Group Blog
 
<<
กันยายน 2555
 1
2345678
9101112131415
16171819202122
23242526272829
30 
 
22 กันยายน 2555
 
All Blogs
 
ตอนที่ 114 ความขัดแย้งระหว่างร่างกายและจิตใจ ได้ทำงานโดยสมบูรณ์แล้ว!!!

.....................650 ความขัดแย้งระหว่างร่างกายและจิตใจ ได้ทำงานโดยสมบูรณ์แล้ว!!!





***********ตัดกลับไปที่ห้องพักพื้นผู้ป่วยโรงพยาบาลศิริราช

เวลาผ่านไป เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ตื่นขึ้นมาอีกที ก็เวลา 23.00 น. ซึ่งในเวลานี้ พบว่า แม่ของฟ้าสวยนั้น ยังไม่นอน และนั่งดูทีวีอยู่ ส่วนน้องฟ้าใส กับ AF3 แห่งแก๊งค์ 5 สาว ซึ่งเอกวิทย์คิดว่า AF3 น่าจะพึ่งมาเปลี่ยนกับ AF4 ก็นอนกลับอยู่ใกล้ๆน้องฟ้าใส จากนั้น เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยจึงคิดในใจว่า


"แหมนะ พวกแก๊งค์ 5 สาวเนี๊ยะ สลับสับเปลี่ยนหมุนเวียนกันมาเฝ้าฟ้าสวยไม่ขาดเลยนะ ยัยฟ้าสวยเนี๊ยะมันมีดีอะไรนะ ผมละอิชาคุณจริงๆ คุณฟ้าสวย"




แม่ของฟ้าสวยเมื่อเห็นว่า เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ตื่นแล้ว แม่ของฟ้าสวยจึงเข้ามาพูดใกล้ๆว่า


"ตื่นแล้วเหรอลูก หิวมะ เดียวแม่ไปสั่งอาหารจากคุณพยาบาลให้"


"ค่ะแม่"


ว่าแล้วแม่ของฟ้าสวยก็สั่งอาหารผู้ป่วยจากโรงพยาบาล ซึ่งเป็นโจ๊กร้อนๆ แม่ของฟ้าสวยก็ป้อน


"ร้อนจังเลย" เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยพูดขึ้น


"มาๆ เดียวแม่เป่าให้ ฟูร์ๆๆๆ"




ภาพและบรรยากาศแบบนี้ทำให้เอกวิทย์นึกถึงแม่ของเขา ตอนที่เขายังเป็นเด็ก และไม่สบาย แม่ของเอกวิทย์ก็ทำแบบนี้เหมือนกัน เมื่อกินโจ๊กเสร็จ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็พูดว่า


"แม่ค่ะ ถ้าเกิดหนูเป็นอะไรไป...."



ยังไม่ทันที่ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยจะพูด แม่ของฟ้าสวย ก็พูดขัดขึ้นว่า


"จุ๊ๆ อย่าพูดแบบนั้นสิลูก มันเป็นลางไม่ดีนะ" แม่ของฟ้าสวยทำหน้ามุ้ย


"ค่ะขอโทษค่ะแม่ แม่ค่ะ หนูอยากฟังนิทานก่อนนอนที่แม่เคยเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆนะค่ะ"


"เอ๊ะ แต่ลูกเพิ่งตื่นนิจ๊ะ"

................651


"แต่หนูยังง่วงอยู่เลยนิค่ะ นะนะ นิทานก่อนนอนเรื่องใบไม้ที่แม่เคยเล่าให้ฟังอยู่บ่อยๆไงค่ะ"


"ได้จ๊ะ งั้นเดี่ยวแม่เล่าให้ฟังนะ"


"กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว ดอกไม้และใบไม้ยังไม่ได้รวมอยู่บนต้นเดียวกัน
อย่างเช่นทุกวันนี้ มันต่างก็แยกกันอยู่ อีกทั้งเหล่าใบไม้ก็ไม่ได้มีแต่สีเขียว....."





