|
 |
1 | 2 | 3 | 4 | 5 | 6 | 7 |
8 | 9 | 10 | 11 | 12 | 13 | 14 |
15 | 16 | 17 | 18 | 19 | 20 | 21 |
22 | 23 | 24 | 25 | 26 | 27 | 28 |
29 | 30 | 31 | |
|
|
 |
14 ตุลาคม 2549
|
|
|
|
บ่มอยู่ ไม่ได้ดอง!!
บางที..ฉันเคยคิดว่าประโยชน์ของบ้านเลขที่อาจมีแค่ เป็นปลายทางสำหรับการเดินทางของจดหมาย เท่านั้นเอง ทั้งที่ฉันก็ไม่ได้เขียนจดหมายบ่อยนัก และถ้าลองคุ้ยหาจดหมายที่มีอยู่ในครอบครองก็มีอยู่ไม่กี่ฉบับ
เดือนก่อนดา เขียนจดหมายส่งมามีความหนารวมกันเป็น ๑ ปึก เล็ก ๆ จดหมายของดาเป็นกระดาษโน้ตรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส กว้าง ยาวประมาณ ๓ นิ้ว แยกส่งมา ๒ ซอง หนำซ้ำยังไม่ยอมเรียงหน้าหรือเขียนเลขหน้ากำกับมาด้วย
อาจตั้งใจให้จดหมายชุดนี้เป็นเกมลับสมองน้อย ๆ ของเพื่อนไปในตัว อ่านไปปะติดปะต่อไป... อืม...เข้าใจเล่นนะเพื่อน
ฉันเคยบอกดาว่าเวลาส่งจดหมายถึงกันไม่ต้องโทรมาบอกก่อน เฮ้ย! วันนี้ส่งจดหมายถึงแกว่ะ และไม่ต้องโทรติดตามผลแบบวันต่อวัน จดหมายถึงรึยังงง...ง..
เพราะเวลาได้รับจดหมายแบบไม่รู้เนื้อรู้ตัว มัน ให้ความรู้สึก มากกว่าแบบรู้ตัว อยู่หลายต่อม ซึ่งดามันก็อุตสาห์ไม่ลืม... ....
.........
..
ไม่ลืมที่จะโทรมาบอกก่อนทุกที 
...แปลกดีที่เรื่องส่วนตัวของเรา เดินทางมาหาเราด้วยมือของชาวบ้าน...
ถ้าถามว่าฉันชอบจดหมายมั้ย ฉันตอบได้แบบชัดถ้อยชัดคำว่า ชอบสิ! ฉันชอบได้รับจดหมาย ชอบอ่านจดหมาย และ เอ่อ... ...คิดว่าคงชอบเขียนจดหมายอยู่เหมือนกัน ถ้าไม่ใช่เวลาที่อาการของโรค(ขี้เกียจ)ประจำตัวกำเริบ...
เชื่อมั้ยว่าตั้งแต่เกิดจนโตมาเป็นสาวน้อยน่ารักในปัจจุบัน  นอกจากจดหมายปกติแล้ว ฉันยังเคยได้รับจดหมายไม่ปกติด้วย
ฉันหมายถึงจดหมายรักอะไรแบบนั้นน่ะ ((กริ๊วววว))  และที่บอกว่าไม่ปกติ ก็เพราะมันเป็นจดหมายรักจากคนที่ยังไม่เคยรักกันซักหน่อย
เรื่องนี้ห้ามลบหลู่ เพราะถึงแม้จะไม่น่าเชื่อ แต่คนอย่างฉันก็เคยได้รับจดหมายรักกับเค้ามาแล้วจริง ๆ!! ((เอิ๊กกกก.....)) ที่เหลืออยู่พอจะใช้เป็นหลักฐานในชั้นศาลได้ก็มีเพียงสองฉบับ น่าเสียดายที่ตอนนี้จดหมายต้นฉบับทั้งสองไม่ได้อยู่ในมือ ฉบับหนึ่งสำบัดสำนวนเหลือร้าย จนฉันไม่สามารถถ่ายทอดได้ตรงทุกตัวอักษร ไม่อย่างนั้นอาจมีใครได้อิ่มเอมจนขนหัวลุกชันกันไปเลยทีเดียว
เอาเถอะ เพราะที่มันตราตรึงอยู่ในหน่วยความจำของฉัน...ก็เกินพอแล้ว เช่น ผมเคยมั่นใจในตัวเองมาตลอด แต่ครั้งนี้คุณทำให้ผมเป็นเหมือนผู้รักษาประตูที่รับบอลพลาดครั้งเดียว แล้วเสียความมั่นใจไปตลอดฤดูกาล เปิดตัวกันแบบนี้เลยเชียว..
