Group Blog
 
<<
มกราคม 2553
 12
3456789
10111213141516
17181920212223
24252627282930
31 
 
23 มกราคม 2553
 
All Blogs
 
ตอนที่ 24 วิ่งอย่างเร็ว

.....................130


หลังจากกลับมาจากโรงพยาบาลศิริราช เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ล้มตัวลงนอนบนเตียงนอนของฟ้าสวย และคิดว่าตอนนี้ วิญญาณของฟ้าสวยนั้น เธออยู่ที่ไหน เธอกำลังเฝ้ามองร่างกายของเธออยู่หรือไม่



แล้วเอกวิทย์ควรจะทำอย่างไรกับร่างกาย ร่างนี้ของฟ้าสวยดี เอกวิทย์นอนคิด และถามฟ้าสวยทั้งคืน แต่.......ฟ้าสวยไม่ตอบกลับมาเลยแม้แต่น้อย


และในคืนนั้น........เอกวิทย์นอนหลับ และฝันไปว่า ได้อยู่ในสถานที่แห่งหนึ่ง ซึ่งมีลักษณะเป็นแหลมที่ยื่นลงไปในทะเล และดูเหมือนว่าจะร้างผู้คน ซึ่งเอกวิทย์ก็ได้พบกับฟ้าสวยที่นั่น



ฟ้าสวยถามเอกวิทย์ว่า สบายดีไหม เอกวิทย์ก็บอกว่า สบายดี ฟ้าสวยบอกว่า ช่วยดูแลร่างกายของเธอด้วย กรุณาอาบน้ำให้บ่อยๆ และดูแลแม่ของฟ้าสวยให้ดี เพราะความรักของแม่ของฟ้าสวย และทุกคนที่รักฟ้าสวยจะช่วยทดแทนสิ่งที่เอกวิทย์ขาดหายไป ซึ่งเป็นสิ่งที่เอกวิทย์เรียกหามาตลอดทั้งชีวิต


ฟ้าสวยในความฝันนั้นยังบอกอีกว่า ให้ดูสถานที่นี้ให้ดีๆ ซึ่งเป็นแหลมที่ยื่นลงไปในทะเล ฟ้าสวยบอกว่า ให้เอกวิทย์มายังสถานที่ที่นี้ให้ได้ อย่าน้อยสักครั้งก็ยังดี


แต่สิ่งที่เอกวิทย์อยากรู้มากที่สุดนั่นก็คือ เรื่องราวที่เกิดขึ้น มันเกิดขึ้นได้อย่างไร และจะเป็นอย่างไรต่อไป ฟ้าสวยยิ้มและตอบเอกวิทย์ว่า “มันเป็นเรื่องที่เกินความเข้าใจ แล้วทุกสิ่งทุกอย่างก็จะดีขึ้นเอง” จากนั้น ฟ้าสวยในความฝันก็เดินจากเอกวิทย์ไป


ในคืนนั้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยตื่นตี 4 มันช่างเป็นช่วงเวลาแห่งความเงียบสงัดจริงๆ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั่งคิดและทบทวน คำพูดของฟ้าสวยในความฝันที่ค่อนข้างเลือนราง แต่เขาก็ไม่เข้าใจความหมายนั้น เอกวิทย์เคยคิดว่าตัวเองฉลาดสุดเลิศล้ำ แต่ความจริงแล้ว ในวันนี้เอกวิทย์กลับคิดว่า ตัวของเขาเองนั้นกลับโง่เขลายิ่งนัก


เสียงไก่ขันข้างบ้าน ทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยรู้สึกว่า เป็นการเริ่มต้นวันใหม่ที่ดีซะจริงๆ แต่ปัญหาก็มีอยู่ว่า เจ้าหมาของคนข้างบ้านนี้สิ เห่า หนวกหูจนน่ารำคาญ

....................131


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เลยขว้างรองเท้าลงไป หมายว่าจะให้หยุดเห่า แต่เสียงที่ดังหลังจากขว้างรองเท้าลงไปนี้สิ มันดันเป็นเสียงคน ซะงั้น
“โอ๊ย!!.......ใครขว้างอะไรลงมาวะ” เสียงคนเมาตะโกนขึ้นมา


