|
 |
| 1 | 2 |
3 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 |
10 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 |
17 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 |
24 | 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 |
31 | |
|
|
 |
7 ธันวาคม 2549
|
|
|
|
สวยน้อยลง
แน่ ๆ เลย!!
สวยน้อยลงรึเปล่า ? วลีจากโฆษณาเครื่องสำอางทางโทรทัศน์ ฉันฟังแล้วเถียงในใจ ไม่จริงหรอก ผู้หญิงเรามีอะไรน่าสนใจมากกว่ารูปกายภายนอกตั้งเยอะ
เนอะ
แต่ ยังไงก็อย่าชะล่าใจเลยดีกว่า เอิ๊กกกกก

เพราะฉะนั้นคนที่สวยมาแต่กำเนิดแล้วแบบฉัน ก็ไม่ลืมให้ความสนใจความงามของตัวเอง...อยู่เป็นระยะ ๆ
หลายเดือนก่อนฉันเคยเดินเข้าร้านเสริมสวยเพื่อ ดัดขนตาถาวร ฉันคิดว่าถ้าไอ้ขนตาสั้น ๆ ทื่อ ๆ ของฉันงอนขึ้นนิดหน่อย ดวงตาซึ่งเป็นหน้าต่างของหัวใจดวงน้อย ๆ นี้ คงมีเสน่ห์ดึงดูดขึ้นมาบ้าง
แต่...ทันทีที่ฉันนอนหลับตาพริ้มให้ช่างบรรเลง ตามกระบวนการสร้างสวย
ช่างก็อุทานว่า อุ๊ย! ขนตาน้องแข็งจัง ดัดไม่ค่อยขึ้นนะแบบเนี้ย
เอ่อ...อ่า..เหรอคะ..
เนี่ยสองวันก่อนก็มีกะเทยเข้ามาดัด แหม ขนตาก็แข็งแบบของน้องนี่ละค่ะ
แง่งงงง...ว่ากูเหมือนกะเทยนี่หว่า!! ฉันส่งเสียงขู่ในใจ

ขนตาแบบเนี้ย ดัดออกมาก็ไม่ค่อยงอนหรอก แถมอยู่ไม่นานอีกต่างหาก ปกติอยู่ได้สามเดือน ของน้องก็จะคลายเร็วกว่านั้น เอ่อ... เดี๋ยวพี่จะทิ้งไว้นาน ๆ หน่อยละกันนะคะ
หนึ่งชั่วโมงผ่านไป...
ฉันเดินออกจากร้านด้วยความผิดหวัง ไม่เห็นมันงอนเลยวะ ดูมันโด่เด่แปลก ๆ ชอบกล ยื่นหน้า กะพริบตาปริบ ๆ ให้ใครดู ก็ไม่มีใครสังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงเลยซักคน มีแต่ ถามว่าผงเข้าตาเหรอ ? เฮ้อ...ชีวิตรันทด
**********************************
อย่างวันก่อนนัดผู้ชาย เอ๊ย! นัดแฟน หลังจากที่ไม่ได้เจอกันมาเกือบสองเดือน
ฉันตื่นเต้นจนนาฬิกาในร่างกายส่งเสียงปลุกแต่เช้า ตื่น ๆ วันนี้มีนัดกับผู้ชาย..ตื่น ๆ วันนี้นัดกับผู้ชาย เลยตื่นแต่เช้า อาบน้ำ แต่งตัว แต่งหน้า ((ฉันใช้เวลาปลุกปล้ำอยู่กับขนตาอยู่หลายอึดใจ))
สิบเอ็ดโมงกว่า ลองโทรไปอรุณสวัสดิ์ โทรไม่ติดแฮะ ฮั่นแน่ ปลายสายยังไม่ตื่นละสิ ไม่เป็นไร เพราะปกติเขาก็ตื่นสายอยู่แล้ว เขาเป็นมนุษย์กลางคืน จนมีบางคนคิดว่าเขาเป็นนกฮูกปลอมตัวมา ระหว่างรอฉันก็เลยไปซักผ้าฆ่าเวลา
เที่ยงครึ่ง เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น กรี๊ดดดด ผู้ช้ายยยโทรมาาาา!!

