Bloggang.com : ruddy01 : ตอนที่ 103 จดหมายที่ไม่เคยได้ส่ง

ตอนที่ 103 จดหมายที่ไม่เคยได้ส่ง

..............593

และเมื่อเดินทางไปถึงที่บ้านของฟ้าสวย สารวัตรฟ้าลั่น ก็บอกกับสุดาทิพย์ว่า ให้ค้นเอกสารที่ต้องการในห้องนอนฟ้าสวยได้ตามสบาย จะอยู่ถึงกี่โมงก็ได้ แล้วสารวัตรฟ้าลั่นก็ไปนอนหลับบริเวณโซฟาชั้นล่างของบ้าน

ห้องนอนของฟ้าสวย

จากนั้นสุดาทิพย์ก็เดินขึ้นไปบนห้องนอนของฟ้าสวย ภาพแรกที่ สุดาทิพย์ เจอในห้องของฟ้าสวยก็คือ รูปของตัวเอง ตั้งแต่สมัยเด็กๆ และรูปถ่ายต่างๆ รูปถ่ายคู่กับเอกวิทย์ ฯลฯ ติดอยู่ที่หัวเตียง และโต๊ะทำงาน เป็นจำนวนมาก ทำให้ สุดาทิพย์แอบตกใจเล็กน้อย

เมื่อสุดาทิพย์ตั้งสติได้ เธอจึงเริ่มค้นหาหลักฐานที่ว่า เอกวิทย์สลับร่างกับฟ้าสวย และก็บังเอิญไปเจอ สมุดบันทึก ที่เขียนไว้ที่หน้าปกว่า บันทึกสิ่งมีชีวิตชนิด C ในบันทึกนั้น อธิบายเกี่ยกับ ข้อมูลทางการแพทย์ ที่บันทึกในแต่ละวัน เช่น ความดันเลือด การเต้นของหัวใจ ฯลฯ ข้อมูลบางอย่างที่น่าจะเป็นประโยชน์ และข้อมูลต่างๆ เกี่ยวกับเหตุกาณ์ในแต่ละวัน มีตาราง บันทึกการรักษาอย่างเป็นระบบ กึ่งๆบันทึกทางการแพทย์ กึ่งๆไดอารี่ส่วนตัว

เมื่อไอ้อ่าน บันทึกของสิ่งมีชีวิตชนิด C สุดาทิพย์ ก็ยิ่งเครียด เพราะเป็นบันทึกที่เกี่ยวข้องกับหมอธีรพล ในการพยายามหาวิธีการกลับร่างเดิม และรายงานบางอย่างเกี่ยวการศึกษาปรากฎการณ์ที่ลึกลับเกี่ยวกับวิญญาณต่างๆ

แล้วชีก็เครียดหนักขึ้นไปอีก เมื่อเจอจดหมายที่ เพิ่งเขียนขึ้นมาใหม่ ที่ติดแสตป์ และจ่าหน้าซองถึงตัวเอง ทั้ง ชื่อ ทั้งที่อยู่ถูกต้องหมด ทั้งหมด เหลือก็แต่ไปหย่อนที่ตู้ไปรษณ์อย่างเดียวเท่านั้น และวันที่ในจดหมาย จะเขียนขึ้นเฉพาะในคืนวันศุกร์เท่านั้น และที่น่าตกใจก็คือ เอกวิทย์ในร่างฟ้าสวย จะเขียนที่มุมซองของจดหมายว่า จดหมายถึงน้องดา จดหมายที่อยากส่งแต่ไม่ได้ส่ง เพราะจากไม่ได้ส่งในอดีต จนกลายเป็นไม่กล้าส่งในปัจจุบัน และอาจจะไม่ได้ส่งตลอดไป ลงชื่อเอกวิทย์ จากนั้นสุดาทิพย์ จึงได้ฉีกออกมาอ่านที่ละซอง ในจดหมายที่เขียนขึ้นมีใจความบางส่วนว่า

