คิดถึงเพื่อนๆ เสมอนะคะ ^^

ความทรงจำสีจาง...My puppy love..







" ภาพแห่งอดีต จริงๆ แล้วมันไม่เคยจากไปไหน มันอาจจะซุกอยู่ที่ซอกหนึ่ง
ในลิ้นชักความทรงจำ และอยู่อย่างนั้นมาตลอด จนความทรงจำใหม่ๆ เข้ามาทับ เข้ามาซ้อน ดันมันไปจนสุดลิ้นชัก แต่เมื่อใดก็ตามที่ได้ยินเพลงอย่างนี้แว่วมา
หรือเห็นรูปภาพสีเหลืองๆ แดงๆ เก่าๆ ความทรงจำในครั้งนั้น ก็เหมือนถูกมือซนๆ หยิบมันออกมาปลุกให้กลับมามีชีวิต... อีกครั้งหนึ่ง "
..แฟนฉัน..แด่ความทรงจำในลิ้นชัก..

เมื่อหลายปีก่อนมีใครได้ชมภาพยนตร์เรื่อง " แฟนฉัน " บ้างมั้ยคะ....
สำหรับฉัน ได้ดูเรื่องนี้เพราะลูกๆ อยากดูเห็นว่าเป็นหนังเด็กๆ
...โดยไม่รู้ว่าเพลงที่ตัวเองชอบในตอนนั้นเป็นเพลงประกอบภาพยนตร์เรื่องนี้
" ความทรงจำสีจาง " ของ ปาล์มมี่...
เพลงที่ฟังแล้วนึกถึง ใครคนหนึ่ง ที่รู้สึกอย่างในเพลงจริงๆ

" ไม่เรียกร้องให้กลับมาหรือว่าผลักไส หรืออะไรทั้งนั้น
เก็บเอาไว้ในส่วนลึก ซ่อนอยู่อย่างนั้น รู้ว่ามันไม่ไปไหน
แม้กระทั่งตอนนี้ เขายังอยู่ตรงนี้ ในภาพทรงจำสีจาง จาง
เหมือนว่าจะเลือนหาย คล้ายว่าจะเลือนลาง
บางอย่างก็ยังไม่เปลี่ยนไป ... ในความทรงจำสีจาง จาง "

เวลาต่อมาเมื่อได้ดูหนังเรื่องนี้...ระหว่างดู..จนจบ...
ลูกชาย ถามฉันว่า แม่มีเจี๊ยบของแม่ มั้ย....
ฉันยิ้มบอกว่า มีสิ...เจี๊ยบของแม่....
ภาพความทรงจำในลิ้นชัก..ของฉันก็ถูกรื้อค้น..ด้วยมือซุกซนของเด็กๆ

เสียงเฮฮา..เด็กหญิง ชาย ในซอยเล่นกันสนุกสนาน...ฉันไม่ได้ดูเรียบร้อย
อย่างที่ฉันเป็นอยู่ทุกวันนี้เลย...ฉันซุกซน แก่นแก้ว และเล่นได้ทั้งเพื่อนหญิง เพื่อนชาย
ฉันดูขี้เหร่ที่สุดในหมู่เด็กสาวแถวบ้านนะ ฉันรู้สึกแบบนั้น..
เพราะเพื่อนๆ หน่ะดูคุณหนูกันไปหมด..
มีแต่ฉันนี่แหละ ทะโมน มอมแมม ไม่แต่งตัวแบบผู้หญิงเค้า...
แต่ถึงกระนั้นในวัยเด็กๆ 10-11 ขวบ อย่างฉัน ก็แอบปิ้งเพื่อนในกลุ่มที่สุดแสนขี้อาย
และฉันก็คาดว่า เค้าก็เหมือนเด็กผู้ชายคนอื่นๆ แหละที่ชอบเพื่อนๆ ของฉันมากกว่า
ฉันจะชอบแอบดูว่าวันนี้เค้าใส่เสื้อสีอะไร แล้วก็ใส่ตามเค้า ไม่รู้เค้าจะจำได้มั้ย
เล่นอะไรก็ขอมีส่วนกะเค้าด้วยเพราะอยากอยู่ใกล้ๆ....

