|
 |
| 1 |
2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 |
9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 |
16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 |
23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 |
30 | 31 | |
|
|
 |
23 กรกฏาคม 2549
|
|
|
|
ฉันไม่ได้คิดถึงเธอ...
๑๒ กรกฎาคม ๒๕๔๙
ที่ทำงานใหม่ของฉันมีรถรับส่ง บนรถตู้คันนี้มีคนอยู่ซัก...... ? คงซัก ๑๐ คนได้ละมั้ง ? ฉันไม่ได้ใส่ใจเท่าไหร่
รู้แต่ว่าแอร์เย็น อาจเพราะเป็นวันฝนตก
แอร์เย็น..เหมือนเวลาที่ฉันนั่งรถไปกับเธอ เย็น..เหมือนเวลาที่เราดูหนังด้วยกัน
แต่ตอนนี้ไม่มีเธออยู่ข้าง ๆ และไม่มีมือของเราอยู่ในมือของกันและกัน
ต้องโทษแอร์...ที่เย็น...ที่ทำให้คิดถึงเธอ ทั้งที่ความจริง ฉันไม่ได้คิดถึงเธอ
สายฝนจองตั๋วเวลาเดียวกับที่ฉันกลับบ้านแทบทุกวัน ฉันนั่งเอาหัวอิงอยู่กับเบาะด้านหน้า แต่สายตาจับที่กระจก บานเดียวกับที่หยดน้ำฝนแต้มอยู่ เพียงแต่เราถูกตรึงอยู่คนละด้าน
ฉันจ้องตาของหยดน้ำฝน...
เหมือนในคืนฝนตก เรานั่งอยู่ในรถ แสงจากหลอดไฟข้างทางส่องผ่านสายน้ำที่ไหลพลิ้วอยู่บนกระจก เกิดเป็นเงามาตกกระทบภายในรถ จนบนตัวของเราเป็นลายริ้ว ๆ เคลื่อนไหวเหมือนกับสายน้ำบนกระจกนั้น
ในเวลานั้นมันทำให้เพลิน แต่ในตอนนี้มันทำให้ฉัน...คิดถึง
ทั้งที่... ความจริง ฉันไม่ได้คิดถึงเธอ แต่เพราะในดวงตาของหยดน้ำที่จ้องตอบมา มันมีความคิดถึงซ่อนอยู่ ฉันจึงจำเป็นต้องคิดถึงเธอ
ฉันเบนสายตาจากหยดน้ำที่กระจก เอาหน้าผากแนบลงบนหลังมือของมือทั้งสอง ที่โหนเบา ๆ อยู่ที่เบาะด้านหน้า และหลับตาลง ดูเหมือนกำลังจะงีบหลับด้วยความเพลีย... ก็อาจจะใช่...?
รถกระเทือนเบา ๆ เป็นจังหวะสม่ำเสมอ ฉันยังคงหลับตา... จนเมื่อรถแล่นขึ้นบนสะพานข้ามคลองเล็ก ๆ จมูกก็กระแทกน้ำหนักลงบนหลังมือแรงขึ้น จน... ฉันลืมตา เอานิ้วแตะที่จมูกตัวเองเบา ๆ...ไล่ลงมาที่ปาก ..............
.....
เมื่อกี๊เธอไม่ได้แอบหอมตอนที่ฉันเผลอหรอกเหรอ ? ......
เฮ้อ.... ฉันคิดถึงเธอ
คราวนี้ฉันคงไม่โทษสะพาน ไม่โทษอะไรทั้งนั้น ว่าทำให้คิดถึงเธอ ฉันต้องยอมรับแล้วจริง ๆ ว่าความคิดถึงอยู่ข้างในนี่เอง...
...ฉันคิดถึงเธอเหลือเกิน...
ฉันยิ้มให้ความปัญญาอ่อนของตัวเอง แล้วก็ปล่อยให้ใจมันคิดถึงๆๆๆๆๆ เธอไป จน..
เอี๊ยดดด..ด.ด...!!
แพะ!!! ลูกแพะสามตัววิ่งสะเปะสะปะอยู่บนถนน พวกมันตากฝน จนตัวเปียกโชก คงกำลังกลับบ้านเหมือนกันมั้ง ?
ฉันอดห่วงไม่ได้ จนต้องมองตามจนลับสายตา
เพิ่งรู้ตัวว่าเมื่อรถเบรคกระทันหันฉันจึงหันไปสนใจกับสิ่งรอบตัวอีกครั้ง
ต้องขอบใจแพะรึเปล่า ที่ทำให้หยุดคิดถึงเธอได้ ? แม้จะเป็นเพียงชั่วอึดใจ...
ฝนโปรยละอองเล็กลง แต่บรรยากาศรอบ ๆ ตัว ยังคงเย็นเช่นเดิม...
Create Date : 23 กรกฎาคม 2549 |
Last Update : 23 กรกฎาคม 2549 16:07:01 น. |
|
12 comments
|
Counter : 719 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: montagio วันที่: 23 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:45:06 น. |
|
|
|
โดย: ตะเกียงลาน วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:35:48 น. |
|
|
|
โดย: นะ(รก) วันที่: 29 กรกฎาคม 2549 เวลา:23:55:52 น. |
|
|
|
โดย: The Fly วันที่: 1 สิงหาคม 2549 เวลา:10:06:15 น. |
|
|
|
โดย: นายกาเมศ วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:1:14:41 น. |
|
|
|
โดย: หยิ๋งแป๋ม วันที่: 14 สิงหาคม 2549 เวลา:3:04:02 น. |
|
|
|
โดย: izak kiataz วันที่: 26 สิงหาคม 2549 เวลา:23:05:21 น. |
|
|
|
โดย: Ning_999 วันที่: 28 กันยายน 2549 เวลา:10:24:05 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|
บางทีอีกคนอาจจะคิดถึงแกไม่แพ้กันอยู่ก็ได้นะ้