07/01/XX
จดหมายฉบับนี้ เขียนย้อนหลัง และพี่เขียนที่โรงพยาบาลเพชรบุรี พี่ต้องขอโทษน้องดาด้วย เพราะกระดาษแผ่นนี้ไม่ค่อยสวย เป็นกระดาษที่พี่พอจะหาได้จากโรงพยาบาลเพชรบุรี จากที่พี่วิทย์ทะเลาะกับน้องดารุนแรงมาก น้องดาโกรธ แต่พี่วิทย์ไม่ได้ตั้งใจเลย พี่วิทย์กลัวว่าจะเสียน้องดาไปให้ไอ้วุทธ พี่ไม่รู้เหตุผลว่า ทำไมน้องดาถึงตีตัวออก ห่าง อาจจะเป็นเพราะว่า พี่เป็นคนเลว ตอนเราทะเลาะกัน พี่คิดว่า พี่จะปรับปรุงตัวเป็นคนดี วันนั้นพี่ดื่มเหล้า แต่ไม่นึกเลยว่า จะมีเรื่องที่สะเทือนใจของพี่ เกิดขึ้นในวันนั้นอีกเรื่อง

.............594

นั้นคือ พี่ได้รับ จดหมายลงทะเบียนจาก สภอ. เพชรบุรี ในจดหมายเป็นเรื่องเกี่ยวกับแม่ของพี่ พี่เข้าใจแม่ผิดมาโดยตลอด พี่คิดว่า แม่ทิ้งพี่ และน้องแนนไปเพื่อไปหาแฟนเก่า จนน้องแนนต้องตาย ตอนที่น้องแนนกำลังจะตาย น้องแนนเรียกหาแม่ตลอด พี่ก็ไม่รู้ว่า แม่ไปไหน พี่ถามลุงศรยุทธ ลุงศรยุทธก็ไม่รู้ว่าแม่พี่ไปไหน

แต่ถึงอย่างไร พี่ก็ยังตามหาแม่ และสืบข่าวคราวของแม่มาโดยตลอด จนพี่ได้รับข่าว จาก สภอ.เพชรบุรี ว่า แม่ของพี่ตายไปนานแล้ว ตั้งแต่ตอนที่น้องแนนป่วย ตอนนั้น ตอนที่แม่ของพี่ เดินออกไปจากบ้าน และทิ้งพวกเราไว้ มันทำให้หัวใจของเด็กผู้ชายคนหนึ่งเจ็บปวดมาก ซึ่งตอนนั้น น้องแนนก็ป่วยหนักขึ้นมากเลย

แต่สิ่งที่พี่ได้รับรู้มาก่อนหน้านั้นคือ แม่ของพี่ไม่ได้ไปหาแฟนเก่า ตามที่ใครๆเขาพูดกัน แต่แม่ของพี่ ไปหาหมอด้านไสยศาสตร์ เพื่อให้ช่วยรักษา น้องแนน เพราะข้อมูลที่พี่เพิ่งรู้ จากโรงพยาบาลที่รักษาน้องแนน นั้น หมอบอกว่า เป็นโรคที่รักษาไม่หาย และต้องตายอย่างเดียว คืนนั้น แม่ของพี่จึงเหลือความหวังสุดท้าย นั้นคือหมอทางไสยศาสตร์ ซึ่งพี่ก็คิดว่า มันก็เป็นความหวังลมๆ แล้งๆ แต่ก็เป็นความหวังของแม่คนหนึ่ง ที่จะพึ่งกระทำให้ลูก ที่กำลังจะตายไม่ใช่หรือ แต่ก็ไม่นึกเลยว่า แม่ของพี่จะไปคนเดียว ทั้งๆที่ พี่เพิ่งมารู้ตอนหลังว่า แม่ของพี่ขับรถไม่แข็ง

ตอนนั้น ตอนที่พี่ยังคงเข้าใจแม่ผิด พี่คิดว่า ผู้หญิงในโลก เลวทุกคน ยกเว้นน้องดา เพราะน้องดาเข้ามานั่งในหัวใจผิดตั้งแต่วันนั้น ในตอนที่น้องดา เอายามาทาให้ตอนที่พี่ถูกครูตี ในห้องเรียน ไม่มีใครคบพี่เลย ก็มีแต่น้องดาคนเดียวนี้แหละ