เมื่อเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยได้ฟังนิทานแล้ว ก็ได้เคลิ้มไปอย่างมีความสุข


จนกระทั้ง กลางดึก เวลา 02.00 น. เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็ตกใจตื่นขึ้นมาอีกครั้ง ซึ่งค้นพบว่า ทุกคนได้หลับกันไปหมดแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย มองเห็นน้องฟ้าใส นอนอยู่ และเขาก็พูดกับตัวเองว่า


"น้องฟ้าใส น้องเป็นเด็กน่ารักมากเลยนะ น่ารักเหมือนน้องแนนเลย พี่ดีใจที่ได้รู้จัก พี่จะเย็บตุ๊กตาหมีตัวนี้ ให้เสร็จนะจ๊ะ เพราะพี่ฟ้าสวยคนก่อนเคยสัญญาไว้นิน่า"




ว่าแล้ว เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็หยิบตุ๊กตาหมีตัวนั้น ขึ้นมาเย็บอีกครั้ง แต่ครั้งนี้ เขามีความตั้งใจเป็นอย่างมาก โดยมีแค่ แสงสลั่วๆจะไฟหัวเตียงเท่านั้น ที่ทำให้มองเห็น ตุ๊กตาหมีตัวเก่าตัวนั้น ตุ๊กตาหมีตัวที่ฟ้าสวยคนก่อนซื้อให้น้องฟ้าใสในอดีต


เอกวิทย์ ไม่เคยเย็บเสื้อ หรืออะไรมาก่อนเลย อีกทั้ง แสงไม่พอ เลยทำให้เข็มตำมือ หลายครั้ง แต่เขาก็อดทนเต็มที่



เวลาผ่านไป จน 05.00 น. ตุ๊กตาหมีตัวนั้นก็เย็บเสร็จ แม้มันจะไม่สวยงามเลยก็ตาม แต่มันเกิดจากความตั้งใจอย่างสุดๆ ของเอกวิทย์ เวลานี้ เหลืออีกอย่างที่เขาต้องทำนั้นก็คือ การเขียนจดหมาย เพราะเป็นคือวันศุกร์ที่ เอกวิทย์ เองนั้น ได้เขียนมาตลอดเวลา ทุกสัปดาห์ เกือบ 20 ปี ซึ่งจดหมายจะเขียนบรรยาย ถึงสิ่งที่ได้พบมาในรอบสัปดาห์ เพื่อบอกเล่า ให้สุดาทิพย์ ฟัง แม้ว่า จดหมายพวกนี้ จะไม่เคยได้ส่งเลยก็ตาม



เอกวิทย์ มีลางสังหรว่า จดหมาย ฉบับนี้ อาจจะเป็นฉบับ สุดท้าย เอกวิทย์กำลังจะเอื้อม มือไป หยิบ กระดาษ กับปากกา ที่ สารวัตรฟ้าลั่นซื้อไว้ให้ และวางไว้ที่หัวเตียง

..................652


แต่ทันใดนั้น เอกวิทย์ ก็หยุด และสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้น เมื่อเอกวิทย์ตัดสินใจ ใช้ถาดที่ รองก๊วยเตี๊ยว แทนกระดาษ และใช้ ตะเกียบ ที่น้องฟ้าใสกิน ทิ้งเอาไว้ แทนปากกา


จากนั้น เขาก็เขียนบรรยาย ราวกับว่าเป็นจดหมาย ฉบับสุดท้าย โดยระหว่างที่เขาเขียนนั้น สายตาก็มองไปที่ แม่ของฟ้าสวย น้องฟ้าใส นุ่น เหล่าแก๊ง 5สาว AF และเอกวิทย์ก็ หยิบรูปถ่ายของสุดาทิพย์ขึ้นมาดู เขาเขียนไป และยิ้มไปอย่างมีความสุข


