแผนมาอย่างดี โดยไม่รู้ว่าตัวเองจะถูกหลอกเข้าให้จริงๆ.....ก่อนจะรู้ว่า ได้เสียรู้ให้กับคนเจ้าเล่ห์หน้าตาย ก็ถูกวงแขนแข็งแรงทั้งสองข้าง โอบกระชับที่เอวเล็กของเธอ....ให้เข้ามานั่งอยู่ในวงล้อมของขาทั้งสองข้างของเขา ที่เหยียดยาวไปตามความยาวของเรือคายัคในทันที ที่ร่างบางตกอยู่ในอ้อมกอดแน่น.....ก่อนจะดันหลังบางให้แนบชิดติดกับอกกว้างของเขาอย่างรวดเร็ว ทำเอาเธอตั้งตัวไม่ทันเลยสักนิดเดียว.....พอเธอได้สติแล้ว จึงดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดที่รัดแน่นนี้ในทันที อย่างต้องการจะเหวี่ยงให้เขาได้รับรู้....ก่อนจะหยุดนิ่งโดยอัตโนมัติ เพราะเสียงเข้มกระซิบขู่อยู่ที่ข้างหู


“อย่าดิ้นซิ!!!...เดี๋ยวก็ได้ตกทะเลด้วยกันทั้งคู่หรอก ทะเลที่นี่ยิ่งเป็นคลื่นวนอยู่ใต้น้ำด้วยนะ...กันยังจะเอาตัวไม่รอดเลย”


“ไหนล่ะ!!! ปลาโลมาน่ะ!!!” แกรนด์ถามเสียงเข้ม พร้อมกับหันไปทำหน้าเหวี่ยงเข้าใส่


“มันไปแล้ว” กันตอบหน้าตาย พร้อมกับอมยิ้มขำๆ


“ไปตั้งแต่เมื่อไหร่ล่ะ...ฮึ!!!” แกรนด์ยังไม่เลิกถามด้วยสีหน้าเหวี่ยงๆ ก่อนจะยิ้มเยาะตรงมุมปากเล็กน้อย
“ไม่ใช่ซิ....ต้องถามว่า มันมาตั้งแต่เมื่อไหร่ ถึงจะถูก...คนเจ้าเล่ห์!!!”


“มันมาเร็ว เคลมเร็ว จึงไปเร็วน่ะ...ฮ่า โอ๊ย!!! เจ็บ!!!”
กันร้องโอ๊ยเสียงดังลั่นขึ้นมา ทั้งที่หัวเราะไปได้คำเดียว...เพราะโดนพิษจากเล็บมือนาง ของคนตัวนิ่มหยิกเข้าให้เต็มแรง ที่ท่อนแขนสีแทนทั้งสองข้าง


“แค่นี้ทำเป็นเจ็บเหรอ...นี่แน่ะๆ ต้องโดนอีกเยอะๆ โทษฐานเป็นคนเจ้าเล่ห์ จอมกระล่อน หลอกลวงไม่ยอมเลิกใช่ไหม ฮึ!!!...นี่ๆๆ”
คนในวงแขน หยิกไปตามท่อนแขนอีกครั้งเป็นชุดใหญ่...ด้วยความหมั่นไส้แกมโมโห ที่เขาหลอกเธอได้สำเร็จอีกแล้ว...น่าเจ็บใจตัวเองจริงๆ เลย ที่หลงกลคนเจ้าเล่ห์อีกแล้ว และอีกแล้ว


“โอ๊ยยยย เจ็บนะครับที่รัก โอ๊ยยยย พอเหอะนะที่รักนะ....กันจะไม่ทำอย่างนี้อีกแล้วครับผม โอ๊ยยยย" ชายหนุ่มทำเป็นโอดครวญ ด้วยความเจ็บแบบโอเวอร์แอคติ้ง


“ไม่เชื่อหรอก!!!” แกรนด์ส่องค้อนไป พร้อมกับหยิกลงไปบนท่อนแขน ที่ยังโอบรัดเธอไม่ยอมปล่อย


