BlogGang.com : : ร่วมรัก...สมัครสมาน : ...From Here To Eternity...(3)

...From Here To Eternity...(3)

"คุณเคยรอที่จะพบหน้าใครซักคนมั้ย ?"

ศพก็คือศพ และสำหรับฉันแล้วศพไม่สามารถ
ทำให้ฉันสะเทือนใจได้มากเท่าคนที่มีชีวิต
...บางคนเดินเข้ามาเงียบ ๆ พร้อมคราบน้ำตา
บางคนหงุดหงิด แสดงความไม่พอใจ
บางคนก็มีสีหน้าเรียบเฉยไร้อารมณ์...
ภาพของผู้คนที่ตามหาบุคคลอันเป็นที่รัก
ทำให้ฉันแอบน้ำตาซึมอยู่หลายครั้ง

...ความจริงฉันขี้แงจะตาย ไม่ค่อยมีใครรู้หรอก...

ไม่ว่าจะเป็นชาวไทยหรือชาวต่างชาติ
ทุกคนต่างมาด้วยความหวังเดียวกัน
คือ ตามหาคนที่ตนรักให้พบและพากลับบ้าน
ถึงแม้จะเหลือเพียงร่างกายที่เน่าเปื่อย
แต่ฉันเชื่ออยู่อย่างนึงว่าถ้ายังไม่พบศพ
ทุกคนจะยังมีหวังให้คนที่ตนตามหายังมีชีวิตอยู่
แม้จะเป็นความหวังอันริบหรี่
ฉันและเจ้าหน้าที่ทุกคนอยากทำหน้าที่ของตนให้ดีที่สุด
ถึงแม้จะเต็มไปด้วยความยากลำบาก
แต่เราอยากให้พวกเค้าได้พบกันอีกครั้ง

"คุณเคยรอที่จะพบหน้าใครซักคนมั้ย ?"
เมื่อได้เจอกันคงมีแต่ความดีใจ
แต่ในวันนี้ฉันชักไม่แน่ใจว่าความรู้สึกเมื่อพวกเค้า
ได้เจอกันเป็นอย่างไรกันแน่
ดีใจที่ได้เจอและในขณะเดียวกันก็เสียใจที่ความหวังว่า
คนที่รออยู่อาจยังมีชีวิตอยู่ พลันดับวูบลง
แต่ถึงอย่างไรก็ดีกว่าการรอคอยอย่างไม่มีที่สิ้นสุดละมั้ง
ถ้าไม่พบร่างคนที่หายไป คนที่ยังมีชีวิตอยู่ก็คง
คลางแคลงใจไปตลอดชีวิต...
************************************
วันนี้กว่าฉันจะกลับมาถึงที่พักก็ย่ำค่ำ
ทำให้อานุภาพของผัดหมี่เจ 2 ห่อ กับส้มอีกหลายลูก
ที่โซ้ยเข้าไปเมื่อกลางวันเริ่มแผ่วแรง

มื้อเย็นเลยจัดการคัพโจ๊กกับมาม่าไปอีกอย่างละ 1 หน่วย
"เแต่ถ้าเป็นแบบนี้ไปซักเดือนนึงเราคงขาดสารอาหารตาย"
ทางที่พักแจ้งว่าน้ำไม่ไหล(อีกแล้ว)
ตายละ!! ต่อให้ซกมกขนาดไหนก็คงไม่อยากนอนหลับ
ไปพร้อมกลิ่นที่ติดตัวมาจากการพลิกศพแบบนี้แน่
((โดยส่วนตัวแล้วก็พอได้นะ แต่เกรงใจคนที่นอนข้าง ๆ น่ะ))

คืนนี้พวกหน่วยกู้ภัยใจดีช่วยสงเคราะห์
โดยการพาพวกเราไปอาบน้ำที่ลำธาร
(โรแมนติกโคตร)
ฉันจัดแจงคุ้ยหาเสื้อผ้าจากกองเสื้อผ้าบริจาคมา 1 ชุด
เพื่อใส่อาบน้ำ
ในที่สุดฉันและเพื่อนร่วมชะตากรรม(ที่รู้จักและไม่รู้จัก)
อีกหลายคนก็กระโดดขึ้นมาอัดแน่นอยู่บนรถกระบะ
คนขับ ๆ เร็วมาก ๆ
((ไม่แน่ใจว่าเป็นสไตล์ของรถหน่วยกู้ภัยรึเปล่า ?))