ภาพความทรงจำเกี่ยวกับเค้า และ ฉัน...ก็จะเป็นภาพที่เด็ก 2 คนมองหากันอยู่ที่
ดาดฟ้าชั้น 3 ตึกแถวในซอยสูงสุดของดาดฟ้าจะเป็นหลังคาบ้านเรียบๆ วิ่งเล่นได้ค่ะ
ถ้าไม่กลัวตก...เค้าอยู่ฟากตรงข้ามบ้านฉันเยื้องไป 3 ห้อง เค้ามักปีนขึ้นไปบนสุด
ของตึกแล้วเดินมาอยู่ตรงหน้าบ้านของฉันที่ชั้น 3 เพื่อมองมาหาฉัน...ล้อเลียนฉัน
เรียกชื่อเล่นๆ สนุกๆ....จนถึงกาลเวลาผ่านเราก็เริ่มมองกันเฉยๆ จากบนนั้น...
ฉันยังจำดอกเฟื่องฟ้าสวยๆ ที่ชั้น 3 ของฉันได้ ที่ฉันเก็บคิดเอาเป็นตัวแทนของเรา

แล้ววันหนึ่ง...ก็ได้รับข่าวร้ายว่าเค้าต้องย้ายบ้านไปอยู่แถวเจริญนคร..
ฉันยังเด็ก ฉันไม่รู้จักถนนชื่อนี้เลยมันอยู่ส่วนใดหนอไกลแน่ๆ ใช่ไหม...
ฉันรู้สึกไม่อยากให้เค้าไปเลย...
เค้ายังอยู่ ม. 1 ที่โรงเรียนเก่า ตรงข้ามโรงเรียนฉันยังไงเราก็ยังมีโอกาสเจอกันใช่มั้ย...
ฉันจำไม่ได้แล้วว่าตอนนั้นเราคุยอะไรกันยังไง ในการลาจาก รู้แต่เพียงน้องสาว
เค้าเป็นสื่อกลางในการติดต่อให้....เราส่งจดหมายหากันอยู่พักเดียว.....และก็ไม่มีอีก..

ไม่รู้ว่าเพราะอะไร ฉันจำไม่ได้จริงๆ ที่รู้แน่ๆ คือ เมื่อวันที่เค้าย้ายบ้านไปแล้ว
และเค้าก็บอกว่าจะเข้ามาในโรงเรียนฉันนะ....ฉันบอกได้ไงโรงเรียนสตรีล้วน
ผู้ชายเข้ามาจุดเด่นแน่ๆ....แต่เค้าก็เข้ามาค่ะ..ฉันนั่งเรียนอยู่ตึก 1 เค้าเดินผ่านมาหยุดมอง
ฉันนั่งตรงประตู...ห้องเรียนฉันอยู่ตึกแรกชั้นล่าง..เค้า..ช่างกล้าชมัด..
ภาพสุดท้ายในวัยเด็กของเค้า คือภาพเค้าเดินหันกลับมายิ้มให้ฉัน อย่างช้าๆ
และเดินผ่านไป...ยังอยู่ในความทรงจำไม่คลายไปไหน...
และคิดว่าคงไม่มีโอกาสได้พบเค้าอีกแล้ว.....

วันเวลาผ่านเลยจาก เด็ก ม.1 สู่ ม.6
ภาพที่เห็นวันนั้นการพบกันครั้งนั้นคือการเห็นกันครั้งสุดท้าย
จนเมื่อฉันอยู่ ม.6 อายุ 17 .... 6 ปีที่ผ่านมาที่เราไม่ได้ติดต่อกันเลย...
ฉันไม่เคยลืมเค้าหรอก เพราะมองจากหน้าบ้านไปฉันก็จะเห็นบ้านเค้า
แต่ฉันไม่ได้คิดตามหาเค้า...มีความสุขเมื่อนึกถึงภาพสุดท้ายที่ได้เห็นเค้า..
เค้าเองก็อาจลืมฉันไปแล้วก็ได้.....และวันเวลากับกิจกรรมในวัยเด็กที่แสนสนุก
ก็ทำให้ระหว่างเราลางเลือนออกไป.....

