 |
12 กรกฏาคม 2548
|
|
|
|
..สิ่งที่หายไป เมื่อไรจะหวนคืน..
"เคยบ้างมั้ยที่บางสิ่งที่เคยมีอยู่ในชีวิต หายไปโดยที่เราแทบไม่รู้ตัว"
ฉันมีชีวิตอันแสนเรียบง่าย อยู่คนเดียวในห้องเล็ก ๆ นี้ และของต่าง ๆ มักถูกจัดเก็บไว้อย่างเรียบร้อย ถึงจะไม่เป็นระเบียบเท่าไหร่ แต่ก็อยู่เป็นที่เป็นทาง
รองเท้ายังวางเรียบร้อยอยู่บนชั้นวางรองเท้า
หนังสือและอัลบั้มรูปก็อยู่บนชั้นวางของ
จานชามก็คว่ำอยู่ในตะกร้า
เสื้อผ้าก็อยู่ในตู้เสื้อผ้า ฯลฯ
แต่เมื่ออยู่ ๆ ไป ฉันเริ่มสงสัยว่าที่แห่งนี้ต้องมีอาถรรพณ์ หรือไม่ก็มนต์ดำอะไรซักอย่างควบคุมอยู่ เพราะพอซักกลาง ๆ สัปดาห์ ทุกอย่างในห้องก็จะเปลี่ยนไป....
ทำไมรองเท้ามันวางระเกะระกะแบบนั้น ? บางคู่อยู่บนชั้น บางคู่ก็อยู่ที่พื้น
หนังสือก็มาอยู่ข้าง ๆ หมอน อยู่บนที่นอนไปซะนี่
เสื้อผ้าก็ออกมาแขวนอยู่นอกตู้ บางชุดก็กองอยู่ที่พื้น
เวลาจะกินข้าว จานชามก็ไม่อยู่ที่เดิม ไปอยู่ในตู้เย็นมั่ง อยู่ตรงที่ล้างมั่ง
กล่องคัตตั้นบัด ทำไมไปอยู่บนหลังตู้เย็น ? ฯลฯ
แต่ของเหล่านั้นก็ไม่ได้หายไปไหนนะ เมื่อฉันรวบรวมพลัง เอาชนะอาถรรพณ์เหล่านั้นได้ ทุกอย่างก็กลับไปเรียบร้อยเหมือนเดิม
ฉันเป็นคนน่ารัก..น่ารักมากทีเดียว ((กร๊ากกกก)) เพื่อน ๆ จึงรักใคร่ และมีบางวันที่เพื่อนจะแวะมานอนด้วย
วันนั้นฉันจำได้ว่ามีกองเสื้อผ้าซักแล้วกองอยู่บนพื้น ฉันจึงโกยมันเข้าไปซุกไว้ในตู้เสื้อผ้าเป็นการชั่วคราว โดยที่ยังไม่ได้แยก ไม่ได้พับ
และเพื่อนก็เหมือนอาการปวดท้องขี้...มีมาก็มีจากไป... ฉันก็กลับมาใช้ชีวิตลำพังเหมือนเช่นเคย
ในค่ำวันหนึ่ง ท้องฟ้ามืดครึ้ม ดูน่ากลัว คล้ายเป็นสัญญาณบอกเรื่องร้ายที่กำลังจะเกิดขึ้น!! ฉันเปิดตู้เสื้อผ้าด้านนั้นอีกครั้ง เพื่อนำกองผ้าที่ขยุ้มไว้วันที่เพื่อนมาออกมาพับ ทุกอย่างดูปกติดี... ยกเว้น....
บางสิ่งได้หายไปจากชีวิตของฉันเสียแล้ว... ความประหลาดใจ ฉงนสนเท่ห์ ประเดประดังเข้ามาในห้วงแห่งความรู้สึก ฉันค้นหาไปทุกที่จนอ่อนล้าหมดเรี่ยวแรง ฉันเริ่มหมดหวัง ความรู้สึกแปรเปลี่ยนเป็นความโศกเศร้าในสิ่งที่เกิดขึ้น
กางเกงในเอวสูงสีดำลายลูกไม้ตัวนั้นได้หายไปเสียแล้ว...