“โอ๊ย!!! ไม่เชื่อเหรอ...นี่แน่ะ!” ว่าแล้วก็เกิดอาการฮึดขึ้นสู้ปนหมั่นเขี้ยวคนในอ้อมกอดซะจริงเชียว...แม่คุณทูนหัวจะเหวี่ยงจะงอนอะไรเขา ได้รุนแรงเยี่ยงนี้หนอ
อย่างนี้ต้องโดนหอมแก้มให้ช้ำไปเลย...ว่าแล้วก็กดจมูกโด่งลงไปบนแก้มหอมนวลฟอดใหญ่ ของคนที่กำลังก้มหลบเป็นพัลวัน อยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างหลีกเลี่ยงไปไหนไม่ได้....เพราะถูกเขาล็อคอย่างแน่นหนาไปทั้งตัว บนพื้นที่ของเรือคายัคอันแสนจะคับแคบซะเหลือเกิน


“อื้อ...พอได้แล้ว แก้มช้ำแล้วเนี่ย! คนบ้า!!!” เมื่อโดนหอมแก้มฟอดใหญ่ไปหลายฟอด จึงรีบเบรกเขาเอาไว้ก่อน ที่แก้มเธอจะช้ำไปมากกว่านี้


“ก็คนมันคิดถึงใจจะขาดอยู่แล้วนี่นา...เมื่อคืนก็เหวี่ยง ก็งอนใส่กันทั้งคืนเลย...เข้าใกล้ก็ไม่ได้ นอนหนาวทั้งคืนเลยนะ รู้บ้างรึเปล่า...หืม?คนใจร้าย”
คนตัวโตทำเสียงออดอ้อนทันที เมื่อโอกาสมาถึง...พร้อมกับทำเสียงนอยด์ๆ ตรงประโยคสุดท้าย...เป็นเหตุให้อีกฝ่ายได้หันหน้ามาเหวี่ยงเข้าให้อีก


“ก็ใครบอกให้เข้าใจผิดเอง มิทราบคะ....ช่วยไม่ได้ ต้องถูกทำโทษซะบ้าง ไม่งั้นไม่เข็ด!!!”


“เข็ดแล้วครับผม...จะไม่หึงโหดหน้าดำอีกแล้วครับผม...จะเชื่อใจ จะเชื่อฟัง จะไม่ว่า จะไม่เถียงอีกแล้วครับผม...ขอแค่ที่รัก ไม่เปลี่ยนใจไปรักใคร นอกจากกันคนเดียวก็พอ....นะครับ” ตนตัวโตทำเสียงออดอ้อนเพิ่มขึ้นอีก 1 level


“แน่ใจนะที่พูดมาทั้งหมดเนี่ย...ว่าจะทำได้น่ะ”
แกรนด์เห็นอาการออดอ้อนด้วยความพยายาม และสำนึกผิดอย่างต่อเนื่องของเขา ก็เริ่มจะเหนื่อยกับการเหวี่ยงใส่เขาแล้วล่ะ....แต่ก็ต้องถามให้แน่ใจเสียก่อน ไม่งั้นจะมาเจ้าเล่ห์ใส่เธอได้อีก


“แน่ทั้งตัวและทั้งหัวใจเลยล่ะครับผม....สาบานเลยก็ได้ เอ้า!!!” พร้อมกับยกแขน ชู 3 นิ้วขึ้นมาทันทีทันใด


“ไม่ต้องมาสาบงสาบานอะไร กลางทะเลอย่างนี้เลยนะกัน...ไม่อยากจะเสี่ยงด้วยน่ะ อื้ออออ...เลิกหอมได้แล้ว และก็ปล่อยแกรนด์ได้แล้ว หายใจไม่ออก”


“ก็กันยังไม่หายคิดถึงแกรนด์เลยนี่นา...กว่าจะได้อยู่กับที่รักสองต่อสองแบบนี้ ไม่ใช่เรื่องง่ายเลยนะ...ไม่คิดถึงกันบ้างเลยเหรอ...หืม???”


“........”