จู่ๆ วันหนึ่งฉันก็พบเค้ามายืนหน้าโรงเรียน ยิ้มสดใส หน้าแหลมๆ ตาโตๆ เหมือนเดิม
เราจำกันได้..ใครทักใครก่อนจำไม่ได้ แต่ดีใจที่ได้เจอ..เค้าบอกว่าฉันไม่เหมือนเดิม
ฉันดูเรียบร้อยเป็นผู้หญิงขึ้น เค้าชมว่าฉันสวยขึ้นกว่าเก่า ฉันจำได้ว่าฉันยิ้มๆ ให้
ไม่ค่อยคิดว่าชม เหมือนหยอกเล่นมากกว่านะ.......

ตั้งแต่วันนั้นเค้ามาดักรอหน้าโรงเรียนอยู่อีกกี่วันฉันจำไม่ได้ เค้าโทรมาหาบ่อยๆ
มีวันสุดท้ายวันนั้นฉันอารมณ์เสีย ฉันพูดกับเค้าไม่ดีเลย และเค้าก็เงียบหายไป
กว่าฉันจะรู้สึกตัวว่าเค้าหายไป....ก็หลัง Entrance แล้ว...เค้าคงจากไปจริงๆ แล้ว..

ในแฟนฉัน...เจี๊ยบต้องวิ่งตามน้อยหน่าเพื่อจะเอาหนังยางที่อุตสาห์ร้อยเป็นเส้นใหม่
เพื่อจะไปคืนน้อยหน่า.....เพื่อที่จะบอกน้อยหน่าว่าเค้าเสียใจแค่ไหน
ที่เค้าได้ทำร้ายจิตใจน้อยหน่า
แต่กลับกันค่ะ...ฉันเป็นฝ่ายที่อยากกล่าวคำขอโทษเค้าที่ฉันพูดไม่ดีกับเค้า
ทำให้เค้าหายจากฉันไป....ฉันยังไม่เคยได้มีโอกาสบอกเค้าเลยว่าฉันชอบเค้า....
ส่วนเค้าจะชอบฉันมั้ย ฉันไม่รู้เลยจริงๆ....

ปลายปี 2548....
โทรศัพท์ในบ้านดังหลายครั้ง...ลูกภูวิ่งไปรับ..หันมาบอกฉัน..แม่ๆ มีผู้ชายโทรมาหาคนชื่อ อรวรรณ...
(ชื่อเดิมฉันค่ะ คนที่ติดต่อมามักเป็นพวก เซลล์ทางโทรศัพท์
ที่หารายชื่อลูกค้าจากเบอร์โทร)


เจี๊ยบของฉัน เค้าไม่ได้กลับมาหาฉันเหมือนอย่างในหนัง..
ไม่ได้มาหาในวันที่ฉันแต่งงาน....เค้ามาตามสาย....ที่บังเอิญมันยังเป็นชื่อเก่าฉันอยู่
ซึ่งจริงๆ เค้าควรโทรมาหาฉัน นานแล้ว แต่เค้าไม่ได้ทำ...ถ้าไม่ได้หนังเรื่องนี้
เค้าจะตามหาฉันมั้ย.....แต่ช่างเถอะ....ถึงไง เราก็หากันจนเจอแล้ว....
...เค้ากลับมาแล้ว...เค้าบอกว่า ดีใจที่หาฉันเจอ....และบอกให้ตื้นตันใจว่า
" ผมจะไม่ให้วันจากผมไปไหนอีก...ผมหาวันเจอแล้ว "

26 ปีถ้านับจากวันที่เค้าย้ายบ้านไป กับ 20 ปีที่เราเจอกันครั้งสุดท้ายจริงๆ
เรามีเรื่องคุยกันมากมาย...และคำพูดที่เราไม่เคยคุยกันแบบนี้
เหมือนกับเราเปิดใจคุยกัน..