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ตกใจ จึงรีบปิดไฟในห้องแล้วนอนต่อเลย ก็มันยังง่วงอยู่นิ แต่ว่าอีกใจหนึ่ง ก็นึกสมน้ำหน้า เลี้ยงหมายังไง ปล่อยให้เห่าอยู่ได้ น่าลำคราญ


และในขณะนั้น หมอธีรพล ก็มานั่งบันทึก งานวิจัยตอนหนึ่งของหมอธีรพล ซึ่งข้อความในสมุดบันทึกว่า


“มีข้อสงสัยว่า หากในอดีต นางสาว B ชอบทำกิจกรรมบางอย่าง ที่ทำแล้ว ทำให้เกิดการหลั่งฮอร์โมนแอนโดฟิน ซึ่งเป็นสารเคมีแห่งความสุข เช่น อ่านหนังสือ นั่งเล่น หรือการอาบน้ำ มาก่อน และหากสมมุติว่านาย A ไม่ชอบกิจกรรม ตามที่ยกตัวอย่างมาข้างต้น เช่นการอาบน้ำเลย แต่ก็จำเป็นต้องอาบเพื่อความสะอาดเท่านั้น


“เมื่อ มารวมกันเป็น สิ่งมีชีวิตชนิด C กิจกรรม เช่นการอาบน้ำ ที่ร่างกายของนางสาว B จะหลั่งแอนโดฟินทุกครั้งที่อาบน้ำ นาย A ที่เข้าไปอยู่ในร่างกายของนางสาว B จะรู้สึกแปลกใจหรือไม่ อย่างไร ที่การอาบน้ำในร่างกายของนางสาว B แล้วทำให้นาย A รู้สึกดีไปด้วย”



ในวันรุ่งขึ้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ตื่นขึ้นมาอีกทีก็ 9 โมงเช้าแล้ว ซึ่งในตอนนั้น เอกวิทย์ก็นึกถึงความฝันเมื่อคืน ที่ฟ้าสวยได้สั่งเอาไว้ว่าต้องอาบน้ำบ่อยๆ ซึ่งก็คงต้องอาบน้ำให้มันสะอาดๆหน่อย เพราะฟ้าสวยได้บอกกับเอกวิทย์ว่าให้ดูแลร่างกายของเธอด้วย จากนั้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็พูดหน้ากระจกในห้องน้ำว่า


“ตัวของฟ้าสวยตอนตื่นนอนใหม่ๆเนี๊ยะ ก็เซ็กซี่ดีนะ ชุดนอนก็บางชิ๋วเชียวแหละ ลองทำปากเผยอแบบในหนัง มันดูแล้วเกิดอารมณ์ อยากจะปล้ำตัวเอง ซะจริงๆ ให้ตายสิ ฮ่าๆ”

...................132


“เอาละ อาบน้ำดีกว่า เป็นผู้หญิงห้ามมีขี้ไคลเด็ดขาด เดี๋ยวผีฟ้าสวยมาบีบคอ แต่ว่า อู๊ยส์......น้ำมันเย็นชะมัดเลย เนี๊ยะขนาด 9 โมงเช้าแล้วนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนนะ อาบน้ำตอนเช้า ใช้เวลาอาบ 3-5 นาทีก็เสร็จแล้ว แต่ถ้าทำแบบเมื่อก่อนนะ ผีฟ้าสวยต้องมาบีบคอเป็นแน่แท้ เฮ้อ.....เป็นผู้หญิงนี้มันลำบากจริงๆ”


เมื่ออาบน้ำไปได้ซะพัก ความหนาวของน้ำมันก็หายไปเหลือแต่ความสดชื่นดีจริงๆ แล้วในห้องน้ำบ้านฟ้าสวยก็มีกระจกบานใหญ่ด้วย เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยมองตัวของฟ้าสวยในกระจก ก่อนจะพูดว่า