14/01/XX
วันนี้เป็นคืนวันศุกร์ อีกวัน เวลาก็ ตี 2 แล้ว พี่ก็ยังนอนอยู่ที่โรงพยาบาลเพชรบุรี มีเรื่องบางอย่างที่น้องดา คงไม่เชื่อแน่ๆ ตอนนี้พี่เข้ามาอยู่ในร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่ง เหตุการณ์มันเกิดขึ้น ในวันที่เราทะเลาะกัน เพราะ หลังจากที่ พี่ได้รับจดหมายจาก สภอ.เพชรบุรี พี่ก็ขับรถออกไป จ.เพชรบุรี ทั้งๆที่เมาอยู่ แต่ตอนนั้น พี่คิดว่า พี่พอจะควบคุมสติได้ แต่พี่ก็แพ้ แฮลกอฮอล์ มันน่ากลัวกว่าที่พี่คิดมาก มันทำให้พี่ขาดสติ และอวดเก่ง จนพี่ขับรถลงข้างทาง พี่ตื่นขึ้นมา พี่ก็เข้ามาอยู่ในร่างของผู้หญิงที่ชื่อฟ้าสวยซะงั้น

และตอนนี้พี่เครียดมากเลย พี่ไม่รู้ว่าเกิดเรื่องอะไรขึ้น และพี่มาอยู่ในร่างกายของผู้หญิงคนนี้ได้อย่างไร แต่ที่น่าตกใจก็คือ ตัวของพี่ที่เป็นผู้ชาย นอนอยู่ในห้องไอซียู สายระโยงรยางค์เต็มไปหมด พี่หวังว่า หากตัวพี่ฟื้น เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ต้องบอกว่า หากร่างของพี่ที่นอนอยู่ในห้องไอซียูฟื้น พี่อยากจะถามเขาว่า มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่

................595

18/01/XX

วันนี้ ไม่ใช่วันศุกร์ แต่ก็ต้องเขียน วันนี้ พี่ค้นพบว่า ตัวของพี่ ร่างกายพี่ ที่นอนอยู่ในห้อง ไอซียู ได้ตายไปแล้ว นั้น อาจจะหมายความว่า พี่อาจจะกลับร่างเดิมไม่ได้อีกต่อไป แม้ว่า ครอบครัวของผู้หญิงคนนี้จะดีกับพี่มาก โดยเฉพาะ แม่ของฟ้าสวย และก็น้องฟ้าใส ซึ่งน้องฟ้าใส นิสัย ขี้อ้อนเหมือนน้องแนนเลย แต่ครอบครัวนี้ ก็ควรจะยอมรับได้แล้วว่า ผู้หญิงที่ชื่อฟ้าสวยนี้ ได้ตายไปแล้ว

ดังนั้น พี่จึงเขียนจดหมายนี้ขึ้นมาลา แม้ว่าน้องดาอาจจะไม่ได้อ่าน เพราะพี่เองก็ไม่เคยได้ส่ง แต่ก็เป็นสิ่งที่พี่อยากเขียน เพราะ จดหมายที่พี่เขียนถึงน้องดา พี่เขียนมานานมากแล้ว จนติดเป็นนิสัย จดหมายนี้ พี่จะเขียนเฉพาะวันศุกร์ แต่ ครั้งนี้ เป็นกรณีพิเศษ เพราะพี่ต้องใช้คำว่า ลาก่อน ลาก่อนน้องดา ผู้หญิงที่เข้ามานั่งในหัวใจพี่ ในครั้งนี้มันมืดมาก พี่หาทางออกจากเรื่องนี้ไม่ได้จริงๆ หวังว่าพระเจ้าคงให้อภัยพี่ ในสิ่งต่างๆที่พี่ได้ทำเลวร้ายไว้มากมาย โดยเพราะกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่พี่ต้องทำให้เธอต้องตายไปพร้อมกับลูกของเธอ

21/01/XX

วันนี้เป็นวันศุกร์ที่ 21/01/XX เวลา ประมาณ ตี 1 พี่นึกว่า พี่จะไม่ได้มาเขียนจดหมายถึงน้องดาซะแล้ว เพราะเมื่อ 3 วันที่แล้ว วันนั้น เป็นวันอังคารที่ 18/01/XX พี่ตัดสินใจจะ กระโดดตึก แต่ตั้งจะจะกระดดลงไปจริงๆ แม้พี่รู้ว่าการฆ่าตัวตายเป็นสิ่งที่ไม่ถูกต้อง ทุกๆปัญหามีทางออกเสมอ แต่ปัญหาของพี่ ที่ทำให้พี่ทำอะไรโดยอารมณ์ชั่ววูบ ทั้งๆที่ พี่เองก็ได้เรียนรู้แล้วว่า ชีวิตมีค่ามากแค่ไหน