เค้าถาม - วันเคยดูโอโน่โชว์มั้ย...ถ้าวันเป็นดาราให้พาไปหารักแรก...
ผู้ชายคนนั้นจะเป็นใคร..
(มีการหลอกถาม.....) ฉันถามย้อนกลับ..แล้วถ้าเป็นเค้าหล่ะ...จะเป็นใคร...
เค้าตอบ - วันแน่นอน
ฉัน
....คำตอบของเค้าคือฉัน และของฉันก็คือเค้า....

ในวันเวลาที่ผ่านมาและผ่านเลย...แต่เราทั้งคู่ ยังคงเก็บความทรงจำดีๆ
แบบนี้ต่อกันไว้ในใจ
ซ่อนไว้ลึกๆ และต่างคนต่างใช้ชีวิตเฉกเช่นปกติ...เหมือนทุกวัน...
....เค้าผู้เป็นพ่อของลูกสาววัยน่ารัก..และมีครอบครัวที่น่ารัก...
ส่วนฉันก็อยู่กับลูกชาย 2 คน อย่างมีความสุขดี..โดยไม่ได้คิดมีครอบครัวใหม่...
ฉันมีความสุขแล้ว...มากๆ ด้วย...

ฉันรู้ว่าความรู้สึกดีๆ ของฉันกับเค้า เป็นความรักที่บริสุทธิ์จริงๆ ไม่มีสิ่งอื่นแอบแฝง
เป็นความประทับใจ เป็นอะไรเมื่อนึกถึงแล้วเรียกรอยยิ้มเล็กๆ ในวัยเด็กฉันกลับมาได้
แฟนฉัน..ที่เมื่อก่อนฉันไม่รู้เป็นแฟนเธอหรือป่าวหนอ...

.......เจี๊ยบของฉัน...แด่ความทรงจำสีจาง...My puppy love.......






ขอบคุณ BG สวยๆ ของ oranuch_sri (ดอกไม้สีหวานๆ #1)










Create Date : 29 มกราคม 2551
Last Update : 5 ตุลาคม 2552 13:34:05 น. 26 comments
Counter : 1306 Pageviews.

 
ตลกไหมคะ ว่าปั๊บปี้เลิฟ ของสาวครั้งแจก ชื่อเจี๊ยบ แอบรักมาจนถึงถึงวันนี้ แม้วันนี้เค้ากำลังจะแต่งงาน แต่รักครั้งแรกไม่เคยจางหายไปจากหัวใจเลยคะ น่ารักมากๆคะ


โดย: sawkitty วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:15:10:54 น.  

 
ซึ้งจังเลยพี่วัน ในที่สุดก็ตามหากันจนเจอเน่อะแสดงว่าผู้ชายก็เก็บผู้หญิงที่เค้ารักไว้ในความทรงจำส่วนลึกสุดของหัวใจของเค้าเหมือนกัน

เจี๊ยบของพี่เค้าชอบพี่วันมากเหมือนกันน่ะม่งั้นคงไม่ใจกล้าเข้าไปในโรงเรียนหญิงล้วนแบบนั้น



โดย: Fullgold วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:15:23:55 น.  

 
เกือบเหมือนในหนังเลยเนอะพี่วัน
มะเห็นเหมือนของนุ้งแอนเลยอะ
แบบว่าจำมะได้ว่าเคยมีอะเป่า ปั๊บปี้เลิฟ แบบเนี้ย
จำมะได้ด้วยซ้ำว่ามีความรักครั้งแรกตอนไหน
คนนั้นเป็นใคร ชื่ออะไร

เฮ้อ ความทรงจำสีจืดจางคอด ๆ เลยเนอะ คริคริ

อ้อ ๆ แต่จำได้นะว่าคนสุดท้ายก่อนแต่งงานนะใคร
อ่า..แล้วจำได้อีกอย่างว่า ตั้งแต่มีผู้ชายเข้ามาเกี่ยวข้องในหัวใจเนี่ย
ชอบคนไหนมากที่สุด (ก่อนแต่งงานนะ)


โดย: annie l (Annie l ) วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:16:02:28 น.  