หรือ ในบรรดาผู้หญิงที่ได้พบเจอในครั้งนั้น คุณโดดเด่นกว่าใคร ((ประโยคนี้ฉันอ่านไปก็ได้แต่พยักหน้าหงึก ๆ...เห็นด้วย ๆ อิอิ))
และคำลงท้ายที่สะท้านหัวจิตหัวใจ อย่าง ตราบใดที่พระอาทิตย์ยังคงขึ้นทางทิศตะวันออก และตกทางทิศตะวันตก คุณจะเป็นดวงอาทิตย์ที่ฉายแสงในใจผมตลอดไป 
ทั้งที่จดหมายฉบับนี้เป็นการเขียนมาตัดพ้อ ว่าฉันทำให้เค้าอกหัก(ตอนไหนวะ?) แต่อ่านแล้วรู้สึกได้ว่ามีนัยแอบแฝงถึงการเชิดชูคุณสมบัติของตัวเองที่แทรกอยู่ในเนื้อความเป็นระยะ คล้ายอยากให้ฉันรู้สึกเสียดายที่พลาดโอกาสจากผู้ชายดี ๆ อย่างเค้า
อีกฉบับเขียนเป็นกลอนฝากรัก และวาดรูปแมวมาด้วย ๑ ตัว ลงชื่อว่า คนที่แอบชอบเธอ
นี่ก็ผ่านมาเกือบสิบปีแล้ว ฉันยังไม่ระแคะระคายเลยว่าใครคือ แอบ คนนั้น ฉันจึงสรุปเองว่าเจ้าของจดหมายฉบับนี้ ตอนเด็ก ๆ น่าจะเคยเป็นแชมป์โป้งแปะระดับอำเภอมาก่อน เพราะแอบเก่งเหลือเกิน!!
สองฉบับนี้คือจึงเป็นจดหมาย(รัก)ที่งัดขึ้นมาอ่านทีไรก็ ขำ ๆ ได้ทุกที
ฉันว่าจดหมายมีผลต่อจิตใจนะ อย่าว่าแต่จดหมายเลย อีเมล์ก็ทำให้รู้สึกดีได้
ทุกวันนี้หลายครั้งที่ผู้คนเลือกส่งอีเมล์ถึงกันแทนจดหมาย ฉันก็เหมือนกัน ... และถึงแม้จะมีบางอย่างที่คล้ายกัน แต่ทั้งจดหมายและอีเมล์ก็มีหลายอย่างที่ต่างกัน...
สำหรับฉัน... ...ชอบลายมือ รวมถึงร่องรอยต่าง ๆ ที่อยู่ในจดหมายมากกว่า... ...ชอบที่จดหมายสามารถเก็บไว้ในกล่อง ในลิ้นชัก หรือใต้หมอนได้... ...ชอบความรู้สึกตอนคลี่ออกอ่าน และตอนพับเก็บ... หลายครั้งยังสงสัยว่า มันมีอะไรบางอย่างซ่อนอยู่ตามรอยพับของจดหมายรึเปล่า ฉันจึงต้องบรรจงพับให้ตรงรอยเดิมก่อนเก็บทุกครั้ง...
อาจมีความใส่ใจของคนเขียนกับคนอ่านซุกซ่อนอยู่ตามรอบพับของจดหมายก็ได้นะ ?