“ไม่ตอบ ก็แปลว่า.....คิดถึงกันมากที่สุดใน 3 โลกเลย ใช่ไหมล๊า”
คนขี้อ้อน ถามด้วยน้ำเสียงระรื่น ที่คนในอ้อมกอดเริ่มจะอ่อนกำลังเหวี่ยงลงแล้ว....เพราะแผ่นหลังบางเริ่มเอนตัวพิงซบกับอกกว้างของเขาแล้วล่ะ


“คนบองส์! ขี้ตู่ชะมัดเลย” แกรนด์ว่าให้ แต่ก็แอบขำอยู่ในใจ ให้กับคนชอบคิดเอง เออเอง


“เฮ้อ...จากกันไปอยู่คนละฝั่งฟ้า กว่าจะได้โคจรมาร่วมแผ่นฟ้าเดียวกัน ก็น๊านนาน...มีแต่เราที่คอยคิดถึงแต่เขาฝ่ายเดียว แต่เขาน่ะ ไม่คิดถึงเราเลย....น่าน้อยใจจริงๆ เลย ไอ้กันเอ้ย!!!”
พูดจบก็ถอนหายใจหนักๆ ออกมา....พร้อมกับแกล้งทำสีหน้าน้อยใจอย่างต่อเนื่อง


“คนบ้า! ถ้าไม่คิดถึงจะแบกสังขาร นั่งเรือมาที่เกาะกลางทะเลนี้เพียงคนเดียวเหรอ...ยังจะมาว่าให้เขาอีกนะ”
แกรนด์ช้อนตาขึ้นไปมองค้อน แต่พอเห็นสายตาหวานของอีกฝ่ายที่ส่งมาให้....ก็รีบหันหน้ากลับทันทีด้วยความเขินขึ้นมา


“ชื่นใจจริงๆ เลยที่รัก...เดี๋ยวกันจะให้รางวัลตอบแทนนะครับ” กันกระชับอ้อมแขนให้ร่างบางแนบชิดเข้ามาอีก


“รางวัลอะไร”


“หลับตาก่อน...ถ้ากันไม่บอกให้ลืมตา ก็อย่าเพิ่งลืมนะ”


“จะแกล้งอะไรอีกแล้วเนี่ย!” แกรนด์ขมวดคิ้ว พร้อมมองอีกฝ่ายอย่างระแวงอีกครั้ง


“โธ่! อย่ามองกันอย่างนี้ซิ...กันจะกล้าแกล้งแกรนด์ได้อีกเหรอ แค่นี้ก็เข็ดจะแย่แล้วล่ะ”


“อ๊ะๆ ก็ได้...ถ้าไม่ถูกใจ มีเหวี่ยงชุดใหญ่อีกรอบแน่ๆ”


“รับรองว่าต้องถูกใจที่รักแน่นอนล้านเปอร์เซ็นต์เลย...หลับตาก่อนนะ” กันยิ้มตาหวานเข้าใส่ พร้อมกับพยักหน้าให้หญิงสาวทำตามที่บอก


“ไม่แกล้งแน่นะ!” แกรนด์ถามเสียงเข้มให้แน่ใจอีกครั้ง


“โธ่เอ๋ย! เห็นกันชอบแกล้งไปได้...ไม่แกล้งแน่นอน...หลับตาก่อนเร็ว”


แกรนด์ค้อนเล็กๆ ให้ 1 ที ก่อนจะค่อยๆ หลับตาลง....พลางซบศรีษะเล็กลงกับบ่ากว้าง อันแสนอบอุ่นที่คุ้นเคยมานาน...ด้วยความรู้สึกเป็นสุขอยู่ในหัวใจขึ้นมาในทันที ที่เธอได้ใช้เวลาทั้งวันอยู่กับเขาสองต่อสอง....แม้ตลอดวันเธอจะทำเป็นงอน เป็นเหวี่ยงใส่เขามากมายเพียงใดก็ตาม....แต่เขาก็ไม่ละความพยายาม ที่จะเอาใจเธอทั้งวันด้วยความอดทนจริงๆ


ไม่ว่าจะเป็นการพาไปดำน้ำตื้น ดูปะการังอ่อนที่มีสีสันมากมาย และดอกไม้ทะเลหลากหลายสายพันธุ์ ก็แข่งกันเบ่งบาน ลู่ไหวไปตามคลื่นใต้ทะเล ซึ่งกระจายอยู่เต็มพื้นที่ใต้ท้องทะเลอันอุดมสมบูรณ์แห่งนี้....ได้อย่างสวยงาม สมกับที่ติดอันดับ 1 ใน 10 ของจุดน้ำตื้นที่สวยงามที่สุดในประเทศไทยเลยล่ะ....อีกทั้งยังมีฝูงปลาสวยงาม อาทิเช่น ปลาการ์ตูน ปลานกแก้ว ปลาสลิดสี ปลาเก๋า และหอยมือเสือ เป็นต้น....โดยพวกมันได้อาศัยอยู่กันเป็นกลุ่มก้อน ตามจุดต่างๆ ณ บริเวณที่เมื่อวานนี้เธอยังไม่ได้มาสัมผัส