 
ว๊าวว โรแมนติคเหมือนในนิยายเลยค่ะ
ความทรงจำเกี่ยวกับความรักครั้งแรกของเราแรกๆมันก็ดุสวยงามค่ะ แต่เวลาผ่านไปมันก็เลวร้ายขึ้นๆจนไม่อยากจะจำแล้วค่ะ แหะๆ


โดย: เจ้าจ้อย IP: 203.209.124.112 วันที่: 30 มกราคม 2551 เวลา:21:06:12 น.  

 
น่ารักจัง


โดย: juSt JealouS วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:9:44:56 น.  

 

ขอบคุณที่แวะไปเยี่ยมเยียนนะค่ะ จนใจอ่อนยอมเม้ม
ขออนุญาตเป็นเพื่อนคุณวันคนหนึ่งนะค่ะ
"ไม่เรียกร้องให้กลับมา" มันเป็นความทรงจำที่ดีค่ะ อย่างน้อยในชีวิตช่วงนั้นก็ทำให้เรามีความสุข
มีความสุขกับทุก ๆ วันนะค่ะ
ขออนุญาตมาทักทายบ่อย ๆ คงจะไม่ว่ากัน


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:13:45:51 น.  

 
" ผมจะไม่ให้วันจากผมไปไหนอีก...ผมหาวันเจอแล้ว " ถ้ามีใครมาพูดแบบนี้ข้าง ๆ คงตัวเบาไปเลยค่ะ.....
หนังเรื่องนี้ก็ทำให้นึกถึงอารัยหลาย ๆ อย่าง เหมืนอกันค่ะ มีบางเรืองก็ลีมไปแล้วพอได้ดูหนังแล้ว ก็กลับนึกถึงขึ้นมาอีกครั่ง


โดย: PS-pani วันที่: 31 มกราคม 2551 เวลา:18:16:43 น.  

 
คุณวัน เป็นเรื่องที่น่ารักมากๆๆๆ
เป็นเรื่องที่ทำให้เช้าวันนี้ของโอ๋สดใส สว่างพลัน

อ่านแล้วยิ่งแน่ใจว่า รัก มีอยู่จริงบนโลกใบนี้
และบางที รัก กับการ แต่งงานก้เป็นคนละเรื่อง


รักเรื่องแฟนฉันของคุณวันมากๆค่ะ


โดย: เช้านี้ยังมีเธอ วันที่: 1 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:10:08:16 น.  

 
คิดถึงวันเก่าๆ จัง
^_^


โดย: เม-ดา วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:0:54:04 น.  

 
มาทักทายก่อนไปนอนคะ หลับฝันดีคะ


โดย: sawkitty วันที่: 2 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:22:11:42 น.  

 

สวัสดีตอนค่ำ ของ เนเธอร์แลนด์ นะจ้า




** มีความสุขในวันหยุดพักผ่อนนะจ้า **



เป็นเรื่องราวที่น่ารักมากเลยอะจ้าคุณวัน
ถ้าจอมแก่นมีแฟนแบบเนี่ยคงรักตลอดไม่วันจืดจางแน่ๆๆเลยอะ


ขอบคุณ คุณวัน มากนะจ้าที่แวะไปเล่นด้วยกับจอมแก่น


โดย: จอมแก่นแสนซน วันที่: 3 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:1:52:59 น.  

 



โดย: ป้าหู้เองจ่ะ (fifty-four ) วันที่: 4 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:18:36:53 น.  

 
เป็นความทรงจำ และมิตรภาพที่ดีมากๆเลยค่ะ
ไม่ลืมเลือนแน่นอน


โดย: แมงปอ (tonbo2k ) วันที่: 5 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:14:31:40 น.  