อุ๊ยตาย!! น่ารักจัง สงสัยกำลังออกเดินทาง ฉันคิดในใจ
ความจริงแล้วเขาโทรมาบอกว่าเพิ่งตื่นนอน เอาเถอะยังไงก็ยังน่ารักจังเหมือนเดิม เขาบอกว่าเดี๋ยวจะรีบมา
ระหว่างรอ ก็หันมาซ่อมแซมความงามด้วยการโบ๊ะแป้งลงไปอีก ก็แต่งหน้ามาตั้งแต่เช้าแล้วนี่
โบ๊ะไปโบ๊ะมาจนสามโมงครึ่ง หน้าหนาได้ที่ ผู้ชายก็มาถึง
เค้าบอกว่าปวดอึ ก็เลยอึก่อนออกจากบ้าน เฮ้อ นอกจากฟุตบอล วินนิ่ง หุ้น เทนนิส เวบบอร์ด ฟอร์มูล่าวัน เปาบุ้นจิ้น อาหารฟรี ทำกับข้าว ล้างจาน ฯลฯ ขี้ยังสำคัญกว่ากูอีกเหรอเนี่ย

แถมพอเจอกัน เค้ายังทักว่า ทำไมวันนี้หน้าดำ ๆ
(((สงสัยว่าจะโบ๊ะจนแป้งเปลี่ยนสีแล้วมั้ง)))
ทั้งที่ทำใจไว้แล้วว่าเขาคงมาช้า
แต่ไม่คิดว่าจะช้าขนาดนี้ เขารู้นี่นาว่าฉันต้องรีบกลับ
ถึงยังไงฉันก็ดีใจที่ได้เจอเขา แต่ความตื่นเต้นกระดี๊กระด๊าที่จะได้เจอมันลดลงกว่าเมื่อเช้าเยอะแล้ว วันนี้คงได้แค่ให้เขาขับรถไปส่งขึ้นรถกลับบ้าน ไม่มีเวลาไปทำอย่างอื่น เพราะฉันจะต้องไปงานกับพ่อตอนค่ำ
แต่...
ผู้ชายอื่นสำคัญกว่าพ่อเสมอ
เอิ๊กกกกก ((ไอ้ลูกอกตัญญู))
ฉันไม่ไปกับพ่อละ แล้วก็ยอมให้แม่บ่นนิดหน่อยก็ด่ะ
ก็อยากอยู่กับเขานาน ๆ
ชวนไปดูหนังดีกว่า
ทั้งที่ไม่มีเรื่องที่น่าสนใจเท่าที่ควร อีกอย่างฉันคิดว่าการดูหนังไม่ใช่กิจกรรมที่เหมาะสำหรับคนที่คิดถึงกันมาก ๆ และไม่ใช่กิจกรรมที่ทำให้คนรู้สึกแน่นแฟ้นเท่าที่ควร เพราะแต่ละคนก็ต้องทุ่มเทความสนใจไปที่หนัง นอกเสียจากว่าช่วงก่อนหรือหลังจากนั้นจะมีเวลามากพอ ที่จะใช้เวลาอยู่ด้วยกัน
ฉันอยากทำอย่างอื่นมากกว่า...
แต่ก็ไม่รู้จะทำอะไร
อยากนั่งคุย...
แต่ฉันกับเขาไม่ค่อยมีเรื่องของเราให้คุยกันซักเท่าไหร่ เรามักคุยกันแต่เรื่องทั่ว ๆ ไป
อ่ะ ตกลงว่าดูหนังละกัน
หนังมันก็เล่นกันไป ต่อสู้กัน โชะเชะ ๆ
หนังสนุกอย่างที่ควรจะเป็น แต่หนังแอ็กชั่นเป็นหนังที่ฉันรู้สึกว่าเราดูครึ่งเรื่อง และเดินออกไปเข้าห้องน้ำอีกครึ่งเรื่อง ก็ยังสามารถเล่าเรื่องย่อได้โดยไม่พลาดแก่นของมัน
ความจริงแล้วหลังจากที่หนังฉายได้ครู่เดียว ฉันรู้สึกได้ว่ามือของตัวเองมันช่างว่างเปล่าชอบกล เอ...เขาไม่จับมือฉันเหมือนก่อนเหรอ ?

