Group Blog
 
 
พฤศจิกายน 2552
1234567
891011121314
15161718192021
22232425262728
2930 
 
20 พฤศจิกายน 2552
 
All Blogs
 
ตอนที่ 13 เอกวิทย์ ต้องยอมแพ้ ต่อความรักของ แม่ของฟ้าสวย

.............63


จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็พูดกับพยาบาลความว่า


“อืม จริงสิน่ะ แม่ของฟ้าสวย เป็นคนดีมากจริงๆ ผมดีใจนะ ที่มีเธอดูแลอย่างใกล้ชิดขนาดนี้ มันทำให้ผมประทับใจมากที่สุดในชีวิต ครั้งหนึ่งเลยที่เดียว มันทำให้ผมคิดถึง แม่มาก อีกทั้ง น้องฟ้าใส น้องสาววัย 3 ขวบ ก็ช่างขี้อ้อนดีจริงๆ มันทำให้ผมนึกถึง น้องแนน น้องของผม ที่เธอไม่มีโอกาสได้เติบโต ครอบครัว และญาติพี่น้องของ ฟ้าสวย ก็ช่างเป็นห่วงเป็นใยในตัว ฟ้าสวย มาก ซึ่งเป็นความห่วงใยในหมู่ญาติๆ ที่ผมไม่เคยเจอ ผมประทับใจมากเลย”


เอกวิทย์ ตอบพยาบาลท่ามกลางสายลมที่พัดอย่างเย็นจับใจในช่วงเวลาราตรีกาล


“ใช่แล้วค่ะ แล้วที่นี้ คุณฟ้าสวย ยังคิดจะกระโดดอีกหรือค่ะ หากคุณกระโดดลงไป แล้วต่อไปคุณจะมองหน้าพวกเขาได้เหรอค่ะ”


พยาบาลพยามพูดโน้มน้าว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย เพื่อหวังถ่วงเวลาให้ญาติๆของ ฟ้าสวย ขึ้นมาให้ทัน


“มองหน้าพวกเขาเหรอ แต่ก็ช่างเหอะ ความจริงแล้ว ฟ้าสวย ได้ตายไปตั้งแต่วันที่ถูกรถชนแล้ว มันเป็นชะตากรรม ที่ครอบครัวของฟ้าสวย ก็ต้องเจออยู่ดี ความจริง ฟ้าสวย ไม่ใช่ ฟ้าสวย อย่างที่พวกคุณเข้าใจกันหรอก วันนี้คงจะถึงเวลาที่ทุกคนต้องยอมรับความจริงกันเสียที”


ว่าแล้ว เอกวิทย์ ก็เตรียมตัวจะกระโดด ทำให้พยาบาลร้องกริ๊ดลั่น


“อย่าโดดนะค่ะ!! คุณฟ้าสวย!! กริ๊ดดดดดดดด!!”


ทันใดนั้นเอง เสียงเรียกจาก แม่ของฟ้าสวย ก็ทำให้ เอกวิทย์ ต้องหันกลับไปมอง


“อย่าโดดนะลูกฟ้า!!” เสียงแม่ของฟ้าสวย ร้องมาแต่ไกลด้วยความกลัวว่า จะต้องสูญเสียลูกสาวไป


สุดท้ายทั้ง แม่ของฟ้าสวย น้องฟ้าใส พี่ชายฟ้าลั่น พ่อ และบรรดาญาติๆ เพื่อนๆ ของฟ้าสวยก็ได้มาห้ามไว้ ด้วยความรักที่ทุกคนมีต่อตัวของ ฟ้าสวย แต่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ไม่มีทีท่าว่าจะยอมฟัง จากนั้น น้องฟ้าใส จึงได้พูดด้วยอาการ งอแง ความว่า

................64


“พี่จ๋า อย่าโดดนะ ”


เสียงเรียกคำว่า “พี่จ๋า” ของ น้องฟ้าใส เด็กหญิงวัย 3 ขวบ ด้วยแววตาที่ไร้เดียงสา ซึ่งในมือของเธอกอดตุ๊กตาหมีตัวเก่าๆอยู่ มันทำให้ เอกวิทย์ นึกถึง น้องแนน น้องสาววัย 3 ขวบของเขา ที่ตายไปเมื่อในอดีต ได้ทำให้ เอกวิทย์ มีท่าทีที่อ่อนลง แต่แล้วก็มีเสียงของผู้ชายคนหนึ่งดังขึ้นความว่า