ถ้าน้องดาถามพี่ว่า แล้วพี่รู้ได้อย่างไรว่าชีวิตเป็นสิ่งมีค่า พี่ก็ต้องขอบอกว่า ก่อนหน้านั้น พี่ค่อนข้างใช้ชีวิตอย่างประมาท และค่อนข้างเบียดเบียนผู้อื่น แต่หลังจากที่พี่รถค่ำ และนอนในห้องไอซียู ตอนนั้นพี่อยู่ในร่างกายของผู้หญิงคนที่ชื่อฟ้าสวยแล้ว น้องดาเชื่อมะว่า พี่กลัวมาก กลัวว่าตัวเองจะต้องตาย พี่ขยับตัวไม่ได้ และพี่ก็กลัวว่า หากพี่ตาย พี่จะต้องตกนรก มันน่ากลัวจริงๆ นั้น เป็นเพราะพี่ได้ทำสิ่งที่ไม่ดีเอาไว้มากนั้นเอง

ตอนนั้น พี่ขอว่า หากพี่รอดไปได้ พี่จะทำแต่ความดี เพราะเงินที่พี่หามาได้นั้น ช่วยอะไรพี่ไม่ได้เลย

น้องดา อาจจะสงสัยว่า หากพี่รู้ว่าชีวิตเป็นสิ่งที่มีค่า แล้วไปกระโดดตึกทำไม พี่ก็ต้องขอตอบว่า มันเป็นอารมณ์ชั่ววูบจริงๆ ตอนนั้น พี่เครียดมาก แก้ปัญหาไม่ออก พี่คิดว่า พี่จะต้องใช้ชีวิตอย่างไร หากว่าต้องเป็นคนอื่นไปตลอดชีวิต พี่เลยตัดสินใจกระโดดตึก จากเรื่องนี้ทำให้พี่เข้าใจว่า หากคนที่เรารักเครียด แก้ปัญหาไม่ออก ไม่ควรปล่อยให้คนที่เรารักอยู่คนเดียว เราต้องเข้าไปพูดคุยด้วย

น้องดาอาจจะตั้ง คำถามอีกว่า และทำไมพี่จึงเปลี่ยนใจไม่กระโดด พี่อยากจะบอกว่า พี่เตรียมที่จะกระโดดจริงๆแล้วในตอนนั้น แต่มีคนมาขัดขวางเอาไว้ คนที่เข้ามาขัดขวางเอาไว้ เขาไม่ได้ใช้กำลัง จับตัวพี่ไม่ให้โดด หรืออะไรหรอก แต่เขาได้ใช้ความรักขัดขวางพี่ไว้

................596

น้องดาอาจจะเริ่มงง และอาจจะต่อว่า ว่าพี่วิทย์ ลิเกมากไปหรือป่าว หรือพี่วิทย์กำลังเกรียนแตกอยู่ หาได้เป็นเช่นนั้นไม่หรอกน้องดา คนที่มาขัดขวางพี่คนแรกก็คือ แม่ของฟ้าสวย ตอนนั้น เสียงเรียกของคนเป็นแม่ ที่กำลังจะสูญเสียลูกสาว มันดังกึกก้องเข้าไปในหัวใจของพี่เลยละ พี่เห็นแม่ของผู้หญิงคนนี้ ร้องไห้จนแทบขาดใจ ตอนนั้น พี่ก้าวขาไม่ออกเลยละ พี่กะว่ากระโดด แต่ก็ต้องหยุด ตอนนั้น พี่นึกถึงแม่ของพี่ที่เสียไปมาก เพราะแม่ของผู้หญิงที่ชื่อฟ้าสวย คงจะอารมณ์เดียวกันกับ แม่ของพี่ตอนที่รู้ว่าน้องแนนกำลังจะตายแน่ๆเลย พี่ว่างั้นนะ

อีกคนที่มาห้ามพี่ไม่ให้กระโดดก็คือ น้องฟ้าใส น้องสาวของผู้หญิงคนที่พี่อยู่ในร่างของเธอนี้แหละ น้องฟ้าใส ร้องไห้ขี้มูกโป่งเลย ตอนนั้น พี่เองก็นึกขำนะ น้องฟ้าใส วัย 3 ขวบเอง แต่ขี้อ้อน และฉลาดมาก เด็กอะไรก็ไม่รู้ เหมือนน้องแนน น้องสาวของพี่หยั่งกับแกะ