เหล่ตามองเห็นเค้านั่งกอดอก เขาบอกว่าหนาว
เมื่อก่อนเค้ายังทำท่าทางเขิน ๆ เอื้อมมือมาฉกมือฉันไปจับแล้วบอกว่าอุ่นอยู่เลย
ฉันนั่งย้ายที่วางมือไปมาอยู่หลายตลบ เดี๋ยววางบนตัก เดี๋ยววางบนที่วางแขน เดี๋ยวเอาขึ้นมาเกาแก้มเกาคางตัวเอง
เอ...สงสัยยังไม่สังเกตแฮะ

และก่อนที่หนังจะจบ ฉันก็ฉกเอามือของเขามาจับไว้
หมับ!!! เย้! การพยายามจับมือกับผู้ชายตอนดูหนังของฉันประสบผลสำเร็จแล้ว!!

ฉันจับมือเขาไว้แป๊บเดียว ก่อนที่จะปล่อยมันอิสระเหมือนเดิม ด้วยความเกรงใจ เพราะท่าทางคงอยากเอามันกลับไปกอดอกไว้อย่างเดิมเต็มที่แล้ว
เฮ้อออ...สงสัยว่าฉันจะสวยน้อยลงแน่ ๆ เลย!!!
Create Date : 07 ธันวาคม 2549 |
Last Update : 7 ธันวาคม 2549 15:41:03 น. |
|
21 comments
|
Counter : 615 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: Koh IP: 125.24.30.53 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:16:57:08 น. |
|
|
|
โดย: ป้าหู้เองค่ะ (fifty-four ) วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:17:30:26 น. |
|
|
|
โดย: บูรพกาล (กลกาล ) วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:17:32:21 น. |
|
|
|
โดย: romee IP: 202.44.37.111 วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:17:32:30 น. |
|
|
|
โดย: จาโยจัง วันที่: 7 ธันวาคม 2549 เวลา:20:26:53 น. |
|
|
|
โดย: ยอดสน วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:0:04:23 น. |
|
|
|
โดย: มินนี่ซะงั้น IP: 124.120.161.202 วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:0:52:00 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 8 ธันวาคม 2549 เวลา:7:35:44 น. |
|
|
|
โดย: izak kiataz วันที่: 9 ธันวาคม 2549 เวลา:17:47:54 น. |
|
|
|
โดย: Ning_999 วันที่: 10 ธันวาคม 2549 เวลา:23:05:49 น. |
|
|
|
โดย: kuk ((น้อง Big Ass คนเดิม)) IP: 58.137.15.150 วันที่: 12 ธันวาคม 2549 เวลา:14:17:10 น. |
|
|
|
โดย: JewNid วันที่: 12 ธันวาคม 2549 เวลา:16:49:09 น. |
|
|
|
โดย: izak kiataz วันที่: 12 ธันวาคม 2549 เวลา:17:59:42 น. |
|
|
|
โดย: brabra (brabra ) วันที่: 13 ธันวาคม 2549 เวลา:13:45:43 น. |
|
|
|
โดย: นายกาเมศ วันที่: 17 ธันวาคม 2549 เวลา:16:19:23 น. |
|
|
|
โดย: prncess วันที่: 21 ธันวาคม 2549 เวลา:7:51:26 น. |
|
|
|
โดย: ยอดสน วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:13:37:50 น. |
|
|
|
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 23 ธันวาคม 2549 เวลา:16:57:34 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 25 ธันวาคม 2549 เวลา:13:06:30 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|
ประหยัดไฟจนขี้หนาว มือเย็น [ หายด้าน ] ละมั้ง