ไม่มีใครรู้เลยว่า สิ่งที่เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยเขียนนั้น เขาเขียนอะไรลงไป บ้าง และปล่อยให้เป็นปริศนา




เมื่อเขียนจบ ก็เวลา ประมาณ 05.40 น. เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จึงพูดขึ้นว่า



"ขอบคุณ คุณแม่ของฟ้าสวย น้องฟ้าใส ครอบครัวของฟ้าสวยทุกคน ที่ทำให้ผมได้รู้จักกับความอบอุ่น ที่ผมไม่เคยมีโอกาส"



"ขอบคุณ นุ่น และ แก๊งค์ 5 สาว ที่สอนให้ผมรู้ว่า เพื่อน ไม่สามารถซื้อได้ด้วยเงิน"


"ขอบคุณทุกๆคนที่เกี่ยวข้อง ที่สอนบทเรียนครั้งสำคัญ นี้ให้ วันนี้ผมง่วง มากเลย ไม่ไหวจริงๆ ผมเหนือยมากๆ สงสัยว่าคงต้องพักเสียที"


"ขอนอนก่อนนะทุกคน เพราะผมเหนื่อยมากๆเลย"



และแล้วเอกวิทย์ในร่างฟ้าสวยก็นอนหลับไป











เวลา 07.00 น. แม่ของฟ้าสวย ก็ตื่นขึ้น และเห็นว่า ฟ้าสวยยังหลับอยู่ จึงไม่อยาก ทำเสียงดังรบกวน และได้ ปลุกน้องฟ้าใส ให้ไปโรงเรียน โดยให้ สารวัตรฟ้าลั่นมารับไปแต่งตัวที่บ้าน ส่วน นุ่นและ AF4 แก๊งค์ 5 สาว ก็ขอตัวไปทำงาน และจะกลับมาเฝ้าตอนเย็นอีก


...............653


เช้าวันนี้ จึงมีแต่ แม่ของฟ้าสวย กับ AF1 ที่เพิ่งมาเปลี่ยนตัวกับ AF4 เฝ้า จนเวลา 7.30 น. สุดาทิพย์ก็มา และเมื่อเจอแม่ของฟ้าสวย สุดาทิพย์ จึงพูดขึ้นว่า


"สวัสดีค่ะ คุณแม่ของคุณฟ้าสวย และก็เธอ...."


"เรียกดิฉันว่า AF1 ก็ได้ค่ะคุณสุดาทิพย์ เราเคยเจอกันแล้วนิค่ะ" AF1 แห่งแก๊งค์ 5 สาวพูดขึ้น


"ค่ะสวัสดีค่ะ AF1"



จากนั้น สุดาทิพย์ ก็หันไปพุดกับแม่ของฟ้าสวยว่า


"คุณป้าค่ะ พี่วิทย์ เฮ้ย!! คุณฟ้าสวยยังไม่ตื่นอีกเหรอค่ะ"


"ยังจ๊ะ ก็ยังเช้าอยู่นิ คนป่วยต้องนอนเยอะๆ"


"งั้นเหรอค่ะ เออ.. คุณป้าค่ะ หนูขอโทษนะค่ะ ที่เมื่อว่า หนูไม่ได้มา หนูมัวแต่อ่านจดหมายของพี่วิทย์ เฮ้ย!! จดหมายของคุณฟ้าสวยอยู่"


"อ๋อ ไม่เป็นไรหรอกจ๊ะ ป้ารู้นะว่า ลูกป้า เขาชอบหนูมากเลย หลังๆมาเนี๊ยะ ลูกของป้าจะเล่าเรื่องต่างๆ ของหนูดาให้ป้าฟังบ่อยมากๆ ลูกของป้าบอกว่า หนูดา เป็นทั้งเพื่อนรักและเพื่อนสนิท ที่สุดเลย ทำให้ป้ารู้สึกว่า หนูดาต้องเป็นคนดีมากๆเลย"


"งั้นเหรอค่ะ แฮะๆ"



และแล้ว สุดาทิพย์ ก็ชวน แม่ของฟ้าสวย คุยถึงเรื่องราวต่างๆทั่วไป จนเที่ยง เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย ก็ยังไม่ยอมตื่น จนเป็นที่แปลกใจ และ ไม่นานนัก หมอธีรพลก็เข้ามาตรวจร่างกายตามปรกติ จากนั้น หมอธีรพล จึงพูดขึ้นว่า

...............654

"สวัสดีครับคุณป้า คุณสุดาทิตย์ และก็คุณ...."