“น้องฟ้า อย่าโดดเลย เดี่ยวพี่ซื้อโทรศัพท์มือถือใหม่ให้” เป็นเสียงจาก ฟ้าลั่น พี่ชายของฟ้าสวยที่เป็นตำรวจ


“โทรศัพท์เหรอ??” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย หันกลับมาถาม และทำหน้างงๆ


“ใช่ โทรศัพท์มือถือรุ่นใหม่ล่าสุดที่น้องอยากได้ไง”


เมื่อได้ยินดังนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็บ่นเบาๆ ความว่า


“ไอ้บ้าเฮ้ย คนจะกระโดดตึก มันดันเอาโทรศัพท์มือถือมาล่อซะงั้น” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดพึมพำคนเดียว


“หา น้องฟ้าว่าไงนะพี่ไม่ได้ยิน”


“ป่าวหรอก ผมแค่อยากจะบอกพวกคุณว่า วันนี้ทุกคนใน ครอบครัวของฟ้าสวย ควรจะต้องเข้าใจนะ ว่าความจริงแล้ว ฟ้าสวย ได้ตายไปแล้ว ตั้งแต่วันแรก ทุกคนต้องยอมรับความจริงข้อนี้ด้วย ผมไม่อยากติดค้างอะไรกับพวกคุณอีก”



คำพูดประโยคนี้ทำเอา ครอบครัวของฟ้าสวย งงเป็นไก่ตาแตกกันทั้งหมด


“เอ๊ะ ลูกฟ้าหมายความว่าไง แม่ไม่เข้าใจ” แม่ของฟ้าสวยพูดขึ้น


“ก็หมายความว่า ฟ้าสวย ไม่ใช่ ฟ้าสวย อย่างที่ทุกคนเข้าใจกัน ขอบคุณทุกคนมากๆ โดยเฉพาะ คุณแม่ของฟ้าสวย ที่ทำให้ผมรู้สึกอบอุ่นมากๆ เป็นความอบอุ่นที่ตัวผมเองไม่เคยได้รับมาก่อนเลยในชีวิต”


“เอ๊ะ ลูกฟ้าทำไม่พูดแบบนี้”

...................65


“ผมขอขอบคุณ ทุกคนมากๆ และพี่ก็ดีใจมากนะ ที่มีโอกาสได้เป็นพี่ของน้องนะ น้องฟ้าใส แม้น้องจะอายุแค่ 3 ขวบ แต่น้องก็ช่างอ้อนพี่ดีจริงๆ แต่พี่ก็มีความสุขมากๆ พ่อของฟ้าสวยด้วยนะ ที่ชอบเอาของกินมาให้ประจำ อร่อยมากๆ และพี่ชายของฟ้าสวย ชื่อฟ้าลั่นใช่มะ ชื่อแปลก และก็ชอบพูดจาแปลกๆเหมาะกับชื่อดี ชอบพูดให้ฟังแล้วขำอยู่ตลอดเลย”



เสียงของ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย มาพร้อมกับ สายลมบนยอดตึก ที่เย็นยะเยือก ซึ่งทุกคนที่อยู่บนดาดฟ้า ของตึกโรงพยาบาลศูนย์ จ.เพชรบุรี เริ่มเห็นเคล้ารางที่ไม่ดีแล้ว เมื่อ เอกวิทย์ พูดออกมาเรื่อยๆ แต่คนที่กำลังยืนไม่ติด เข่าอ่อนจนแทบทรุดตัวลงนั่งกับพื้นก็คือ แม่ของฟ้าสวย นั้นเอง จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็พูดต่อความว่า



“ช่วยฝากบอกญาติๆของฟ้าสวยทุกคน ที่มาเยี่ยมตลอดเวลาที่ผมอยู่ที่โรงพยาบาลด้วยนะ ว่าขอโทษที่อาจจะทำให้ต้องเสียใจ แม้ว่าผมจะจำชื่อได้ไม่หมดทุกคน แต่ผมประทับใจมาก ผมไม่เคยเจอเรื่องดีๆแบบนี้ในชีวิตมาก่อนเลย ขอบคุณจริงๆ ลาก่อนทุกคน”



สิ้นประโยคนั้น เอกวิทย์ กลับหันหลัง และเตรียมตัวจะกระโดด โดยมีเสียงอื้ออึง จากทุกคนที่ร้องเรียก ฟ้าสวย ซึ่งน้องฟ้าใส น้องสาวคนเล็กก็ร้องไห้ และเรียก พี่จ๋า อยู่ตลอดเวลา แต่ทว่า เอกวิทย์ ในตอนนั้นไม่ได้ยินเสียงอะไรอีกแล้ว นอกจากเสียงแห่งความตาย