“อืม........ก็ดูดีนะ หนูฟ้าสวย แล้วการอาบน้ำนานๆก็รู้สึกดีเหมือนกันแฮะ มันสบายยังไงไม่รู้”


พอตอนเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยฟอกสบู่ ตอนลูบไล้ผิวของตัวเองก็รู้สึกดี มันลื่นๆนิ่มๆดี ก็มันเป็นสบู่ผสม เมอส์เจอไรเซอร์นี้ มันเป็นของฟ้าสวยเหลือไว้ก่อนหน้านั้น


เมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยอาบน้ำเสร็จ เขาก็ลงมาช่วยแม่ของฟ้าสวยขายของชำหน้าร้าน และเขาก็คิดว่า อาจจะจำเป็นต้อง บอกความจริงเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นทั้งหมดให้หมอธีรพลฟัง เพราะหมอธีรพลเป็นหมอที่สนใจเรื่องระบบประสาท และสมองอันดับต้นๆของเมืองไทย อีกทั้งยังเป็นเพื่อนสนิทตั้งแต่สมัยเรียนมาด้วยกัน


และเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ยังหวังว่า หมอธีรพลอาจจะสามารถช่วยไขข้อข้องใจหลายอย่าง ทั้งที่มาที่ไปของเรื่องที่เกิดขึ้นได้ อีกทั้งเอกวิทย์ยังหวังอยู่ลึกๆว่า เขาอาจจะสามารถกลับไปเป็นเหมือนเดิมได้หากหมอธีรพลช่วยเหลือ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยจึงตัดสินใจว่าจะบอกเรื่องนี้ให้หมอธีรพลได้รู้เป็นคนแรก


เช้าวันรุ่งขึ้นเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ได้ขออนุญาตแม่ฟ้าสวยไปตรวจสุขภาพตามคำแนะนำของแพทย์ และแม่ฟ้าสวยก็อนุญาต แต่จะไปเป็นเพื่อนด้วย แต่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยนั้นบอกว่าจะไปคนเดียว ตอนแรกแม่ของฟ้าสวยไม่ยอม ที่จะให้ฟ้าสวยไปคนเดียวเนื่องจากเป็นห่วง แต่ก็ต้องยอมเมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยยืนยันหนักแน่น และบอกว่าจะไปกับเพื่อนสนิท ซึ่งแม่ของฟ้าสวยเข้าใจว่าเพื่อนที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดถึงก็คือนุ่น แม่ของฟ้าสวยจึงอนุญาตให้ไป


เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ลืมตัวว่า ตัวเองในตอนนี้คือฟ้าสวย เพื่อนสนิทคนที่เอกวิทย์บอกกับแม่ฟ้าสวยในตอนแรก กลับเป็นชัยโรจน์ไปซะงั้น ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็กดโทรศัพท์โทรหาชัยโรจน์ซะงั้น


“ฮัลโหล สวัสดีครับ” ชัยโรจน์พูดในโทรศัพท์”


“ไอ้ชัยเหรอ วันนี้ไปหาไอ้พลกัน แค่นี้นะ”

.....................133


เสียงสนทนาในโทรศัพท์ เล่นเอาชัยโรจน์ต้องแปลกใจ เพราะเป็นเสียงของผู้หญิง ที่พูดในลักษณะที่เหมือนคนสนิทกันมากๆ อีกทั้ง ยังรู้จักชัยโรจน์ และหมอธีรพลอีก


แต่แล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็นึกขึ้นได้ว่า ตัวเองในขณะนี้คือฟ้าสวย ไม่ใช่เอกวิทย์ แล้ว จะโทรชวนชัยโรจน์ไปเป็นเพื่อนได้อย่างไร เอกวิทย์จึงตัดสินใจไปหาหมอธีรพลคนเดียว