ซึ่งก็เป็นบริเวณเดียวกันกับที่เจฟ นักดำน้ำหนุ่มลูกครึ่ง....จะอาสาพาเธอมา ตามที่ได้สัญญากับเธอไว้ตั้งแต่เมื่อวานตอนเย็น....แต่เหตุการณ์ก็กลับตาลปัตร เพราะคนที่เป็นเจ้าของหัวใจเธออยู่นี้ ดันโผล่พรวดมาปรากฏกายราวกับโจรนินจา ที่ไม่ให้ใครรู้ล่วงหน้าได้เลย...แม้แต่เจฟเองที่สนิทกับเขามาก ก็ยังเซอร์ไพรส์ในการมาของเขา


และก็ยิ่งเซอร์ไพรส์มากขึ้นไปอีกเท่าตัว....นั่นก็คือ เจฟได้รู้ว่า กันเป็นเจ้าของหัวใจ ผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่น่ารักถูกใจเขาเป็นอย่างมาก....แต่เขาก็ต้องยอมแพ้ ตั้งแต่ยังไม่ได้ลงแข่ง....เพราะเขารักเพื่อนศิลปินหนุ่มไทย ที่รักการดำน้ำเช่นเดียวกับเขาคนนี้มาก....เขาจึงไม่คิดจะแทงข้างหลังเพื่อนรักอย่างเด็ดขาด....ดังนั้นเจฟจึงต้องส่งมอบหน้าที่ ที่เขาสุดแสนจะเสียดาย ให้กับเจ้าของหัวใจตัวจริงของเธอไปตั้งแต่เมื่อคืน...ที่ทั้ง 3 คน ได้ร่วมดินเนอร์ด้วยกัน


แกรนด์นั่งคิดไปอย่างเพลิดเพลิน เพราะด้วยลมทะเลที่พัดมากระทบตัวเธออย่างเอื่อยๆ อยู่นี้...ช่างสดชื่น เย็นสบายยิ่งนัก จากการที่เรือคายัคมีการเคลื่อนไหวไปข้างหน้าอย่างช้าๆ....เธอรับรู้ได้จากประสาทสัมผัส เพราะยังไม่ได้ยินเสียงจากคนข้างหลัง บอกให้เธอลืมตาขึ้นมาได้....นี่ถ้าไม่ติดว่า กำลังนั่งอยู่บนเรือคายัคลำเล็กๆ เธอจะของีบสักพักจริงๆ...แต่เพราะอยู่กลางทะเลกว้าง จึงไม่สามารถทำดั่งใจได้


แกรนด์รับรู้ถึงการพายเรืออย่างมืออาชีพของคนข้างหลังได้ทุกจังหวะ...ฝีมือการพายเรือเยี่ยมจริงๆ เลยนะกัน....หญิงสาวแอบชมเขาเบาๆ อยู่ในใจ ชมออกจากปากไม่ได้หรอกพ่อคนนี้ เดี๋ยวจะเหลิง!...สักพัก เธอก็รับรู้ได้ว่าเรือคายัคได้หยุดเคลื่อนไหวแล้ว....พร้อมๆ กับเสียงนุ่มๆก็กระซิบแนบติดกับใบหูเล็กของเธอเบาๆ


“รางวัลสำหรับคนเลิกเหวี่ยงอยู่ตรงหน้าแล้ว....ค่อยๆลืมตานะที่รัก”


“..........” ว้าว!!! ภาพที่แกรนด์เห็น ทำเอาถึงกับอึ้ง ได้แต่ร้องดังๆ กึกก้องอยู่ภายในใจเท่านั้น....อัศจรรย์ใจต่อสิ่งที่ได้เห็นอยู่เบื้องหน้า ด้วยความดีใจสุดจะบรรยายออกมาได้....พร้อมๆ กับตื้นตันใจ จนทำให้เธอ ถึงกับพูดไม่ออกเลยทีเดียว....ได้แต่อ้าปากเล็กๆ ค้างไว้อย่างนั้น ก่อนที่รอยยิ้มก็เริ่มเปื้อนไปทั่วทั้งใบหน้าอย่างต่อเนื่องทันที