"เรียกดิฉันว่า AF1 นะค่ะ"


"ครับคุณ AF1 คุณป้าครับ คุณฟ้าสวยยังไม่ตื่นอีกเหรอครับ"



"ยังค่ะ ลูกฟ้านอน ตั้งแต่เมื่อคืนแล้ว ยังไม่ตื่นเลยค่ะ ขี้เซาจริงๆลูกคนนี้"


"ยังงั้นเหรอครับคุณป้า"





ว่าแล้ว หมอธีรพล ก็ตรวจร่างกายของฟ้าสวย ก็ได้เจอกับเรื่องผิดปรกติ แต่เขาก็ไม่รู้ว่า เกิดอะไรขึ้น จากนั้น หมอธีรพลจึงได้ทำการ เจาะเลือดเพื่อนำไปตรวจอีกครั้ง เมื่อเจาะเลือดเสร็จ แม่ของฟ้าสวย จึงถามขึ้นว่า


"เกิดอะไรขึ้นเหรอค่ะคุณหมอพล"


"ตอนนี้ ผมคงยังให้คำตอบไม่ได้ครับคุณป้า ผมต้องพาคุณฟ้าสวย เข้าเครื่อนแกนสมองด่วนเลยครับ"


"เกิดอะไรขึ้นค่ะ คุณหมอ"


"ทุกคน รอฟังผลตรวจนะครับ อย่างพึ่งตกใจ"





ว่าแล้ว หมอธีรพล ก็พาร่างของฟ้าสวย เข้าเครื่องสแกนสมอง และพบ ความผิดปรกติ นั้น คือ สมองไม่มีการส่งสัญญาน ทางแม่เหล็กไฟฟ้าออกมาเลย อาการคล้ายคนที่เป็นเจ้าชาย หรือเจ้าหญิงนิจทรา ไร้การตอบสนอง แต่ยังหายใจอยู่


หมอธีรพล ตกใจ เมื่อเห็นผลตรวจ นั่น เพราะสิ่งที่ เขาคาดคิดไว้ตั้งแต่ต้น ได้เกิดขึ้นแล้ว นั้นคือ ความขัดแย้งระหว่างร่างกายกับจิตใจ ได้ทำงานโดยสมบูรณ์แล้ว!!!





......................โปรดติตามตอนต่อไป








คุยกับนักเขียน

แต่งมาถึงหน้าที่ 654 แล้ว ใกล้จบแล้ว

แรงบันดาลใจของนิยายเรื่องนี้มาจากเพลง "ความทรงจำครั้งสุดท้าย" ของวงแคช ผู้เขียนขอขอบคุณมาณที่นี้ด้วย



https://www.youtube.com/watch?v=qEpWuCp1peY




Create Date : 22 กันยายน 2555
Last Update : 22 กันยายน 2555 16:42:57 น. 0 comments
Counter : 893 Pageviews.

ชื่อ : * blog นี้ comment ได้เฉพาะสมาชิก
Comment :
  *ส่วน comment ไม่สามารถใช้ javascript และ style sheet
 

ruddy01
Location :


[ดู Profile ทั้งหมด]

ฝากข้อความหลังไมค์
Rss Feed
Smember
ผู้ติดตามบล็อก : 1 คน [?]




Friends' blogs
[Add ruddy01's blog to your web]
Links
 

 Pantip.com | PantipMarket.com | Pantown.com | © 2004 BlogGang.com allrights reserved.