เมื่อไปถึงโรงพยาบาลศิริราช เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ได้ถามหานายแพทย์ธีรพล ผู้เชี่ยวชาญทางด้านสมองและระบบประสาท แต่ ได้รับแจ้งจากพนักงานต้อนรับของโรงพยาบาลว่า วันนี้จะมีการประชุมทางวิชาการทางการแพทย์ ของแพทย์จากทั่วประเทศที่โรงพยาบาลแห่งนี้ และหมอธีรพลก็เป็นหนึ่งในผู้ที่จะนำเสนองานวิจัยของเขา ต่อคณะแพทย์ และผู้ที่สนใจในวันนี้


พนักงานต้อนรับ จึงได้แจ้งห้องที่จะทำการสัมมนาวิชาการ ให้กับเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยรู้ ซึ่งเขาก็ได้ตัดสินใจที่จะเข้าฟังสัมมนาวิชาการทางการแพทย์ในวันนิ้ เพื่อเป็นการฆ่าเวลาระหว่างรอหมอธีรพล ซึ่งเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ตัดสินใจจะบอกความจริงทุกอย่างให้หมอธีรพลเพื่อนสมัยเรียนให้หาทางช่วยเหลือ


เมื่อไปถึง หน้าห้องสัมมนาใหญ่ทางวิชาการ ของโรงพยาบาลศิริราช เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยได้มีโอกาส พบกับหมอธีรพลเพื่อนสนิทสมัยเรียน หน้าห้องสัมมนา ซึ่งเอกวิทย์เองก็ไม่ปล่อยโอกาสให้หลุดลอยไป และก็ได้เข้าไปทักทายหมอธีรพลทันที


“สวัสดีค่ะ คุณหมอธีรพล” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยกล่าวทักทาย


“เอ๊ะ สวัสดีครับ คุณฟ้าสวย เจอกันอีกแล้วนะครับ”


“ค่ะ”


“ว่าแต่วันนี้ คุณฟ้าสวยมาฟังสัมมนาด้วยเหรอครับ”


“ใช่ค่ะ แต่อ๊ะ ว่าแต่คุณหมอพลหลังจากฟรีเซ็นส์งานสัมมนาเสร็จแล้ว พอจะมีเวลาว่างไหมค่ะ”


“ว่างครับ มีอะไรจะให้ผมช่วยครับ”


“คือว่าดิฉันมีเรื่องที่หนักใจมาก เกี่ยวกับสมองและระบบประสาทจะปรึกษาคุณหมอนะค่ะ พอจะมีเวลามะค่ะ”

.....................134


“ได้สิครับ”


ระหว่างที่กำลังพูดกับหมอธีรพลอยู่นั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ได้ยินเสียงของชัยโรจน์เรียกชื่อหมอธีรพลดังมาจากข้างหลัง


“เฮ้ย ๆไอ้หมอพล จะเริ่มฟรีเซ็นยังวะ อยากจะฟังจะแย่แล้ว”


“อ้าวนึกว่าใครคุณชัยนี้เอง ลมอะไรพัดมาถึงนี้ครับ”


“อ๋อป่าวหรอก ก็แค่ช่วงนี้มีเรื่องเครียดๆที่บริษัทนะ และอีกอย่างอยากจะมาดูงานสัมมนาวิชาการของแกด้วย ได้ข่าวว่าใหญ่โต”


“อ๋อครับ”


“แต่เอ๋ ผู้หญิงคนนี้เป็นใครหรือ” ชัยโรจน์ถามหมอธีรพล ในขณะที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยยืนหันหลังให้


ยังไม่ทันที่หมอธีรพลจะตอบ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยจึงพูดขึ้นว่า


“คุณหมอพลค่ะ ดิฉันขอเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ” ว่าแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็วิ่งไปอย่างเร็ว ระหว่างวิ่งเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็บ่นขึ้นว่า “ไอ้ชัย ไอ้บ้าเฮ้ย มันจะมาที่นี้ทำไมวะเสียหมด”


“อ้าว..............” หมอธีรพลก็พูดและทำหน้างง


“อ้าว วิ่งไปซะแล้ว งงเลย” ชัยโรจน์พูดเสริม


เวลาแห่งความงงก็ผ่านไปซักระยะ และหมอธีรพลก็พูดขึ้นว่า
“แล้ววันนี้ คุณเอกวิทย์ไม่มาด้วยเหรอครับคุณชัย” หมอธีรพลถามชัยโรจน์ จนทำให้ชัยโรจน์มีสีหน้าที่เคร่งเครียดขึ้นมาอีกครั้ง