“ชอบไหม” เสียงนุ่มยังคงถามชิดติดกับใบหูเล็ก พลางยิ้มอย่างเอ็นดูให้กับอาการของคนในอ้อมกอด


“ชะ...ชะ...ชอบมาก มากที่สุดเลยล่ะกัน” แกรนด์ยิ้มให้กับภาพที่เห็นตรงหน้าอย่างเก็บอาการไม่อยู่ ในขณะที่ก็ตอบคำถามของคนข้างหลังไปด้วย


“ที่นี่....เป็นบ้านของพวกเขา เป็นที่ที่ปลอดภัยที่สุดสำหรับพวกเขา....และพวกเขาก็รักที่นี่ ไม่ต่างจากที่พวกเรา ก็รักบ้านของเรานั่นแหล่ะ”


“เจ้าโลมาที่น่ารัก...เราขอมาเยี่ยมบ้านเจ้านะ”
แกรนด์ตะโกนออกไป พร้อมกับมองไปยังเจ้าของบ้านที่ยังคงว่ายวนอยู่รอบๆ เรือคายัคไปมากันเป็นฝูงเล็กๆ ประมาณ 5-6 ตัว....ก่อนที่แกรนด์จะสะดุ้งสุดตัว จนร้องเสียงหลงออกมา
“ว๊าย!!!!”


ตูมมมมม!!! เจ้าปลาโลมาขี้เล่นตัวหนึ่ง กระโดดขึ้นจากผิวน้ำ ในระยะประชิด...เพื่อโชว์ออฟ ให้หญิงสาวผู้มาเยือนคนใหม่นั้น ได้เห็นเป็นของขวัญอันล้ำค่า ที่ไปหาซื้อที่ไหนไม่ได้จริงๆ....แรงพุ่งลงไปยังข้างใต้ทะเลของมัน ทำเอาน้ำทะเลกระเด็นสาดซัดขึ้นมาบนเรือ....จึงทำให้คนนั่งอยู่บนเรือคายัคทั้ง 2 นั้น ต้องเปียกปอนตามๆ กันไป


“ฮ่าๆๆๆ...เข้าใจทักทายสาวสวยจริงๆ เลยนะเรา”
กันหัวเราะตัวโยนให้กับเพื่อนสนิทที่แสนจะฉลาดล้ำของเขา....ทำเอาแกรนด์ที่นั่งตัวแข็ง อ้าปากหวอเล็กน้อย ด้วยความตกใจปนตื้นเต้น ต้องหัวเราะตามไปกับเขาด้วย


และภาพอันสวยสดของพระอาทิตย์ดวงโต ที่กำลังอัสดงอยู่บนขอบฟ้าสีส้มนวลตา....ก็ค่อยๆ เคลื่อนตัวจมหายลงไปในผืนน้ำทะเลสีครามแกมเขียวมรกต เหลือเพียงครึ่งดวงนั้น....ก็ปรากฏอยู่ตรงหน้า ของคนที่นั่งหัวเราะด้วยกันอย่างมีความสุข ในบรรยากาศรอบด้านที่เป็นใจซะเหลือเกิน....พร้อมกับฉายแสงสีทองอ่อนอร่ามตา ให้ทอดยาวไปตามความกว้างใหญ่ของผืนน้ำทะเล....เพื่ออวดความงามของประกายแสงที่ยังคงมีอยู่รำไร ให้วิบวับ ล้อเล่นไปกับเกลียวคลื่นที่ม้วนตัวเข้าหากัน ระลอกแล้วระลอกเล่า


ทำให้แผ่นฟ้า และท้องทะเลที่เห็นอยู่ตรงเบื้องหน้าของหนุ่มสาวทั้ง 2 คนนั้น...คล้ายกับเป็นปฏิมากรรมบนผนังอันสวยงามเหลือคณานัป....ยิ่งกว่าภาพวาดของจิตรกรเอกทุกคนบนโลกใบนี้ เป็นร้อยเท่า พันเท่า....จิตรกรไหนเล่าจะสู้จิตรกรเอกในระบบสุริยะจักรวาลนี้ ที่มีนามว่า “ธรรมชาติ” ได้อีกล่ะ


