 |
18 กรกฏาคม 2548
|
|
|
|
มดและหอย ผู้น่าสงสาร....
แก๊งๆๆๆ "หอยจ้าหอยยยย...." "หอยแครงหอยแม(ล)งภู่...."
เสียงจากรถขายหอยที่แล่นมาจอดถึงหัวบันไดบ้าน "ซื้อหอยมั้ยคะครู หอยตัวใหญ่ ๆ" คนขายพูดพร้อมเปิดหอยให้ดู ((อืม...หอยเค้าใหญ่จริง))
คนขายหอยเป็นนักเรียนรุ่นน้องฉัน และผ่านการเป็นลูกศิษย์ของแม่มาแล้ว เช่นเดียวกับคนในละแวกนี้แทบทุกคน "เอามาจากไหนล่ะ" แม่ถาม "จากสุราษฎร์... เนี่ย ตัวโต ๆ " น้องคนนี้แต่งงานกับหนุ่มสุราษฎร์ ฯ คงไปเยี่ยมบ้านสามี ขากลับก็เลยขนหอยมาขายด้วย
แต่คิดดูสิ จากสุราษฎร์มาถึงฉะเชิงเทรา หอยมันจะมีสภาพเป็นยังไง เอาหละถึงจะไม่เน่า แต่ก็ไม่เหลือความสด หอยแครงก็หุบแน่น ส่วนหอยแมลงภู่ก็บานอล่างฉ่างไปหมดแล้ว และที่สำคัญหอยเริ่มมีกลิ่น..
แต่ก็เอาเถอะ อุดหนุนซักนิดหน่อยก็แล้วกัน ฉันเลยซื้อมาหอยละ 1 โล
เรื่องหอยรอช้าไม่ได้แล้ว เอากันง่าย ๆ เลยดีกว่า กะว่าจะต้มหอยแมลงภู่ แล้วก็ลวกหอยแครง ฉันรีบเอาหอยไปทำความสะอาด ล้างคราบสกปรก ขัดสีฉวีวรรณหอยจนดูดี ขนก็ไม่มีรกรุงรังเหมือนแรกเห็น แต่ก็ยังมีกลิ่นไม่พึงปรารถนาซักเท่าไหร่ เอาหละ รีบ ๆ หน่อยก็แล้วกัน
"ว้า...ต้องไปตัดตะไคร้ เด็ดใบมะกรูดก่อนสิเนี่ย" ถึงตรงนี้จำใจผละจากหอยที่ปลุกปั้นมากับมือไปชั่วคราว เพื่อไปหาพืชผักเหล่านั้นที่ปลูกไว้ในสวน
ฉันเดินเหยียบย่ำไปบนพื้นดินชื้น ๆ เพราะช่วงนี้ฝนตกบ่อย มีต้นถั่วผี เศษใบไม้ และวัชพืชรองรับไปทุกฝีก้าว แถมยังมีมดแดงออกลาดตระเวนไปทั่วพื้นที่ ต้นกล้วย มะม่วง มะเฟือง ก็เยอะแยะ ทำไมไม่ขึ้นไปเดินเล่นบนนั้นก็ไม่รู้ บางตัวก็เกาะและไต่ลัดเลาะขึ้นมาตามแข้งขา จนฉันต้องกระทืบเท้าและกระโดดให้แรงสั่นสะเทือนทำให้มันร่วงลงไป ฉันพยายามเลี่ยงหลบพวกที่ชักแถวอยู่บนพื้น ก็ไม่พ้นซักที ตัวที่โดนย่ำไปก็คงจะมีบ้าง...
ในที่สุดเดินไปถึงกอตะไคร้อันเป็นเป้าหมาย ช่วงนี้ลำต้นอวบงาม คงเพราะได้ฝนเข้าไปมากพอ
"อย่าช้า ๆ อย่าลืมสิว่าหอยกำลังจะเน่า!!" คิดดังนั้นจึงรีบเอื้อมมือที่ถือมีดอันคมกรีบแหวกผ่านเข้าไปยังโคนต้น แต่แล้วก็ต้องสะดุ้งสุดตัว จ๊ากกก!!! มดกัดหอยยย!!!! ซี้ดดด!! อูยยย!!! เจ็บสุด ๆ เลย
 ฉันมองซ้ายมองขวา เห็นว่าปลอดคน จึงรีบเอามือล้วงเข้าไปในผ้าถุง จับมดได้ก็ดีด ไปเต็มที่ ไอ้มดลามก!! ไปไกล ๆ เลยไป๊!!
ดีนะเนี่ยที่นุ่งผ้าถุง ไม่อย่างนั้นคงต้องยืนบิดอีกหลายกระบวนท่ากว่าจะพ้นความรัญจวนใจนี้ไปได้
แต่มาคิด ๆ ดู มดตัวนั้นก็น่าสงสารมากเหมือนกัน แค่มันหลงเข้ามาในอาณาบริเวณนั้นก็คงตกใจแทบสิ้นสติ ทั้งภาพและกลิ่นก็คงก่อความทรมานให้แก่มันมากเกินทน หรือว่าที่มันมากัดฉันเข้าอาจเกิดจากความไม่ตั้งใจ บางทีสิ่งที่มันพบเจอคงทำให้มันรู้สึกอับเฉา จนอยากฆ่าตัวตายด้วยการกัดลิ้นตัวเอง ??
 แต่ด้วยความรีบ มันจึงกัดถูกผิวของฉันเข้า ?? อืม...อาจเป็นเช่นนั้นก็ได้
ส่วนหอยผู้น่าสงสารในวันนั้นก็ไม่ใช่หอยที่รอถูกต้มอยู่ในหม้อแต่อย่างใด.... หอยกูเอง!!!
Create Date : 18 กรกฎาคม 2548 |
Last Update : 18 กรกฎาคม 2548 15:30:16 น. |
|
19 comments
|
Counter : 675 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: มรกตนาคสวาท วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:11:22:31 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:12:41 น. |
|
|
|
โดย: eZii วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:31:01 น. |
|
|
|
โดย: 555 (พลอยสีรุ้ง ) วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:42:34 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:44:00 น. |
|
|
|
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:12:46:14 น. |
|
|
|
โดย: สเลเต วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:13:43:35 น. |
|
|
|
โดย: lavender_kiss IP: 203.113.81.74 วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:13:48:35 น. |
|
|
|
โดย: เมษา IP: 61.19.220.253 วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:14:04:12 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:15:42:28 น. |
|
|
|
โดย: โทโมกะ วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:21:44:07 น. |
|
|
|
โดย: eZii วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:22:07:24 น. |
|
|
|
โดย: ยอดสน วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:26:30 น. |
|
|
|
โดย: นายอัลมอนด์ วันที่: 18 กรกฎาคม 2548 เวลา:23:58:09 น. |
|
|
|
โดย: Ning_999 วันที่: 19 กรกฎาคม 2548 เวลา:10:38:17 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|
เอ่อ ขออภัยนะคะ ที่ขำไปพร้อมๆ กับความเจ็บปวดของคุณอ้ะ
หงิหงิ