ตอนนั้น ตอนจะกระโดด พอพี่ก้าวขาไม่ออก เข่ามันทรุดเลย และมีคนมาล๊อคตัวของพี่ เอ๊ะ ไม่ใช่สิ ตัวของผู้หญิงคนนี้ มากันเพียบเลย พี่ก็เข้าไปกอดแม่ของฟ้าสวย กับน้องฟ้าใส ตอนนั้น พี่ก็ไม่เข้าใจตัวเองว่า เข้าไปกอดพวกเขาทำไม ไม่ใช่แม่กับน้องของพี่จริงๆซะหน่อย

แต่พี่ก็สัญญากับแม่ของฟ้าสวยว่า จะไม่คิดฆ่าตัวตายอีก ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้น แต่หากความตายนั้น เป็นสิ่งที่เกินกำลังของพี่ เรื่องนี้ก็คงต้องปล่อยให้มันเกิด และพี่หวังว่า วันนั้นมันจะมาถึงโดยเร็ว เพราะพี่ทนอยู่ในร่างกายคนอื่นแบบนี้แทบจะไม่ไหวแล้ว

ตอนนี้ พี่อยากบอกน้องดาว่า ให้ดูแลคนที่น้องดารัก ให้ดีที่สุด เพราะเวลามันผ่านไปเร็วมาก หากน้องดาไม่เริ่มทำตั้งแต่ตอนนี้ บางที่อาจจะไม่มีโอกาสนั้นอีก แบบที่เกิดกับพี่ในตอนไง

14/01/XX

วันนี้เป็นอะไรไปนะ นอนไม่หลับ เวลาก็ตี 2 แล้ว เห้อ ต้องมานั่งเขียนบันทึก ตามที่ไอ้พลมันบอกอีก มันบอกว่าให้เขียนอะไรก็ได้ แต่ให้เขียน และส่งให้มันทุกวัน แต่ถ้าเอาไปส่งมันทุกวันก็เหนือยตายสิ ส่งอาทิตย์ละครั้งพอ

ตั้งแต่พี่มาอยู่ในร่างกายของฟ้าสวยเนี๊ยะ อึดอัดมาก เป็นผู้หญิงนี้มันลำบากจริง ยิ่งตอนเมนส์มา พี่ไม่รู้เลยว่า อารมณ์มันจะหงุดหงิดขนาดนี้ แถม ใส่ผ้าอนามัยไม่เป็นอีกต่างหาก น่าอายชะมัด ต้องให้แม่ของฟ้าสวยช่วยสอน โอ้ย อายจะไม่รู้จะเอาหัวมุดไปไหนแล้ว พี่ไม่กล้าสู้หน้าแม่ของฟ้าสวยไปหลายวันเลยละ ทรมานมาก เป็นผู้หญิงเนี๊ยะ

...............597

20/01/XX

วันนี้แย่มากเลยน้องดา พี่ดันมีเรื่องกับไอ้ชัย พี่ไปพบมันโดยบังเอิญ แล้วไอ้ชัยมันนึกยังไง มาขอหอมแก้มพี่ เอ๊ะ ไม่ใช่สิแก้มของฟ้าสวย เอ๊ะ พี่ก็งงๆนะ เพราะความจริงแล้วคนที่ถูกหอมแก้มมันเป็นพี่ต่างหาก สุดท้ายไม่รู้เกิดอะไรขึ้น พี่ก็เหมือนจะวูบไป ฟื้นขึ้นมาอีกที่ ไอ้ชัยโดนใส่กุญแจมือข้อหาอานจารซะแล้ว แต่ก็สมน้ำหน้า และเกือบได้ไปนอนในคุกแล้ว