ลมพัดมาทั้งเย็น ทั้งสดชื่น
หลายคนเริ่มแหงนขึ้นไปมองบนท้องฟ้า
พูดคุยกันถึงดวงดาว...ปนด้วยเสียงหัวเราะ
ท้องฟ้าคืนนี้มืดสนิท
กลาดเกลื่อนไปด้วยดวงดาวที่ส่องแสงสุกใส
สวย...แต่ก็ไม่ต่างจากคืนเดือนมืดที่บ้านของฉันซักเท่าไหร่
สิ่งที่ต่างไปมากคือ คืนนี้ดวงดาวที่ฉันมองเห็นส่องแสงอยู่บนนั้น
ทำให้ฉันนึกถึงทุกชีวิตที่มาจากไปที่นี่....

ลมเย็น ๆ ยังคงพัดต่อไปเหมือนไม่เคยเหนื่อยล้า

ในที่สุดเราก็มาถึงลำธาร
มีเสียงน้ำไหลได้ยินแล้วรู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
เสียงแมลงร้องดังมาจากป่าด้านหลัง
และถ้าฟังดี ๆ จะมีเสียงตุ๊กแกป่าแว่วมาเป็นระยะ
((ฉันคิดว่าเอคงไม่ได้ยิน))
ความมืดปกคลุมไปทั่ว
มีเพียงแสงรำไรลอดมาจากบ้านสองหลังที่อยู่ไม่ไกลนัก
คนขับจึงใช้ไฟหน้ารถส่องมาตรงที่ ๆ เราอาบน้ำอยู่

โอววว...ราวกับมีการอาบน้ำโชว์ แต่ละคนเซ็กซี่ดูไม่ได้เลย

เอกับหนิงในชุดกระโจมอกหลากสี
ฉัน นก และแมะ ในชุดลำลอง
((ออกไปทางเด็กแนว -__-'))
ส่วนพวกผู้ชายก็กางเกงขาสั่น เอ๊ย! ขาสั้นมั่ง
กางเกงในมั่ง
โอวววว...อาาาาา...มีฝรั่งมาด้วย 1 คน
หุ่นพี่ท่านยังกะนายแบบ
((แพล่บ ๆ <- - -เสียงหนิงเลียริมฝีปาก))
น้ำเย็นและใสมาก ๆ
ขนาดเป็นตอนกลางคืนฉันยังมองเห็นพื้นกรวดทรายที่อยู่ใต้น้ำได้...

...และแล้วคืนที่น่าประทับใจกับการอาบน้ำใสใต้แสงดาวก็ผ่านไป...
((อย่างอุตลุต-"-))

พวกเรากลับมาประชุมและพิมพ์ข้อมูลผู้เสียชีวิต
ลงในฐานข้อมูลกันต่อ
ฉันเกือบลืมไปแล้วว่าอีกไม่กี่อึดใจก็จะขึ้นปีใหม่

...ถึงตรงนี้ฉันอยากจะเขียนอะไรบางอย่าง...แต่ไม่กล้า....

Create Date : 06 มกราคม 2548

Last Update : 7 มกราคม 2548 10:02:01 น.

2 comments

Counter : 453 Pageviews.

up blog ใหม่แล้วจ้า อย่าลืมไปเยี่ยมกันบ้างนะ
//cherry.bloggang.com/

โดย: ``|ยัย|ตัว|แสบ|`` (yai_tua_sabb

) วันที่: 6 มกราคม 2548 เวลา:15:38:36 น.

อ่านแล้วก็ได้ความรู้ว่า ผู้หญิงเห็นผู้ชายหล่อๆ ก็เปรี้ยวปากเป็นเหมือนกัน
ชอบดูสาวๆนุ่งกระโจมอกอาบน้ำในลำธาร ไม่เคยเห็นมานานมากแล้ว
"นวลนางแนบน้ำงามเนื้อนวล ดูยั่วยวนชวนพิศ จิตวาบหวาม ละอวบอ่อน เอวองค์ นางนางราม เพลินความงาม สาวรุ่น ดรุณี"
ชอบนอนฟังเพลงนี้เป็นประจำ

โดย: (ลุง)ถึก สไลเดอร์ IP: 81.227.214.107 วันที่: 7 มกราคม 2548 เวลา:4:07:27 น.