กางเกงในตัวนี้ เดิมทีเป็นของแม่ผู้มีจิตใจงามของฉัน ซึ่งฉันขอบริจาคมา เนื่องจากเวลากลับบ้านฉันไม่ค่อยเตรียมกางเกงในไปใส่ ปกติกางเกงในที่บ้านก็มีอยู่บ้างตัวสองตัว แต่วันนั้นมันไม่ได้ซ้ากกกก แม้แต่ตัวเดียว
 และที่สำคัญเมนส์เจ้ากรรมดันมาผิดจังหวะ กางเกงในซึ่งไม่เคยมีความจำเป็นต่อวิถีชีวิตของฉันเลย กลับกลายเป็นสิ่งจำเป็นอย่างยิ่งยวดในวินาทีนั้น
แม่ ๆ มีเกงในที่ไม่ใช้มั่งป่าว ขอตัวนึงจิ
แม่ตอบสนองด้วยเสียงบ่น แจ๊ดๆๆ แว้ด ๆๆๆ ทำไมทำตัวน่าเกลียดแบบนี้เนี่ย!! งึมงำๆๆๆ
เอาเถอะ ยังไงแม่ก็มีสิ่งที่ฉันขอแถมมากับเสียงบ่น ด้วย 1 ตัว เป็นกางเกงในที่แม่ใช้ไปไม่กี่ครั้ง แต่ไม่ถูกใจ ก็เลยเป็นอนุสรณ์เก่าเก็บอยู่ในที่เก็บชุดชั้นในของแม่ ไอ้ฉันก็ไม่ได้ชอบซักเท่าไหร่เล้ย เอวมันสูงเกือบถึงใต้ราวนม ตัวก็ใหญ่กว่าของฉันตั้งเยอะ ตรงด้านหน้าเป็นลูกไม้ แถมยังมีเพชรเม็ดเล็ก ๆ ติดอยู่อีกต่างหาก
แต่..เอาก็เอาวะ
"เออ แต่ก็ใส่สบายดีเหมือนกัน ด้วยเส้นไยผสมไลคร่า"
กรั่กๆๆๆ
ถึงตรงนี้ฉันยอมจำนนต่อโชคชะตา เหลือเพียงความอาวรณ์ถึงสิ่งที่จากไป...
เฮ้อ...ว่าจะเก็บไว้นอนกอด สูดดมซะหน่อย หายไปไหนแล้วเนี่ย...
ผู้ชาย เอ๊ย ! ผู้คนในชีวิตเราก็คงเหมือนกางเกงในละมั้ง ทิ้ง ๆ ขว้าง ๆ ก็หายไปโดยไม่รู้ตัว

Create Date : 12 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 12 กรกฎาคม 2548 12:03:56 น. |
|
16 comments
|
Counter : 762 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: โอวัลติน^_^ วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:04:20 น. |
|
|
|
โดย: ดีใจที่ได้รักคุณ (เก๋าก๊วย ) วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:21:33 น. |
|
|
|
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:29:55 น. |
|
|
|
โดย: ยอดสน วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:49:29 น. |
|
|
|
โดย: ตะเกียงลาน วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:04:04 น. |
|
|
|
โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:17:45 น. |
|
|
|
โดย: eZii วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:18:56 น. |
|
|
|
โดย: เมษา IP: 61.19.220.253 วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:22:10 น. |
|
|
|
โดย: มัชฌิมา วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:17:51:35 น. |
|
|
|
โดย: สเลเต วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:19:07:18 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 12 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:39:31 น. |
|
|
|
โดย: หนูเอ IP: 202.5.81.34 วันที่: 13 กรกฎาคม 2548 เวลา:20:58:47 น. |
|
|
|
โดย: zouthfern (fern_south ) วันที่: 22 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:55:46 น. |
|
|
|
โดย: คนไม่มีรัก IP: 125.25.32.115 วันที่: 19 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:0:35:17 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|