|
 |
| 1 | 2 | 3 | 4 | 5 |
6 | 7 | 8 | 9 | 10 | 11 | 12 |
13 | 14 | 15 | 16 | 17 | 18 | 19 |
20 | 21 | 22 | 23 | 24 | 25 | 26 |
27 | 28 | |
|
|
 |
15 กุมภาพันธ์ 2548
|
|
|
|
วาเลนไทน์...และเสียงจากคนที่ฉันรักที่สุด
14 กุมภา วันวาเลนไทน์ เดินไปเดินมา 20 กว่าปี ฉันยังไม่ค่อยเข้าใจเลยว่า "แล้วมันเกี่ยวอะไรกะกรูวะเนี่ย ?"
เมื่อวานของฉันจึง(เกือบ)ผ่านไปอย่างแสนปกติ ชีวิตเบื่อ ๆ 1 หน่วย กำลังเกลือกกลั้วบรรยากาศตอนค่ำอยู่บนที่นอน เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ทั้งเสียงเรียกเข้าและเบอร์ที่แสดง บอกให้รู้ว่าเป็นใครคนหนึ่งซึ่งอยู่ในใจฉันเสมอมา ใครคนที่ฉันรักหมดใจ ยอมได้ทุกอย่าง แม้บางอย่างจะฝืนใจตัวเองเหลือเกิน
เรื่องระหว่างเราเกิดขึ้นนานแล้ว... และฉันก็รู้อยู่แก่ใจว่ามันจะไม่มีวันจบลงง่าย ๆ เค้าอายุมากกว่าฉันหลายปี เป็นผู้ใหญ่ที่มีภาระต้องรับผิดชอบมากมาย และที่สำคัญเค้ามีคนอื่นที่เค้ารักและต้องดูแลเอาใจใส่ นอกจากฉัน
แต่ฉันรู้ว่าเค้ารักฉันด้วยเหมือนกัน
ถึงแม้เราสองคนจะไม่ได้ทำทุกอย่างเท่าที่ใจรู้สึก แต่เรารู้ว่า "เรารักกัน"
ความจริงเราเพิ่งแยกจากกันเมื่อเช้านี้เอง ปกติเค้าก็ไม่ค่อยได้โทรหาฉันนักหรอก แต่วันนี้เค้ามาธุระที่กรุงเทพ และเกือบจะแวะมาหาฉันที่ห้อง ฉันตัดพ้อว่า "ทำไมไม่โทรมาบอกฉันเร็วกว่านี้ เดี๋ยวออกไปหาเองก็ได้" เราคุยกันด้วยน้ำเสียงเรียบ ๆ ไม่แสดงความรู้สึกอะไรซักเท่าไหร่ "ก็การแสดงออกแบบนั้นมันจำเป็นด้วยหรือ ?"
มีบ้างที่เค้าบ่นถึงเรื่องหงุดหงิดเล็ก ๆ น้อย ๆ เกี่ยวกับคู่ชีวิตของเค้า ฉันไม่แปลกใจ เพราะรู้ดีว่าเค้าก็ขี้บ่นแบบนี้เอง ฉันยังถูกเค้าบ่นอยู่บ่อย ๆ ต้องยอมรับว่าคู่ชีวิตของเค้าก็มีข้อเสียอย่างที่เค้าพูดจริง ๆ และสิ่งที่ฉันต้องเข้าใจก็คือ ที่เค้าพูดมาทั้งหมดก็เป็นแค่เรื่องปกติของครอบครัวที่อบอุ่น ครอบครัวหนึ่งเท่านั้นเอง ฉันรู้จักสองคนนี้ดี...ดีมาก
ทุกครั้งที่คุยกันฉันก็ได้แต่พูดให้เค้าสบายใจ ให้เค้าหมดกังวลในตัวฉัน บางทีก็พูดให้เค้าได้หัวเราะ และเมื่อเค้าบอกอะไรแก่ฉัน ฉันก็เชื่อในสิ่งที่เค้าพูดแต่โดยดี จนบางครั้งเกิดคำถามกับตัวเอง "นี่ฉันหัวอ่อนเกินไปมั้ย ?" "ฉันยอมให้เค้ามากไปรึเปล่า ?"
ไม่รู้เหมือนกัน ก็ฉันรักเค้าซะหมดใจขนาดนี้...
....
สิ่งที่พูดคุยกันเมื่อวานก็มีแต่เรื่องทั่ว ๆ ไป ไม่มีอะไรเกี่ยวกับความรัก ไม่มีอะไรเกี่ยวกับวันวาเลนไทน์
แต่เค้าทำให้ฉันได้สัมผัสความรักที่ยิ่งใหญ่ เค้าทำให้ความรู้สึกรัก ๆ ทั้งหลายแหล่ในตัวฉัน ที่ดูเหมือนมันจะหลับอุตุในวันวาเลนไทน์ได้ตื่นขึ้น
ถ้าสงสัยว่าความรักที่แท้จริงอยู่ที่ไหน ไม่ต้องมองหาในที่ ๆ ไกลออกไป ไม่ต้องไขว่คว้าจากใครที่ไหน แค่อย่าลืมว่าความรักอยู่ในใจเรา และอยู่รอบ ๆ ตัวเรานี่เอง
แต่มันน่าแปลกตรงที่ ทั้งที่ฉันรักเค้ามากมายขนาดนี้ ตลอดเวลาที่ผ่านมาฉันไม่เคยบอกให้เค้ารู้แม้แต่ครั้งเดียว
ได้แต่คิดว่าเค้าคงรับรู้ได้เอง....
และในที่สุดฉันก็ยังคงเก็บคำพูดนี้ไว้กับตัวเอง "แม่ บุ๋มรักแม่"
Create Date : 15 กุมภาพันธ์ 2548 |
Last Update : 15 กุมภาพันธ์ 2548 14:54:06 น. |
|
9 comments
|
Counter : 470 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: แม่โกลเด้นฯ IP: 61.91.66.34 วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:12:52:34 น. |
|
|
|
โดย: < h r i s t i A n Vi e ri >> img src=images/smile.gif วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:13:41:31 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:13:57:32 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 15 กุมภาพันธ์ 2548 เวลา:20:29:54 น. |
|
|
|
โดย: วิษณุ IP: 203.113.18.162 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:9:05:42 น. |
|
|
|
โดย: ตูน IP: 125.24.176.2 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:14:57:25 น. |
|
|
|
โดย: เล่ร้อน IP: 125.24.176.2 วันที่: 13 กุมภาพันธ์ 2550 เวลา:15:00:32 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|