กันและแกรนด์ หันมามองสบตากันโดยอัตโนมัติ....พร้อมกับสื่อความหมายของหัวใจที่มีทั้งหมดนั้น ผ่านแววตาอันหวานชื่น....และรับรู้ถึงความรู้สึกที่ต้องการจะบอกให้อีกฝ่ายได้รับรู้ โดยไม่ต้องเอ่ยปากบอกออกไปแต่อย่างใด....ก่อนที่กันจะโอบกระชับร่างบางเข้ามาในวงแขนอีกครั้ง และค่อยๆ โน้มหน้าก้มลงมาหาคนในอ้อมกอด....เพื่อให้ปากเข้มได้แตะสัมผัสกับปากบางนุ่มที่หัวใจถวิลหามาตลอดอย่างแผ่วเบา

แล้วจากนั้นจึงเพิ่มความอ่อนหวานให้สัมผัสแห่งรักนี้ ได้ผสานเป็นหนึ่งเดียวกัน ตลบอบอวลไปด้วยความรัก ความอบอุ่น ที่ซึมลึกลงไปถึงก้นบึ้ง ของหัวใจให้มากขึ้นไปอีก....ตามที่หัวใจของเขาได้ปรารถนา ให้ความคิดถึงที่อัดอั้นมานานนั้น ได้มลายลง....และให้หายกับการที่ต้องอยู่ห่างไกลกันเหลือเกินมานานแรมปี....ให้หายกับการนอนหนาวอยู่ข้างนอกห้องนอน เมื่อคืนนี้ด้วย....ขอให้กันได้บอกรักให้อิ่มเอมหัวใจหน่อยเหอะนะ สุดที่รักนะ....ชายหนุ่มได้แต่พร่ำบอกอยู่ในใจ เพราะว่าปากเข้มนั้นไม่ว่างที่จะเอ่ยอะไรออกมาในตอนนี้ (>.<)


คนรักกัน 2 คน ที่หัวใจผูกพันกันมาเนิ่นนาน ต่างแลกเปลี่ยนบอกรักกันด้วยภาษากายอันแสนหวาน.....พร้อมๆ กับมีสักขีพยาน ที่คอยว่ายวนเวียนอยู่รอบๆ เรือไม่ห่างไปไหนไกล....ราวกับว่าพวกมันจะคอยอยู่ร่วมแสดงความยินดี ในความรักแท้ที่ทั้งสองคนนั้น ต่างได้มอบให้แก่กัน ด้วยความมั่นคง และไม่เคยเปลี่ยนแปลงไป











“แต่งงานกันนะครับ...ที่รัก”


แกรนด์มองแหวนเพชรวงเล็กพอดีกับนิ้วนางข้างซ้ายที่ชายหนุ่มเพิ่งสวมให้หลังจากขอเธอแต่งงานจบ...แหวนวงนี้ทำเอาเธอจ้องมองด้วยความรู้สึกที่เป็นสุขล้นในหัวใจ จนมันพองโตคับแน่นไปหมดทั้งอกด้านซ้าย....ด้วยความรู้สึกที่ตื้นตันปนอิ่มเอมหัวใจอย่างสุดที่จะพรรณนาเป็นคำพูดใดๆ ออกมาได้ในตอนนี้....มันเป็นแหวนทองคำขาวแท้ที่ออกแบบเป็นพิเศษ ให้มีรูปดาวดวงเล็กและดวงใหญ่ 2 ดวงประกบติดกัน...มองแล้วก็กลายเป็นดวงเดียวกันอยู่ตรงกลางวงของตัวแหวน ตัวเรือนแหวนประดับด้วยเพชรแท้ เม็ดเล็กๆ 2 เม็ดอยู่ด้านข้างซ้ายขวา


เป็นการสื่อความหมายว่า จากดาว 2 ดวงที่อยู่คนละฟากฟ้า....ได้โคจรกลับมาอยู่ด้วยกันอีกครั้งหนึ่ง....ซึ่งในครั้งนี้จะเป็นการโคจรมาอยู่ด้วยกัน และอยู่ร่วมแผ่นฟ้าเดียวกัน จากนี้ไปจนชั่วนิรันดร์....จนกว่าความตายเท่านั้นที่จะมาแยกร่างของคนทั้ง 2 สอง ให้ต้องไกลห่างกันอีกครั้งหนึ่ง....แต่ก็มิอาจจะพรากหัวใจทั้ง 2 ดวง ให้ห่างไกลกันไปได้อีก ไม่ว่าจะชาตินี้หรือชาติไหนๆ ก็ตาม....ขอให้รักเรานั้นนิรันดร


“ค่ะ”



٩(•̮̮̃•̃)۶٩(-̮̮̃-̃)۶٩(●̮̮̃•̃)۶

...จิ้นบริบูรณ์...