แต่ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงหนึ่งที่ เอกวิทย์ ได้ยิน ซึ่งไม่ใช่เสียงที่ได้ยินได้ด้วยหู แต่ได้ยินจากหัวใจ มันดังกึกก้องลงไปในหัวใจของ นายเอกวิทย์ จนทำให้เขาต้องหยุดการกระทำทุกอย่าง ที่เขากำลังจะกระทำ



เสียงๆนั้น ที่ เอกวิทย์ ได้ยินก็คือคำว่า “อย่าไป” ซึ่งคำว่า “อย่าไป” มันเป็นคำที่ เอกวิทย์ เคยเรียกแม่ของเขาในวัยเด็กว่า “อย่าไป” แต่แม่ของเอกวิทย์ กลับไม่ได้ยิน และเดินออกไปจากประตู จนเอกวิทย์ ต้องสูญเสียแม่ตั้งแต่ในวัยเด็ก ซึ่งมันทำให้ เอกวิทย์ ต้องเผชิญหน้ากับความเจ็บปวดอย่างมากในเวลาต่อมา


เพราะแม้ว่า เอกวิทย์ จะเป็นคนเก่ง และฉลาด แต่ความจริงแล้ว เอกวิทย์ กลับกลายเป็นคนที่โหยหาความรักยิ่งนัก

.............66


เอกวิทย์ พยายามหาที่มาของเสียงนั้น ก็ปรากฏว่าเห็นผู้หญิงคนหนึ่ง ที่นั่งลงกับพื้น และร้องเรียกมาที่ตัวเขา ว่า “อย่าไป” ด้วยน้ำตานองหน้า และมองดูแววตาของผู้หญิงคนที่นั่งลงกับพื้น ทำให้ เอกวิทย์ รู้ว่า แววตาของผู้หญิงคนนั้น กำลังบ่งบอกถึงการกำลังจะสูญเสียสิ่งที่สำคัญ และมีค่าที่สุดในชีวิตไป มันทำให้เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ต้องเข่าอ่อน และตัวสั่น จนยืนไม่อยู่ และต้องล้มตัวลงนั่งบนพื้น อย่างน่าแปลกใจ



เอกวิทย์ พยายามรวบรวมสติ และมองผู้หญิงคนนั้นว่าเป็นใคร จนได้รู้ว่า ผู้หญิงคนนั้น ก็คือแม่ของฟ้าสวย นั้นเอง มันทำให้ เอกวิทย์ ต้องร้องไห้ออกมาโดยที่ตัวเขาเองก็ไม่รู้ตัว


“อย่าไป ลูกฟ้า อย่าโดด อย่าไป ฮือๆๆ”


เป็นเสียงเรียกของ แม่ของฟ้าสวย ที่ร้องเรียก และนั่งร้องไห้อยู่บนพื้น โดยที่มีเสียงร้องไห้ของน้องฟ้าใส น้องสาวคนเล็ก ที่ในมือกอดตุ๊กตาหมีตัวเก่าแน่น และร้องเรียก พี่จ๋า อยู่ตลอดเวลา



ส่วนคนที่พอจะตั้งสติได้บ้างทั้ง รปภ. บุรุษพยาบาล พ่อ และพี่ชายของฟ้าสวย ทุกคนต่างเตรียมตัวเข้าล๊อคตัว ฟ้าสวย ไว้ แต่จุดที่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ยืนอยู่นั้น มันเสี่ยงที่จะตกจากตึกลงไปได้อย่างง่ายดาย


แต่เมื่อทุกคนเห็นว่า ฟ้าสวย ล้มตัวลงนั่ง ทุกคนจึงได้เข้าไปล๊อคตัวของ ฟ้าสวย เอาไว้


เมื่อล๊อคตัว ฟ้าสวย ได้แล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็บอกกับทุกคนว่า ให้พาไปหาแม่หน่อย ซึ่ง เอกวิทย์ ก็ร้องไห้ออกมาโดยที่เขาไม่รู้ตัวเลยแม้แต่น้อย


มันทำให้ เอกวิทย์ นั้นสะเทือนใจเป็นอย่างยิ่ง จนต้องยอมแพ้ เพราะความรักของ แม่ของฟ้าสวย ที่มีต่อตัวฟ้าสวย และความรู้สึกที่ เอกวิทย์ ต้องสูญเสียแม่ในวัยเด็กนั้นเอง ซึ่งเป็นความอบอุ่นอย่างที่ เอกวิทย์ ไม่เคยได้รับจากครอบครัวของเขามาก่อนเลย