25/01/XX

วันนี้ ไอ้หมอพลมันบอกพี่ว่า มันสามารถทำให้พี่กลับร่างเดิมได้ แต่ต้องใช้เวลา พี่ดีใจมากๆเลย ตอนแรก ตอนที่พี่ไปบอกมันว่า พี่คือเอกวิทย์ ดูเหมือนมันจะตกใจมากเลยแหละน้องดา พี่ว่าตอนแรกมันคงไม่เชื่อพี่หรอก แต่พอพี่พูดเรื่องอดีต มันก็เริ่มสงสัย สุดท้ายมันจับพี่ ไม่ใช่สิ จับร่างของฟ้าสวยเข้าเครื่องตรวจอะไรก็ไม่รู้ เยอะแยะไปหมด พอตรวจเสร็จมันก็เริ่มเชื่อขึ้นมาอีกนิด พี่ว่านะน้องดา ไอ้หมอพลนี้มันคงจะเก่งจนเพี้ยนไปแล้วแน่ๆ และเพราะไอ้หมอพลนี้แหละ ที่ช่วยจุดความหวัง ในการกลับร่างเดิมของพี่ได้ ตอนนี้พี่เองก็ไม่รู้ข่าวของน้องดาเลย พี่ไม่แน่ใจว่าน้องดา แต่งงานกับ ไอ้วรวุทธมันแล้วยัง ถ้าเป็นแบบนั้นจริง พี่เองคงจะเศร้ามากๆเลย

28/01/XX

วันนี้เป็นวันศุกร์ วันนี้พี่เป็นอะไรก็ไม่รู้ นอนไม่หลับ เวลาก็ตี 2 แล้ว เห้อ ต้องมานั่งเขียนบันทึก ตามที่ไอ้หมอพลมันบอกอีก มันบอกว่าให้เขียนอะไรก็ได้ แต่ให้เขียน และส่งให้มันทุกวัน แต่ถ้าเอาไปส่งมันทุกวันก็เหนือยตายสิ พี่กะว่าจะส่งอาทิตย์ละครั้งพอ

ตั้งแต่พี่มาอยู่ในร่างฟ้าสวยเนี๊ยะ อึดอัดมาก เป็นผู้หญิงนี้มันลำบากจริงๆ ยิ่งตอนเมนส์มา เมื่อสัปดาห์ที่แล้ว ยิ่งนึกก็ยิ่งขำ พี่ไม่รู้เลยว่า อารมณ์มันจะหงุดหงิดขนาดนี้ แถม ใส่ผ้าอนามัยไมเป็นอีกต่างหาก พี่เพิ่งรู้ว่าใส่ผ้าอนามัยกลับด้านมันเนี๊ยะเจ็บขนาดนี้ น่าอายชะมัด ฮ่าๆๆ

แต่ก็นั่นแหละน๊า ก่อนหน้านั้นพี่ก็เคยรู้มาว่า เวลาผู้หญิงเมสส์มาพวกผู้หญิงจะรู้สึกหงุดงิด และไม่สบายตัว พี่ก็ไม่รู้หรอกว่ามันเป็นยังไง พอเจอเข้ากับตัวเอง ให้ตายสิ นึกว่าผีหลอก ห้องมันหมุนติ๊วๆเลย

แถมเมื่อ 2 อาทิตย์ก่อน แม่ของฟ้าสวย บังคับพี่ให้ไปออกกำลังกายด้วยละ น้องดาลองทายดูสิว่า พี่ไปเจอใครมา พี่ไปเจอคุณชัยเขามาละ น้องดาระวังคุณชัยให้ดีๆนะ คุณชัยเขาชอบสร้างภาพ ว่าตัวเองเป็นสุภาพบุรุษ แต่ที่ไหนได้ คุณชัยมันก็คือปีศาจบ้ากาม ว้า อย่าเล่าเลย พี่อายมาก เดี่ยวน้องดาขำอีก แต่พี่คิดว่าต้องจัดการ แก้แค้นคุณชัยเขาหน่อย น้องดาคงไม่ว่าพี่นะ เพราะพี่ดูๆแล้ว คุณชัยเขาสนใจผู้หญิงคนที่พี่ อยู่ในร่างเขาละ พี่คิดว่า จะแกล้งให้คุณชัยเขาตกหลุมรักพี่ แต่ไม่ใช่สิ ตกหลุมรักฟ้าสวย แล้วก็จัดการหกอกซะเลย พี่คงไม่โหดไปนะน้องดา

น้องดา พี่มาอยู่ในร่างนี้หลายวันแล้ว เพิ่งจะรู้ว่า ร่างของผู้หญิงคนนี้ มันก็มีอะไรแปลกๆ อยู่เหมือนกัน แต่พี่ไม่กล้าจะบอกน้องดาเลย มันน่าอายอะ พี่พบมันโดยบังเอิญ ตอนอาบน้ำ อิอิ

.................โปรดติดตามตอนต่อไป

Create Date : 06 มีนาคม 2555

Last Update : 6 มีนาคม 2555 18:47:51 น.

0 comments

Counter : 648 Pageviews.