สำหรับฉัน... ...จดหมายเป็นไทม์แมชชีนบรรจุซอง พาเราย้อนเวลาได้... (ฉันเกือบลืมไปแล้วว่าพวกเราเคยกรี๊ดวง Blur กันมากแค่ไหน ถ้าไม่ได้กลับไปเห็นท้ายจดหมายฉบับหนึ่งที่ดา ลงชื่อว่า Da Coxon ซึ่งเป็นนามสกุลของGraham Coxon มือกีตาร์วงนี้)
...และถ้าจดหมายเป็นผลไม้ มันคงเป็นผลของความรู้สึกที่สุกงอมตามธรรมชาติ ที่อาจต้องใช้เวลาในการเพาะบ่ม..นานสักหน่อย กว่าจะได้ลิ้มรส แต่จากประสบการณ์ ฉันว่าผลไม้เหล่านี้มักจะหอม..หวานกว่า...
ฉันเขียนจดหมายตอบดาเสร็จแล้ว แต่ไม่รู้ว่าจะส่งไปเมื่อไหร่ คงอีกซักวัน..หรือสองวัน แหะแหะ รอให้มันหวานน่ะเพื่อน!!
Create Date : 14 ตุลาคม 2549 |
Last Update : 14 ตุลาคม 2549 14:44:09 น. |
|
15 comments
|
Counter : 718 Pageviews. |
|
 |
|
|
โดย: พี่แป๋ม IP: 202.28.100.133 วันที่: 14 ตุลาคม 2549 เวลา:14:10:20 น. |
|
|
|
โดย: kuk IP: 124.120.204.130 วันที่: 15 ตุลาคม 2549 เวลา:21:59:47 น. |
|
|
|
โดย: Ning_999 วันที่: 18 ตุลาคม 2549 เวลา:18:02:14 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 19 ตุลาคม 2549 เวลา:14:26:11 น. |
|
|
|
โดย: นายคึกรักฯ วันที่: 4 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:04:27 น. |
|
|
|
โดย: พลอยสีรุ้ง วันที่: 9 พฤศจิกายน 2549 เวลา:13:01:48 น. |
|
|
|
โดย: keyzer วันที่: 10 พฤศจิกายน 2549 เวลา:2:38:18 น. |
|
|
|
โดย: izak kiataz วันที่: 18 พฤศจิกายน 2549 เวลา:15:18:28 น. |
|
|
|
โดย: สวยที่สุด IP: 125.25.155.47 วันที่: 19 พฤศจิกายน 2549 เวลา:14:43:50 น. |
|
|
|
โดย: หนูชล วันที่: 20 พฤศจิกายน 2549 เวลา:10:11:47 น. |
|
|
|
โดย: หยิ๋งแป๋ม วันที่: 23 พฤศจิกายน 2549 เวลา:9:12:21 น. |
|
|
|
โดย: จอมอสูร วันที่: 3 ธันวาคม 2549 เวลา:17:23:05 น. |
|
|
|
โดย: กุมภีน วันที่: 4 ธันวาคม 2549 เวลา:15:04:41 น. |
|
|
|
| |
|
 |
ร่วมรัก...สมัครสมาน |
|
 |
|
Location :
[ดู Profile ทั้งหมด]
|
ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]

|
ทุก ๆ วันที่ผ่านเข้ามาในชีวิต มีความพิเศษอยู่ในตัวเอง แม้ว่ามันจะแสนเรียบง่าย แค่ไหนก็ตาม
ทุก ๆ คนที่ผ่านเข้ามาผูกพัน ก็เป็นคนพิเศษ ในชีวิตของฉันเหมือนกัน เพราะฉะนั้น..
"อย่าขัดขืน..มีอะไรส่งมาให้หมด!!"
|
|
|
เพราะได้รับข้อความ SMS ยามวิกาล
คิดว่าเป็นของหนุ่มไหนมาหลงเสน่ห์เข้าแล้ว
กับข้อความที่ว่า
แบงค์รักนุชนะ
ป้าแป๋มจะบ้าตาย
ไม่รู้ป่านนี้จะรู้ตัวหรือยังว่าส่งผิดคน