และจากเหตุการณ์นี้ เอกวิทย์ ก็ได้ให้สัญญากับ แม่ของฟ้าสวยว่า เขาจะไม่คิดที่จะฆ่าตัวตายอีก และจะดูแลร่างกายของฟ้าสวย ให้ดีที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้ และ เอกวิทย์ ก็พูดไปร้องไห้ไปแบบไม่รู้ตัวความว่า



“แม่ ผมขอโทษ อย่าไปนะ อย่าไป อย่าไป ฮือๆ” เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย โผเข้ากอด แม่ของฟ้าสวย หยั่งกับเด็กขี้แยคนหนึ่ง

.............67


“สัญญากับแม่นะ ว่าลูกฟ้าจะไม่ทำแบบนี้อีก สัญญานะ” แม่ของฟ้าสวยกอดและพูดกับเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย


“ผมสัญญา จะไม่ทำแบบนี้อีก”


“ลูกรู้มะเมื่อกี้ ถ้าลูกกระโดด แม่ก็จะโดดตามไปด้วย แม่รับความสูญเสียต่อหน้าต่อตาแบบนี้ไม่ไหวจริงๆ”


“ผมสัญญาว่า จะไม่คิดฆ่าตัวตายอีก และจะดูแลร่างกายร่างนี้ให้ดีที่สุดเท่าที่จะทำได้”



ทั้ง 2 คนนั่งกอดกัน และร้องไห้ โดยมีน้องสาววัย 3 ขวบร้องไห้ตามไปด้วยโดยมีพี่ฟ้าลั่นอุ้มอยู่ สร้างความซาบซึ้งในความรัก ของคนในครอบครัว นี้จนหลายคนในเหตุการณ์ต้องน้ำตาซึม โดยเฉพาะพยาบาลที่เป็นผู้หญิง


และแม้ว่า เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ใด้ใช้คำพูดแทนตัวเองว่าผม แต่ก็ไม่มีใครสังเกต เพราะเหตุการณ์ในคืนนี้ มันบีบหัวใจของทุกคนที่อยู่ในเหตุการณ์จริงๆ



จากคำสัญญาที่ เอกวิทย์ ได้ให้ไว้กับ แม่ของฟ้าสวย ว่าจะดูแลร่างกายของฟ้าสวย เป็นอย่างดีที่สุด จนกว่าแม่ของฟ้าสวยจะตาย หรือจนกว่าจะเกิดเหตุการณ์อื่นๆที่เหนือการควบคุม ทำให้ เอกวิทย์ เริ่มที่จะสำรวจร่างกายของ ฟ้าสวย และเรื่องราวต่างๆเกี่ยวกับฟ้าสวย โดย เอกวิทย์ นั้นพบว่า ความจริงแล้ว ฟ้าสวยเป็นคนที่รูปร่างหน้าตาดีมาก จนเขาเองก็อดที่จะหลงใหลไม่ได้



และเมื่อเวลาผ่านไปได้สักระยะ แพทย์ก็อนุญาตให้ ฟ้าสวย กลับไปพักฟื้นที่บ้านได้ แต่ แพทย์ ก็ยังได้ย้ำเตือน แม่ของฟ้าสวย ว่า จะต้องดูแล ฟ้าสวย อย่างใกล้ชิด เพราะยังมีอาการซึมเศร้าอยู่



และแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ต้องมาพักรักษาตัวที่บ้าน ซึ่งครอบครัวนี้ ถือได้ว่าเป็นคนชั้นกลาง พ่อ และแม่ของฟ้าสวยค่อนข้างหวงลูกสาวคนนี้มาก และก็มีพี่ชายที่ดูเหมือนจะเป็นห่วงเธอมากเช่นกัน เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ได้นั่งรถกระบะของพ่อฟ้าสวย ไปยังบ้านแถบดอนเมือง กรุงเทพฯ



...........โปรดติดตามตอนต่อไป



Create Date : 20 พฤศจิกายน 2552
Last Update : 20 พฤศจิกายน 2552 9:19:34 น. 0 comments
Counter : 716 Pageviews.

ชื่อ :
Comment :
  *ใช้ code html ตกแต่งข้อความได้เฉพาะสมาชิก
 

ruddy01
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ruddy01's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.