“ก็เรื่องนี้แหละไอ้หมอพล ที่ทำให้กุเครียด”


“เอ๊ ยังไงครับ”

..................135


“ไอ้คุณหมอพลรู้แล้วต้องเก็บเป็นความลับนะ” ว่าแล้วชัยโรจน์ก็เข้าไปพูดใกล้ๆหมอธีรพลด้วยน้ำเสียงที่แผ่วเบา


“คือตอนนี้ ไอ้วิทย์มันหายตัวไป”


“เฮ้ย!! จริงเหรอครับ หายไปตั้งแต่เมื่อไร”


“ก็ประมาณเกือบ 3 เดือนได้แล้ว”


“แล้วนี้คุณชัยแจ้งความยังครับ”


“แจ้งแล้วครับ แต่ต้องปิดข่าวไว้ เพราะไอ้วิทย์มันสร้างศัตรูไว้เยอะ”


“งั้นผมช่วยหาไหมครับ”


“อย่าเลยไอ้หมอ กุให้คนสืบหาในทางลับอยู่ เดียวก็คงรู้ข่าว”


“ครับ ถ้ามีอะไรจะให้ผมช่วยก็บอกได้เต็มที่นะครับ เพราะคุณวิทย์ก็เพื่อนผมคนหนึ่งเหมือนกัน”


“อืม ถ้ามีอะไรให้ช่วย กุจะบอกนะ แต่กุว่าเปลี่ยนเรื่องคุยเถอะ เดียวเรื่องไอ้วิทย์กุจัดการเอง ไอ้หมอพลไม่ต้องเป็นห่วง”


“ครับ”


“แต่เอ๊......ผู้หญิงคนที่วิ่งไป เมื่อกี้คุ้นๆแฮะ กิ๊กใหม่ของหมอพลเหรอ” ชัยโรจน์หยอกเย้าหมอธีรพล


“ป่าวนะครับ เธอบอกว่าจะของคำปรึกษาทางการแพทย์นะครับ”


“ก็ไม่ได้ว่าอะไรนี้ แต่ปรึกษากันดีๆล่ะ อย่าให้พยาบาลสุนิสารู้นะ เดียวเขาจะเข้าใจผิดเอา”


“ป่าวนะครับคุณชัย ผมกับพยาบาลสุนิสาเราเป็นแค่เพื่อนกัน และอีกอย่างเธอก็เป็นรุ่นน้อง ที่เรียนมาด้วยกัน ผมเห็นเธอเป็นแค่น้องคนหนึ่งครับ”


“ก็ไม่ได้ว่า แค่บอกว่าให้ปรึกษากันดีๆ แค่นั้น ไม่ได้ว่าอะไรเลยจริงๆ”



.................โปรดติดตามตอนต่อไป



Create Date : 23 มกราคม 2553
Last Update : 23 มกราคม 2553 12:22:39 น. 3 comments
Counter : 639 Pageviews.

 


โดย: ผมชอบกินข้าวมันไก่ วันที่: 23 มกราคม 2553 เวลา:12:50:31 น.  

 
เราชอบหม่ำข้าวไปพิมพ์หนังสืออยู่หน้าจอคอมไป หุ่นกำลังขึ้นอืดเลยเพื่อน
ทำไมฟ้าสวยไม่หาทางเปิดเผยตัวจริงกับใครสักคนล่ะเอาไว้เป็นผู้ช่วยหรือเป็นที่ปรึกษาไง


โดย: คุณหมอเถื่อน (doctorwar ) วันที่: 24 มกราคม 2553 เวลา:0:56:04 น.  

 
เดียวจะเปิดเผยแล้ว


โดย: ruddy01 วันที่: 26 มกราคม 2553 เวลา:13:39:28 น.  

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ruddy01
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ruddy01's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.