ฝ่าลมหนาว เที่ยวเมืองปากน้ำ (ตอนที่ 3)

คลิกเพื่ออ่านตอนที่ 1

คลิกเพื่ออ่านตอนที่ 2

ตามมาครับ จะพาไปเที่ยวปากน้ำต่อ

จากป้อมพระจุลฯ เราเดินทางไปกันที่บ้านสาขลา มารู้ทีหลังว่าชื่อเรียกบ้านสาขลานี้ เพี้ยนมาจากชื่อบ้านสาวกล้า (ไม่รู้เพี้ยนอีท่าไหนนะเนี่ย) มีเรื่องเล่ากันว่า เมื่อครั้งเสียกรุงศรีอยุธยาครั้งที่ 2 ผู้ชายออกไปรบกันหมด ในหมู่บ้านจึงเหลือแต่ผู้หญิง เมื่อทัพพม่าผ่านมา ผู้หญิงในหมู่บ้านพากันฉวยอาวุธเท่าที่พอจะหาได้ออกไปต่อสู้กับทหารพม่าอย่างกล้าหาญ บางคนแบกสากตำข้าวขนาดใหญ่ออกมาเป็นอาวุธ ต่อสู้จนทหารพม่าล่าถอยไป จึงเป็นที่มาของชื่อหมู่บ้านสาวกล้า ก่อนที่จะเพี้ยนมาเป็นหมู่บ้านสาขลาในปัจจุบัน

ที่บ้านสาขลา เราได้รับชมการสาธิตทำกุ้งเหยียด และสาธิตการทำปูสต๊าฟ กุ้งเหยียดเป็นสินค้าขึ้นชื่อของบ้านสาขลา เป็นสินค้า OTOP ระดับ 5 ดาว ของจังหวัดสมุทรปราการ มีเฉพาะที่นี่แห่งเดียว (หมายความว่ายังไม่มีใครเลียนแบบ) ฟังชื่อแล้วอาจจะงง ที่จริงแล้วกุ้งเหยียดก็คือกุ้งต้มหวานต้มเค็มนั่นแหละ แต่ตัวกุ้งจะไม่งอเหมือนกุ้งต้มทั่วไป ลำตัวจะเหยียดตรง กรรมวิธีที่ทำให้ลำตัวกุ้งเหยียดตรงก็คือการยืดตัวกุ้งวางซ้อน ๆ กันในหม้อ แล้ววางทับด้วยเขียง จากนั้นก็ตามด้วยครก ส่วนปูสต๊าฟ จะใช้ปูขนาดใหญ่ที่ตายเอง เพราะปูเป็น ๆ จะขายได้ราคากว่าปูสต๊าฟ โดยเฉพาะปูขาวมีราคาแพงมาก


สาธิต การทำปูสต๊าฟ


ปูสต๊าฟ ตัวนี้ใหญ่มาก


โฉมหน้า กุ้งเหยียด

หลังจากที่คณะของเราชมการสาธิตเรียบร้อยแล้ว ก็ต้องตัดสินใจว่าจะเลือกไปล่องเรือชมป่าชายเลนหรือจะไปดูปูรามเกียรติ์ คือการเขียนลวดลานศิลปะไทยเรื่องราวรามเกียรติ์ละลงรักปิดทองบนกระดองปู ผมตัดสินใจไปล่องเรือชมป่าชายเลน


คลองสาขลา มองเห็นวัดสาขลาอยู่ด้านซ้ายมือ

ก่อนจะลงเรือเราแวะที่วัดสาขลา ที่นี่มีพระปรางค์เอียงอยู่ริมคลอง ตอนแรกที่สร้างขึ้นมาไม่เอียง เมื่อร้อยกว่าปีก่อนเกิดดินทรุดตัว น้ำเอ่อขัง พระปรางค์ก็เลยเอียงตั้งแต่นั้นมา


พระปรางค์เอียงที่วัดสาขลา


ภาพข้างบนผมล้อเล่น จริง ๆ แล้วไม่ได้เอียงขนาดนั้น ภาพนี้พยายามถ่ายเปรียบเทียบกับเสาวิทยุ แต่ผมก็ยังถ่ายภาพเอียง

เรือหางยาวลำใหญ่พาเราออกจากคลองสาขลา สู่คลองสรรพสามิต ชมความงามของสองฝั่งคลอง ขณะที่นั่งเรือไปผมพบว่าที่นั่นมีคลองมากมาย จนดูเหมือนสมุทรปราการจะถูกซอกซอนไปด้วยสายน้ำทั้งจังหวัด เมื่อเรือนำเรามุ่งหน้าสู่ทะเล ด้านซ้ายเป็นสมุทรปราการ ส่วนด้านขวามือเป็นเขตบางขุนเทียนของกรุงเทพมหานคร


เรือลำนี้กำลังจะพาเราออกทะเล


ริมฝั่งน้ำ

คลื่นแรงขึ้นเมื่อเรามาถึงทะเล ผมรู้สึกว่าเรือที่เรานั่งไปเล็กลงอย่างฉับพลันทันที ทะเลเบื้องหน้ากว้างใหญ่ คลื่นทะเลโยนเรือของเราไปมา ลุงคนที่พาเราไปบอกว่านี่ถือว่าเบา ถ้าลมแรง ๆ ไม่กล้าพาพวกเราออกทะเล

เราไม่ได้ออกไปไหนไกลนัก หลักเขตของกรุงเทพมหานครปักตรึงมั่นคงอยู่ท่ามกลางคลื่นทะเล จุดหมายสุดท้ายของเราอยู่ที่นั่น เรือลำเล็กหันหัวพาเรากลับ เมื่อเข้าสู่ลำคลองเรือลำนั้นก็กลายเป็นเรือลำใหญ่เหมือนเดิม


เสาหลักเขตกรุงเทพมหานคร เมื่อก่อนอยู่บนบก แต่น้ำทะเลเซาะตลิ่งจนตอนนี้เสาหลักนี้อยู่ในทะเลแล้ว

เราลาจากบ้านสาขลามาด้วยเวลาที่ช้ากว่ากำหนดการไปประมาณชั่วโมงเศษ ระหว่างที่อยู่บนรถ ผมถึงรู้ว่า คนอื่น ๆ เขาได้รับแจกกุ้งเหยียดติดไม้ติดมือมาด้วย แต่ผมไปอยู่ตรงไหน ทำไมไม่ได้รับแจกกับเขาก็ไม่รู้

จบเรื่องราวการท่องเที่ยวเมืองปากน้ำเพียงเท่านี้ แต่ตั้งใจว่าพรุ่งนี้จะเก็บตกภาพบรรยากาศที่ถ่ายไว้มาให้ดูกันครับ

Create Date : 27 ธันวาคม 2548 Last Update : 17 มกราคม 2559 22:50:06 น. Counter : 1797 Pageviews.		17 comments
Share Tweet