ขอขอบคุณทุกการติดตาม...ที่ยังคงอยู่ด้วย"กัน&แกรนด์" ไม่ห่างหายไปไหน
ขอบคุณ The Star 2 ดวงนี้...ที่ทำให้ฟิคเรื่องนี้ได้เริ่มต้นขึ้นมา และจบลงด้วยความรักจากคนอ่านทุกคน ที่มีให้แก่"กัน(แกรนด์)" ไม่ห่างหาย
และขอขอบคุณกำลังใจอันแสนพิเศษจากทุกคอมเม้นท์...ที่อยู่เคียงข้าง"กัน&แกรนด์" มาโดยตลอด
ไม่มีสิ่งมีค่าใดๆ ตอบแทนให้กับคนอ่านที่น่ารักทุกคน...นอกจากคำว่า"มากกว่ารัก" และผลงานเขียนด้วยหัวใจต่อไปเจ้าค่ะ



♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥ ♥



เพลงประกอบละคร "สี่แผ่นดิน" เดอะมิวสิคเคิล
โดย: กัน นภัทร และ มัดหมี่ พิมพ์ดาว
...ผู้รับบทเป็นคุณเปรม และแม่พลอย ตอนวัยหนุ่มสาว...


ภาพ....ต่างวันย่อมมองต่างไป
ผูกพันและมีสร้างใหม่ หมุนเวียนไม่เคยว่างเว้น
ดีพร้อม... ย่อมไม่มีวันจะเห็น
วันคืนผันแปรเช่นไร ภาพคงผันแปรตามไป


ภาพ....เปลี่ยนวันย่อมแปรเปลี่ยนผัน
แต่ภาพเราสองคู่กัน ผันแปรตามไปบ้างไหม
ภาพเราต่อไปจะเป็นอย่างไร


ภาพเราย่อมแปรเปลี่ยนไป สักวันย่อมต้องจากกัน


เธอทำให้ฉันกลัว


เพียงหัวใจจากฉันจะอยู่นานค้ำฟ้าไม่ได้
เมื่อใดตัวฉันตายเมื่อนั้นหัวใจหยุดพลัน
ไม่มีใครยั่งยืนคู่ฟ้า ไม่มีคำว่าชั่วนิรันดร์
แต่.....จะรักถึงวันสุดท้าย...ตราบวันฉันสิ้นใจ


อย่าพูดเลย...อย่าเอ่ยอย่างนั้น (ต้องเป็นอย่างนั้น)
ภาพเราจากกันสักวัน นึกพลันใจคอไม่ดี


เรา...จงพอใจในภาพวันนี้ ทำใจรับภาพที่มี
จะมองเห็นในความงาม (จะมองเห็นความงาม
เพียงหัวใจจากฉัน จะอยู่นานค้ำฟ้าไม่ได้)


สิ่งใดใดมลาย... ความรักไม่กลายเปลี่ยนผัน


ไม่มีใครยั่งยืนคู่ฟ้า ไม่มีคำว่าชั่วนิรันดร์......


แต่.....จะรักถึงวันสุดท้าย
รักจนเราสองตายจาก...กัน



(เครดิตเนื้อร้องโดย: T_Foo กันเดอะสตาร์.คอม )







แล้วเจอ"กัน" ณ เรือนรัชดาลัยนะเจ้าคะ "พ่อเปรม แม่พลอย" และคนรักกันทุกคน







ปอลิง...แอบจิ้นให้น้องกัน กะน้องแกรนด์ feat. เพลงนี้กัน ในงานแต่งงานของทั้งสอง ณ ริมบึง(ที่ประชุมลับ) ของมหาวิทยาลัยค้นฟ้าคว้าดาวน่ะค่ะ คริ คริ...จิ้นกันเอาเองนะคร๊า จะ Level ไหนก็ตามสบายเจ้าค่ะ...เปรมมี่ก็จะไปจิ้น Level 13 เอาเองในฝันเจ้าคร๊า...อิอิ

Create Date : 03 กันยายน 2554 Last Update : 3 กันยายน 2554 22:33:49 น. Counter : 2466 Pageviews.		21 comments
Share Tweet