 


สวัสดีวันตรุษจีนค่ะ


โดย: ดอกฝิ่นในสายลมหนาว วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:5:35:30 น.  

 
สวัสดียามเช้าคะ มีความสุขสดใสในวันตรุษจีนนะคะ



โดย: sawkitty วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:6:26:00 น.  

 
น่ารักจังค่ะ..เคยมี "เจี๊ยบ"ในความทรงจำเหมือนกัน..

แต่ตอนนี้เค้าอยู่ในที่ที่เราแตะไม่ถึงเสียแล้ว..

ทุกครั้งที่มองย้อนกลับไป ก็ยังรู้สึกได้ถึงความตื่นเต้นดีใจ ที่ได้เห็นหรือได้ยินข่าวของเค้าอ่ะนะคะ..

^^


โดย: i'm not superman วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:8:34:54 น.  

 
ถึงเวลาจะผ่านไปนานเท่าไร

ความรู้สึกดีๆ ก็ยังอยู่กับเราเสมอนะคะ


โดย: ทรายะจัง วันที่: 6 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:17:22:37 น.  

 
อ่านละรู้สึกดีจัง...

ลูกชายเข้าใจถามเนอะ...แม่มีเจี๊ยบของแม่มั้ย....

เรื่องนี้ทำให้นึกถึงได้หลายอย่างเลยล่ะ (เพราะรุ่นเดียวกันเลย) อุบไว้นะตัวเอง อิอิ


โดย: uter วันที่: 7 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:26:26 น.  

 


สวัสดีค่ะ
นึกถึง ความรักสมัยเด็กเหมือนกันค่ะ
ไม่ได้บอกรัก แต่ว่า ก็ประว่า รักแรกพบ ฮ่าาาาาาา
พูดแล้ว นึกถึงมันแล้ว ก็ยิ้มได้นะคะ
เป็นความทรงจำสีสางๆ จริงๆคะ

เรื่องราวของคุณน่ารักดีนะคะ

ถ้าดอกหญ้า ได้แต่งงาน คงจะเขียนเรื่องราวแบบนี้ได้ อิอิ


โดย: ดอกหญ้าเมืองเลย วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:12:48:26 น.  

 
แอบมาเยี่ยมบ้านยามค่ำ ก่อนพี่อัพบล็อกคะ


โดย: sawkitty วันที่: 8 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:19:58:53 น.  

 
แวะมาเยี่ยมและขอบคุณสำหรับคำปลอบใจ ขอให้มีความสุขวันวาเลนไทน์นะคะ


โดย: Summer Flower วันที่: 14 กุมภาพันธ์ 2551 เวลา:11:51:07 น.  

 
และแล้วเข้ามาซอกแซกอ่านเรื่องราวต่าง ๆ ที่พี่วันได้เขียนไว้ ฮะๆๆ อ่านแล้วมีความสุขไปกับพี่วันด้วยเด้อ


โดย: ณี (paerid ) วันที่: 21 มีนาคม 2551 เวลา:19:29:36 น.  

 
ถ้า puppy love ได้อยู่ครองรักกัน ตราบจนแก่เฒ่า
จะมีสุขใดเสมอเหมือนหนอ..

ยังดีที่ได้เจอกันเนอะ
แม้จะสายไปสักหน่อย


โดย: กลีบดอกโมก วันที่: 11 เมษายน 2551 เวลา:17:31:58 น.  

 
ดูเรื่องแฟนฉันกับเด็กๆ เหมือนกันค่ะ

ดูกันจนแผ่นเปิดไม่ใด้แล้วค่ะ

เรื่องของพี่วันน่ารักจัง

รักแรกเหรอ จำใด้แต่หน้าค่ะ หน้าขาวๆ กลมๆมั้ง

แต่จำชื่อไม่ใด้แล้วค่ะ รู้ว่าเค้ามาจากที่อื่น

มาอยู่บ้านเช่าใกล้ๆบ้าน แล้วก็ย้ายไปค่ะ

ฮิ ฮิ จำใด้แค่เนี้ยแหละค่ะ


โดย: BongKet วันที่: 25 พฤษภาคม 2551 เวลา:0:32:20 น.  

 
โห..คุณวัน เรื่องของคุณนี่มันซึ้งยิ่งกว่าในหนังอีกนะครับ แต่ผมสงสัยว่าพระสวามีของคุณจะไม่ทรงพิโรธเอาหรือครับเนี่ย! เท่าที่ผมอ่านมานั้นมันออกแนวคิดจะมีกิ๊กแล้วนะครับ เรื่องแบบนี้เขาว่ากันว่าแค่คิดก็ผิดแล้ว และยิ่งเป็นถ่านไฟเก่าด้วย ยังไงก็รักษาสุขภาพด้วยนะครับ

หนังเรื่องนี้เป็นหนึ่งในหนังไทยไม่กี่เรื่องที่ผมดู แต่ไม่ได้ไปดูในโรงหรอกครับ เช่ามาดู ดูไปก็อดคิดถึงตัวเองตอนเด็ก ๆ ไม่ได้ มันขุดคุ้ยเรื่องราวต่าง ๆ ของผมในวัยเด็ก บางเรื่องผมรู้สึกเหมือนกับว่ามันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อไม่นานมานี้เอง หลายเรื่องผมไม่อยากจะคิดถึงมัน ผมว่าชีวิตคนเราต้องเดินหน้าต่อไป ไม่มีเวลาพอที่จะมามัวแต่เหลียวหลังมองไปยังสิ่งที่เราไม่สามารถจัดการกับมันได้


โดย: ตู้เพลงฯ (ตู้เพลงคนซน ) วันที่: 26 พฤษภาคม 2551 เวลา:14:32:16 น.  

 
คุณตู้คงลืมอ่านตอนท้ายๆ แน่เลยนะคะ

แง แง หาว่าเราเข้าข่ายมีกิ๊ก .... เกลียดคำนี้มหันต์
ไม่ยอมเป็นกิ๊กใครด้วยจะบอกให้นะคะ รู้สึกเสียเปรียบมากๆ
ส่วนพระสวามีไม่มีค่ะ เลิกไปแล้ว เป็น Single mom ค่ะ
เลี้ยงลูกคนเดียว....

ส่วน Puppy love ของวัน ทุกวันนี้เราเป็นเพื่อนกันจริงๆ
เราไม่ใช่แฟนและเป็นเด็กๆ มากมีแค่ความทรงจำดีๆ
น่ารักๆ ค่ะ ในความรู้สึกของวันนะคะ
ส่วนความรู้สึกเค้าคิดว่าไม่ต่าง
เค้าก็เป็นพ่อบ้านที่ดีมากๆ คนหนึ่ง
วันก็เป็นแม่ของลูกๆ ที่คิดว่าจะไม่มีชีวิตคู่แล้วค่ะ
มันทุกข์นะ มันไม่ใช่ความสุข หรือแก่นแท้ของชีวิต
ที่แท้จริง.....

เลยต้องแว่บมาบอกว่า
วันไม่ได้มีกิ๊กเน้อ....ไม่ผิดศีลแน่ๆ ค๊า
บาปหนอ


โดย: Jiji&Kaka วันที่: 29 พฤษภาคม 2551 เวลา:9:47:38 น.  

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

Jiji&Kaka
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]





คลิกสู่บล็อคการแข่งขัน MSS MUSIC CONTEST



พระพิฆเนศ 51 ตา และแสงสีในวันรถติด
**ฟังเพลงย้อนยุคอยู่ที่คลื่น 107.5 **
สำหรับคนวัยหลักสี่ เลยไปถึงห้าแยกปากเกร็ด
คลิกที่



Group Blog
 
<<
มกราคม 2551
 12345
6789101112
13141516171819
20212223242526
2728293031 
 
29 มกราคม 2551
 
All Blogs
 
Friends' blogs
[Add Jiji&Kaka's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.